Relaties
alle pijlers
Die onzekerheid!! Wat denken jullie?
zaterdag 26 juli 2008 om 20:52
Ooooh, ik word gek van onzekerheid, en heb jullie advies en wijze woorden nodig!
(Edit: situatie is nu: hij weet niet wat 'ie nou precies voelt, maar wil wel verder proberen... ik weet niet hoe nu verder... zie verder in het topic)
Het gaat over een hele leuke vent die ik nog maar kort ken, en ik merk aan mezelf dat ik echt vlinders heb.
Heb hem nu ongeveer een maand geleden voor het eerst ontmoet (details: internet-date, na rijtje hele leuke heen-en-weer mails gebeld en afgesproken) en ik kan sindsdien niet meer ophouden aan hem te denken! Zo erg! Was altijd zo nuchter in die dingen, maar nu...
We hebben elkaar nu 4x gezien en tussendoor toch wel om de twee dagen gesmst of gebeld.
Als we elkaar zien/spreken gaat het heel erg vanzelf, wel ff wennen natuurlijk, aan de ene kant heel nieuw allemaal, maar het voelt zo ontzettend goed en fijn en leuk en spannend en ook fysiek nogal tot elkaar aangetrokken...
Het ergste is nu dat ik me juist nu ik merk dat ik gevoelens heb, zo onzeker wordt! Aaaaaaaah!
Dus telkens dat gevecht met mezelf: zal ik 'm nu bellen of sms-en of niet? Wil niet te desperate overkomen, maar ook niet te onverschillig!
Als we samen zijn doet hij echt op een manier alsof hij het helemaal ziet zitten. (Of hij is gewoon echt heel handig in precies zo doen dat het daarop lijkt) Echt van die romantische dingetjes en hij is best klef (heerlijk!) hand in hand lopen etc.
We hebben het ook over steeds meer dingen, hoe we over dingen denken, wat we graag willen, wat voor dingen we mooi vinden etc. Maar met woorden hebben we nog niet tegen elkaar gezegd of we elkaar nou wel of niet zien zitten. Ben echt te onzeker om het gewoon te vragen, maar doordat het niet uitgesproken is lijkt het net alsof het niet echt is.
Was eigenlijk wel benieuwd of hij nog online was geweest de laatste tijd, en aan de andere kant om ff de berichtjes stop te zetten, omdat ik gewoon met mijn hoofd bij hem zit.
Hij was dus nog vandaag online geweest. En dat maakte me heel onzeker.
Ben ik nou gewoon veel te onzeker en mutserig bezig? Of moet ik me voorbereiden op een niet zo leuke avond?!
Help me hier doorheen meiden!
(Edit: situatie is nu: hij weet niet wat 'ie nou precies voelt, maar wil wel verder proberen... ik weet niet hoe nu verder... zie verder in het topic)
Het gaat over een hele leuke vent die ik nog maar kort ken, en ik merk aan mezelf dat ik echt vlinders heb.
Heb hem nu ongeveer een maand geleden voor het eerst ontmoet (details: internet-date, na rijtje hele leuke heen-en-weer mails gebeld en afgesproken) en ik kan sindsdien niet meer ophouden aan hem te denken! Zo erg! Was altijd zo nuchter in die dingen, maar nu...
We hebben elkaar nu 4x gezien en tussendoor toch wel om de twee dagen gesmst of gebeld.
Als we elkaar zien/spreken gaat het heel erg vanzelf, wel ff wennen natuurlijk, aan de ene kant heel nieuw allemaal, maar het voelt zo ontzettend goed en fijn en leuk en spannend en ook fysiek nogal tot elkaar aangetrokken...
Het ergste is nu dat ik me juist nu ik merk dat ik gevoelens heb, zo onzeker wordt! Aaaaaaaah!
Dus telkens dat gevecht met mezelf: zal ik 'm nu bellen of sms-en of niet? Wil niet te desperate overkomen, maar ook niet te onverschillig!
Als we samen zijn doet hij echt op een manier alsof hij het helemaal ziet zitten. (Of hij is gewoon echt heel handig in precies zo doen dat het daarop lijkt) Echt van die romantische dingetjes en hij is best klef (heerlijk!) hand in hand lopen etc.
We hebben het ook over steeds meer dingen, hoe we over dingen denken, wat we graag willen, wat voor dingen we mooi vinden etc. Maar met woorden hebben we nog niet tegen elkaar gezegd of we elkaar nou wel of niet zien zitten. Ben echt te onzeker om het gewoon te vragen, maar doordat het niet uitgesproken is lijkt het net alsof het niet echt is.
Was eigenlijk wel benieuwd of hij nog online was geweest de laatste tijd, en aan de andere kant om ff de berichtjes stop te zetten, omdat ik gewoon met mijn hoofd bij hem zit.
Hij was dus nog vandaag online geweest. En dat maakte me heel onzeker.
Ben ik nou gewoon veel te onzeker en mutserig bezig? Of moet ik me voorbereiden op een niet zo leuke avond?!
Help me hier doorheen meiden!
zaterdag 26 juli 2008 om 21:17
Ik weet precies hoe je je voelt.... Ik heb nu voor de tweede keer een relatie via internet. Mijn eerste relatie duurde vier maanden, de tweede nu al bijna twee jaar (en we gaan samenwonen!!!).
Vraag gewoon aan je vriend hoe hij het nu verder ziet tussen jullie. Wanneer hij een relatie ziet zitten, vind ik dat je hem heel goed kan vragen zijn account te verwijderen. Het zou toch wat zijn, als jullie een relatie hebben en hij nog online proberen wat lijntjes open te houden!
Het is best moeilijk zo'n gesprek aangaan, maar dan weet je tenminste waar je aan toe bent.
Vraag gewoon aan je vriend hoe hij het nu verder ziet tussen jullie. Wanneer hij een relatie ziet zitten, vind ik dat je hem heel goed kan vragen zijn account te verwijderen. Het zou toch wat zijn, als jullie een relatie hebben en hij nog online proberen wat lijntjes open te houden!
Het is best moeilijk zo'n gesprek aangaan, maar dan weet je tenminste waar je aan toe bent.
zaterdag 26 juli 2008 om 21:19
Dat ie online was kan van alles betekenen: dat ie zijn berichtjes even wilde bekijken, eventueel afwijzen... net als jij.
Jullie hebben nog niets uitgesproken, zolang vind ik zelf ook (en mijn dates meestal ook) dat je op de datingsite kan blijven staan. Ik heb net wel meegemaakt dat iemand spontaan zei: ik ben er al 4 weken niet meer geweest omdat ik jou nu ken...
Maar dat was geen must, dat was vanuit zijn gevoel.
En dat hij dinsdag het uit wil maken, hoezo? Voel je dat? Zelfvertrouwen uitstralen en vrolijk zijn is aantrekkelijker dan onzeker overkomen en misschien minder jezelf zijn. Probeer, zolang je je zelf nog erg verliefd voelt, gewoon blijheid uit te stralen. Blij hem te zien, te spreken. Dat is aanstekelijk. Soms is het ook een wisselwerking. Soms lijkt het ook of mannen onzekerheid ruiken... als honden.
Snap je?
Tenzij je hele harde aanwijzingen hebt, zou ik me niet ongerust maken en gedragen.
En probeer het nog staan op de site eens, luchtig dat wel, bespreekbaar te maken. Zodat je weet hoe hij daarover denkt. Maar niet om te vragen of hij er af wil gaan.
Jullie hebben nog niets uitgesproken, zolang vind ik zelf ook (en mijn dates meestal ook) dat je op de datingsite kan blijven staan. Ik heb net wel meegemaakt dat iemand spontaan zei: ik ben er al 4 weken niet meer geweest omdat ik jou nu ken...
Maar dat was geen must, dat was vanuit zijn gevoel.
En dat hij dinsdag het uit wil maken, hoezo? Voel je dat? Zelfvertrouwen uitstralen en vrolijk zijn is aantrekkelijker dan onzeker overkomen en misschien minder jezelf zijn. Probeer, zolang je je zelf nog erg verliefd voelt, gewoon blijheid uit te stralen. Blij hem te zien, te spreken. Dat is aanstekelijk. Soms is het ook een wisselwerking. Soms lijkt het ook of mannen onzekerheid ruiken... als honden.
Snap je?
Tenzij je hele harde aanwijzingen hebt, zou ik me niet ongerust maken en gedragen.
En probeer het nog staan op de site eens, luchtig dat wel, bespreekbaar te maken. Zodat je weet hoe hij daarover denkt. Maar niet om te vragen of hij er af wil gaan.
zaterdag 26 juli 2008 om 21:56
Heel fijn, van die nuchtere antwoorden!
Ik wou dat ik ook een glazen bol had hoor, eventjes in de toekomst kijken! Stom he, die onzekerheden zijn zo erg, terwijl toen ik nog in een lange relatie zat ik zo hunkerde naar die spanning. En nu heb ik het, en vreet ik me op!
Wel fijn om jullie ervaringen te lezen. Ben nog heel nieuw wat betreft daten (hiervoor lang een vaste relatie gehad) en zeker online nog zo groen! Nog geen flauw benul van de etiquette wat dat betreft (hij is de eerste die ik in real life heb ontmoet, maar kon de klik niet ontkennen, dus ach ja, waarom niet...)
Ik weet ook wel dat ik me niet ongerust moet maken, maar het bekruipt me soms ineens.
Het erge is dat 'ie wel al weet dat ik best onzeker ben. Ik ben ook veel te eerlijk, dus toen 'ie vroeg of ik iets van mezelf wou veranderen, noemde ik mijn onzekerheid. Maar ik snap wel wat je bedoelt, niet erg aantrekkelijk, onzeker overkomen.
(ga ik weer: heb ik het nu verpest door zo duidelijk te zijn over mijn onzekerheid?!? ooo, ik haat mezelf dat ik die angstige gedachten toelaat.)
Verder doe (en ben) ik wel altijd gewoon heel blij en gezellig als we elkaar zien of spreken hoor!
Ik zeg natuurlijk tegen jullie veel meer dan ik aan hem laat merken. Bovendien verdwijnt die onzekerheid meestal wel als sneeuw voor de zon zodra 'ie me omhelst
Mocht het nou toch weer gezellig zijn volgende keer (wat ik nu wel meer durf te hopen dankzij jullie berichtjes), is zo'n 5e date dan te vroeg om te vragen of 'ie er wat in ziet?
Hoe hebben jullie dat gedaan Miepje? Gewoon op de man af gevraagd? Super dat je nu zelfs gaat samenwonen met je tweede 'date'! Vertel vertel!
En Bitter, handig om even te lezen dat het wel meestal zo gaat dat als je nog niets uitspreekt, het ook normaal is dat je profiel online blijft en je er dus ook nog komt...
Ik wou dat ik ook een glazen bol had hoor, eventjes in de toekomst kijken! Stom he, die onzekerheden zijn zo erg, terwijl toen ik nog in een lange relatie zat ik zo hunkerde naar die spanning. En nu heb ik het, en vreet ik me op!
Wel fijn om jullie ervaringen te lezen. Ben nog heel nieuw wat betreft daten (hiervoor lang een vaste relatie gehad) en zeker online nog zo groen! Nog geen flauw benul van de etiquette wat dat betreft (hij is de eerste die ik in real life heb ontmoet, maar kon de klik niet ontkennen, dus ach ja, waarom niet...)
Ik weet ook wel dat ik me niet ongerust moet maken, maar het bekruipt me soms ineens.
Het erge is dat 'ie wel al weet dat ik best onzeker ben. Ik ben ook veel te eerlijk, dus toen 'ie vroeg of ik iets van mezelf wou veranderen, noemde ik mijn onzekerheid. Maar ik snap wel wat je bedoelt, niet erg aantrekkelijk, onzeker overkomen.
(ga ik weer: heb ik het nu verpest door zo duidelijk te zijn over mijn onzekerheid?!? ooo, ik haat mezelf dat ik die angstige gedachten toelaat.)
Verder doe (en ben) ik wel altijd gewoon heel blij en gezellig als we elkaar zien of spreken hoor!
Ik zeg natuurlijk tegen jullie veel meer dan ik aan hem laat merken. Bovendien verdwijnt die onzekerheid meestal wel als sneeuw voor de zon zodra 'ie me omhelst
Mocht het nou toch weer gezellig zijn volgende keer (wat ik nu wel meer durf te hopen dankzij jullie berichtjes), is zo'n 5e date dan te vroeg om te vragen of 'ie er wat in ziet?
Hoe hebben jullie dat gedaan Miepje? Gewoon op de man af gevraagd? Super dat je nu zelfs gaat samenwonen met je tweede 'date'! Vertel vertel!
En Bitter, handig om even te lezen dat het wel meestal zo gaat dat als je nog niets uitspreekt, het ook normaal is dat je profiel online blijft en je er dus ook nog komt...
zaterdag 26 juli 2008 om 22:30
Je denkt te veel na Mozarella. En je denkt voor hem, iets wat je al sowieso niet moet doen volgens mij want jij bent hem niet. Wat hij denkt en voelt en wil met jou, het is allemaal nog vaag. Wat wel een feit is dat je met hem hebt gedate en dat er meer dates volgden. Je leest hier op het forum vaak over meiden die eerst een tijdje contact hadden met een man, met hem afspraken, seks hadden en daarna hoorden ze niks meer. Dat is bij jou dus niet het geval.
Jij bent al verliefd op hem zeg je. Of ben je verliefd op het verliefd zijn? Wat denk je? Kennen doe je hem natuurlijk nog niet echt. Relativeer het allemaal een beetje, het kan nog alle kanten op gaan. Als ik jou was (wat ik natuurlijk niet ben) zou ik niet meteen al mijn kaarten op tafel gaan gooien en uitroepen dat je met hem verder wil of zo, of weten waar je aan toe bent. Dat is (denk ik) nog helemaal niet aan de orde.
Hoe lastig ook, geniet nou een beetje van dit date gebeuren en laat het allemaal eens een beetje groeien, ga niet aan zijn been hangen en niet wachten tot hij belt. Een paar weken geleden kende je de goede man nog niet, nu bepaalt hij je dag bij wijze van spreken en zit je in de piepzak als hij niet meteen belt op de dag dat hij zei dat hij dat ging doen. Dat is allemaal onnodige energie stoppen in iemand die misschien wel helemaal niet de man van je dromen blijkt te zijn en de teleurstelling als hij niet dat voelt wat jij voelt is enorm als je je nu al zo afhankelijk opstelt. Dat zou je eventuele toekomstige relatie namelijk ook geen goed doen.
Kalm aan met je hart meid, niet meteen op een zilveren schaal aanbieden, dat kan altijd nog, toch?
Jij bent al verliefd op hem zeg je. Of ben je verliefd op het verliefd zijn? Wat denk je? Kennen doe je hem natuurlijk nog niet echt. Relativeer het allemaal een beetje, het kan nog alle kanten op gaan. Als ik jou was (wat ik natuurlijk niet ben) zou ik niet meteen al mijn kaarten op tafel gaan gooien en uitroepen dat je met hem verder wil of zo, of weten waar je aan toe bent. Dat is (denk ik) nog helemaal niet aan de orde.
Hoe lastig ook, geniet nou een beetje van dit date gebeuren en laat het allemaal eens een beetje groeien, ga niet aan zijn been hangen en niet wachten tot hij belt. Een paar weken geleden kende je de goede man nog niet, nu bepaalt hij je dag bij wijze van spreken en zit je in de piepzak als hij niet meteen belt op de dag dat hij zei dat hij dat ging doen. Dat is allemaal onnodige energie stoppen in iemand die misschien wel helemaal niet de man van je dromen blijkt te zijn en de teleurstelling als hij niet dat voelt wat jij voelt is enorm als je je nu al zo afhankelijk opstelt. Dat zou je eventuele toekomstige relatie namelijk ook geen goed doen.
Kalm aan met je hart meid, niet meteen op een zilveren schaal aanbieden, dat kan altijd nog, toch?
zaterdag 26 juli 2008 om 22:39
Helemaal met Elenoara eens! Probeer er ook af en toe eens "niet" te zijn als ie belt.. klinkt als kinderachtig hard to get spelen, maar is meer: laten zien dat je niet doorlopend op hem zit te wachten.
In het boek "He just not into you" of zoiets, staat dat je, als je sex hebt gehad met iemand, in principe mag vragen wat de status is van het contact.
Het probleem van dat ernaar vragen vind ik, dat je je afhankelijk opstelt van de ander, en de ander dat dus kennelijk mag bepalen.
Draai de boel eens om. Probeer hem te laten raden hoe het er voor staat, breng hem een beetje in onzekerheid. Ook al lukt je dat niet voor honderd procent, het een beetje omdraaien geeft al een hele andere uitstraling. Kom op: jij bent de leuke meid waarvan hij nog maar moet zien of ze zich wel aan een vent als hem wil binden!! Ze kan wel meer mannen krijgen, waarom zou ze? Ze wil ook wel van haar vrijheid genieten en van haar succes bij de mannen, na een lange relatie!!
Probeer dat eens, lijkt eerst onnatuurlijk maar het leuke is dat je er zelfs in kan gaan geloven!! En zo onwaar is het ook niet!
In het boek "He just not into you" of zoiets, staat dat je, als je sex hebt gehad met iemand, in principe mag vragen wat de status is van het contact.
Het probleem van dat ernaar vragen vind ik, dat je je afhankelijk opstelt van de ander, en de ander dat dus kennelijk mag bepalen.
Draai de boel eens om. Probeer hem te laten raden hoe het er voor staat, breng hem een beetje in onzekerheid. Ook al lukt je dat niet voor honderd procent, het een beetje omdraaien geeft al een hele andere uitstraling. Kom op: jij bent de leuke meid waarvan hij nog maar moet zien of ze zich wel aan een vent als hem wil binden!! Ze kan wel meer mannen krijgen, waarom zou ze? Ze wil ook wel van haar vrijheid genieten en van haar succes bij de mannen, na een lange relatie!!
Probeer dat eens, lijkt eerst onnatuurlijk maar het leuke is dat je er zelfs in kan gaan geloven!! En zo onwaar is het ook niet!
zaterdag 26 juli 2008 om 23:03
O, Eleonora, wat een eye-openers! Dank je! Echt!
Je hebt helemaal gelijk dat ik hem nog niet echt ken en zeker dat ik me niet zo afhankelijk moet gaan voelen. Ik weet gewoon niet wat me de laatste dagen overkomt wat dat betreft! (misschien komt het wel omdat ik ongesteld ben, whaha!)
Op een of andere manier wou het relativeerknopje niet meer om, terwijl ik tot nu toe makkelijk kon zeggen: we zien wel! Ik geniet van het moment! Wel heerlijk dat er dan zo'n forum als dit is, met mensen zoals jullie. Ff helpen die schakel weer terug te duwen in de realiteitsstand.
En dat verliefd zijn op het verliefd zijn? Tja, zo had ik er nog niet over nagedacht, maar is wel een interessante gedachte...
Ik voel wel echt allerlei hartkloppingen als ik bij hem ben, maar tegelijkertijd geniet ik inderdaad heel erg van het gevoel op zich. Dat ik juist DAT steeds wil voelen. En dan moet ik maar rustig aan gaan ontdekken (en die kans krijg ik tot nu toe gelukkig meer dan de meiden die na één keer al niks meer hoorden) of dat echt door hem komt of door de situatie op zich.
Zie nu ook jouw reactie Bitter (vandaar de edit)
Gelukkig heb ik me tot nu toe naar hem toe eigenlijk al zo gedragen zoals jij zegt. Heb het erg druk met van alles, waardoor ik soms pas 's avonds laat zie dat 'ie heeft gesmst ofzo. En we moeten allebei zoeken naar gaatjes in het drukke schema om elkaar te zien. Bovendien heb ik 'm ook geplaagd met het feit dat er meer mannen waren die wel een date willen en ik het dus voor het kiezen heb (en dat is ook zo, zijn er niet eens weinig, en niet allemaal van internet! Haha! Zelfvertrouwenboost ten top)
Daarom ging het de hele tijd ook vrij makkelijk, meer dat we zien wel gevoel, maar het sloeg ff erg toe ineens, die onzekerheid.
Ik voel me een stuk kalmer nu. Het knopje doet het weer.
We zien wel!
(meer tips en ervaringen nog steeds welkom, en ik hou jullie op de hoogte!)
Je hebt helemaal gelijk dat ik hem nog niet echt ken en zeker dat ik me niet zo afhankelijk moet gaan voelen. Ik weet gewoon niet wat me de laatste dagen overkomt wat dat betreft! (misschien komt het wel omdat ik ongesteld ben, whaha!)
Op een of andere manier wou het relativeerknopje niet meer om, terwijl ik tot nu toe makkelijk kon zeggen: we zien wel! Ik geniet van het moment! Wel heerlijk dat er dan zo'n forum als dit is, met mensen zoals jullie. Ff helpen die schakel weer terug te duwen in de realiteitsstand.
En dat verliefd zijn op het verliefd zijn? Tja, zo had ik er nog niet over nagedacht, maar is wel een interessante gedachte...
Ik voel wel echt allerlei hartkloppingen als ik bij hem ben, maar tegelijkertijd geniet ik inderdaad heel erg van het gevoel op zich. Dat ik juist DAT steeds wil voelen. En dan moet ik maar rustig aan gaan ontdekken (en die kans krijg ik tot nu toe gelukkig meer dan de meiden die na één keer al niks meer hoorden) of dat echt door hem komt of door de situatie op zich.
Zie nu ook jouw reactie Bitter (vandaar de edit)
Gelukkig heb ik me tot nu toe naar hem toe eigenlijk al zo gedragen zoals jij zegt. Heb het erg druk met van alles, waardoor ik soms pas 's avonds laat zie dat 'ie heeft gesmst ofzo. En we moeten allebei zoeken naar gaatjes in het drukke schema om elkaar te zien. Bovendien heb ik 'm ook geplaagd met het feit dat er meer mannen waren die wel een date willen en ik het dus voor het kiezen heb (en dat is ook zo, zijn er niet eens weinig, en niet allemaal van internet! Haha! Zelfvertrouwenboost ten top)
Daarom ging het de hele tijd ook vrij makkelijk, meer dat we zien wel gevoel, maar het sloeg ff erg toe ineens, die onzekerheid.
Ik voel me een stuk kalmer nu. Het knopje doet het weer.
We zien wel!
(meer tips en ervaringen nog steeds welkom, en ik hou jullie op de hoogte!)
zaterdag 26 juli 2008 om 23:11
Mooi meid, fijn dat je iets hebt aan wat we hier roepen.
Iedereen reageert natuurlijk vanuit de eigen ervaring op een forum. Mijn ervaring is dat - als het goed zit - dat werkelijk vanzelf duidelijk zal worden. Niet dat iedereen op elkaar moet gaan zitten wachten met vragen stellen en lieve dingen zeggen maar er komt vanzelf een moment waarop je voelt of uitspreekt dat je een setje bent, of dat je je een setje voelt.
Laat die moeder natuur er nu maar gewoon eens een tijdje overheen gaan en voel (want dat doe je nu eenmaal als het om liefde gaat) maar goed welke kant het op gaat. Het zal snel genoeg blijken allemaal.
Enjoy!
Iedereen reageert natuurlijk vanuit de eigen ervaring op een forum. Mijn ervaring is dat - als het goed zit - dat werkelijk vanzelf duidelijk zal worden. Niet dat iedereen op elkaar moet gaan zitten wachten met vragen stellen en lieve dingen zeggen maar er komt vanzelf een moment waarop je voelt of uitspreekt dat je een setje bent, of dat je je een setje voelt.
Laat die moeder natuur er nu maar gewoon eens een tijdje overheen gaan en voel (want dat doe je nu eenmaal als het om liefde gaat) maar goed welke kant het op gaat. Het zal snel genoeg blijken allemaal.
Enjoy!
zondag 27 juli 2008 om 00:15
Moz.: als je zegt dat je ook wel zo was tot nu toe, zoals ik dat beschreef met het omdraaien van die rollen, houd dat dan vast. En als je merkt dat je het kwijtraakt, spreek het weer voor jezelf in.
Ik herken het wel erg, hoor, ik ben in het begin ook vaak degene die nog niet zo geinteresseerd is. En als ik dan warm loop, voel ik ook die onzekerheid. Maar ik probeer altijd te denken aan hoeveel waard IK ben, en niet dat hij de great catch is, maar ik.
Overigens dat je het al heel wat vindt dat je na de eerste keer nog wat van hem hoort, omdat het zo schijnt te zijn dat veel meiden dan al niets meer horen, is wat een rare vorm van waardering voor je contact met hem.
Ten eerste is dat helemaal niet zo, op een datingsite, dat je daar vaak niets meer hoort na de eerste keer, ik heb zelf ook mannen moeten teleurstellen die wel verder wilden, en ten tweede is dat geen reden om op hem verliefd te worden, want als je op een datingsite staat, zit het er dik in dat er wel meer zullen volgen... (ook al vind je deze nu erg geweldig).
Kortom: het is geen "ik mag mijn handjes dichtknijpen dat ie nog niet weg is omdat dat zo vaak gebeurt", dat klinkt wat zielig voor vrouwen op datingsites...
Ik herken het wel erg, hoor, ik ben in het begin ook vaak degene die nog niet zo geinteresseerd is. En als ik dan warm loop, voel ik ook die onzekerheid. Maar ik probeer altijd te denken aan hoeveel waard IK ben, en niet dat hij de great catch is, maar ik.
Overigens dat je het al heel wat vindt dat je na de eerste keer nog wat van hem hoort, omdat het zo schijnt te zijn dat veel meiden dan al niets meer horen, is wat een rare vorm van waardering voor je contact met hem.
Ten eerste is dat helemaal niet zo, op een datingsite, dat je daar vaak niets meer hoort na de eerste keer, ik heb zelf ook mannen moeten teleurstellen die wel verder wilden, en ten tweede is dat geen reden om op hem verliefd te worden, want als je op een datingsite staat, zit het er dik in dat er wel meer zullen volgen... (ook al vind je deze nu erg geweldig).
Kortom: het is geen "ik mag mijn handjes dichtknijpen dat ie nog niet weg is omdat dat zo vaak gebeurt", dat klinkt wat zielig voor vrouwen op datingsites...
zondag 27 juli 2008 om 00:41
Ik ben natuurlijk niet alleen blij OMDAT we meer dates hebben.
Maar kneep toch wel even in mijn handen nadat ik in de reactie van Eleonora herinnerd werd dat het ook vaak anders kan lopen.
Ik bedoel... Als je date tegenvalt bij een ontmoeting, of jij valt tegen voor hem... da's altijd ff jammer. En dan mag je er toch van genieten dat je elkaar niet tegenvalt, nietwaar?
En die rollen omdraaien en al die andere tips ga ik ter harte nemen als het weer ff raar draait met die kronkelige kop van mij.
En volgens mij zijn vrouwen op datingsites helemaal niet zielig... vrouwen krijgen echt honderd keer zoveel berichtjes als mannen. Hoewel het ook meer werk is natuurlijk, alle loozers en stiekemerds eruit filteren Maar nu ben ik misschien weer te gemeen
Maar kneep toch wel even in mijn handen nadat ik in de reactie van Eleonora herinnerd werd dat het ook vaak anders kan lopen.
Ik bedoel... Als je date tegenvalt bij een ontmoeting, of jij valt tegen voor hem... da's altijd ff jammer. En dan mag je er toch van genieten dat je elkaar niet tegenvalt, nietwaar?
En die rollen omdraaien en al die andere tips ga ik ter harte nemen als het weer ff raar draait met die kronkelige kop van mij.
En volgens mij zijn vrouwen op datingsites helemaal niet zielig... vrouwen krijgen echt honderd keer zoveel berichtjes als mannen. Hoewel het ook meer werk is natuurlijk, alle loozers en stiekemerds eruit filteren Maar nu ben ik misschien weer te gemeen
vrijdag 1 augustus 2008 om 13:07
Even een update
Ben woensdag bij hem geweest, en het was erg gezellig! Lekker ergens gegeten, gesext, verstrengeld op de bank gehangen, in elkaars armen in slaap gevallen... dat soort dingen. Heel fijn!
Heb toch niet de moed gehad om hem te vragen hoe 'ie het allemaal zag. Kwam ook wel omdat ik ineens helemaal niet van alles wou vragen, maar liever wou meemaken hoe de avond verliep. Ook voor mezelf om te kijken wat ik nou eigenlijk leuk aan hem vind, en wat niet, zonder daar meteen uitspraken over te doen. En toch een beetje bang om de 'magie' te verbreken denk ik. Stiekem wel hard genoten van opmerkingen van hem zoals 'Je bent echt zo lief he!' vanuit het niks toen we op de bank hingen, en 'Ik hoop dat we dit nog heel vaak kunnen doen' na de sex.
Is zo stom, van tevoren bedenk je je van alles, wat je wil vragen of zeggen (ook gewoon gekke leuke vragen over van alles en nog wat), maar als ik dan bij hem ben, ben ik dat totaal vergeten allemaal.
's ochtends hadden we een beetje haast omdat we allebei verplichtingen hadden, en was het een snel kusje en 'ik bel je' van hem.
En nu heb ik zo ongelofelijk de neiging hem te willen bellen!
Ik heb nog niet gebeld of gesmst, maar oooo, die neiging is zo groot! Wil heel graag weten wanneer ik hem weer kan zien. Alsof ik steeds bevestigd wil worden in dat het nog een vervolg heeft. Hoe snel zouden jullie bellen? Of zouden jullie wachten tot hij belt?
Lees graag meer ervaringen van jullie (en zijn er ook mannen hier die dit herkennen, of die het van de mannelijke kant kunnen belichten?)
Ben woensdag bij hem geweest, en het was erg gezellig! Lekker ergens gegeten, gesext, verstrengeld op de bank gehangen, in elkaars armen in slaap gevallen... dat soort dingen. Heel fijn!
Heb toch niet de moed gehad om hem te vragen hoe 'ie het allemaal zag. Kwam ook wel omdat ik ineens helemaal niet van alles wou vragen, maar liever wou meemaken hoe de avond verliep. Ook voor mezelf om te kijken wat ik nou eigenlijk leuk aan hem vind, en wat niet, zonder daar meteen uitspraken over te doen. En toch een beetje bang om de 'magie' te verbreken denk ik. Stiekem wel hard genoten van opmerkingen van hem zoals 'Je bent echt zo lief he!' vanuit het niks toen we op de bank hingen, en 'Ik hoop dat we dit nog heel vaak kunnen doen' na de sex.
Is zo stom, van tevoren bedenk je je van alles, wat je wil vragen of zeggen (ook gewoon gekke leuke vragen over van alles en nog wat), maar als ik dan bij hem ben, ben ik dat totaal vergeten allemaal.
's ochtends hadden we een beetje haast omdat we allebei verplichtingen hadden, en was het een snel kusje en 'ik bel je' van hem.
En nu heb ik zo ongelofelijk de neiging hem te willen bellen!
Ik heb nog niet gebeld of gesmst, maar oooo, die neiging is zo groot! Wil heel graag weten wanneer ik hem weer kan zien. Alsof ik steeds bevestigd wil worden in dat het nog een vervolg heeft. Hoe snel zouden jullie bellen? Of zouden jullie wachten tot hij belt?
Lees graag meer ervaringen van jullie (en zijn er ook mannen hier die dit herkennen, of die het van de mannelijke kant kunnen belichten?)
vrijdag 1 augustus 2008 om 13:16
Moz, ga met de vla meid....Er zijn geen regels of wetten voor dit soort dingen. Doe wat je hart je ingeeft, jij kent die man al nauwelijks, wij kennen hem nog veel minder goed.
Het was leuk en gezellig en wat jou betreft voor herhaling vatbaar, ik zou als ik jou was niet te veel piekeren en gewoon doen wat je goed lijkt.
Waarom ben je zo onzeker?
Als hij je leuk vindt dan vindt hij je ook nog wel leuk als je hem een paar keer SMS-t of zo. Als je hem 20 SMS-jes per dag gaat sturen zou hij het benauwd kunnen krijgen maar als je zo nu en dan een berichtje doet, dan kan toch best?
Het was leuk en gezellig en wat jou betreft voor herhaling vatbaar, ik zou als ik jou was niet te veel piekeren en gewoon doen wat je goed lijkt.
Waarom ben je zo onzeker?
Als hij je leuk vindt dan vindt hij je ook nog wel leuk als je hem een paar keer SMS-t of zo. Als je hem 20 SMS-jes per dag gaat sturen zou hij het benauwd kunnen krijgen maar als je zo nu en dan een berichtje doet, dan kan toch best?
vrijdag 1 augustus 2008 om 13:17
vrijdag 1 augustus 2008 om 13:38
Jij:
"hee, ik dacht dat het eens tijd wordt om mijn profiel van de datingsite te verwijderen. Wat denk jij?"
Hij:
a) "ja, ik ook, zullen we het gelijk doen?"
b)", tja, dat moet je zelf weten...."
c)"zou ik nog maar even niet doen"
bij a kan je geloog ik wel van vriend/vriendinnetje spreken
bij b: hij is nog niet helemaal zeker van zijn zaak en/of doet het alleen voor de sex
bij c: doet het alleen voor de sex.
Dat is tenminste mijn interpretatie
"hee, ik dacht dat het eens tijd wordt om mijn profiel van de datingsite te verwijderen. Wat denk jij?"
Hij:
a) "ja, ik ook, zullen we het gelijk doen?"
b)", tja, dat moet je zelf weten...."
c)"zou ik nog maar even niet doen"
bij a kan je geloog ik wel van vriend/vriendinnetje spreken
bij b: hij is nog niet helemaal zeker van zijn zaak en/of doet het alleen voor de sex
bij c: doet het alleen voor de sex.
Dat is tenminste mijn interpretatie
vrijdag 1 augustus 2008 om 14:02
quote:Mozzarella schreef op 01 augustus 2008 @ 13:32:
Tja, soms gaan dingen zonder woorden makkelijker dan het benoemen ervan... heb jij daar dan nooit last van Rubina?Nou, ik herken die onzekerheid van jou wel maar persoonlijk zou ik niet met iemand sex hebben, als ik me zo onzeker zou voelen als jij: wil ie me wel/ wil ie me niet. Dat is puur een stukje zelfbescherming wanneer ik iemand errug leuk vind.
Tja, soms gaan dingen zonder woorden makkelijker dan het benoemen ervan... heb jij daar dan nooit last van Rubina?Nou, ik herken die onzekerheid van jou wel maar persoonlijk zou ik niet met iemand sex hebben, als ik me zo onzeker zou voelen als jij: wil ie me wel/ wil ie me niet. Dat is puur een stukje zelfbescherming wanneer ik iemand errug leuk vind.
vrijdag 1 augustus 2008 om 14:44
Ik zou zeker vragen hoe het voor hem zit. Ik ben zelf iemand die niet goed tegen die onzekerheid kan. Ik geloof dat ik met mijn huidige vriend na 2 a 3 dates wist hoe we er tegenaan keken. Kenden elkaar ook via internet. Geloof dat ik iets vroeg in de trant van, mag ik je eigenlijk nu mijn vriendje noemen en je de volgende keer zo voorstellen aan mijn vrienden?
Ik zou het doen, je maakt jezelf onzekerder dan nodig heb ik het idee. Vraag het gewoon, desnoods als een soort grapje of in een smsje. De vraag 'wil je verkering met mij' kan het ook goed doen... Want zoals de anderen ook al zeggen, als hij je leuk vindt vindt hij het ook leuk als je dat vraagt. Vindt hij je niet leuk, dan verandert jouw vraag daar niets aan en haal je jezelf alleen maar uit die droom. Maar zoals ik het lees lijkt me dat niet het geval...!
Ik zou het doen, je maakt jezelf onzekerder dan nodig heb ik het idee. Vraag het gewoon, desnoods als een soort grapje of in een smsje. De vraag 'wil je verkering met mij
' kan het ook goed doen... Want zoals de anderen ook al zeggen, als hij je leuk vindt vindt hij het ook leuk als je dat vraagt. Vindt hij je niet leuk, dan verandert jouw vraag daar niets aan en haal je jezelf alleen maar uit die droom. Maar zoals ik het lees lijkt me dat niet het geval...!
vrijdag 1 augustus 2008 om 15:18
Hmm... dinsdag gebeurd en erg leuk volgens jou TO, maar hij heeft nog niets laten horen?
En hij hoopt dat jullie nog vaak kunnen oefenen om elkaars voorkeuren te ontdekken? Dan wil hij nog wel vaker sex.. maar van de rest ben ik minder zeker.
Hij heeft uit zichzelf gezegd dat je lief bent? Zegt niet zo heel veel.
Tuurlijk kun je het hem vragen, wat de status is.
Maar ik ben minder optimistisch dan voorgangers hier dat het hier een relatie aanloop betreft.
Ik hoop dat in ongelijk heb, voor je, maar ik wilde toch wat relativeren, want ik zie niet echt heel veel grond voor de overtuiging dat deze man meer wil dan sex.
En hij hoopt dat jullie nog vaak kunnen oefenen om elkaars voorkeuren te ontdekken? Dan wil hij nog wel vaker sex.. maar van de rest ben ik minder zeker.
Hij heeft uit zichzelf gezegd dat je lief bent? Zegt niet zo heel veel.
Tuurlijk kun je het hem vragen, wat de status is.
Maar ik ben minder optimistisch dan voorgangers hier dat het hier een relatie aanloop betreft.
Ik hoop dat in ongelijk heb, voor je, maar ik wilde toch wat relativeren, want ik zie niet echt heel veel grond voor de overtuiging dat deze man meer wil dan sex.
zaterdag 2 augustus 2008 om 12:33
Er zijn wel meer dingen dan dat 'ie zei vaker sex te willen, die me doen/deden denken dat 'ie wel meer wou.
Ik zal maar wat meer details loslaten, was beetje bang voor evt. bekenden die mee zouden kunnen lezen, maar dat kan me nu even geen reet schelen, anders loopt mijn hoofd over!
We hebben qua lichamelijk niet alleen sex, maar veel aan elkaar plukken, tegen elkaar aan zitten, onverwachte aaitjes, urenlang aan elkaar friemelen. Soms keek ik op (als we ergens liepen ofzo) en bleek 'ie al een tijdje naar me aan het kijken te zijn met zo'n lieve glimlach.
Maar behalve dat lichamelijke zaten we ongeveer om de twee dagen uren lang aan de telefoon over van alles en nog wat te vertellen aan elkaar... serieuze gesprekken maar ook veel lol. Heel open, en het voelde steeds meer als maatjes ook.
En dan dus heel tegenstrijdig. Net iets meer dagen tussen het bellen, net wat minder smsjes... net wat minder snel willen afspreken dan dat ik zou willen. Daardoor word ik natuurlijk steeds meer onzeker, en ook wat stiller (ik moet ook maar es gaan posten in het 'verlegen' topic, over dat je bij mannen die iets meer zijn dan vriendschappelijk, meteen dichtslaat).
Ben ik te hard to get geweest? Heb altijd de toekomst open gelaten, vertelde dat ik niet zo'n planner ben, meer van de dag wil genieten, soms ook gewoon dagen niet bellen, vooral bezig zijn met andere dingen en vertellen over andere vrienden en vriendinnen etc...
Al die dingen die ik dus maar niet weet en niet begrijp door de tegenstrijdigheid en omdat ik het hem nog niet gevraagd heb...
Dus vandaar, sorry voor het mega lange verhaal weer, maar moet het gewoon ergens kwijt.
In ieder geval heb ik het nu weer flink van me af kunnen schrijven en hoop ik op jullie wijze of steunende woorden. Het helpt me echt wel een beetje door dit stomme gedoe heen.
Ik zal maar wat meer details loslaten, was beetje bang voor evt. bekenden die mee zouden kunnen lezen, maar dat kan me nu even geen reet schelen, anders loopt mijn hoofd over!
We hebben qua lichamelijk niet alleen sex, maar veel aan elkaar plukken, tegen elkaar aan zitten, onverwachte aaitjes, urenlang aan elkaar friemelen. Soms keek ik op (als we ergens liepen ofzo) en bleek 'ie al een tijdje naar me aan het kijken te zijn met zo'n lieve glimlach.
Maar behalve dat lichamelijke zaten we ongeveer om de twee dagen uren lang aan de telefoon over van alles en nog wat te vertellen aan elkaar... serieuze gesprekken maar ook veel lol. Heel open, en het voelde steeds meer als maatjes ook.
En dan dus heel tegenstrijdig. Net iets meer dagen tussen het bellen, net wat minder smsjes... net wat minder snel willen afspreken dan dat ik zou willen. Daardoor word ik natuurlijk steeds meer onzeker, en ook wat stiller (ik moet ook maar es gaan posten in het 'verlegen' topic, over dat je bij mannen die iets meer zijn dan vriendschappelijk, meteen dichtslaat).
Ben ik te hard to get geweest? Heb altijd de toekomst open gelaten, vertelde dat ik niet zo'n planner ben, meer van de dag wil genieten, soms ook gewoon dagen niet bellen, vooral bezig zijn met andere dingen en vertellen over andere vrienden en vriendinnen etc...
Al die dingen die ik dus maar niet weet en niet begrijp door de tegenstrijdigheid en omdat ik het hem nog niet gevraagd heb...
Dus vandaar, sorry voor het mega lange verhaal weer, maar moet het gewoon ergens kwijt.
In ieder geval heb ik het nu weer flink van me af kunnen schrijven en hoop ik op jullie wijze of steunende woorden. Het helpt me echt wel een beetje door dit stomme gedoe heen.
anoniem_70339 wijzigde dit bericht op 07-09-2008 11:52
Reden: herkenbaarheid
Reden: herkenbaarheid
% gewijzigd
zondag 3 augustus 2008 om 14:55
Ik hoop niet dat ik de enige blijf die hier in mijn eigen topicje zit te schrijven. Van me af schrijven is fijn, maar ik hoop wel op wat inzichten van jullie!
Heb 'm gisteren gebeld. Eerst heel gezellig gekletst over van alles (ik merkte weer hoe leuk we kunnen praten, zou dit ook zonder een evt. relatie wel willen behouden) en toen in het diepe gesprongen en gevraagd wat 'ie er allemaal van vond.
Hij legde me uit dat 'ie ons contact heel bijzonder vindt, dat 'ie met mij in tegenstelling tot zijn vorige dates zo lang en over alles kan praten, en dat het zo vertrouwd en goed voelt als we bij elkaar zijn, maar dat 'ie niet echt vlinders voelt. Niet verliefd. Maar dat hij wel graag wil ontdekken of dat nog kan komen. Hij vertelde dat 'ie maar 1 keer eerder heel snel al verliefd was. En vroeg zich hardop bij zichzelf af of hij niet teveel verwachtte van het verliefd zijn op zich. Misschien daardoor iets heel goeds en leuks zou laten lopen omdat 'ie persee op zoek wou naar de vonken.
Ik moest maar niet teveel gaan verwachten want mocht de verliefdheid niet komen, dan gaat 'ie heel eerlijk zijn, en niet langer door. En dat als 'ie er inmiddels niks meer in had gezien, hij dat ook wel gezegd zou hebben. Dat hij het alleen maar interessanter vond worden de laatste tijd, omdat het contact zich verdiepte.
Even slikken natuurlijk, ineens die eerlijkheid, en het maakt me niet direct veel zekerder, maar ben toch blij dat ik 'm heb gesproken, en dat ik het open heb gegooid.
Hard om te horen dat iemand die m.i. verliefd doet, niet verliefd is. Heb 'm ook meteen nog veel meer gevraagd (over bellen smsjes, datingsite, hyves etc). Was nou toch bezig, maar zal niet alles hier schrijven. Ben al veel te lang van stof.
En hij wou weten hoe ik het zag natuurlijk. Heb 'm gezegd dat ik zeker een periode van veel vlinders heb gehad, maar nu ietsje minder omdat ik nu toch meer die diepte wil ontdekken. Dat ik zelf ook niet weet waar dit heen gaat, maar dat ik wel graag het een kans wil geven om te kijken OF het ergens heen gaat.
Ik merkte de laatste keer namelijk dat ik zelf toch ook wat minder vlinderig was. Denk toch dat dat verliefde gevoel van mezelf heel erg voortkwam uit de spanning van het nieuwe. Zeker na mijn lange relatie hiervoor enzo, dat ontdekken, spanning etc... dat ik daar heel erg van genoot.
En door mijn onzekerheid wat zijn intenties betreft, heb ik meer nagedacht over wat hij allemaal zou denken, dan wat ik er zelf eigenlijk van vind.
En nu zit ik natuurlijk te piekeren of ik hiermee door wil gaan. Aan de ene kant heb ik de neiging het te willen afkappen, omdat hij zegt niet verliefd te zijn.
Dat als we doorgaan op deze 'we zien wel' manier, dat ik het alleen maar leuker ga vinden, en de klap alleen maar harder als zijn verliefdheid niet komt.
Aan de andere kant (als ik ook het topic over of verliefdheid bij mannen ook later kan komen lees) ben ik wel nieuwsgierig of het zo goed met elkaar kunnen opschieten ook meer kan worden.
We hebben wel weer een nieuwe afspraak gemaakt. Ik wil eigenlijk bij mezelf ervaren of ik het nu moeilijker vind om hem te zien of niet, en ontdekken wat mijn eigen gevoel is.
Ben ik nu dom bezig?
Wat zouden jullie doen in dit geval?
Zouden jullie doorgaan zoals het ging? Afkappen? Contact houden maar anders dan nu?
Heb 'm gisteren gebeld. Eerst heel gezellig gekletst over van alles (ik merkte weer hoe leuk we kunnen praten, zou dit ook zonder een evt. relatie wel willen behouden) en toen in het diepe gesprongen en gevraagd wat 'ie er allemaal van vond.
Hij legde me uit dat 'ie ons contact heel bijzonder vindt, dat 'ie met mij in tegenstelling tot zijn vorige dates zo lang en over alles kan praten, en dat het zo vertrouwd en goed voelt als we bij elkaar zijn, maar dat 'ie niet echt vlinders voelt. Niet verliefd. Maar dat hij wel graag wil ontdekken of dat nog kan komen. Hij vertelde dat 'ie maar 1 keer eerder heel snel al verliefd was. En vroeg zich hardop bij zichzelf af of hij niet teveel verwachtte van het verliefd zijn op zich. Misschien daardoor iets heel goeds en leuks zou laten lopen omdat 'ie persee op zoek wou naar de vonken.
Ik moest maar niet teveel gaan verwachten want mocht de verliefdheid niet komen, dan gaat 'ie heel eerlijk zijn, en niet langer door. En dat als 'ie er inmiddels niks meer in had gezien, hij dat ook wel gezegd zou hebben. Dat hij het alleen maar interessanter vond worden de laatste tijd, omdat het contact zich verdiepte.
Even slikken natuurlijk, ineens die eerlijkheid, en het maakt me niet direct veel zekerder, maar ben toch blij dat ik 'm heb gesproken, en dat ik het open heb gegooid.
Hard om te horen dat iemand die m.i. verliefd doet, niet verliefd is. Heb 'm ook meteen nog veel meer gevraagd (over bellen smsjes, datingsite, hyves etc). Was nou toch bezig, maar zal niet alles hier schrijven. Ben al veel te lang van stof.
En hij wou weten hoe ik het zag natuurlijk. Heb 'm gezegd dat ik zeker een periode van veel vlinders heb gehad, maar nu ietsje minder omdat ik nu toch meer die diepte wil ontdekken. Dat ik zelf ook niet weet waar dit heen gaat, maar dat ik wel graag het een kans wil geven om te kijken OF het ergens heen gaat.
Ik merkte de laatste keer namelijk dat ik zelf toch ook wat minder vlinderig was. Denk toch dat dat verliefde gevoel van mezelf heel erg voortkwam uit de spanning van het nieuwe. Zeker na mijn lange relatie hiervoor enzo, dat ontdekken, spanning etc... dat ik daar heel erg van genoot.
En door mijn onzekerheid wat zijn intenties betreft, heb ik meer nagedacht over wat hij allemaal zou denken, dan wat ik er zelf eigenlijk van vind.
En nu zit ik natuurlijk te piekeren of ik hiermee door wil gaan. Aan de ene kant heb ik de neiging het te willen afkappen, omdat hij zegt niet verliefd te zijn.
Dat als we doorgaan op deze 'we zien wel' manier, dat ik het alleen maar leuker ga vinden, en de klap alleen maar harder als zijn verliefdheid niet komt.
Aan de andere kant (als ik ook het topic over of verliefdheid bij mannen ook later kan komen lees) ben ik wel nieuwsgierig of het zo goed met elkaar kunnen opschieten ook meer kan worden.
We hebben wel weer een nieuwe afspraak gemaakt. Ik wil eigenlijk bij mezelf ervaren of ik het nu moeilijker vind om hem te zien of niet, en ontdekken wat mijn eigen gevoel is.
Ben ik nu dom bezig?
Wat zouden jullie doen in dit geval?
Zouden jullie doorgaan zoals het ging? Afkappen? Contact houden maar anders dan nu?
zondag 3 augustus 2008 om 16:27
Hi, bedankt voor het openen van dit topic!
Klinkt misschien als een vreemde reactie maar als ik jouw postings lees begrijp ik beter wat ik zelf verkeerd doe:
Je houdt je veel te veel met hem bezig, wat hij doet, wat er mis kan gaan etc. etc.
Volg je hart, doe waar je je goed bij voelt en waar je een positieve reactie op verwacht te krijgen........ Klinkt makkelijker dan dat het is.
Bij mij gaat het ook telkens mis door mijn angstige/ onzekere en daardoor verkeerde reacties.
Relax, laat het los, reageer aardig als hij wat van zich laat horen en doe vooral niets waar je zelf niet achter staat, zoals meer seks om hem te krijgen. Pffffffff nu zelf mijn eigen advies nog opvolgen
Klinkt misschien als een vreemde reactie maar als ik jouw postings lees begrijp ik beter wat ik zelf verkeerd doe:
Je houdt je veel te veel met hem bezig, wat hij doet, wat er mis kan gaan etc. etc.
Volg je hart, doe waar je je goed bij voelt en waar je een positieve reactie op verwacht te krijgen........ Klinkt makkelijker dan dat het is.
Bij mij gaat het ook telkens mis door mijn angstige/ onzekere en daardoor verkeerde reacties.
Relax, laat het los, reageer aardig als hij wat van zich laat horen en doe vooral niets waar je zelf niet achter staat, zoals meer seks om hem te krijgen. Pffffffff nu zelf mijn eigen advies nog opvolgen
zondag 3 augustus 2008 om 19:00
Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Hij heeft geen gevoelens van verliefdheid, maar wil afwachten of dit nog komt. Hoe gaat het nu verder? Over een maand aan hem vragen of hij al wat voelt? Bij het antwoord nee, dan de maand erop weer? Hem de tijd geven en je eigen gevoelens ontzien. Alles inzetten voor dat moment dat hij die verliefdheid voelt.
Je zal niet de eerste zijn die op deze manier maanden, soms zelfs jaren, aan het "scharrelen" slaat, omdat hij de deur op een kier houdt zodat jij blijft geloven in dat ideaalplaatje van een lang en gelukkig samenzijn.
Je zal niet de eerste zijn die op deze manier maanden, soms zelfs jaren, aan het "scharrelen" slaat, omdat hij de deur op een kier houdt zodat jij blijft geloven in dat ideaalplaatje van een lang en gelukkig samenzijn.
