Relaties
alle pijlers
De mokerslag.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:14
En nu gaat het licht echt uit bij mij.
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
zaterdag 13 december 2008 om 20:24
quote:iry schreef op 12 december 2008 @ 12:24:
Het basisvertrouwen,voelen dat ongeacht welke moeilijk periode dan ook je er samen doorheen gaat.
Dat de basis sterk genoeg is....tsja dat voel ik niet meer.
En dat wankele balanceren op een koordje wat eerst een betonnen fundament was in mijn beleving dat is een enorme verandering.
Daar heb ik het heel moeilijk mee.
Iry, dit verwoordt precies zoals ik het ook voel. Nooit heb ik gedacht dat mijn relatie zou kunnen stoppen. Tuurlijk hadden we wel eens ruzie, maar ik heb nooit gedacht dat het zou kunnen stoppen. Dat basisvertrouwen was groot. Alleen bij mij bleek een jaar geleden.... Totaal onverwacht, totaal onbegrijpelijk ook, vooral omdat vriend nooit wat gezegd had.
Het zal tijd, veel tijd kosten om dat te herstellen. Vooral omdat het zo onverwacht kwam. Bij alles vraag je je af " is dat gemeend, oprecht, kan ik deze woorden vertrouwen?" Ik vind dat heel erg moeilijk, omdat ik sowieso al snel geneigd ben dingen negatief uit te leggen en dingen voor hem in te vullen.
Gister is vriend thuis gekomen, ik was behoorlijk zenuwachtig. Maar alles viel mee. Bij thuiskomst wilde hij meteen heel veel zoenen, hij had een grote doos bonbons voor me meegenomen. Hij zei dat ie me gemist had.... Ik heb nog wel gevraagd hoe hij zich verder voelde, met name gezien hoe hij een jaar geleden thuis kwam. Maar hij verzekerde me dat hij me wel gemist had, dat hij niet in een dip zat als vorig jaar.... Wat een opluchting... maar tegelijkertijd ook verontrustend: wat kan m'n hoofd en m'n op hol geslagen gedachten wel niet allemaal met me doen? De hele week heb ik me rot gevoeld en wat heb ik gehuild... om helemaal niks, alleen om mijn eigen hersenspinsels.... Echt een punt om met m'n therapeut te bespreken!
Later op de avond hebben we nog heerlijk gevreeen.
Iry, hoop dat jij langzaam weer je vriend kan en durft te vertrouwen. Dat gun ik je! Hopelijk heb je een fijn weekend!
Het basisvertrouwen,voelen dat ongeacht welke moeilijk periode dan ook je er samen doorheen gaat.
Dat de basis sterk genoeg is....tsja dat voel ik niet meer.
En dat wankele balanceren op een koordje wat eerst een betonnen fundament was in mijn beleving dat is een enorme verandering.
Daar heb ik het heel moeilijk mee.
Iry, dit verwoordt precies zoals ik het ook voel. Nooit heb ik gedacht dat mijn relatie zou kunnen stoppen. Tuurlijk hadden we wel eens ruzie, maar ik heb nooit gedacht dat het zou kunnen stoppen. Dat basisvertrouwen was groot. Alleen bij mij bleek een jaar geleden.... Totaal onverwacht, totaal onbegrijpelijk ook, vooral omdat vriend nooit wat gezegd had.
Het zal tijd, veel tijd kosten om dat te herstellen. Vooral omdat het zo onverwacht kwam. Bij alles vraag je je af " is dat gemeend, oprecht, kan ik deze woorden vertrouwen?" Ik vind dat heel erg moeilijk, omdat ik sowieso al snel geneigd ben dingen negatief uit te leggen en dingen voor hem in te vullen.
Gister is vriend thuis gekomen, ik was behoorlijk zenuwachtig. Maar alles viel mee. Bij thuiskomst wilde hij meteen heel veel zoenen, hij had een grote doos bonbons voor me meegenomen. Hij zei dat ie me gemist had.... Ik heb nog wel gevraagd hoe hij zich verder voelde, met name gezien hoe hij een jaar geleden thuis kwam. Maar hij verzekerde me dat hij me wel gemist had, dat hij niet in een dip zat als vorig jaar.... Wat een opluchting... maar tegelijkertijd ook verontrustend: wat kan m'n hoofd en m'n op hol geslagen gedachten wel niet allemaal met me doen? De hele week heb ik me rot gevoeld en wat heb ik gehuild... om helemaal niks, alleen om mijn eigen hersenspinsels.... Echt een punt om met m'n therapeut te bespreken!
Later op de avond hebben we nog heerlijk gevreeen.
Iry, hoop dat jij langzaam weer je vriend kan en durft te vertrouwen. Dat gun ik je! Hopelijk heb je een fijn weekend!
zaterdag 13 december 2008 om 20:35
En dat gun ik jou ok m-girl!
Het is inderdaad vreselijk moeilijk,en ik hoop dat het vertrouwen weer net zo stevig gaat worden,maar of dàt ooit kan?
De klap is echt enorm groot geweest,en nu beleef ik dat weer.
Zonder dat er aanleiding toe is,maar het spookt door mijn hoofd.
Fijn dat het meeviel,ook heel herkenbaar dat je iets zo groot maakt in je hoofd.
Het vervelende is dat je vriend daar weinig aan kan doen.
Idd een werkpunt voor ons dus.
Ev,
Dat dekentje daar vlucht ik ook elke avond onder.
Zelfs zomers! als is het dertig graden buiten,ik moet mij verstoppen.Dan voel ik mij tot rust komen.
Alsof mijn eigen huid niet beschermend genoeg is,en dat is het ook niet.
Vanavond heb ik een verjaardag.
Frummel is logeren en vrienden ik hebben dus een heerlijke vrije avond.
Ik heb er wel zin in,maar ik heb de hele dag een drukte gehad (op pad geweest,dus veel indrukken)
Ik weet dat deze avond daarboven op eigenlijk teveel is.
Morgen zal ik wel instorten.
Anyway,dat zien we dan wel weer!
Vanavond maak ik er een leuke avond van (het is vertrouwd gezelschap dus komt wel goed)
Liefs!!
Het is inderdaad vreselijk moeilijk,en ik hoop dat het vertrouwen weer net zo stevig gaat worden,maar of dàt ooit kan?
De klap is echt enorm groot geweest,en nu beleef ik dat weer.
Zonder dat er aanleiding toe is,maar het spookt door mijn hoofd.
Fijn dat het meeviel,ook heel herkenbaar dat je iets zo groot maakt in je hoofd.
Het vervelende is dat je vriend daar weinig aan kan doen.
Idd een werkpunt voor ons dus.
Ev,
Dat dekentje daar vlucht ik ook elke avond onder.
Zelfs zomers! als is het dertig graden buiten,ik moet mij verstoppen.Dan voel ik mij tot rust komen.
Alsof mijn eigen huid niet beschermend genoeg is,en dat is het ook niet.
Vanavond heb ik een verjaardag.
Frummel is logeren en vrienden ik hebben dus een heerlijke vrije avond.
Ik heb er wel zin in,maar ik heb de hele dag een drukte gehad (op pad geweest,dus veel indrukken)
Ik weet dat deze avond daarboven op eigenlijk teveel is.
Morgen zal ik wel instorten.
Anyway,dat zien we dan wel weer!
Vanavond maak ik er een leuke avond van (het is vertrouwd gezelschap dus komt wel goed)
Liefs!!
zondag 14 december 2008 om 11:40
Heb je gisteren nog een leuke avond gehad? Hoop het voor je.
En hoop ook dat vandaag ook een fijne dag word..
Herken me helemaal in dat wat je schrijft over te druk op een dag, en teveel indrukken enzo. Dat is vaak teveel, maar je wil eigenlijk alles ook doen en meemaken. Vaak moet je daar dan de dag erna voor boeten..
Ik hoop dat je vandaag wel kunt genieten! (f)
En hoop ook dat vandaag ook een fijne dag word..
Herken me helemaal in dat wat je schrijft over te druk op een dag, en teveel indrukken enzo. Dat is vaak teveel, maar je wil eigenlijk alles ook doen en meemaken. Vaak moet je daar dan de dag erna voor boeten..
Ik hoop dat je vandaag wel kunt genieten! (f)
zondag 14 december 2008 om 21:36
dinsdag 16 december 2008 om 03:36
Even niet zo goed.
Ik ben enorm verdrietig van binnen en worstel erg met mijn emoties.
Wat ik nu eigenlijk wil in alles.
Ik ben het even compleet kwijt.
Niemand ziet het,maar van binnen ben ik helemaal kapot.
Ik voel weer een enorme drang om weg te gaan maar dat komt puur voort uit de frustratie,machteloosheid en de pijn die ik voel.
Maar ja,ik moet het toch handelen.Weggaan is geen optie,maar wat zou ik zo graag even niets moeten.
Ik ben enorm verdrietig van binnen en worstel erg met mijn emoties.
Wat ik nu eigenlijk wil in alles.
Ik ben het even compleet kwijt.
Niemand ziet het,maar van binnen ben ik helemaal kapot.
Ik voel weer een enorme drang om weg te gaan maar dat komt puur voort uit de frustratie,machteloosheid en de pijn die ik voel.
Maar ja,ik moet het toch handelen.Weggaan is geen optie,maar wat zou ik zo graag even niets moeten.
dinsdag 16 december 2008 om 08:30
quote:iry schreef op 16 december 2008 @ 03:36:
Even niet zo goed.
Ik ben enorm verdrietig van binnen en worstel erg met mijn emoties.
Wat ik nu eigenlijk wil in alles.
Ik ben het even compleet kwijt.
Niemand ziet het,maar van binnen ben ik helemaal kapot.
Ik voel weer een enorme drang om weg te gaan maar dat komt puur voort uit de frustratie,machteloosheid en de pijn die ik voel.
Maar ja,ik moet het toch handelen.Weggaan is geen optie,maar wat zou ik zo graag even niets moeten.
Iry, ik begrijp je pijn! Kun je niet weer een paar daagjes naar familie of naar een vriendin, om even bij te komen en alles weer in perspectief te kunnen zien?
Heb je nog gesproken met je vriend over je gevoelens?
Even niet zo goed.
Ik ben enorm verdrietig van binnen en worstel erg met mijn emoties.
Wat ik nu eigenlijk wil in alles.
Ik ben het even compleet kwijt.
Niemand ziet het,maar van binnen ben ik helemaal kapot.
Ik voel weer een enorme drang om weg te gaan maar dat komt puur voort uit de frustratie,machteloosheid en de pijn die ik voel.
Maar ja,ik moet het toch handelen.Weggaan is geen optie,maar wat zou ik zo graag even niets moeten.
Iry, ik begrijp je pijn! Kun je niet weer een paar daagjes naar familie of naar een vriendin, om even bij te komen en alles weer in perspectief te kunnen zien?
Heb je nog gesproken met je vriend over je gevoelens?
dinsdag 16 december 2008 om 20:41
Wat zijn jullie toch schatten.
Ik heb net eventjes een huilbui gehad bij vriend,dat lucht wel weer even op.
Echt praten lukt mij nog niet,ik raak in zo'n emotionele toestand dat ik dichtklap.
Misschien moet ik het eens opschrijven voor vriend.
Het is ook een heel dubbel gevoel.
Hij is erg lief voor ons allemaal,doet alles voor ons en zeker hard zijn best om mij weer vertrouwen te geven.
Ik zou ook niet weten wat hij nog meer zou kunnen doen.
En toch ben ik nog steeds met vlagen boos,dan steekt het.
Kan uit het niets komen,soms door een opmerking van hem of een situatie.
Dan raak ik weer verstrikt in het waarom en hoe hij het zo ver heeft laten komen en mij buiten sloot daarin.
De enig oplossing is tijd daarin en het laten slijten,dat besef ik heel goed.
Ik vind het ook niet eerlijk en constructief om daar in herhaling over te moeten praten.
Daarom denk ik dat het een goed idee is om èènmaal alles goed verwoord in een "brief" op te schrijven en het daar bij te laten.
Dan moet ik het verder zelf verwerken en niet vriend mee lastig vallen.
Ik moet ook een plan gaan maken voor mijn leven,doelen stellen.
Maar eerst maar de basis weer herstellen.
Want door de laatste periode heb ik meer last van mijn angsten en onzekerheden en vlucht vaker in mijn isolement,krijg meer paniekgevoelens buiten de deur.
Voor dat laatste heb ik al een idee om dat te doorbreken in een veilige setting.
En dan met name zonder vriend om hem ook te ontlasten in deze "taak"
Ach, de tijd van het jaar werkt ook niet zo positief op mijn gemoedstoestand.
Zodra de zon weer gaat schijnen en het buitenleven weer opwarmd ga ik mij ook weer wat beter voelen.
Liefs!
Ik heb net eventjes een huilbui gehad bij vriend,dat lucht wel weer even op.
Echt praten lukt mij nog niet,ik raak in zo'n emotionele toestand dat ik dichtklap.
Misschien moet ik het eens opschrijven voor vriend.
Het is ook een heel dubbel gevoel.
Hij is erg lief voor ons allemaal,doet alles voor ons en zeker hard zijn best om mij weer vertrouwen te geven.
Ik zou ook niet weten wat hij nog meer zou kunnen doen.
En toch ben ik nog steeds met vlagen boos,dan steekt het.
Kan uit het niets komen,soms door een opmerking van hem of een situatie.
Dan raak ik weer verstrikt in het waarom en hoe hij het zo ver heeft laten komen en mij buiten sloot daarin.
De enig oplossing is tijd daarin en het laten slijten,dat besef ik heel goed.
Ik vind het ook niet eerlijk en constructief om daar in herhaling over te moeten praten.
Daarom denk ik dat het een goed idee is om èènmaal alles goed verwoord in een "brief" op te schrijven en het daar bij te laten.
Dan moet ik het verder zelf verwerken en niet vriend mee lastig vallen.
Ik moet ook een plan gaan maken voor mijn leven,doelen stellen.
Maar eerst maar de basis weer herstellen.
Want door de laatste periode heb ik meer last van mijn angsten en onzekerheden en vlucht vaker in mijn isolement,krijg meer paniekgevoelens buiten de deur.
Voor dat laatste heb ik al een idee om dat te doorbreken in een veilige setting.
En dan met name zonder vriend om hem ook te ontlasten in deze "taak"
Ach, de tijd van het jaar werkt ook niet zo positief op mijn gemoedstoestand.
Zodra de zon weer gaat schijnen en het buitenleven weer opwarmd ga ik mij ook weer wat beter voelen.
Liefs!
dinsdag 16 december 2008 om 23:27
quote:iry schreef op 16 december 2008 @ 20:41:
Wat zijn jullie toch schatten.
Tja typisch een gevalletje van: actie reactie Je hebt mij echt opgebeurd toen ik heel erg moeilijk zat....moeilijker dan ik beschreef, durfde te vertellen. Ik vergeet nooit meer hoe je reageerde toen ik durfde te vertellen dat ik depressief was in het "nachtvlinder topic" Zo begripvol en respectvol. En relativerend door je humor. Dank je wel, daarvoor!!!
Dan raak ik weer verstrikt in het waarom en hoe hij het zo ver heeft laten komen en mij buiten sloot daarin.
Leef in het NU iry, dat wil ik op je hart drukken!
En dan met name zonder vriend om hem ook te ontlasten in deze "taak"
Super bedacht, voor hem maar boven al ook voor jezelf...je eventuele schuldgevoel.
Zodra de zon weer gaat schijnen en het buitenleven weer opwarmd ga ik mij ook weer wat beter voelen.
Liefs!
Wat zijn jullie toch schatten.
Tja typisch een gevalletje van: actie reactie Je hebt mij echt opgebeurd toen ik heel erg moeilijk zat....moeilijker dan ik beschreef, durfde te vertellen. Ik vergeet nooit meer hoe je reageerde toen ik durfde te vertellen dat ik depressief was in het "nachtvlinder topic" Zo begripvol en respectvol. En relativerend door je humor. Dank je wel, daarvoor!!!
Dan raak ik weer verstrikt in het waarom en hoe hij het zo ver heeft laten komen en mij buiten sloot daarin.
Leef in het NU iry, dat wil ik op je hart drukken!
En dan met name zonder vriend om hem ook te ontlasten in deze "taak"
Super bedacht, voor hem maar boven al ook voor jezelf...je eventuele schuldgevoel.
Zodra de zon weer gaat schijnen en het buitenleven weer opwarmd ga ik mij ook weer wat beter voelen.
Liefs!
woensdag 17 december 2008 om 00:06
Claire
Ik heb niet het gevoel dat ik toen iets speciaals deed voor je in de nachtelijke uren,maar ik vind het heel fijn om te horen dat het je wat heeft gebracht (tsja en dat lachen was ook actie reactie!! met zijn allen,wat een heerlijke onzin was dat.Ik heb net zo hard om jullie gelachen)
Hoe gaat het met je meid? en met je therapie?
Het zal wel heel veel energie kosten,slopend zijn de beginperiodes.
Ik hoop zo dat de energie deze keer niet geheel voor niets is.
Ik gun het je zo,meer dan ik kan beschrijven.
Vriend zei vanavond eigenlijk hetzelfde.
"Ik begrijp dat je nog boosheid voelt en je vertrouwen een klap heeft gekregen.
Ik kan helaas niets ongedaan maken maar laten we in het nu gaan staan en onze neuzen naar de toekomst richten.
Laten we van elkaar gaan houden,ik wil je niet kwijt en ik voel dat wij samen oud worden.
En jij...jij moet alleen maar jezelf zijn en van jezelf gaan houden,daar maak je mij heel gelukkig mee"
Ik hoop zo dat deze woorden zijn kracht blijven houden van het moment waarop hij ze vanavond uitsprak.
Maar daar zit dan ook de onzekere kant en dat maakt mij doodsbang dat ik af en toe geen lucht krijg.
En ik weet niet wat ik erger vind....de angst hem kwijt te raken,of het feit dat het mij zo beangstigd,want dat laatste zegt iets over mij.
En ja,ik heb een leuk plan!!
Gezien ik een aantal vriendinnen heb met kinderen waarvan sommige het moeilijk hebben met het thuismoederschap,sleur,drukte van de combi werk/moederschap,relatiespanningen daaroor.....
In ieder geval ieder door zijn eigen reden of gevoel in mindere of meerdere maten,worstelen ze allemaal met een bepaalde druk die ze voelen en "klagen"ze over weinig ruimte voor hunzelf.
Dus......ik denk gedeelde smart is halve smart en we gaan de koe eens bij de horens pakken!
Ik ga een soort "strijd tegen de sleur club"oprichten.
Mijn idee is om met dit groepje verschillende activiteiten te plannen eens in de 6 weken.
Varierend van inspannend,ontspannend,creatief,literair,cultureel,kunstzinnig,educatief,culinair,ontdekkend,onderbroekenlol.
Iets waar ieder uit dit groepje vrijblijvend kan participeren en wat in kan brengen.
En zo gezamelijk uit de "sleur" te breken en even een persoon kunnen zijn zonder verplichtingen.
Leuk plan?
Nou en daarin kan ik gaan oefenen buiten de deur in een veilige groep (goede bijkomstigheid voor mij en nog een vriendin binnen deze groep met sociale angsten)
Liefs.
Ik heb niet het gevoel dat ik toen iets speciaals deed voor je in de nachtelijke uren,maar ik vind het heel fijn om te horen dat het je wat heeft gebracht (tsja en dat lachen was ook actie reactie!! met zijn allen,wat een heerlijke onzin was dat.Ik heb net zo hard om jullie gelachen)
Hoe gaat het met je meid? en met je therapie?
Het zal wel heel veel energie kosten,slopend zijn de beginperiodes.
Ik hoop zo dat de energie deze keer niet geheel voor niets is.
Ik gun het je zo,meer dan ik kan beschrijven.
Vriend zei vanavond eigenlijk hetzelfde.
"Ik begrijp dat je nog boosheid voelt en je vertrouwen een klap heeft gekregen.
Ik kan helaas niets ongedaan maken maar laten we in het nu gaan staan en onze neuzen naar de toekomst richten.
Laten we van elkaar gaan houden,ik wil je niet kwijt en ik voel dat wij samen oud worden.
En jij...jij moet alleen maar jezelf zijn en van jezelf gaan houden,daar maak je mij heel gelukkig mee"
Ik hoop zo dat deze woorden zijn kracht blijven houden van het moment waarop hij ze vanavond uitsprak.
Maar daar zit dan ook de onzekere kant en dat maakt mij doodsbang dat ik af en toe geen lucht krijg.
En ik weet niet wat ik erger vind....de angst hem kwijt te raken,of het feit dat het mij zo beangstigd,want dat laatste zegt iets over mij.
En ja,ik heb een leuk plan!!
Gezien ik een aantal vriendinnen heb met kinderen waarvan sommige het moeilijk hebben met het thuismoederschap,sleur,drukte van de combi werk/moederschap,relatiespanningen daaroor.....
In ieder geval ieder door zijn eigen reden of gevoel in mindere of meerdere maten,worstelen ze allemaal met een bepaalde druk die ze voelen en "klagen"ze over weinig ruimte voor hunzelf.
Dus......ik denk gedeelde smart is halve smart en we gaan de koe eens bij de horens pakken!
Ik ga een soort "strijd tegen de sleur club"oprichten.
Mijn idee is om met dit groepje verschillende activiteiten te plannen eens in de 6 weken.
Varierend van inspannend,ontspannend,creatief,literair,cultureel,kunstzinnig,educatief,culinair,ontdekkend,onderbroekenlol.
Iets waar ieder uit dit groepje vrijblijvend kan participeren en wat in kan brengen.
En zo gezamelijk uit de "sleur" te breken en even een persoon kunnen zijn zonder verplichtingen.
Leuk plan?
Nou en daarin kan ik gaan oefenen buiten de deur in een veilige groep (goede bijkomstigheid voor mij en nog een vriendin binnen deze groep met sociale angsten)
Liefs.
woensdag 17 december 2008 om 00:47
[quote]iry schreef op 17 december 2008 @ 00:06:
Claire
Ik heb niet het gevoel dat ik toen iets speciaals deed voor je in de nachtelijke uren,maar ik vind het heel fijn om te horen dat het je wat heeft gebracht
Potver!!! het heeft me niet wat ( heb het even extra onderstreept) gebracht maar heel veel! Ik zeg het je nu/ net, ik hoop dat je het aan kunt nemen en mijn gevoel dus niet gaat afzwakken. ...
Hoe gaat het met je meid? en met je therapie?
Het zal wel heel veel energie kosten,slopend zijn de beginperiodes.
Ik hoop zo dat de energie deze keer niet geheel voor niets is.
Ik gun het je zo,meer dan ik kan beschrijven.
Ja het is moeilijk, hefig maar haalbaar ( lees het andere topic met: Saar EV en Philomein).
Wat lief...je laatste zin (f)
Claire
Ik heb niet het gevoel dat ik toen iets speciaals deed voor je in de nachtelijke uren,maar ik vind het heel fijn om te horen dat het je wat heeft gebracht
Potver!!! het heeft me niet wat ( heb het even extra onderstreept) gebracht maar heel veel! Ik zeg het je nu/ net, ik hoop dat je het aan kunt nemen en mijn gevoel dus niet gaat afzwakken. ...
Hoe gaat het met je meid? en met je therapie?
Het zal wel heel veel energie kosten,slopend zijn de beginperiodes.
Ik hoop zo dat de energie deze keer niet geheel voor niets is.
Ik gun het je zo,meer dan ik kan beschrijven.
Ja het is moeilijk, hefig maar haalbaar ( lees het andere topic met: Saar EV en Philomein).
Wat lief...je laatste zin (f)
woensdag 17 december 2008 om 01:06
Oh zo bedoel ik het niet hoor Claire,je gevoel afzwakken.
Okè,ik neem hem aan als een compliment en ben daarbij tegelijk heel blij dat het je veel gebracht heeft.
En weet je,je mag tevens jezelf op dezelfde waarde schatten want jou bijdrage hier is mij ook erg dierbaar.
ik ga even lezen daar.
Ontdek het Wabi Sabi-gevoel
We stellen tegenwoordig erg hoge eisen aan onszelf. We streven naar perfectie op allerlei terreinen met overbelasting tot gevolg. Gelukkig kan het ook anders. Wabi Sabi is een eeuwenoude Japanse filosofie van de levenskunst. Wabi staat voor eenvoud, onbevangenheid, veelduidigheid en rust. Sabi staat voor schoonheid die door de jaren gevormd is. Wabi Sabi geeft een bijzondere kijk op wat mooi is en wat ons gelukkig maakt. In tegenstelling tot ons streven naar perfectie, zijn in de Japanse levenskunst juist individualiteit, authenticiteit en onvolmaaktheid belangrijke waarden. Wabi Sabi laat ons de rijkdom zien van wie we zijn en wat we hebben. Het leert ons ook de toevallige schoonheid van het ogenblik te koesteren. Hoe eenvoudig het misschien ook is, alles wat we nodig hebben om ons mooi en gelukkig te voelen is al in onszelf en om ons heen aanwezig. Wabi Sabi is de sleutel tot een leven dat niet per se eenvoudiger is, maar dat wel het sterkst aansluit bij wie je werkelijk bent.
Als we het leven onbevangen tegemoet durven treden, zal dat ons het geluk en de rust geven waar we in deze jachtige tijd zo vaak naar op zoek zijn.
O ja!!
Even dit lezen Claire.
Kwam ik tegen bij op internet ,ik moest gelijk denken aan
mijnheer wasabi uit mijn garage,haha!
Het is wel een verbastering,maar wellicht is mijn 'angst"voor wasabi juist een voorbode voor de verlichting die het wabi sabi gevoel brengt
Ontdek het Wabi Sabi-gevoel
We stellen tegenwoordig erg hoge eisen aan onszelf. We streven naar perfectie op allerlei terreinen met overbelasting tot gevolg. Gelukkig kan het ook anders. Wabi Sabi is een eeuwenoude Japanse filosofie van de levenskunst. Wabi staat voor eenvoud, onbevangenheid, veelduidigheid en rust. Sabi staat voor schoonheid die door de jaren gevormd is. Wabi Sabi geeft een bijzondere kijk op wat mooi is en wat ons gelukkig maakt. In tegenstelling tot ons streven naar perfectie, zijn in de Japanse levenskunst juist individualiteit, authenticiteit en onvolmaaktheid belangrijke waarden. Wabi Sabi laat ons de rijkdom zien van wie we zijn en wat we hebben. Het leert ons ook de toevallige schoonheid van het ogenblik te koesteren. Hoe eenvoudig het misschien ook is, alles wat we nodig hebben om ons mooi en gelukkig te voelen is al in onszelf en om ons heen aanwezig. Wabi Sabi is de sleutel tot een leven dat niet per se eenvoudiger is, maar dat wel het sterkst aansluit bij wie je werkelijk bent.
Als we het leven onbevangen tegemoet durven treden, zal dat ons het geluk en de rust geven waar we in deze jachtige tijd zo vaak naar op zoek zijn.
Al voor de titel ga ik het boek bestellen
Okè,ik neem hem aan als een compliment en ben daarbij tegelijk heel blij dat het je veel gebracht heeft.
En weet je,je mag tevens jezelf op dezelfde waarde schatten want jou bijdrage hier is mij ook erg dierbaar.
ik ga even lezen daar.
Ontdek het Wabi Sabi-gevoel
We stellen tegenwoordig erg hoge eisen aan onszelf. We streven naar perfectie op allerlei terreinen met overbelasting tot gevolg. Gelukkig kan het ook anders. Wabi Sabi is een eeuwenoude Japanse filosofie van de levenskunst. Wabi staat voor eenvoud, onbevangenheid, veelduidigheid en rust. Sabi staat voor schoonheid die door de jaren gevormd is. Wabi Sabi geeft een bijzondere kijk op wat mooi is en wat ons gelukkig maakt. In tegenstelling tot ons streven naar perfectie, zijn in de Japanse levenskunst juist individualiteit, authenticiteit en onvolmaaktheid belangrijke waarden. Wabi Sabi laat ons de rijkdom zien van wie we zijn en wat we hebben. Het leert ons ook de toevallige schoonheid van het ogenblik te koesteren. Hoe eenvoudig het misschien ook is, alles wat we nodig hebben om ons mooi en gelukkig te voelen is al in onszelf en om ons heen aanwezig. Wabi Sabi is de sleutel tot een leven dat niet per se eenvoudiger is, maar dat wel het sterkst aansluit bij wie je werkelijk bent.
Als we het leven onbevangen tegemoet durven treden, zal dat ons het geluk en de rust geven waar we in deze jachtige tijd zo vaak naar op zoek zijn.
O ja!!
Even dit lezen Claire.
Kwam ik tegen bij op internet ,ik moest gelijk denken aan
mijnheer wasabi uit mijn garage,haha!
Het is wel een verbastering,maar wellicht is mijn 'angst"voor wasabi juist een voorbode voor de verlichting die het wabi sabi gevoel brengt
Ontdek het Wabi Sabi-gevoel
We stellen tegenwoordig erg hoge eisen aan onszelf. We streven naar perfectie op allerlei terreinen met overbelasting tot gevolg. Gelukkig kan het ook anders. Wabi Sabi is een eeuwenoude Japanse filosofie van de levenskunst. Wabi staat voor eenvoud, onbevangenheid, veelduidigheid en rust. Sabi staat voor schoonheid die door de jaren gevormd is. Wabi Sabi geeft een bijzondere kijk op wat mooi is en wat ons gelukkig maakt. In tegenstelling tot ons streven naar perfectie, zijn in de Japanse levenskunst juist individualiteit, authenticiteit en onvolmaaktheid belangrijke waarden. Wabi Sabi laat ons de rijkdom zien van wie we zijn en wat we hebben. Het leert ons ook de toevallige schoonheid van het ogenblik te koesteren. Hoe eenvoudig het misschien ook is, alles wat we nodig hebben om ons mooi en gelukkig te voelen is al in onszelf en om ons heen aanwezig. Wabi Sabi is de sleutel tot een leven dat niet per se eenvoudiger is, maar dat wel het sterkst aansluit bij wie je werkelijk bent.
Als we het leven onbevangen tegemoet durven treden, zal dat ons het geluk en de rust geven waar we in deze jachtige tijd zo vaak naar op zoek zijn.
Al voor de titel ga ik het boek bestellen
donderdag 18 december 2008 om 14:44
Dank je Saar.
En die fijne dag wens ik jou ook (je hebt een drukke werkweek toch?,ga je goed voor jezelf zorgen?)
Het gaat met ups en downs.
Maar niet echt heel slecht,de dalen zijn niet meer zo diep.
Wel veel hersenspinsels ( maken overuren)
Ik denk dat ik vanavond even mijn hart uit kom storten hier.
Liefs!
En die fijne dag wens ik jou ook (je hebt een drukke werkweek toch?,ga je goed voor jezelf zorgen?)
Het gaat met ups en downs.
Maar niet echt heel slecht,de dalen zijn niet meer zo diep.
Wel veel hersenspinsels ( maken overuren)
Ik denk dat ik vanavond even mijn hart uit kom storten hier.
Liefs!
donderdag 18 december 2008 om 23:42
He lieve Saar.
Kan je het wel een beetje behappen de drukte?
Waarschijnlijk lig je al moe in je bedje nu.
En ik voel mij ook al moe (hier ook een drukke dag).
Dus de spinsels blijven even zitten.
Te moe om daar over na te denken (wat wel weer een goed verschijnsel is!)
Vanmiddag ook even met vriend geshopt.Hij had vanmiddag vrij genomen en ik ben lekker verwend!
Nieuwe laarzen.
Jurkje
giletje
sweatstof colbertjasje
twee coltruitjes
spijkerbroek
twee t-shirts
Ik ben er heel blij mee!!
Kan je het wel een beetje behappen de drukte?
Waarschijnlijk lig je al moe in je bedje nu.
En ik voel mij ook al moe (hier ook een drukke dag).
Dus de spinsels blijven even zitten.
Te moe om daar over na te denken (wat wel weer een goed verschijnsel is!)
Vanmiddag ook even met vriend geshopt.Hij had vanmiddag vrij genomen en ik ben lekker verwend!
Nieuwe laarzen.
Jurkje
giletje
sweatstof colbertjasje
twee coltruitjes
spijkerbroek
twee t-shirts
Ik ben er heel blij mee!!
donderdag 18 december 2008 om 23:48
Lig nog niet in bed hoor. Ben net een klein uurtje thuis van het werk, dus eerst de dag even van me afzetten.
Drukte op het werk kost veel energie, maar ergens heb ik ook wel plezier in al die gekke dingen die gebeuren. Ik ben dan op mijn best
Dat shoppen heb je goed gedaan, leuk!
Ik hoop dat je zo lekker kan slapen. Die hersenspinsels komen een andere keer wel.
Liefs
Drukte op het werk kost veel energie, maar ergens heb ik ook wel plezier in al die gekke dingen die gebeuren. Ik ben dan op mijn best
Dat shoppen heb je goed gedaan, leuk!
Ik hoop dat je zo lekker kan slapen. Die hersenspinsels komen een andere keer wel.
Liefs
donderdag 18 december 2008 om 23:55
Wat een late werktijden nog saar.
Kan je morgen dan wel een beetje uitslapen of heb je lange dagen nu.
Ja shoppen was wel leuk,en het is heel wat dat vriend met mij meeging.
Die is normaal al binnen een half uur chagerijnig als hij in een winkel is,haha!
Dus de tactiek is dan scannen,focussen en zo snel mogelijk scoren in een winkel.
En dat is best gelukt! (tsja,je wordt er goed in na verloop van tijd)
Kan je morgen dan wel een beetje uitslapen of heb je lange dagen nu.
Ja shoppen was wel leuk,en het is heel wat dat vriend met mij meeging.
Die is normaal al binnen een half uur chagerijnig als hij in een winkel is,haha!
Dus de tactiek is dan scannen,focussen en zo snel mogelijk scoren in een winkel.
En dat is best gelukt! (tsja,je wordt er goed in na verloop van tijd)
