Relaties
alle pijlers
Dilemma brrr
woensdag 18 februari 2009 om 17:57
Hoi, lees hier regelmatig mee en vind dat er goede adviezen worden gegeven, vandaar mijn posting
zit nl. al tijdje met een dilemma, eigenlijk een constant gedoe in mijn hoofd/hart.
Zal even kort toelichten.
Half jaar geleden heeft exvriendje het uitgemaakt. Redelijk plotsklaps ,bottomline we hadden het tof en waren constant samen echter kwamen er wat "kleine spanningen", deze zijn niet meteen uitgepraat(was ook maar in een bestek van enkele weken), ex vriendje heeft bij laatste botsing niet gekozen om er samen over te praten maar heeft bot/boos de deur dichtgegooid en mij met een mega schuld (had ik het niet eerder moeten zien, wat heb ik zo fout gedaan? Ben ik een slecht persoon?Waarom heb ik zelf niet eerder gepraat enz) en rotgevoel en gebroken hart achtergelaten. Ben dus eigenlijk erg boos van binnen dat hij het/mij zo aan de kant gooide, en zijn eigen gedrag totaal niet erbij betrokken heeft.Geen enkele poging ook maar te kijken samen hoe of wat.
Het is echter zo dat we elkaar nog steeds regelmatig tegenkomen, zelfde stamkroeg. Hij wil dan wel eens met me komen praten en doet afstandelijk of babbelt en doet dan net alsof alles vergeven en vergeten is.
Ik ben dan en blij dat ik hem toch weer spreek, maar ook nog steeds boos. Heb meerdere malen aangegeven dat ik het niet snap dat we de dingen niet uitkonden praten. Uberhaupt es praten wat er nu precies aan de hand was. Krijg dan te horen dat dat er niet meer toe doet en dat het gewoon niet meer werkte en na vragen van mij , hij boos zegt dat hij niet goed in zijn vel zat, en hij dat niet kon praten toen, maar hij zegt dat zo makkelijk en zonder enig gevoel van herkenning, wat mij het gevoel geeft dat hij zich nergens echt verantwoordelijk voor voelt, snapt wat een verdriet hij mij gedaan heeft. Voel me niks waard dan en in zijn ogen een vreemde.
Brr word er gek van en weet niet hoe ik me moet opstellen, kom niet vooruit dus!!. Ik ben dan of weer boos en of vind ik weer dat ik me er maar overheen moet zetten of allebei tegelijk. Het doet me pijn dat het zo gaat, maar krijg het niet voor elkaar er iets aan te veranderen. Of vraag ik teveel van mezelf??
Heeft iemand raad en/of tips???
zit nl. al tijdje met een dilemma, eigenlijk een constant gedoe in mijn hoofd/hart.
Zal even kort toelichten.
Half jaar geleden heeft exvriendje het uitgemaakt. Redelijk plotsklaps ,bottomline we hadden het tof en waren constant samen echter kwamen er wat "kleine spanningen", deze zijn niet meteen uitgepraat(was ook maar in een bestek van enkele weken), ex vriendje heeft bij laatste botsing niet gekozen om er samen over te praten maar heeft bot/boos de deur dichtgegooid en mij met een mega schuld (had ik het niet eerder moeten zien, wat heb ik zo fout gedaan? Ben ik een slecht persoon?Waarom heb ik zelf niet eerder gepraat enz) en rotgevoel en gebroken hart achtergelaten. Ben dus eigenlijk erg boos van binnen dat hij het/mij zo aan de kant gooide, en zijn eigen gedrag totaal niet erbij betrokken heeft.Geen enkele poging ook maar te kijken samen hoe of wat.
Het is echter zo dat we elkaar nog steeds regelmatig tegenkomen, zelfde stamkroeg. Hij wil dan wel eens met me komen praten en doet afstandelijk of babbelt en doet dan net alsof alles vergeven en vergeten is.
Ik ben dan en blij dat ik hem toch weer spreek, maar ook nog steeds boos. Heb meerdere malen aangegeven dat ik het niet snap dat we de dingen niet uitkonden praten. Uberhaupt es praten wat er nu precies aan de hand was. Krijg dan te horen dat dat er niet meer toe doet en dat het gewoon niet meer werkte en na vragen van mij , hij boos zegt dat hij niet goed in zijn vel zat, en hij dat niet kon praten toen, maar hij zegt dat zo makkelijk en zonder enig gevoel van herkenning, wat mij het gevoel geeft dat hij zich nergens echt verantwoordelijk voor voelt, snapt wat een verdriet hij mij gedaan heeft. Voel me niks waard dan en in zijn ogen een vreemde.
Brr word er gek van en weet niet hoe ik me moet opstellen, kom niet vooruit dus!!. Ik ben dan of weer boos en of vind ik weer dat ik me er maar overheen moet zetten of allebei tegelijk. Het doet me pijn dat het zo gaat, maar krijg het niet voor elkaar er iets aan te veranderen. Of vraag ik teveel van mezelf??
Heeft iemand raad en/of tips???
woensdag 18 februari 2009 om 18:06
Radijsje, jij wil van hem een uitleg die hij niet kan of wil geven. Dat gaat niet opeens veranderen door het te blijven vragen. Dus niet meer vragen, want je schiet er niets mee op en zijn weigering doet jou pijn.
Het contact met hem maakt je verdrietig, dus waarschijnlijk moet je of hem vermijden, andere stamkroeg zoeken dus, of hem niet meer opzoeken daar en gesprekken die hij aanknoopt afkappen. Eventueel kun je hem nog laten weten dat het contact zo erg vervelend voor je is en dat je voorlopig geen contact wilt. Hij zal dat waarschijnlijk niet snappen of overdreven vinden, maar jij mag/moet gewoon doen wat goed voor je is.
Sterkte. En niet te hard zijn voor jezelf. Het is gewoon klote.
Het contact met hem maakt je verdrietig, dus waarschijnlijk moet je of hem vermijden, andere stamkroeg zoeken dus, of hem niet meer opzoeken daar en gesprekken die hij aanknoopt afkappen. Eventueel kun je hem nog laten weten dat het contact zo erg vervelend voor je is en dat je voorlopig geen contact wilt. Hij zal dat waarschijnlijk niet snappen of overdreven vinden, maar jij mag/moet gewoon doen wat goed voor je is.
Sterkte. En niet te hard zijn voor jezelf. Het is gewoon klote.
woensdag 18 februari 2009 om 18:09
quote:aikidoka schreef op 18 februari 2009 @ 18:06:
Radijsje, jij wil van hem een uitleg die hij niet kan of wil geven. Dat gaat niet opeens veranderen door het te blijven vragen. Dus niet meer vragen, want je schiet er niets mee op en zijn weigering doet jou pijn. Het is altijd heel naar als je relatie over is, vooral als het zo plotseling gaat en je het niet hebt aan zien komen. En dat duurt vaak behoorlijk lang, dat klotegevoel. Maar door er steeds weer bij hem naar te vragen, bereik je niet wat je wil (nml. antwoorden) maar je bereikt dat je je steeds weer rot voelt. Ik ben het helemaal met aikidoka eens: hij heeft niet ineens wel bevredigende antwoorden voor je, hoe lang je er ook naar vraagt. Als je nog met hem wilt omgaan, hou het dan op koetjes en kalfjes, maar ga niet steeds weer vragen naar waarom-waarom-waarom. Dat helpt jullie alletwee niet!
Radijsje, jij wil van hem een uitleg die hij niet kan of wil geven. Dat gaat niet opeens veranderen door het te blijven vragen. Dus niet meer vragen, want je schiet er niets mee op en zijn weigering doet jou pijn. Het is altijd heel naar als je relatie over is, vooral als het zo plotseling gaat en je het niet hebt aan zien komen. En dat duurt vaak behoorlijk lang, dat klotegevoel. Maar door er steeds weer bij hem naar te vragen, bereik je niet wat je wil (nml. antwoorden) maar je bereikt dat je je steeds weer rot voelt. Ik ben het helemaal met aikidoka eens: hij heeft niet ineens wel bevredigende antwoorden voor je, hoe lang je er ook naar vraagt. Als je nog met hem wilt omgaan, hou het dan op koetjes en kalfjes, maar ga niet steeds weer vragen naar waarom-waarom-waarom. Dat helpt jullie alletwee niet!
woensdag 18 februari 2009 om 18:16
Hoi Teigera, ik vraag niet naar waarom, dat heb ik wel even gehad , wat nu vooral speelt is dat ik niet begrijp dat iemand de dingen niet kan uitpraten ook al is het over je elkaar begrijpt in wat er dan speelde, hij wilde vrienden blijven na een tijdje, maar ik kan dat niet als dingen,gevoelens wat er gebeurd is, niet eerlijk zijn uitgesproken, of vraag ik dan teveel??
woensdag 18 februari 2009 om 18:16
Lullig dat je exvriendje niet in staat was nadat hij boos vertrokken was, er een keer rustig samen over te praten. Om er een netjes einde van te maken zodat je niet met angsten, spanningen en vragen achterblijft. Maar blijkbaar is hij daar nog steeds niet toe in staat. Dan vind ik hem het ook niet waard om nog langer aandacht aan te besteden of over te sippen. Van die "waarom dit en waarom dat" vragen in je hoofd word je alleen maar gek. Besteed lekker aandacht aan jezelf, ga leuke dingen doen, zoek je vriendinnen op en ga (evt tijdelijk) met ze naar een ander kroegje. En als je verdriet voelt bovenkomen, zet een jankmuziekje op en laat het eruit als het lukt, maar daarna snle weer de aandacht op wat anders! Je bent niet heel duidelijk over waarom het precies uitging, maar als ik lees wat zijn reacties op je zijn, denk ik dat je van hem niks meer kunt verwachten. Sad but true...
woensdag 18 februari 2009 om 18:16
Juffrouw Jannie: Ja dat is eigenlijk precies hoe ik me voel, en ergens verwacht ik nu dat hij zich wel wat anders kan opstellen, dat hij blij mag zijn dat ik nog met hem wil praten bijvoorbeeld.
Gewoon iets meer gevoel en begrip ofzo...
Bedankt alvast voor jullie raad..ga nu naar huis en laat het eens bezinken..
Gewoon iets meer gevoel en begrip ofzo...
Bedankt alvast voor jullie raad..ga nu naar huis en laat het eens bezinken..
woensdag 18 februari 2009 om 18:28
quote:radijsje88 schreef op 18 februari 2009 @ 18:16:
Hoi Teigera, ik vraag niet naar waarom, dat heb ik wel even gehad , wat nu vooral speelt is dat ik niet begrijp dat iemand de dingen niet kan uitpraten ook al is het over je elkaar begrijpt in wat er dan speelde, hij wilde vrienden blijven na een tijdje, maar ik kan dat niet als dingen,gevoelens wat er gebeurd is, niet eerlijk zijn uitgesproken, of vraag ik dan teveel??Nee radijsje, ik denk niet dat je teveel vraagt. Zoals hierboven ook al opgemerkt werd: het is heel jammer dat je ex-vriend daar niet toe in staat was en kennelijk nog steeds niet is. Hij wil of kan geen openheid geven over wat er toen speelde, anders had hij dat nu al wel gedaan. Kennelijk is uitpraten, openheid en communicatie geen heel sterk punt van hem. Klein lichtpuntje hierbij is dan wel dat een langere relatie dan waarschijnlijk toch geen succes was geworden aangezien jullie verwachtingen hierin zo uiteenlopen. Jij wil praten en analyseren (zoals zoveel vrouwen, ook ik ben zo) en hij wil niet te moeilijk doen en gewoon weer verdergaan.
Hoi Teigera, ik vraag niet naar waarom, dat heb ik wel even gehad , wat nu vooral speelt is dat ik niet begrijp dat iemand de dingen niet kan uitpraten ook al is het over je elkaar begrijpt in wat er dan speelde, hij wilde vrienden blijven na een tijdje, maar ik kan dat niet als dingen,gevoelens wat er gebeurd is, niet eerlijk zijn uitgesproken, of vraag ik dan teveel??Nee radijsje, ik denk niet dat je teveel vraagt. Zoals hierboven ook al opgemerkt werd: het is heel jammer dat je ex-vriend daar niet toe in staat was en kennelijk nog steeds niet is. Hij wil of kan geen openheid geven over wat er toen speelde, anders had hij dat nu al wel gedaan. Kennelijk is uitpraten, openheid en communicatie geen heel sterk punt van hem. Klein lichtpuntje hierbij is dan wel dat een langere relatie dan waarschijnlijk toch geen succes was geworden aangezien jullie verwachtingen hierin zo uiteenlopen. Jij wil praten en analyseren (zoals zoveel vrouwen, ook ik ben zo) en hij wil niet te moeilijk doen en gewoon weer verdergaan.
woensdag 18 februari 2009 om 18:35
woensdag 18 februari 2009 om 18:38
Ja ben het met je eens Teigera, aleen geeft hij me het gevoel (of ik mezelf?) dat dat aan mij lag/ligt dat hij niet kon/wilde communiceren..over een kleine botsing die in mijn ogen juist aangaf dat we meer moesten praten, rekening houden met elkaar, gewoon de verdieping in de relatie ...en ja ik ben ook niet perfect maar krijg door hem dan het gevoel dat er met mij helemaal niet te praten viel..pfff
woensdag 18 februari 2009 om 18:52
Ik herken heel veel dingen die je vertelt, omdat ik zelf ook zo weleens aan de kant ben gezet.
Dan ga je aan jezelf twijfelen, waarom dit? En hoe kan dit nou? En dat? Waarom?
Ja kijk op die vragen krijg je gewoon domweg geen antwoord.
Het is een jongen die niet over zijn gevoel kan praten, en de relatie heeft beëindigd zonder jou op de hoogte te stellen wat hem nou zo dwars zat. Dat vind hij waarschijnlijk ook niet belangrijk om jou dit te vertellen, hij weet immers dat hij niet verder met je wil.
Ergens weet jij ook wel waarom hij jullie relatie heeft beëindigd, en daarom zullen jullie ook niet bij elkaar passen. Ik zou hem wel gaan negeren, en me op leuke dingen gaan richten, er zijn echt nog wel leukere mannen hoor!
Waarschijnlijk kun je hem nooit vergeven hoe hij jullie relatie heeft beëindigd omdat jij zelf zo niet in elkaar steekt en het een ander niet zo zou aandoen. Dus je bent een te goede meid!
Je kunt wel blijven aangeven aan hem dat je bepaalde dingen niet begrijpt, maar daar zul je toch nooit geen antwoord op krijgen, hij vindt het alleen maar leuk dat je ook nu nog aandacht aan hem geeft. Dat wil je toch ook niet?
Ik kende van vroeger ook een vriendin en zij bleef haar ex maar opzoeken, opzoeken en nog eens opzoeken in dat beruchte cafe. Zonde van haar tijd, ik zag het al die tijd, maar zij pas veel later!
Dan ga je aan jezelf twijfelen, waarom dit? En hoe kan dit nou? En dat? Waarom?
Ja kijk op die vragen krijg je gewoon domweg geen antwoord.
Het is een jongen die niet over zijn gevoel kan praten, en de relatie heeft beëindigd zonder jou op de hoogte te stellen wat hem nou zo dwars zat. Dat vind hij waarschijnlijk ook niet belangrijk om jou dit te vertellen, hij weet immers dat hij niet verder met je wil.
Ergens weet jij ook wel waarom hij jullie relatie heeft beëindigd, en daarom zullen jullie ook niet bij elkaar passen. Ik zou hem wel gaan negeren, en me op leuke dingen gaan richten, er zijn echt nog wel leukere mannen hoor!
Waarschijnlijk kun je hem nooit vergeven hoe hij jullie relatie heeft beëindigd omdat jij zelf zo niet in elkaar steekt en het een ander niet zo zou aandoen. Dus je bent een te goede meid!
Je kunt wel blijven aangeven aan hem dat je bepaalde dingen niet begrijpt, maar daar zul je toch nooit geen antwoord op krijgen, hij vindt het alleen maar leuk dat je ook nu nog aandacht aan hem geeft. Dat wil je toch ook niet?
Ik kende van vroeger ook een vriendin en zij bleef haar ex maar opzoeken, opzoeken en nog eens opzoeken in dat beruchte cafe. Zonde van haar tijd, ik zag het al die tijd, maar zij pas veel later!
woensdag 18 februari 2009 om 18:54
quote:radijsje88 schreef op 18 februari 2009 @ 18:38:
Ja ben het met je eens Teigera, aleen geeft hij me het gevoel (of ik mezelf?) dat dat aan mij lag/ligt dat hij niet kon/wilde communiceren..over een kleine botsing die in mijn ogen juist aangaf dat we meer moesten praten, rekening houden met elkaar, gewoon de verdieping in de relatie ...en ja ik ben ook niet perfect maar krijg door hem dan het gevoel dat er met mij helemaal niet te praten viel..pfff
Laat je aub niet aanpraten dat het allemaal/alleen jouw fout is.
Dit herken ik goed van ex van mij en ja, hoe frustrerend het ook aanvoelt en hoe boos je erom kan worden (been there), probeer er boven te staan. Ik heb me toendertijd nog een tijdje zitten te verdedigen tot ik opeens zoiets had van 'nee, hier heb ik geen zin in.'
Weet je waarom mensen dat doen? Omdat ze soms te laf zijn om één: naar hen zelf te kijken en twee: de echte reden te benoemen, die soms nog niets persoonlijk met de ander te maken heeft.
Dus laat het/hem gaan, ga niet aan jezelf twijfelen of bewijzen naar hem toe dat je wel dit en wel dat bent, ... (daar ben je veel te goed voor, toch), jij weet vanbinnen dat het zeker niet allemaal jouw fout was en wat hij ervan denkt, is zijn probleem. Steek er gewoonweg geen energie meer in.
En mijd hem gewoon voor een tijd.
Ja ben het met je eens Teigera, aleen geeft hij me het gevoel (of ik mezelf?) dat dat aan mij lag/ligt dat hij niet kon/wilde communiceren..over een kleine botsing die in mijn ogen juist aangaf dat we meer moesten praten, rekening houden met elkaar, gewoon de verdieping in de relatie ...en ja ik ben ook niet perfect maar krijg door hem dan het gevoel dat er met mij helemaal niet te praten viel..pfff
Laat je aub niet aanpraten dat het allemaal/alleen jouw fout is.
Dit herken ik goed van ex van mij en ja, hoe frustrerend het ook aanvoelt en hoe boos je erom kan worden (been there), probeer er boven te staan. Ik heb me toendertijd nog een tijdje zitten te verdedigen tot ik opeens zoiets had van 'nee, hier heb ik geen zin in.'
Weet je waarom mensen dat doen? Omdat ze soms te laf zijn om één: naar hen zelf te kijken en twee: de echte reden te benoemen, die soms nog niets persoonlijk met de ander te maken heeft.
Dus laat het/hem gaan, ga niet aan jezelf twijfelen of bewijzen naar hem toe dat je wel dit en wel dat bent, ... (daar ben je veel te goed voor, toch), jij weet vanbinnen dat het zeker niet allemaal jouw fout was en wat hij ervan denkt, is zijn probleem. Steek er gewoonweg geen energie meer in.
En mijd hem gewoon voor een tijd.
woensdag 18 februari 2009 om 19:35
Radijsje, ik heb ook zo'n ex die mij na 2,5 jaar in de steek liet terwijl mijn broertje op dat moment in coma in het ziekenhuis lag, omdat hij "geen zin had in het gezeik" en "even tijd voor zichzelf" nodig had. Ik ben daar verschrikkelijk lang woedend, gefrustreerd en verdrietig over geweest, maar we hebben het nooit uit kunnen praten. Nooit wat het met mij gedaan heeft, waarom hij ging rennen voor de situatie, of hij het achteraf hetzelfde zou doen.
En ja, ook ik kom hem nog wel eens tegen en ik heb het losgelaten (ook jaren over gedaan), vooral omdat ik weet dat ik toch geen antwoord ga krijgen. Ik zie hem nu ook weer met nieuwe vriendinnen. Waar er twee uit elkaar gaan, hebben er twee schuld. Maar deze jongen is zo narcistisch dat hij bij de eerste twijfels de benen neemt en ook nooit meer achterom kijkt (doet hij ook bij anderen nu). Hij wil niet kritisch naar zichzelf kijken want hij is van mening dat als je trouw bent aan jezelf, je nooit iets fout kunt doen. Dus niks "werken aan een relatie" of "rekening houden met de ander" (zo kon hij gewoon om vier uur 's nachts thuiskomen zonder dit mee te delen, zodat ik met het eten wachtte en uiteindelijk gewoon naar werd van ongerustheid).
Twijfel niet aan jezelf. jij hebt gedaan wat je kon en het is echt niet allemaal jouw fout. Probeer het los te laten, hoe moeilijk dat ook is, want dit kost alleen maar energie.
En ja, ook ik kom hem nog wel eens tegen en ik heb het losgelaten (ook jaren over gedaan), vooral omdat ik weet dat ik toch geen antwoord ga krijgen. Ik zie hem nu ook weer met nieuwe vriendinnen. Waar er twee uit elkaar gaan, hebben er twee schuld. Maar deze jongen is zo narcistisch dat hij bij de eerste twijfels de benen neemt en ook nooit meer achterom kijkt (doet hij ook bij anderen nu). Hij wil niet kritisch naar zichzelf kijken want hij is van mening dat als je trouw bent aan jezelf, je nooit iets fout kunt doen. Dus niks "werken aan een relatie" of "rekening houden met de ander" (zo kon hij gewoon om vier uur 's nachts thuiskomen zonder dit mee te delen, zodat ik met het eten wachtte en uiteindelijk gewoon naar werd van ongerustheid).
Twijfel niet aan jezelf. jij hebt gedaan wat je kon en het is echt niet allemaal jouw fout. Probeer het los te laten, hoe moeilijk dat ook is, want dit kost alleen maar energie.
woensdag 18 februari 2009 om 20:23
quote:Teigera schreef op 18 februari 2009 @ 18:28:
[...]
Nee radijsje, ik denk niet dat je teveel vraagt. Zoals hierboven ook al opgemerkt werd: het is heel jammer dat je ex-vriend daar niet toe in staat was en kennelijk nog steeds niet is. Hij wil of kan geen openheid geven over wat er toen speelde, anders had hij dat nu al wel gedaan. Kennelijk is uitpraten, openheid en communicatie geen heel sterk punt van hem. Klein lichtpuntje hierbij is dan wel dat een langere relatie dan waarschijnlijk toch geen succes was geworden aangezien jullie verwachtingen hierin zo uiteenlopen. Jij wil praten en analyseren (zoals zoveel vrouwen, ook ik ben zo) en hij wil niet te moeilijk doen en gewoon weer verdergaan.
Eens met bovenstaande.
Verder zeg je dat hij graag vrienden wil blijven. Blijkbaar heeft hij het niet nodig om het met je uit te praten om wel vrienden te kunnen zijn. Het is denk ik aan jou of jij vrienden met hem kan blijven zonder dat je het uitpraat. Dus is het voor jou echt dringend noodzakelijk, dan rest je volgens mij maar 1 ding (omdat hij het niet wil/kan) en dat is ook geen vrienden met hem blijven.
[...]
Nee radijsje, ik denk niet dat je teveel vraagt. Zoals hierboven ook al opgemerkt werd: het is heel jammer dat je ex-vriend daar niet toe in staat was en kennelijk nog steeds niet is. Hij wil of kan geen openheid geven over wat er toen speelde, anders had hij dat nu al wel gedaan. Kennelijk is uitpraten, openheid en communicatie geen heel sterk punt van hem. Klein lichtpuntje hierbij is dan wel dat een langere relatie dan waarschijnlijk toch geen succes was geworden aangezien jullie verwachtingen hierin zo uiteenlopen. Jij wil praten en analyseren (zoals zoveel vrouwen, ook ik ben zo) en hij wil niet te moeilijk doen en gewoon weer verdergaan.
Eens met bovenstaande.
Verder zeg je dat hij graag vrienden wil blijven. Blijkbaar heeft hij het niet nodig om het met je uit te praten om wel vrienden te kunnen zijn. Het is denk ik aan jou of jij vrienden met hem kan blijven zonder dat je het uitpraat. Dus is het voor jou echt dringend noodzakelijk, dan rest je volgens mij maar 1 ding (omdat hij het niet wil/kan) en dat is ook geen vrienden met hem blijven.
donderdag 19 februari 2009 om 10:20
Hoi, bedankt voor al jullie reacties!! doet me wel goed.
Denk inderdaad dat ik niet zo aan mezelf moet twijfelen en herken veel in jullie reacties.. Denk dat ik inderdaad moet inzien dat vriendschap met hem tegen mezelf en waar ik voor sta ingaat..maar er zijn dagen dat ik mezelf overal de schuld van geef en niet snap dat ik het niet zag/doorhad en zo stom erop vertrouwde dat alles goed zat en hij ook heel lief was en daarom ga denken dat er iets mis met mij moet zijn..ik beter mijn gevoel had moeten uiten enz..brr maar ik weet dat ik zelf een keus moet gaan maken , maar dat wisseld per week en heb geen zin dat dit nog langer aan me trekt, want vind het ook zo zonde van mijn tijd... in ieder geval bedankt voor jullie woorden eigenlijk zeggen jullie het allemaal maar schijnbaar is mijn onzekerheid sterker .. maar ik ga mijn best doen print jullie antwoorden uit en ga ze lezen als ik weer ga twijfelen!!
Bedankt!!..
Denk inderdaad dat ik niet zo aan mezelf moet twijfelen en herken veel in jullie reacties.. Denk dat ik inderdaad moet inzien dat vriendschap met hem tegen mezelf en waar ik voor sta ingaat..maar er zijn dagen dat ik mezelf overal de schuld van geef en niet snap dat ik het niet zag/doorhad en zo stom erop vertrouwde dat alles goed zat en hij ook heel lief was en daarom ga denken dat er iets mis met mij moet zijn..ik beter mijn gevoel had moeten uiten enz..brr maar ik weet dat ik zelf een keus moet gaan maken , maar dat wisseld per week en heb geen zin dat dit nog langer aan me trekt, want vind het ook zo zonde van mijn tijd... in ieder geval bedankt voor jullie woorden eigenlijk zeggen jullie het allemaal maar schijnbaar is mijn onzekerheid sterker .. maar ik ga mijn best doen print jullie antwoorden uit en ga ze lezen als ik weer ga twijfelen!!
Bedankt!!..
donderdag 19 februari 2009 om 10:34
@koetje:
Jezus wat een rotverhaal, echt vind het knap dat je daar nu bovenstaat kan me voorstellen dat dat ontzettend pijn heeft gedaan.
En wat je zegt dat hij trouw is aan zichzelf enz..ja herken daar mijn ex erg in. En dat is ook wat me steekt, het makkelijke ervan en hoe gevoelloos het gezegd word. Zijn mening is dan ook , hij trouw aan zichzelf en het werkte niet, dus dan passen we dus niet bij elkaar. Dat het daarvoor super fijn was is gewoon verdwenen. Dat iedereen zn verleden en dingen heeft maakt niet uit in die theorie, nee als het moeilijk gaat dan passen we niet bij elkaar..Ja ik vind dat zon kromme en erg kortdoor de bocht reaktie. En kan er niet overuit dat iemand zo oppervlakkig kan denken. En wat nog het meestte steekt wat heeft het dan eigenlijk al die tijd voor hem betekend als je er helemaal niks voor wilt doen..? Want ik denk als je niet bij elkaar past had je alwel eerder echt irritaties en echt ruzie of gewoon geen goed gevoel gehad..zie je hij heeft me gewoon over alles aan het twijfelen gebracht..
@mellie001: Wat je schrijft is precies waar ik mee bezig ben geweest tot nu toe!
Jezus wat een rotverhaal, echt vind het knap dat je daar nu bovenstaat kan me voorstellen dat dat ontzettend pijn heeft gedaan.
En wat je zegt dat hij trouw is aan zichzelf enz..ja herken daar mijn ex erg in. En dat is ook wat me steekt, het makkelijke ervan en hoe gevoelloos het gezegd word. Zijn mening is dan ook , hij trouw aan zichzelf en het werkte niet, dus dan passen we dus niet bij elkaar. Dat het daarvoor super fijn was is gewoon verdwenen. Dat iedereen zn verleden en dingen heeft maakt niet uit in die theorie, nee als het moeilijk gaat dan passen we niet bij elkaar..Ja ik vind dat zon kromme en erg kortdoor de bocht reaktie. En kan er niet overuit dat iemand zo oppervlakkig kan denken. En wat nog het meestte steekt wat heeft het dan eigenlijk al die tijd voor hem betekend als je er helemaal niks voor wilt doen..? Want ik denk als je niet bij elkaar past had je alwel eerder echt irritaties en echt ruzie of gewoon geen goed gevoel gehad..zie je hij heeft me gewoon over alles aan het twijfelen gebracht..
@mellie001: Wat je schrijft is precies waar ik mee bezig ben geweest tot nu toe!
donderdag 19 februari 2009 om 19:22
[quote]radijsje88 schreef op 19 februari 2009 @ 10:34:
En wat je zegt dat hij trouw is aan zichzelf enz..ja herken daar mijn ex erg in. En dat is ook wat me steekt, het makkelijke ervan en hoe gevoelloos het gezegd word. Zijn mening is dan ook , hij trouw aan zichzelf en het werkte niet, dus dan passen we dus niet bij elkaar. Dat het daarvoor super fijn was is gewoon verdwenen. Dat iedereen zn verleden en dingen heeft maakt niet uit in die theorie, nee als het moeilijk gaat dan passen we niet bij elkaar..Ja ik vind dat zon kromme en erg kortdoor de bocht reaktie. En kan er niet overuit dat iemand zo oppervlakkig kan denken. En wat nog het meestte steekt wat heeft het dan eigenlijk al die tijd voor hem betekend als je er helemaal niks voor wilt doen..? Want ik denk als je niet bij elkaar past had je alwel eerder echt irritaties en echt ruzie of gewoon geen goed gevoel gehad..zie je hij heeft me gewoon over alles aan het twijfelen gebracht..
Dit herken ik ook heel goed en daar heb ik het toen ook het moeilijkste mee gehad. Bij ons ging het ook goed tot hij ineens ijsberen op de weg zag en het direct beëindigde. Dan vraag je je wel af:' wat is hier nu in godsnaam gebeurd?' Idd., niet makkelijk om daar logische verklaring voor te vinden. Begrijp dus ook dat je je afvraagt of het uberhaupt iets voorgesteld heeft, maar dat denk ik dus wel. Denk dat hij het op dat moment (voor hemzelf) het gemakkelijkste vindt om het dan meteen maar helemaal af te kappen, want ja, hij is ervan overtuigd dat het toch niet meer kan, ook al weet hij ergens toch ook wel wat er ervoor geweest is en dat hij zijn aandeel er in heeft, al vindt hij dat te moeilijk om toe te geven. Dus cold feet, niet terugkijken, direct afkappen die handel en zeker er niet meer op terug komen, want dat is te confronterend.
Betrek dit niet persoonlijk op jezelf, heb ik ook even gedaan, maar heb ingezien dat dat zijn manier is van handelen en dat die manier op zich los staat van mij.
En dan nog te denken dat ik die eigenschap (het trouw aan zichzelf zijn) op het begin wel knap vond aan hem .
Dus nogmaals: niet aan jezelf twijfelen, zie zijn acties los van jou.
Probeer het los te laten, ook het begrijpen, want dat zal je nooit en hij gaat je echt niet helpen.
En wat je zegt dat hij trouw is aan zichzelf enz..ja herken daar mijn ex erg in. En dat is ook wat me steekt, het makkelijke ervan en hoe gevoelloos het gezegd word. Zijn mening is dan ook , hij trouw aan zichzelf en het werkte niet, dus dan passen we dus niet bij elkaar. Dat het daarvoor super fijn was is gewoon verdwenen. Dat iedereen zn verleden en dingen heeft maakt niet uit in die theorie, nee als het moeilijk gaat dan passen we niet bij elkaar..Ja ik vind dat zon kromme en erg kortdoor de bocht reaktie. En kan er niet overuit dat iemand zo oppervlakkig kan denken. En wat nog het meestte steekt wat heeft het dan eigenlijk al die tijd voor hem betekend als je er helemaal niks voor wilt doen..? Want ik denk als je niet bij elkaar past had je alwel eerder echt irritaties en echt ruzie of gewoon geen goed gevoel gehad..zie je hij heeft me gewoon over alles aan het twijfelen gebracht..
Dit herken ik ook heel goed en daar heb ik het toen ook het moeilijkste mee gehad. Bij ons ging het ook goed tot hij ineens ijsberen op de weg zag en het direct beëindigde. Dan vraag je je wel af:' wat is hier nu in godsnaam gebeurd?' Idd., niet makkelijk om daar logische verklaring voor te vinden. Begrijp dus ook dat je je afvraagt of het uberhaupt iets voorgesteld heeft, maar dat denk ik dus wel. Denk dat hij het op dat moment (voor hemzelf) het gemakkelijkste vindt om het dan meteen maar helemaal af te kappen, want ja, hij is ervan overtuigd dat het toch niet meer kan, ook al weet hij ergens toch ook wel wat er ervoor geweest is en dat hij zijn aandeel er in heeft, al vindt hij dat te moeilijk om toe te geven. Dus cold feet, niet terugkijken, direct afkappen die handel en zeker er niet meer op terug komen, want dat is te confronterend.
Betrek dit niet persoonlijk op jezelf, heb ik ook even gedaan, maar heb ingezien dat dat zijn manier is van handelen en dat die manier op zich los staat van mij.
En dan nog te denken dat ik die eigenschap (het trouw aan zichzelf zijn) op het begin wel knap vond aan hem .
Dus nogmaals: niet aan jezelf twijfelen, zie zijn acties los van jou.
Probeer het los te laten, ook het begrijpen, want dat zal je nooit en hij gaat je echt niet helpen.
woensdag 25 februari 2009 om 16:57
Hoi, nog bedankt voor jullie reakties. Heb er veel aan.
@ mellie ; zeg dat ook vaak , dat ik het bij hem moet laten hoe hij gedaan heeft, maar denk dan ook als ik beter had geweten en ook eerder had gepraat dan had hij niet zo hoeven doen.. brr word er tureluurs van
@ courage:ja zo voelt het wel, dat dat ergens niet binnen wil komen maar heb het gevoel dat ik door mezelf schuld te geven het hele pespectief ben kwijt geraakt ergens ..
@ mellie ; zeg dat ook vaak , dat ik het bij hem moet laten hoe hij gedaan heeft, maar denk dan ook als ik beter had geweten en ook eerder had gepraat dan had hij niet zo hoeven doen.. brr word er tureluurs van
@ courage:ja zo voelt het wel, dat dat ergens niet binnen wil komen maar heb het gevoel dat ik door mezelf schuld te geven het hele pespectief ben kwijt geraakt ergens ..
