help, vader drinkt weer

21-06-2009 08:25 77 berichten
Alle reacties Link kopieren
Waar moet ik beginnen? Zit me op de bank compleet verslagen en verdrietig te voelen. Mijn vader was/is alcoholist. Heeft mijn hele jeugd gedronken, dat was vrij bepalend mag ik wel zeggen. Hij stond al tien jaar droog, is gestopt destijds. Maar het was allemaal wel vrij heftig.

Nu ligt hij al twee jaar in een nare rotscheiding met mijn moeder. Maar, hij heeft open kaart gespeeld, voor het eerst in mijn leven over zijn drankgebruik, en ook echt geluisterd naar mijn verhaal. Doordat hij open &eerlijk en nuchter was kreeg ik een vader de afgelopen jaren. Ontstond er een betere band en vertrouwen. Heb hem gesteund in al dit gedoe. Was zo blij dat hij na al die jaren verantwoordelijkheid nam.



Gisteravond, op een feestje wat hij voor mijn verjaardag had georganiseerd heb ik ontdekt dat hij weer stiekem drinkt. (Aan hem gemerkt dat ie had gebruikt en daarna de bewijzen gevonden)Ik vind het zo erg. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Aan de ene kant wil ik dit niet meer in mijn leven, dat is er genoeg door bepaald geweest. Aan de andere kan wil ik de vader die ik heb gekregen ook niet kwijt. Maar nu moet ik weer altijd op mijn hoede zijn, ga zijn kleindochter nimmer nooit niet bij hem alleen laten. Ik wil dit niet meer. Ik voel me zo verslagen
Alle reacties Link kopieren
de pest is dat je diep in je hart blijft hopen, maar een alcoholist zal je altijd teleur stellen.
Alle reacties Link kopieren
quote:meds schreef op 22 juni 2009 @ 01:01:

de pest is dat je diep in je hart blijft hopen, maar een alcoholist zal je altijd teleur stellen.klopt ! hopen tegen beter weten in tot aan zn dood
Alle reacties Link kopieren
tien jaar is best wel lang. En dit speelt een maand schat ik hooguit twee. Ik hoop dat het tij nog te keren is. Maar eerst maar eens accepteren dat het weer terug is.
Alle reacties Link kopieren
Heb je ooit geweten wat er achter die verslaving zit? Waarom is hij zo mensenschuw als je beschrijft?



Jullie relatie kun je nog onderhouden zolang je voor jezelf hard houdt en naar hem uitspreekt dat je een gesprek of contact afbreekt zodra je voelt dat er drank in het spel is. Je kunt de relatie versterken door op zoek te gaan naar de man achter de alcoholist.



Wees zelf leider in die openheid als hij zich weer terugtrekt.

-en ik weet dat dat makkelijk gezegd is, ik zal echt niet tegen mijn moeder durven zeggen wat ik echt voel of denk-
Alle reacties Link kopieren
quote:amarettocola schreef op 21 juni 2009 @ 22:22:

Och meis,wat moeilijk voor je,al je vertrouwen in 1 klap weer weg..



Ik kan maar 1 ding adviseren en dat is proberen om afstand te nemen emotioneel,hoe zwaar dat ook is...



Heb een zusje die alcoholist is en afgelopen nacht met dr dronken kop weer het ziekenhuis ingeramd is...hoeveel pijn het ook doet,ik neem afstand nu...weet niet voor hoe lang maar kan het ook niet meer aan.



Het is uiteindelijk HUN probleem maar ze maken het jouw probleem..

Maar heb verder geen oplossingen(waren die er maar,want het is zooo moeilijk als je de mensen waar je van houdt zo kapot ziet gaan)



Heel veel sterkte ermee

Schrijf lekker van je af hier,dat lucht al een heleboel op door met lotgenoten te praten..Ik word hier wel een beetje boos van. Hun probleem is uiteindelijk ook ons probleem. Een alcoholverslaving wordt niet voor niks een gezinsziekte genoemd en ik heb er ook moeite mee dat je zegt dat je afstand moet nemen van de alcoholist. Mijn vader is met zijn zatte kop achter het stuur gaan zitten en heeft drank voor zichzelf gehaald bij de supermarkt. Godzijdank is mijn moeder er op tijd achter gekomen en heeft de auto weer bij de supermarkt weggehaald, maar hij had maar iemand moeten aanrijden. Dan had ie niet alleen zijn eigen gezin in zijn ellende meegesleurd, maar ook het gezin van een ander.
Alle reacties Link kopieren
Overigens heeft mijn vader nu een hele fijne arts getroffen die hem wil helpen. Deze huisarts is de vervanger van zijn eigen huisarts en zit 1 dag in de week in de praktijk. De overige dagen van de week brengt ie als arts in het leger door. Dankzij hem staat mijn vader nu bijna 3 weken droog.
Alle reacties Link kopieren
Mag ik een hele naieve vraag stellen?

Wij hadden vroeger iemand in de kennisenkring die aan de drank was.

Hij heeft hulp gezocht en kreeg toen pillen die hij iedere dag moest slikken.

Als hij dan ook maar een kersenbonbon zou eten, zou hij echt doodziek worden.

Door die pillen een hele lange tijd te slikken onder toezicht (iedere dag melden voor een pil) ging dat goed.

In het begin ging hij wel eens de fout in maar werd dan zo ziek, dat was niet te geloven.

Uiteindelijk dronk hij niet meer.

Zijn die pillen niet voor iedereen te krijgen?

Dan kan je toch als echtgenote een deal met je man sluiten: Aan die pillen en anders idd afstand nemen?
Alle reacties Link kopieren
Weet ik niet. Ik denk niet dat je zomaar pillen kunt krijgen en bovendien: die pillen zijn slechts symptoombestrijding. Het werkelijk probleem pak je daar niet mee aan.
Alle reacties Link kopieren
quote:traincha2 schreef op 22 juni 2009 @ 09:08:

[...]





Ik word hier wel een beetje boos van. Hun probleem is uiteindelijk ook ons probleem. Een alcoholverslaving wordt niet voor niks een gezinsziekte genoemd en ik heb er ook moeite mee dat je zegt dat je afstand moet nemen van de alcoholist. Mijn vader is met zijn zatte kop achter het stuur gaan zitten en heeft drank voor zichzelf gehaald bij de supermarkt. Godzijdank is mijn moeder er op tijd achter gekomen en heeft de auto weer bij de supermarkt weggehaald, maar hij had maar iemand moeten aanrijden. Dan had ie niet alleen zijn eigen gezin in zijn ellende meegesleurd, maar ook het gezin van een ander.



Hoef je niet boos om te worden,ik doe het op mijn manier en dat is afstand nemen hoeveel pijn het ook doet,maar heb mijn eigen gezin en ze is hier altijd welkom maar ben er klaar mee om te dienen als eeuwige scheldpaal waar ze maar op kan tieren omdat HAAR leven niet leuk is...



Maar goed,er zit bij haar nog veel meer achter,psychisch enz...



Heb heel wat met dr afgezeuld naar instanties enz...Ze wil gewoon niet...Of kan het niet,wij als familie zitten ook met de handen in het haar,en mijn ouders zitten ook vol zorgen,god,net nog met mijn moeder aan de telefoon gezeten,die klept maar weer naar het ziekenhuis,want ja,het is wel haar kind........Maar goed,wat ik zeggen wilde,afstand nemen is het enige wat voor mij nu een beetje helpt maar de angst dat er echt wat gebeurd zit er altijd hoor..
Alle reacties Link kopieren
quote:mamzelle schreef op 22 juni 2009 @ 09:08:

Heb je ooit geweten wat er achter die verslaving zit? Waarom is hij zo mensenschuw als je beschrijft?



Ik heb een vermoeden. Hij is vanzichzelf denk ik niet de meest emotioneel stabielste, in elk geval was zijn moeder dat niet. Als klein kind ook teveel aan zijn lot overgelaten denk ik. Maar heb alleen maar wat sporadische puzzelstukjes via familie los kunnen krijgen. Blijkbaar heeft mijn oma een paar keer in een rusthuis gezeten toen hij jong was. Zijn broers zussen waren oud genoeg om thuis te blijven. Hij ging dan steeds een paar maanden naar een tehuis. Maar mijn vader doet niet, met of zonder drank, aan zelfreflectie. Maar ik vermoed dat dit best bepalend is geweest. Ook is hij iemand die meer van zichzelf eist dan hij aankan. En tot slot hadden mijn ouders geen wederzijds gelijkwaardige relatie. Hebben elkaar niet doen groeien. Mijn moeder is een hele sterke manipulatieve persoonlijkheid. Die altijd gaat voor haar belang.
Alle reacties Link kopieren
quote:amarettocola schreef op 22 juni 2009 @ 11:47:

[...]





Hoef je niet boos om te worden,ik doe het op mijn manier en dat is afstand nemen hoeveel pijn het ook doet,maar heb mijn eigen gezin en ze is hier altijd welkom maar ben er klaar mee om te dienen als eeuwige scheldpaal waar ze maar op kan tieren omdat HAAR leven niet leuk is...



Maar goed,er zit bij haar nog veel meer achter,psychisch enz...



Heb heel wat met dr afgezeuld naar instanties enz...Ze wil gewoon niet...Of kan het niet,wij als familie zitten ook met de handen in het haar,en mijn ouders zitten ook vol zorgen,god,net nog met mijn moeder aan de telefoon gezeten,die klept maar weer naar het ziekenhuis,want ja,het is wel haar kind........Maar goed,wat ik zeggen wilde,afstand nemen is het enige wat voor mij nu een beetje helpt maar de angst dat er echt wat gebeurd zit er altijd hoor..hmmmm.....mijn reactie was ook wel wat ongenuanceerd. Sorry daarvoor.
Alle reacties Link kopieren
Hoi lief dametje,



Is je vader aangesloten bij een zelfhulp groep? Bijv de AA? neem aan dat hij wel weer wilt stoppen.... Een scheiding en daar de nare gevolgen van kan maken dat iemand weer naar verdoving gaat zoeken, in zijn geval is dit door middel van alcohol.



Praat er 's met hem over, hij zal de oorzaak van het willen verdoven aan moeten pakken anders zal iedere x bij tegenslag, erge tegenslag tot een terugval kunnen leiden....



Een zelfhulp groep heeft vaak eerder door dan jij zelf waar je, jezelf vaak mee voor de gek wilt houden.... smoesjes om te rechtvaardigen vooral tegenover jezelf om je weer te verdoven....



't is wel belangrijk dat hij het werkelijk zelf wil!!



Zou als ik jou was eens contact zoeken met de Al-anon die helpen fam. leden van een alcohol verslaafde/alcoholist/ hoe je het beestje ook wilt noemen.... Al-anon



Sterkte! En loslaten in liefde is soms het beste wat je voor een verslaafd iemand kan doen......



Groetjes Fajah
Alle reacties Link kopieren
quote:traincha2 schreef op 22 juni 2009 @ 12:47:

[...]





hmmmm.....mijn reactie was ook wel wat ongenuanceerd. Sorry daarvoor.Geeft niet,dit soort discussies liggen heel gevoelig denk ik omdat iedereen er zo anders mee om gaat..
Alle reacties Link kopieren
het heeft niet zoveel zin om te zoeken naar mogelijke oorzaken en gesprekken of therapieën om deze problemen op te lossen helpen ook niet zolang de patiënt nog drinkt. Als je drinkt gaat de drank altijd voor, het is een enorm egoïstische bezigheid. Er zullen heus factoren zijn waardoor iemand sneller naar de fles grijpt maar het mag geen excuus zijn. De alcoholist is zelf verantwoordelijk voor die keuze, hij is immers volwassen.
Alle reacties Link kopieren
Wil toch ook nog even meeschrijven,heb alleen niet alle postings gelezen,dus zal waarschijnlijk wel herhalen wat er al gezegd is.

Weet helaas uit eigen ervaring hoe wanhopig je je kunt voelen,om iemand die zo dicht bij je staat niet meer te kunnen vertrouwen,en zoals je zelf al schrijft altijd weer op je hoede te zijn.

Mijn oudste zoon 28 jaar,is ook o.a verslaafd aan drank,maar wat is dat een rotverslaving bah......



Ik heb helaas ondervonden,dat de beste maniet om hier mee om te gaan,afstand nemen,is

Ik heb geprobeerd te redden,omdat ik echt dacht dat ik dat kon,helaas is dat niet gelukt,en heeft gevangenisstraf, taakstraf,reclassering,hem nog steeds niet terug op het rechte pad kunnen krijgen.

Hij blijft liegen over alles,om maar te verbergen dat hij drinkt.

Gisteravond kwam hij bij me,en vertelde dat hij het leven niet meer zag zitten,hij zocht steun en begrip.

Ik heb hem gezegd,dat het niets uitmaakte wat ik hem zei,hij hoord me toch niet.



Dametje,wil je vooral heel veel sterkte wensen
Alle reacties Link kopieren
Nog even inhaken op de posting van Meds.......

Helaas zo waar....er is altijd een excuus om te drinken,een verjaardag.....een regenachtige dag....omdat het weekeind is,of gewoon omdat het zo gezellig is,tijdens het pokeren,omdat je je grieperig voelt,kiespijn hebt,om even rustig te worden,om je voor te bereiden op iets engs......omdat het zulk mooi weer is.

Heb ze helaas allemaal al voorbij horen komen,en nog wel vele andere,goeie redenen om te drinken.

Ik heb hem laatst nog gezegd........als jij alle energie die je nu steekt in het verzinnen van smoezen,het van de ene hoek van de stad rennen,om niet te vaak bij die ene slijter te komen.

Als jij al die energie eens zou omzetten,in het aannemen van hulp..................
Alle reacties Link kopieren
quote:Fajah schreef op 22 juni 2009 @ 12:58:

Hoi lief dametje,



Is je vader aangesloten bij een zelfhulp groep? Bijv de AA? neem aan dat hij wel weer wilt stoppen.... Een scheiding en daar de nare gevolgen van kan maken dat iemand weer naar verdoving gaat zoeken, in zijn geval is dit door middel van alcohol.



Praat er 's met hem over, hij zal de oorzaak van het willen verdoven aan moeten pakken anders zal iedere x bij tegenslag, erge tegenslag tot een terugval kunnen leiden....



Een zelfhulp groep heeft vaak eerder door dan jij zelf waar je, jezelf vaak mee voor de gek wilt houden.... smoesjes om te rechtvaardigen vooral tegenover jezelf om je weer te verdoven....



't is wel belangrijk dat hij het werkelijk zelf wil!!



Zou als ik jou was eens contact zoeken met de Al-anon die helpen fam. leden van een alcohol verslaafde/alcoholist/ hoe je het beestje ook wilt noemen.... Al-anon



Sterkte! En loslaten in liefde is soms het beste wat je voor een verslaafd iemand kan doen......



Groetjes Fajah Wij gaan naar Al-Anon. Ik heb eerlijk gezegd voor mijzelf niet echt het gevoel dat het iets helpt want er wordt steeds gezegd dat je aan jezelf moet denken en uiteindelijk worden die bijeenkomsten een herhaling van zetten, maar wat ik dan weer interessant vind zijn de discussies die ontstaan. Waarom iemand toch bij zijn partner blijft bijvoorbeeld
Alle reacties Link kopieren
quote:traincha2 schreef op 22 juni 2009 @ 14:22:

[...]





Wij gaan naar Al-Anon. Ik heb eerlijk gezegd voor mijzelf niet echt het gevoel dat het iets helpt want er wordt steeds gezegd dat je aan jezelf moet denken en uiteindelijk worden die bijeenkomsten een herhaling van zetten, maar wat ik dan weer interessant vind zijn de discussies die ontstaan. Waarom iemand toch bij zijn partner blijft bijvoorbeeld



Hoe het werkt bij de Al-anon weet ik natuurlijk niet maar ik weet dat er mensen, vooral kids er erg veel baat bij kunnen hebben...

Misschien is het net zoals bij een AA groep, de ene ligt je voel je een klik, en bij de ander wil je snel weg.. vaak is het zoeken veel alcoholist/verslaafden die zeggen vaak na een ervaring van een groep die niet aansluit o de AA nix voor mij en blablabla... vaak belanden ze dan bij andere instanties, vaak zoeken ze het op geestelijk vlak [vaak worden alcoholisten bij bijv. de ziekte borderline ingedeeld] of dergelijk, nare jeugd gehad of zoiets, om uiteindelijk toch weer bij de AA terecht te komen. of anders......

Zou je mss niet eens een andere groep willen bezoeken?

Deed ik zelf ook anders wordt het vaak een herhaling van als er niet veel nieuwe mensen bij komen.....



Meds je hebt gelijk, als iemand niet echt zelf wil stoppen dan is de dood van de kat van de buurman al genoeg om een wijntje te pakken 't was zoooo'n lief beest en boehoe... en de rest......



Wat ik zo fijn vindt bij de AA is de saamhorigheid, openheid, meeleven, maar je ook goed de waarheid zeggen als het nodig is, zien dat "alcoholisten" gewoon leuke mensen zijn van alle leeftijden en uit verschillende beroepsgroepen...



Groetjes Fajah
Alle reacties Link kopieren
Dat Al-anon had net een bijeenkomst uitgerekend op dag dat ik het ontdekte.

Dat loslaten en afstand nemen dat heb ik allemaal meer dan tien jaar geleden gedaan. Maar nu? Is er toch de vraag of het tij eventueel nog te keren is aan de ene kant, en aan de andere kant wil ik er NIET meer in meegezogen worden. Hij is toch tien jaar gestopt geweest. Dat is niet niks.

En de oorzaken zie ik niet als excuus. Maar het helpt wel om ze te weten.



Gelukkig heeft mijn oude therapeut op de valreep voor de vakantie morgenmiddag een plekje voor me. Ik zit zo op slot nu qua emoties en dat vind ik niet fijn. Ik zou liever even goed huilen dan zo rationeel te zijn als ik me nu opstel. Misschien dat mijn vader weer wordt zoals hij vroeger was, maar ik wil niet meer zorgen/ piekeren/redden, zoals ik dat vroeger deed.
Alle reacties Link kopieren
Lief Dametje,



Huil maar als je dat wil, dat lucht op!



Je bent een kei van een dochter! Super lief ws net als haar vader, meeste mensen die drinken zijn gevoelig....



Laat je idd niet mee sleuren, heeft geen enkele zin.... jij maakt je dan meer druk dan je vader op het moment dat hij drinkt hij is nml verdoofd, en ziet en voelt de werkelijkheid niet..... daar hoeft hij niet "dronken" voor te zijn... hij weet hoe het was droog/nuchter leven. laat hem zien hoeveel pijn het je doet mag best zadel hem niet op met schuldgevoel dat maakt de weg naar de drank makkelijk voor hem, zeg wat je er van vindt, en zeg dat als hij er niet echt iets aan doet, actief je hem los moet laten je hebt nml je eigen leven en die is -vaak- al gecompliceerd genoeg.......



Je vader is geen klein kind, hij kan kiezen... het is al tien jr gelukt hij heeft al een wereld zonder drank om zich heen gebouwd als het goed is, de weg terug [zeg maar] is makkelijker nu dan als je net stopt.... vaak als je stopt past je alcohol wereld en vrienden niet meer bij jou nuchtere persoon heel verwarrend.. je kunt je soms erg alleen daardoor voelen...



Bij mij is de AA en een kei van een sponsor de reden dat ik nu, op een x terug val na, gelukkig maar 1 avond, dat ik nu bijna vijf jr geen alcohol meer drink.....



Lief dametje denk aan je..



Hugsssss Fajah
Alle reacties Link kopieren
Nou, vanavond gepraat met hele naaste familie van mijn vader, hij gaat daar toevallig overmorgen eten. We gaan dan waarschijnlijk met hem praten, hebben allerlei mogelijke scenario;s en consequenties doorgedacht en slapen er nachtje over. Alleen gaan praten vind ik heel moeilijk maar in deze setting (met deze familie) heeft mijn vader destijds ook kunnen praten over zijn drankgebruik. Ik kan voor hem en mij geen betere veiligere setting bedenken. Geen idee of we met hem kunnen praten maar ik wil daar zeker energie en liefde instappen. Heb denk ik nu duidelijker waar mijn grenzen liggen.



Kreeg net wel een heel lief mailtje van mijn vader over dingen die ik heb laten liggen na het feestje. Nu voel ik me schuldig, omdat ik een complot smeed. Maar ja ik ben nu eenmaal degene die het ontdekt heeft en niet handelen is geen optie nu. Kan niet doen alsof ik het niet weet.
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel Fajah, ik hoop zo dat ik een dezer dagen even normaal kan huilen.
Alle reacties Link kopieren
Iris, je eigen kind. Wat heftig.



Naar aanleiding van wat er nu gebeurd heb ik helder dat ik nimmer nooit niet meer het ok ga vinden dat hij de wens heeft om af en toe sociaal een glaasje te drinken. Dat vertrouwen had ik wel maar dat is nu klaar.



Probeer nu vooral duidelijk maar ook open mezelf voor te bereiden op het gesprek.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop dat hij nog aan de goede kant zit en jouw liefde voelt, en die van de andere familie, als je hem confronteert.



Die tien jaar is echt geen kattepis, laat hem mss ook weten dat je er respect voor hebt dat hij dat heeft kunnen realiseren.



Als hij smoest of bagatelliseert ben je eigenlijk uitgesproken. Als hij er zelf mee zit dat hij weer zover is gekomen valt er hopelijk heel wat te bereiken. Hij heeft het al gekund tenslotte.
Alle reacties Link kopieren
En heel fijn voor jou dat je weer contact kunt opnemen met je therapeut. Ik hoop dat dat je goed zal doen..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven