Relaties
alle pijlers
einde relatie door sex en fantasiën?
maandag 4 augustus 2008 om 00:46
Mijn vriend en ik zijn al 10 jaar bij elkaar en hebben drie kindjes. Door die kids (1, 3 en 5 jaar) zitten we nogal in een tropentijd en leven we behoorlijk langs elkaar. Wat mij betreft was dit even zo en ik heb altijd gedacht "onze tijd komt wel weer". Op allerlei gebied hadden we minder tijd voor elkaar, o.a. ook op sexgebied. Geen idee dat dat een groot probleem was. Of nee, dat is niet waar, maar nooit eraan gedacht dat dat tot onze breuk zou leiden. Want mijn vriend wil niet meer verder, vooral omdat hij op sexgebied allerlei ideeën en fantasiën heeft (parenclub, trio, (en misschien nog andere dingen die ik niet weet.....)) die hij niet met mij kan uitproberen. Al ben ik best ervoor in om het één en ander uit te proberen. Maar dat denk ik nu, in onze relatie zijn we nooit zover gekomen, niet eens erover gepraat bedoel ik dan. Ondertussen heeft hij ook andere redenen bedacht waarom hij niet meer met me verder wil, maar ik denk echt dat het belangrijkste is dat hij niet blij is met ons burgerlijke gezinsleventje en het idee heeft dat hij iets mist (ook omdat vrienden van hem wel dit andere leven erop nahouden en hij hier helemaal geobsedeerd door is, lijkt het wel). Maar goed, ondertussen baal ik er stevig van dat hij bij me weg wil. En het is frustrerend dat ik hem niet zijn sexpleziertjes kan geven (ook al denk ik dat ik dat wel zou kunnen), nu niet eens meer de kans daarvoor krijg. Al vraag ik me ook af in hoeverre ik moet meegaan in zijn ideeën... maar ja, er staat wel een heel gezin op het spel. Want nu denk ik; had ik maar vaker sex gehad en was ik maar meegegaan naar een club etc etc. Kan het echt dat mannen (een man) alleen daarom een gezin in de steek laten (laat)? Of zal dit niet de echte reden zijn van onze breuk?
dinsdag 5 augustus 2008 om 12:59
Ik snap eigenlijk niet dat je het hem nog naar de zin probeert te maken. Mannen zijn door dit topic weer eens gereduceerd tot neanderthalers die hun lul achterna lopen en acuut komen te overlijden als ze hun piemel eens een tijdje nergens in kunnen steken. De meeste reacties zijn in de trant van 'tja, het is ook niet zo gek, je gaf hem geen seks en aandacht'.
Kom nou, hij is de volwassen helft van deze relatie. Als hem dingen niet aanstaan moet hij om tafel gaan zitten en zeggen wat hem dwars zit. En niet stille hints geven of mekkeren om seks maar gewoon 'schat, ik mis onze relatie zoals deze was, wat kunnen we daaraan doen'.
TO wordt hier gereduceerd tot vrouw die haar man en kinderen tevreden moet houden en ze krijgt zo'n beetje alle verantwoordelijkeheid voor het slagen van haar relatie in haar schoenen geschoven.
Ik vind het nogal wat, je raakt zwanger van je eigen man en die eist een abortus? En dan is het zijn goed recht om de relatie te verbreken als zijn vrouw hun kind wil houden? Kom nou, hij stopt er zelf zijn piemel in. Als hij geen kinderen meer wil is een ritje naar het ziekenhuis zo gedaan hoor. Dan niet achteraf gaan miepen 'ik wil dit kind niet'.
Hoeveel mannen zijn er niet die gewoon bang worden van sleur en een gezin, die opeens denken 'is dit het nou' omdat ze gewoon een stelletje onvolwassen pubers zijn? En ja, je moet samen je relatie leuk houden en TO heeft daar ook verantwoordelijkheden in, maar weglopen omdat je niet genoeg seks krijgt is meer dan sneu. Je zou denken dat een huwelijk en 3 kinderen meer waard is dan een neukpartijtje op z'n tijd. Het lijkt me in ieder geval meer moeite van het herstellen van de relatie waard.
Die kerel ruilt zijn vrouw en 3 kinderen even in voor een beter seksleven en dat wordt hier goedgepraat?
TO geeft aan dat ze graag wil veranderen en dat ze inziet dat ze het anders had moeten doen en hij heeft daar geen zin meer in. En is volgens mij gewoon blij dat hij overal vanaf is gekomen zonder noemenswaardige problemen. Want zoals je hier kunt lezen is het volkomen geaccepteerd om als man je vrouw en 3 kinderen te dumpen in het belang van je leuter.
Weten we dat ook weer. En of hij nu wel of niet kinderen wilde, hij heeft ze verwekt, en of dat nu meer op haar of op zijn initiatief was maakt geen hol uit. Hij is voor de volle 100% vader en zal dat tot zijn dood blijven.
Kom nou, hij is de volwassen helft van deze relatie. Als hem dingen niet aanstaan moet hij om tafel gaan zitten en zeggen wat hem dwars zit. En niet stille hints geven of mekkeren om seks maar gewoon 'schat, ik mis onze relatie zoals deze was, wat kunnen we daaraan doen'.
TO wordt hier gereduceerd tot vrouw die haar man en kinderen tevreden moet houden en ze krijgt zo'n beetje alle verantwoordelijkeheid voor het slagen van haar relatie in haar schoenen geschoven.
Ik vind het nogal wat, je raakt zwanger van je eigen man en die eist een abortus? En dan is het zijn goed recht om de relatie te verbreken als zijn vrouw hun kind wil houden? Kom nou, hij stopt er zelf zijn piemel in. Als hij geen kinderen meer wil is een ritje naar het ziekenhuis zo gedaan hoor. Dan niet achteraf gaan miepen 'ik wil dit kind niet'.
Hoeveel mannen zijn er niet die gewoon bang worden van sleur en een gezin, die opeens denken 'is dit het nou' omdat ze gewoon een stelletje onvolwassen pubers zijn? En ja, je moet samen je relatie leuk houden en TO heeft daar ook verantwoordelijkheden in, maar weglopen omdat je niet genoeg seks krijgt is meer dan sneu. Je zou denken dat een huwelijk en 3 kinderen meer waard is dan een neukpartijtje op z'n tijd. Het lijkt me in ieder geval meer moeite van het herstellen van de relatie waard.
Die kerel ruilt zijn vrouw en 3 kinderen even in voor een beter seksleven en dat wordt hier goedgepraat?
TO geeft aan dat ze graag wil veranderen en dat ze inziet dat ze het anders had moeten doen en hij heeft daar geen zin meer in. En is volgens mij gewoon blij dat hij overal vanaf is gekomen zonder noemenswaardige problemen. Want zoals je hier kunt lezen is het volkomen geaccepteerd om als man je vrouw en 3 kinderen te dumpen in het belang van je leuter.
Weten we dat ook weer. En of hij nu wel of niet kinderen wilde, hij heeft ze verwekt, en of dat nu meer op haar of op zijn initiatief was maakt geen hol uit. Hij is voor de volle 100% vader en zal dat tot zijn dood blijven.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:04
quote:Eowynn_ schreef op 05 augustus 2008 @ 12:59:
De meeste reacties zijn in de trant van 'tja, het is ook niet zo gek, je gaf hem geen seks en aandacht'. Ik vind het bepaald niet aardig van je dat je genuanceerde en weloverwogen reacties zo reduceert. De karikatuur die je van de reacties maakt, kan je vervolgens wel bestrijden, maar meer dan je eigen karikatuur bestrijden doe je dan niet. Jammer, juist van iemand, jij dus, die meestal zo weloverwogen en genuanceerd reageert.
De meeste reacties zijn in de trant van 'tja, het is ook niet zo gek, je gaf hem geen seks en aandacht'. Ik vind het bepaald niet aardig van je dat je genuanceerde en weloverwogen reacties zo reduceert. De karikatuur die je van de reacties maakt, kan je vervolgens wel bestrijden, maar meer dan je eigen karikatuur bestrijden doe je dan niet. Jammer, juist van iemand, jij dus, die meestal zo weloverwogen en genuanceerd reageert.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:05
quote:minny schreef op 05 augustus 2008 @ 13:02:
Eensch met Eowyn! Je spreekt een waar woord.
Belachelijk idd hoe man hier een beetje zielig wordt gevonden.
Waar staat dat de man hier een beetje zielig wordt gevonden? Is TO echt geholpen met dit soort ongenuanceerde versimpelingen van wat wel gezegd is?
Haar relatie gaat naar de klote, daar wil ze iets mee, en dan moet ze het doen met wat simpele politiek correcte slogans?
Eensch met Eowyn! Je spreekt een waar woord.
Belachelijk idd hoe man hier een beetje zielig wordt gevonden.
Waar staat dat de man hier een beetje zielig wordt gevonden? Is TO echt geholpen met dit soort ongenuanceerde versimpelingen van wat wel gezegd is?
Haar relatie gaat naar de klote, daar wil ze iets mee, en dan moet ze het doen met wat simpele politiek correcte slogans?
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:07
rider schreef op 04 augustus 2008 @ 11:27:
[...]
Sta jezelf niet toe om zijn plastic sexpop te zijn, waarmee hij zijn fantasieën kan uitvoeren!
Tuurlijk heb ik dit gelezen en vind ik dit een rake waarheid. Verstandelijk zeker. Maar ik word gewoon overdonderd door hem en door mijn allesoverheersende gevoel dat ik mijn gezin in stand wil houden. Niet handig, ik zou willen dat het anders was. Want daardoor ben ik zwak en een "makkelijke" prooi. Ik wéét het allemaal wel..........maar af en toe lukt het me gewoon niet om er zo rationeel in te zitten.
[...]
Sta jezelf niet toe om zijn plastic sexpop te zijn, waarmee hij zijn fantasieën kan uitvoeren!
Tuurlijk heb ik dit gelezen en vind ik dit een rake waarheid. Verstandelijk zeker. Maar ik word gewoon overdonderd door hem en door mijn allesoverheersende gevoel dat ik mijn gezin in stand wil houden. Niet handig, ik zou willen dat het anders was. Want daardoor ben ik zwak en een "makkelijke" prooi. Ik wéét het allemaal wel..........maar af en toe lukt het me gewoon niet om er zo rationeel in te zitten.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:09
quote:Eowynn_ schreef op 05 augustus 2008 @ 12:59:
Ik snap eigenlijk niet dat je het hem nog naar de zin probeert te maken. Mannen zijn door dit topic weer eens gereduceerd tot neanderthalers die hun lul achterna lopen en acuut komen te overlijden als ze hun piemel eens een tijdje nergens in kunnen steken. De meeste reacties zijn in de trant van 'tja, het is ook niet zo gek, je gaf hem geen seks en aandacht'.
Kom nou, hij is de volwassen helft van deze relatie. Als hem dingen niet aanstaan moet hij om tafel gaan zitten en zeggen wat hem dwars zit. En niet stille hints geven of mekkeren om seks maar gewoon 'schat, ik mis onze relatie zoals deze was, wat kunnen we daaraan doen'.
TO wordt hier gereduceerd tot vrouw die haar man en kinderen tevreden moet houden en ze krijgt zo'n beetje alle verantwoordelijkeheid voor het slagen van haar relatie in haar schoenen geschoven.
Ik vind het nogal wat, je raakt zwanger van je eigen man en die eist een abortus? En dan is het zijn goed recht om de relatie te verbreken als zijn vrouw hun kind wil houden? Kom nou, hij stopt er zelf zijn piemel in. Als hij geen kinderen meer wil is een ritje naar het ziekenhuis zo gedaan hoor. Dan niet achteraf gaan miepen 'ik wil dit kind niet'.
Hoeveel mannen zijn er niet die gewoon bang worden van sleur en een gezin, die opeens denken 'is dit het nou' omdat ze gewoon een stelletje onvolwassen pubers zijn? En ja, je moet samen je relatie leuk houden en TO heeft daar ook verantwoordelijkheden in, maar weglopen omdat je niet genoeg seks krijgt is meer dan sneu. Je zou denken dat een huwelijk en 3 kinderen meer waard is dan een neukpartijtje op z'n tijd. Het lijkt me in ieder geval meer moeite van het herstellen van de relatie waard.
Die kerel ruilt zijn vrouw en 3 kinderen even in voor een beter seksleven en dat wordt hier goedgepraat?
TO geeft aan dat ze graag wil veranderen en dat ze inziet dat ze het anders had moeten doen en hij heeft daar geen zin meer in. En is volgens mij gewoon blij dat hij overal vanaf is gekomen zonder noemenswaardige problemen. Want zoals je hier kunt lezen is het volkomen geaccepteerd om als man je vrouw en 3 kinderen te dumpen in het belang van je leuter.
Weten we dat ook weer. En of hij nu wel of niet kinderen wilde, hij heeft ze verwekt, en of dat nu meer op haar of op zijn initiatief was maakt geen hol uit. Hij is voor de volle 100% vader en zal dat tot zijn dood blijven.Maar hoe vaak hoor je niet dat 'n man aan de kinderwens van de vrouw toegeeft? Hoe vaak komt het initiatief om kinderen te willen écht vanuit de man? De vrouw zeurt, de man geeft, omdat ie van haar houdt en hij er vanuit gaat dat zij er dus ook het meest voor zal zorgen, zij wilde ze immers het meest. Maar als puntje bij paaltje komt komen die kinderen opeens op de 1e plaats voor die vrouw ipv haar relatie. Natuurlijk zijn dat ook dingen die je je allemaal zou kunnen realiseren voordat je 'n relatie aangaat en voordat je kinderen neemt, omdat je dat om je heen constant ziet gebeuren, maar blijkbaar leert men pas van de eigen fouten ipv lering te trekken uit de fouten die anderen gemaakt hebben.
Ik snap eigenlijk niet dat je het hem nog naar de zin probeert te maken. Mannen zijn door dit topic weer eens gereduceerd tot neanderthalers die hun lul achterna lopen en acuut komen te overlijden als ze hun piemel eens een tijdje nergens in kunnen steken. De meeste reacties zijn in de trant van 'tja, het is ook niet zo gek, je gaf hem geen seks en aandacht'.
Kom nou, hij is de volwassen helft van deze relatie. Als hem dingen niet aanstaan moet hij om tafel gaan zitten en zeggen wat hem dwars zit. En niet stille hints geven of mekkeren om seks maar gewoon 'schat, ik mis onze relatie zoals deze was, wat kunnen we daaraan doen'.
TO wordt hier gereduceerd tot vrouw die haar man en kinderen tevreden moet houden en ze krijgt zo'n beetje alle verantwoordelijkeheid voor het slagen van haar relatie in haar schoenen geschoven.
Ik vind het nogal wat, je raakt zwanger van je eigen man en die eist een abortus? En dan is het zijn goed recht om de relatie te verbreken als zijn vrouw hun kind wil houden? Kom nou, hij stopt er zelf zijn piemel in. Als hij geen kinderen meer wil is een ritje naar het ziekenhuis zo gedaan hoor. Dan niet achteraf gaan miepen 'ik wil dit kind niet'.
Hoeveel mannen zijn er niet die gewoon bang worden van sleur en een gezin, die opeens denken 'is dit het nou' omdat ze gewoon een stelletje onvolwassen pubers zijn? En ja, je moet samen je relatie leuk houden en TO heeft daar ook verantwoordelijkheden in, maar weglopen omdat je niet genoeg seks krijgt is meer dan sneu. Je zou denken dat een huwelijk en 3 kinderen meer waard is dan een neukpartijtje op z'n tijd. Het lijkt me in ieder geval meer moeite van het herstellen van de relatie waard.
Die kerel ruilt zijn vrouw en 3 kinderen even in voor een beter seksleven en dat wordt hier goedgepraat?
TO geeft aan dat ze graag wil veranderen en dat ze inziet dat ze het anders had moeten doen en hij heeft daar geen zin meer in. En is volgens mij gewoon blij dat hij overal vanaf is gekomen zonder noemenswaardige problemen. Want zoals je hier kunt lezen is het volkomen geaccepteerd om als man je vrouw en 3 kinderen te dumpen in het belang van je leuter.
Weten we dat ook weer. En of hij nu wel of niet kinderen wilde, hij heeft ze verwekt, en of dat nu meer op haar of op zijn initiatief was maakt geen hol uit. Hij is voor de volle 100% vader en zal dat tot zijn dood blijven.Maar hoe vaak hoor je niet dat 'n man aan de kinderwens van de vrouw toegeeft? Hoe vaak komt het initiatief om kinderen te willen écht vanuit de man? De vrouw zeurt, de man geeft, omdat ie van haar houdt en hij er vanuit gaat dat zij er dus ook het meest voor zal zorgen, zij wilde ze immers het meest. Maar als puntje bij paaltje komt komen die kinderen opeens op de 1e plaats voor die vrouw ipv haar relatie. Natuurlijk zijn dat ook dingen die je je allemaal zou kunnen realiseren voordat je 'n relatie aangaat en voordat je kinderen neemt, omdat je dat om je heen constant ziet gebeuren, maar blijkbaar leert men pas van de eigen fouten ipv lering te trekken uit de fouten die anderen gemaakt hebben.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:11
Ik zie echt maar weinig nuance in de meeste reacties. Eigenlijk is alles wat er genuanceerd wordt het feit dat hij weggaat en waarom. Dat wordt uitvoerig bekeken, en wat daarin de schuld van TO is.
En natuurlijk heeft TO ook een aandeel, als zij merkt dat haar man iets dwars zit heeft zij ook de verantwoordelijkheid om dat aan te kaarten ipv te denken 'onze tijd komt wel weer' dat is gewoon je kop in het zand steken en dat is dom. Maar aan de andere kant, hoeveel begrip is hier voor TO?
Er wordt alleen maar gepraat over dat haar man 3x vader is geworden waarvan 1x ongepland.
Maar TO heeft in 5 jaar tijd 3 zwangerschappen uitgedragen, 3x bevallen, 3x borstvoeding gegeven misschien en is waarschijnlijk al 5 jaar lang degene die het meest voor de kinderen zorgt en de hele dag al lichamelijk contact met ze heeft.
Niet persé om het goed te praten maar ipv zo'n buslading begrip aan het adres van haar man mis ik wel wat begrip voor TO en het feit wat haar lichaam (en haar geest) de afgelopen 5 jaar hebben moeten doorstaan.
Als vrouw kun je knap onzeker worden van zoveel geklooi aan je lichaam. En als je man dan ook nog zoveel nadruk legt op seks zonder begrip voor jouw situatie is dat helemaal knap lastig.
Wat heeft hij gedaan om te zorgen dat TO zichzelf gewild en sexy en geliefd voelde? Wat heeft hij gedaan om hun seksleven te verbeteren behalve het doen van wilde voorstellen?
Wat heeft hij gedaan om haar te helpen?
Dat mis ik allemaal. Tuurlijk, TO heeft ook fouten gemaakt en ik vind het knap dat ze dat onder ogen ziet, want dat is niet makkelijk. Maar een relatie verdient toch iets meer dan 'tja, geen seks, dan ga ik maar'.
En natuurlijk heeft TO ook een aandeel, als zij merkt dat haar man iets dwars zit heeft zij ook de verantwoordelijkheid om dat aan te kaarten ipv te denken 'onze tijd komt wel weer' dat is gewoon je kop in het zand steken en dat is dom. Maar aan de andere kant, hoeveel begrip is hier voor TO?
Er wordt alleen maar gepraat over dat haar man 3x vader is geworden waarvan 1x ongepland.
Maar TO heeft in 5 jaar tijd 3 zwangerschappen uitgedragen, 3x bevallen, 3x borstvoeding gegeven misschien en is waarschijnlijk al 5 jaar lang degene die het meest voor de kinderen zorgt en de hele dag al lichamelijk contact met ze heeft.
Niet persé om het goed te praten maar ipv zo'n buslading begrip aan het adres van haar man mis ik wel wat begrip voor TO en het feit wat haar lichaam (en haar geest) de afgelopen 5 jaar hebben moeten doorstaan.
Als vrouw kun je knap onzeker worden van zoveel geklooi aan je lichaam. En als je man dan ook nog zoveel nadruk legt op seks zonder begrip voor jouw situatie is dat helemaal knap lastig.
Wat heeft hij gedaan om te zorgen dat TO zichzelf gewild en sexy en geliefd voelde? Wat heeft hij gedaan om hun seksleven te verbeteren behalve het doen van wilde voorstellen?
Wat heeft hij gedaan om haar te helpen?
Dat mis ik allemaal. Tuurlijk, TO heeft ook fouten gemaakt en ik vind het knap dat ze dat onder ogen ziet, want dat is niet makkelijk. Maar een relatie verdient toch iets meer dan 'tja, geen seks, dan ga ik maar'.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:12
quote:hippolief schreef op 05 augustus 2008 @ 13:07:
rider schreef op 04 augustus 2008 @ 11:27:
[...]
Sta jezelf niet toe om zijn plastic sexpop te zijn, waarmee hij zijn fantasieën kan uitvoeren!
Tuurlijk heb ik dit gelezen en vind ik dit een rake waarheid. Verstandelijk zeker. Maar ik word gewoon overdonderd door hem en door mijn allesoverheersende gevoel dat ik mijn gezin in stand wil houden. Niet handig, ik zou willen dat het anders was. Want daardoor ben ik zwak en een "makkelijke" prooi. Ik wéét het allemaal wel..........maar af en toe lukt het me gewoon niet om er zo rationeel in te zitten.
Het ging me niet alléén om de slotzin.
Natuurlijk heb je alle reden om je te realiseren dat je het fout hebt laten lopen. Maar zeker niet jij alleen. En de oplossing is zeker niet alleen maar nu alsnog zijn sexpop te zijn.
Ja, het zal voor hem best lastig zijn geweest dat zijn wereld veranderd is. En ja, daar moeten jullie SAMEN over praten, aandacht aan besteden, oplossingen voor zoeken. Net zo goed als voor jouw wereld, die ook veranderd is. Maar jullie hebben beiden verantwoordelijkheden, naar elkaar, naar je kinderen. Jij bent de fout in gegaan, zoals zoveel vrouwen in die situatie. Hij is de fout in gegaan, zoals zoveel mannen in die situatie. Maar je moet nu wel verder, en NIETS zal de feiten anders maken dan ze zijn: jullie zijn de ouders van drie kinderen. Al het andere kan je beïnvloeden, dit niet. En dat zullen jullie echt samen moeten aanpakken. Als je het alleen zoekt in proberen hem te laten geloven dat er niets veranderd is gaat jou kapot maken, en maakt niet dat jouw kinderen een vader hebben die werkelijk als vader en man van hun moeder functioneert.
rider schreef op 04 augustus 2008 @ 11:27:
[...]
Sta jezelf niet toe om zijn plastic sexpop te zijn, waarmee hij zijn fantasieën kan uitvoeren!
Tuurlijk heb ik dit gelezen en vind ik dit een rake waarheid. Verstandelijk zeker. Maar ik word gewoon overdonderd door hem en door mijn allesoverheersende gevoel dat ik mijn gezin in stand wil houden. Niet handig, ik zou willen dat het anders was. Want daardoor ben ik zwak en een "makkelijke" prooi. Ik wéét het allemaal wel..........maar af en toe lukt het me gewoon niet om er zo rationeel in te zitten.
Het ging me niet alléén om de slotzin.
Natuurlijk heb je alle reden om je te realiseren dat je het fout hebt laten lopen. Maar zeker niet jij alleen. En de oplossing is zeker niet alleen maar nu alsnog zijn sexpop te zijn.
Ja, het zal voor hem best lastig zijn geweest dat zijn wereld veranderd is. En ja, daar moeten jullie SAMEN over praten, aandacht aan besteden, oplossingen voor zoeken. Net zo goed als voor jouw wereld, die ook veranderd is. Maar jullie hebben beiden verantwoordelijkheden, naar elkaar, naar je kinderen. Jij bent de fout in gegaan, zoals zoveel vrouwen in die situatie. Hij is de fout in gegaan, zoals zoveel mannen in die situatie. Maar je moet nu wel verder, en NIETS zal de feiten anders maken dan ze zijn: jullie zijn de ouders van drie kinderen. Al het andere kan je beïnvloeden, dit niet. En dat zullen jullie echt samen moeten aanpakken. Als je het alleen zoekt in proberen hem te laten geloven dat er niets veranderd is gaat jou kapot maken, en maakt niet dat jouw kinderen een vader hebben die werkelijk als vader en man van hun moeder functioneert.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:13
Ga hier ff niet je persoonlijke beef met mij zitten uitleven Rider. Daar pas ik voor.
Hippolief, het zal van beide kanten moeten komen. Laat je door hem niet emotioneel chanteren om alle schuld op je te nemen. Hij heeft misschien het gevoel dat hij, heeeel sielug, wat tekort komt, maar daar is hij zelf bij geweest. Zoals je schreef, jij wist van niks totdat hij eenzijdig besloot dat het te laat was. Dat is zijn stukje verantwoordelijkheid. Plus dat de verwachtingen die hij van jou heeft wellicht niet realistisch zijn. Je leeft niet voor hem he? Je leeft in eerste instantie voor jezelf.
Hippolief, het zal van beide kanten moeten komen. Laat je door hem niet emotioneel chanteren om alle schuld op je te nemen. Hij heeft misschien het gevoel dat hij, heeeel sielug, wat tekort komt, maar daar is hij zelf bij geweest. Zoals je schreef, jij wist van niks totdat hij eenzijdig besloot dat het te laat was. Dat is zijn stukje verantwoordelijkheid. Plus dat de verwachtingen die hij van jou heeft wellicht niet realistisch zijn. Je leeft niet voor hem he? Je leeft in eerste instantie voor jezelf.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:13
quote:Eowynn_ schreef op 05 augustus 2008 @ 13:11:
Ik zie echt maar weinig nuance in de meeste reacties. Eigenlijk is alles wat er genuanceerd wordt het feit dat hij weggaat en waarom. Dat wordt uitvoerig bekeken, en wat daarin de schuld van TO is. Ik weet in ieder geval wat ik zelf heb geschreven. En dat de samenvatting die jij nu geeft daar heel weinig mee te maken heeft.
Ik zie echt maar weinig nuance in de meeste reacties. Eigenlijk is alles wat er genuanceerd wordt het feit dat hij weggaat en waarom. Dat wordt uitvoerig bekeken, en wat daarin de schuld van TO is. Ik weet in ieder geval wat ik zelf heb geschreven. En dat de samenvatting die jij nu geeft daar heel weinig mee te maken heeft.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:14
Elninjoo, het is inmiddels duidelijk door je reacties in verschillende topics dat je niets van kinderen moet hebben en dat je ze graag de schuld geeft van alles wat er misgaat. En ook de vrouwen die ze krijgen. Maar de man van TO is volgens mij een volwassen vent die zelfstandig keuzes kan maken. Hij was erbij toen ze verwekt werden en stond daar achter. Of hij nu toegaf aan TO of niet doet er niet toe, het is zijn eigen keuze geweest.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:15
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:17
quote:elninjoo schreef op 05 augustus 2008 @ 13:09:
[...]
Maar hoe vaak hoor je niet dat 'n man aan de kinderwens van de vrouw toegeeft? Hoe vaak komt het initiatief om kinderen te willen écht vanuit de man? De vrouw zeurt, de man geeft, omdat ie van haar houdt en hij er vanuit gaat dat zij er dus ook het meest voor zal zorgen, zij wilde ze immers het meest. Maar als puntje bij paaltje komt komen die kinderen opeens op de 1e plaats voor die vrouw ipv haar relatie. Natuurlijk zijn dat ook dingen die je je allemaal zou kunnen realiseren voordat je 'n relatie aangaat en voordat je kinderen neemt, omdat je dat om je heen constant ziet gebeuren, maar blijkbaar leert men pas van de eigen fouten ipv lering te trekken uit de fouten die anderen gemaakt hebben.Doe me ff een lol zeg.... Dan moet dude maar ballen hebben en nee zeggen. Ik ken trouwens meer mannen die wel kinderen willen dan niet. En als je samen een kind maakt dan dien je daar ook samen voor op te draaien. Klaar uit. Lekker makkelijk, degene die het kind ook al 9 maanden moet dragen en met (veeeeeel) pijn op de wereld moet zetten...die mag ook nog eens alle taken op zich nemen omdat zij ineens zo nodig moest. Belachelijk makkelijk wordt het hier weer eens voor mannen gemaakt.
Een kind is geen huisdier dat een van de twee zo nodig uit het asiel moest halen...
[...]
Maar hoe vaak hoor je niet dat 'n man aan de kinderwens van de vrouw toegeeft? Hoe vaak komt het initiatief om kinderen te willen écht vanuit de man? De vrouw zeurt, de man geeft, omdat ie van haar houdt en hij er vanuit gaat dat zij er dus ook het meest voor zal zorgen, zij wilde ze immers het meest. Maar als puntje bij paaltje komt komen die kinderen opeens op de 1e plaats voor die vrouw ipv haar relatie. Natuurlijk zijn dat ook dingen die je je allemaal zou kunnen realiseren voordat je 'n relatie aangaat en voordat je kinderen neemt, omdat je dat om je heen constant ziet gebeuren, maar blijkbaar leert men pas van de eigen fouten ipv lering te trekken uit de fouten die anderen gemaakt hebben.Doe me ff een lol zeg.... Dan moet dude maar ballen hebben en nee zeggen. Ik ken trouwens meer mannen die wel kinderen willen dan niet. En als je samen een kind maakt dan dien je daar ook samen voor op te draaien. Klaar uit. Lekker makkelijk, degene die het kind ook al 9 maanden moet dragen en met (veeeeeel) pijn op de wereld moet zetten...die mag ook nog eens alle taken op zich nemen omdat zij ineens zo nodig moest. Belachelijk makkelijk wordt het hier weer eens voor mannen gemaakt.
Een kind is geen huisdier dat een van de twee zo nodig uit het asiel moest halen...
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:18
quote:Eowynn_ schreef op 05 augustus 2008 @ 13:16:
Rider, ik heb het niet over jouw reacties, die zeggen eigenlijk hetzelfde als wat ik zeg.
OK, zijn we het daar over eens. Maar ik benadruk toch maar wel: begrip voor de man van TO is voorwaarde om dit op te lossen. Zo goed als dat de man van TO begrip zal moeten krijgen voor TO.
Ik geloof niet in slogans als oplossing.
Rider, ik heb het niet over jouw reacties, die zeggen eigenlijk hetzelfde als wat ik zeg.
OK, zijn we het daar over eens. Maar ik benadruk toch maar wel: begrip voor de man van TO is voorwaarde om dit op te lossen. Zo goed als dat de man van TO begrip zal moeten krijgen voor TO.
Ik geloof niet in slogans als oplossing.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:19
quote:minny schreef op 05 augustus 2008 @ 13:17:
[...]
Doe me ff een lol zeg.... Dan moet dude maar ballen hebben en nee zeggen. Ik ken trouwens meer mannen die wel kinderen willen dan niet. En als je samen een kind maakt dan dien je daar ook samen voor op te draaien. Klaar uit. Lekker makkelijk, degene die het kind ook al 9 maanden moet dragen en met (veeeeeel) pijn op de wereld moet zetten...die mag ook nog eens alle taken op zich nemen omdat zij ineens zo nodig moest. Belachelijk makkelijk wordt het hier weer eens voor mannen gemaakt.
Een kind is geen huisdier dat een van de twee zo nodig uit het asiel moest halen...
heel knap gezegd allemaal.
En wat is nu je concrete oplossing?
[...]
Doe me ff een lol zeg.... Dan moet dude maar ballen hebben en nee zeggen. Ik ken trouwens meer mannen die wel kinderen willen dan niet. En als je samen een kind maakt dan dien je daar ook samen voor op te draaien. Klaar uit. Lekker makkelijk, degene die het kind ook al 9 maanden moet dragen en met (veeeeeel) pijn op de wereld moet zetten...die mag ook nog eens alle taken op zich nemen omdat zij ineens zo nodig moest. Belachelijk makkelijk wordt het hier weer eens voor mannen gemaakt.
Een kind is geen huisdier dat een van de twee zo nodig uit het asiel moest halen...
heel knap gezegd allemaal.
En wat is nu je concrete oplossing?
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:20
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:21
quote:Eowynn_ schreef op 05 augustus 2008 @ 13:11:
Maar TO heeft in 5 jaar tijd 3 zwangerschappen uitgedragen, 3x bevallen, 3x borstvoeding gegeven misschien en is waarschijnlijk al 5 jaar lang degene die het meest voor de kinderen zorgt en de hele dag al lichamelijk contact met ze heeft.
Niet persé om het goed te praten maar ipv zo'n buslading begrip aan het adres van haar man mis ik wel wat begrip voor TO en het feit wat haar lichaam (en haar geest) de afgelopen 5 jaar hebben moeten doorstaan.
Je doet net alsof ze ertoe gedwongen werd Eowyn. Ik vind je postings hier ook ongenuanceerd en ben dat inderdaad niet van jou gewend.
Feit blijft dat een relatie een gezamenlijke verantwoordelijkheid is. TO kan zich er ook niet achter gaan verstoppen dat zij al haar tijd en aandacht aan de kinderen moest geven het vanzelf wel weer goed zou komen. Zowel zijzelf als haar man hadden in een veel eerder stadium van hun relatie beter moeten communiceren. En ook rond de kwestie van kind nr. 3 is er waarschijnlijk veel kwaad bloed gezet.
Ik ben alleen bang dat de man van TO kind nr. 3/de niet doorgegane abortus beschouwt als zijn vrijbrief om uit een relatie/situatie te stappen die hem zwaar tegenvalt. Alleen met inzet van beide partners is dit eventueel weer goed te krijgen.
Maar TO heeft in 5 jaar tijd 3 zwangerschappen uitgedragen, 3x bevallen, 3x borstvoeding gegeven misschien en is waarschijnlijk al 5 jaar lang degene die het meest voor de kinderen zorgt en de hele dag al lichamelijk contact met ze heeft.
Niet persé om het goed te praten maar ipv zo'n buslading begrip aan het adres van haar man mis ik wel wat begrip voor TO en het feit wat haar lichaam (en haar geest) de afgelopen 5 jaar hebben moeten doorstaan.
Je doet net alsof ze ertoe gedwongen werd Eowyn. Ik vind je postings hier ook ongenuanceerd en ben dat inderdaad niet van jou gewend.
Feit blijft dat een relatie een gezamenlijke verantwoordelijkheid is. TO kan zich er ook niet achter gaan verstoppen dat zij al haar tijd en aandacht aan de kinderen moest geven het vanzelf wel weer goed zou komen. Zowel zijzelf als haar man hadden in een veel eerder stadium van hun relatie beter moeten communiceren. En ook rond de kwestie van kind nr. 3 is er waarschijnlijk veel kwaad bloed gezet.
Ik ben alleen bang dat de man van TO kind nr. 3/de niet doorgegane abortus beschouwt als zijn vrijbrief om uit een relatie/situatie te stappen die hem zwaar tegenvalt. Alleen met inzet van beide partners is dit eventueel weer goed te krijgen.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:22
Hippolief, op het moment dat hij van alles van jou gaat eisen onder dreiging van het wegnemen van zijn liefde...dan is er nog weinig liefde om van te spreken. Laat je niet manipuleren danwel emotioneel chanteren. Dan heb ik het niet alleen over de seks. Hij eist van alles, maar ook jij hebt het recht om met wensen te komen. Oke...hij wil meer aandacht... Prima, als hij wat zorgtaken overneemt heb je daar tijd en (nog belangrijker) energie voor. Ik noem maar een voorbeeld hoor.
Ben trouwens benieuwd wat hij zou doen als jij zegt dat je er genoeg van hebt, en hem met de kinderen achterlaat... Niet dat je dat moet doen natuurlijk
Ben trouwens benieuwd wat hij zou doen als jij zegt dat je er genoeg van hebt, en hem met de kinderen achterlaat... Niet dat je dat moet doen natuurlijk
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:25
quote:Eowynn_ schreef op 05 augustus 2008 @ 13:20:
Maar Rider, ik lees vooral veel begrip van TO voor haar man, ze zegt dat ze snapt dat het zo niet kan en dat ze wou dat ze het anders had aangepakt. Hij daarentegen weigert om nog verder te kijken en neukt haar nog even totdat hij wat beters krijgt.
Vind ik hem walgelijk reageren? Jazeker. Ik vind, bijvoorbeeld, alles wat minny hiervoor zegt juist en correct. Alleen, mijn vraag daarbij is: en nu? Die man veroordelen is net zo nuttig als TO veroordelen: niet.
Maar dat het wel goed is dat TO zelf iets ziet van eigen falen, daar spijt van heeft en daar mee verder wil lijkt me de helft van de oplossing. De andere helft dat de man van TO gaat inzien dat hij faalt, daar spijt van heeft en daar mee verder wil. Maar dat gebeurt niet omdat wij dat hier met elkaar uitspreken. Dat zou wel kunnen gebeuren als TO en haar man hierover gaan communiceren, vanuit begrip, vanuit erkenning van eigen gevoelens en die van de ander, maar echt never nooit niet vanuit verwijt.
Maar Rider, ik lees vooral veel begrip van TO voor haar man, ze zegt dat ze snapt dat het zo niet kan en dat ze wou dat ze het anders had aangepakt. Hij daarentegen weigert om nog verder te kijken en neukt haar nog even totdat hij wat beters krijgt.
Vind ik hem walgelijk reageren? Jazeker. Ik vind, bijvoorbeeld, alles wat minny hiervoor zegt juist en correct. Alleen, mijn vraag daarbij is: en nu? Die man veroordelen is net zo nuttig als TO veroordelen: niet.
Maar dat het wel goed is dat TO zelf iets ziet van eigen falen, daar spijt van heeft en daar mee verder wil lijkt me de helft van de oplossing. De andere helft dat de man van TO gaat inzien dat hij faalt, daar spijt van heeft en daar mee verder wil. Maar dat gebeurt niet omdat wij dat hier met elkaar uitspreken. Dat zou wel kunnen gebeuren als TO en haar man hierover gaan communiceren, vanuit begrip, vanuit erkenning van eigen gevoelens en die van de ander, maar echt never nooit niet vanuit verwijt.
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:26
quote:minny schreef op 05 augustus 2008 @ 13:17:
[...]
Doe me ff een lol zeg.... Dan moet dude maar ballen hebben en nee zeggen. Ik ken trouwens meer mannen die wel kinderen willen dan niet. En als je samen een kind maakt dan dien je daar ook samen voor op te draaien. Klaar uit. Lekker makkelijk, degene die het kind ook al 9 maanden moet dragen en met (veeeeeel) pijn op de wereld moet zetten...die mag ook nog eens alle taken op zich nemen omdat zij ineens zo nodig moest. Belachelijk makkelijk wordt het hier weer eens voor mannen gemaakt.
Een kind is geen huisdier dat een van de twee zo nodig uit het asiel moest halen...
Ik ken meer mannen die geen vader willen worden dan die dat wel willen. Eigenlijk ken ik niemand die vader wil worden, nu ik erover nadenk.
Wat jij hier beschrijft (vrouw wil kind, man liever niet maar geeft toe, man dumpt vervolgens bijna alle zorgtaken bij vrouw) lijkt me een logisch voortvloeisel van het gegeven wat er gebeurd als niet beide ouders achter het besluit staan om aan kinderen te beginnen. Dat zouden meer vrouwen zich moeten realiseren.
En juist omdat je met een kind geen kant meer op kunt als je het eenmaal hebt (een dier kan nog naar een asiel, als je dat zou willen), zou het dus juist raadzaam zijn voor partners om kinderwensen te bespreken en om goed na te gaan wat de impact is op hun relatie en hun leven. Een kind is namelijk een onomkeerbaar gegeven.
[...]
Doe me ff een lol zeg.... Dan moet dude maar ballen hebben en nee zeggen. Ik ken trouwens meer mannen die wel kinderen willen dan niet. En als je samen een kind maakt dan dien je daar ook samen voor op te draaien. Klaar uit. Lekker makkelijk, degene die het kind ook al 9 maanden moet dragen en met (veeeeeel) pijn op de wereld moet zetten...die mag ook nog eens alle taken op zich nemen omdat zij ineens zo nodig moest. Belachelijk makkelijk wordt het hier weer eens voor mannen gemaakt.
Een kind is geen huisdier dat een van de twee zo nodig uit het asiel moest halen...
Ik ken meer mannen die geen vader willen worden dan die dat wel willen. Eigenlijk ken ik niemand die vader wil worden, nu ik erover nadenk.
Wat jij hier beschrijft (vrouw wil kind, man liever niet maar geeft toe, man dumpt vervolgens bijna alle zorgtaken bij vrouw) lijkt me een logisch voortvloeisel van het gegeven wat er gebeurd als niet beide ouders achter het besluit staan om aan kinderen te beginnen. Dat zouden meer vrouwen zich moeten realiseren.
En juist omdat je met een kind geen kant meer op kunt als je het eenmaal hebt (een dier kan nog naar een asiel, als je dat zou willen), zou het dus juist raadzaam zijn voor partners om kinderwensen te bespreken en om goed na te gaan wat de impact is op hun relatie en hun leven. Een kind is namelijk een onomkeerbaar gegeven.
