Relaties
alle pijlers
Geen kinderen op Bruiloft
zondag 14 januari 2018 12:34
Hallo allemaal,
Wij trouwen in juni en wij hebben besloten dat wij geen kinderen erbij willen.
Reden hiervoor is dat wij 2 neefjes hebben ( bijna 2 en net geboren) en vrienden met 2 kindjes van dezelfde leeftijd. Kindjes van deze leeftijd snappen nog niet dat ze even stil moeten zijn wat ook logisch is. En buiten dat vinden wij het vervelend voor de kinderen want voor de kinderen is er simpelweg niks. Vrienden begrijpen dot gelukkig heel goed maar mijn schoonfamilie niet. Die gedragen zich alsof het heel raar is dat er een bruiloft wordt gegeven zonder kinderen.
Er zijn al heel wat drama's voorgevallen met hun waarbij ze heel veel dingen verpest hebben voor ons. Mijn vriend ging met hun zijn pak uitkiezen en uitgerekend op die dag gaan ze daar een discussie over aan met hem. Erg jammer.
Ze zijn tegen ons tekeer gegaan, hebben ons gechanteerd en gemanipuleerd etc. ..
Nou was ik laatst even op visite bij mijn schoonzus en ben er zelf over begonnen om hun een uitleg te geven waarom wij het niet willen.....in de hoop dat dat misschien wat begrip op zou kunnen leveren. Dit heeft dus averechts gewerkt, want ik stuurde haar een paar dagen daarna een ap je of ik de baby nog even mocht komen kijken. In het kort ben ik daar niet welkom om wat ik heb gezegd over de bruiloft en het feit dat er dus geen kinderen mogen komen.....Dus met andere woorden zolang haar kinderen niet welkom zijn op de bruiloft ben ik daar ook niet welkom....Ik vindt het zelf een beetje kinderachtig en mijn vriend is het ook spuugzat met ze.
Als dit al die tijd gewoon op een normale manier besproken was geweest dan hadden wij heus wel gekeken naar een andere oplossing....Zelf na dat ze mijn vriend gechanteerd hadden heb ik nog gezegd: laat die kinderen anders even naar de kerkdienst komen en ff op het feest, dan zijn ze er alsnog even bij...Maar zelfs daar wordt geen genoegen mee genomen....Op een gegeven moment hebben wij gezegd het houdt voor ons nu ook op. Dit is onze dag en het gaat zoals wij dat willen, en niet alleen maar zoals een ander het wil...moet ook bij gezegd worden dat wij al in Veel dingen toegegeven hebben aan schoonfamilie bv van mensen die wij er eigenlijk niet bij wilde hebben die nu toch maar komen etc....het houdt ergens op.
Ik kan ook wel gaan praten met mijn schoonzus maar het Hoe en waarom wil ze toch niet horen......
Ik vindt dit een hele lastige situatie om mee om te gaan!
Wij trouwen in juni en wij hebben besloten dat wij geen kinderen erbij willen.
Reden hiervoor is dat wij 2 neefjes hebben ( bijna 2 en net geboren) en vrienden met 2 kindjes van dezelfde leeftijd. Kindjes van deze leeftijd snappen nog niet dat ze even stil moeten zijn wat ook logisch is. En buiten dat vinden wij het vervelend voor de kinderen want voor de kinderen is er simpelweg niks. Vrienden begrijpen dot gelukkig heel goed maar mijn schoonfamilie niet. Die gedragen zich alsof het heel raar is dat er een bruiloft wordt gegeven zonder kinderen.
Er zijn al heel wat drama's voorgevallen met hun waarbij ze heel veel dingen verpest hebben voor ons. Mijn vriend ging met hun zijn pak uitkiezen en uitgerekend op die dag gaan ze daar een discussie over aan met hem. Erg jammer.
Ze zijn tegen ons tekeer gegaan, hebben ons gechanteerd en gemanipuleerd etc. ..
Nou was ik laatst even op visite bij mijn schoonzus en ben er zelf over begonnen om hun een uitleg te geven waarom wij het niet willen.....in de hoop dat dat misschien wat begrip op zou kunnen leveren. Dit heeft dus averechts gewerkt, want ik stuurde haar een paar dagen daarna een ap je of ik de baby nog even mocht komen kijken. In het kort ben ik daar niet welkom om wat ik heb gezegd over de bruiloft en het feit dat er dus geen kinderen mogen komen.....Dus met andere woorden zolang haar kinderen niet welkom zijn op de bruiloft ben ik daar ook niet welkom....Ik vindt het zelf een beetje kinderachtig en mijn vriend is het ook spuugzat met ze.
Als dit al die tijd gewoon op een normale manier besproken was geweest dan hadden wij heus wel gekeken naar een andere oplossing....Zelf na dat ze mijn vriend gechanteerd hadden heb ik nog gezegd: laat die kinderen anders even naar de kerkdienst komen en ff op het feest, dan zijn ze er alsnog even bij...Maar zelfs daar wordt geen genoegen mee genomen....Op een gegeven moment hebben wij gezegd het houdt voor ons nu ook op. Dit is onze dag en het gaat zoals wij dat willen, en niet alleen maar zoals een ander het wil...moet ook bij gezegd worden dat wij al in Veel dingen toegegeven hebben aan schoonfamilie bv van mensen die wij er eigenlijk niet bij wilde hebben die nu toch maar komen etc....het houdt ergens op.
Ik kan ook wel gaan praten met mijn schoonzus maar het Hoe en waarom wil ze toch niet horen......
Ik vindt dit een hele lastige situatie om mee om te gaan!
woensdag 17 januari 2018 14:37
Nee, er was geen diner. De receptie was in een café.
Het is mijn eigen zus, maar ze is, ook in andere opzichten, heel vreemd.
woensdag 17 januari 2018 14:42
Weet je, dit is precies wat het is. Zij vonden het niet zo belangrijk en het was gezellig geweest als we erbij konden zijn. Verder geen punt. Dan kan ik het wel heel belangrijk vinden (wat ik niet vindt overigens) maar dat is toch hun eigen keuze en die respecteer ik gewoon. Als iedereen dat nu eens zou doen....
En ja, ik heb ook kinderen en die zijn heel lief. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan had gedacht om ze op 0 en 2 jarige leeftijd mee te slepen naar een bruiloft. Ik zit persoonlijk zelf dan niet lekker, zij vinden er werkelijk geen moer aan en herinneren zich er niets van en mag ik gewoon lekker een dagje mezelf zijn. Ideaal zou je zeggen. Voor een aantal van ons dan
En ja, ik heb ook kinderen en die zijn heel lief. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan had gedacht om ze op 0 en 2 jarige leeftijd mee te slepen naar een bruiloft. Ik zit persoonlijk zelf dan niet lekker, zij vinden er werkelijk geen moer aan en herinneren zich er niets van en mag ik gewoon lekker een dagje mezelf zijn. Ideaal zou je zeggen. Voor een aantal van ons dan
woensdag 17 januari 2018 14:43
Pas je dat ook toe op je werk?tatlitatli schreef: ↑17-01-2018 13:02Precies zo simpel is het.
Kinderverbod vind ik prima, maar dan komt een van de twee (man of ik niet.
woensdag 17 januari 2018 14:44
Vraag mij af of aanstaande een goeie band met zijn familie/zus heeft of voorheen heeft gehad?
Zij zij als familie aardig betrokken bij elkaars leven o.i.d?
En staat bij jouw schoonfamilie het bijstaan van mijlpalen of andere dingen bij elkaar best hoog in het vaandel?
Zo ja of iets in de
die trend dan kan ik me voorstellen dat je schoonfamilie/ schoonzus met kinderen not amused is.
Aanstaande bruiden gaan soms geheel over grenzen heen en aanstaande laat zich als een schaap meevoeren om maar geen gezeik te hebben...
Weet niet hoe dat bij jullie zit?
Zij zij als familie aardig betrokken bij elkaars leven o.i.d?
En staat bij jouw schoonfamilie het bijstaan van mijlpalen of andere dingen bij elkaar best hoog in het vaandel?
Zo ja of iets in de
die trend dan kan ik me voorstellen dat je schoonfamilie/ schoonzus met kinderen not amused is.
Aanstaande bruiden gaan soms geheel over grenzen heen en aanstaande laat zich als een schaap meevoeren om maar geen gezeik te hebben...
Weet niet hoe dat bij jullie zit?
woensdag 17 januari 2018 14:50
Donna1971 nee totaal niet, laten we maar zeggen dat zijn familie ons niet bepaald een prioriteit vindt.
De enige reden waarom mijn as hun regelmatig ziet is omdat hij zelf naar hun toe gaat. Andersom...eh....Nooit?
Buiten dat hebben hun mij al te vaak bewezen dat in donkere tijden wij niet veel aan hun hebben.
Dus ja goede vraag dan: moeten wij onze hele dag aanpassen voor familie die ons op hun beurt ook geen prioriteit vinden?
De enige reden waarom mijn as hun regelmatig ziet is omdat hij zelf naar hun toe gaat. Andersom...eh....Nooit?
Buiten dat hebben hun mij al te vaak bewezen dat in donkere tijden wij niet veel aan hun hebben.
Dus ja goede vraag dan: moeten wij onze hele dag aanpassen voor familie die ons op hun beurt ook geen prioriteit vinden?
woensdag 17 januari 2018 15:05
Het is jullie dag, waar jullie de hoofdrol in spelen.Iren12 schreef: ↑17-01-2018 14:50Donna1971 nee totaal niet, laten we maar zeggen dat zijn familie ons niet bepaald een prioriteit vindt.
De enige reden waarom mijn as hun regelmatig ziet is omdat hij zelf naar hun toe gaat. Andersom...eh....Nooit?
Buiten dat hebben hun mij al te vaak bewezen dat in donkere tijden wij niet veel aan hun hebben.
Dus ja goede vraag dan: moeten wij onze hele dag aanpassen voor familie die ons op hun beurt ook geen prioriteit vinden?
dat schoonzus haar kindjes aan zich heeft vast geplakt, dat is haar probleem, als zij niet met jullie in overleg wil dan houd het ook op.
Toen mijn siblings trouwden had ik mijn kinderen ook klein, die ging ik echt geen kerkdienst aan doen evenmin een uurtje gemeentehuis.
ik geeft je gelijk, door te zeggen, geen kleine kinderen op mijn bruiloft.
woensdag 17 januari 2018 15:57
Goed begrijp het wel echter is je schoonfamilie/schoonzus graag compleet aanwezig op de dag van het huwelijk van hun zoon/broer en jou, anders was deze wrijving er niet om.Iren12 schreef: ↑17-01-2018 14:50Donna1971 nee totaal niet, laten we maar zeggen dat zijn familie ons niet bepaald een prioriteit vindt.
De enige reden waarom mijn as hun regelmatig ziet is omdat hij zelf naar hun toe gaat. Andersom...eh....Nooit?
Buiten dat hebben hun mij al te vaak bewezen dat in donkere tijden wij niet veel aan hun hebben.
Dus ja goede vraag dan: moeten wij onze hele dag aanpassen voor familie die ons op hun beurt ook geen prioriteit vinden?
Je zegt in je op dat er niks is voor de kinderen in dezelfde leeftijdscategorie als ik mij niet vergis.
Voor pasgeborenen hoeft er iig niks te zijn behalve een kinderwagen oid om te slapen en voeding.
De eventuele andere kindjes hoeven toch niet perse ge entertaint te worden?
Voor hen is een dansje, taartje en dwarrelen bij de ouders oid ook prima.
Daar hoef je, je geen zorgen om te maken.
De ouders kunnen desnoods zelf eerder vertrekken maar dan zijn ze iig welkom als gezin bij eigen broer.
woensdag 17 januari 2018 17:29
woensdag 17 januari 2018 17:34
Hier haal je twee dingen door elkaar.Lenn12345 schreef: ↑16-01-2018 21:24Beetje offtopic dit, een begrafenis is geen bruiloft.
Wat bedoel je met het vetgedrukte? Ik snap echt niet wat je bedoelt, ik vind het nogal respectloos om te veinzen dat je blij bent dat er een kerkdienst is en daaraan deel te nemen terwijl je ondertussen denkt: wat een poppenkast en wat doe ik hier eigenlijk...
Dan kan je beter naar de plek gaan waar de uitvaart plaatsvind en die kerkdienst overslaan. Veinzen dat je gelovig bent voor de buitenwereld om in de smaak te vallen vind ik nogal hypocriet en bepaald niet van respect getuigen.
Als je naar de kerk gaat voor geboorte, bruiloft of begrafenis, ga je in de eerste plaats voor die mensen waar het om draait. Geloof is daarbij secundair. Voor geloof ga je gewoon op zondag naar de mis.
Ik ken heel veel mensen die niet gelovig zijn maar naar de kerk gaan bij bruiloft, begrafenis, wat dan ook, voor de betrokkenen. En dat staat helemaal los van de kerk zelf.
woensdag 17 januari 2018 17:39
Noem jij dat mensen in hun waarde laten? Ze niet bijstaan, niet laten zien dat je er voor ze bent omdat de begrafenis in de kerk plaatsvindt?Lenn12345 schreef: ↑16-01-2018 21:46@sprietgras
@christiana
Dat vind ik dus hypocriet en respectloos. En ja hoor, je kan gewoon buiten de kerk wachten, meestal staan de rouwauto's al te wachten tot de dienst afgelopen is en dan schuif je weer aan.
Je kan niemand je geloof opdringen of dwingen een kerkdienst bij te wonen. Simpel zat.
Net zomin als je iemand kan verplichten naar een bruiloft te komen. Of een verjaardag. De 2 keren dat er een kerkdienst was stonden er meer mensen buiten dan binnen trouwens, allemaal atheist en geen zin om voor een uurtje de gelovige uit te hangen. Heeft ook niks met respect te maken...
Respect is mensen in hun waarde laten.
Geloof me, ik zou graag weg blijven tijdens zo'n mis, maar ik wil de nabestaanden niet kwetsen. Ook heb ik al veel gehoord hoe het gewaardeerd wordt omdat de opkomst beschouwd wordt als steun. Nu is dat voor iedereen verschillend, maar je kunt dat niet van te voren inschatten. Nou heeft dit wel een grens bij mij overigens. Ik ben een keer in een kerk geweest in Vriezenveen bij een begrafenis en daar was nog een ouderwetse dominee die alleen maar over god en de here jezus sprak, met geen woord over de overledene, het ging alleen maar over het geloof. En dat TWEE!!!! uur. Ik zet daar geen stap meer. Kan er dood gaan wie er wel, maar daar ga ik nooit meer heen. Ik kreeg er het gevoel dat het geloof aan mij opgedrongen werd, nou, zeg maar door mijn strot gedrukt. Daar ben ik niet van gediend. Ik was daar niet voor de kerk, ik kwam daar voor de nabestaanden.
Dit bedoel ik:
vrouwjagersma schreef: ↑16-01-2018 21:52Respect is soms ook jezelf even opzij zetten om iemand anders bij te staan in een moeilijke tijd.
Jij komt me nu heel erg egoistisch over.
woensdag 17 januari 2018 17:57
Ik bedoelde meer dat het natuurlijk anders is als er ergens na de receptie een groot feest was met al hun vrienden, waar jullie niet voor genodigd waren, dan als er gewoon alleen een receptie was en verder niets. Dan hadden ze gewoon geen zin in een hele bruiloft en dat zou ik misschien niet zo erg vinden.
woensdag 17 januari 2018 18:11
Oh, oké.LizBakker schreef: ↑17-01-2018 17:57Ik bedoelde meer dat het natuurlijk anders is als er ergens na de receptie een groot feest was met al hun vrienden, waar jullie niet voor genodigd waren, dan als er gewoon alleen een receptie was en verder niets. Dan hadden ze gewoon geen zin in een hele bruiloft en dat zou ik misschien niet zo erg vinden.
Het was meer zo dat zwager gebrouilleerd was met zijn familie en onze familie ook niet zo zag zitten.
Hij is ook lange tijd zijn schoonouders blijven aanspreken met "mevrouw" en "meneer".
woensdag 17 januari 2018 18:36
Ja, dat is weer een heel ander onderwerp, maar dat is vaak ook lastig. Ik ben bijvoorbeeld niet gebrouilleerd met mijn familie, maar ik loop er ook de deur niet plat. Ik zou het dan wel lastig vinden om in een familie te stappen waar heel veel familiedingen zijn. Dat vind ik dan weer vervelend vinden naar mijn familie toe. Maar goed, bruiloften etc. vallen daar niet onder natuurlijk.
Maar ik had ooit een vriend wiens familie fanatiek aan moederdag deed. Daar had ik niet zo'n behoefte aan, want ik ga ook niet naar mijn eigen moeder met moederdag.
woensdag 17 januari 2018 19:52
woensdag 17 januari 2018 20:10
Dit. Maar ik zou in de meeste gevallen zelf al bedenken om mijn kinderen thuis te laten (tot nu toe ook altijd gedaan), al is het maar om zelf ook even mijn handen vrij te hebben.Timetraveler schreef: ↑14-01-2018 12:46Op zich weinig denk ik, mits het ouders zijn die wel even ingrijpen wanneer dat nodig is. Ik was pas bij een bruiloft aanwezig waar een
peuter een hele tijd vrij luidruchtig aan het jammeren/huilen/zeuren was tijdens de kerkdienst. Kan het kind niks aan doen, maar de ouders ondernamen verder ook niks. Neem het kind dan even mee naar buiten ofzo denk ik dan.
Mocht mijn broertje zou gaan trouwen en expliciet zou aangeven dat onze kinderen niet welkom zijn, dan zou ik ook wel even gek opkijken. Aan de andere kant zou ik meteen de ruimte verlaten als ze op de een of andere manier de boel zouden verstoren.
donderdag 18 januari 2018 00:12
Lisa077, maar wat is het verschil dan?
Of je nou uit jezelf je kinderen thuis laat omdat jij in dit geval dan wel dat inzicht hebt, of dat het je gemeld wordt dat bruidspaar er liever geen kinderen bij heeft?
Waarom wordt er dan raar opgekeken als het van uit het bruidspaar komt, maar dat je dat dan uit jezelf wel zou besluiten? Die link kan ik niet echt leggen
Of je nou uit jezelf je kinderen thuis laat omdat jij in dit geval dan wel dat inzicht hebt, of dat het je gemeld wordt dat bruidspaar er liever geen kinderen bij heeft?
Waarom wordt er dan raar opgekeken als het van uit het bruidspaar komt, maar dat je dat dan uit jezelf wel zou besluiten? Die link kan ik niet echt leggen
donderdag 18 januari 2018 00:17
Josske: fijn dat je dat zo ziet, en even voor alle duidelijkheid: dit is voor mij absoluut geen kwestie van gelijk halen maar wel van grenzen aangeven.
Wat bijna niemand hier schijnbaar snapt en wat ik al die tijd probeer uit te leggen is dat wij echt wel bereid zijn om ons aan te passen zoals ook in mijn OP staat: als de kinderen er bij de kerkdienst en op het feest bij zijn heb ik totaal geen moeite mee. Iedereen zal water bij de wijn moeten doen, maar als hun op hun beurt niks willen, niks willen overwegen en niks willen horen behalve dat hun kinderen er de hele dag bij mogen zijn, waar staan wij dan nog? En dat is het stukje wat mij zo raakt in dit hele verhaal.
Wat bijna niemand hier schijnbaar snapt en wat ik al die tijd probeer uit te leggen is dat wij echt wel bereid zijn om ons aan te passen zoals ook in mijn OP staat: als de kinderen er bij de kerkdienst en op het feest bij zijn heb ik totaal geen moeite mee. Iedereen zal water bij de wijn moeten doen, maar als hun op hun beurt niks willen, niks willen overwegen en niks willen horen behalve dat hun kinderen er de hele dag bij mogen zijn, waar staan wij dan nog? En dat is het stukje wat mij zo raakt in dit hele verhaal.
donderdag 18 januari 2018 09:11
Dan heeft ze geeoon dikke pech lijkt mij... het is aan je as om dat nog eens met haar te bespreken en hij/jullie moet bedenken wat hij erger vind. A. de familie overal de zin in geven en zelf inleveren op je wensen voor je dag.Iren12 schreef: ↑18-01-2018 00:17Josske: fijn dat je dat zo ziet, en even voor alle duidelijkheid: dit is voor mij absoluut geen kwestie van gelijk halen maar wel van grenzen aangeven.
Wat bijna niemand hier schijnbaar snapt en wat ik al die tijd probeer uit te leggen is dat wij echt wel bereid zijn om ons aan te passen zoals ook in mijn OP staat: als de kinderen er bij de kerkdienst en op het feest bij zijn heb ik totaal geen moeite mee. Iedereen zal water bij de wijn moeten doen, maar als hun op hun beurt niks willen, niks willen overwegen en niks willen horen behalve dat hun kinderen er de hele dag bij mogen zijn, waar staan wij dan nog? En dat is het stukje wat mij zo raakt in dit hele verhaal.
B de mogelijkheid dat (een gedeelte van) de familie niet komt.
Kinderachtig dat het allemaal zo lastig moet gaat en de familie zo stug is. Zoals al eerder gezegd heeft dat vast met eerdere gebeurtenissen te maken.
donderdag 18 januari 2018 12:36
Ik denk dat er bij jullie vooral sprake is van veel oud zeer en communicatieproblemen. En ik denk dat er hier op het forum veel onbegrip is omdat je het niet heel duidelijk uitlegt (wellicht dat getzelfde met schoonfamilie is gebeurd?).
Ik neem aan dat het niet zo is gegaan: je hebt ze uitgenodigd met direct de mededeling dat hun kinderen niet welkom zijn.
Maar ook niet zo: je hebt ze uitgenodigd en vervolgens face to face verteld dat het eigenlijk een kindvrij feest is, maar dat neefjes en nichtjes een uitzondering zijn , hoe ze dat zelf zien en hoe jullie samen tot een oplossing kunnen komen waar iedereen tevreden mee is.
Ik neem aan dat het niet zo is gegaan: je hebt ze uitgenodigd met direct de mededeling dat hun kinderen niet welkom zijn.
Maar ook niet zo: je hebt ze uitgenodigd en vervolgens face to face verteld dat het eigenlijk een kindvrij feest is, maar dat neefjes en nichtjes een uitzondering zijn , hoe ze dat zelf zien en hoe jullie samen tot een oplossing kunnen komen waar iedereen tevreden mee is.
donderdag 18 januari 2018 13:06
Niet de hele draag gelezen, maar ik vind het wat anders of het naaste familie is of verder weg. Best wel hard als de kinderen van je eigen zus niet welkom zijn. Eentje is zelfs pasgeboren begrijp ik, dus die zit vermoedelijk nog aan de borst. Dan maak je het ze al helemaal lastig. Ik heb mijn kinderen wel eens naar zowel een begrafenis als een bruiloft mee genomen toen ze nog aan de borst zaten. De begrafenis was 2 uur heen en 2 uur terug rijden en ik had nog niet voldoende voorraad gekolfd (was nog in mijn verlof). Crematorium gebeld en was volgens hun geen probleem, baby kon wel even bij de koffiedames blijven tijdens de dienst en er was een ruimte waar ik even apart mocht zitten om te voeden. Trouwens als ik de baby niet had mee genomen, had ik toch ook ergens moeten kolven.
Mijn man komt uit een cultuur waar kinderen altijd mee gaan naar bruiloften, meestal liggen ze ergens in de loop van de avond te slapen, in een mee gebracht wipstoeltje, een buggy, bij een oma op schoot of in een apart kamertje. De meeste feestzalen hebben nog wel een extra kamertje. In de tijd dat onze kinderen baby's waren en die van neven en nichten stond zo'n ruimte soms vol met campingbedjes. Het is vaak ook moeilijk om oppas te vinden voor dit soort gelegenheden omdat al je potentiële oppassen ook zijn uitgenodigd.
Ik vind wel dat als je het zonder kinderen wilt, je niet boos moet zijn als mensen niet komen. Zo'n bruiloft hebben wij eens gehad bij vrienden, kinderen mochten echt niet mee. Maar potentiële oppassen waren of ook uitgenodigd, op vakantie, moesten werken, woonden 200 km verderop etc. Het lukte dus echt niet, ons werd te verstaan gegeven dat ons dat niet in dank werd afgenomen. Uiteindelijk hebben we een constructie verzonden waarbij we 2 keer tussendoor naar huis moesten om kind van oppas 1 naar oppas 2 naar oppas 3 moesten brengen. Daar waren ook oppassen bij die we niet eens erg goed kenden (ouder van de creche). Tussen oppas 2 en 3 zat een gat van een uur. Oppas 2 was een gastouder, die ook naar het feest ging na afloop van haar werk, die wilde ons kind dus wel mee nemen en oppas 3 kon het kind weer halen van het feest. Kind was echter ook niet voor een uurtje welkom, dus is man met kind in auto gaan wachten. Nu 18 jaar later vind ik ons knettergek dat we dit gedaan hebben.
Mijn man komt uit een cultuur waar kinderen altijd mee gaan naar bruiloften, meestal liggen ze ergens in de loop van de avond te slapen, in een mee gebracht wipstoeltje, een buggy, bij een oma op schoot of in een apart kamertje. De meeste feestzalen hebben nog wel een extra kamertje. In de tijd dat onze kinderen baby's waren en die van neven en nichten stond zo'n ruimte soms vol met campingbedjes. Het is vaak ook moeilijk om oppas te vinden voor dit soort gelegenheden omdat al je potentiële oppassen ook zijn uitgenodigd.
Ik vind wel dat als je het zonder kinderen wilt, je niet boos moet zijn als mensen niet komen. Zo'n bruiloft hebben wij eens gehad bij vrienden, kinderen mochten echt niet mee. Maar potentiële oppassen waren of ook uitgenodigd, op vakantie, moesten werken, woonden 200 km verderop etc. Het lukte dus echt niet, ons werd te verstaan gegeven dat ons dat niet in dank werd afgenomen. Uiteindelijk hebben we een constructie verzonden waarbij we 2 keer tussendoor naar huis moesten om kind van oppas 1 naar oppas 2 naar oppas 3 moesten brengen. Daar waren ook oppassen bij die we niet eens erg goed kenden (ouder van de creche). Tussen oppas 2 en 3 zat een gat van een uur. Oppas 2 was een gastouder, die ook naar het feest ging na afloop van haar werk, die wilde ons kind dus wel mee nemen en oppas 3 kon het kind weer halen van het feest. Kind was echter ook niet voor een uurtje welkom, dus is man met kind in auto gaan wachten. Nu 18 jaar later vind ik ons knettergek dat we dit gedaan hebben.
donderdag 18 januari 2018 13:09
Nee dat klopt zo is het inderdaad niet gegaan. Ik wil in deze ook mijn aandeel nemen dat wij het wat anders hadden moeten brengen, alleen kwam het onderwerp op een verkeerd moment ter sprake, dus ja, dat gebeurd soms nou eenmaal. Dat kan ik niet meer terugdraaien, daarom hebben wij daarna wel pogingen ondernomen om het er op een rustige manier over te hebben, maar van hun kant is het in mijn beleving alleen maar zien en.horen wat ze WILLEN zien en horen.
En dat vindt ik zo.lastig aan deze situatie. Inderdaad de band is al.niet super, maar dit soort dingen.helpen daar niet echt bepaald aan mee haha
En dat vindt ik zo.lastig aan deze situatie. Inderdaad de band is al.niet super, maar dit soort dingen.helpen daar niet echt bepaald aan mee haha
donderdag 18 januari 2018 13:17
Lattemachiato dat is idd wel heel.extreem, maar als dat echt de issue was ( ze hebben zelf gezegd dat ze oppas kunnen regelen ) dan hadden ze dat ook gewoon tegen ons kunnen zeggen? En dat gebeurd ook niet, van hun kan komt er ook geen enkele communicatie over wat nou het probleem is voor hun. Het enige wat mij as weet is dat schoonzus zich buitengesloten voelt omdat haar kinderen niet welkom zijn.
Ja heel hard gezegd, maar dat is niet ons probleem, als er idd echt een probleem was met een oppas, dan hadden wij heus wel gekeken naar een oplossing. Maar zelf een Nanny inhuren heeft geen zin, want ze wil haar kinderen niet aan een vreemde mee geven.....Dus ja zoals gezegd: zelf willen ze ook niks en ja dan wordt het wel erg lastig om in het midden te landen
Ja heel hard gezegd, maar dat is niet ons probleem, als er idd echt een probleem was met een oppas, dan hadden wij heus wel gekeken naar een oplossing. Maar zelf een Nanny inhuren heeft geen zin, want ze wil haar kinderen niet aan een vreemde mee geven.....Dus ja zoals gezegd: zelf willen ze ook niks en ja dan wordt het wel erg lastig om in het midden te landen
