Relaties
alle pijlers
De eeuwige klaagzang
dinsdag 15 oktober 2019 17:27
Hallo allemaal, ik ben hier voor de allereerste keer en wil ik graag mijn allereerste topic schrijven. Maar ik zal mij eerst even voorstellen: ik ben een vrouw van 50 jaar, woonachtig in de provincie Gelderland , alleenstaand en een zoon van 17 jaar. En dat is ook waar oa mijn topic over gaat. Ik vraag me af of ik hier misschien adviezen en/of tips kan krijgen, omdat ik niet meer weet wat ik zelf kan en moet doen en hoe te handelen met dit probleem. Het gaat om het volgende:
Ik heb een relatie achter de rug van 17 jaar en ik had toen mijn zoon al, ik was toen een alleenstaande moeder. Mijn zoon was een baby toen ik een relatie kreeg met mijn ex, die ik eigenlijk al jaren kende.
Nu ben ik in Maart 2018 bij hem weggegaan, na heel veel moeizame jaren. We woonde in Duitsland ivm werk van mijn ex. Mijn zoon koos ervoor om bij zijn stiefvader te blijven, tot mijn grote verdriet. Maar mijn zoon is nou eenmaal verknocht aan dat land, zijn vrienden en zijn school daar. Ik heb dat moeten accepteren, met heel verdriet. Maar ik heb gelukkig een heel goed kontakt met hem.
Afin, nu zijn we dus anderhalf jaar verder, en ik hoor al die tijd al niks anders dan geklaag, van mijn ex, over mijn zoon. Die jongen kan niks goed doen! Als hij iets vergeten heeft te doen, wat ie zou moeten doen, de vaatwasser legen of zoiets, ik noem maar even wat, dan appt ie mij met veel geklaag en gezucht. Ook kan ie heel boos worden en dreigt naar mij toe, om mijn zoon het huis uit te zetten. Hij zegt dat trouwens ook tegen hem. Het gaat om kleine dingetjes, die hij dan weleens vergeet. Mijn zoon is gediagnosticeerd met ADHD en ja, dan kan het zijn dat de symptomen die daar bij horen, zich dagelijks uiten in huis. Dus ook het vergeten van dingen en vaak in zijn eigen wereld zitten.
Maar goed, ik word er echt verschrikkelijk moe van, en het begint zijn sporen na te laten bij mij, want ik zit er echt mee. Als ik al het "pingeltje" hoor dat er een nieuw bericht is binnen gekomen, breekt het zweet mij al uit. Ik ben zo bang dat de bom vandaag of morgen barst, bij mijn ex. Hij heeft al zoveel gedreigd! En daarbij komt ook nog eens kijken dat mijn ex een ontzettend kort lontje heeft. Vorige week kwam er ook weer zo 'n appje, dat het afgelopen was en mijn zoon zijn koffers kon pakken. En dan zit ik hier, machteloos.....want er is op dat moment niks wat ik kan doen. Het liefst trek ik mijn zoon daar weg, maar dat is geen optie, aangezien hij dat zelf niet wil, en ik ook nog eens veel te klein woon. Ik zit echt in een "1 persoons" huisje. Ik heb het er vaak met beiden over gehad, over hoe we dit kunnen aanpakken. Mijn zoon is zeker niet perfect en heeft op zijn tijd best "een schop" onder zijn kont nodig, dat geef ik onmiddellijk toe.
Ik heb mijn ex al vaak gezegd, dat het niet helpt om mij, bij ieder miezerig dingetje, te appen. En hij belooft dan dat hij dat niet meer zal doen. Ik vind het in mijn ogen gewoon kinderachtig.
Nou, ik laat het hier maar even bij, alhoewel ik er nog veel meer over zou kunnen vertellen, maar dan word het wel een heel boekwerk, en dat is niet de bedoeling, denk ik.
Ik hoop dat iemand/jullie mij advies of tools kunnen geven, want zelf weet ik het niet meer.
In ieder geval alvast bedankt voor het lezen van mijn topic.
Groetjes van maRin
Ik heb een relatie achter de rug van 17 jaar en ik had toen mijn zoon al, ik was toen een alleenstaande moeder. Mijn zoon was een baby toen ik een relatie kreeg met mijn ex, die ik eigenlijk al jaren kende.
Nu ben ik in Maart 2018 bij hem weggegaan, na heel veel moeizame jaren. We woonde in Duitsland ivm werk van mijn ex. Mijn zoon koos ervoor om bij zijn stiefvader te blijven, tot mijn grote verdriet. Maar mijn zoon is nou eenmaal verknocht aan dat land, zijn vrienden en zijn school daar. Ik heb dat moeten accepteren, met heel verdriet. Maar ik heb gelukkig een heel goed kontakt met hem.
Afin, nu zijn we dus anderhalf jaar verder, en ik hoor al die tijd al niks anders dan geklaag, van mijn ex, over mijn zoon. Die jongen kan niks goed doen! Als hij iets vergeten heeft te doen, wat ie zou moeten doen, de vaatwasser legen of zoiets, ik noem maar even wat, dan appt ie mij met veel geklaag en gezucht. Ook kan ie heel boos worden en dreigt naar mij toe, om mijn zoon het huis uit te zetten. Hij zegt dat trouwens ook tegen hem. Het gaat om kleine dingetjes, die hij dan weleens vergeet. Mijn zoon is gediagnosticeerd met ADHD en ja, dan kan het zijn dat de symptomen die daar bij horen, zich dagelijks uiten in huis. Dus ook het vergeten van dingen en vaak in zijn eigen wereld zitten.
Maar goed, ik word er echt verschrikkelijk moe van, en het begint zijn sporen na te laten bij mij, want ik zit er echt mee. Als ik al het "pingeltje" hoor dat er een nieuw bericht is binnen gekomen, breekt het zweet mij al uit. Ik ben zo bang dat de bom vandaag of morgen barst, bij mijn ex. Hij heeft al zoveel gedreigd! En daarbij komt ook nog eens kijken dat mijn ex een ontzettend kort lontje heeft. Vorige week kwam er ook weer zo 'n appje, dat het afgelopen was en mijn zoon zijn koffers kon pakken. En dan zit ik hier, machteloos.....want er is op dat moment niks wat ik kan doen. Het liefst trek ik mijn zoon daar weg, maar dat is geen optie, aangezien hij dat zelf niet wil, en ik ook nog eens veel te klein woon. Ik zit echt in een "1 persoons" huisje. Ik heb het er vaak met beiden over gehad, over hoe we dit kunnen aanpakken. Mijn zoon is zeker niet perfect en heeft op zijn tijd best "een schop" onder zijn kont nodig, dat geef ik onmiddellijk toe.
Ik heb mijn ex al vaak gezegd, dat het niet helpt om mij, bij ieder miezerig dingetje, te appen. En hij belooft dan dat hij dat niet meer zal doen. Ik vind het in mijn ogen gewoon kinderachtig.
Nou, ik laat het hier maar even bij, alhoewel ik er nog veel meer over zou kunnen vertellen, maar dan word het wel een heel boekwerk, en dat is niet de bedoeling, denk ik.
Ik hoop dat iemand/jullie mij advies of tools kunnen geven, want zelf weet ik het niet meer.
In ieder geval alvast bedankt voor het lezen van mijn topic.
Groetjes van maRin
dinsdag 15 oktober 2019 17:43
Wat heftig zo zeg..
Maar begrijp ik goed dat jij nu alleen naar NL bent terug gegaan en zoon niet eens bij jou zou kunnen wonen?
Waarom niet gekozen voor wat kleins in de buurt met een kamer voor zoon?!
Ik zou me erg in de steek gelaten voelen denk ik, een vriend van mij had iets vergelijkbaars. Zijn moeder verhuisde van Gelderland naar Zeeland toen hij 16 was. Vond dit enorm zielig en hier heeft hij veel last van gehad.
Of zorg iig dat je plek heb voor hem? Dat ie eens een weekendje kan komen of wanneer zien jullie elkaar nu?
Maar begrijp ik goed dat jij nu alleen naar NL bent terug gegaan en zoon niet eens bij jou zou kunnen wonen?
Waarom niet gekozen voor wat kleins in de buurt met een kamer voor zoon?!
Ik zou me erg in de steek gelaten voelen denk ik, een vriend van mij had iets vergelijkbaars. Zijn moeder verhuisde van Gelderland naar Zeeland toen hij 16 was. Vond dit enorm zielig en hier heeft hij veel last van gehad.
Of zorg iig dat je plek heb voor hem? Dat ie eens een weekendje kan komen of wanneer zien jullie elkaar nu?
dinsdag 15 oktober 2019 17:43
Ik zou echt eens serieus gaan praten met je zoon of hij echt niet bij jou wil komen wonen. Ik zou geen zoon bij een vader laten die dreigementen uit over het uit huis zetten etc. van mijn zoon..zou daar heel snel klaar mee zijn.
Daarnaast moet je ex echt ophouden met zijn eigen huishoudelijke problemen over jou uit te storten. Wat bij je ex gebeurt, gebeurt daar. Dat is verder gewoon afgescheiden van jouw leven en jouw eigen opvoeding richting je zoon.
Daarnaast moet je ex echt ophouden met zijn eigen huishoudelijke problemen over jou uit te storten. Wat bij je ex gebeurt, gebeurt daar. Dat is verder gewoon afgescheiden van jouw leven en jouw eigen opvoeding richting je zoon.
dinsdag 15 oktober 2019 17:44
Ik denk dat die dingetjes die jouw zoon vergeet of verkeerd doet excuses zijn van je voormalige man en die excuses vind ik niet vreemd.
Die man is nu vrijgezel en ik neem zomaar even ion het wilde weg aan dat het niet zijn plan is om de rest van zijn leven alleen te blijven, alleen zorgt de aanwezigheid van je zoon voor een kink in de kabel om verder te kunnen gaan met zijn leven, dus vandaar die constante appjes en dat geklaag. Aan de ene kant voelt die man enige loyaliteit naar je zoon, aan de andere kant zit hij vreselijk in de weg. Tja...
Ik zou er zo geen oplossing voor kunnen vinden, behalve dan dat hij op zijn 18de op kamers gaat wonen.
Die man is nu vrijgezel en ik neem zomaar even ion het wilde weg aan dat het niet zijn plan is om de rest van zijn leven alleen te blijven, alleen zorgt de aanwezigheid van je zoon voor een kink in de kabel om verder te kunnen gaan met zijn leven, dus vandaar die constante appjes en dat geklaag. Aan de ene kant voelt die man enige loyaliteit naar je zoon, aan de andere kant zit hij vreselijk in de weg. Tja...
Ik zou er zo geen oplossing voor kunnen vinden, behalve dan dat hij op zijn 18de op kamers gaat wonen.
dinsdag 15 oktober 2019 17:52
dinsdag 15 oktober 2019 17:56
Sorry maar ik snap eigenlijk niet waarom je je zoon in de steek hebt gelaten. Jij hebt er voor gekozen om daar al 17 jaar te wonen met je ex en kind. Dat is voor dat kind zijn hele leven. En dan ga je nu naar een ander land. Ja logisch dat hij niet mee wil. En dan ga je toch. Klinkt een beetje harteloos als je het mij vraagt.
Kun je hier wat verduidelijking over geven? Waarom kon je niet nog een paar jaar daar in de buurt wonen zodat je je kind volwassen kan zien worden?
Kun je hier wat verduidelijking over geven? Waarom kon je niet nog een paar jaar daar in de buurt wonen zodat je je kind volwassen kan zien worden?
dinsdag 15 oktober 2019 18:00
Dat je beter daar in de buurt was gebleven mét je zoon weet je intussen ook wel hoop ik. Zelf heb ik gewacht tot zoon op eigen benen wou gaan staan.
Ik begrijp je ex, het is niet zijn zoon, niet zijn verantwoordelijkheid en toch zit hij met een puber op zijn dak.
Denk dat er maar 2 opties zijn, jij naar daar of zoon naar jou maar denk niet dat het laatste goed zal lopen....
Ik begrijp je ex, het is niet zijn zoon, niet zijn verantwoordelijkheid en toch zit hij met een puber op zijn dak.
Denk dat er maar 2 opties zijn, jij naar daar of zoon naar jou maar denk niet dat het laatste goed zal lopen....
dinsdag 15 oktober 2019 18:10
Zoals ik het begrijp is het ontzettend aardig van je ex dat hij voor een lastige tiener zorgt die nieteens van hem is. Je mag je handjes dichtknijpen. Je zoon kan je voor de keus stellen om naar jou toe te komen en zo niet, ophouden te klagen. Dat jij in een klein huisje woont is niet relevant.
retrostar wijzigde dit bericht op 15-10-2019 18:11
0.17% gewijzigd
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 15 oktober 2019 18:12
Vertellen aan je ex dat die 17-jarige een puber is.
Met puber-streken, dingen vergeten, ... en ook nog eens ADHD.
En dat ze het maar onderling regelen want dat jij niet in de buurt bent.
En ik neem aan dat als hij ooit écht buitengeschopt wordt door zijn (stief)vader en hij wil naar Nederland dat je deur open staat.
Met puber-streken, dingen vergeten, ... en ook nog eens ADHD.
En dat ze het maar onderling regelen want dat jij niet in de buurt bent.
En ik neem aan dat als hij ooit écht buitengeschopt wordt door zijn (stief)vader en hij wil naar Nederland dat je deur open staat.
dinsdag 15 oktober 2019 18:15
dinsdag 15 oktober 2019 18:38
Al die persoonlijke details ... je bent zo heel erg herkenbaar TO, dat moet je niet willen denk ik. Pas je OP even aan.
Je zoon is bij stiefvader blijven wonen na scheiding want vrienden en school, jij bent verhuisd. Tussen stiefvader en je zoon botert het op het moment niet erg waar stiefvader bij jou over klaagt en daar wordt jij niet goed van. Dat is genoeg voor je vraagstelling lijkt me.
Je zoon is bij stiefvader blijven wonen na scheiding want vrienden en school, jij bent verhuisd. Tussen stiefvader en je zoon botert het op het moment niet erg waar stiefvader bij jou over klaagt en daar wordt jij niet goed van. Dat is genoeg voor je vraagstelling lijkt me.
dinsdag 15 oktober 2019 18:42
dinsdag 15 oktober 2019 18:48
Ja en?
Ik vind vaders die een heel stuk verder weg gaan wonen en zorg overlaten aan de moeder ook niet echt toffe mensen/lekker bezig zijn.
Waarom zou dat andersom niet gelden?
dinsdag 15 oktober 2019 18:53
Wat nou, ja en?Lucifer2018 schreef: ↑15-10-2019 18:48Ja en?
Ik vind vaders die een heel stuk verder weg gaan wonen en zorg overlaten aan de moeder ook niet echt toffe mensen/lekker bezig zijn.
Waarom zou dat andersom niet gelden?
Ik vind het feit dat die man zijn biologische vader niet geen argument. Voor de rest heb ik me nergens mee bemoeit, alleen mijn gedachten achter de redenen van mans gedrag neergeplemd. Wat er moet gebeuren is iets waar ik me verder niet mee wens te bemoeien. En dat gezeik over wat er in het verleden had moeten gebeuren, daar brand ik mijn vingers al helemaal niet aan.
dinsdag 15 oktober 2019 19:42
Zijn er niet heel veel ouders die op z'n tijd zo dénken over hun puberende kinderen? Maar die prima met elkaar in 1 huis kunnen wonen? Het nadeel is dat jouw ex alles op jou afvuurt en daarmee het wellicht erger maakt dan het lijkt. Je zoon heeft het blijkbaar prima naar z'n zin daar, anders was ie wel vertrokken.
Neemt niet weg dat ik het een rare move van je vindt om zo ver te verkassen.
Neemt niet weg dat ik het een rare move van je vindt om zo ver te verkassen.
dinsdag 15 oktober 2019 19:58
JIJ hebt er toch voor gekozen naar het buitenland te verhuizen en je zoon achter te laten bij zijn stiefvader? Waarom ben je niet in Duitsland blijven wonen samen met je zoon, in de stad waar jullie al woonden, zodat hij zijn school kon afmaken en zijn vrienden kon houden?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
