Relaties
alle pijlers
Eigenlijk wil ik niet dat ze komt..
zondag 2 november 2008 om 23:30
Hallo allemaal,
Ik wil eigenlijk een lastige kwestie kwijt, waarvan ik niet zo goed weet wat ik er mee aan moet.
Ik ga eind dit jaar voor 6 maanden naar een ver land, om daar eerst 4,5 maand te studeren en daarna nog 1,5 maand rond te reizen. Ik kijk hier heel erg naar uit.
Nu is het alleen zo dat mijn zus heeft besloten om de laatste maand te komen om ook rond te reizen, met mij. Ze heeft haar ticket al geboekt.
Maar eerlijk gezegd heb ik daar niet zo veel zin in..
Alleen is het nu dus veel te laat om het daar over te hebben, omdat ze al geboekt heeft en er ook zo naar uitkijkt. Dit ging zo snel, ze meldde dat ze wel langs wilde komen en vroeg naar wat voor ticket ik had en diezelfde avond had ze geboekt.
Het punt is dat mijn zus (eigenlijk halfzus) en ik in werkelijk alles, echt alles tegenpolen zijn. We zien elkaar nauwelijks en we hebben niet echt een sterke band. We hebben ook erg weinig om echt over te praten en onze humor (!!) en interesses liggen mijlenver (1000 mijlen..) uit elkaar. Ook heeft ze veel trekjes die mij heel erg op de zenuwen werken (hoe ze eet, hoe ze lacht, etc.). Dat ik me daar aan erger ligt misschien voor een groot deel ook aan mij, maar het zijn dingen die me altijd altijd storen. Dit alles klinkt heel erg en ik vind het ook heel erg om te moeten toegeven en zo negatief over haar te praten, maar ik ben echt niet graag lang bij haar in de buurt. Gewoon, omdat we echt zo ontzettend anders zijn.
Ik keek er heel erg naar uit om helemaal alleen en met compleet nieuwe mensen op te gaan trekken daar, en zie het eigenlijk een beetje als een domper op de vakantie dat ik een hele maand lang samen met zus zal zijn.
We hebben eerder een maand samen rondgereisd, dat ging op een paar kleine ruzies na best aardig, maar het voelde wel echt als 'reizen met mijn zus' (geen enorme lol en lachbuien zoals je met vriendinnen kunt hebben) en ik heb me daarna voorgenomen om het niet meer te gaan doen.
Als ze één of misschien twee weekjes zou komen zou ik het wel leuk vinden, maar een maand.. ik zie er eigenlijk als een berg tegenop.
Helaas is het nu allemaal al geregeld en kan ik het echt niet over mijn hart verkrijgen om er nu nog over te beginnen, zeker omdat het al geen zin meer heeft en de sfeer niet ten goede zal komen, en ik haar dan enorm zal kwetsen.
Ik zal dus mijn ergernis opzij moeten zetten..
Iemand ervaring/tips hiervoor?
Ik wil eigenlijk een lastige kwestie kwijt, waarvan ik niet zo goed weet wat ik er mee aan moet.
Ik ga eind dit jaar voor 6 maanden naar een ver land, om daar eerst 4,5 maand te studeren en daarna nog 1,5 maand rond te reizen. Ik kijk hier heel erg naar uit.
Nu is het alleen zo dat mijn zus heeft besloten om de laatste maand te komen om ook rond te reizen, met mij. Ze heeft haar ticket al geboekt.
Maar eerlijk gezegd heb ik daar niet zo veel zin in..
Alleen is het nu dus veel te laat om het daar over te hebben, omdat ze al geboekt heeft en er ook zo naar uitkijkt. Dit ging zo snel, ze meldde dat ze wel langs wilde komen en vroeg naar wat voor ticket ik had en diezelfde avond had ze geboekt.
Het punt is dat mijn zus (eigenlijk halfzus) en ik in werkelijk alles, echt alles tegenpolen zijn. We zien elkaar nauwelijks en we hebben niet echt een sterke band. We hebben ook erg weinig om echt over te praten en onze humor (!!) en interesses liggen mijlenver (1000 mijlen..) uit elkaar. Ook heeft ze veel trekjes die mij heel erg op de zenuwen werken (hoe ze eet, hoe ze lacht, etc.). Dat ik me daar aan erger ligt misschien voor een groot deel ook aan mij, maar het zijn dingen die me altijd altijd storen. Dit alles klinkt heel erg en ik vind het ook heel erg om te moeten toegeven en zo negatief over haar te praten, maar ik ben echt niet graag lang bij haar in de buurt. Gewoon, omdat we echt zo ontzettend anders zijn.
Ik keek er heel erg naar uit om helemaal alleen en met compleet nieuwe mensen op te gaan trekken daar, en zie het eigenlijk een beetje als een domper op de vakantie dat ik een hele maand lang samen met zus zal zijn.
We hebben eerder een maand samen rondgereisd, dat ging op een paar kleine ruzies na best aardig, maar het voelde wel echt als 'reizen met mijn zus' (geen enorme lol en lachbuien zoals je met vriendinnen kunt hebben) en ik heb me daarna voorgenomen om het niet meer te gaan doen.
Als ze één of misschien twee weekjes zou komen zou ik het wel leuk vinden, maar een maand.. ik zie er eigenlijk als een berg tegenop.
Helaas is het nu allemaal al geregeld en kan ik het echt niet over mijn hart verkrijgen om er nu nog over te beginnen, zeker omdat het al geen zin meer heeft en de sfeer niet ten goede zal komen, en ik haar dan enorm zal kwetsen.
Ik zal dus mijn ergernis opzij moeten zetten..
Iemand ervaring/tips hiervoor?
anoniem_9767 wijzigde dit bericht op 02-11-2008 23:31
Reden: vautje
Reden: vautje
% gewijzigd
zondag 2 november 2008 om 23:34
Ik zou het er toch over hebben. Het is jouw reis. Zij kan alsnog gaan, maar dan alleen of met iemand anders.
Zoiets moet je in goed overleg doen en dat is in jullie geval echt niet gebeurd. Wees eerlijk tegen haar, nu kan ze het misschien nog anuleren ofzo. Als je toch samen gaat reizen, zie je er vanaf nu toch alleen maar tegenop? Dan is het speciale van de reis er toch af?
Wees eerlijk, hoe moeilijk ook.
Zoiets moet je in goed overleg doen en dat is in jullie geval echt niet gebeurd. Wees eerlijk tegen haar, nu kan ze het misschien nog anuleren ofzo. Als je toch samen gaat reizen, zie je er vanaf nu toch alleen maar tegenop? Dan is het speciale van de reis er toch af?
Wees eerlijk, hoe moeilijk ook.
zondag 2 november 2008 om 23:36
zondag 2 november 2008 om 23:37
Ik kan op dit moment geen tips bedenken...maar het lijkt me wel ontzettend vervelend als iemand zich zo op die manier uitnodigd op jouw reis....
Zij vond het blijkbaar wel leuk de vorige keer bergrijp ik? Vreemd dat jullie dat zo anders beleven....
Je hoeft natuurlijk niet 24/7 met haar op te trekken, kunt best ff wat voor jezelf gaan doen en haar dan later weer in het hotel treffen of zo.
Zij vond het blijkbaar wel leuk de vorige keer bergrijp ik? Vreemd dat jullie dat zo anders beleven....
Je hoeft natuurlijk niet 24/7 met haar op te trekken, kunt best ff wat voor jezelf gaan doen en haar dan later weer in het hotel treffen of zo.
zondag 2 november 2008 om 23:39
zondag 2 november 2008 om 23:44
zondag 2 november 2008 om 23:49
Nee die vorige vakantie samen was niet stom of verschrikkelijk ofzo, absoluut niet. Het land was leuk en we hebben leuke dingen gedaan.
Ik voelde alleen wel dat ik het de volgende keren liever met iemand zou doen die, vooral qua humor, meer met mij klikt.
Ik kan het haar echt niet aan doen, ze is het al erg enthousiast aan het rondvertellen, en heeft ook wat afleiding nodig (het is net uit met haar vriend).
Maar als ik het niet ga zeggen dan moet ik natuurlijk ook niet meer zeuren.
Hoe breng ik dit nou zonder haar pijn te doen?
Ik voelde alleen wel dat ik het de volgende keren liever met iemand zou doen die, vooral qua humor, meer met mij klikt.
Ik kan het haar echt niet aan doen, ze is het al erg enthousiast aan het rondvertellen, en heeft ook wat afleiding nodig (het is net uit met haar vriend).
Maar als ik het niet ga zeggen dan moet ik natuurlijk ook niet meer zeuren.
Hoe breng ik dit nou zonder haar pijn te doen?
zondag 2 november 2008 om 23:53
Ok, gewoon suggereren dat ik misschien wat korter dan een maand samen wil zijn, is natuurlijk een goede optie.
Dat is ook niet zo radicaal als haar te vragen om de hele boel maar te cancellen. Onze moeder voelde ook al een beetje aan dat ze zichzelf misschien ietwat op heeft gedrongen en vroeg laatst ook of ik het eigenlijk wel leuk vond? Heb toen wel gezegd dat ik het misschien wel een beetje lang vond..
Dat is ook niet zo radicaal als haar te vragen om de hele boel maar te cancellen. Onze moeder voelde ook al een beetje aan dat ze zichzelf misschien ietwat op heeft gedrongen en vroeg laatst ook of ik het eigenlijk wel leuk vond? Heb toen wel gezegd dat ik het misschien wel een beetje lang vond..
zondag 2 november 2008 om 23:54
Kun je niet zeggen dat je een maand te lang vindt? Je hebt maar 1,5 maand om te reizen, dan is een maand met haar wel erg lang. Ik vond het idee van zelfontplooiing wel een goede eigenlijk.
Maar, hoe moeilijk ook, ik zou het echt eerlijk zeggen. Dat kan op een vriendelijke manier, dat hoeft niet met ruzie te eindigen toch?
Dat zij afleiding nodig heeft is niet jouw verantwoording.
Hoe vaak maak je nu zo'n reis?
Ik zou toch zeggen dat je er van af ziet. Nogmaals, ik snap dat het heel moeilijk is.
Als je dat te moeilijk vindt zou ik twee weken voorstellen. Maar dat lijkt meer op een compromis, dan dat je voor jezelf opkomt.
Maar, hoe moeilijk ook, ik zou het echt eerlijk zeggen. Dat kan op een vriendelijke manier, dat hoeft niet met ruzie te eindigen toch?
Dat zij afleiding nodig heeft is niet jouw verantwoording.
Hoe vaak maak je nu zo'n reis?
Ik zou toch zeggen dat je er van af ziet. Nogmaals, ik snap dat het heel moeilijk is.
Als je dat te moeilijk vindt zou ik twee weken voorstellen. Maar dat lijkt meer op een compromis, dan dat je voor jezelf opkomt.
zondag 2 november 2008 om 23:55
Jij wilt beide: en je zus daar niet op vakantie bij jou krijgen en haar helemaal te vriend houden, zonder te kwetsen, en dat alles vooral koek en ei blijft.
Dat kan niet.
Hoe vriendelijk en redelijk je het ook brengt, je zult het wel aan moeten kaarten.
En ik zou liever dat risico nemen, dat het risico dat het tijdens jullie gezamenlijke maand tot een onherstelbare uitbarsting komt omdat jij je vooraf al zal op te vreten over haar komst. Dat stapelt zich op, vergis je niet, als je er tegen aan kijkt!
En voor haar vertier die ze nodig heeft wegens ldvd, ben jij niet verantwoordelijk.
Liever nu even mot, dan straks in die maand en dan wordt het echt ruzie, want vakantieruzies lopen vaker uit de hand.
Dat kan niet.
Hoe vriendelijk en redelijk je het ook brengt, je zult het wel aan moeten kaarten.
En ik zou liever dat risico nemen, dat het risico dat het tijdens jullie gezamenlijke maand tot een onherstelbare uitbarsting komt omdat jij je vooraf al zal op te vreten over haar komst. Dat stapelt zich op, vergis je niet, als je er tegen aan kijkt!
En voor haar vertier die ze nodig heeft wegens ldvd, ben jij niet verantwoordelijk.
Liever nu even mot, dan straks in die maand en dan wordt het echt ruzie, want vakantieruzies lopen vaker uit de hand.
maandag 3 november 2008 om 00:09
maandag 3 november 2008 om 00:16
Ik denk dat ze wel alleen durft want zij gaat begin volgende maand zelf ook voor 4 maanden weg naar een ander ver land. Alleen.
Ze wil dit hele jaar veel reizen omdat ze is afgestudeerd en ziet mijn reis ook als een kans voor haarzelf om dat land te bezoeken. En dat begrijp ik op zich ook, als ik had gekund was ik ook bij haar langs gekomen, maar dan had ik wel eerst gevraagd of ze dat leuk zou vinden.
Tsja nee het is absoluut niet kwaad bedoeld van d'r, en ik denk dat mijn mededeling ook wel als een soort 'donderslag bij heldere hemel' aan zal komen, dat maakt het zo moeilijk..
Ik ga haar denk ik morgen bellen om iets af te spreken voor een gesprek waarin ik dan aangeef dat ik liever heb dat we twee weken samen zullen zijn.
Ik ben zelf niet goed in dit soort dingen (eerlijk zijn over eigen behoeften, emotionele gesprekken) en vind het daarom ook extra moeilijk, ik maak me zorgen of ik het wel zo eerlijk en begrijpelijk mogelijk kan brengen.
Ze wil dit hele jaar veel reizen omdat ze is afgestudeerd en ziet mijn reis ook als een kans voor haarzelf om dat land te bezoeken. En dat begrijp ik op zich ook, als ik had gekund was ik ook bij haar langs gekomen, maar dan had ik wel eerst gevraagd of ze dat leuk zou vinden.
Tsja nee het is absoluut niet kwaad bedoeld van d'r, en ik denk dat mijn mededeling ook wel als een soort 'donderslag bij heldere hemel' aan zal komen, dat maakt het zo moeilijk..
Ik ga haar denk ik morgen bellen om iets af te spreken voor een gesprek waarin ik dan aangeef dat ik liever heb dat we twee weken samen zullen zijn.
Ik ben zelf niet goed in dit soort dingen (eerlijk zijn over eigen behoeften, emotionele gesprekken) en vind het daarom ook extra moeilijk, ik maak me zorgen of ik het wel zo eerlijk en begrijpelijk mogelijk kan brengen.
maandag 3 november 2008 om 00:25
quote:pemberley schreef op 03 november 2008 @ 00:19:
en als ze toch daar naar toe wil nog, dan kan je toch aan het begin elkaar twee dagen zien en aan het eind ook? Land is vast groot genoeg om niet precies dezelfde route te volgen?
Land is zeker groot genoeg, maar ik bedenk me nu ineens dat ze waarschijnlijk ook heel erg veel aan mij zal hebben omdat ik de taal spreek en zij absoluut niet.
Denk dat ze daar erg verdwaald kan raken want Engels spreekt het grootste deel van de bevolking niet.
Maak me daar dan ook wel weer zorgen over..
en als ze toch daar naar toe wil nog, dan kan je toch aan het begin elkaar twee dagen zien en aan het eind ook? Land is vast groot genoeg om niet precies dezelfde route te volgen?
Land is zeker groot genoeg, maar ik bedenk me nu ineens dat ze waarschijnlijk ook heel erg veel aan mij zal hebben omdat ik de taal spreek en zij absoluut niet.
Denk dat ze daar erg verdwaald kan raken want Engels spreekt het grootste deel van de bevolking niet.
Maak me daar dan ook wel weer zorgen over..
maandag 3 november 2008 om 00:29
quote:minny schreef op 03 november 2008 @ 00:24:
Heb je al enig idee hoe je het gaat brengen?
Ja, ik denk dat ik zeg dat ik erg gerekend heb op een paar weken helemaal voor mij alleen, mede vanwege die zelfontplooiing die iemand noemde (is eigenlijk ook helemaal waar). Ik ben een ontzettend ouderskind, woon nog thuis en weet zeker dat ik daar verschrikkelijk keihard op eigen benen ga leren staan
Wil daarom ook graag helemaal los van huis zijn en in m'n uppie ontdekken wat ik allemaal kan daar.
Ik ga niet beginnen over haar (voor mij) onuitstaanbare trekjes e.d.
In 'ik-boodschappen' dus..
Denken jullie dat dit de beste manier is om het over te brengen?
Heb je al enig idee hoe je het gaat brengen?
Ja, ik denk dat ik zeg dat ik erg gerekend heb op een paar weken helemaal voor mij alleen, mede vanwege die zelfontplooiing die iemand noemde (is eigenlijk ook helemaal waar). Ik ben een ontzettend ouderskind, woon nog thuis en weet zeker dat ik daar verschrikkelijk keihard op eigen benen ga leren staan
Wil daarom ook graag helemaal los van huis zijn en in m'n uppie ontdekken wat ik allemaal kan daar.
Ik ga niet beginnen over haar (voor mij) onuitstaanbare trekjes e.d.
In 'ik-boodschappen' dus..
Denken jullie dat dit de beste manier is om het over te brengen?
