Relaties
alle pijlers
Dat was een vriend! :'-(
zondag 18 oktober 2020 om 09:03
Dit moet ik kwijt en wellicht dat er iemand is die er zijn of haar licht over wil laten schijnen. Het wordt een lang verhaal, ik ben zelf nogal breedsprakerig en ik kan het niet beknopter krijgen. Alvast excuses voor de lezer: haak af als je er geen zin meer in hebt. 
Het wordt wellicht ook een wat ingewikkeld verhaal. Ik hoop dat jullie het kunnen volgen, zelf ben ik er nog steeds niet helemaal uit hoe het precies zit en hoe ik hier eerlijk en objectief mee om kan gaan.
De persoon met wie ik nu een groot conflict heb leerde ik kennen toen mijn jongste in de brugklas zat en zijn zoon ook. De jongens waren bevriend en ik vond deze vader, net als ik een alleenstaand ouder, een leuke vent. We hebben zelfs heel even wat gehad met elkaar, maar dat ging al snel uit.
Ondanks de breuk zijn we bevriend gebleven en ik introduceerde hem ook bij vrienden van mij, met wie het uitstekend bleek te klikken.
Dit even terzijde, wat ik maar wil zeggen: hij werd erg sympathiek gevonden en hij is nog steeds goed bevriend met die vrienden..
Het ging, en het gaat, deze man niet voor de wind. Hij was en is bijstandsouder en hij kon zich weinig permitteren. Boodschappen deed hij op de fiets, weer of geen weer, en dat leek me best zwaar, met twee puberkinderen die nogal wat nodig hebben.
Op een dag kocht ik een oude auto, een youngtimer. Ik was verliefd op dat ding, maar al snel bleek dat de auto voor mij niet zo praktisch was, vanwege het benzineverbruik. Ik werkte op verschillende locaties op flinke afstand en voor mijn werk kon ik beter een spaarzamer auto gebruiken. Dus ik kocht een zuinig karretje en ik had de bloedmooie youngtimer eigenlijk werkeloos voor de deur staan.
Al gauw bedacht ik dat ik daar wellicht iemand een plezier mee kon doen en eigenlijk meteen kwam betreffende vriend in me op.
Ik stelde hem voor dat hij de auto van mij in bruikleen kreeg, gratis natuurlijk, maar dat hij hem wel, zolang hij erin reed, op zijn naam moest zetten. De kosten hiervoor waren niet hoog en mijn vriend schatte in dat hij dat gemakkelijk op zou kunnen brengen. De afspraken waren dat de auto terug op mijn naam zou komen te staan als hij zich het niet meer zou kunnen permitteren en dat hij hem goed zou onderhouden. "Als er iets mee is, kom dan naar mij, dan kijken we wat eraan gedaan kan worden en als jij het niet kunt betalen neem ik de verantwoordelijkheid" was de afspraak.
Hij was er erg blij mee en ik vond het heel fijn dat hij nu niet meer afhankelijk was van de fiets wanneer het heel slecht weer was en dat familiebezoek voor het gezin nu veel gemakkelijker was.
Maar....zo'n half jaar geleden kreeg ik een vreemd telefoontje van hem: dat de auto niet meer door de apk zou komen in verband met de uitstoot. "Ik ga hem verkopen voor onderdelen" zei hij. "En jij krijgt de helft. "
Verkopen?? Hij hem verkopen?? Zo waren de afspraken ook niet!!
Het was, en is, een unieke youngtimer en ik wist eventueel nog wel een bevriende monteur, die erg handig is met auto's en die er als een kind zo blij mee zou zijn. Die auto verdient een zorgzaam baasje, die mag niet naar de sloop, nog niet!!
Ik voelde me raar na het gesprek. Er was iets...ik kon mijn vinger er niet op leggen...maar ik had het gevoel dat er iets niet klopte. Waarom ik dat vermoedde wist ik niet precies, het was de manier waarop hij met me praatte. Metalig. En het feit dat hij aangaf de auto te zullen verkopen...
Later sprak ik met hem af dat de auto, tegen de tijd dat de apk eraan kwam, weer op mijn naam zou komen, zodat ik de kosten op me zou kunnen nemen.
Daarna hebben we het er nauwelijks meer over gehad.
Achteraf denk ik dat ik hem beter meteen over had kunnen nemen, maar hij gaf aan er nog graag in te willen blijven rijden.
Vorige week, toen ik de slaap der onschuldigen lag te slapen kreeg ik midden in de nacht een aantal appjes.
"Overschrijven! Nu! Ik ben er klaar mee! "
Ik vond het raar, maar ik ben weer gaan slapen. In de ochtend reageerde ik met de vraag wat er aan de hand was. Het antwoord kwam meteen, op bevelende toon gaf hij aan dat de auto overgeschreven moest worden, direct!
De apk zou pas over drie weken zijn en ik had hem al eerder verzekerd dat de auto op mijn naam zou komen, of zelfs op de naam van de monteur die er belangstelling voor had. Daar ging hij, leek het, tevreden mee akkoord.
Zijn dwingende toon maakte me kwaad. Waarom deed hij zo tegen me?
We kregen een flinke ruzie en ik was zo kwaad en teleurgesteld dat ik hem niet meer wilde zien. Maar hij probeerde me te dwingen samen met hem, diezelfde dag nog, de auto op mijn naam te laten schrijven. Omdat ik voelde dat dat mis zou gaan....ik was inmiddels enorm opgefokt...gaf ik aan dat hij de nodige codes maar bij mij in de bus moest gooien en dat ik dan de auto zou laten overschrijven. Maar hij vertrouwde me niet en wilde de codes niet aan me geven. Uiteindelijk hebben we een gemeenschappelijke vriend ingeschakeld om toezicht op mij te houden (die vriend vond het onzin, dus uiteindelijk heeft hij me die codes gegeven en ben ik alleen gegaan) en zo staat de auto nu weer op mijn naam.
Ik heb hem ook meteen laten schorsen, mijn vriend de monteur is nu lekker aan het klussen in zijn garagebox en we hopen dat hij de auto weer apk-klaar kan krijgen.
Maar nu komt het: Meteen al bleek dat de auto heel, heel, heel slecht onderhouden en ook heel beroerd behandeld was. Er ontbraken allerlei onderdelen zoals de tankdop, delen van de autoradio, schroeven en bouten in de motor, de uitlaat hing los, enz. Ik heb de auto ook zonder benzine erin teruggekregen, ik kon nog net het dichtstbijzijnde benzinestation bereiken.
Al gauw bleek, na onderzoek door mijn monteur, dat er rare dingen waren gebeurd met de motor. Of de auto nog te redden is weten we niet, hij doet zijn best, maar het is ernstig en sommige mankementen leken bijna onverklaarbaar. De motor was (en is nog steeds), enorm vervuild.
Via vrienden weet ik nu dat er regelmatig tractordiesel in gedaan is, waarschijnlijk in combinatie met benzine. Dit om geld uit te sparen..
Mijn vroegere vriend moet hebben geweten dat hij de auto simpelweg zwaar mishandeld heeft. Ik denk dat hij daarom ook zo raar deed een half jaar geleden. Ik voelde dat er iets niet klopte.
Een gemeenschappelijke vriendin probeert een lans voor hem te breken: "Armoede doet rare dingen met een mens."
Maar ik ben zo kwaad, zo verschrikkelijk teleurgesteld.
Ik vraag me af waar ik steken heb laten vallen: "Waar twee vechten hebben twee schuld" is niet voor niets een veelgebruikt gezegde.
Er zijn natuurlijk ergere dingen in het leven, maar het laat me niet los. En als ik er overdag al niet aan denk dan droom ik erover...
Het wordt wellicht ook een wat ingewikkeld verhaal. Ik hoop dat jullie het kunnen volgen, zelf ben ik er nog steeds niet helemaal uit hoe het precies zit en hoe ik hier eerlijk en objectief mee om kan gaan.
De persoon met wie ik nu een groot conflict heb leerde ik kennen toen mijn jongste in de brugklas zat en zijn zoon ook. De jongens waren bevriend en ik vond deze vader, net als ik een alleenstaand ouder, een leuke vent. We hebben zelfs heel even wat gehad met elkaar, maar dat ging al snel uit.
Ondanks de breuk zijn we bevriend gebleven en ik introduceerde hem ook bij vrienden van mij, met wie het uitstekend bleek te klikken.
Dit even terzijde, wat ik maar wil zeggen: hij werd erg sympathiek gevonden en hij is nog steeds goed bevriend met die vrienden..
Het ging, en het gaat, deze man niet voor de wind. Hij was en is bijstandsouder en hij kon zich weinig permitteren. Boodschappen deed hij op de fiets, weer of geen weer, en dat leek me best zwaar, met twee puberkinderen die nogal wat nodig hebben.
Op een dag kocht ik een oude auto, een youngtimer. Ik was verliefd op dat ding, maar al snel bleek dat de auto voor mij niet zo praktisch was, vanwege het benzineverbruik. Ik werkte op verschillende locaties op flinke afstand en voor mijn werk kon ik beter een spaarzamer auto gebruiken. Dus ik kocht een zuinig karretje en ik had de bloedmooie youngtimer eigenlijk werkeloos voor de deur staan.
Al gauw bedacht ik dat ik daar wellicht iemand een plezier mee kon doen en eigenlijk meteen kwam betreffende vriend in me op.
Ik stelde hem voor dat hij de auto van mij in bruikleen kreeg, gratis natuurlijk, maar dat hij hem wel, zolang hij erin reed, op zijn naam moest zetten. De kosten hiervoor waren niet hoog en mijn vriend schatte in dat hij dat gemakkelijk op zou kunnen brengen. De afspraken waren dat de auto terug op mijn naam zou komen te staan als hij zich het niet meer zou kunnen permitteren en dat hij hem goed zou onderhouden. "Als er iets mee is, kom dan naar mij, dan kijken we wat eraan gedaan kan worden en als jij het niet kunt betalen neem ik de verantwoordelijkheid" was de afspraak.
Hij was er erg blij mee en ik vond het heel fijn dat hij nu niet meer afhankelijk was van de fiets wanneer het heel slecht weer was en dat familiebezoek voor het gezin nu veel gemakkelijker was.
Maar....zo'n half jaar geleden kreeg ik een vreemd telefoontje van hem: dat de auto niet meer door de apk zou komen in verband met de uitstoot. "Ik ga hem verkopen voor onderdelen" zei hij. "En jij krijgt de helft. "
Verkopen?? Hij hem verkopen?? Zo waren de afspraken ook niet!!
Het was, en is, een unieke youngtimer en ik wist eventueel nog wel een bevriende monteur, die erg handig is met auto's en die er als een kind zo blij mee zou zijn. Die auto verdient een zorgzaam baasje, die mag niet naar de sloop, nog niet!!
Ik voelde me raar na het gesprek. Er was iets...ik kon mijn vinger er niet op leggen...maar ik had het gevoel dat er iets niet klopte. Waarom ik dat vermoedde wist ik niet precies, het was de manier waarop hij met me praatte. Metalig. En het feit dat hij aangaf de auto te zullen verkopen...
Later sprak ik met hem af dat de auto, tegen de tijd dat de apk eraan kwam, weer op mijn naam zou komen, zodat ik de kosten op me zou kunnen nemen.
Daarna hebben we het er nauwelijks meer over gehad.
Achteraf denk ik dat ik hem beter meteen over had kunnen nemen, maar hij gaf aan er nog graag in te willen blijven rijden.
Vorige week, toen ik de slaap der onschuldigen lag te slapen kreeg ik midden in de nacht een aantal appjes.
"Overschrijven! Nu! Ik ben er klaar mee! "
Ik vond het raar, maar ik ben weer gaan slapen. In de ochtend reageerde ik met de vraag wat er aan de hand was. Het antwoord kwam meteen, op bevelende toon gaf hij aan dat de auto overgeschreven moest worden, direct!
De apk zou pas over drie weken zijn en ik had hem al eerder verzekerd dat de auto op mijn naam zou komen, of zelfs op de naam van de monteur die er belangstelling voor had. Daar ging hij, leek het, tevreden mee akkoord.
Zijn dwingende toon maakte me kwaad. Waarom deed hij zo tegen me?
We kregen een flinke ruzie en ik was zo kwaad en teleurgesteld dat ik hem niet meer wilde zien. Maar hij probeerde me te dwingen samen met hem, diezelfde dag nog, de auto op mijn naam te laten schrijven. Omdat ik voelde dat dat mis zou gaan....ik was inmiddels enorm opgefokt...gaf ik aan dat hij de nodige codes maar bij mij in de bus moest gooien en dat ik dan de auto zou laten overschrijven. Maar hij vertrouwde me niet en wilde de codes niet aan me geven. Uiteindelijk hebben we een gemeenschappelijke vriend ingeschakeld om toezicht op mij te houden (die vriend vond het onzin, dus uiteindelijk heeft hij me die codes gegeven en ben ik alleen gegaan) en zo staat de auto nu weer op mijn naam.
Ik heb hem ook meteen laten schorsen, mijn vriend de monteur is nu lekker aan het klussen in zijn garagebox en we hopen dat hij de auto weer apk-klaar kan krijgen.
Maar nu komt het: Meteen al bleek dat de auto heel, heel, heel slecht onderhouden en ook heel beroerd behandeld was. Er ontbraken allerlei onderdelen zoals de tankdop, delen van de autoradio, schroeven en bouten in de motor, de uitlaat hing los, enz. Ik heb de auto ook zonder benzine erin teruggekregen, ik kon nog net het dichtstbijzijnde benzinestation bereiken.
Al gauw bleek, na onderzoek door mijn monteur, dat er rare dingen waren gebeurd met de motor. Of de auto nog te redden is weten we niet, hij doet zijn best, maar het is ernstig en sommige mankementen leken bijna onverklaarbaar. De motor was (en is nog steeds), enorm vervuild.
Via vrienden weet ik nu dat er regelmatig tractordiesel in gedaan is, waarschijnlijk in combinatie met benzine. Dit om geld uit te sparen..
Mijn vroegere vriend moet hebben geweten dat hij de auto simpelweg zwaar mishandeld heeft. Ik denk dat hij daarom ook zo raar deed een half jaar geleden. Ik voelde dat er iets niet klopte.
Een gemeenschappelijke vriendin probeert een lans voor hem te breken: "Armoede doet rare dingen met een mens."
Maar ik ben zo kwaad, zo verschrikkelijk teleurgesteld.
Ik vraag me af waar ik steken heb laten vallen: "Waar twee vechten hebben twee schuld" is niet voor niets een veelgebruikt gezegde.
Er zijn natuurlijk ergere dingen in het leven, maar het laat me niet los. En als ik er overdag al niet aan denk dan droom ik erover...
dinsdag 20 oktober 2020 om 07:34
Waarschijnlijk hoopt ie dat hij in je broekje mag. Ooit.Cecilie schreef: ↑19-10-2020 19:47Ik ben blij dat jullie me ervoor waarschuwen. Zoiets zou ik zelf namelijk nooit, nooit doen. De auto staat nu op mijn naam en hij weet niet dat hij hem eventueel zal krijgen, ik heb daar nog geen afspraken over gemaakt. Wel eens zoiets gesuggereerd.
Wat ik wel weet is dat de monteur mij echt graag mag. Niemand moet het wagen iets naars over me te zeggen of me te benadelen, dan wordt hij woest.
Maar ik zal zeker proberen hier een heel open gesprek met hem over te voeren. Het is geen zakenman hoor, integendeel. hij helpt mensen voor bodemprijsjes en bij kleine reparaties is hij al blij met een pak roze koeken...
dinsdag 20 oktober 2020 om 08:47
Hou het zakelijk!
Hallo, heb je al een idee wat de verwachte kosten zijn van de reparatie? Ik wil hem van de hand doen als hij weer loopt namelijk, maar het moet wel rendabel zijn. Weet jij iemand die interesse heeft om mijn auto te willen kopen?
dinsdag 20 oktober 2020 om 08:55
ik vind het superlief dat je dit hebt gedaan, jammer dat het zo uitpakte. Maar idd armoede kan rare dingen doen met mensen. En onderzoek laat ook zien dat mensen die arm zijn rare en onverstandige keuzes maken. Tja, jammer en vooral zijn botte gedrag. Laat het je net raken, jij hebt iets goeds gedaan en de rest is van hem
dinsdag 20 oktober 2020 om 09:17
Dan had meneer toch nee kunnen zeggen? Hij weet toch hoe zijn financien eruit zien? Waarom pleit jij die man volledig vrij? Waar is zijn verantwoordelijkheid? Je doet nu met alsof ze hem een pistool tegen z'n hoofd heeft gezet. Kom op zeg.Wissewis schreef: ↑19-10-2020 20:15Je bent zelf zo stom geweest om hem uit te lenen aan iemand met nauwelijks geld en die waarschijnlijk ook nog eens gedonder heeft gehad met de gemeente.
Omdat ie geen gratis geschenken mag aannemen.
Ik zou écht geen mirakels of excuses verwachten.
(En tuurlijk mag je het verwachten. Maar het gaat gewoon niet gebeuren.)
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
dinsdag 20 oktober 2020 om 09:47
Je voormalige vriend weet waarschijnlijk niets van auto onderhoud. De verkeerde brandstof tanken, tankdop bij de pomp laten liggen, het overkomt meer mensen. Iets wat voor jou heel speciaal is, is voor anderen gewoon vervoer.
Ik heb ooit een huis gehuurd van iemand die ik kende en die dacht dat ik er net zo mee om zou gaan alsof het mijn eigen huis was. Verfje hier en daar, reparaties, verbeteringen etc.
Dat kan ik niet en daar heb ik geen tijd voor en geen zin in. En ik had blijkbaar datgene wat ik wél geverfd had in de verkeerde kleur wit gedaan. Ik heb de huur opgezegd, want ik kreeg steeds commentaar over wat ik moest doen, beter moest poetsen etc. Ik kreeg er de zenuwen van. Toen ik verhuisd was kreeg ik nog eens extra de volle laag over de 'slechte staat'. Tja, het is volstrekt onrealistisch om te verwachten dat je iets kunt gebruiken zonder gebruikssporen. Dat heeft het restje vriendschap wel om zeep geholpen.
Als iets echt heel waardevol voor je is, moet je het zelf (onder)houden. Je kunt gewoon niet verwachten dat anderen dat hetzelfde voelen.
Ik heb ook de indruk dat je door die auto zo speciaal te maken met jezelf in de knel komt. Anderen kunnen dan ook nooit blij genoeg zijn met je aanbod.
Dus benader het gewoon zakelijk met de monteur, dit vage gedoe van jou heeft je al een vriendschap gekost.
Ik heb ooit een huis gehuurd van iemand die ik kende en die dacht dat ik er net zo mee om zou gaan alsof het mijn eigen huis was. Verfje hier en daar, reparaties, verbeteringen etc.
Dat kan ik niet en daar heb ik geen tijd voor en geen zin in. En ik had blijkbaar datgene wat ik wél geverfd had in de verkeerde kleur wit gedaan. Ik heb de huur opgezegd, want ik kreeg steeds commentaar over wat ik moest doen, beter moest poetsen etc. Ik kreeg er de zenuwen van. Toen ik verhuisd was kreeg ik nog eens extra de volle laag over de 'slechte staat'. Tja, het is volstrekt onrealistisch om te verwachten dat je iets kunt gebruiken zonder gebruikssporen. Dat heeft het restje vriendschap wel om zeep geholpen.
Als iets echt heel waardevol voor je is, moet je het zelf (onder)houden. Je kunt gewoon niet verwachten dat anderen dat hetzelfde voelen.
Ik heb ook de indruk dat je door die auto zo speciaal te maken met jezelf in de knel komt. Anderen kunnen dan ook nooit blij genoeg zijn met je aanbod.
Dus benader het gewoon zakelijk met de monteur, dit vage gedoe van jou heeft je al een vriendschap gekost.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 20 oktober 2020 om 10:33
Mee eens. Het is ook vaak de valkuil bij mensen die graag goed willen doen en zich daar op vooraan laten staan. Ze verwachten een grote dankbaarheid voor hetgeen ze weggeven en ook nog een soort zeggenschap erover. Dat is echt vragen om teleurstelling.lolapaloeza schreef: ↑20-10-2020 09:47Je voormalige vriend weet waarschijnlijk niets van auto onderhoud. De verkeerde brandstof tanken, tankdop bij de pomp laten liggen, het overkomt meer mensen. Iets wat voor jou heel speciaal is, is voor anderen gewoon vervoer.
Ik heb ooit een huis gehuurd van iemand die ik kende en die dacht dat ik er net zo mee om zou gaan alsof het mijn eigen huis was. Verfje hier en daar, reparaties, verbeteringen etc.
Dat kan ik niet en daar heb ik geen tijd voor en geen zin in. En ik had blijkbaar datgene wat ik wél geverfd had in de verkeerde kleur wit gedaan. Ik heb de huur opgezegd, want ik kreeg steeds commentaar over wat ik moest doen, beter moest poetsen etc. Ik kreeg er de zenuwen van. Toen ik verhuisd was kreeg ik nog eens extra de volle laag over de 'slechte staat'. Tja, het is volstrekt onrealistisch om te verwachten dat je iets kunt gebruiken zonder gebruikssporen. Dat heeft het restje vriendschap wel om zeep geholpen.
Als iets echt heel waardevol voor je is, moet je het zelf (onder)houden. Je kunt gewoon niet verwachten dat anderen dat hetzelfde voelen.
Ik heb ook de indruk dat je door die auto zo speciaal te maken met jezelf in de knel komt. Anderen kunnen dan ook nooit blij genoeg zijn met je aanbod.
Dus benader het gewoon zakelijk met de monteur, dit vage gedoe van jou heeft je al een vriendschap gekost.
Een familielid van mij heeft me jaren geleden een mooi meubelstuk cadeau gedaan wat ik erg goed kon gebruiken. Ik moet het echter nog jaren horen en het is wel eens gebruikt in een discussie om aan te tonen dat hij echt wel veel voor me doet. Echt, achteraf had het voor mij niet gehoeven.
dinsdag 20 oktober 2020 om 10:47
Ik heb niet alles gelezen, maar het verhaal is wel een beetje vreemd. Anders is die monteur niet goed op de hoogte. 'Tractordiesel' bestaat al 8 jaar niet meer en was trouwens ook niets anders dan gewone diesel, maar dan met een kleurstofje erin voor handhavers om te zien dat er geen accijns over betaald was. Na al die jaren is die kleurstof echt niet meer te zien en als dat wel zo is, is dat dan niet al van de eigenaar vóór jou? Of heeft vriend er meer dan 8 jaar lang in gereden?
dinsdag 20 oktober 2020 om 14:09
miep_miep schreef: ↑20-10-2020 10:47Ik heb niet alles gelezen, maar het verhaal is wel een beetje vreemd. Anders is die monteur niet goed op de hoogte. 'Tractordiesel' bestaat al 8 jaar niet meer en was trouwens ook niets anders dan gewone diesel, maar dan met een kleurstofje erin voor handhavers om te zien dat er geen accijns over betaald was. Na al die jaren is die kleurstof echt niet meer te zien en als dat wel zo is, is dat dan niet al van de eigenaar vóór jou? Of heeft vriend er meer dan 8 jaar lang in gereden?
Ik weet het ook niet. Waarschijnlijk heeft hij bij zijn ouders of vrienden op het platteland dat spul nog kunnen krijgen.
Het is een benzinemotor he? Hij heeft zelf aan vrienden verteld dat hij het erin had gedaan.
dinsdag 20 oktober 2020 om 14:19
dinsdag 20 oktober 2020 om 17:05
Nee, ik hoorde dat van een vriendin die dat vertelde, zonder enige bedoeling. Die wist waarschijnlijk niet dat er benzine in de auto hoorde. Die vond het juist wel slim van hem omdat het goedkoper was. Ik schrok, want dat verklaarde voor een groot deel de staat van de auto. Niet veel later hoorde ik het, los van haar van verschillende andere vrienden.
Maar mij had hij dat nooit verteld.
dinsdag 20 oktober 2020 om 17:50
To wanneer je je auto weggeeft en hem op een ander zijn naam zet dan kan en mag die persoon er mee doen wat hij wil. Lenen betekent dat je hem op je eigen naam houdt. En tav van die monteur: of je betaalt hem en neemt je auto terug of je geeft je auto weg en hij doet ermee wat hij wil.
Ik zou echt stoppen met dingen weggeven waar je baas over wil blijven spelen.
Iemand met bijstand is arm en voor die persoon is een auto onderhouden en rijden een dure luxe.
Een automonteur heeft een bedrijf en ook een lieve automonteur gaat geen auto's parkeren en deze bewonderen voor de lol of omdat jij dat zo graag wil.
Of je laat die bak 100% los of je houdt hem zelf. Je zal steeds teleurgesteld raken wanneer je zo raar blijft doen.
Ik zou echt stoppen met dingen weggeven waar je baas over wil blijven spelen.
Iemand met bijstand is arm en voor die persoon is een auto onderhouden en rijden een dure luxe.
Een automonteur heeft een bedrijf en ook een lieve automonteur gaat geen auto's parkeren en deze bewonderen voor de lol of omdat jij dat zo graag wil.
Of je laat die bak 100% los of je houdt hem zelf. Je zal steeds teleurgesteld raken wanneer je zo raar blijft doen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 20 oktober 2020 om 19:31
ik vind het bizar dat je denkt hem echt een plezier te moeten doen door hem te laten zorgen voor een auto die jouw verantwoordelijkheid was....
als je echt een vriendin was geweest had je de auto een keertje of wat aan hem uitgeleend gewoon voor je eigen verantwoording, of je had gewoon eens boodschappen gebracht in de regen ofzo
als je echt een vriendin was geweest had je de auto een keertje of wat aan hem uitgeleend gewoon voor je eigen verantwoording, of je had gewoon eens boodschappen gebracht in de regen ofzo
Lorem Ipsum
dinsdag 20 oktober 2020 om 19:36
Nee, duh! Jij en hij weten hoe het zit.Cecilie schreef: ↑20-10-2020 17:05Nee, ik hoorde dat van een vriendin die dat vertelde, zonder enige bedoeling. Die wist waarschijnlijk niet dat er benzine in de auto hoorde. Die vond het juist wel slim van hem omdat het goedkoper was. Ik schrok, want dat verklaarde voor een groot deel de staat van de auto. Niet veel later hoorde ik het, los van haar van verschillende andere vrienden.
Maar mij had hij dat nooit verteld.
Ik denk dat de motor is verzopen hoor. Dat je er niets meer mee kunt. Heb je de monteur al gevraagd of hij total loss is of nog wel te repareren? En is de auto de kosten nog waard?
dinsdag 20 oktober 2020 om 19:40
turquasi schreef: ↑20-10-2020 19:31ik vind het bizar dat je denkt hem echt een plezier te moeten doen door hem te laten zorgen voor een auto die jouw verantwoordelijkheid was....
als je echt een vriendin was geweest had je de auto een keertje of wat aan hem uitgeleend gewoon voor je eigen verantwoording, of je had gewoon eens boodschappen gebracht in de regen ofzo
Och, dat deed ik al telkens voor die tijd. Hij had zelf weleens laten vallen hoe fijn het was om een auto te hebben. En zo kwam ik op dat idee. Het kwam heus uit een heel goed hart en hij was er toen enorm mee geholpen. Zijn wereld werd groter, zeker met puberkinderen, die kon hij toen midden in de nacht ophalen als dat nodig was.
Maar ja...het is dus helemaal verkeerd afgelopen.
dinsdag 20 oktober 2020 om 19:43
Ik heb geen tijd meer gehad om bij de monteur langs te gaan, ik was laat vrij vandaag. Wel maakte hij een paar dagen geleden de opmerking dat er wel vooruitgang was, maar dat er nog enorm veel vieze, zwarte uitstoot was. Hij had de auto even laten draaien op schone benzine (tankje aangesloten, ik weet niet precies hoe hoor) en hij kreeg de indruk dat de motor toen veel beter liep.
We wachten af.
dinsdag 20 oktober 2020 om 20:21
Ik ga het voor mezelf nu afsluiten, het is best vervelend om te lezen dat je juist iets met slechte bedoelingen moet hebben gedaan terwijl je zelf 100% zeker weet dat dat niet zo is. Of het zo slim is geweest valt wellicht te betwisten, maar ik weet zelf dat ik enorm blij was dat hij er zoveel aan leek te hebben. Maar ik ben teleurgesteld dat hij geen open kaart heeft gespeeld en mij achteraf zo honds behandeld heeft.
Een vriend zal hij niet meer worden, maar met excuses van zijn kant zou ik me toch wat minder gefrustreerd voelen.
Iedereen bedankt voor het meedenken, en zeker ook voor de vaak kritische tips.
dinsdag 20 oktober 2020 om 20:25
Ik ben bang dat ik je net verkeerd interpreteerde, excuses Turquasi. Ik meende dat je bedoelde dat ik door mijn slechte gedrag in deze situatie ben gekomen. Maar misschien bedoelde je juist dat die vroegere vriend zo arm is geworden doordat hij verkeerde keuzes maakte.
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:31
Eerlijk? Nee, niet echt. Omdat ik, ook wanneer ik heel diep vanbinnen kijk bij mezelf alleen die goede bedoelingen maar kan vinden,
Ik kan me wel voorstellen dat mensen wat ik beschrijf niet zo slim vinden, ze zouden het zelf nooit zo hebben gedaan om diverse redenen. In die zin kan ik het begrijpen, gezien vanuit verstandelijk perspectief.
Maar ik heb niet zoveel verstand, ik leef voornamelijk vanuit mijn gevoel. Dat is niet moedwillig, ik kan niet anders.
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:34
Cecilie schreef: ↑20-10-2020 20:21Ik ga het voor mezelf nu afsluiten, het is best vervelend om te lezen dat je juist iets met slechte bedoelingen moet hebben gedaan terwijl je zelf 100% zeker weet dat dat niet zo is. Of het zo slim is geweest valt wellicht te betwisten, maar ik weet zelf dat ik enorm blij was dat hij er zoveel aan leek te hebben. Maar ik ben teleurgesteld dat hij geen open kaart heeft gespeeld en mij achteraf zo honds behandeld heeft.
Een vriend zal hij niet meer worden, maar met excuses van zijn kant zou ik me toch wat minder gefrustreerd voelen.
Iedereen bedankt voor het meedenken, en zeker ook voor de vaak kritische tips.
De wereld is helaas niet ingericht voor naïeve mensen. Dat bedoel ik niet lullig, ik schaar mezelf ook Onder de de naïeve mensen, maar no way dat ik mijn eigen naïeve wereldbeeld zo zou laten verzieken. Als ik zo in t leven moest staan, dan liever niet. Dat bedoel ik niet negatief, ik stoot liever 10 x mijn goedbedoelende neus dan dat ik mijn geloof in de goede bedoelingen vd mens moet opgeven. Misschien heel naïef en dom, maar ik heb inmiddels wel mijn omgeving er een beetje op aangepast, heb heel veel goede vrienden enzo. Maar echt alleen hele goede vrienden
poeszie wijzigde dit bericht op 20-10-2020 23:15
0.28% gewijzigd
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:41
Poeszie schreef: ↑20-10-2020 22:34De wereld is helaas niet ingericht voor naïeve mensen. Dat bedoel ik niet lullig, ik schaar mezelf ook I de de naïeve mensen, maar no way dat ik mijn eigen naïeve wereldbeeld zo zou laten verzieken. Als ik o in t leven moest staan, dan liever niet. Dat bedoel ik niet negatief, ik stoot liever 10 x mijn goedbedoelende neus dan dat ik mijn geloof in de goede bedoelingen vd mens moet opgeven. Misschien heel naïef en dom, maar ik heb inmiddels wel mijn omgeving er een beetje op aangepast, heb heel veel goede vrienden enzo. Maar echt alleen hele goede vrienden
Dat naieve heeft ook iets moois Poeszie, al kun je enorm je neus stoten. Hard en zakelijk worden, zoals veel mensen dat al zijn, zo erg dat ze goede bedoelingen wantrouwen omdat het zover afstaat van zoals zij het beleven, dat wil ik niet. Dat lukt ook niet, ik ben niet gehaaid genoeg.
Wat meer zakelijkheid zou handig zijn, maar het zit er gewoon niet in.
