Relaties
alle pijlers
Een favoriet kind hebben
donderdag 23 januari 2020 16:02
Hee,
Ik heb een ander Nick gemaakt vanwege privacy redenen. Dit is misschien een heel gevoelig topic, maar ik zoek ook herkenning en advies. Hebben jullie ook een favoriet kind?
Ik heb twee kinderen; een dochter en een zoon. Dochter (bijna twintiger) en ik zijn twee handen op één buik, we winkelen graag samen, vinden dezelfde dingen leuk en lijken ook op elkaar, zowel uiterlijk als innerlijk. Ze voelt voor mij meer als een hele goede vriendin dan een dochter. Ik kreeg ook veel energie van er als ik bij haar bent. Mijn zoon (puber) is het tegenovergestelde. We hebben altijd strijd, niets is er goed en ik voel mij altijd doodmoe als we iets samendoen en binnen enkele minuten is er ruzie.
Ik hou natuurlijk van mijn kinderen, maar mijn dochter is zo veel makkelijker en toen zij puber is ging het ook alleen maar goed. Mijn zoon is sinds hij een peuter was altijd al mijn zorgenkindje geweest en ik heb er de energie niet meer voor. Is het voor iemand herkenbaar dat je gewoon liever bij het ene kind bent dan het andere?
Ik heb een ander Nick gemaakt vanwege privacy redenen. Dit is misschien een heel gevoelig topic, maar ik zoek ook herkenning en advies. Hebben jullie ook een favoriet kind?
Ik heb twee kinderen; een dochter en een zoon. Dochter (bijna twintiger) en ik zijn twee handen op één buik, we winkelen graag samen, vinden dezelfde dingen leuk en lijken ook op elkaar, zowel uiterlijk als innerlijk. Ze voelt voor mij meer als een hele goede vriendin dan een dochter. Ik kreeg ook veel energie van er als ik bij haar bent. Mijn zoon (puber) is het tegenovergestelde. We hebben altijd strijd, niets is er goed en ik voel mij altijd doodmoe als we iets samendoen en binnen enkele minuten is er ruzie.
Ik hou natuurlijk van mijn kinderen, maar mijn dochter is zo veel makkelijker en toen zij puber is ging het ook alleen maar goed. Mijn zoon is sinds hij een peuter was altijd al mijn zorgenkindje geweest en ik heb er de energie niet meer voor. Is het voor iemand herkenbaar dat je gewoon liever bij het ene kind bent dan het andere?
donderdag 23 januari 2020 16:57
weet je man, hoe je je voelt? Kan hij elke zaterdag gaan voetballen met jullie zoon? Kun jij elke zaterdag gaan voetballen met jullie zoon?lasloapollo27 schreef: ↑23-01-2020 16:49
- Vader werkt erg veel en is niet zo betrokken bij de kinderen. De zorgtaken komen voornamelijk op mij neer.
-Ik hoop dat ik mijn zoon niet te kort doet. Ik doe wel veel dingen met hem, maar ik zit niet op één lijn als met mijn dochter.
- Ik heb wel volwassen vriendinnen en die zijn best jaloers op de band die ik met mijn dochter heb. Mijn dochter is niet mijn beste vriendin of zo en ik laat haar vrij.
Weten je vriendinnen ook, hoe het tussen jou en je zoon gaat?
Hoop echt, dat je het weet te keren, je raakt hem kwijt zo
donderdag 23 januari 2020 17:00
donderdag 23 januari 2020 17:05
Helemaal geen rare gedachte Grobbekuiken. Ik denk dat daar best een kern van waarheid in zit. Een vriend van me heeft dat ook met zijn kinderen, met zijn zoon is hij heel close en met zijn dochter helemaal niet. Zijn zoon is echt in alles twee druppels water. Dat is gemakkelijk.Grobbekuiken_ schreef: ↑23-01-2020 16:43Misschien een rare gedachte maar bij je dochter gaat het vanzelf, ze lijkt in van alles en nog wat op jou, is bekend voor je, hoef je weinig moeite voor te doen.
Je zoon zit heel anders in elkaar en daar gaat het (kennelijk, want steeds strijd) niet vanzelf, daar moet je moeite in steken om het leuk te houden.
Ik herken het gelukkig niet, ondanks dat mijn jongste anders in elkaar steekt dan ik ervaar ik haar niet als moeilijker. Ze is temperamentvol, heeft een goede eigen wil en is lekker duidelijk. Ik moet haar vrij laten maar op een afstandje bereikbaar voor haar zijn. Ik waardeer haar karakter en vind haar oprecht een leuk mens.
anoniem_159082 wijzigde dit bericht op 23-01-2020 17:12
1.77% gewijzigd
donderdag 23 januari 2020 17:05
Man heeft nog minder geduld dan mij als het over onze zoon gaat. Dus dat gaat het niet worden. We hebben mijn gevoelens niet besproken, maar ik denk wel dat hij dat hij het in de gaten heeft. En ik vind het te taboe om het met mijn vriendinnen te bespreken. Ik wil mijn zoon niet kwijt raken.
donderdag 23 januari 2020 17:08
Hoe heftig uit het zich dan? Neem je hem bewust niet mee, sluit je hem buiten, vertel je veel aan dochter maar niet aan zoon? of is het gewoon een beetje pubergedrag wat zoon vertoont en jij je aan irriteert. Als het het laatste is, raak je je zoon echt niet kwijt hoor. Gaat vanzelf over.lasloapollo27 schreef: ↑23-01-2020 17:05Man heeft nog minder geduld dan mij als het over onze zoon gaat. Dus dat gaat het niet worden. We hebben mijn gevoelens niet besproken, maar ik denk wel dat hij dat hij het in de gaten heeft. En ik vind het te taboe om het met mijn vriendinnen te bespreken. Ik wil mijn zoon niet kwijt raken.
donderdag 23 januari 2020 17:08
Voor een puber is het normaal om zich af te zetten tegen de ouders. Puber moet eigen plekje vinden in de maatschappij, ook zonder ouders.
Je dochter is geen vriendin en hoort ook een eigen zelfstandig plekje in de maatschappij te vinden zonder dat moeder zich daar als beste vriendin mee bemoeid. Ze moet haar eigen leven gaan leiden. Haar eigen fouten maken, ervaringen opdoen met leeftijdsgenootjes.
Niet eerlijk ten opzichten van je dochter en je zoon.
Je dochter is geen vriendin en hoort ook een eigen zelfstandig plekje in de maatschappij te vinden zonder dat moeder zich daar als beste vriendin mee bemoeid. Ze moet haar eigen leven gaan leiden. Haar eigen fouten maken, ervaringen opdoen met leeftijdsgenootjes.
Niet eerlijk ten opzichten van je dochter en je zoon.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 23 januari 2020 17:08
Hij is dus de sjaak.lasloapollo27 schreef: ↑23-01-2020 17:05Man heeft nog minder geduld dan mij als het over onze zoon gaat.
donderdag 23 januari 2020 17:09
Ik weet dat het pedagogisch niet verantwoord is om te zeggen dat dochter als een vriendin voelt, maar zo is het wel. En als ik heel eerlijk ben wil ik dat ook niet veranderen, ik vind juist dat het een hele goede relatie is.stellar schreef: ↑23-01-2020 17:00Ik ga er een beetje van over m’n nek als een moeder zegt dat haar dochter haar beste vriendin is (of zo voelt) vriendinnen voedt je niet op en zijn daarnaast vaak gelijk wb leeftijd en leeffase, zoek een vriendin en beschouw je dochter als dochter. Is ook leuker voor je zoon.
donderdag 23 januari 2020 17:11
zoek hulp!lasloapollo27 schreef: ↑23-01-2020 17:05Man heeft nog minder geduld dan mij als het over onze zoon gaat. Dus dat gaat het niet worden. We hebben mijn gevoelens niet besproken, maar ik denk wel dat hij dat hij het in de gaten heeft. En ik vind het te taboe om het met mijn vriendinnen te bespreken. Ik wil mijn zoon niet kwijt raken.
ga eens met de huisarts praten
donderdag 23 januari 2020 17:11
De puberteit is ook een moeilijke fase hè. Wat vind je leuk aan je zoon?lasloapollo27 schreef: ↑23-01-2020 17:05Man heeft nog minder geduld dan mij als het over onze zoon gaat. Dus dat gaat het niet worden. We hebben mijn gevoelens niet besproken, maar ik denk wel dat hij dat hij het in de gaten heeft. En ik vind het te taboe om het met mijn vriendinnen te bespreken. Ik wil mijn zoon niet kwijt raken.
Probeer de positieve kanten naar boven te halen. Hij merkt het meteen dat hij je veel energie kost met alleen zichzelf te zijn. Dat is heel pijnlijk en kinderen voelen dat heel goed aan!
Als je het positief benaderd (en ook realiseert dat de puberteit niet eeuwig duurt) dan reageert hij ook positiever op jou.
Draai het eens om: hoe leuk wordt jij ervan als je merkt dat je vriendinnen eigenlijk niet supergraag met je omgaan?
donderdag 23 januari 2020 17:13
Is dat een voorwaarde dan, dat je per se iets van jezelf in je kind moet herkennen voor een goede band?Rosalind schreef: ↑23-01-2020 16:43Ik heb een tijdje lichte voorkeur voor een van de twee gehad maar ik ben blij dat dat inmiddels helemaal rechtgetrokken is. Mijn kinderen zijn erg verschillend maar ik herken in beide dingen van mezelf. Mijn band met ieder is niet hetzelfde maar zeker niet beter met de een dan de ander.
donderdag 23 januari 2020 17:16
Zeg ik dat?mienbillekesjeuken schreef: ↑23-01-2020 17:13Is dat een voorwaarde dan, dat je per se iets van jezelf in je kind moet herkennen voor een goede band?
TO, ik heb met je zoon te doen. Ik zou echt aan een betere band gaan werken en dan niet alleen jij maar ook je man. Ik denk niet dat je hem zomaar kwijt raakt maar hij voelt vast duidelijk aan dat hij minder geliefd is.
donderdag 23 januari 2020 17:17
Gelukkig niet, want hoe zouden adoptieouders of pleegouders hiermee omgaan dan?mienbillekesjeuken schreef: ↑23-01-2020 17:13Is dat een voorwaarde dan, dat je per se iets van jezelf in je kind moet herkennen voor een goede band?
Dan heb je hoogstens geluk dat ze ook Bruce Springsteen leuk vinden, of zoiets.
donderdag 23 januari 2020 17:18
Echt fijn dat je zo'n goede band met je dochter hebt en dat je dat zo wil houden en dat meen ik, maar ik krijg toch steeds meer de indruk dat je dat zodanig laat merken dat het voor zoon een struikelblok is waar niet tegen op te boksen is. Het is tenslotte al duidelijk dat je met je dochter geen enkele strijd hebt, je ziet haar zelfs vooral als je vriendin en minder als dochter, maar met hem heb je steeds strijd. Hij is niet je vriend, nee, hij is je zoon waar je een andere (veel minder hechte) band mee hebt, maar géén vriend. Onderschat dat niet! Hij voelt ook wel aan dat dochter mijlenver boven hem staat wat dat betreft.lasloapollo27 schreef: ↑23-01-2020 17:09Ik weet dat het pedagogisch niet verantwoord is om te zeggen dat dochter als een vriendin voelt, maar zo is het wel. En als ik heel eerlijk ben wil ik dat ook niet veranderen, ik vind juist dat het een hele goede relatie is.
donderdag 23 januari 2020 17:20
Van nieuwe nicks.
donderdag 23 januari 2020 17:24
Ja, omdat jij er energie van opdoet terwijl die vervelende zoon van jou je alleen maar energie kost. De vraag is alleen of het wel zo 'pedagogisch verantwoord' is om je dochter te gebruiken als energiebron. Misschien heeft zij ook wel meer nodig dan een moeder/vriendin/mevrouw die gezellige dingen met haar doet omdat ze er zo lekker van opknapt, je weet het niet.lasloapollo27 schreef: ↑23-01-2020 17:09Ik weet dat het pedagogisch niet verantwoord is om te zeggen dat dochter als een vriendin voelt, maar zo is het wel. En als ik heel eerlijk ben wil ik dat ook niet veranderen, ik vind juist dat het een hele goede relatie is.
donderdag 23 januari 2020 17:25
en een goeie broer-zus-relatie kun je ook wel vergetenLady*Voldemort schreef: ↑23-01-2020 17:24Ja, omdat jij er energie van opdoet terwijl die vervelende zoon van jou je alleen maar energie kost. De vraag is alleen of het wel zo 'pedagogisch verantwoord' is om je dochter te gebruiken als energiebron. Misschien heeft zij ook wel meer nodig dan een moeder/vriendin/mevrouw die gezellige dingen met haar doet omdat ze er zo lekker van opknapt, je weet het niet.
donderdag 23 januari 2020 17:27
Was een serieuze vraag hoor.
Want ik lees zo vaak dat mensen die niet goed met het ene kind en wel goed met het andere overweg kunnen, dat het ‘bevriende’ kind dan vaak zoveel met hen gemeen heeft. En dat degene die zo ‘anders’ is dan ook zo ongeveer letterlijk het zwarte schaap.
mienbillekesjeuken wijzigde dit bericht op 23-01-2020 17:30
0.42% gewijzigd
