Relaties
alle pijlers
einde relatie door sex en fantasiën?
maandag 4 augustus 2008 om 00:46
Mijn vriend en ik zijn al 10 jaar bij elkaar en hebben drie kindjes. Door die kids (1, 3 en 5 jaar) zitten we nogal in een tropentijd en leven we behoorlijk langs elkaar. Wat mij betreft was dit even zo en ik heb altijd gedacht "onze tijd komt wel weer". Op allerlei gebied hadden we minder tijd voor elkaar, o.a. ook op sexgebied. Geen idee dat dat een groot probleem was. Of nee, dat is niet waar, maar nooit eraan gedacht dat dat tot onze breuk zou leiden. Want mijn vriend wil niet meer verder, vooral omdat hij op sexgebied allerlei ideeën en fantasiën heeft (parenclub, trio, (en misschien nog andere dingen die ik niet weet.....)) die hij niet met mij kan uitproberen. Al ben ik best ervoor in om het één en ander uit te proberen. Maar dat denk ik nu, in onze relatie zijn we nooit zover gekomen, niet eens erover gepraat bedoel ik dan. Ondertussen heeft hij ook andere redenen bedacht waarom hij niet meer met me verder wil, maar ik denk echt dat het belangrijkste is dat hij niet blij is met ons burgerlijke gezinsleventje en het idee heeft dat hij iets mist (ook omdat vrienden van hem wel dit andere leven erop nahouden en hij hier helemaal geobsedeerd door is, lijkt het wel). Maar goed, ondertussen baal ik er stevig van dat hij bij me weg wil. En het is frustrerend dat ik hem niet zijn sexpleziertjes kan geven (ook al denk ik dat ik dat wel zou kunnen), nu niet eens meer de kans daarvoor krijg. Al vraag ik me ook af in hoeverre ik moet meegaan in zijn ideeën... maar ja, er staat wel een heel gezin op het spel. Want nu denk ik; had ik maar vaker sex gehad en was ik maar meegegaan naar een club etc etc. Kan het echt dat mannen (een man) alleen daarom een gezin in de steek laten (laat)? Of zal dit niet de echte reden zijn van onze breuk?
maandag 4 augustus 2008 om 00:53
Pfoeh....heftige tijd voor je... Ik zou je niet kunnen vertellen wat zijn redenen zijn, dat weet hij alleen en ik ken jullie niet persoonlijk (zover ik weet ). Maar zo te lezen wil jouw partner vooral vrij zijn. Dus ook niet samen naar de parenclub bijvoorbeeld, maar echt vrij. Hij heeft jou in elk geval niet de kans gegeven om uberhaupt te overwegen of je hierin mee zou willen gaan. Hij heeft voor jou besloten dat jij dat niet zou willen en daarmee klaar. Dat is op zijn zachtst gezegd niet eerlijk naar jou toe.
Wellicht gaat het om meer dan seks. Het zou kunnen dat hij ook "geen zin" meer heeft om in het weekend vroeg op te staan voor de kinderen, 's avonds thuis te komen voor zijn prakkie, vieze neuzen af te vegen, kinderfeestjes te bezoeken, luiers te verschonen, gezinsvakanties te houden....noem maar op wat er allemaal bij een gezin komt kijken. Maar ja, dat had ie wel ff eerder mogen bedenken in dat geval!
Hoe dan ook, zoals ik al zei ik zou het je niet kunnen vertellen, wat de reden ook is...voor jou is het op zijn minst flink balen ja....
Wellicht gaat het om meer dan seks. Het zou kunnen dat hij ook "geen zin" meer heeft om in het weekend vroeg op te staan voor de kinderen, 's avonds thuis te komen voor zijn prakkie, vieze neuzen af te vegen, kinderfeestjes te bezoeken, luiers te verschonen, gezinsvakanties te houden....noem maar op wat er allemaal bij een gezin komt kijken. Maar ja, dat had ie wel ff eerder mogen bedenken in dat geval!
Hoe dan ook, zoals ik al zei ik zou het je niet kunnen vertellen, wat de reden ook is...voor jou is het op zijn minst flink balen ja....
maandag 4 augustus 2008 om 01:05
Zoals hij het aangeeft is het helemaal klaar voor hem. Kan nog steeds dat hij in een conflict met zichzelf zit, maar daar schiet ik nu niks mee op. Voor hem is het over en uit. Denk zeker dat hij de verantwoordelijkheid voor het gezin niet goed kan dragen, maar ik vind het erg egoistisch om op te stappen. En dan ben ik toch weer zo een vrouw die de schuld bij zichzelf legt en denkt "had ik maar..........". In ieder geval kan ik op dit moment niks goed meer doen. Ben zelfs op sexgebied al verder gegaan dan ik zou willen (nadat hij had aangekondigd dat hij wilde stoppen). Weet ik veel, dacht dat dat onze relatie nog zou kunnen redden. Maar volgens mij vindt hij het alleen maar handig dat hij mij daarvoor nog kan gebruiken...
maandag 4 augustus 2008 om 01:18
Als jij je er niet goed bij voelt en het gevoel hebt dat hij je gebruikt dan kan ik je adviseren om je grenzen zeer goed te bewaken.
Egoistisch is het zeker, mocht dat de reden zijn, maar helaas is ook een egoistische reden een reden om te stoppen. Als iemand niet meer wilt dan heeft diegene het recht om te stoppen, hoe stom de reden voor jou ook is. Helaas is het dan niet anders...maar wel zuur voor jou.
Egoistisch is het zeker, mocht dat de reden zijn, maar helaas is ook een egoistische reden een reden om te stoppen. Als iemand niet meer wilt dan heeft diegene het recht om te stoppen, hoe stom de reden voor jou ook is. Helaas is het dan niet anders...maar wel zuur voor jou.
maandag 4 augustus 2008 om 01:32
quote:hippolief schreef op 04 augustus 2008 @ 01:05:
Zoals hij het aangeeft is het helemaal klaar voor hem. Kan nog steeds dat hij in een conflict met zichzelf zit, maar daar schiet ik nu niks mee op.
Dat vind ik nou rationeel denken. Je beseft dat het ook om jou draait, Heel goed!
quote:Voor hem is het over en uit. Denk zeker dat hij de verantwoordelijkheid voor het gezin niet goed kan dragen, maar ik vind het erg egoistisch om op te stappen. En dan ben ik toch weer zo een vrouw die de schuld bij zichzelf legt en denkt "had ik maar..........". In ieder geval kan ik op dit moment niks goed meer doen. Ben zelfs op sexgebied al verder gegaan dan ik zou willen (nadat hij had aangekondigd dat hij wilde stoppen). Weet ik veel, dacht dat dat onze relatie nog zou kunnen redden. Maar volgens mij vindt hij het alleen maar handig dat hij mij daarvoor nog kan gebruiken...
Ik denk dat je jij echt alle moeite hebt gedaan en de schuld echt niet bij jezelf moet zoeken.Je bent er zelfs voor je eigen grenzen voor gepasseerd! Ik vind je dapper en stoer.
Zoek het niet langer bij jezelf, maar besef dat jij er alles aan hebt gedaan! Het is een rotsiuatie, maar je hebt het eenvoudigweg niet meer in eigen hand.
Veel sterkte!
Zoals hij het aangeeft is het helemaal klaar voor hem. Kan nog steeds dat hij in een conflict met zichzelf zit, maar daar schiet ik nu niks mee op.
Dat vind ik nou rationeel denken. Je beseft dat het ook om jou draait, Heel goed!
quote:Voor hem is het over en uit. Denk zeker dat hij de verantwoordelijkheid voor het gezin niet goed kan dragen, maar ik vind het erg egoistisch om op te stappen. En dan ben ik toch weer zo een vrouw die de schuld bij zichzelf legt en denkt "had ik maar..........". In ieder geval kan ik op dit moment niks goed meer doen. Ben zelfs op sexgebied al verder gegaan dan ik zou willen (nadat hij had aangekondigd dat hij wilde stoppen). Weet ik veel, dacht dat dat onze relatie nog zou kunnen redden. Maar volgens mij vindt hij het alleen maar handig dat hij mij daarvoor nog kan gebruiken...
Ik denk dat je jij echt alle moeite hebt gedaan en de schuld echt niet bij jezelf moet zoeken.Je bent er zelfs voor je eigen grenzen voor gepasseerd! Ik vind je dapper en stoer.
Zoek het niet langer bij jezelf, maar besef dat jij er alles aan hebt gedaan! Het is een rotsiuatie, maar je hebt het eenvoudigweg niet meer in eigen hand.
Veel sterkte!
maandag 4 augustus 2008 om 01:44
Jullie zijn 10 jaar bij elkaar. Ik heb het idee dat als mensen zo lang bij elkaar zijn dat ze ook voor elkaar beginnen te denken.
In de zin dat hij ervan uit gaat dat jij niet in zal zijn voor wat hij graag zou willen.
Omdat hij dit soort fantasien al heel lang heeft (denk ik) en jij hier uit jezelf nooit over begonnen bent, zal hij het gevoel hebben dat hij dit soort dingen niet met jou kan beleven.
Dat als hij dit wil, hij dus op zoek moet naar een ander.
Hij is toe aan geile dingen, en jij, als moeder van zijn kinderen, bent gewoon niet geil in zijn ogen.
Ik weet niet of het voor jullie al te laat is, maar ik hoop dat je hem nog in kan laten zien dat hij best spannender zaken met jou kan beleven. Mits je hier ook echt voor open staat uiteraard.
In de zin dat hij ervan uit gaat dat jij niet in zal zijn voor wat hij graag zou willen.
Omdat hij dit soort fantasien al heel lang heeft (denk ik) en jij hier uit jezelf nooit over begonnen bent, zal hij het gevoel hebben dat hij dit soort dingen niet met jou kan beleven.
Dat als hij dit wil, hij dus op zoek moet naar een ander.
Hij is toe aan geile dingen, en jij, als moeder van zijn kinderen, bent gewoon niet geil in zijn ogen.
Ik weet niet of het voor jullie al te laat is, maar ik hoop dat je hem nog in kan laten zien dat hij best spannender zaken met jou kan beleven. Mits je hier ook echt voor open staat uiteraard.
maandag 4 augustus 2008 om 08:35
maandag 4 augustus 2008 om 08:51
Hey Hippolief. Hoe voel je je nu? Zoals AbsoluutEinstein al schreef, jij kan er niks aan doen dat je niet telepathisch weet wat hij wilt. Hij had zelf over moeten beginnen en dat heeft hij niet gedaan.
Ik blijf er wel bij dat je wel je grenzen moet bewaken en als jij je ergens niet prettig bij voelt en zelfs het gevoel hebt dat hij je hier nog ff voor gebruikt, niet doen! Als je er zelf ook plezier aan beleeft dan is dat natuurlijk mooi meegenomen
Ik blijf er wel bij dat je wel je grenzen moet bewaken en als jij je ergens niet prettig bij voelt en zelfs het gevoel hebt dat hij je hier nog ff voor gebruikt, niet doen! Als je er zelf ook plezier aan beleeft dan is dat natuurlijk mooi meegenomen
maandag 4 augustus 2008 om 08:53
Oh en dit wilde ik ook nog zeggen:
Ga je alsjeblieft niet in allerlei bochten wringen en meneer overal zijn zinnetje in geven zodat hij maar vooral blijft. Daar geef je hem veels te veel macht mee en verdwijnt de gelijkwaardigheid subiet uit je relatie. Dat is niet gezond. Jullie relatie draait niet alleen om zijn wensen.
Ga je alsjeblieft niet in allerlei bochten wringen en meneer overal zijn zinnetje in geven zodat hij maar vooral blijft. Daar geef je hem veels te veel macht mee en verdwijnt de gelijkwaardigheid subiet uit je relatie. Dat is niet gezond. Jullie relatie draait niet alleen om zijn wensen.
maandag 4 augustus 2008 om 09:00
maandag 4 augustus 2008 om 09:02
Hippolief, ik vind het eigenlijk altijd een beetje ongelooflijk horkerig als ik lees over (vaak een man) die dan na het verwekken en krijgen van drie kinderen ineens de muren op zich af ziet komen en weer buiten wil gaan spelen.
Hij komt op seksgebied niet zo aan zijn trekken. Nou, boehoe!
Als dát zijn drijfveer is om te stoppen met jullie relatie dan vind ik het heel erg voor jou maar wel erg veel zeggen over je man. Goeie genade, jullie jongste kind is één jaar oud! Nu gaat hij zijn haar losgooien in parenclubs en jij dan?
Goed dat je de schuld niet bij jezelf gaat zitten zoeken, als hij in de knoop zit met zichzelf en spelevaren voor hem dé oplossing is dan kun je daar toch niks aan veranderen. Meid, meid, herken je hem nog wel als de man waar je ooit een relatie mee begon? Ik zou het gevoel hebben met een vreemde samen te leven denk ik.....
Hij komt op seksgebied niet zo aan zijn trekken. Nou, boehoe!
Als dát zijn drijfveer is om te stoppen met jullie relatie dan vind ik het heel erg voor jou maar wel erg veel zeggen over je man. Goeie genade, jullie jongste kind is één jaar oud! Nu gaat hij zijn haar losgooien in parenclubs en jij dan?
Goed dat je de schuld niet bij jezelf gaat zitten zoeken, als hij in de knoop zit met zichzelf en spelevaren voor hem dé oplossing is dan kun je daar toch niks aan veranderen. Meid, meid, herken je hem nog wel als de man waar je ooit een relatie mee begon? Ik zou het gevoel hebben met een vreemde samen te leven denk ik.....
maandag 4 augustus 2008 om 09:08
Stond hij er wel achter om drie kinderen te willen krijgen?
Je hoort vaak dat een man niet persé nog een kindje erbij wil, maar dat het er toch van komt. En dan heb je grote kans dat het zich alsnog wreekt, want dat gevoel van onvrede zat er al langer.
Neemt niet weg dat hij er zelf bij is geweest, en het is een slappe zak om jou nu te laten zitten zodat jij het kunt uitzoeken. Alsof jij niet ook eens zin hebt in wat spannends, maar jij neemt de verantwoordelijk, hij loopt er gewoon van weg.
Wat zijn zijn plannen nu, zijn spullen pakken en weggaan? Of onderneemt hij nog niet zoveel actie?
Je hoort vaak dat een man niet persé nog een kindje erbij wil, maar dat het er toch van komt. En dan heb je grote kans dat het zich alsnog wreekt, want dat gevoel van onvrede zat er al langer.
Neemt niet weg dat hij er zelf bij is geweest, en het is een slappe zak om jou nu te laten zitten zodat jij het kunt uitzoeken. Alsof jij niet ook eens zin hebt in wat spannends, maar jij neemt de verantwoordelijk, hij loopt er gewoon van weg.
Wat zijn zijn plannen nu, zijn spullen pakken en weggaan? Of onderneemt hij nog niet zoveel actie?
maandag 4 augustus 2008 om 09:24
Ik vind het trouwens erg opvallend dat mannen die besluiten weg te gaan er maar klakkeloos vanuit gaan dat de vrouw alles wel ff opvangt met de kinderen. Ja...die vrouw zal wel moeten, maar het is wel een beetje te makkelijk hoor. Zou een moeder moeten flikken, zomaar weggaan. Gelyncht zou ze worden....!
Hippolief, dit is echt niet jouw schuld. Hij heeft verzuimd zijn onvrede aan te geven totdat het te laat was.
Hippolief, dit is echt niet jouw schuld. Hij heeft verzuimd zijn onvrede aan te geven totdat het te laat was.
maandag 4 augustus 2008 om 09:33
quote:hippolief schreef op 04 augustus 2008 @ 00:46:
Want nu denk ik; had ik maar vaker sex gehad en was ik maar meegegaan naar een club etc etc. Kan het echt dat mannen (een man) alleen daarom een gezin in de steek laten (laat)? Of zal dit niet de echte reden zijn van onze breuk?
Ik denk dat jullie relatie te gronde is gegaan aan het egocentrisme van je vriend. Als je 3 kinderen hebt in de leeftijd van 1,3 en 5 jaar heb je een erg druk gezin. Dat vreet tijd en energie. Seks schiet er vaak bij in in die jaren. Dat is misschien jammer, maar natuurlijk wel te voorzien. Als je zulke jonge kinderen hebt ben je nu eenmaal bijna dag en nacht bezig met andere dingen.
Ik vind dat je vriend zich volkomen onverantwoordelijk gedraagt als partner en als vader. Waarom is hij er niet voor zijn gezin en voor jou? Hij is alleen maar met zichzelf bezig.
Want nu denk ik; had ik maar vaker sex gehad en was ik maar meegegaan naar een club etc etc. Kan het echt dat mannen (een man) alleen daarom een gezin in de steek laten (laat)? Of zal dit niet de echte reden zijn van onze breuk?
Ik denk dat jullie relatie te gronde is gegaan aan het egocentrisme van je vriend. Als je 3 kinderen hebt in de leeftijd van 1,3 en 5 jaar heb je een erg druk gezin. Dat vreet tijd en energie. Seks schiet er vaak bij in in die jaren. Dat is misschien jammer, maar natuurlijk wel te voorzien. Als je zulke jonge kinderen hebt ben je nu eenmaal bijna dag en nacht bezig met andere dingen.
Ik vind dat je vriend zich volkomen onverantwoordelijk gedraagt als partner en als vader. Waarom is hij er niet voor zijn gezin en voor jou? Hij is alleen maar met zichzelf bezig.
maandag 4 augustus 2008 om 09:38
quote:Julus schreef op 04 augustus 2008 @ 09:08:
Stond hij er wel achter om drie kinderen te willen krijgen?
Je hoort vaak dat een man niet persé nog een kindje erbij wil, maar dat het er toch van komt.
Ja, dat vraag ik me ook af. Bij de gezinnen die ik ken zijn het toch vaak de vrouwen geweest die de man overhaalden om een kind (of meer) te nemen. Het initiatief voor kinderen ging niet van de man uit, maar die dacht, ach als het vrouwtje tevreden is...
En als je daar niet 100% achter staat gaat dat je op 'n gegeven moment misschien toch opbreken.
Stond hij er wel achter om drie kinderen te willen krijgen?
Je hoort vaak dat een man niet persé nog een kindje erbij wil, maar dat het er toch van komt.
Ja, dat vraag ik me ook af. Bij de gezinnen die ik ken zijn het toch vaak de vrouwen geweest die de man overhaalden om een kind (of meer) te nemen. Het initiatief voor kinderen ging niet van de man uit, maar die dacht, ach als het vrouwtje tevreden is...
En als je daar niet 100% achter staat gaat dat je op 'n gegeven moment misschien toch opbreken.
maandag 4 augustus 2008 om 09:48
Je leest het ook vaak hier op het forum, dat een man moet worden overgehaald omdat hij eigenlijk niet echt wil. Ik denk dat je zo'n signaal heel serieus moet nemen, want het kan haast niet anders of het loopt een keer fout. Dan heb je dat kindje, maar ten koste van wat?
Ik zeg niet dat dat hier ook aan de orde is, maar was zomaar een gedachte. Het neemt niet weg dat de man zijn verantwoordelijkheid moet (blijven) nemen, want hij is er al die tijd zelf bij geweest. Dat hij nu geen zin meer heeft, is te makkelijk. Ik vraag me dan ook af, of hij zijn verantwoordelijkheid zal nemen als hij echt weg is.
Ik zeg niet dat dat hier ook aan de orde is, maar was zomaar een gedachte. Het neemt niet weg dat de man zijn verantwoordelijkheid moet (blijven) nemen, want hij is er al die tijd zelf bij geweest. Dat hij nu geen zin meer heeft, is te makkelijk. Ik vraag me dan ook af, of hij zijn verantwoordelijkheid zal nemen als hij echt weg is.
maandag 4 augustus 2008 om 09:50
Wat erg voor je... Is het niet zo dat je man het 'vrije, zorgeloze' leven mist? Ikzelf heb 7 jaar een relatie, twee kindjes (1 en 3) en ook niet zo'n behoefte aan wilde sex. (of in sex in het algemeen 
) Hij wel. Maar als we het daarover hebben, komt toch vooral naar boven dat hij onze relatie mist zoals die eerst was. Spontaan, lachen, idiote acties. Nu; ik ben een structuurfreak, kindjes op tijd naar bed/eten etc. Best moe, veel vragen/zorgen. Dus ik snap hem wel.
Wat ik wil zeggen; deze gesprekken beginnen altijd over zijn tekort aan sex, en het blijkt hem uiteindelijk om al die andere dingen te gaan. Speelt er bij jouw man ook niet zoiets?
(maar ja; wat jij al schrijft.. al is dat zo, het zijn tropenjaren. Idealen zijn leuk, maar moeten wel haalbaar zijn)
Hopelijk kun je er nog uitkomen met je vriend.
) Hij wel. Maar als we het daarover hebben, komt toch vooral naar boven dat hij onze relatie mist zoals die eerst was. Spontaan, lachen, idiote acties. Nu; ik ben een structuurfreak, kindjes op tijd naar bed/eten etc. Best moe, veel vragen/zorgen. Dus ik snap hem wel. Wat ik wil zeggen; deze gesprekken beginnen altijd over zijn tekort aan sex, en het blijkt hem uiteindelijk om al die andere dingen te gaan. Speelt er bij jouw man ook niet zoiets?
(maar ja; wat jij al schrijft.. al is dat zo, het zijn tropenjaren. Idealen zijn leuk, maar moeten wel haalbaar zijn)
Hopelijk kun je er nog uitkomen met je vriend.
maandag 4 augustus 2008 om 10:08
Kan zijn dat je man egoistisch is, toch wil ik een kanttekening hierbij plaatsen.
Wanneer er kinderen komen, gaan vrouwen er veel te vaak gemakshalve van uit dat het even over is met de sex en dat die man daar wel begrip voor heeft. Ik zie dat echt heel vaak.
Neem van mij aan dat in 90% van de gevallen de man daar GEEN begrip voor heeft en als het te lang duurt zijn heil ergens anders zoekt. Dat heb ik echt heeeeel veel ervaren. Voor mannen is sex heel belangrijk en betekent in feite ook meer dan puur sex Ook aandacht, liefde, tederheid, warmte, wordt geuit in sex.
Nou kun je zeggen, maar die vrouw heeft het druk met de kids en die man niet. Dan moet ze aangeven dat hij ook meer taken op zich neemt zodat er tijd is voor de relatie.
Want naast kinderen heb je ook nog steeds een relatie. Een relatie die je verwaarloost, is altijd alarm! Denk daar niet te gemakkelijk over, zeker in een tijd waar verleidingen veelvuldig lonken en gemakkelijker aan toe te geven zijn (internet).
En net als kinderen gezamenlijke verantwoordelijkheid vormen, is een relatie ook gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Ik vind het een beetje te gemakkelijk gedacht dat dat "vanzelf" wel weer goed komt...Een vrouw is vaak zo bezig met de kinderen, die heeft wel afleiding dan genoeg, de man focust zich intussen met alle frustratie van dien, op wat hij mist (in het traditionele rollenpatroon dan). Niets komt "vanzelf" weer goed.
Okee, daar heb je nu dus misschien niets meer aan.
Of helpt een gesprek over een andere rolverdeling: jij meer werken aan de relatie, hij meer bezig met de kids nog? Want een verandering kan niet van 1 kant komen. Als hij meer van jou vraagt tbv de relatie, zal hij daar jou ook tijd en gelegenheid voor moeten geven, door ook taken over te nemen in het gezin.
Want hij kan niet eenzijdig verandering verwachten, hij zal zelf ook meer in het gezin moeten steken.
Wil hij dat niet, dan is het inderdaad een onvolwassen egoist die de verantwoordelijkheid niet aan kan en moet je niet alles op alles zetten ten koste van jezelf om deze relatie te redden.
Wanneer er kinderen komen, gaan vrouwen er veel te vaak gemakshalve van uit dat het even over is met de sex en dat die man daar wel begrip voor heeft. Ik zie dat echt heel vaak.
Neem van mij aan dat in 90% van de gevallen de man daar GEEN begrip voor heeft en als het te lang duurt zijn heil ergens anders zoekt. Dat heb ik echt heeeeel veel ervaren. Voor mannen is sex heel belangrijk en betekent in feite ook meer dan puur sex Ook aandacht, liefde, tederheid, warmte, wordt geuit in sex.
Nou kun je zeggen, maar die vrouw heeft het druk met de kids en die man niet. Dan moet ze aangeven dat hij ook meer taken op zich neemt zodat er tijd is voor de relatie.
Want naast kinderen heb je ook nog steeds een relatie. Een relatie die je verwaarloost, is altijd alarm! Denk daar niet te gemakkelijk over, zeker in een tijd waar verleidingen veelvuldig lonken en gemakkelijker aan toe te geven zijn (internet).
En net als kinderen gezamenlijke verantwoordelijkheid vormen, is een relatie ook gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Ik vind het een beetje te gemakkelijk gedacht dat dat "vanzelf" wel weer goed komt...Een vrouw is vaak zo bezig met de kinderen, die heeft wel afleiding dan genoeg, de man focust zich intussen met alle frustratie van dien, op wat hij mist (in het traditionele rollenpatroon dan). Niets komt "vanzelf" weer goed.
Okee, daar heb je nu dus misschien niets meer aan.
Of helpt een gesprek over een andere rolverdeling: jij meer werken aan de relatie, hij meer bezig met de kids nog? Want een verandering kan niet van 1 kant komen. Als hij meer van jou vraagt tbv de relatie, zal hij daar jou ook tijd en gelegenheid voor moeten geven, door ook taken over te nemen in het gezin.
Want hij kan niet eenzijdig verandering verwachten, hij zal zelf ook meer in het gezin moeten steken.
Wil hij dat niet, dan is het inderdaad een onvolwassen egoist die de verantwoordelijkheid niet aan kan en moet je niet alles op alles zetten ten koste van jezelf om deze relatie te redden.
maandag 4 augustus 2008 om 10:16
Ja dat is ook een valkuil. Heb het van dichtbij meegemaakt. Zodra er een kind kwam, was het over met de leuke dingen doen. Alles draaide om hun kind, en de man had het nakijken.
Niet dat ze een compleet anders mens werd, maar de man heeft dat wel zo ervaren, want ineens was er geen ruimte meer voor spontane acties. Dat huwelijk is stukgelopen, het was té degelijk geworden.
Je bent niet alleen moeder, maar ook nog partner. En je hoort vaker dat mannen te weinig aandacht krijgen omdat alle aandacht naar de kinderen gaat. Dat is heel tricky, en het zal een tijdje goed gaan, totdat de bom inslaat. Natuurlijk heeft de man een aandeel, door het te uiten en het te bespreken. Je moet wel de kans krijgen om eea te veranderen.
Die kans krijg jij zo te lezen niet meer, wat ik dan heel onvolwassen vind.
Klinkt raar, maar voor mij is dit oa de reden om niet meer kinderen te willen. Ik zou het ook niet kunnen opbrengen om mijn aandacht zo te verdelen dat niemand wat tekort komt. Met drie kinderen ben je moe, het kost enorm veel energie. Ik heb er 1 en vind het soms al lastig om aanacht te verdelen. Om na een vermoeiende dag 's avonds nog uitgebreid te sexen, of een andere activiteit buitenshuis. Maar het is zo belangrijk, om samen dingen te blijven doen. Exclusieve aandacht, daar draait het om. Dat wil je kind, dat wil je man. En dat wil je als vrouw ook.
Niet dat ze een compleet anders mens werd, maar de man heeft dat wel zo ervaren, want ineens was er geen ruimte meer voor spontane acties. Dat huwelijk is stukgelopen, het was té degelijk geworden.
Je bent niet alleen moeder, maar ook nog partner. En je hoort vaker dat mannen te weinig aandacht krijgen omdat alle aandacht naar de kinderen gaat. Dat is heel tricky, en het zal een tijdje goed gaan, totdat de bom inslaat. Natuurlijk heeft de man een aandeel, door het te uiten en het te bespreken. Je moet wel de kans krijgen om eea te veranderen.
Die kans krijg jij zo te lezen niet meer, wat ik dan heel onvolwassen vind.
Klinkt raar, maar voor mij is dit oa de reden om niet meer kinderen te willen. Ik zou het ook niet kunnen opbrengen om mijn aandacht zo te verdelen dat niemand wat tekort komt. Met drie kinderen ben je moe, het kost enorm veel energie. Ik heb er 1 en vind het soms al lastig om aanacht te verdelen. Om na een vermoeiende dag 's avonds nog uitgebreid te sexen, of een andere activiteit buitenshuis. Maar het is zo belangrijk, om samen dingen te blijven doen. Exclusieve aandacht, daar draait het om. Dat wil je kind, dat wil je man. En dat wil je als vrouw ook.
maandag 4 augustus 2008 om 10:30
quote:Julus schreef op 04 augustus 2008 @ 09:08:
Stond hij er wel achter om drie kinderen te willen krijgen?
Je hoort vaak dat een man niet persé nog een kindje erbij wil, maar dat het er toch van komt. En dan heb je grote kans dat het zich alsnog wreekt, want dat gevoel van onvrede zat er al langer.
Hele goeie vraag.....want nee, ons 3e kindje was niet gepland. Misrekend zullen we maar zeggen. En toen stonden we lijnrecht tegenover elkaar, want hij wilde abortus en ik niet. Het heeft er volgens hem niks mee te maken, volgens mij alles. Voor mij was abortus niet bespreekbaar, dat zou een te groot offer zijn geweest en ik denk dat het dan ook bijna zeker was misgegaan. Is iets anders als je vooraf hierover moet beslissen, maar op het moment dat ik al zwanger was, ja, dan ligt het anders. Maar dat voelde voor hem helemaal als dat ik voor de kinderen kies en niet voor hem. Wat hij dus op meer vlakken zo voelt.
Ik zie heel goed dat ik daarin tekort ben geschoten en inderdaad vooral moeder was en geen leuke vrouw en partner. Maar ik was er zo mee bezig en dacht dat ik er goed aan deed, totdat hij meldt dat dit voor hem anders is en zelfs zo erg dat het klaar is. En ik wil en ik kan wel anders, dat weet ik zeker, maar het lullige is dat nu pas mijn ogen zijn geopend en ik er niks meer aan kan doen. Ik vind het erg rigoreus allemaal. En irritant dat hij niet meer wil inzien dat ik ook nog echt steeds de vrouw ben waar hij ooit voor is gevallen. En het meest rotte is dat ik het dus zelf in de hand heb gewerkt, daar kan ik heel moeilijk mee omgaan. Ook omdat ik daarmee onze drie kleintjes hun gezin ontneem, dat is nog het allerergste.
Stond hij er wel achter om drie kinderen te willen krijgen?
Je hoort vaak dat een man niet persé nog een kindje erbij wil, maar dat het er toch van komt. En dan heb je grote kans dat het zich alsnog wreekt, want dat gevoel van onvrede zat er al langer.
Hele goeie vraag.....want nee, ons 3e kindje was niet gepland. Misrekend zullen we maar zeggen. En toen stonden we lijnrecht tegenover elkaar, want hij wilde abortus en ik niet. Het heeft er volgens hem niks mee te maken, volgens mij alles. Voor mij was abortus niet bespreekbaar, dat zou een te groot offer zijn geweest en ik denk dat het dan ook bijna zeker was misgegaan. Is iets anders als je vooraf hierover moet beslissen, maar op het moment dat ik al zwanger was, ja, dan ligt het anders. Maar dat voelde voor hem helemaal als dat ik voor de kinderen kies en niet voor hem. Wat hij dus op meer vlakken zo voelt.
Ik zie heel goed dat ik daarin tekort ben geschoten en inderdaad vooral moeder was en geen leuke vrouw en partner. Maar ik was er zo mee bezig en dacht dat ik er goed aan deed, totdat hij meldt dat dit voor hem anders is en zelfs zo erg dat het klaar is. En ik wil en ik kan wel anders, dat weet ik zeker, maar het lullige is dat nu pas mijn ogen zijn geopend en ik er niks meer aan kan doen. Ik vind het erg rigoreus allemaal. En irritant dat hij niet meer wil inzien dat ik ook nog echt steeds de vrouw ben waar hij ooit voor is gevallen. En het meest rotte is dat ik het dus zelf in de hand heb gewerkt, daar kan ik heel moeilijk mee omgaan. Ook omdat ik daarmee onze drie kleintjes hun gezin ontneem, dat is nog het allerergste.
maandag 4 augustus 2008 om 10:38
Weet je, hij was er zelf bij, door sex te willen. Als je samen sex hebt, is er een kans aanwezig dat je zwanger kunt raken.
Het wordt alleen een ander verhaal, als dat je weet dat je man echt niet nog een kind wil en dat het dan toch gebeurt. Misschien had hij het idee dat hij erin geluisd was? Het is ook zijn verantwoordelijkheid om te zorgen dat jij niet zwanger zou raken, het is jullie beider verantwoordelijkheid. Als je alles hebt gedaan om een zwangerschap te voorkomen, dan is het heel vervelend, maar dan heb je als vrouw nog de keuze om wel of niet voor abortus te kiezen. Ik kan me voorstellen dat je dat niet gedaan hebt, zou ik niet ook doen.
Als ik het zo lees, voelt hij zich gevangen in dit leven. Een leven met drie kinderen, terwijl hij er eigenlijk maar twee wilde. Jij hebt van de situatie het beste gemaakt, maar hij kan of wil dat niet meer. Sommige mensen kunnen het niet naast zich neer leggen, die kunnen het niet accepteren zoals het is. En daar heb jij mi nu mee te maken.
Je zou eigenlijk een goed gesprek met hem moeten hebben, om erachter te komen waar zijn pijnpunten zitten. Mist hij jou als de partner zoals je was, of wil hij gewoon niet dit leven als gezin? Kan ook nog zijn dat hij zelfs dat niet meer kan opbrengen, en dan zul je door moeten, hoe hard het ook is.
En; jij ontneemt je kleintjes niet het gezin, hij kiest daarvoor. Hij heeft namelijk de keuze om er nog energie te steken, jij wilt daarvoor vechten. Dus dit is niet jouw schuld!
Het wordt alleen een ander verhaal, als dat je weet dat je man echt niet nog een kind wil en dat het dan toch gebeurt. Misschien had hij het idee dat hij erin geluisd was? Het is ook zijn verantwoordelijkheid om te zorgen dat jij niet zwanger zou raken, het is jullie beider verantwoordelijkheid. Als je alles hebt gedaan om een zwangerschap te voorkomen, dan is het heel vervelend, maar dan heb je als vrouw nog de keuze om wel of niet voor abortus te kiezen. Ik kan me voorstellen dat je dat niet gedaan hebt, zou ik niet ook doen.
Als ik het zo lees, voelt hij zich gevangen in dit leven. Een leven met drie kinderen, terwijl hij er eigenlijk maar twee wilde. Jij hebt van de situatie het beste gemaakt, maar hij kan of wil dat niet meer. Sommige mensen kunnen het niet naast zich neer leggen, die kunnen het niet accepteren zoals het is. En daar heb jij mi nu mee te maken.
Je zou eigenlijk een goed gesprek met hem moeten hebben, om erachter te komen waar zijn pijnpunten zitten. Mist hij jou als de partner zoals je was, of wil hij gewoon niet dit leven als gezin? Kan ook nog zijn dat hij zelfs dat niet meer kan opbrengen, en dan zul je door moeten, hoe hard het ook is.
En; jij ontneemt je kleintjes niet het gezin, hij kiest daarvoor. Hij heeft namelijk de keuze om er nog energie te steken, jij wilt daarvoor vechten. Dus dit is niet jouw schuld!
