Relaties
alle pijlers
Help, ik heb mijn vriend vreselijk gekwetst!
donderdag 5 maart 2009 om 07:24
Twee dagen geleden heb ik mijn vriend gemaild- we zijn anderhalf jaar samen- met een naar mijn idee lief mailtje maar met een nogal pittige bijlage.............
Waarschijnlijk ben ik de grootste hork geweest die er bestaat....want:
Ik ben heel gek op mijn vriend en we hebben het over het algemeen fijn samen, Nu is het wel zo dat ik voor werk even in het buitenland zit.
Helaas bestaat er wel een groot ding in onze relatie waar we steeds tegen aanlopen. Hij is super in zichzelf gekeerd, communiceert op een andere manier dan de meeste mensen(alles spreekt hij direct uit zonder rekening te houden met een ander), kan vrijwel niets positiefs uiten, en vind het heel moeilijk om contact te leggen/ onderhouden.
Dit zijn natuurlijk best heftige dingen om zo even over iemand op te schrijven. En vooral omdat het over de persoon gaat van wie ik houd.
In onze relatie heb ik het bijvoorbeeld best vaak gehad over het feit dat hij nooooooit kan ik zeggen/ smen/ mailen: " wat ben ik blij met je",""je bent lief", "je bent speciaal voor me", "wat fijn dat je er bent"", of wat zie je er leuk uit. Dit is nog niet voorgekomen sinds ik hem ken. Dit was vanaf dag een zo, en ik heb altijd gehoopt dat dit langzaam zou groeien. Maar als ik een pukkel heb: krijg ik wel te horen: " Gadver heb je nou een pukkel"? " Of je hebt een vlek op je jas" enzovoort.
Ik mis natuurlijk ontzettend die bevestiging af en toe. En ook een stukje liefde. Er is toch niet fijners dan iets postiefs over jou of je relatie te horen van je partner...
Al heel wat keren hebben we hier ruzietjes over gehad. Maar elke keer ontdek ik zijn onbegrip. Ik zie dat hij wel wilt maar het op de een of andere manier niet kan (geven). En nu heb ik het niet alleen over complimentjes maar ook over bijvoorbeeld affectie. Nooit een spontane kus of knuffel(alleen in bed). Het zit er niet in lijkt het. (ik weet trouwens dat zijn vorige vriendinnen tegen dezelfde dingen aanliepen).
Dit lijkt nu allemaal geklaag (is het ook!) maar ik wil erbij zeggen dat ik graag met hem verder wil en er graag aan wil werken. Dat weet hij ook. Ik probeer met hem te praten hierover op een rustige niet verwijtende manier, maar is super lastig omdat hij alleen maar aangeeft het ook niet te weten. We hebben ook al een paar keer besloten naar een psycholoog te gaan. Maar hij wilt dan toch niet..
Gek genoeg, weet ik dat hij dol op me is. Wilt me elke dag zien. En hij heeft pas gevraagd of ik bij hem kan wonen. Maar verder kan hij zich gewoon niet uiten.
Maar nu heb ik gisteren iets doms gedaan...............hij is helemaal overstuur, en ik vind dat zoooo erg! Ik heb hem een artikel gestuurd over autisme. En daarbij gezegd dat ik een aantal dingen herken. Dus niet gezegd, van ik denk dat je een lichte vorm van autisme hebt (wat ik dus denk), maar gezegd, ik herken een aantal dingen in dit artikel, wat vind jij er van?
Hij is nu enorm beledigd, gekwetst en boos. Hij vindt dat ik dit niet kan maken......................Volgens mij heeft hij gelijk? Ik weet het even niet meer, Ik heb de hele nacht wakker gelegen hierovr. Maar ik voel me soms zo gefrustreerd, want zijjn gedrag is zooooo bijzonder., Hij zegt ja, ik wil aan mijn probleem werken, maar je moet me niet hiervan betichten. Heeftie gelijk in denk ik. Dat was ook helemaal niet mijn bedoeling, maar ik herken EINDELIJK zijn gedrag, en ben bijna opgelucht door het artikel. Ik snap hem nu beter. ALLES herkende ik. Van zijn weinige non verbale gedrag tot zijn minimale interesses enzovoort.
Toch heb ik mijn excuses aangeboden, en ik geef hem nu even rust. Maar wat moet ik doen? Ben ik heel stom geweest?? Voel me echt even radeloos.
Dank jullie wel alvast voor de reacties & sorry voor mijn lange verhaal...........
Waarschijnlijk ben ik de grootste hork geweest die er bestaat....want:
Ik ben heel gek op mijn vriend en we hebben het over het algemeen fijn samen, Nu is het wel zo dat ik voor werk even in het buitenland zit.
Helaas bestaat er wel een groot ding in onze relatie waar we steeds tegen aanlopen. Hij is super in zichzelf gekeerd, communiceert op een andere manier dan de meeste mensen(alles spreekt hij direct uit zonder rekening te houden met een ander), kan vrijwel niets positiefs uiten, en vind het heel moeilijk om contact te leggen/ onderhouden.
Dit zijn natuurlijk best heftige dingen om zo even over iemand op te schrijven. En vooral omdat het over de persoon gaat van wie ik houd.
In onze relatie heb ik het bijvoorbeeld best vaak gehad over het feit dat hij nooooooit kan ik zeggen/ smen/ mailen: " wat ben ik blij met je",""je bent lief", "je bent speciaal voor me", "wat fijn dat je er bent"", of wat zie je er leuk uit. Dit is nog niet voorgekomen sinds ik hem ken. Dit was vanaf dag een zo, en ik heb altijd gehoopt dat dit langzaam zou groeien. Maar als ik een pukkel heb: krijg ik wel te horen: " Gadver heb je nou een pukkel"? " Of je hebt een vlek op je jas" enzovoort.
Ik mis natuurlijk ontzettend die bevestiging af en toe. En ook een stukje liefde. Er is toch niet fijners dan iets postiefs over jou of je relatie te horen van je partner...
Al heel wat keren hebben we hier ruzietjes over gehad. Maar elke keer ontdek ik zijn onbegrip. Ik zie dat hij wel wilt maar het op de een of andere manier niet kan (geven). En nu heb ik het niet alleen over complimentjes maar ook over bijvoorbeeld affectie. Nooit een spontane kus of knuffel(alleen in bed). Het zit er niet in lijkt het. (ik weet trouwens dat zijn vorige vriendinnen tegen dezelfde dingen aanliepen).
Dit lijkt nu allemaal geklaag (is het ook!) maar ik wil erbij zeggen dat ik graag met hem verder wil en er graag aan wil werken. Dat weet hij ook. Ik probeer met hem te praten hierover op een rustige niet verwijtende manier, maar is super lastig omdat hij alleen maar aangeeft het ook niet te weten. We hebben ook al een paar keer besloten naar een psycholoog te gaan. Maar hij wilt dan toch niet..
Gek genoeg, weet ik dat hij dol op me is. Wilt me elke dag zien. En hij heeft pas gevraagd of ik bij hem kan wonen. Maar verder kan hij zich gewoon niet uiten.
Maar nu heb ik gisteren iets doms gedaan...............hij is helemaal overstuur, en ik vind dat zoooo erg! Ik heb hem een artikel gestuurd over autisme. En daarbij gezegd dat ik een aantal dingen herken. Dus niet gezegd, van ik denk dat je een lichte vorm van autisme hebt (wat ik dus denk), maar gezegd, ik herken een aantal dingen in dit artikel, wat vind jij er van?
Hij is nu enorm beledigd, gekwetst en boos. Hij vindt dat ik dit niet kan maken......................Volgens mij heeft hij gelijk? Ik weet het even niet meer, Ik heb de hele nacht wakker gelegen hierovr. Maar ik voel me soms zo gefrustreerd, want zijjn gedrag is zooooo bijzonder., Hij zegt ja, ik wil aan mijn probleem werken, maar je moet me niet hiervan betichten. Heeftie gelijk in denk ik. Dat was ook helemaal niet mijn bedoeling, maar ik herken EINDELIJK zijn gedrag, en ben bijna opgelucht door het artikel. Ik snap hem nu beter. ALLES herkende ik. Van zijn weinige non verbale gedrag tot zijn minimale interesses enzovoort.
Toch heb ik mijn excuses aangeboden, en ik geef hem nu even rust. Maar wat moet ik doen? Ben ik heel stom geweest?? Voel me echt even radeloos.
Dank jullie wel alvast voor de reacties & sorry voor mijn lange verhaal...........
donderdag 5 maart 2009 om 13:59
@Vl43inder: ik zeg ook helemaal niet dat mensen niet kunnen veranderen, het is natuurlijk normaal dat je een bepaalde ontwikkeling doormaakt, je hele leven lang. Wat ik bedoel is dat sommige vrouwen, het type dat vaak zegt dat ze altijd op dezelfde 'foute' mannen vallen, denken dat ze hun man wel kunnen veranderen. Dat ze uit liefde voor hun vrouw/vriendin wel stoppen met hun verkeerde gedrag, en stoppen met fysiek dan wel psychisch geweld/drinken/drugsgebruik. Of inderdaad vrouwen die denken dat ze de gedragsproblemen van hun partner wel 'even' kunnen oplossen, etc., maar hier komt natuurlijk veel meer bij kijken in de vorm van professionele hulp. Sommige problemen zijn te gecompliceerd om wel even zelf op te lossen...
donderdag 5 maart 2009 om 17:50
quote:Pippi74 schreef op 05 maart 2009 @ 11:28:
Wat ik me afvraag na alles gelezen te hebben: Zou het niet zo zijn, ALS je vriend inderdaad autistisch is, dat het dan ALLANG ontdekt zou zijn?!Hangt ervanaf hoe oud je bent. Bij mensen van mijn leeftijd en ouder (40+) werd er lang niet zoveel getest als nu. Bij ons in de klas had je "de professor" en "dat rotjoch", waar je nu Asperger en ADHD zou denken.
Wat ik me afvraag na alles gelezen te hebben: Zou het niet zo zijn, ALS je vriend inderdaad autistisch is, dat het dan ALLANG ontdekt zou zijn?!Hangt ervanaf hoe oud je bent. Bij mensen van mijn leeftijd en ouder (40+) werd er lang niet zoveel getest als nu. Bij ons in de klas had je "de professor" en "dat rotjoch", waar je nu Asperger en ADHD zou denken.
donderdag 5 maart 2009 om 18:32
quote:korenwolf schreef op 05 maart 2009 @ 17:50:
[...]
Hangt ervanaf hoe oud je bent. Bij mensen van mijn leeftijd en ouder (40+) werd er lang niet zoveel getest als nu. Bij ons in de klas had je "de professor" en "dat rotjoch", waar je nu Asperger en ADHD zou denken.Ik ben 32, en bij mij in de klas zaten ook nog gewoon domme, slimme kinderen, etters en huilies, nu dyslectische kinderen, hoogbegaafde kinderen en borderline/adhd/add/pdd-nos/....en nieuwetijdskinderen. Met alle kinderen is het trouwens gewoon goed gekomen (of ze liegen heel erg op hyves ), oh nee, met eentje niet, maar die was dan weer heel onopvallend. Maar daar komt binnenkort wel een ander woord voor denk ik.
[...]
Hangt ervanaf hoe oud je bent. Bij mensen van mijn leeftijd en ouder (40+) werd er lang niet zoveel getest als nu. Bij ons in de klas had je "de professor" en "dat rotjoch", waar je nu Asperger en ADHD zou denken.Ik ben 32, en bij mij in de klas zaten ook nog gewoon domme, slimme kinderen, etters en huilies, nu dyslectische kinderen, hoogbegaafde kinderen en borderline/adhd/add/pdd-nos/....en nieuwetijdskinderen. Met alle kinderen is het trouwens gewoon goed gekomen (of ze liegen heel erg op hyves ), oh nee, met eentje niet, maar die was dan weer heel onopvallend. Maar daar komt binnenkort wel een ander woord voor denk ik.
donderdag 5 maart 2009 om 18:51
Whiteblew, wat als jij nou lijdt aan egocentrisme, of misschien wel narcisme, of tunnelvisie, of hoe heet dat ook al weer waar je oorzaak van problemen altijd buiten jezelf legt....
Het is echt een van de meest lompe acties die ik ooit gehoord heb. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat hij met je verder wil. En een beetje borderlinerig he, om pas achteraf opeens te bedenken dat je hem daarmee misschien wel eens zou kunnen kwetsen!
Het is echt een van de meest lompe acties die ik ooit gehoord heb. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat hij met je verder wil. En een beetje borderlinerig he, om pas achteraf opeens te bedenken dat je hem daarmee misschien wel eens zou kunnen kwetsen!
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 5 maart 2009 om 23:11
quote:lolapaloeza schreef op 05 maart 2009 @ 18:51:
Whiteblew, wat als jij nou lijdt aan egocentrisme, of misschien wel narcisme, of tunnelvisie, of hoe heet dat ook al weer waar je oorzaak van problemen altijd buiten jezelf legt....
Het is echt een van de meest lompe acties die ik ooit gehoord heb.
Alsof Whiteblew het nu alleen maar erger maakt. Velen gaan hier voorbij aan het feit dat hier TWEE mensen een probleem hebben. En als autisme daarvan de uitkomst is dan biedt dat ook voor TWEE mensen een opening voor een oplossing.
Dat Whiteblew het durft aan te kaarten zegt meer over haar liefde dan over haar lompheid.
Dat een aantal mensen niet kan omgaan met de mogelijke conclusie autisme zegt meer over hun houding ten opzichte van het autismeverhaal. Ze zegt niet dat haar vriend schurft heeft en daarom een een viezerik is, maar dat ze op zoek is naar de oorzaak en de oplossing van zijn houding.
Autisme zou hooguit de naam kunnen zijn van alle problemen die er spelen, maar die problemen veroorzaakt zij niet, voor zover ik het kan beoordelen.
Kortom, Whiteblew je hebt het goed gedaan. Of mail een geschikt medium is kan alleen jij beoordelen, alleen jij weet hier hoe je vriend reageert. Sterkte meid!
Whiteblew, wat als jij nou lijdt aan egocentrisme, of misschien wel narcisme, of tunnelvisie, of hoe heet dat ook al weer waar je oorzaak van problemen altijd buiten jezelf legt....
Het is echt een van de meest lompe acties die ik ooit gehoord heb.
Alsof Whiteblew het nu alleen maar erger maakt. Velen gaan hier voorbij aan het feit dat hier TWEE mensen een probleem hebben. En als autisme daarvan de uitkomst is dan biedt dat ook voor TWEE mensen een opening voor een oplossing.
Dat Whiteblew het durft aan te kaarten zegt meer over haar liefde dan over haar lompheid.
Dat een aantal mensen niet kan omgaan met de mogelijke conclusie autisme zegt meer over hun houding ten opzichte van het autismeverhaal. Ze zegt niet dat haar vriend schurft heeft en daarom een een viezerik is, maar dat ze op zoek is naar de oorzaak en de oplossing van zijn houding.
Autisme zou hooguit de naam kunnen zijn van alle problemen die er spelen, maar die problemen veroorzaakt zij niet, voor zover ik het kan beoordelen.
Kortom, Whiteblew je hebt het goed gedaan. Of mail een geschikt medium is kan alleen jij beoordelen, alleen jij weet hier hoe je vriend reageert. Sterkte meid!
vrijdag 6 maart 2009 om 01:08
Maaswater jij denkt dat dat Whiteblew inderdaad in haar wijsheid heeft "ontdekt" dat haar vriend autistisch is. Omdat ie nooit complimentjes geeft?
Ze mag absoluut vinden dat het leuker zou zijn als hij spontaner of warmer of knuffeliger of kletseriger of noem allemaal maar op zou zijn. Maar om dan met (zijn!) autisme te komen als reden waarom dat nu niet zo is, vind ik erg ver gezocht. En dan druk ik me mild uit.
Daarnaast valt me op dat ze in eerst instantie het wel erg vind dat ze haar vriend gekwetst heeft, maar dat ze eigenlijk nog steeds bezig is met haar "gelijk" te halen. Daardoor vraag ik me af of ze zelf nou wel zo fijn is om mee te communiceren.
" hee schatje sorry dat je ik je gekwetst heb hoor, maar denk je niet dat ik gelijk heb en al onze problemen eigenlijk door jouw gedrag komen? Hoef je niet door gekwetst te voelen hoor, want het komt allemaal omdat je autistisch bent. Misschien therapie iets voor je, ik vertel de psych wel welk gedrag ik leuk vind dan knutselt hij dat vast zo voor elkaar! Want je psych vind zeker weten ook dat ik gelijk heb. * insert tandpasta smile* "
Ze mag absoluut vinden dat het leuker zou zijn als hij spontaner of warmer of knuffeliger of kletseriger of noem allemaal maar op zou zijn. Maar om dan met (zijn!) autisme te komen als reden waarom dat nu niet zo is, vind ik erg ver gezocht. En dan druk ik me mild uit.
Daarnaast valt me op dat ze in eerst instantie het wel erg vind dat ze haar vriend gekwetst heeft, maar dat ze eigenlijk nog steeds bezig is met haar "gelijk" te halen. Daardoor vraag ik me af of ze zelf nou wel zo fijn is om mee te communiceren.
" hee schatje sorry dat je ik je gekwetst heb hoor, maar denk je niet dat ik gelijk heb en al onze problemen eigenlijk door jouw gedrag komen? Hoef je niet door gekwetst te voelen hoor, want het komt allemaal omdat je autistisch bent. Misschien therapie iets voor je, ik vertel de psych wel welk gedrag ik leuk vind dan knutselt hij dat vast zo voor elkaar! Want je psych vind zeker weten ook dat ik gelijk heb. * insert tandpasta smile* "
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 6 maart 2009 om 01:40
Ik denk dat TO het goed bedoelt door op autisme te wijzen. Maar dat dat fout overkomt dat geloof ik grraag. De meeste mensen met autisme die geen diagnose hebben willen niet weten dat ze een psychiatrische stoornis hebben, en dat is te begrijpen.
Ik denk dat je van geluk mag spreken als iemand met echt autisme daarin (de diagnose) mee kan gaan. Dus komt zoiets als tactloos en aanvallend over. Neemt niet weg dat er waarschijnlijk niet echt een betere manier is om zoiets uit te spreken. Want stel dat je dat voorzichtig ter sprake had gebracht, komt het net zo over, zeker bij een echt autist.
Ik denk dat je van geluk mag spreken als iemand met echt autisme daarin (de diagnose) mee kan gaan. Dus komt zoiets als tactloos en aanvallend over. Neemt niet weg dat er waarschijnlijk niet echt een betere manier is om zoiets uit te spreken. Want stel dat je dat voorzichtig ter sprake had gebracht, komt het net zo over, zeker bij een echt autist.
vrijdag 6 maart 2009 om 10:31
Ik herken zo'n opluchting van herkenning, dat je iets eindelijk snapt waar je mee worstelt. Dat je het met hem wilde delen vind ik ook begrijpelijk en ook wel lief, alleen via de mail was niet de handigeste actie. maar ik snap ook wel dat je hem niet binnenkort ziet, dus dat je dit dan toch maar zo doet. Enorm lomp of horkerig vind ik het niet.
Whiteblew, ik denk dat je er maar vanuit moet gaan dat je alleen jezelf en je eigen reacties op je vriend kunt veranderen. Hem niet. Je zou meer over autisme en autisme verwante stoornissen kunnen lezen en eens kunnen kijken of je tips kunt vinden voor een partner van. Misschien dat je dan je eigen gedrag kunt aanpassen en makkelijker met hem kunt leven. Als je met aan je relatie werken bedoelt dat hij ook van alles moet aanpassen dan zou ik daar maar niet op hopen. Je kunt dat alleen jezelf opleggen en waarschijnlijk weet je ook bij jezelf hoe moeilijk het is.
Overigens herkende ik ooit in een stuk over narcisme een ex van me. Het was zo'n opluchting. Alles viel op zijn plaats, alle tegenstrijdigheden. Hij was zeker niet mijn eerste relatie en altijd klopten mensen wel, het werkte soms wel en soms niet en soms na een periode niet meer, maar dit was zo raar, zo inconsistent, zo verknipt. Toen ik las overt de achtergronden klopten dingen opeens allemaal wel. In mijn geval was het een ex en was er bepaald geen neiging om door te willen zetten, maar ik kan me voorstellen dat Whiteblew eenzelfde soort opluchting of puzzelstukjes samen gevoel heeft gehad en daar wat mee wilde.
Whiteblew, ik denk dat je er maar vanuit moet gaan dat je alleen jezelf en je eigen reacties op je vriend kunt veranderen. Hem niet. Je zou meer over autisme en autisme verwante stoornissen kunnen lezen en eens kunnen kijken of je tips kunt vinden voor een partner van. Misschien dat je dan je eigen gedrag kunt aanpassen en makkelijker met hem kunt leven. Als je met aan je relatie werken bedoelt dat hij ook van alles moet aanpassen dan zou ik daar maar niet op hopen. Je kunt dat alleen jezelf opleggen en waarschijnlijk weet je ook bij jezelf hoe moeilijk het is.
Overigens herkende ik ooit in een stuk over narcisme een ex van me. Het was zo'n opluchting. Alles viel op zijn plaats, alle tegenstrijdigheden. Hij was zeker niet mijn eerste relatie en altijd klopten mensen wel, het werkte soms wel en soms niet en soms na een periode niet meer, maar dit was zo raar, zo inconsistent, zo verknipt. Toen ik las overt de achtergronden klopten dingen opeens allemaal wel. In mijn geval was het een ex en was er bepaald geen neiging om door te willen zetten, maar ik kan me voorstellen dat Whiteblew eenzelfde soort opluchting of puzzelstukjes samen gevoel heeft gehad en daar wat mee wilde.
vrijdag 6 maart 2009 om 14:05
Hoi Whiteblew,
Ik kan me voorstellen dat je vriend hierdoor gekwetst is. Ook al is het niet jouw bedoeling geweest. Ik zou dit proberen toch echt nog even goed uit te leggen aan je vriend. En dan niet via de mail
Mijn vriend heeft zelf ernstige communicatieproblemen. Hij loopt hier tegen aan op zijn werk en in zijn priveleven. Hij is erg onzeker (wat helemaal niet nodig is, maar goed) en omdat hem dit zo in de weg zat is hij zelf hulp gaan zoeken. Toen hij de 2e of 3e keer naar therapie is geweest kreeg ik een sms'je met de tekst: ze gaan onderzoeken of ik een vorm van autisme heb. Nu wist hij niet eens goed wat autisme in hield, maar ik ben echt een paar dagen goed over de zeik geweest van dit bericht. Het kwam echt heel rauw op mijn dak. Puur omdat het beeld bij autisme iets was, wat ik bij mijn vriend niet kon plaatsen. Ik dacht de hele tijd aan mensen die urenlang voor een wasmachine heen en weer zaten te schudden. Het was voor mij een heel zwaar beladen woord en daarom was de schrik enorm. En dat is misschien ook wat er met je vriend is gebeurd. Hij heeft wellicht een bepaald beeld bij autisme, terwijl er zoveel verschillende vormen zijn.
Overigens ben ik toen de eerstvolgende keer wel meegegaan naar de therapeut van mijn vriend om aan te geven dat hij ook geen lichte vorm van autisme heeft, daarvoor ken ik hem goed genoeg. En uit de onderzoeken die hij heeft gehad is ook gebleken dat er geen sprake is van welke vorm van autisme dan ook.
Ik snap overigens best dat je vanuit je wanhoop deze mail zo hebt verstuurd. Het lijkt me frustrerend als je veel van iemand houdt, maar die persoon eigenlijk niet kunt bereiken. En als je dan een artikel tegenkomt met veel herkenning, dan kun je denken: Nou mischien als hij het rustig leest, komt de herkenning bij hem ook.
Ik hoop voor jou dat je vriend toch snel tot de conclusie komt dat zoals het nu gaat, het ook niet helemaal jofel is. Hij zou toch ook gaan moeten gaan beseffen dat jij als zijn partner ook wel eens wil horen hoeveel je voor hem betekend.
Maar sommige mensen kunnen dit niet. En dit heeft niets te maken met dat hij niet van je houdt, maar omdat er bv idd sprake is van lichte autisme of iets anders. En zolang hij dit niet wil of kan beseffen, heb je helaas weinig mogelijkheden: Accepteren en er het beste van zien te maken of je eigen weg gaan.
Romy
Ik kan me voorstellen dat je vriend hierdoor gekwetst is. Ook al is het niet jouw bedoeling geweest. Ik zou dit proberen toch echt nog even goed uit te leggen aan je vriend. En dan niet via de mail
Mijn vriend heeft zelf ernstige communicatieproblemen. Hij loopt hier tegen aan op zijn werk en in zijn priveleven. Hij is erg onzeker (wat helemaal niet nodig is, maar goed) en omdat hem dit zo in de weg zat is hij zelf hulp gaan zoeken. Toen hij de 2e of 3e keer naar therapie is geweest kreeg ik een sms'je met de tekst: ze gaan onderzoeken of ik een vorm van autisme heb. Nu wist hij niet eens goed wat autisme in hield, maar ik ben echt een paar dagen goed over de zeik geweest van dit bericht. Het kwam echt heel rauw op mijn dak. Puur omdat het beeld bij autisme iets was, wat ik bij mijn vriend niet kon plaatsen. Ik dacht de hele tijd aan mensen die urenlang voor een wasmachine heen en weer zaten te schudden. Het was voor mij een heel zwaar beladen woord en daarom was de schrik enorm. En dat is misschien ook wat er met je vriend is gebeurd. Hij heeft wellicht een bepaald beeld bij autisme, terwijl er zoveel verschillende vormen zijn.
Overigens ben ik toen de eerstvolgende keer wel meegegaan naar de therapeut van mijn vriend om aan te geven dat hij ook geen lichte vorm van autisme heeft, daarvoor ken ik hem goed genoeg. En uit de onderzoeken die hij heeft gehad is ook gebleken dat er geen sprake is van welke vorm van autisme dan ook.
Ik snap overigens best dat je vanuit je wanhoop deze mail zo hebt verstuurd. Het lijkt me frustrerend als je veel van iemand houdt, maar die persoon eigenlijk niet kunt bereiken. En als je dan een artikel tegenkomt met veel herkenning, dan kun je denken: Nou mischien als hij het rustig leest, komt de herkenning bij hem ook.
Ik hoop voor jou dat je vriend toch snel tot de conclusie komt dat zoals het nu gaat, het ook niet helemaal jofel is. Hij zou toch ook gaan moeten gaan beseffen dat jij als zijn partner ook wel eens wil horen hoeveel je voor hem betekend.
Maar sommige mensen kunnen dit niet. En dit heeft niets te maken met dat hij niet van je houdt, maar omdat er bv idd sprake is van lichte autisme of iets anders. En zolang hij dit niet wil of kan beseffen, heb je helaas weinig mogelijkheden: Accepteren en er het beste van zien te maken of je eigen weg gaan.
Romy
vrijdag 6 maart 2009 om 14:12
vrijdag 6 maart 2009 om 14:39
Ik vind het heel verkeerd om het op deze manier te doen, maar wat ik ook vreemd vind, is dat je hier zo vaak leest;
Mijn vriend doet dit of dat (anders dan ik dat doe), hij is een lul, autist, narcist, hork, asociale....
Hij houdt niet van knuffelen en is heel direct. Daar ben je toch op gevallen? Of heb je de hele tijd de hoop gehad dat hij toch wél complimenten ging geven, en viel je dus niet op hem maar op het idee van wie hij zou kunnen zijn?
Ik snap dit niet. En mailen en dan zo'n bijlage erbij stoppen snap ik al helemaal niet. Dát is pas direct en weinig affectie tonend.
Mijn vriend doet dit of dat (anders dan ik dat doe), hij is een lul, autist, narcist, hork, asociale....
Hij houdt niet van knuffelen en is heel direct. Daar ben je toch op gevallen? Of heb je de hele tijd de hoop gehad dat hij toch wél complimenten ging geven, en viel je dus niet op hem maar op het idee van wie hij zou kunnen zijn?
Ik snap dit niet. En mailen en dan zo'n bijlage erbij stoppen snap ik al helemaal niet. Dát is pas direct en weinig affectie tonend.
vrijdag 6 maart 2009 om 14:44
quote:lolapaloeza schreef op 06 maart 2009 @ 01:08:
Maaswater jij denkt dat dat Whiteblew inderdaad in haar wijsheid heeft "ontdekt" dat haar vriend autistisch is. Omdat ie nooit complimentjes geeft?
Ze mag absoluut vinden dat het leuker zou zijn als hij spontaner of warmer of knuffeliger of kletseriger of noem allemaal maar op zou zijn. Maar om dan met (zijn!) autisme te komen als reden waarom dat nu niet zo is, vind ik erg ver gezocht. En dan druk ik me mild uit.
Daarnaast valt me op dat ze in eerst instantie het wel erg vind dat ze haar vriend gekwetst heeft, maar dat ze eigenlijk nog steeds bezig is met haar "gelijk" te halen. Daardoor vraag ik me af of ze zelf nou wel zo fijn is om mee te communiceren.
" hee schatje sorry dat je ik je gekwetst heb hoor, maar denk je niet dat ik gelijk heb en al onze problemen eigenlijk door jouw gedrag komen? Hoef je niet door gekwetst te voelen hoor, want het komt allemaal omdat je autistisch bent. Misschien therapie iets voor je, ik vertel de psych wel welk gedrag ik leuk vind dan knutselt hij dat vast zo voor elkaar! Want je psych vind zeker weten ook dat ik gelijk heb. * insert tandpasta smile* "Helemaal mee eens.
Maaswater jij denkt dat dat Whiteblew inderdaad in haar wijsheid heeft "ontdekt" dat haar vriend autistisch is. Omdat ie nooit complimentjes geeft?
Ze mag absoluut vinden dat het leuker zou zijn als hij spontaner of warmer of knuffeliger of kletseriger of noem allemaal maar op zou zijn. Maar om dan met (zijn!) autisme te komen als reden waarom dat nu niet zo is, vind ik erg ver gezocht. En dan druk ik me mild uit.
Daarnaast valt me op dat ze in eerst instantie het wel erg vind dat ze haar vriend gekwetst heeft, maar dat ze eigenlijk nog steeds bezig is met haar "gelijk" te halen. Daardoor vraag ik me af of ze zelf nou wel zo fijn is om mee te communiceren.
" hee schatje sorry dat je ik je gekwetst heb hoor, maar denk je niet dat ik gelijk heb en al onze problemen eigenlijk door jouw gedrag komen? Hoef je niet door gekwetst te voelen hoor, want het komt allemaal omdat je autistisch bent. Misschien therapie iets voor je, ik vertel de psych wel welk gedrag ik leuk vind dan knutselt hij dat vast zo voor elkaar! Want je psych vind zeker weten ook dat ik gelijk heb. * insert tandpasta smile* "Helemaal mee eens.
vrijdag 6 maart 2009 om 14:54
quote:Stoeptegel schreef op 05 maart 2009 @ 11:17:
Wat ik me nu eigenlijk afvraag na de zoveelste topic over help mijn man is autistisch etc : wat doet vrouwen vallen voor een autistische man? Natuurlijk zijn er vele gradaties blabla maar de dames die hier komen posten komen uiteindelijk hier posten omdat ze een probleem hebben vanwege het autisme van hun man.
Zijn ze dan allemaal zo anders in het begin van de relatie? Dat kan ik me gewoonweg niet voorstellen, maar goed. De man van TO ook: ze benoemt dat hij nooit eens iets liefs zegt, zijn gevoelens niet tot weinig uit, weinig sociale contacten heeft , in zichzelf gekeerd is, moeilijk in communiceren, wel commentaar leveren op negatieve manier ( er zit een vlek op je jas bijv).
En zo lees ik nog veel meer op dit forum over zulke mannen. Wat is er zo leuk aan zo'n man? Waarom raak je daar als vrouw verliefd op? helemaal offtopic dit dus het zal wel niet gewaardeerd worden...
Om eerlijk te zijn vraag ik me hetzelfde af, al heb ik er een theorie over bedacht die zorgt dat ik weer kan nadenken over normale dingen.
Triest genoeg zijn er nog heel veel relaties* die "nu eenmaal zo gekomen zijn omdat ze na de date zoenden en toen was hij mijn vriendje", in plaats van dat mensen elkaar eerst willen leren kennen en eens goed nadenken of ze inderdaad met die ander iets willen opbouwen omdat ze het idee hebben dat ze nog wel eens lang en gelukkig willen leven.
Na een tijd, jaartje/anderhalf jaar komen ineens de redenen om toch maar toe te geven dat het niet zo'n goed idee was "diagnoses" tevoorschijn.
* echte liefdes uitgezonderd.
Wat ik me nu eigenlijk afvraag na de zoveelste topic over help mijn man is autistisch etc : wat doet vrouwen vallen voor een autistische man? Natuurlijk zijn er vele gradaties blabla maar de dames die hier komen posten komen uiteindelijk hier posten omdat ze een probleem hebben vanwege het autisme van hun man.
Zijn ze dan allemaal zo anders in het begin van de relatie? Dat kan ik me gewoonweg niet voorstellen, maar goed. De man van TO ook: ze benoemt dat hij nooit eens iets liefs zegt, zijn gevoelens niet tot weinig uit, weinig sociale contacten heeft , in zichzelf gekeerd is, moeilijk in communiceren, wel commentaar leveren op negatieve manier ( er zit een vlek op je jas bijv).
En zo lees ik nog veel meer op dit forum over zulke mannen. Wat is er zo leuk aan zo'n man? Waarom raak je daar als vrouw verliefd op? helemaal offtopic dit dus het zal wel niet gewaardeerd worden...
Om eerlijk te zijn vraag ik me hetzelfde af, al heb ik er een theorie over bedacht die zorgt dat ik weer kan nadenken over normale dingen.
Triest genoeg zijn er nog heel veel relaties* die "nu eenmaal zo gekomen zijn omdat ze na de date zoenden en toen was hij mijn vriendje", in plaats van dat mensen elkaar eerst willen leren kennen en eens goed nadenken of ze inderdaad met die ander iets willen opbouwen omdat ze het idee hebben dat ze nog wel eens lang en gelukkig willen leven.
Na een tijd, jaartje/anderhalf jaar komen ineens de redenen om toch maar toe te geven dat het niet zo'n goed idee was "diagnoses" tevoorschijn.
* echte liefdes uitgezonderd.
vrijdag 6 maart 2009 om 14:58
quote:Boomkat schreef op 05 maart 2009 @ 11:28:
Ik denk dat TO er zelf inmiddels voldoende van doordrongen is dat ze het niet handig heeft aangepakt. Volgens mij is het hele topic daar zelfs om begonnen. Natuurlijk was haar actie nogal bot, kwetsend en wat al niet meer, maar give her a break, ze heeft jarenlang geen complimentje van die man gehad, ik zou ook de wanhoop nabij zijn.
TO, ik zou inderdaad gewoon duidelijk maken dat het je spijt en het verder laten rusten. Laat het maar sudderen bij hem. Is de verklaring op zich niet al een beetje een troost voor je, ook als hij zich daar niet in kan of wil herkennen?
Wel zou ik er inderdaad maar eens over na gaan denken hoe lang jij nog verder kunt op deze manier...
Dat hangt toch van de daden af? Haar vriend wil iedere dag bij haar zijn, dat zegt toch zeker al heel erg veel over hoe gek hij op haar is?
Ik denk dat het een kwestie is van; accepteren of je daar mee kunt leven, of meer bevestiging nodig hebt.
Ik ben ook nooit zo strooierig met mijn gevoelens. Niet naar mijn vriend, wel naar mijn kinderen. Mijn vriend is al helemaal niet strooierig met gevoelens, maar ik merk dat hij gek op me is. Hij kan het wel elke dag zeggen, maar als ik het dan in daden niet merk heb ik er nog niets aan. Dan veel en veel liever zo.
Misschien kan dat artikel ook wel even naar mij gemailt worden
Ik denk dat TO er zelf inmiddels voldoende van doordrongen is dat ze het niet handig heeft aangepakt. Volgens mij is het hele topic daar zelfs om begonnen. Natuurlijk was haar actie nogal bot, kwetsend en wat al niet meer, maar give her a break, ze heeft jarenlang geen complimentje van die man gehad, ik zou ook de wanhoop nabij zijn.
TO, ik zou inderdaad gewoon duidelijk maken dat het je spijt en het verder laten rusten. Laat het maar sudderen bij hem. Is de verklaring op zich niet al een beetje een troost voor je, ook als hij zich daar niet in kan of wil herkennen?
Wel zou ik er inderdaad maar eens over na gaan denken hoe lang jij nog verder kunt op deze manier...
Dat hangt toch van de daden af? Haar vriend wil iedere dag bij haar zijn, dat zegt toch zeker al heel erg veel over hoe gek hij op haar is?
Ik denk dat het een kwestie is van; accepteren of je daar mee kunt leven, of meer bevestiging nodig hebt.
Ik ben ook nooit zo strooierig met mijn gevoelens. Niet naar mijn vriend, wel naar mijn kinderen. Mijn vriend is al helemaal niet strooierig met gevoelens, maar ik merk dat hij gek op me is. Hij kan het wel elke dag zeggen, maar als ik het dan in daden niet merk heb ik er nog niets aan. Dan veel en veel liever zo.
Misschien kan dat artikel ook wel even naar mij gemailt worden
vrijdag 6 maart 2009 om 16:51
quote:Madhe schreef op 06 maart 2009 @ 14:39:
Ik vind het heel verkeerd om het op deze manier te doen, maar wat ik ook vreemd vind, is dat je hier zo vaak leest;
Mijn vriend doet dit of dat (anders dan ik dat doe), hij is een lul, autist, narcist, hork, asociale....
Hij houdt niet van knuffelen en is heel direct. Daar ben je toch op gevallen? Of heb je de hele tijd de hoop gehad dat hij toch wél complimenten ging geven, en viel je dus niet op hem maar op het idee van wie hij zou kunnen zijn?
Madhe, ik ben met je eens dat er snel met allerlei etiketjes en hokjes gegooid wordt. En als heel direct is dan zul je dat ook wel snel doorhebben, hoewel ik me nog kan voorstellen dat als je iemand leert kennen en die persoon vindt jou leuk dat er dan vooral hele directe opmerkingen gemaakt worden die heel complimenteus voor je zijn en dan is het natuurlijk wel een leuke eigenschap. Dat die na de roze wolk aan beide kanten ook heel direct zegt dat dat kledingstuk lelijk staat of je een dikke kont hebt is natuurlijk wel wat moeilijker op te vatten als leuke spontaniteit.
Wat betreft narcisme is het overigens zo dat zo iemand zich in het begin echt anders voordoet dan later. In het begin passen ze zich helemaal aan je aan en klopt alles. Je valt dus niet op iemand die je naar beneden haalt en alles beter weet dan jij en continu de controle wil hebben, dubbele standaards heeft etc. Je valt op iemand die charmant is, helemaal voor je gaat, zelfvertrouwen heeft, interesses met je deelt etc. Dat verandert als de buit binnen is en dan wordt langzaam je zelfvertrouwen afgebroken. Je valt dus op het idee dat zij geven te kunnen zijn. Dat je blijft als je ontdekt dat dat beeld niet klopt, ja, dat is dan wel bijzonder (maar dat heb ik gelukkig niet gedaan).
Ik vind het heel verkeerd om het op deze manier te doen, maar wat ik ook vreemd vind, is dat je hier zo vaak leest;
Mijn vriend doet dit of dat (anders dan ik dat doe), hij is een lul, autist, narcist, hork, asociale....
Hij houdt niet van knuffelen en is heel direct. Daar ben je toch op gevallen? Of heb je de hele tijd de hoop gehad dat hij toch wél complimenten ging geven, en viel je dus niet op hem maar op het idee van wie hij zou kunnen zijn?
Madhe, ik ben met je eens dat er snel met allerlei etiketjes en hokjes gegooid wordt. En als heel direct is dan zul je dat ook wel snel doorhebben, hoewel ik me nog kan voorstellen dat als je iemand leert kennen en die persoon vindt jou leuk dat er dan vooral hele directe opmerkingen gemaakt worden die heel complimenteus voor je zijn en dan is het natuurlijk wel een leuke eigenschap. Dat die na de roze wolk aan beide kanten ook heel direct zegt dat dat kledingstuk lelijk staat of je een dikke kont hebt is natuurlijk wel wat moeilijker op te vatten als leuke spontaniteit.
Wat betreft narcisme is het overigens zo dat zo iemand zich in het begin echt anders voordoet dan later. In het begin passen ze zich helemaal aan je aan en klopt alles. Je valt dus niet op iemand die je naar beneden haalt en alles beter weet dan jij en continu de controle wil hebben, dubbele standaards heeft etc. Je valt op iemand die charmant is, helemaal voor je gaat, zelfvertrouwen heeft, interesses met je deelt etc. Dat verandert als de buit binnen is en dan wordt langzaam je zelfvertrouwen afgebroken. Je valt dus op het idee dat zij geven te kunnen zijn. Dat je blijft als je ontdekt dat dat beeld niet klopt, ja, dat is dan wel bijzonder (maar dat heb ik gelukkig niet gedaan).
vrijdag 6 maart 2009 om 16:55
quote:Madhe schreef op 06 maart 2009 @ 14:59:
Daarnaast merkt to wel dat haar vriend gekwetst (is ook een emotie, toch?) is. Ze merkt alleen zijn gevoelens voor haar niet, maar misschien laat hij die op een hele andere manier zien dan zij dat verwacht of wil.Autisme wil niet zeggen dat je geen emoties hebt. Ze worden anders geuit. En de meeste autisten snappen vooral emoties van anderen niet goed, ze pikken ze niet op. In heftige gevallen snappen ze bijvoorbeeld niet dat als ze iemand anders schoppen dat die persoon dan pijn heeft. In minder heftige gevallen merk je bijvoorbeeld absoluut geen empathie als iemand een verhaal vertelt over iets wat ze overkomen is (emotioneel of lichamelijk). Sommigen reageren dan heel zakelijk en feitelijk. Aan zo'n verhaal verbinden ze niet de emotie he wat rot voor die persoon, terwijl wij dat meestal wel zullen doen. Maar ze voelen zelf wel degelijk emoties hoor.
Daarnaast merkt to wel dat haar vriend gekwetst (is ook een emotie, toch?) is. Ze merkt alleen zijn gevoelens voor haar niet, maar misschien laat hij die op een hele andere manier zien dan zij dat verwacht of wil.Autisme wil niet zeggen dat je geen emoties hebt. Ze worden anders geuit. En de meeste autisten snappen vooral emoties van anderen niet goed, ze pikken ze niet op. In heftige gevallen snappen ze bijvoorbeeld niet dat als ze iemand anders schoppen dat die persoon dan pijn heeft. In minder heftige gevallen merk je bijvoorbeeld absoluut geen empathie als iemand een verhaal vertelt over iets wat ze overkomen is (emotioneel of lichamelijk). Sommigen reageren dan heel zakelijk en feitelijk. Aan zo'n verhaal verbinden ze niet de emotie he wat rot voor die persoon, terwijl wij dat meestal wel zullen doen. Maar ze voelen zelf wel degelijk emoties hoor.
vrijdag 6 maart 2009 om 17:03
quote:Madhe schreef op 06 maart 2009 @ 14:39:
Ik vind het heel verkeerd om het op deze manier te doen, maar wat ik ook vreemd vind, is dat je hier zo vaak leest;
Mijn vriend doet dit of dat (anders dan ik dat doe), hij is een lul, autist, narcist, hork, asociale....
Hij houdt niet van knuffelen en is heel direct. Daar ben je toch op gevallen? Of heb je de hele tijd de hoop gehad dat hij toch wél complimenten ging geven, en viel je dus niet op hem maar op het idee van wie hij zou kunnen zijn?
Ik snap dit niet. En mailen en dan zo'n bijlage erbij stoppen snap ik al helemaal niet. Dát is pas direct en weinig affectie tonend.Helemaal mee eens, mag iemand niet meer gewoon een beetje botte hond zijn? Ik ben zelf ook een stuk onattenter dan partner maar de rapen zouden goed gaar zijn als hij met een sticker langs zou komen.... Ik zou eerst een even vragen wanneer hij dan een medische opleiding heeft gevolgd want daar heb ik niks van mee gekregen.
Ik vind het heel verkeerd om het op deze manier te doen, maar wat ik ook vreemd vind, is dat je hier zo vaak leest;
Mijn vriend doet dit of dat (anders dan ik dat doe), hij is een lul, autist, narcist, hork, asociale....
Hij houdt niet van knuffelen en is heel direct. Daar ben je toch op gevallen? Of heb je de hele tijd de hoop gehad dat hij toch wél complimenten ging geven, en viel je dus niet op hem maar op het idee van wie hij zou kunnen zijn?
Ik snap dit niet. En mailen en dan zo'n bijlage erbij stoppen snap ik al helemaal niet. Dát is pas direct en weinig affectie tonend.Helemaal mee eens, mag iemand niet meer gewoon een beetje botte hond zijn? Ik ben zelf ook een stuk onattenter dan partner maar de rapen zouden goed gaar zijn als hij met een sticker langs zou komen.... Ik zou eerst een even vragen wanneer hij dan een medische opleiding heeft gevolgd want daar heb ik niks van mee gekregen.
vrijdag 6 maart 2009 om 17:26
quote:aikidoka schreef op 06 maart 2009 @ 16:51:
[...]
Madhe, ik ben met je eens dat er snel met allerlei etiketjes en hokjes gegooid wordt. Dat bedoelde ik voornamelijk te zeggen. En als heel direct is dan zul je dat ook wel snel doorhebben, hoewel ik me nog kan voorstellen dat als je iemand leert kennen en die persoon vindt jou leuk dat er dan vooral hele directe opmerkingen gemaakt worden die heel complimenteus voor je zijn en dan is het natuurlijk wel een leuke eigenschap. Als iemand direct is, is die persoon direct. Het is dan een beetje naief om te denken dat die persoon op andere gebieden indirect zou zijn. Dat die na de roze wolk aan beide kanten ook heel direct zegt dat dat kledingstuk lelijk staat of je een dikke kont hebt is natuurlijk wel wat moeilijker op te vatten als leuke spontaniteit. Maar we hebben het wel over dezelfde directheid, toch?
Wat betreft narcisme is het overigens zo dat zo iemand zich in het begin echt anders voordoet dan later. In het begin passen ze zich helemaal aan je aan en klopt alles. Je valt dus niet op iemand die je naar beneden haalt en alles beter weet dan jij en continu de controle wil hebben, dubbele standaards heeft etc. Je valt op iemand die charmant is, helemaal voor je gaat, zelfvertrouwen heeft, interesses met je deelt etc. Dat verandert als de buit binnen is en dan wordt langzaam je zelfvertrouwen afgebroken. Je valt dus op het idee dat zij geven te kunnen zijn. Dat je blijft als je ontdekt dat dat beeld niet klopt, ja, dat is dan wel bijzonder (maar dat heb ik gelukkig niet gedaan).
Er zullen niet zoveel narcisten rondlopen als het forum ons wil doen geloven lijkt me. Het is namelijk opvallend vaak zo, dat de ex-vriendin de ex-vriend een narcist noemt. En daar is dan geen psychiater aan te pas gekomen.
In veel gevallen is de verkering toch tegengevallen voor de ene, laat die dat op een lompe manier merken en laat de ander een spel met zich spelen. Dan spreek je in de meeste gevallen nog altijd over oetlullen en naieve vrouwen die voor minder gaan dat wat ze waard zijn, maar in naam van de liefde hopen dat het beter gaat, ipv over narcisten. Ze bestaan, dat weet ik. Ik ben kort door de bocht, dat weet ik ook.
Maar ergens geloof ik heel sterk dat ik behoorlijk gelijk heb hierin.
[...]
Madhe, ik ben met je eens dat er snel met allerlei etiketjes en hokjes gegooid wordt. Dat bedoelde ik voornamelijk te zeggen. En als heel direct is dan zul je dat ook wel snel doorhebben, hoewel ik me nog kan voorstellen dat als je iemand leert kennen en die persoon vindt jou leuk dat er dan vooral hele directe opmerkingen gemaakt worden die heel complimenteus voor je zijn en dan is het natuurlijk wel een leuke eigenschap. Als iemand direct is, is die persoon direct. Het is dan een beetje naief om te denken dat die persoon op andere gebieden indirect zou zijn. Dat die na de roze wolk aan beide kanten ook heel direct zegt dat dat kledingstuk lelijk staat of je een dikke kont hebt is natuurlijk wel wat moeilijker op te vatten als leuke spontaniteit. Maar we hebben het wel over dezelfde directheid, toch?
Wat betreft narcisme is het overigens zo dat zo iemand zich in het begin echt anders voordoet dan later. In het begin passen ze zich helemaal aan je aan en klopt alles. Je valt dus niet op iemand die je naar beneden haalt en alles beter weet dan jij en continu de controle wil hebben, dubbele standaards heeft etc. Je valt op iemand die charmant is, helemaal voor je gaat, zelfvertrouwen heeft, interesses met je deelt etc. Dat verandert als de buit binnen is en dan wordt langzaam je zelfvertrouwen afgebroken. Je valt dus op het idee dat zij geven te kunnen zijn. Dat je blijft als je ontdekt dat dat beeld niet klopt, ja, dat is dan wel bijzonder (maar dat heb ik gelukkig niet gedaan).
Er zullen niet zoveel narcisten rondlopen als het forum ons wil doen geloven lijkt me. Het is namelijk opvallend vaak zo, dat de ex-vriendin de ex-vriend een narcist noemt. En daar is dan geen psychiater aan te pas gekomen.
In veel gevallen is de verkering toch tegengevallen voor de ene, laat die dat op een lompe manier merken en laat de ander een spel met zich spelen. Dan spreek je in de meeste gevallen nog altijd over oetlullen en naieve vrouwen die voor minder gaan dat wat ze waard zijn, maar in naam van de liefde hopen dat het beter gaat, ipv over narcisten. Ze bestaan, dat weet ik. Ik ben kort door de bocht, dat weet ik ook.
Maar ergens geloof ik heel sterk dat ik behoorlijk gelijk heb hierin.
vrijdag 6 maart 2009 om 17:32
quote:Madhe schreef op 06 maart 2009 @ 17:26:
[...]
Er zullen niet zoveel narcisten rondlopen als het forum ons wil doen geloven lijkt me. Het is namelijk opvallend vaak zo, dat de ex-vriendin de ex-vriend een narcist noemt. En daar is dan geen psychiater aan te pas gekomen.
In veel gevallen is de verkering toch tegengevallen voor de ene, laat die dat op een lompe manier merken en laat de ander een spel met zich spelen. Dan spreek je in de meeste gevallen nog altijd over oetlullen en naieve vrouwen die voor minder gaan dat wat ze waard zijn, maar in naam van de liefde hopen dat het beter gaat, ipv over narcisten. Ze bestaan, dat weet ik. Ik ben kort door de bocht, dat weet ik ook.
Maar ergens geloof ik heel sterk dat ik behoorlijk gelijk heb hierin.Dat geloof ik met jou. Het zou wat zijn als we hier collectief psychische aandoeningen erbij gaan halen voor al die vrouwen die hier komen vertellen dat ze zich (meestal) financieel in de zak hebben laten schijten door ex of die gsm/hyves/mail en wat al niet meer lopen checken van partner.
[...]
Er zullen niet zoveel narcisten rondlopen als het forum ons wil doen geloven lijkt me. Het is namelijk opvallend vaak zo, dat de ex-vriendin de ex-vriend een narcist noemt. En daar is dan geen psychiater aan te pas gekomen.
In veel gevallen is de verkering toch tegengevallen voor de ene, laat die dat op een lompe manier merken en laat de ander een spel met zich spelen. Dan spreek je in de meeste gevallen nog altijd over oetlullen en naieve vrouwen die voor minder gaan dat wat ze waard zijn, maar in naam van de liefde hopen dat het beter gaat, ipv over narcisten. Ze bestaan, dat weet ik. Ik ben kort door de bocht, dat weet ik ook.
Maar ergens geloof ik heel sterk dat ik behoorlijk gelijk heb hierin.Dat geloof ik met jou. Het zou wat zijn als we hier collectief psychische aandoeningen erbij gaan halen voor al die vrouwen die hier komen vertellen dat ze zich (meestal) financieel in de zak hebben laten schijten door ex of die gsm/hyves/mail en wat al niet meer lopen checken van partner.
vrijdag 6 maart 2009 om 18:34
Volgens mij is het op dit forum vaker; vreemdgaan en vriendlief is zijn interesse kwijt (geraakt), of gedumpt zijn dat een reden is om een ex vriend een narcist te noemen.
Op zich helpt het wel om alle negatieve kanten van een ex even uit te vergroten om weer blij te worden met het alleen zijn, maar dat mag van mij best binnen het redelijke blijven. Woede is een stukje van het verwerkingsproces, maar ik weiger te geloven dat die vriend in het begin ook zo'n arrogante, zelfverzekerde, egoistische klootzak was. Wel denk ik dat de vrouw in kwestie eventueel te erg op de roze wolk zat, naief hoopte dat het goed zou zijn, terwijl er genoeg signalen zijn afgegeven.
Daarbij lijkt het me (ik weet het niet zeker) dat een échte narcist zich zo geweldig vindt dat hij dat in het begin ook niet zal kunnen verbergen.
Op zich helpt het wel om alle negatieve kanten van een ex even uit te vergroten om weer blij te worden met het alleen zijn, maar dat mag van mij best binnen het redelijke blijven. Woede is een stukje van het verwerkingsproces, maar ik weiger te geloven dat die vriend in het begin ook zo'n arrogante, zelfverzekerde, egoistische klootzak was. Wel denk ik dat de vrouw in kwestie eventueel te erg op de roze wolk zat, naief hoopte dat het goed zou zijn, terwijl er genoeg signalen zijn afgegeven.
Daarbij lijkt het me (ik weet het niet zeker) dat een échte narcist zich zo geweldig vindt dat hij dat in het begin ook niet zal kunnen verbergen.
vrijdag 6 maart 2009 om 18:45
Een stoornis erbij halen is vaak een middel om zelf totaal niet schuldig te hoeven zijn aan dat wat er in de relatie niet goed gaat. Daarbij is het altijd mooi om te cirkel redeneren dat je vriend dan wel een stoornis heeft, of anders wel in ontkenning zit, wat vast ook weer een kenmerk is van zijn stoornis.
Dus het is zijn "schuld", en jij bent juist zo'n prachtvrouw dat je ondanks zijn gebrek toch bij hem blijft en er iets van probeert te maken.
Met narcisme lijkt het er vaak op neer te komen dat de dame in kwestie vergeet dat je altijd erg geinteresseerd bent als je verliefd bent. Als de verliefdheid (van zijn kant) over gaat blijkt je vriendje toch niet zo veel van die arthouse films, fotoalbums van jou toen je klein was, of waterpolo kijken te houden. En opeens wil ie ook geen kinderen meer met je en vind ie bertje een heule stomme naam terwijl hij nog wel zelf gezegd had dat de oudste zo zou gaan heten!
Dat is normaal hoor, maar nee hij heeft gelogen, bedrogen jou gemanipuleerd etcetc.
Maar alleen de verliefdheid is over, thats it. Hij is weer op aarde geland, de hormonen zijn weer gaan liggen, meer niet.
En natuurlijk zijn er mensen met autisme of narcisme, maar dat levert vaak heel andere problemen op dan hier beschreven wordt, en in zo'n relatie kom je niet zo maar terecht. (en dan nog stuur je niet zo'n pedant mailtje)
Dus het is zijn "schuld", en jij bent juist zo'n prachtvrouw dat je ondanks zijn gebrek toch bij hem blijft en er iets van probeert te maken.
Met narcisme lijkt het er vaak op neer te komen dat de dame in kwestie vergeet dat je altijd erg geinteresseerd bent als je verliefd bent. Als de verliefdheid (van zijn kant) over gaat blijkt je vriendje toch niet zo veel van die arthouse films, fotoalbums van jou toen je klein was, of waterpolo kijken te houden. En opeens wil ie ook geen kinderen meer met je en vind ie bertje een heule stomme naam terwijl hij nog wel zelf gezegd had dat de oudste zo zou gaan heten!
Dat is normaal hoor, maar nee hij heeft gelogen, bedrogen jou gemanipuleerd etcetc.
Maar alleen de verliefdheid is over, thats it. Hij is weer op aarde geland, de hormonen zijn weer gaan liggen, meer niet.
En natuurlijk zijn er mensen met autisme of narcisme, maar dat levert vaak heel andere problemen op dan hier beschreven wordt, en in zo'n relatie kom je niet zo maar terecht. (en dan nog stuur je niet zo'n pedant mailtje)
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
