Relaties
alle pijlers
Happy ending & gebonden man ???
zondag 26 april 2009 om 19:08
Rottijd achter de rug. Toen kwam ik (single) toevallig "hem" tegen en het klikte. Geen bijgedachten, tot ik een zoen kreeg nadat ik hem verteld had wat voor ellende ik had gehad. Toen dacht ik "dan is hij vast vrij", maar hij zei er nooit iets over terwijl hij wel verteld had dat hij volwassen kids had en ik vroeg het niet. Toen ik het hem op een gegeven moment pats boem vroeg antwoordde hij meteen bevestigend (dik 30 jaar getrouwd), hij had niet geweten hoe het mij te vertellen.
Toen ik hem voor het eerst ontmoette zag ik hem totaal niet als het tiep vreemdganger. Iemand die altijd in dezelfde plaats gewoond heeft, geen wilde hobbies behalve de natuur, nooit op vakantie, het tiep dat je tegenkomt op zo'n ouderwetse boerderij. Maar we hadden zoveel lol samen en we kunnen zo goed praten en hij kan zo fantastisch zoenen... Uiterlijk totaal niet mijn tiep maar van lieverlee toch veel meer gaan voelen, helemaal nadat we in mijn vakantie elke dag zowat een uur belden (hij belde mij). Een vriendin van mij zei "misschien is hij wel even de pleister op de wonde" en zo bekeek ik het eerst ook, maar na van de week...
Ik begon er zomaar over, over "de situatie". En wat hij zei dat deed me echt wat. Hij had me een zoen gegeven omdat hij het zo sneu vond dat ik zo'n klotetijd had gehad. En hij vond mij heel erg leuk, maar hij had dit nooit gepland. Hij hield zichzelf voor dat hij verkeerd bezig was, maar ik zat in zijn hart zei hij en tegelijkertijd legde hij zijn vuist op zijn hart. En weet je wat het erge is, ik weet dat hij het meent. Hij hangt net zo aan mij als ik aan hem, hij is soms jaloers (in mijn vakantie) en dat was ik van de week ook door een misverstand. En het initiatief komt vaak (ik denk vaker dan bij mij) bij hem vandaan.
En het is echt de sex niet ofzo, wij vinden beiden knuffelen en zoenen en dan het liefst heel lang superheerlijk. Hij is gewoon mijn pleister maar ik ben ook verliefd op hem, ben het liefst de hele dag in zijn armen tegen zijn borstkas aan.
Over de toekomst praten we niet. Heb hem wel goed duidelijk gemaakt dat hij gevaarlijk bezig is en dat hij een hoop heibel kan krijgen als het uitkomt, en het komt vaak uit. En dan kijkt hij mij heel hopeloos aan want dat weet hij ook wel, maar ik zit in zijn hart. En IK wil de beslissing niet nemen om te stoppen, ik vind dat dat ZIJN verantwoordelijkheid is, hoewel ik het sneu vind voor zijn vrouw, die denkt dat haar huwelijk goed is. Hij vindt zijn huwelijk ook goed, maar ik zit in zijn hart...
Wat ik hier zoek is geen zedepreken, want ik weet wel dat het niet slim is wat we doen. Ik zoek ook geen bevestiging of zoiets. Wat ik zoek is gewoon ervaringen van lotgenoten, niets meer, niets minder, misschien kan ik daar wat steun aan ontlenen. Want ik weet hoe k.t alles kan worden, omdat ik 1x eerder zoiets bij de hand heb gehad. Alleen wist ik het toen niet maar had ik ineens zijn vrouw aan de telefoon. Nou toen was het gauw over voor mij. Nu wist ik het wel, maar ik had niet verwacht dat het zover zou gaan gevoelsmatig, dat wij er beide zo diep in zouden komen te zitten.
Toen ik hem voor het eerst ontmoette zag ik hem totaal niet als het tiep vreemdganger. Iemand die altijd in dezelfde plaats gewoond heeft, geen wilde hobbies behalve de natuur, nooit op vakantie, het tiep dat je tegenkomt op zo'n ouderwetse boerderij. Maar we hadden zoveel lol samen en we kunnen zo goed praten en hij kan zo fantastisch zoenen... Uiterlijk totaal niet mijn tiep maar van lieverlee toch veel meer gaan voelen, helemaal nadat we in mijn vakantie elke dag zowat een uur belden (hij belde mij). Een vriendin van mij zei "misschien is hij wel even de pleister op de wonde" en zo bekeek ik het eerst ook, maar na van de week...
Ik begon er zomaar over, over "de situatie". En wat hij zei dat deed me echt wat. Hij had me een zoen gegeven omdat hij het zo sneu vond dat ik zo'n klotetijd had gehad. En hij vond mij heel erg leuk, maar hij had dit nooit gepland. Hij hield zichzelf voor dat hij verkeerd bezig was, maar ik zat in zijn hart zei hij en tegelijkertijd legde hij zijn vuist op zijn hart. En weet je wat het erge is, ik weet dat hij het meent. Hij hangt net zo aan mij als ik aan hem, hij is soms jaloers (in mijn vakantie) en dat was ik van de week ook door een misverstand. En het initiatief komt vaak (ik denk vaker dan bij mij) bij hem vandaan.
En het is echt de sex niet ofzo, wij vinden beiden knuffelen en zoenen en dan het liefst heel lang superheerlijk. Hij is gewoon mijn pleister maar ik ben ook verliefd op hem, ben het liefst de hele dag in zijn armen tegen zijn borstkas aan.
Over de toekomst praten we niet. Heb hem wel goed duidelijk gemaakt dat hij gevaarlijk bezig is en dat hij een hoop heibel kan krijgen als het uitkomt, en het komt vaak uit. En dan kijkt hij mij heel hopeloos aan want dat weet hij ook wel, maar ik zit in zijn hart. En IK wil de beslissing niet nemen om te stoppen, ik vind dat dat ZIJN verantwoordelijkheid is, hoewel ik het sneu vind voor zijn vrouw, die denkt dat haar huwelijk goed is. Hij vindt zijn huwelijk ook goed, maar ik zit in zijn hart...
Wat ik hier zoek is geen zedepreken, want ik weet wel dat het niet slim is wat we doen. Ik zoek ook geen bevestiging of zoiets. Wat ik zoek is gewoon ervaringen van lotgenoten, niets meer, niets minder, misschien kan ik daar wat steun aan ontlenen. Want ik weet hoe k.t alles kan worden, omdat ik 1x eerder zoiets bij de hand heb gehad. Alleen wist ik het toen niet maar had ik ineens zijn vrouw aan de telefoon. Nou toen was het gauw over voor mij. Nu wist ik het wel, maar ik had niet verwacht dat het zover zou gaan gevoelsmatig, dat wij er beide zo diep in zouden komen te zitten.
dinsdag 28 april 2009 om 20:46
quote:Asmahan schreef op 28 april 2009 @ 19:23:
Valt me op dat veel vrouwen voor aandacht/bevestiging/vrouw voelen zo ongeveer over lijken gaan. Het doodwensen van de vrouw (al snap ik ook wel dat dat alleen een opwellende gedachte is) past daar helemaal in.En stel dat... wat doet de wetenschap met je dat je eeuwig nummer twee zal zijn, omdat de vrouw die zijn nummer 1 was een tuintje op haar buik heeft. Is een tweede plaats achter een dode vrouw niet eigenlijk nog pijnlijker dan achter een levende. Om te weten dat ie haar nooit verlaten zou hebben en je relatie bestaat bij de gratie van haar dood. ( of zou de weduwnaar ook dan op zoek gaan naar een nieuwe nummer 1 vrouw en nog steeds zijn nummer 2 net niet goed genoeg vinden om echt leven mee t delen?)
Valt me op dat veel vrouwen voor aandacht/bevestiging/vrouw voelen zo ongeveer over lijken gaan. Het doodwensen van de vrouw (al snap ik ook wel dat dat alleen een opwellende gedachte is) past daar helemaal in.En stel dat... wat doet de wetenschap met je dat je eeuwig nummer twee zal zijn, omdat de vrouw die zijn nummer 1 was een tuintje op haar buik heeft. Is een tweede plaats achter een dode vrouw niet eigenlijk nog pijnlijker dan achter een levende. Om te weten dat ie haar nooit verlaten zou hebben en je relatie bestaat bij de gratie van haar dood. ( of zou de weduwnaar ook dan op zoek gaan naar een nieuwe nummer 1 vrouw en nog steeds zijn nummer 2 net niet goed genoeg vinden om echt leven mee t delen?)
dinsdag 28 april 2009 om 20:59
quote:Oostvogel schreef op 28 april 2009 @ 15:30:
Ziion, wanneer stop jij nu eens met minnaressen te vergelijken met hoeren? Wie ben jij om dat te bepalen? Je bent zelf ook verliefd geworden op een getrouwde man, oké alleen maar met hem gezoend dan. Weet wel dat hoeren niet eens zoenen met hun klanten, omdat ze dát té intiem vinden. Dus, daar wil ik maar mee zeggen.
Denk trouwens niet dat als zijn vrouw daar achter komt (dat maatschappelijk verantwoorde zoenen met andermans echtgenoot) dat ze Zion voor minder dan een hoer uit zal maken.
Ziion, wanneer stop jij nu eens met minnaressen te vergelijken met hoeren? Wie ben jij om dat te bepalen? Je bent zelf ook verliefd geworden op een getrouwde man, oké alleen maar met hem gezoend dan. Weet wel dat hoeren niet eens zoenen met hun klanten, omdat ze dát té intiem vinden. Dus, daar wil ik maar mee zeggen.
Denk trouwens niet dat als zijn vrouw daar achter komt (dat maatschappelijk verantwoorde zoenen met andermans echtgenoot) dat ze Zion voor minder dan een hoer uit zal maken.
woensdag 29 april 2009 om 00:11
quote:sjaaksjokola schreef op 28 april 2009 @ 20:59:
[...]
Denk trouwens niet dat als zijn vrouw daar achter komt (dat maatschappelijk verantwoorde zoenen met andermans echtgenoot) dat ze Zion voor minder dan een hoer uit zal maken.
De man in kwestie daar had ik alleen mee gezoend (en geen seks mee gehad dus)omdat ik absoluut geen seks wilde met hem terwijl hij nog getrouwd was.
Hij is nu aan het scheiden, het huis staat te koop en zijn kinderen, twee ervan iig willen bij hem komen wonen.
En een hoer is in mijn ogen niet min, integendeel.
[...]
Denk trouwens niet dat als zijn vrouw daar achter komt (dat maatschappelijk verantwoorde zoenen met andermans echtgenoot) dat ze Zion voor minder dan een hoer uit zal maken.
De man in kwestie daar had ik alleen mee gezoend (en geen seks mee gehad dus)omdat ik absoluut geen seks wilde met hem terwijl hij nog getrouwd was.
Hij is nu aan het scheiden, het huis staat te koop en zijn kinderen, twee ervan iig willen bij hem komen wonen.
En een hoer is in mijn ogen niet min, integendeel.
woensdag 29 april 2009 om 00:58
quote:Capibara schreef op 28 april 2009 @ 07:18:
[...]
Ik ken hun relatie niet, maar ik weet wet dat hij met haar de oudste en belangrijkste relatie heeft. De relatie met jou is bijzaak, moet stiekem en verborgen blijven. Vooralsnog discretie t.o.v. de buitenwereld omdat we anders te veel mensen over ons heen krijgen die er hetzelfde over denken als Capibara, meds e.a.Als hij jou net zo belangrijk zou vinden als haar zou hij er gewoon voor uit kunnen komen dat hij van twee vrouwen houdt. Hij kómt er ook voor uit,maar momenteel alleen nog maar bij zijn vrouw en kinderen, de rest van de wereld is op dit moment nog niet belangrijk. Wat is er mis met gefaseerd invoeren van een nieuwe realiteit in zijn bestaan? Het onderwerp ligt maatschappelijk nogal gevoelig en daarom kiezen we ervoor op straat meestal niet met onze liefde te koop te lopen al zijn er ook genoeg momenten waarop GM me zoent en omhelst en uitroept dat het hem niets uitmaakt wat men van ons denkt.Maar blijkbaar is het gevoel van zijn vrouw en vooral dat wat de omgeving er van zal denken belangrijker voor hem dan dat jij bent. Voor mij ook, ik wil zelf ook niet uitgemaakt worden voor slet door allerlei kortzichtige lieden.
Om dat te zeggen 'daar past zij ook in' vind ik nogal opportunistsch; 'zij' was er namelijk eerder dan jij, hun relatie was er al eerder dan het stiekeme gedoe wat jij met je minnaar hebt. Natúúrlijk was zij er eerder met alle rechten van dien, ik ben niet gek, het "daar past zij ook in" slaat op het gezichtspunt vanuit onze verhouding. De doodswens is iets van de eerste weken, misschien maanden, dat stadium is inmiddels voorbij, als hij (deels) gelukkig met haar is, wie ben ik dan om dat geluk bij hem weg te willen halen?Als er al iemand ergens 'in zou passen' ben jij het, en niet de vrouw met de legitieme status en oudste rechten.Soms bekruipt me het idee dat ik niet tevreden mag zijn met de situatie. Ik moet fout of zielig zijn. Een paar maanden geleden was ik nog gevoelig voor dit soort discussie maar nu niet meer, ik schrijf hier om de andere kant van de medaille te laten zien, dat het niet allemaal kommer en kwel hoeft te zijn.
Iemand heeft het over overlijden en begrafenis. Mocht het zover komen, dan vertrouw ik erop dat zijn vrouw me inlicht en mocht dat mislopen, dan neem ik wel op mijn eigen manier afscheid. Ik heb daar diep over nagedacht en kan ermee leven een bijrol of helemaal geen rol te spelen op zijn begrafenis. Het is tenslotte maar een ritueel. Belangrijker vind ik het om herinneringen te kunnen ophalen en voorzover ik zijn vrouw uit de verhalen ken, zou ze daar zeker toe bereid zijn. Een ander agendapunt is trouwens haar op korte of middellange termijn persoonlijk te leren kennen, zij wil dat ook, maar het heeft van beide kanten geen haast.
[...]
Ik ken hun relatie niet, maar ik weet wet dat hij met haar de oudste en belangrijkste relatie heeft. De relatie met jou is bijzaak, moet stiekem en verborgen blijven. Vooralsnog discretie t.o.v. de buitenwereld omdat we anders te veel mensen over ons heen krijgen die er hetzelfde over denken als Capibara, meds e.a.Als hij jou net zo belangrijk zou vinden als haar zou hij er gewoon voor uit kunnen komen dat hij van twee vrouwen houdt. Hij kómt er ook voor uit,maar momenteel alleen nog maar bij zijn vrouw en kinderen, de rest van de wereld is op dit moment nog niet belangrijk. Wat is er mis met gefaseerd invoeren van een nieuwe realiteit in zijn bestaan? Het onderwerp ligt maatschappelijk nogal gevoelig en daarom kiezen we ervoor op straat meestal niet met onze liefde te koop te lopen al zijn er ook genoeg momenten waarop GM me zoent en omhelst en uitroept dat het hem niets uitmaakt wat men van ons denkt.Maar blijkbaar is het gevoel van zijn vrouw en vooral dat wat de omgeving er van zal denken belangrijker voor hem dan dat jij bent. Voor mij ook, ik wil zelf ook niet uitgemaakt worden voor slet door allerlei kortzichtige lieden.
Om dat te zeggen 'daar past zij ook in' vind ik nogal opportunistsch; 'zij' was er namelijk eerder dan jij, hun relatie was er al eerder dan het stiekeme gedoe wat jij met je minnaar hebt. Natúúrlijk was zij er eerder met alle rechten van dien, ik ben niet gek, het "daar past zij ook in" slaat op het gezichtspunt vanuit onze verhouding. De doodswens is iets van de eerste weken, misschien maanden, dat stadium is inmiddels voorbij, als hij (deels) gelukkig met haar is, wie ben ik dan om dat geluk bij hem weg te willen halen?Als er al iemand ergens 'in zou passen' ben jij het, en niet de vrouw met de legitieme status en oudste rechten.Soms bekruipt me het idee dat ik niet tevreden mag zijn met de situatie. Ik moet fout of zielig zijn. Een paar maanden geleden was ik nog gevoelig voor dit soort discussie maar nu niet meer, ik schrijf hier om de andere kant van de medaille te laten zien, dat het niet allemaal kommer en kwel hoeft te zijn.
Iemand heeft het over overlijden en begrafenis. Mocht het zover komen, dan vertrouw ik erop dat zijn vrouw me inlicht en mocht dat mislopen, dan neem ik wel op mijn eigen manier afscheid. Ik heb daar diep over nagedacht en kan ermee leven een bijrol of helemaal geen rol te spelen op zijn begrafenis. Het is tenslotte maar een ritueel. Belangrijker vind ik het om herinneringen te kunnen ophalen en voorzover ik zijn vrouw uit de verhalen ken, zou ze daar zeker toe bereid zijn. Een ander agendapunt is trouwens haar op korte of middellange termijn persoonlijk te leren kennen, zij wil dat ook, maar het heeft van beide kanten geen haast.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
woensdag 29 april 2009 om 01:21
quote:Graaggedaan schreef op 29 april 2009 @ 00:58:
[...]
Soms bekruipt me het idee dat ik niet tevreden mag zijn met de situatie. Ik moet fout of zielig zijn. Een paar maanden geleden was ik nog gevoelig voor dit soort discussie maar nu niet meer, ik schrijf hier om de andere kant van de medaille te laten zien, dat het niet allemaal kommer en kwel hoeft te zijn.
Hoe past de doodswens van zijn vrouw hierin? En de eerdere uitlatingen dat je jaloers was op het "gespreide bedje" van je GM? Of is alles nu verwerkt en geleden? Je bent zo hard bezig met uitroepen dat je zo gelukkig bent dat je in alles driedubbel onderstreept dat je onzeker bent over de situatie. Hoe harder je hallelujah zegt hoe meer vraagtekens je oproept.
Iemand heeft het over overlijden en begrafenis. Mocht het zover komen, dan vertrouw ik erop dat zijn vrouw me inlicht en mocht dat mislopen, dan neem ik wel op mijn eigen manier afscheid. Ik heb daar diep over nagedacht en kan ermee leven een bijrol of helemaal geen rol te spelen op zijn begrafenis. Het is tenslotte maar een ritueel.
Net suggereer je nog dat je een belangrijke "rol" speelt in het leven van je GM en zijn gezien. nu laat je weer doorschemeren dat je een bijrol hebt. En dat het mogelijk is dat je niet verwittigd wordt van die begrafenis. En om de pijn alvast te verzachten zeg je dat het maar gaat om een "ritueel". Hoever moet een hoofd in het zand steken voordat iemand benauwd wordt?
Belangrijker vind ik het om herinneringen te kunnen ophalen en voorzover ik zijn vrouw uit de verhalen ken, zou ze daar zeker toe bereid zijn. Een ander agendapunt is trouwens haar op korte of middellange termijn persoonlijk te leren kennen, zij wil dat ook, maar het heeft van beide kanten geen haast.
[...]
Soms bekruipt me het idee dat ik niet tevreden mag zijn met de situatie. Ik moet fout of zielig zijn. Een paar maanden geleden was ik nog gevoelig voor dit soort discussie maar nu niet meer, ik schrijf hier om de andere kant van de medaille te laten zien, dat het niet allemaal kommer en kwel hoeft te zijn.
Hoe past de doodswens van zijn vrouw hierin? En de eerdere uitlatingen dat je jaloers was op het "gespreide bedje" van je GM? Of is alles nu verwerkt en geleden? Je bent zo hard bezig met uitroepen dat je zo gelukkig bent dat je in alles driedubbel onderstreept dat je onzeker bent over de situatie. Hoe harder je hallelujah zegt hoe meer vraagtekens je oproept.
Iemand heeft het over overlijden en begrafenis. Mocht het zover komen, dan vertrouw ik erop dat zijn vrouw me inlicht en mocht dat mislopen, dan neem ik wel op mijn eigen manier afscheid. Ik heb daar diep over nagedacht en kan ermee leven een bijrol of helemaal geen rol te spelen op zijn begrafenis. Het is tenslotte maar een ritueel.
Net suggereer je nog dat je een belangrijke "rol" speelt in het leven van je GM en zijn gezien. nu laat je weer doorschemeren dat je een bijrol hebt. En dat het mogelijk is dat je niet verwittigd wordt van die begrafenis. En om de pijn alvast te verzachten zeg je dat het maar gaat om een "ritueel". Hoever moet een hoofd in het zand steken voordat iemand benauwd wordt?
Belangrijker vind ik het om herinneringen te kunnen ophalen en voorzover ik zijn vrouw uit de verhalen ken, zou ze daar zeker toe bereid zijn. Een ander agendapunt is trouwens haar op korte of middellange termijn persoonlijk te leren kennen, zij wil dat ook, maar het heeft van beide kanten geen haast.
woensdag 29 april 2009 om 07:48
quote:Graaggedaan schreef op 27 april 2009 @ 22:30:
Tja, de tijd gaat voorbij. Maar als die tijd welbesteed is, je je gelukkig hebt gevoeld, levend in het hier en nu, dan is het toch allemaal niet erg? Wat voor toekomst? Samenwonen? Een stiefgezinnetje willen vormen? Of gewoon genieten van wat er is? Mijn toekomst is: een prettig leven waarin ook plaats is voor romantiek en seks. Dat dit op part time basis is vind ik niet erg. Qualitiy time. Ik kan heel goed op mezelf zijn en misschien kan Joenohoe dat ook wel. Ben overigens met hem begonnen op mijn 45e. Ik herken overigens het "dood willen wensen" van de echtgenote, ik had daar in het begin ook last van maar dat is over. We hebben een evenwicht gevonden en daar past zij ook in.
Jij hebt dan ook geen twijfels. Jij ligt niet wakker van je minnaresschap. Prima, werkt voor jou.
Joenohoe geeft aan wel vragen en twijfels te hebben en te stellen het de relatie met de gebonden man NU voor haar werkt maar ze is niet 100% blij, tevreden, overtuigd van het goede van de situatie waar ze nu in zit. Dat is heel iets anders dan wanneer je het minnares zijn omarmt en er gewoon uit haalt wat er in zit en niet bezig bent met als en dan en hoe en wanneer.
Bij jou zit het anders dan bij Joenohoe, omdat jij er zelf anders in staat. Voor Joenohoe moet deze relatie niet gepaard blíjven gaan met twijfels en zorgen, dan is het zonde van de tijd in plaats van een (tijdelijke) zegen.
Vandaar mijn opmerking over de tijd die voorbij gaat. Voor haar geldt dat waarschijnlijk meer dan voor jou.
Tja, de tijd gaat voorbij. Maar als die tijd welbesteed is, je je gelukkig hebt gevoeld, levend in het hier en nu, dan is het toch allemaal niet erg? Wat voor toekomst? Samenwonen? Een stiefgezinnetje willen vormen? Of gewoon genieten van wat er is? Mijn toekomst is: een prettig leven waarin ook plaats is voor romantiek en seks. Dat dit op part time basis is vind ik niet erg. Qualitiy time. Ik kan heel goed op mezelf zijn en misschien kan Joenohoe dat ook wel. Ben overigens met hem begonnen op mijn 45e. Ik herken overigens het "dood willen wensen" van de echtgenote, ik had daar in het begin ook last van maar dat is over. We hebben een evenwicht gevonden en daar past zij ook in.
Jij hebt dan ook geen twijfels. Jij ligt niet wakker van je minnaresschap. Prima, werkt voor jou.
Joenohoe geeft aan wel vragen en twijfels te hebben en te stellen het de relatie met de gebonden man NU voor haar werkt maar ze is niet 100% blij, tevreden, overtuigd van het goede van de situatie waar ze nu in zit. Dat is heel iets anders dan wanneer je het minnares zijn omarmt en er gewoon uit haalt wat er in zit en niet bezig bent met als en dan en hoe en wanneer.
Bij jou zit het anders dan bij Joenohoe, omdat jij er zelf anders in staat. Voor Joenohoe moet deze relatie niet gepaard blíjven gaan met twijfels en zorgen, dan is het zonde van de tijd in plaats van een (tijdelijke) zegen.
Vandaar mijn opmerking over de tijd die voorbij gaat. Voor haar geldt dat waarschijnlijk meer dan voor jou.
woensdag 29 april 2009 om 10:03
Joenohoe, je vroeg naar ervaringen van anderen die net zoiets hebben meegemaakt. Ik heb een paar jaar geleden ook een verhouding gehad met een getrouwde vent. Ik had ook een rottijd achter de rug en was vatbaar voor de aandacht en steun van de verkeerde. In mijn geval was het een collega die tig jaar ouder was dan ik en ook al tig jaar getrouwd.
Ik heb maandenlang geworsteld met tegenstrijdige gedachten en gevoelens en de afhankelijkheid. Het was ellendig om met zo'n geheim rond te lopen. Hij kon er nooit echt voor me zijn als ik hem nodig had, alles moest stiekem. Dat deed afbreuk aan mijn eigenwaarde. (en dat kan niet de bedoeling zijn van een relatie)
Hij heeft mij nooit beloftes gedaan voor de toekomst.
Ik heb er zelf een punt achter gezet toen ik het niet meer trok. We hebben daarna nog een jaar samengewerkt (ik wilde hem eigenlijk niet meer zien maar ik had niet zo snel een andere baan) totdat ik een nieuwe baan had gevonden. Het is gelukkig nooit uitgekomen.
Ik ben niet over lijken gegaan, zoals op dit forum wordt geschreven. Ik wilde helemaal niet dat hij zou gaan scheiden want het zou toch niet werken tussen ons. Aan de andere kant wilde ik wel bij hem zijn. Dit was dus een van de vele tegenstrijdigheden in deze ongezonde situatie.
Ik heb me lange tijd kapot geschaamd dat me dit is gebeurd maar uiteindelijk heb ik er wel van geleerd.
Zolang je genoegen neemt met de rol van tweede viool, kan het lang goed gaan. Zodra jij het niet meer trekt komen de problemen. Hij kan het wrsch nog heel lang volhouden, zolang zijn huwelijk maar niet in gevaar komt. Dat is zijn veilige haven.
Jij bent alleen voor 'erbij', voor het extra plezier. De vraag is of jij je hier voor wilt lenen. Het hangt van oneerlijkheid en bedrog aan elkaar.
Ga niet hopen of wachten tot hij bij zijn vrouw weggaat.
Je komt van een koude kermis thuis!
Ik heb maandenlang geworsteld met tegenstrijdige gedachten en gevoelens en de afhankelijkheid. Het was ellendig om met zo'n geheim rond te lopen. Hij kon er nooit echt voor me zijn als ik hem nodig had, alles moest stiekem. Dat deed afbreuk aan mijn eigenwaarde. (en dat kan niet de bedoeling zijn van een relatie)
Hij heeft mij nooit beloftes gedaan voor de toekomst.
Ik heb er zelf een punt achter gezet toen ik het niet meer trok. We hebben daarna nog een jaar samengewerkt (ik wilde hem eigenlijk niet meer zien maar ik had niet zo snel een andere baan) totdat ik een nieuwe baan had gevonden. Het is gelukkig nooit uitgekomen.
Ik ben niet over lijken gegaan, zoals op dit forum wordt geschreven. Ik wilde helemaal niet dat hij zou gaan scheiden want het zou toch niet werken tussen ons. Aan de andere kant wilde ik wel bij hem zijn. Dit was dus een van de vele tegenstrijdigheden in deze ongezonde situatie.
Ik heb me lange tijd kapot geschaamd dat me dit is gebeurd maar uiteindelijk heb ik er wel van geleerd.
Zolang je genoegen neemt met de rol van tweede viool, kan het lang goed gaan. Zodra jij het niet meer trekt komen de problemen. Hij kan het wrsch nog heel lang volhouden, zolang zijn huwelijk maar niet in gevaar komt. Dat is zijn veilige haven.
Jij bent alleen voor 'erbij', voor het extra plezier. De vraag is of jij je hier voor wilt lenen. Het hangt van oneerlijkheid en bedrog aan elkaar.
Ga niet hopen of wachten tot hij bij zijn vrouw weggaat.
Je komt van een koude kermis thuis!
woensdag 29 april 2009 om 11:53
@Meds: Doodswens en gespreid bedje (in oud draadje) is van enkele maanden geleden, e.e.a. is inderdaad verwerkt.
Een bijrol kan ook een belangrijke rol zijn.
Heb meerdere begrafenissen van naasten meegemaakt en ben lid van een bepaalde religieus/filosofische stroming die de dood nogal relativeert.
Suggereren dat ik mijn onzekerheid overschreeuw: ach, tja, in de tijd van de doodswens was dat misschien nog wel zo maar nu doet zo´n opmerking me weinig (behalve lichte irritatie), zoals ik al zei: ik wil slechts een tegenhanger aanreiken voor alle negatieve verhalen. Maar Eleonora heeft gelijk, mijn situatie is anders dan die van topic-opener.
Een bijrol kan ook een belangrijke rol zijn.
Heb meerdere begrafenissen van naasten meegemaakt en ben lid van een bepaalde religieus/filosofische stroming die de dood nogal relativeert.
Suggereren dat ik mijn onzekerheid overschreeuw: ach, tja, in de tijd van de doodswens was dat misschien nog wel zo maar nu doet zo´n opmerking me weinig (behalve lichte irritatie), zoals ik al zei: ik wil slechts een tegenhanger aanreiken voor alle negatieve verhalen. Maar Eleonora heeft gelijk, mijn situatie is anders dan die van topic-opener.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
woensdag 29 april 2009 om 12:13
Als je een echte relatie wilt, iemand om samen mee wakker te worden, kerstmis te vieren en toekomstplannen te maken, gaat een relatie met iemand die dat allemaal met een ander heeft een grote teleurstelling worden.
Als je dat niet wilt, of nu nog niet wilt, zal het minnaresschap je best kunnen geven wat je wel zoekt.
@ Graaggedaan.
Hoe kijk jij daar tegenaan? Wil je ooit nog je leven delen met iemand, en in hoeverre denk je dat je minnaar en zijn plek in jou hart je daarin belemmeren? een bijrol kan zeker ook belangrijk zijn, maar zou je nooit een hoofdrol willen?
Als je dat niet wilt, of nu nog niet wilt, zal het minnaresschap je best kunnen geven wat je wel zoekt.
@ Graaggedaan.
Hoe kijk jij daar tegenaan? Wil je ooit nog je leven delen met iemand, en in hoeverre denk je dat je minnaar en zijn plek in jou hart je daarin belemmeren? een bijrol kan zeker ook belangrijk zijn, maar zou je nooit een hoofdrol willen?
woensdag 29 april 2009 om 12:38
quote:Graaggedaan schreef op 29 april 2009 @ 11:53:
@Meds: Doodswens en gespreid bedje (in oud draadje) is van enkele maanden geleden, e.e.a. is inderdaad verwerkt.
Een bijrol kan ook een belangrijke rol zijn.
Heb meerdere begrafenissen van naasten meegemaakt en ben lid van een bepaalde religieus/filosofische stroming die de dood nogal relativeert.
Suggereren dat ik mijn onzekerheid overschreeuw: ach, tja, in de tijd van de doodswens was dat misschien nog wel zo maar nu doet zo´n opmerking me weinig (behalve lichte irritatie), zoals ik al zei: ik wil slechts een tegenhanger aanreiken voor alle negatieve verhalen. Maar Eleonora heeft gelijk, mijn situatie is anders dan die van topic-opener.
Ik vind het heel goed dat je dat doet GraaGedaan. Serieus.
Ik heb zelf een verhouding gehad met een gebonden man (ik noem het geen relatie, een relatie is mijns inziens iets anders dan de vijf dates die ik met hem had) en dat deed ik met mijn volle verstand. Ik had er ook een doel mee. Hij was mijn weg uit een voor mij hele moeilijke relatie. Hij heeft me echt heel goed geholpen en had een vriend voor het leven kunnen zijn. Maar....we hadden elkaar nodig, toen en dat had niks met de toekomst te maken.
Het ging om dat moment, om die periode en toen dat voorbij was zijn we, heel vriendschappelijk uit elkaar gegaan. Toen ik mijn huidige man leerde kennen, als vriend, niet als lover, zei mijn gebonden man al dat hij hoopte dat we een relatie zouden krijgen. Hij en ik (de gebonden man en ik), hadden toen al lang geen seks meer met elkaar maar wel contact. Dat zei hij in ons afscheidsgesprek en maanden later werd mijn nu man, mijn verkering. Mijn échte verkering, als in dat we samen over straat gingen en zo.
Ik heb het gevoel (en dat is slechts een gevoel ik baseer het puur op wat ik gelezen heb van Joenohoe) dat het bij haar ook zo is. Dat ze nú op dit moment tevreden is met de man die niet helemaal van haar is. Ze twijfelt in mijn ogen te veel aan de toekomst om er echt volop van te genieten. En dit is uiteindelijk, volgens mij, ook niet wat ze wil voor zichzelf.
Mijn uitspraak over de tijd kwam misschien belerend en truttig over. Zo was 'ie zeker niet bedoeld. Het is gewoon een feit dat (te lang) blijven hangen in een bepaalde situatie je niet actiever maakt in het zoeken naar andere mogelijkheden. Je went er aan en hebt niet meer zo de drang om verder te kijken dan je neus lang is. Dat was eigenlijk mijn boodschap.
@Meds: Doodswens en gespreid bedje (in oud draadje) is van enkele maanden geleden, e.e.a. is inderdaad verwerkt.
Een bijrol kan ook een belangrijke rol zijn.
Heb meerdere begrafenissen van naasten meegemaakt en ben lid van een bepaalde religieus/filosofische stroming die de dood nogal relativeert.
Suggereren dat ik mijn onzekerheid overschreeuw: ach, tja, in de tijd van de doodswens was dat misschien nog wel zo maar nu doet zo´n opmerking me weinig (behalve lichte irritatie), zoals ik al zei: ik wil slechts een tegenhanger aanreiken voor alle negatieve verhalen. Maar Eleonora heeft gelijk, mijn situatie is anders dan die van topic-opener.
Ik vind het heel goed dat je dat doet GraaGedaan. Serieus.
Ik heb zelf een verhouding gehad met een gebonden man (ik noem het geen relatie, een relatie is mijns inziens iets anders dan de vijf dates die ik met hem had) en dat deed ik met mijn volle verstand. Ik had er ook een doel mee. Hij was mijn weg uit een voor mij hele moeilijke relatie. Hij heeft me echt heel goed geholpen en had een vriend voor het leven kunnen zijn. Maar....we hadden elkaar nodig, toen en dat had niks met de toekomst te maken.
Het ging om dat moment, om die periode en toen dat voorbij was zijn we, heel vriendschappelijk uit elkaar gegaan. Toen ik mijn huidige man leerde kennen, als vriend, niet als lover, zei mijn gebonden man al dat hij hoopte dat we een relatie zouden krijgen. Hij en ik (de gebonden man en ik), hadden toen al lang geen seks meer met elkaar maar wel contact. Dat zei hij in ons afscheidsgesprek en maanden later werd mijn nu man, mijn verkering. Mijn échte verkering, als in dat we samen over straat gingen en zo.
Ik heb het gevoel (en dat is slechts een gevoel ik baseer het puur op wat ik gelezen heb van Joenohoe) dat het bij haar ook zo is. Dat ze nú op dit moment tevreden is met de man die niet helemaal van haar is. Ze twijfelt in mijn ogen te veel aan de toekomst om er echt volop van te genieten. En dit is uiteindelijk, volgens mij, ook niet wat ze wil voor zichzelf.
Mijn uitspraak over de tijd kwam misschien belerend en truttig over. Zo was 'ie zeker niet bedoeld. Het is gewoon een feit dat (te lang) blijven hangen in een bepaalde situatie je niet actiever maakt in het zoeken naar andere mogelijkheden. Je went er aan en hebt niet meer zo de drang om verder te kijken dan je neus lang is. Dat was eigenlijk mijn boodschap.
woensdag 29 april 2009 om 13:21
quote:Graaggedaan schreef op 29 april 2009 @ 11:53:
@Meds: Doodswens en gespreid bedje (in oud draadje) is van enkele maanden geleden, e.e.a. is inderdaad verwerkt.
Een bijrol kan ook een belangrijke rol zijn.
Nou dat heb je snel verwerkt dan. Hoezo is een bijrol een belangrijke rol? Een bijrol is een bijrol, niks meer en minder dan dat.[/b]
Heb meerdere begrafenissen van naasten meegemaakt en ben lid van een bepaalde religieus/filosofische stroming die de dood nogal relativeert.
Suggereren dat ik mijn onzekerheid overschreeuw: ach, tja, in de tijd van de doodswens was dat misschien nog wel zo maar nu doet zo´n opmerking me weinig (behalve lichte irritatie), zoals ik al zei: ik wil slechts een tegenhanger aanreiken voor alle negatieve verhalen.
Maar Eleonora heeft gelijk, mijn situatie is anders dan die van topic-opener.
@Meds: Doodswens en gespreid bedje (in oud draadje) is van enkele maanden geleden, e.e.a. is inderdaad verwerkt.
Een bijrol kan ook een belangrijke rol zijn.
Nou dat heb je snel verwerkt dan. Hoezo is een bijrol een belangrijke rol? Een bijrol is een bijrol, niks meer en minder dan dat.[/b]
Heb meerdere begrafenissen van naasten meegemaakt en ben lid van een bepaalde religieus/filosofische stroming die de dood nogal relativeert.
Suggereren dat ik mijn onzekerheid overschreeuw: ach, tja, in de tijd van de doodswens was dat misschien nog wel zo maar nu doet zo´n opmerking me weinig (behalve lichte irritatie), zoals ik al zei: ik wil slechts een tegenhanger aanreiken voor alle negatieve verhalen.
Maar Eleonora heeft gelijk, mijn situatie is anders dan die van topic-opener.
woensdag 29 april 2009 om 14:05
quote:return_of_kreng schreef op 29 april 2009 @ 12:13:
Als je een echte relatie wilt, iemand om samen mee wakker te worden, kerstmis te vieren en toekomstplannen te maken, gaat een relatie met iemand die dat allemaal met een ander heeft een grote teleurstelling worden.
Als je dat niet wilt, of nu nog niet wilt, zal het minnaresschap je best kunnen geven wat je wel zoekt.
Vraag me dan werkelijk af wat een vrouw zoekt in een relatie als minnares. Warmte en aandacht? Krijgt een minnares dat trouwens ook als ze bijvoorbeeld ziek is langere tijd en geen seks kan hebben. Komt die man haar dan vaak stiekum uren verzorgen en warmte en aandacht geven, ook al zit er misschien wel tijden/maandenlang geen seks in het verschiet?
@ Graaggedaan.
Hoe kijk jij daar tegenaan? Wil je ooit nog je leven delen met iemand, en in hoeverre denk je dat je minnaar en zijn plek in jou hart je daarin belemmeren? een bijrol kan zeker ook belangrijk zijn, maar zou je nooit een hoofdrol willen?
Als je een echte relatie wilt, iemand om samen mee wakker te worden, kerstmis te vieren en toekomstplannen te maken, gaat een relatie met iemand die dat allemaal met een ander heeft een grote teleurstelling worden.
Als je dat niet wilt, of nu nog niet wilt, zal het minnaresschap je best kunnen geven wat je wel zoekt.
Vraag me dan werkelijk af wat een vrouw zoekt in een relatie als minnares. Warmte en aandacht? Krijgt een minnares dat trouwens ook als ze bijvoorbeeld ziek is langere tijd en geen seks kan hebben. Komt die man haar dan vaak stiekum uren verzorgen en warmte en aandacht geven, ook al zit er misschien wel tijden/maandenlang geen seks in het verschiet?
@ Graaggedaan.
Hoe kijk jij daar tegenaan? Wil je ooit nog je leven delen met iemand, en in hoeverre denk je dat je minnaar en zijn plek in jou hart je daarin belemmeren? een bijrol kan zeker ook belangrijk zijn, maar zou je nooit een hoofdrol willen?
woensdag 29 april 2009 om 15:05
Natuurlijk krijgt de minnares dan ook die warmte en aandacht. Ze zit toch in zijn hart en is zijn soulmate enzo. De verhouding draait toch niet alleen om sex. Dus uiteraard komt minnaar ook langs met kopje kippensoep en de boodschappen als het met minnares even iets minder gaat. Of stuurt ie op zijn minst een hele liefdevolle warme sms vanaf het toilet thuis, waar je vooral niet op mag reageren omdat zijn vrouw anders vragen gaat stellen.
Of anders;
als je als minnares achter deze vorm van relatie staat, dan voel je je onaantrekkelijk en ongemakkelijk en wil je je Gm helemaal niet om je heen hebben als je ziek bent. Voor je minnaar moet je immers altijd je leuke aantrekkelijke geile kant laten zien, en dus als je ziek en zielig bent heb je ook helemaal geen behoefte an zijn geelschap als kersje op de taart omdat er geen taart is.
Of anders;
als je als minnares achter deze vorm van relatie staat, dan voel je je onaantrekkelijk en ongemakkelijk en wil je je Gm helemaal niet om je heen hebben als je ziek bent. Voor je minnaar moet je immers altijd je leuke aantrekkelijke geile kant laten zien, en dus als je ziek en zielig bent heb je ook helemaal geen behoefte an zijn geelschap als kersje op de taart omdat er geen taart is.
woensdag 29 april 2009 om 16:09
quote:return_of_kreng schreef op 29 april 2009 @ 15:05:
Natuurlijk krijgt de minnares dan ook die warmte en aandacht. Ze zit toch in zijn hart en is zijn soulmate enzo. De verhouding draait toch niet alleen om sex. Dus uiteraard komt minnaar ook langs met kopje kippensoep en de boodschappen als het met minnares even iets minder gaat. Of stuurt ie op zijn minst een hele liefdevolle warme sms vanaf het toilet thuis, waar je vooral niet op mag reageren omdat zijn vrouw anders vragen gaat stellen.
Ja GM zal midden in de nacht komen als minnares ijlend van de koorts aan het bed gekluisterd ligt. Hij zal terugkomen van vakantie met zijn gezinnetje en hij zal haar verjaardagen altijd vrijhouden ook al vallen die samen met de verjaardagen van zijn schoonmoeder....
Arme GM die moet zo twee levens leven. Volgens mij is het voor vele GMmetjes niet de bedoeling dat de minnares hun leven compliceert. Zij is er juist om het voor hem aangenamer te maken.
Of anders;
als je als minnares achter deze vorm van relatie staat, dan voel je je onaantrekkelijk en ongemakkelijk en wil je je Gm helemaal niet om je heen hebben als je ziek bent. Voor je minnaar moet je immers altijd je leuke aantrekkelijke geile kant laten zien, en dus als je ziek en zielig bent heb je ook helemaal geen behoefte an zijn geelschap als kersje op de taart omdat er geen taart is.
Natuurlijk krijgt de minnares dan ook die warmte en aandacht. Ze zit toch in zijn hart en is zijn soulmate enzo. De verhouding draait toch niet alleen om sex. Dus uiteraard komt minnaar ook langs met kopje kippensoep en de boodschappen als het met minnares even iets minder gaat. Of stuurt ie op zijn minst een hele liefdevolle warme sms vanaf het toilet thuis, waar je vooral niet op mag reageren omdat zijn vrouw anders vragen gaat stellen.
Ja GM zal midden in de nacht komen als minnares ijlend van de koorts aan het bed gekluisterd ligt. Hij zal terugkomen van vakantie met zijn gezinnetje en hij zal haar verjaardagen altijd vrijhouden ook al vallen die samen met de verjaardagen van zijn schoonmoeder....
Arme GM die moet zo twee levens leven. Volgens mij is het voor vele GMmetjes niet de bedoeling dat de minnares hun leven compliceert. Zij is er juist om het voor hem aangenamer te maken.
Of anders;
als je als minnares achter deze vorm van relatie staat, dan voel je je onaantrekkelijk en ongemakkelijk en wil je je Gm helemaal niet om je heen hebben als je ziek bent. Voor je minnaar moet je immers altijd je leuke aantrekkelijke geile kant laten zien, en dus als je ziek en zielig bent heb je ook helemaal geen behoefte an zijn geelschap als kersje op de taart omdat er geen taart is.
woensdag 29 april 2009 om 16:13
Nie zo negatief Meds,
Ze zijn toch soulmates en echte liefde enzo. minnares heeft er alle begrip voor dat Gm alleen ff een smsje stuurt als ze ijlend van de koorst op bed ligt. Hij denkt toch aan haar, das genoeg. dat perse bij elkaar moeten zijn is toch alleen maar bullshit voor afhankelijke echtgenotes die bij manlief blijven puur vanwege de kinderen en het geld, want aangezien hij al jaren in de logeerkamer slaapt en er tussen de echtgenoten allang geen sprake meer is van liefde en intimiteit ( dat haalt ie immers bij zijn minnaresje) is die echtgenote ook maar een zielig sneu wijffie zonder ballen, anders was ze allang zelf weggegaan.
Ze zijn toch soulmates en echte liefde enzo. minnares heeft er alle begrip voor dat Gm alleen ff een smsje stuurt als ze ijlend van de koorst op bed ligt. Hij denkt toch aan haar, das genoeg. dat perse bij elkaar moeten zijn is toch alleen maar bullshit voor afhankelijke echtgenotes die bij manlief blijven puur vanwege de kinderen en het geld, want aangezien hij al jaren in de logeerkamer slaapt en er tussen de echtgenoten allang geen sprake meer is van liefde en intimiteit ( dat haalt ie immers bij zijn minnaresje) is die echtgenote ook maar een zielig sneu wijffie zonder ballen, anders was ze allang zelf weggegaan.
woensdag 29 april 2009 om 19:30
quote:Graaggedaan schreef op 27 april 2009 @ 22:30:
Tja, de tijd gaat voorbij. Maar als die tijd welbesteed is, je je gelukkig hebt gevoeld, levend in het hier en nu, dan is het toch allemaal niet erg? Wat voor toekomst? Samenwonen? Een stiefgezinnetje willen vormen? Of gewoon genieten van wat er is? Mijn toekomst is: een prettig leven waarin ook plaats is voor romantiek en seks. Dat dit op part time basis is vind ik niet erg. Qualitiy time. Ik kan heel goed op mezelf zijn en misschien kan Joenohoe dat ook wel. Ben overigens met hem begonnen op mijn 45e. Ik herken overigens het "dood willen wensen" van de echtgenote, ik had daar in het begin ook last van maar dat is over. We hebben een evenwicht gevonden en daar past zij ook in.Je haalt me de woorden uit mijn mond... Ik had je gemaild, maar misschien heb je dat niet gehad ? Na deze week weet ik dat ik dat ook wil. En ja, ik kan heel goed op mezelf zijn. Goh dat jij precies hetzelfde had in het begin. Ik ben echt heel benieuwd hoe het zich bij mij gaat ontwikkelen. Ik weet niet hoe lang jullie al een relatie hadden voor hij iets aan zijn vrouw vertelde?
Tja, de tijd gaat voorbij. Maar als die tijd welbesteed is, je je gelukkig hebt gevoeld, levend in het hier en nu, dan is het toch allemaal niet erg? Wat voor toekomst? Samenwonen? Een stiefgezinnetje willen vormen? Of gewoon genieten van wat er is? Mijn toekomst is: een prettig leven waarin ook plaats is voor romantiek en seks. Dat dit op part time basis is vind ik niet erg. Qualitiy time. Ik kan heel goed op mezelf zijn en misschien kan Joenohoe dat ook wel. Ben overigens met hem begonnen op mijn 45e. Ik herken overigens het "dood willen wensen" van de echtgenote, ik had daar in het begin ook last van maar dat is over. We hebben een evenwicht gevonden en daar past zij ook in.Je haalt me de woorden uit mijn mond... Ik had je gemaild, maar misschien heb je dat niet gehad ? Na deze week weet ik dat ik dat ook wil. En ja, ik kan heel goed op mezelf zijn. Goh dat jij precies hetzelfde had in het begin. Ik ben echt heel benieuwd hoe het zich bij mij gaat ontwikkelen. Ik weet niet hoe lang jullie al een relatie hadden voor hij iets aan zijn vrouw vertelde?
woensdag 29 april 2009 om 19:33
quote:deepspace schreef op 28 april 2009 @ 01:29:
[...]
Tsja, ik moet helaas eerlijk bekennen dat ik dat soms ook wel 'es denk. Als in een flits gaat dat dan door mijn hoofd. En daar blijft het dan ook bij. Ik vind het wel eerlijk dat iemand dat durft op te schrijven.Omdat ik eerlijk wilde zijn heb ik dat OOK opgeschreven. Maar ik wil niets kwaads voor NIEMAND.
[...]
Tsja, ik moet helaas eerlijk bekennen dat ik dat soms ook wel 'es denk. Als in een flits gaat dat dan door mijn hoofd. En daar blijft het dan ook bij. Ik vind het wel eerlijk dat iemand dat durft op te schrijven.Omdat ik eerlijk wilde zijn heb ik dat OOK opgeschreven. Maar ik wil niets kwaads voor NIEMAND.
woensdag 29 april 2009 om 19:38
quote:Stoeptegel schreef op 28 april 2009 @ 10:58:
Goed dat je naar de psycholoog gaat dan kan je misschien je emotionele problemen gaan aanpakken. Als ik je stukjes lees lees ik een wanhopige vrouw op zoek naar steun en warmte. Je hebt voordat je met hem begon iets vervelends meegemaakt. Hij stond voor je klaar om je te troosten. Ipv troost te zoeken bij familie en/of vrienden heb je jezelf in zijn armen gestort.
Nu heb je last van bepaalde gedachten zoals het dood wensen van zijn vrouw. Overigens knap dat je dat opschrijft hier. Maar het klinkt allemaal erg ongezond, de hele situatie bedoel ik dan, voor jou. Je komt niet over als een dame die dit kan handelen en zichzelf in de hand heeft. Die alles realistisch kan bekijken en zelf een leven heeft. een happy ending zie ik dan ook helemaal niet komen bij jou.
En over ervaringen gesproken ik ken wel iemand die ooit de minnares was van een meneer die 30 jaar getrouwd was. Volwassen kinderen, alles erop en eraan. Het is 1 drama geworden. De uitdrukkingen 'jij zit in mijn hart' , 'mijn vrouw en ik hebben nooit sex' zijn zo cliche . Jij voelt je speciaal door dat hij dat zegt tegen je , logisch, want dat zijn de woorden die je nodig hebt. Je bent daar gevoelig voor omdat je emotioneel gezien nog helemaal niet op eigen benen kan staan.
Een vrouw die in balans is heeft geen boodschap aan dit gewauwel van een getrouwde man. Die maakt dat ze wegkomt.Stoeptegel, zoals ik al eerder zei maakt het me niet uit of hij al dan niet sex heeft met zijn vrouw, als hij er maar niet over liegt. Dat ik in zijn hart zit merk ik aan zijn daden tegenover mij, niet omdat hij mij probeert te lijmen, het is niet zo'n zwetskont. Voor de rest zit er veel waarheid in je woorden, maar voorlopig ben ik toch wel tevreden met wat ik heb, een parttime vent. Na de afgelopen paar dagen weet ik dat. En mocht hij weer een afspraak afzeggen (reden waarom ik in de eerste instantie het topic startte), door de situatie kan dat gebeuren en dat moet ik maar accepteren en anders stoppen.
Goed dat je naar de psycholoog gaat dan kan je misschien je emotionele problemen gaan aanpakken. Als ik je stukjes lees lees ik een wanhopige vrouw op zoek naar steun en warmte. Je hebt voordat je met hem begon iets vervelends meegemaakt. Hij stond voor je klaar om je te troosten. Ipv troost te zoeken bij familie en/of vrienden heb je jezelf in zijn armen gestort.
Nu heb je last van bepaalde gedachten zoals het dood wensen van zijn vrouw. Overigens knap dat je dat opschrijft hier. Maar het klinkt allemaal erg ongezond, de hele situatie bedoel ik dan, voor jou. Je komt niet over als een dame die dit kan handelen en zichzelf in de hand heeft. Die alles realistisch kan bekijken en zelf een leven heeft. een happy ending zie ik dan ook helemaal niet komen bij jou.
En over ervaringen gesproken ik ken wel iemand die ooit de minnares was van een meneer die 30 jaar getrouwd was. Volwassen kinderen, alles erop en eraan. Het is 1 drama geworden. De uitdrukkingen 'jij zit in mijn hart' , 'mijn vrouw en ik hebben nooit sex' zijn zo cliche . Jij voelt je speciaal door dat hij dat zegt tegen je , logisch, want dat zijn de woorden die je nodig hebt. Je bent daar gevoelig voor omdat je emotioneel gezien nog helemaal niet op eigen benen kan staan.
Een vrouw die in balans is heeft geen boodschap aan dit gewauwel van een getrouwde man. Die maakt dat ze wegkomt.Stoeptegel, zoals ik al eerder zei maakt het me niet uit of hij al dan niet sex heeft met zijn vrouw, als hij er maar niet over liegt. Dat ik in zijn hart zit merk ik aan zijn daden tegenover mij, niet omdat hij mij probeert te lijmen, het is niet zo'n zwetskont. Voor de rest zit er veel waarheid in je woorden, maar voorlopig ben ik toch wel tevreden met wat ik heb, een parttime vent. Na de afgelopen paar dagen weet ik dat. En mocht hij weer een afspraak afzeggen (reden waarom ik in de eerste instantie het topic startte), door de situatie kan dat gebeuren en dat moet ik maar accepteren en anders stoppen.
woensdag 29 april 2009 om 19:40
quote:Oriane schreef op 28 april 2009 @ 11:07:
Graaggedaan, ik ben het met mijn voorgangster eens. Echter jij zult dat pas zien als het te laat is. Bijvoorbeeld en dat wens je niemand toe, wanneer bijvoorbeeld meneer overlijdt. Je hebt al heel veel mazzel als jij dat te weten komt binnen een week na overlijden en nog meer mazzel als je weet waar de begravenis is. Een begravenis waarin je ook geen rol van betekenis zult spelen. Simpelweg omdat je niet bestaat. Er is geen 'we'. Er is een 'hem' en een 'haar' die samen een 'wij' vormen en een 'jij'. En jij, jij hoort er nooit bij. Ik snap dat je in de termen wij en zij spreekt omdat dat 't voor jezelf makkelijker maakt, maar face te facts, jij bestaat niet. Niet in hun leven.En dat is dus het enige waarover ik nachtmerries heb gehad, helemaal na die toestanden met mijn overleden vriend.
Graaggedaan, ik ben het met mijn voorgangster eens. Echter jij zult dat pas zien als het te laat is. Bijvoorbeeld en dat wens je niemand toe, wanneer bijvoorbeeld meneer overlijdt. Je hebt al heel veel mazzel als jij dat te weten komt binnen een week na overlijden en nog meer mazzel als je weet waar de begravenis is. Een begravenis waarin je ook geen rol van betekenis zult spelen. Simpelweg omdat je niet bestaat. Er is geen 'we'. Er is een 'hem' en een 'haar' die samen een 'wij' vormen en een 'jij'. En jij, jij hoort er nooit bij. Ik snap dat je in de termen wij en zij spreekt omdat dat 't voor jezelf makkelijker maakt, maar face te facts, jij bestaat niet. Niet in hun leven.En dat is dus het enige waarover ik nachtmerries heb gehad, helemaal na die toestanden met mijn overleden vriend.
woensdag 29 april 2009 om 19:48
quote:Ziiion schreef op 28 april 2009 @ 12:43:
[...]
Klopt
Helaas kan een vrouw die in balans is ook verliefd worden op een GM. Alleen heeft die vrouw zoveel zelfrespect dat ze geen tweede keus wil spelen. Af en toe een stiekum uurtje :puke: Kun je beter voor hoer gaan spelen dan verdien je er nog mee. En veel mannen uiten zich ook uitgebreid bij een hoer. Een hoer wordt niet voor niets eenhalve maatschappelijk werkster genoemd. Kost alleen geld en als je mooi kunt lullen en een vrouw precies dat geven wat ze mist dan doe je dat toch, bespaart je een hoop centen tenminste als je naar een goede hoer gaat! Denk nog betere seks ook. Zonder condoom waarschijnlijk en met emotie wat wil zo'n man nog meer.
Waarom zoek je warmte en liefde bij een getrouwde man?
En waarom wil je een buitenvrouw te spelen? Heb je geen respect voor jezelf?Heel simpel: ik kwam hem toevallig tegen. Hij zoende (1 gewone kus) mij omdat hij alles wat gebeurd was vreselijk vond. Toen dacht ik "hee, dan zal hij toch wel alleen zijn", omdat hij totaal het tiep niet is dat vreemdgaat. Maar toen ik het hem eindelijk vroeg, antwoordde hij dat hij getrouwd was maar dat ik er nooit naar had gevraagd en hij had nooit geweten hoe er over te beginnen. Toen nagedacht 'wat wil ik'. Toen besloten dat ik toch wel zijn warmte en aandacht wilde voor zover dat kon, dat had ik nodig, een vriendin van me noemde hem "de pleister op mijn wonde". En nu zijn we dus aan elkaar verknocht en zien we beide wel waar het schip strandt. En ja, ik heb zelfrespect. Ik ben graag alleen dus ik heb geen moeite met een parttime vent, zolang hij maar uit zichzelf aandacht en tijd aan mij geeft. Doet hij dat niet meer, dan weet ik wat me te doen staat. Egoistisch tegenover zijn vrouw ? Ja. Maar ik vind dat hij daarvoor hoofdverantwoordelijk is.
[...]
Klopt
Helaas kan een vrouw die in balans is ook verliefd worden op een GM. Alleen heeft die vrouw zoveel zelfrespect dat ze geen tweede keus wil spelen. Af en toe een stiekum uurtje :puke: Kun je beter voor hoer gaan spelen dan verdien je er nog mee. En veel mannen uiten zich ook uitgebreid bij een hoer. Een hoer wordt niet voor niets eenhalve maatschappelijk werkster genoemd. Kost alleen geld en als je mooi kunt lullen en een vrouw precies dat geven wat ze mist dan doe je dat toch, bespaart je een hoop centen tenminste als je naar een goede hoer gaat! Denk nog betere seks ook. Zonder condoom waarschijnlijk en met emotie wat wil zo'n man nog meer.
Waarom zoek je warmte en liefde bij een getrouwde man?
En waarom wil je een buitenvrouw te spelen? Heb je geen respect voor jezelf?Heel simpel: ik kwam hem toevallig tegen. Hij zoende (1 gewone kus) mij omdat hij alles wat gebeurd was vreselijk vond. Toen dacht ik "hee, dan zal hij toch wel alleen zijn", omdat hij totaal het tiep niet is dat vreemdgaat. Maar toen ik het hem eindelijk vroeg, antwoordde hij dat hij getrouwd was maar dat ik er nooit naar had gevraagd en hij had nooit geweten hoe er over te beginnen. Toen nagedacht 'wat wil ik'. Toen besloten dat ik toch wel zijn warmte en aandacht wilde voor zover dat kon, dat had ik nodig, een vriendin van me noemde hem "de pleister op mijn wonde". En nu zijn we dus aan elkaar verknocht en zien we beide wel waar het schip strandt. En ja, ik heb zelfrespect. Ik ben graag alleen dus ik heb geen moeite met een parttime vent, zolang hij maar uit zichzelf aandacht en tijd aan mij geeft. Doet hij dat niet meer, dan weet ik wat me te doen staat. Egoistisch tegenover zijn vrouw ? Ja. Maar ik vind dat hij daarvoor hoofdverantwoordelijk is.
woensdag 29 april 2009 om 19:53
quote:return_of_kreng schreef op 28 april 2009 @ 15:39:
Sommige hoeren zoenen wel hoor, elke hoer bepaalt voor zichzelf de grens. Bij een hoer is het echter wel duidelijk wat de transactie is, sex voor geld. schept een stuk minder valse verwachtingen.
In die zin ben je als hoer ms beter af, omdat je vantevoren weet dat er niet meer inzit dan af en toe een wippie. Hoewel minnaressen altijd beweren dat het echt niet alleen om de sex gaat, en de Gmmen ook tegen de minnaressen zeggen dat het "echte liefde"is, is het eerste wat GMmen zeggen (tegen wettige echtgenote/no 1 vrouw) als ze betrapt worden "De minnares was allen voor de sex, van jou hou ik echt". En hoewel het vast niet draait om alleen maar sex bestaat het grootste deel van het contact daar wel uit. Want als je tegen je Gm zegt: "ik heb hoofdpijn" komt ie dan nog steeds of zegt ie dan dat ie wel bij zijn vrouw blijft omdat ie daar ook hoofdpijn krijgt?
Vraag blijft inderdaad: waarom accepteer je een "relatie" met een vent die niet voor je gaat en nooit voor je gaat gaan, juist als het jou niet alleen om de sex gaat? ( Want als het alleen om de sex gaat, als jij als minnares ook alleen de lusten wil en niet de lasten, dan is de GM de perfecte keuze en krijg je geen gezeur. Maar als juist zo benadrukt wordt dat het niet alleen om de sex gaat, dat je echt in zijn hart zit, dat ie in jouw hart zit, waarom accepteer je dan dat je in zijn leven slechts een bijrol hebt?)Dat accepteer ik omdat het nou eenmaal zo is en ik op dit moment zijn warmte en aandacht nodig heb en ook wil hebben. Slaat het ooit door in het negatieve, dan weet ik wat me te doen staat. En ik heb niet het gevoel dat ik een bijrol heb, hij is er altijd voor mij, ik zie hem bijna elke werkdag en zondags en we bellen en smsen ons de hele dag suf, dus het is soms zelfs te veel voor iemand als ik die graag alleen is en dol op haar persoonlijke vrijheid.
Sommige hoeren zoenen wel hoor, elke hoer bepaalt voor zichzelf de grens. Bij een hoer is het echter wel duidelijk wat de transactie is, sex voor geld. schept een stuk minder valse verwachtingen.
In die zin ben je als hoer ms beter af, omdat je vantevoren weet dat er niet meer inzit dan af en toe een wippie. Hoewel minnaressen altijd beweren dat het echt niet alleen om de sex gaat, en de Gmmen ook tegen de minnaressen zeggen dat het "echte liefde"is, is het eerste wat GMmen zeggen (tegen wettige echtgenote/no 1 vrouw) als ze betrapt worden "De minnares was allen voor de sex, van jou hou ik echt". En hoewel het vast niet draait om alleen maar sex bestaat het grootste deel van het contact daar wel uit. Want als je tegen je Gm zegt: "ik heb hoofdpijn" komt ie dan nog steeds of zegt ie dan dat ie wel bij zijn vrouw blijft omdat ie daar ook hoofdpijn krijgt?
Vraag blijft inderdaad: waarom accepteer je een "relatie" met een vent die niet voor je gaat en nooit voor je gaat gaan, juist als het jou niet alleen om de sex gaat? ( Want als het alleen om de sex gaat, als jij als minnares ook alleen de lusten wil en niet de lasten, dan is de GM de perfecte keuze en krijg je geen gezeur. Maar als juist zo benadrukt wordt dat het niet alleen om de sex gaat, dat je echt in zijn hart zit, dat ie in jouw hart zit, waarom accepteer je dan dat je in zijn leven slechts een bijrol hebt?)Dat accepteer ik omdat het nou eenmaal zo is en ik op dit moment zijn warmte en aandacht nodig heb en ook wil hebben. Slaat het ooit door in het negatieve, dan weet ik wat me te doen staat. En ik heb niet het gevoel dat ik een bijrol heb, hij is er altijd voor mij, ik zie hem bijna elke werkdag en zondags en we bellen en smsen ons de hele dag suf, dus het is soms zelfs te veel voor iemand als ik die graag alleen is en dol op haar persoonlijke vrijheid.
woensdag 29 april 2009 om 19:58
quote:Joenohoe schreef op 29 april 2009 @ 19:38:
[...]
Stoeptegel, zoals ik al eerder zei maakt het me niet uit of hij al dan niet sex heeft met zijn vrouw, als hij er maar niet over liegt. Dat ik in zijn hart zit merk ik aan zijn daden tegenover mij, niet omdat hij mij probeert te lijmen, het is niet zo'n zwetskont. Voor de rest zit er veel waarheid in je woorden, maar voorlopig ben ik toch wel tevreden met wat ik heb, een parttime vent. Na de afgelopen paar dagen weet ik dat. En mocht hij weer een afspraak afzeggen (reden waarom ik in de eerste instantie het topic startte), door de situatie kan dat gebeuren en dat moet ik maar accepteren en anders stoppen.Je kunt respect opbrengen voor een man die tegen zijn echtgenote liegt zolang hij tegen jou maar eerlijk is? Wie heeft jou ooit verteld dat integriteit plaatsgebonden zou zijn?
[...]
Stoeptegel, zoals ik al eerder zei maakt het me niet uit of hij al dan niet sex heeft met zijn vrouw, als hij er maar niet over liegt. Dat ik in zijn hart zit merk ik aan zijn daden tegenover mij, niet omdat hij mij probeert te lijmen, het is niet zo'n zwetskont. Voor de rest zit er veel waarheid in je woorden, maar voorlopig ben ik toch wel tevreden met wat ik heb, een parttime vent. Na de afgelopen paar dagen weet ik dat. En mocht hij weer een afspraak afzeggen (reden waarom ik in de eerste instantie het topic startte), door de situatie kan dat gebeuren en dat moet ik maar accepteren en anders stoppen.Je kunt respect opbrengen voor een man die tegen zijn echtgenote liegt zolang hij tegen jou maar eerlijk is? Wie heeft jou ooit verteld dat integriteit plaatsgebonden zou zijn?
