Relaties
alle pijlers
Einde vriendschap?
zondag 22 november 2009 om 19:24
Situatie:
Ik ben een man, 32 jaar, single. Heb een hele goede vriendin, nu al 4,5 jaar, waarmee ik dacht een hele hechte band te hebben. Ik noem haar gemakshalve A. A is 30 jaar en heeft een relatie met een vrouw, hier B genoemd. Zij is 29.
Er gaat een heel verhaal aan vooraf, maar ik wil het nu even hebben over een situatie waarin ik verkeer en me werkelijk geen raad weet.
A heeft momenteel geen baan. Zij en B hebben het financieel erg zwaar en ik heb aangeboden wat verlichting te geven. Dit in de vorm dat ik elke maand haar een bedrag van 150 euro zou geven, zodat ze in ieder geval haar betalingsregeling met een schuldeiser kon nakomen. Anders kwamen daar weer extra kosten bij.
Goed, ik ben zelf ook geen financiele instelling, maar ik kon het missen. Heb geen vrouw of kinderen, anders was het voor mij echt anders geweest. Nu blijkt dat A heeft gesolliciteerd en een grote kans heeft op die baan. Geweldig natuurlijk, dus ik stuurde een sms waarin ik ook gelijk zei dat ik dan dat bedrag niet meer hoefde te geven aan haar.
En toen begon het. Kreeg een boos en gefrustreerd smsje terug, waarom ik zoiets besliste zonder te overleggen met haar en dat ze echt teleurgesteld was. Dat juist ik zou moeten weten dat ze het hard nodig heeft en dat ze altijd van op aan kon. En ik stond echt perplex. Ik heb wat smsjes teruggestuurd en daarin getracht één en ander uit te leggen en dat het van mijn kant toch logisch was. Ik wil er wel even bij zeggen dat ik liever niet sms, maar zij neemt geen telefoon op en heeft dan geen behoefte aan praten.
Er is heel veel voorbij gekomen via de sms. Uitspraken dat ik onbetrouwbaar ben, niet stabiel, dat ze niet met mij getrouwd is, en nog veel meer. Dit is niet de vriendin waarmee ik een vriendschap had en het is ook gewoon voorbij. Dat denk ik dan. Het maakt me ook boos. Door zoiets als geld? Ze had toch ook kunnen aangeven dat ze graag wat langer had gehad?
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Snap er werkelijk niets meer van. Misschien dat ik niet helemaal volledig ben geweest, excuses, maar als er opmerkingen zijn, zal ik ze beantwoorden.
Ik ben een man, 32 jaar, single. Heb een hele goede vriendin, nu al 4,5 jaar, waarmee ik dacht een hele hechte band te hebben. Ik noem haar gemakshalve A. A is 30 jaar en heeft een relatie met een vrouw, hier B genoemd. Zij is 29.
Er gaat een heel verhaal aan vooraf, maar ik wil het nu even hebben over een situatie waarin ik verkeer en me werkelijk geen raad weet.
A heeft momenteel geen baan. Zij en B hebben het financieel erg zwaar en ik heb aangeboden wat verlichting te geven. Dit in de vorm dat ik elke maand haar een bedrag van 150 euro zou geven, zodat ze in ieder geval haar betalingsregeling met een schuldeiser kon nakomen. Anders kwamen daar weer extra kosten bij.
Goed, ik ben zelf ook geen financiele instelling, maar ik kon het missen. Heb geen vrouw of kinderen, anders was het voor mij echt anders geweest. Nu blijkt dat A heeft gesolliciteerd en een grote kans heeft op die baan. Geweldig natuurlijk, dus ik stuurde een sms waarin ik ook gelijk zei dat ik dan dat bedrag niet meer hoefde te geven aan haar.
En toen begon het. Kreeg een boos en gefrustreerd smsje terug, waarom ik zoiets besliste zonder te overleggen met haar en dat ze echt teleurgesteld was. Dat juist ik zou moeten weten dat ze het hard nodig heeft en dat ze altijd van op aan kon. En ik stond echt perplex. Ik heb wat smsjes teruggestuurd en daarin getracht één en ander uit te leggen en dat het van mijn kant toch logisch was. Ik wil er wel even bij zeggen dat ik liever niet sms, maar zij neemt geen telefoon op en heeft dan geen behoefte aan praten.
Er is heel veel voorbij gekomen via de sms. Uitspraken dat ik onbetrouwbaar ben, niet stabiel, dat ze niet met mij getrouwd is, en nog veel meer. Dit is niet de vriendin waarmee ik een vriendschap had en het is ook gewoon voorbij. Dat denk ik dan. Het maakt me ook boos. Door zoiets als geld? Ze had toch ook kunnen aangeven dat ze graag wat langer had gehad?
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Snap er werkelijk niets meer van. Misschien dat ik niet helemaal volledig ben geweest, excuses, maar als er opmerkingen zijn, zal ik ze beantwoorden.
donderdag 26 november 2009 om 05:24
quote:Muis66 schreef op 26 november 2009 @ 00:28:
[...]
Dat is trouwens wel raar. Ik kan me bij een nummer nog een 'draaiertje' voorstellen, maar hoezo naam rekeninghouder?Bij de naam van de rekeninghouder kunnen ze nog bekijken of die bij hun bekend is, als het dossiernummer niet klopt. Denk ik dan....
[...]
Dat is trouwens wel raar. Ik kan me bij een nummer nog een 'draaiertje' voorstellen, maar hoezo naam rekeninghouder?Bij de naam van de rekeninghouder kunnen ze nog bekijken of die bij hun bekend is, als het dossiernummer niet klopt. Denk ik dan....
donderdag 26 november 2009 om 08:26
quote:Muis66 schreef op 26 november 2009 @ 00:25:
Even een gedachte: is het mogelijk dat - omdat die 300 euro niet zijn betaald - dat zij daar een schrijven over heeft gehad? In de zin van, u heeft niet aan uw betalingsverplichting voldaan? En dat toen jij belde dat allemaal tegelijk kwam? Dus zij krijgt misschien een brief met dat ze moet betalen terwijl jij dat zou doen en het dus lijkt alsof je dat niet gedaan hebt, en je dus ook even doodleuk meldt dat je niet langer betaalt?
Daar dacht ik gelijk ik aan toen ik belde naar de deurwaarder. Heb ik dus ook gevraagd. De man die mij te woord heeft gestaan (naam heb ik wel genoteerd uiteraard) heeft mij te kennen gegeven dat er nog geen schrijven was verstuurd. Dat gaat nog wel gebeuren, ongetwijfeld.
quote:Muis66 schreef op 26 november 2009 @ 00:25:
Wel nog 1 vraag: je zegt; "ik onderschat B". Enkele pagina's terug zeg je ook iets over B in relatie tot trouwen en geregistreerd partnerschap. Wat is dat met B, die vriendin van A?
Ergens heeft B een probleem met mij. A zou te veel met mij om gaan en het zou te veel lijken op een relatie. A heeft me ook verteld dat ze voelt dat haar partner diep van binnen pijn heeft en jaloers is wat betreft onze omgang.
Dat is even het verhaal in een notendop.
quote:appelientjex schreef op 26 november 2009 @ 05:00:
Echt een bizar verhaal dit. Echt heel raar dat ze totaal geen dankbaarheid toont en nog boos wordt ook! Komt op mij over alsof ze psychisch niet helemaal in orde is en in ieder geval niet lekker in haar vel zit.
Zit absoluut een kern van waarheid in. Ik heb er veel over gesproken met haar en ik dacht te kunnen helpen, door wat schuld en dus spanning bij haar weg te nemen. Averechts effect gehad dus.
quote:Muis66 schreef op 26 november 2009 @ 00:28:
[...]
Dat is trouwens wel raar. Ik kan me bij een nummer nog een 'draaiertje' voorstellen, maar hoezo naam rekeninghouder?Ik heb het gestort via mijn eigen bankrekening. De naam van degene van wie die bankrekening is, wordt vermeld op het afschrift o.i.d. Mijn naam is daar niet bekend en dus kunnen ze dat bedrag nergens op wegschrijven. Ook door het feit dat A mij een verkeerd dossiernummer heeft gegeven en ik haar naam niet in de omschrijving heb gezet.
Even een gedachte: is het mogelijk dat - omdat die 300 euro niet zijn betaald - dat zij daar een schrijven over heeft gehad? In de zin van, u heeft niet aan uw betalingsverplichting voldaan? En dat toen jij belde dat allemaal tegelijk kwam? Dus zij krijgt misschien een brief met dat ze moet betalen terwijl jij dat zou doen en het dus lijkt alsof je dat niet gedaan hebt, en je dus ook even doodleuk meldt dat je niet langer betaalt?
Daar dacht ik gelijk ik aan toen ik belde naar de deurwaarder. Heb ik dus ook gevraagd. De man die mij te woord heeft gestaan (naam heb ik wel genoteerd uiteraard) heeft mij te kennen gegeven dat er nog geen schrijven was verstuurd. Dat gaat nog wel gebeuren, ongetwijfeld.
quote:Muis66 schreef op 26 november 2009 @ 00:25:
Wel nog 1 vraag: je zegt; "ik onderschat B". Enkele pagina's terug zeg je ook iets over B in relatie tot trouwen en geregistreerd partnerschap. Wat is dat met B, die vriendin van A?
Ergens heeft B een probleem met mij. A zou te veel met mij om gaan en het zou te veel lijken op een relatie. A heeft me ook verteld dat ze voelt dat haar partner diep van binnen pijn heeft en jaloers is wat betreft onze omgang.
Dat is even het verhaal in een notendop.
quote:appelientjex schreef op 26 november 2009 @ 05:00:
Echt een bizar verhaal dit. Echt heel raar dat ze totaal geen dankbaarheid toont en nog boos wordt ook! Komt op mij over alsof ze psychisch niet helemaal in orde is en in ieder geval niet lekker in haar vel zit.
Zit absoluut een kern van waarheid in. Ik heb er veel over gesproken met haar en ik dacht te kunnen helpen, door wat schuld en dus spanning bij haar weg te nemen. Averechts effect gehad dus.
quote:Muis66 schreef op 26 november 2009 @ 00:28:
[...]
Dat is trouwens wel raar. Ik kan me bij een nummer nog een 'draaiertje' voorstellen, maar hoezo naam rekeninghouder?Ik heb het gestort via mijn eigen bankrekening. De naam van degene van wie die bankrekening is, wordt vermeld op het afschrift o.i.d. Mijn naam is daar niet bekend en dus kunnen ze dat bedrag nergens op wegschrijven. Ook door het feit dat A mij een verkeerd dossiernummer heeft gegeven en ik haar naam niet in de omschrijving heb gezet.
donderdag 26 november 2009 om 09:50
donderdag 26 november 2009 om 13:28
quote:Logitech schreef op 25 november 2009 @ 18:46:
Is misschien heel slecht gedacht van mij, maar ik doe er niets meer aan. Ik ga het haar ook niet zeggen.Heel goed! Het is jouw verantwoordelijkheid sowieso niet. Mocht ze iets willen dan belt ze jou maar. Kijken of ze nu wat zal laten horen als ze dit van de deurwaarder verneemt.
Is misschien heel slecht gedacht van mij, maar ik doe er niets meer aan. Ik ga het haar ook niet zeggen.Heel goed! Het is jouw verantwoordelijkheid sowieso niet. Mocht ze iets willen dan belt ze jou maar. Kijken of ze nu wat zal laten horen als ze dit van de deurwaarder verneemt.
donderdag 26 november 2009 om 19:11
quote:Muis66 schreef op 26 november 2009 @ 09:50:
Ah ik snap hem van de bankrekening!
Mogelijk zit B er achter. Is het ook mogelijk dat A helemaal niet aan B heeft verteld dat jij die 150 euro per maand zou ophoesten en toen dat toch uitkwam, dat B over de rooie ging? Want die heeft dus kennelijk teveel bezwaren bij jouw relatie met A.
Ik durf wel te zeggen dat A mij had gevraagd niets tegen B te zeggen of er ooit over te beginnen als ze dit verborgen wilde houden. Heeft ze bij andere dingen ook wel eens gedaan namelijk.
B is een slimme vrouw. Er gaat een lichtje branden als er iets wordt betaald, terwijl je weet dat je partner geen inkomen heeft. Het zou lomp zijn dit te verbergen denk ik zo...
Ik denk dat er heel veel speelt bij A en dat deze bom gewoon moest barsten. Dit was de druppel... Ik heb al eerder gezegd, zo ken ik haar niet...
quote:Noa_73 schreef op 26 november 2009 @ 13:28:
[...]
Heel goed! Het is jouw verantwoordelijkheid sowieso niet. Mocht ze iets willen dan belt ze jou maar. Kijken of ze nu wat zal laten horen als ze dit van de deurwaarder verneemt.Enige wat ik dan doe is haar de naam van de medewerker geven en dan mag ze daar het verhaal van horen hoe het zit. In ieder geval, geld is niet meer bespreekbaar tussen ons. Ben daar klaar mee
Ah ik snap hem van de bankrekening!
Mogelijk zit B er achter. Is het ook mogelijk dat A helemaal niet aan B heeft verteld dat jij die 150 euro per maand zou ophoesten en toen dat toch uitkwam, dat B over de rooie ging? Want die heeft dus kennelijk teveel bezwaren bij jouw relatie met A.
Ik durf wel te zeggen dat A mij had gevraagd niets tegen B te zeggen of er ooit over te beginnen als ze dit verborgen wilde houden. Heeft ze bij andere dingen ook wel eens gedaan namelijk.
B is een slimme vrouw. Er gaat een lichtje branden als er iets wordt betaald, terwijl je weet dat je partner geen inkomen heeft. Het zou lomp zijn dit te verbergen denk ik zo...
Ik denk dat er heel veel speelt bij A en dat deze bom gewoon moest barsten. Dit was de druppel... Ik heb al eerder gezegd, zo ken ik haar niet...
quote:Noa_73 schreef op 26 november 2009 @ 13:28:
[...]
Heel goed! Het is jouw verantwoordelijkheid sowieso niet. Mocht ze iets willen dan belt ze jou maar. Kijken of ze nu wat zal laten horen als ze dit van de deurwaarder verneemt.Enige wat ik dan doe is haar de naam van de medewerker geven en dan mag ze daar het verhaal van horen hoe het zit. In ieder geval, geld is niet meer bespreekbaar tussen ons. Ben daar klaar mee
zondag 13 december 2009 om 12:31
Alvast excuses dat ik dit topic weer omhoog haal, maar ik vond het niet handig een nieuwe te openen over hetzelfde onderwerp...
Ik voel me niet al te best. Ik heb A nu al een hele tijd niet meer gehoord of gezien. Ik denk wel veel aan haar en ik mis haar heel erg en soms weet ik ook niet wat ik met dat gevoel aan moet. Het leven gaat door. Merk wel dat ze heel diep zit bij mij.
Nu komt alleen mijn broer net langs en die verteld even doodleuk dat hij haar heeft gezien met B en gewoon een heel normaal en leuk gesprek heeft gehad met A. Dat doet dus wel even wat met me. Ik snap niet waarom ze dat dan wel doet...
Ik voel me niet al te best. Ik heb A nu al een hele tijd niet meer gehoord of gezien. Ik denk wel veel aan haar en ik mis haar heel erg en soms weet ik ook niet wat ik met dat gevoel aan moet. Het leven gaat door. Merk wel dat ze heel diep zit bij mij.
Nu komt alleen mijn broer net langs en die verteld even doodleuk dat hij haar heeft gezien met B en gewoon een heel normaal en leuk gesprek heeft gehad met A. Dat doet dus wel even wat met me. Ik snap niet waarom ze dat dan wel doet...
zondag 13 december 2009 om 12:49
Mijn ervaring; van geld geven/lenen aan een hele goede vriendin krijg je ellende. Ik heb het één keer gedaan en nooit wat van het geld teruggezien en de vriendschap is ook voorbij.
Het is een harde leerschool, maar zo leer je mensen wel écht kennen. En de vraag is of je met zulke mensen nog een vriendschap ziet zitten..
lullig voor je en logisch dat je ermee zit. Maar bedenk dat haar gedrag in deze niet fair is en dat jij blijkbaar veel over hebt voor een goede vriend. Dat is veel waard, maar hou je eigen grenzen in de gaten. Dit is echt haar verlies, niet het jouwe!
Het is een harde leerschool, maar zo leer je mensen wel écht kennen. En de vraag is of je met zulke mensen nog een vriendschap ziet zitten..
lullig voor je en logisch dat je ermee zit. Maar bedenk dat haar gedrag in deze niet fair is en dat jij blijkbaar veel over hebt voor een goede vriend. Dat is veel waard, maar hou je eigen grenzen in de gaten. Dit is echt haar verlies, niet het jouwe!
zondag 13 december 2009 om 14:01
Heb niet alles gelezen maar goed;
Vriendin A is helaas onbeschoft. Dankzij jou gave ben je daar achter gekomen. Je kunt in ieder geval blij zijn met jezelf dat je zo'n geschikte persoon was voor haar, ( vrij ongebruikelijk helaas) maar dat A te weinig diepgang heeft om dit in te zien en jou te respecteren zoals het hoort.
Haar verlies, inderdaad, maar goed, Ik zou het contakt verbreken met A. Hoe ik dat zou doen kan ik niet zeggen. Dood laten bloeden lijkt me niet echt jouw stijl. Misschien gewoon een echt gesprek hebben en doodleuk en keihard en goudeerlijk zeggen dat je teleurgesteld bent en niet de behoefte hebt haar nog verder te zien. ( ik zou wel korrekt blijven, dus niet zeggen dat ze het geld in haar r**t kan stoppen.)
Vriendin A is helaas onbeschoft. Dankzij jou gave ben je daar achter gekomen. Je kunt in ieder geval blij zijn met jezelf dat je zo'n geschikte persoon was voor haar, ( vrij ongebruikelijk helaas) maar dat A te weinig diepgang heeft om dit in te zien en jou te respecteren zoals het hoort.
Haar verlies, inderdaad, maar goed, Ik zou het contakt verbreken met A. Hoe ik dat zou doen kan ik niet zeggen. Dood laten bloeden lijkt me niet echt jouw stijl. Misschien gewoon een echt gesprek hebben en doodleuk en keihard en goudeerlijk zeggen dat je teleurgesteld bent en niet de behoefte hebt haar nog verder te zien. ( ik zou wel korrekt blijven, dus niet zeggen dat ze het geld in haar r**t kan stoppen.)
zondag 13 december 2009 om 20:37
quote:ekue schreef op 13 december 2009 @ 15:28:
Het is natuurlijk niet zo dat A stom moet gaan doen tegen je broer omdat ze geen contact meer heeft met jou.
Verder wil ik je een knuffel geven, kan me voorstellen dat je haar mist en dat het nog niet 'afgesloten' voelt ofzo. Sterkte!
Dank je
Ik kan alleen niet begrijpen dat ze met mij niet in staat is tot een normaal gesprek, maar die wel kan hebben met mijn broer en schijnbaar andere mensen. Ik snap dat gewoon niet.
quote:HansHier schreef op 13 december 2009 @ 14:01:
Heb niet alles gelezen maar goed;
Vriendin A is helaas onbeschoft. Dankzij jou gave ben je daar achter gekomen. Je kunt in ieder geval blij zijn met jezelf dat je zo'n geschikte persoon was voor haar, ( vrij ongebruikelijk helaas) maar dat A te weinig diepgang heeft om dit in te zien en jou te respecteren zoals het hoort.
Haar verlies, inderdaad, maar goed, Ik zou het contakt verbreken met A. Hoe ik dat zou doen kan ik niet zeggen. Dood laten bloeden lijkt me niet echt jouw stijl. Misschien gewoon een echt gesprek hebben en doodleuk en keihard en goudeerlijk zeggen dat je teleurgesteld bent en niet de behoefte hebt haar nog verder te zien. ( ik zou wel korrekt blijven, dus niet zeggen dat ze het geld in haar r**t kan stoppen.)Ik zou heel graag een normaal gesprek met haar willen hebben en alles uit willen praten. Dood laten bloeden is inderdaad niet mijn stijl, maar wat moet dat moet. Dan moet ik het echter wel heel zakelijk gaan bekijken en dat lukt simpelweg niet altijd. Tot zover verstand vs gevoel.
Het is natuurlijk niet zo dat A stom moet gaan doen tegen je broer omdat ze geen contact meer heeft met jou.
Verder wil ik je een knuffel geven, kan me voorstellen dat je haar mist en dat het nog niet 'afgesloten' voelt ofzo. Sterkte!
Dank je
Ik kan alleen niet begrijpen dat ze met mij niet in staat is tot een normaal gesprek, maar die wel kan hebben met mijn broer en schijnbaar andere mensen. Ik snap dat gewoon niet.
quote:HansHier schreef op 13 december 2009 @ 14:01:
Heb niet alles gelezen maar goed;
Vriendin A is helaas onbeschoft. Dankzij jou gave ben je daar achter gekomen. Je kunt in ieder geval blij zijn met jezelf dat je zo'n geschikte persoon was voor haar, ( vrij ongebruikelijk helaas) maar dat A te weinig diepgang heeft om dit in te zien en jou te respecteren zoals het hoort.
Haar verlies, inderdaad, maar goed, Ik zou het contakt verbreken met A. Hoe ik dat zou doen kan ik niet zeggen. Dood laten bloeden lijkt me niet echt jouw stijl. Misschien gewoon een echt gesprek hebben en doodleuk en keihard en goudeerlijk zeggen dat je teleurgesteld bent en niet de behoefte hebt haar nog verder te zien. ( ik zou wel korrekt blijven, dus niet zeggen dat ze het geld in haar r**t kan stoppen.)Ik zou heel graag een normaal gesprek met haar willen hebben en alles uit willen praten. Dood laten bloeden is inderdaad niet mijn stijl, maar wat moet dat moet. Dan moet ik het echter wel heel zakelijk gaan bekijken en dat lukt simpelweg niet altijd. Tot zover verstand vs gevoel.
maandag 14 december 2009 om 15:57
Verstand contra Gevoel is vrijwel altijd een dilemma.
Je blijft misschien tegen beter weten in hopen dat jouw vriendschap met A weer kan worden wat het ooit was. Of beter gezegd: weer kan worden wat jij het vond zijn. Wat ik hier gelezen heb doet me helaas denken aan een van m'n eigen 'vrienden'.
Ook bij vriendschap geldt 'kwaliteit voor kwantiteit' en ik denk dat iemand als jij betere vrienden verdient dan dame A.
Hoe je die vindt, of waar en wanneer is mij natuurlijk onbekend.
Dat ze niet in staat is tot een normaal gesprek met jou is uiteraard spijtig, want jij zit nu met een aantal vragen, Ook hier geldt: 'dit is haar verlies' maar waarschijnlijk is ze er zich zelf niet van bewust (gelukkig voor haar.) .
Als jij haar duidelijk hebt gemaakt een serieus gesprek te willen hebben, en zij laat het afweten, is er nog een mogelijkheid: Je geeft haar een ultimatum, in de geest van: ''Ok, je kunt op dit moment niet praten, neem contact met me op binnen twee weken en we praten een beetje als volwassenen, als je geen contakt opneemt beschouw ik onze vriendschap als voorbij en wens je het allerbeste''.
Iets in die geest. Dit ultimatum is geen kinderachtige chantage.
Je blijft misschien tegen beter weten in hopen dat jouw vriendschap met A weer kan worden wat het ooit was. Of beter gezegd: weer kan worden wat jij het vond zijn. Wat ik hier gelezen heb doet me helaas denken aan een van m'n eigen 'vrienden'.
Ook bij vriendschap geldt 'kwaliteit voor kwantiteit' en ik denk dat iemand als jij betere vrienden verdient dan dame A.
Hoe je die vindt, of waar en wanneer is mij natuurlijk onbekend.
Dat ze niet in staat is tot een normaal gesprek met jou is uiteraard spijtig, want jij zit nu met een aantal vragen, Ook hier geldt: 'dit is haar verlies' maar waarschijnlijk is ze er zich zelf niet van bewust (gelukkig voor haar.) .
Als jij haar duidelijk hebt gemaakt een serieus gesprek te willen hebben, en zij laat het afweten, is er nog een mogelijkheid: Je geeft haar een ultimatum, in de geest van: ''Ok, je kunt op dit moment niet praten, neem contact met me op binnen twee weken en we praten een beetje als volwassenen, als je geen contakt opneemt beschouw ik onze vriendschap als voorbij en wens je het allerbeste''.
Iets in die geest. Dit ultimatum is geen kinderachtige chantage.
dinsdag 15 december 2009 om 18:38
Dat is het eigenlijk gewoon. Spijtig.
Ik zit gewoon met heel veel dingen. Het is een abrupt einde van een 'vriendschap' en dat zit me het meeste dwars. Nee, dat lieg ik. Het zit me nog meer dwars dat ik daar min of meer de aanzet toe heb gegeven in haar ogen. Vandaag was weer even een baaldag, omdat ze toch steeds in mijn gedachten is, ondanks de afleiding van mijn werk en andere mensen. Ben professioneel genoeg om het gescheiden te houden, maar toch...
Zegt ook wat over haar dat ze het al helemaal afgesloten heeft.
Ik zit gewoon met heel veel dingen. Het is een abrupt einde van een 'vriendschap' en dat zit me het meeste dwars. Nee, dat lieg ik. Het zit me nog meer dwars dat ik daar min of meer de aanzet toe heb gegeven in haar ogen. Vandaag was weer even een baaldag, omdat ze toch steeds in mijn gedachten is, ondanks de afleiding van mijn werk en andere mensen. Ben professioneel genoeg om het gescheiden te houden, maar toch...
Zegt ook wat over haar dat ze het al helemaal afgesloten heeft.
dinsdag 15 december 2009 om 19:22
Ik denk niet dat ze het helemaal afgesloten heeft.
Sommige mensen hebben nooit geleerd als volwassenen te praten. ( klinkt een beetje lullig ) Sommige mensen hebben echt niet het vermogen hun gedachten en gevoelens op een duidelijke manier aan een ander over te brengen.
Dat wil niet zeggen dat ze er niet mee zitten. (Zou daar een goed voorbeeld van kunnen geven, maar dat hoort niet op dit topic thuis)
Misschien wil ze het wel afsluiten, en probeert ze zichzelf te overtuigen dat de situatie voor haar 'afgedaan' is, Misschien lukt dit haar ook nog ,al dan niet tijdelijk, . Feit blijft dat jij je aan je eigen morale (heet dat zo) code moet houden.
Even in het algemeen: Elke relatie , niet zakelijk dus, is gebaseerd op het geven en lezen van signalen. Ongewijfeld worden daarbij veel fouten gemaakt, wat voor de een vanzelfsprekend is is voor een ander een 'misschien'. Je kunt het beste jezelf zo goed mogelijk proberen te leren kennen, zodat je je aan anderen ook duidelijk kunt presenteren. Desondanks zit elke relatie vol, al dan niet aangename, verrassingen. OK, dit klinkt een beetje vaag allemaal.
Ik bedoel maar, je kunt niet van jezelf verwachten dat je haar honderd procent begrijpt, Dat proberen te begrijpen waarom en waarom niet is erg verslavend, maar niet altijd gevend. Kost een hoop tijd. Het is beter je eigen grenzen te verkennen en die duidelijk te maken. Dan kunnen anderen die al dan niet accepteren.
Genoeg vaag gespekuleer: Laten we even aannemen dat A haar stilte volhoudt. Voor jou blijft het belangrijkste dat je ,over drie jaar bijv, jezelf kunt zeggen: Ik ben correct geweest volgens mijn eigen boekje, het mocht buigen of breken. Ongeacht haar heftige reactie op jouw berichtje over die financiele hulp, is haar stilte, die ze bewust gekozen heeft, erg veelzeggend volgens mij.
Maar goed, wat vond je van dat Ultimatum idee?
Sommige mensen hebben nooit geleerd als volwassenen te praten. ( klinkt een beetje lullig ) Sommige mensen hebben echt niet het vermogen hun gedachten en gevoelens op een duidelijke manier aan een ander over te brengen.
Dat wil niet zeggen dat ze er niet mee zitten. (Zou daar een goed voorbeeld van kunnen geven, maar dat hoort niet op dit topic thuis)
Misschien wil ze het wel afsluiten, en probeert ze zichzelf te overtuigen dat de situatie voor haar 'afgedaan' is, Misschien lukt dit haar ook nog ,al dan niet tijdelijk, . Feit blijft dat jij je aan je eigen morale (heet dat zo) code moet houden.
Even in het algemeen: Elke relatie , niet zakelijk dus, is gebaseerd op het geven en lezen van signalen. Ongewijfeld worden daarbij veel fouten gemaakt, wat voor de een vanzelfsprekend is is voor een ander een 'misschien'. Je kunt het beste jezelf zo goed mogelijk proberen te leren kennen, zodat je je aan anderen ook duidelijk kunt presenteren. Desondanks zit elke relatie vol, al dan niet aangename, verrassingen. OK, dit klinkt een beetje vaag allemaal.
Ik bedoel maar, je kunt niet van jezelf verwachten dat je haar honderd procent begrijpt, Dat proberen te begrijpen waarom en waarom niet is erg verslavend, maar niet altijd gevend. Kost een hoop tijd. Het is beter je eigen grenzen te verkennen en die duidelijk te maken. Dan kunnen anderen die al dan niet accepteren.
Genoeg vaag gespekuleer: Laten we even aannemen dat A haar stilte volhoudt. Voor jou blijft het belangrijkste dat je ,over drie jaar bijv, jezelf kunt zeggen: Ik ben correct geweest volgens mijn eigen boekje, het mocht buigen of breken. Ongeacht haar heftige reactie op jouw berichtje over die financiele hulp, is haar stilte, die ze bewust gekozen heeft, erg veelzeggend volgens mij.
Maar goed, wat vond je van dat Ultimatum idee?
dinsdag 15 december 2009 om 21:35
Het ultimatum idee vind ik zeker een goed idee, zij het niet dat ik zelf denk dat het mosterd na de maaltijd is. Ik had dat beter moeten zeggen toen ze aangaf rust te willen. Nu out of the blue melden is zinloos, denk ik hoor....
Ik vind mezelf niet correct geweest tegenover haar. Ik heb het bot en te direct gemeld. Later heb ik daar mijn excuses voor aangeboden, maar nog steeds kan ik me niet vinden in mijn eigen actie. Kan daarom haar heftige reactie wel begrijpen. Let wel, in eerste instantie. Ik vind wel dat als iemand aan geeft spijt te hebben van de manier waarop het is gezegd of gegaan en aan geeft dat hij/zij het anders heeft bedoeld, je er toch naar kunt luisteren. Zij het op een beter moment. Zeker na al die jaren dat we elkaar kennen.
Verder ben ik toch van mening dat dit over veel meer gaat dan de zogenaamde financiele hulp...
In hoeverre vind jij haar stilte veelzeggend?
Ik vind mezelf niet correct geweest tegenover haar. Ik heb het bot en te direct gemeld. Later heb ik daar mijn excuses voor aangeboden, maar nog steeds kan ik me niet vinden in mijn eigen actie. Kan daarom haar heftige reactie wel begrijpen. Let wel, in eerste instantie. Ik vind wel dat als iemand aan geeft spijt te hebben van de manier waarop het is gezegd of gegaan en aan geeft dat hij/zij het anders heeft bedoeld, je er toch naar kunt luisteren. Zij het op een beter moment. Zeker na al die jaren dat we elkaar kennen.
Verder ben ik toch van mening dat dit over veel meer gaat dan de zogenaamde financiele hulp...
In hoeverre vind jij haar stilte veelzeggend?
dinsdag 15 december 2009 om 22:17
HansHier zegt hele zinnige dingen waar ik eigenlijk niet veel aan kan toevoegen.
De stilte kun je opvatten als dat zij mogelijk geen contact met je 'durft' op te nemen omdat ze zich wel erg onredelijk heeft gedragen. Dat kun je openbreken door bijv. een kerstkaartje te sturen. Gewoon met fijne feestdagen en dan groejes, Logitech.
Het kan ook zijn dat ze dondersgoed weet dat ze hartstikke fout is en daarom niet met jou contact durft op te nemen. Of dat ze nog steeds boos is.
De vraag is even: wat wil jij? Want terug naar zoals het was, kan niet meer.
De stilte kun je opvatten als dat zij mogelijk geen contact met je 'durft' op te nemen omdat ze zich wel erg onredelijk heeft gedragen. Dat kun je openbreken door bijv. een kerstkaartje te sturen. Gewoon met fijne feestdagen en dan groejes, Logitech.
Het kan ook zijn dat ze dondersgoed weet dat ze hartstikke fout is en daarom niet met jou contact durft op te nemen. Of dat ze nog steeds boos is.
De vraag is even: wat wil jij? Want terug naar zoals het was, kan niet meer.
woensdag 16 december 2009 om 14:08
In hoeverre vind ik haar stilte veelzeggend?
Ik vind het gewoon verkeerd van haar te besluiten de communicatie te verbreken. Dat iemand kwaad is en (verkeerde) dingen zegt is één zaak. Dat zij bewust, sinds drie weken als ik dit begrijp, jou ontwijkt is iets anders. (.."..rust nodig hebben" vind ik zowiezo een ontzettende jan l*l reden, als of iemand in een winterslaap verdwijnt en de hersenactiviteit volledig stilstaat.)
Je hebt ook je excuses aangeboden schrijf je, voor het minder subtiel meedelen dat je die financiele hulp zou stopzetten. Je schreef ook ergens dat die financiele hulp door zou gaan tot zij de baan gekregen had, (dus contract getekend en eerste loon binnen) neem ik aan.
Ze wist dus wel dat je haar zou steunen tot het salaris binnen zou komen. In dat geval heeft ze absoluut geen reden verontwaardigd te doen en jou onbetrouwbaar en labiel te noemen, volgens mij. Dat deed ze dus wel. Jij biedt je excuses aan voor je 'gebrek aan finesse', en vervolgens neemt zij , zonder jou bij deze beslissing te betrekken, het besluit om je te ontwijken voor drie weken en waarschijnlijk nog wel langer.
Alsnog contakt opnemen om te proberen als 'volwassenen' ( dit woord is flink overschat, maar dit terzijde!) te praten lijkt me geen 'mosterd na' situatie, dit om de doodeenvoudige reden dat wij mensen nu eenmaal het geheugen van een olifant hebben, en veel dingen blijven gewoon spoken in onze grijze massa.
( In het werkelijke leven ontbreekt de 'Edit-Undo' functie...)
Alleen het feit al dat ze drie weken lang zich verstopt zou voor mij voldoende reden zijn haar op te zoeken en haar dat ultimatum voor te stellen, Dan weet je, als die ultimatum tijd voorbij is, waar je aan toe bent.
( Even een voorbeeld, zonder details, van een eigen ervaring: Iemand uit mijn omgeving besloot ook te verdwijnen, (niks met geld te maken) Ik dacht hier ook veel over na, zocht na een paar maanden de persoon op. Werd me duidelijk dat ze het absoluut niet 'afgesloten' had. En nee, dit werd geen 'goed gesprek met goede afloop', maar ik begreep opeens dat sommige mensen echt niet in staat zijn, of zichzelf uit te drukken, of zichzelf gewoon niet goed kennen, of bang zijn hun kaarten op tafel te gooien, of ,,geen flauw idee.)
Kortom, naar de reden voor haar stilte kun je gissen, Het blijft jammer natuurlijk, maar sommige mensen voelen zich gewoon beter als ze conflicten uit de weg gaan.
Ik vind het gewoon verkeerd van haar te besluiten de communicatie te verbreken. Dat iemand kwaad is en (verkeerde) dingen zegt is één zaak. Dat zij bewust, sinds drie weken als ik dit begrijp, jou ontwijkt is iets anders. (.."..rust nodig hebben" vind ik zowiezo een ontzettende jan l*l reden, als of iemand in een winterslaap verdwijnt en de hersenactiviteit volledig stilstaat.)
Je hebt ook je excuses aangeboden schrijf je, voor het minder subtiel meedelen dat je die financiele hulp zou stopzetten. Je schreef ook ergens dat die financiele hulp door zou gaan tot zij de baan gekregen had, (dus contract getekend en eerste loon binnen) neem ik aan.
Ze wist dus wel dat je haar zou steunen tot het salaris binnen zou komen. In dat geval heeft ze absoluut geen reden verontwaardigd te doen en jou onbetrouwbaar en labiel te noemen, volgens mij. Dat deed ze dus wel. Jij biedt je excuses aan voor je 'gebrek aan finesse', en vervolgens neemt zij , zonder jou bij deze beslissing te betrekken, het besluit om je te ontwijken voor drie weken en waarschijnlijk nog wel langer.
Alsnog contakt opnemen om te proberen als 'volwassenen' ( dit woord is flink overschat, maar dit terzijde!) te praten lijkt me geen 'mosterd na' situatie, dit om de doodeenvoudige reden dat wij mensen nu eenmaal het geheugen van een olifant hebben, en veel dingen blijven gewoon spoken in onze grijze massa.
( In het werkelijke leven ontbreekt de 'Edit-Undo' functie...)
Alleen het feit al dat ze drie weken lang zich verstopt zou voor mij voldoende reden zijn haar op te zoeken en haar dat ultimatum voor te stellen, Dan weet je, als die ultimatum tijd voorbij is, waar je aan toe bent.
( Even een voorbeeld, zonder details, van een eigen ervaring: Iemand uit mijn omgeving besloot ook te verdwijnen, (niks met geld te maken) Ik dacht hier ook veel over na, zocht na een paar maanden de persoon op. Werd me duidelijk dat ze het absoluut niet 'afgesloten' had. En nee, dit werd geen 'goed gesprek met goede afloop', maar ik begreep opeens dat sommige mensen echt niet in staat zijn, of zichzelf uit te drukken, of zichzelf gewoon niet goed kennen, of bang zijn hun kaarten op tafel te gooien, of ,,geen flauw idee.)
Kortom, naar de reden voor haar stilte kun je gissen, Het blijft jammer natuurlijk, maar sommige mensen voelen zich gewoon beter als ze conflicten uit de weg gaan.
woensdag 16 december 2009 om 15:43
Je bent er gewoon ingeluist. Maar ik zou het niet met een sms hebben afgehandeld. Mensen die financiele problemen hebben help je niet met een gift. Hun leefpatroon wordt namelijk niet veranderd.
Er kwam ooit eens een "vriendin"bij mij en mijn toenmalige vrouw die ook geldproblemen had. Ze had toen met hyperspoed 1000 gulden nodig en ging een zielig verhaal bij mijn ex ophangen. En om het nog extra aan te dikken meldde ze dat ze anders de prostitutie in ging.
Ik adviseerde mijn ex om het niet te doen. Vervolgens heb ik een gsprek gehouden en de dame in kwestie aangeboden om met de schuldeisers te gaan praten en betalingsregelingen af te spreken. Ook stelde ik voor om haar uitgavenpatroon door te lichten om haar structurele te helpen.
Wat denk je...dat wilde ze niet. Vervolgens pakte mjn ex 1000 gulden uit de kast en leende het haar.
Zoals ik verwachtte kwam ze vervolgens ook de afspraak aan ons niet na. Ze liet zich nooit meer zien en na diverse pogingen van mijn ex gaf die het op onder het motto dat het een wijze les was geweest.
Helaas was de betreffende dame ondertussen bevriend en gaan samenwonen met een zakenrelatie van mij.
Ik heb daartoen aangebeld en haargemeld dat als ze niet binnen 3 uur de 1000 gulden terug zou geven ik haar nieuwe vriend in zou lichten en ook alle zakelijke transacties met hem zou beëindigen.
Dat wilde ze natuurlijk niet, en hup binnen 3 uur had ik de 1000 gulden terug. Ze moest natuurlijk wel met de billen bloot bij haar vriend. Later heeft hij zijn verbazing nog met mij besproken. Hij wist dus niets van haat financiele puinzooi.
Een les, leen nooit geld aan mensen die schulden hebben. Dat is symptoombestrijding terwijl de oorzaak opgelost zou moeten worden.
Er kwam ooit eens een "vriendin"bij mij en mijn toenmalige vrouw die ook geldproblemen had. Ze had toen met hyperspoed 1000 gulden nodig en ging een zielig verhaal bij mijn ex ophangen. En om het nog extra aan te dikken meldde ze dat ze anders de prostitutie in ging.
Ik adviseerde mijn ex om het niet te doen. Vervolgens heb ik een gsprek gehouden en de dame in kwestie aangeboden om met de schuldeisers te gaan praten en betalingsregelingen af te spreken. Ook stelde ik voor om haar uitgavenpatroon door te lichten om haar structurele te helpen.
Wat denk je...dat wilde ze niet. Vervolgens pakte mjn ex 1000 gulden uit de kast en leende het haar.
Zoals ik verwachtte kwam ze vervolgens ook de afspraak aan ons niet na. Ze liet zich nooit meer zien en na diverse pogingen van mijn ex gaf die het op onder het motto dat het een wijze les was geweest.
Helaas was de betreffende dame ondertussen bevriend en gaan samenwonen met een zakenrelatie van mij.
Ik heb daartoen aangebeld en haargemeld dat als ze niet binnen 3 uur de 1000 gulden terug zou geven ik haar nieuwe vriend in zou lichten en ook alle zakelijke transacties met hem zou beëindigen.
Dat wilde ze natuurlijk niet, en hup binnen 3 uur had ik de 1000 gulden terug. Ze moest natuurlijk wel met de billen bloot bij haar vriend. Later heeft hij zijn verbazing nog met mij besproken. Hij wist dus niets van haat financiele puinzooi.
Een les, leen nooit geld aan mensen die schulden hebben. Dat is symptoombestrijding terwijl de oorzaak opgelost zou moeten worden.
woensdag 16 december 2009 om 19:51
@ Muis66
Ik heb vandaag de kerstkaart op de bus gedaan. Heb ik elk jaar gedaan en inderdaad, waarom zou dat nu anders moeten zijn,,,
Terug naar hoe het geweest is zou ik sowieso niet meer willen. Daarvoor heb ik hier teveel eye openers gehad. Het waren louter goede bedoelingen, maar het effect is slecht. Wat ik wel graag zou willen is de vriendschap. Die is mij heel veel waard. Ik spreek nu vanuit mezelf, want ik snap dat er 2 personen voor nodig zijn.
@ Hanshier
Ik lees je antwoorden met heel veel belangstelling.
Mijn intentie was inderdaad om het bedrag door te betalen tot zij een baan zou hebben en de betalingen zelfstandig kon overnemen. De achterliggende reden was heel simpel voor mij. Ze heeft erg haar best moeten doen om een betalingsregeling te krijgen die haar schuldeiser afdoende vond, dat het simpelweg zonde was om deze niet na te komen, door de ongelukkige omstandigheden waardoor zij haar vorige baan is kwijtgeraakt. Ze is ontslagen vanwege slechte economische omstandigheden.
Wat bij mij erg mee speelde was ook het feit dat zij zich niet zomaar neerlegde bij haar schuld, maar er ook echt actief mee bezig was om ze te voldoen. Een eigenschap die ik zelf ook bezit. Ook ik heb in haar situatie gezeten.
Tuurlijk wist ze dat ik mijn afspraak hoe dan ook na zou komen. Ik heb tot op heden nog nooit een belofte of afspraak verbroken jegens haar. Ja, nu, door die E 300,00 die is teruggestort apart te zetten en niet opnieuw te storten, maar dat vind ik zelf logisch...
Tja, en dan haar stilte. Je zet me echt aan het denken.
Ik heb vandaag de kerstkaart op de bus gedaan. Heb ik elk jaar gedaan en inderdaad, waarom zou dat nu anders moeten zijn,,,
Terug naar hoe het geweest is zou ik sowieso niet meer willen. Daarvoor heb ik hier teveel eye openers gehad. Het waren louter goede bedoelingen, maar het effect is slecht. Wat ik wel graag zou willen is de vriendschap. Die is mij heel veel waard. Ik spreek nu vanuit mezelf, want ik snap dat er 2 personen voor nodig zijn.
@ Hanshier
Ik lees je antwoorden met heel veel belangstelling.
Mijn intentie was inderdaad om het bedrag door te betalen tot zij een baan zou hebben en de betalingen zelfstandig kon overnemen. De achterliggende reden was heel simpel voor mij. Ze heeft erg haar best moeten doen om een betalingsregeling te krijgen die haar schuldeiser afdoende vond, dat het simpelweg zonde was om deze niet na te komen, door de ongelukkige omstandigheden waardoor zij haar vorige baan is kwijtgeraakt. Ze is ontslagen vanwege slechte economische omstandigheden.
Wat bij mij erg mee speelde was ook het feit dat zij zich niet zomaar neerlegde bij haar schuld, maar er ook echt actief mee bezig was om ze te voldoen. Een eigenschap die ik zelf ook bezit. Ook ik heb in haar situatie gezeten.
Tuurlijk wist ze dat ik mijn afspraak hoe dan ook na zou komen. Ik heb tot op heden nog nooit een belofte of afspraak verbroken jegens haar. Ja, nu, door die E 300,00 die is teruggestort apart te zetten en niet opnieuw te storten, maar dat vind ik zelf logisch...
Tja, en dan haar stilte. Je zet me echt aan het denken.
donderdag 17 december 2009 om 09:25
Nu heb je dus een kerstkaart gestuurd...
Wat waarschijnlijk tot gevolg heeft dat je tot half januarie zit te wachten of ze op deze kaart wél reageert. Als je dan niks hoort van haar begin je jezelf natuurlijk af te vragen of ze het kaartje wel ontvangen heeft, of dat de kaart misschien zoek is geraakt tussen al die andere duizenden kerstkaarten, of ze niet denkt dat jij haar dit jaar bewust geen kaart hebt gestuurd enz. enz. Of dat ze de kaart wel ontvangen heeft en bewust doorgaat met niet reageren.
Ik zou alsnog haar gewoon letterlijk opzoeken, haar een klap op haar bibs geven en vragen of ze door denkt te gaan met haar kinderachtige gedrag. Haar reactie zal je dan meer duidelijkheid geven dan een eventueel kerstkaartje terug van haar kant.
Ik zou daar ook niet te lang mee wachten, je wilt uiteindelijk weten waar je aan toe bent. Het lijkt me echt dat zonder deze persoonlijke confrontatie deze 'niet uitgepraatte' situatie aan je zal blijven knagen.
Dit knagen kan Erg lang duren.
Wat waarschijnlijk tot gevolg heeft dat je tot half januarie zit te wachten of ze op deze kaart wél reageert. Als je dan niks hoort van haar begin je jezelf natuurlijk af te vragen of ze het kaartje wel ontvangen heeft, of dat de kaart misschien zoek is geraakt tussen al die andere duizenden kerstkaarten, of ze niet denkt dat jij haar dit jaar bewust geen kaart hebt gestuurd enz. enz. Of dat ze de kaart wel ontvangen heeft en bewust doorgaat met niet reageren.
Ik zou alsnog haar gewoon letterlijk opzoeken, haar een klap op haar bibs geven en vragen of ze door denkt te gaan met haar kinderachtige gedrag. Haar reactie zal je dan meer duidelijkheid geven dan een eventueel kerstkaartje terug van haar kant.
Ik zou daar ook niet te lang mee wachten, je wilt uiteindelijk weten waar je aan toe bent. Het lijkt me echt dat zonder deze persoonlijke confrontatie deze 'niet uitgepraatte' situatie aan je zal blijven knagen.
Dit knagen kan Erg lang duren.
