Relaties
alle pijlers
Huilen
dinsdag 24 november 2009 om 22:08
Elke keer als mijn vriend en ik met elkaar ruziemaken dan eindigt dat ermee dat ik ga huilen. Hij vindt dat verschrikkelijk en wordt dan erg kwaad. Hij zegt dat dat het gedrag is van een 4 jarige, maar ik zie het als de enige mogelijkheid, ik heb geen keus. Als we over iets moeilijks praten, dan begin ik gewoon te huilen! Meestal zijn het dingen die heel diep zitten, of dingen die al lang zitten te 'broeien'in mijn hoofd. Hij zegt dat ik het dan eerder op tafel moet leggen, maar de kans is groot dat ik dan toch ook gahuilen en dat 'mag eigenlijk dus niet meer' van hem. Eigenlijk ben ik gewoon op zoek naar een onderzoek waarin staat dat zoveel procent van de vrouwen huilt bij ruzies...kan ik laten zien dat dat heel normaal is! Wat kan ik eraan doen? Een muurtje om me heen bouwen is het enige, maar hij klaagt nu al dat ik zo weinig liefde toon! Het is het een of het ander...ik weet het niet meer, misschien moet ik maar naar een psycholoog ofzo. Heeft iemand ook een man die zo slecht tegen huilende vrouw kan? hoe los je dat probleem op als je voelt dat de tranen komen?
dinsdag 24 november 2009 om 22:27
Huilen is toch pas een probleem als je daardoor je verhaal niet meer kan doen? Als je stikt in je tranen en dan niet meer verder kunt? Zolang je het gesprek kunt blijven voeren, lijkt het me niet zo'n probleem. Concentreer je op je onderwerp, ipv het huilen. En dat zou je vriend ook moeten doen!
En btw; ik vind het hélemaal niet raar dat je huilt, ik denk dat heel wat vrouwen dat doen. Emoties kunnen nu eenmaal dichtbij elkaar zitten. Boos zit dichtbij verdriet zit dichtbij blij zit dichtbij...
En btw; ik vind het hélemaal niet raar dat je huilt, ik denk dat heel wat vrouwen dat doen. Emoties kunnen nu eenmaal dichtbij elkaar zitten. Boos zit dichtbij verdriet zit dichtbij blij zit dichtbij...
dinsdag 24 november 2009 om 22:28
quote:Kym schreef op 24 november 2009 @ 22:25:
Het is een emotie en voor Arlena blijkbaar een uiting bij een onmachtig gevoel. Persoonlijk vind ik het helemaal niet vreemd en vind ik het niet juist om het 'irritant' te noemen. Huilen komt diep van binnen en als je huilt dan stel je je eigenlijk erg kwetsbaar op. Heel zuur als je er dan vervolgens op afgerekend wordt.
Arlena, ik zou het niet zo bij mezelf zoeken als ik jou was, maar eens kijken naar wat maakt dat jouw vriend zich zo ergert aan jouw emotie en dat bespreekbaar maken. Ik ben namelijk anders bang dat dit een soort van patroon wordt/blijft waar slecht uit te komen valt, want het zal jullie beide alleen maar een oncomfortabeler gevoel geven.Als TO bij elke ruzie en bij elk moeilijk gesprek in tranen uitbarst lijkt me dat eerder een gewoonte te zijn dan een uiting van diep verdriet. Een die gewoonte kan worden afgeleerd zodat het huilen bewaard kan worden voor momenten waarop inderdaad sprake is van diepe emoties.
Het is een emotie en voor Arlena blijkbaar een uiting bij een onmachtig gevoel. Persoonlijk vind ik het helemaal niet vreemd en vind ik het niet juist om het 'irritant' te noemen. Huilen komt diep van binnen en als je huilt dan stel je je eigenlijk erg kwetsbaar op. Heel zuur als je er dan vervolgens op afgerekend wordt.
Arlena, ik zou het niet zo bij mezelf zoeken als ik jou was, maar eens kijken naar wat maakt dat jouw vriend zich zo ergert aan jouw emotie en dat bespreekbaar maken. Ik ben namelijk anders bang dat dit een soort van patroon wordt/blijft waar slecht uit te komen valt, want het zal jullie beide alleen maar een oncomfortabeler gevoel geven.Als TO bij elke ruzie en bij elk moeilijk gesprek in tranen uitbarst lijkt me dat eerder een gewoonte te zijn dan een uiting van diep verdriet. Een die gewoonte kan worden afgeleerd zodat het huilen bewaard kan worden voor momenten waarop inderdaad sprake is van diepe emoties.
dinsdag 24 november 2009 om 22:29
quote:arlena schreef op 24 november 2009 @ 22:27:
Als ik niet mag huilen, dan zou het fijn zijn als er eens naar me geluisterd word! Op mijn werk moet ik dienstverlenend zijn, naar mijn kind wil ik aardig zijn, doe keurig het huishouden wanneer is het mijn beurt? Ben de hele tijd de goede vrouw. Ik ben geloof ik gewoon erg gefrustreerd! Wil ook weleens gehoord worden ook al ben ik geen professor! En uit machteloosheid begin ik te janken. Geloof ik...Als je gehoord wilt worden moet je de communicatie aanpassen op de ontvanger.
Als ik niet mag huilen, dan zou het fijn zijn als er eens naar me geluisterd word! Op mijn werk moet ik dienstverlenend zijn, naar mijn kind wil ik aardig zijn, doe keurig het huishouden wanneer is het mijn beurt? Ben de hele tijd de goede vrouw. Ik ben geloof ik gewoon erg gefrustreerd! Wil ook weleens gehoord worden ook al ben ik geen professor! En uit machteloosheid begin ik te janken. Geloof ik...Als je gehoord wilt worden moet je de communicatie aanpassen op de ontvanger.
dinsdag 24 november 2009 om 22:29
quote:Teigera schreef op 24 november 2009 @ 22:25:
[...]
Misschien kunnen jullie afspreken dat jij niet meer huilt (of dat probeert) en hij niet meer erg kwaad wordt? Want dat lijkt me ook bijzonder onprettig voor de andere partij (in dit geval dus jij) en ook nogal gedrag van een 4-jarige. Dus.Als je dat gaat afspreken komen er volgens mij ruzies bij: waarom de ander zich niet aan de afspraak houdt... Hoe kun je afspreken bepaalde emoties of uitingen ervan niet meer te hebben? Ik zou dan eerder afspreken dat je eraan gaat werken elkaar te accepteren zoals de ander is.
[...]
Misschien kunnen jullie afspreken dat jij niet meer huilt (of dat probeert) en hij niet meer erg kwaad wordt? Want dat lijkt me ook bijzonder onprettig voor de andere partij (in dit geval dus jij) en ook nogal gedrag van een 4-jarige. Dus.Als je dat gaat afspreken komen er volgens mij ruzies bij: waarom de ander zich niet aan de afspraak houdt... Hoe kun je afspreken bepaalde emoties of uitingen ervan niet meer te hebben? Ik zou dan eerder afspreken dat je eraan gaat werken elkaar te accepteren zoals de ander is.
dinsdag 24 november 2009 om 22:30
quote:arlena schreef op 24 november 2009 @ 22:27:
Als ik niet mag huilen, dan zou het fijn zijn als er eens naar me geluisterd word! Op mijn werk moet ik dienstverlenend zijn, naar mijn kind wil ik aardig zijn, doe keurig het huishouden wanneer is het mijn beurt? Ben de hele tijd de goede vrouw. Ik ben geloof ik gewoon erg gefrustreerd! Wil ook weleens gehoord worden ook al ben ik geen professor! En uit machteloosheid begin ik te janken. Geloof ik...Aha, het gaat je dus inderdaad om de aandacht en niet om het oplossen van het probleem van dat moment. Ik kan me voorstellen dat jouw vriend zich daaraan stoort.
Als ik niet mag huilen, dan zou het fijn zijn als er eens naar me geluisterd word! Op mijn werk moet ik dienstverlenend zijn, naar mijn kind wil ik aardig zijn, doe keurig het huishouden wanneer is het mijn beurt? Ben de hele tijd de goede vrouw. Ik ben geloof ik gewoon erg gefrustreerd! Wil ook weleens gehoord worden ook al ben ik geen professor! En uit machteloosheid begin ik te janken. Geloof ik...Aha, het gaat je dus inderdaad om de aandacht en niet om het oplossen van het probleem van dat moment. Ik kan me voorstellen dat jouw vriend zich daaraan stoort.
dinsdag 24 november 2009 om 22:31
Klinkt zeer herkenbaar! Ik moet ook vaak huilen tijdens een ruzie en mijn vriend ziet dit als een negatieve manier om aandacht te trekken... Hij zal me dan ook nooit troosten op zo'n moment, nee hij zal me eerder gaan negeren! En dan wordt ik gefrustreerd en zoals TO en Moekie al zeggen dan ga je heel negatief denken en word je nog bozer...
Ik zie het huilen van mijzelf echt niet als machtsmiddel, in tegendeel! Ik zie juist dat het averechts werkt en dat is op zo'n moment wel het laatste wat ik wil.
Helaas heb ik ook niet zo 1,2,3 de oplossing. Het is zoals Moekie zegt: je kunt je vriend niet veranderen. Dat zul je moeten accepteren. Kun je dit niet dan is het maar de vraag of het goed zal blijven gaan tussen jullie. Als je hem dus niet kunt accepteren zou je misschien jezelf nog kunnen veranderen. Dat is denk ik ook waarom je een psycholoog noemde, want zelf zul je dat huilen ook wel niet zo prettig vinden (ik word er zelf in elk geval wel erg flauw van).
Zelf ben ik hiervoor wel naar een psych geweest en het heeft me wel wat geholpen. Niet zoveel als dat ik had gehoopt, maar ben er sinds kort achter gekomen dat ik nog steeds de hoop had dat mijn vriend bij zou draaien.
Nu ben ik bezig dit toch echt te accepteren. In mijn topic: hoe leer je jezelf troosten? heb ik wel een aantal tips gekregen wat ik kan doen wanneer ik huil. Misschien heb je er wat aan, ook al zullen niet alle tips uitvoerbaar zijn tijdens ruzies...
Je weet in elk geval dat je niet de enige bent! Dat voelt waarschijnlijk ook al wel even goed
Ik zie het huilen van mijzelf echt niet als machtsmiddel, in tegendeel! Ik zie juist dat het averechts werkt en dat is op zo'n moment wel het laatste wat ik wil.
Helaas heb ik ook niet zo 1,2,3 de oplossing. Het is zoals Moekie zegt: je kunt je vriend niet veranderen. Dat zul je moeten accepteren. Kun je dit niet dan is het maar de vraag of het goed zal blijven gaan tussen jullie. Als je hem dus niet kunt accepteren zou je misschien jezelf nog kunnen veranderen. Dat is denk ik ook waarom je een psycholoog noemde, want zelf zul je dat huilen ook wel niet zo prettig vinden (ik word er zelf in elk geval wel erg flauw van).
Zelf ben ik hiervoor wel naar een psych geweest en het heeft me wel wat geholpen. Niet zoveel als dat ik had gehoopt, maar ben er sinds kort achter gekomen dat ik nog steeds de hoop had dat mijn vriend bij zou draaien.
Nu ben ik bezig dit toch echt te accepteren. In mijn topic: hoe leer je jezelf troosten? heb ik wel een aantal tips gekregen wat ik kan doen wanneer ik huil. Misschien heb je er wat aan, ook al zullen niet alle tips uitvoerbaar zijn tijdens ruzies...
Je weet in elk geval dat je niet de enige bent! Dat voelt waarschijnlijk ook al wel even goed
dinsdag 24 november 2009 om 22:31
ik zag dit topic rechts in beeld staan en ik dacht bij 'Huilen' meteen achhh iemand is heel verdrietig om .... en is nu aan het huilen, hele wereld die instort.
kom ik hier, is het structureel huilen bij ruzies. die eerste gedachte is dus weg en ik vind het veel minder erg.
ik denk dat je vriend dat ook denkt.
kom ik hier, is het structureel huilen bij ruzies. die eerste gedachte is dus weg en ik vind het veel minder erg.
ik denk dat je vriend dat ook denkt.
dinsdag 24 november 2009 om 22:32
quote:arlena schreef op 24 november 2009 @ 22:27:
Als ik niet mag huilen, dan zou het fijn zijn als er eens naar me geluisterd word! Op mijn werk moet ik dienstverlenend zijn, naar mijn kind wil ik aardig zijn, doe keurig het huishouden wanneer is het mijn beurt? Ben de hele tijd de goede vrouw. Ik ben geloof ik gewoon erg gefrustreerd! Wil ook weleens gehoord worden ook al ben ik geen professor! En uit machteloosheid begin ik te janken. Geloof ik...En daar draait het dus om: je wilt gehoord, gezien en gewaardeerd worden. Je wilt dat hij toont dat hij van je houdt en je niet ook nogeens kleineert door je een 4-jarige te noemen. En dat is het daadwerkelijke probleem, niet het huilen...
Als ik niet mag huilen, dan zou het fijn zijn als er eens naar me geluisterd word! Op mijn werk moet ik dienstverlenend zijn, naar mijn kind wil ik aardig zijn, doe keurig het huishouden wanneer is het mijn beurt? Ben de hele tijd de goede vrouw. Ik ben geloof ik gewoon erg gefrustreerd! Wil ook weleens gehoord worden ook al ben ik geen professor! En uit machteloosheid begin ik te janken. Geloof ik...En daar draait het dus om: je wilt gehoord, gezien en gewaardeerd worden. Je wilt dat hij toont dat hij van je houdt en je niet ook nogeens kleineert door je een 4-jarige te noemen. En dat is het daadwerkelijke probleem, niet het huilen...
dinsdag 24 november 2009 om 22:33
dinsdag 24 november 2009 om 22:35
quote:moekie76 schreef op 24 november 2009 @ 22:32:
[...]
En daar draait het dus om: je wilt gehoord, gezien en gewaardeerd worden. Je wilt dat hij toont dat hij van je houdt en je niet ook nogeens kleineert door je een 4-jarige te noemen. En dat is het daadwerkelijke probleem, niet het huilen...Voor alles is een tijd en een plaats. Een ruzie is dus niet het moment om van je partner te gaan verwachten dat hij jou waardeert. Bewaar dat voor ná de ruzie en doe hem dan een concreet voorstel. Dat zal meer effect scoren dan verzinken in zieligheid tijdens een conflict.
[...]
En daar draait het dus om: je wilt gehoord, gezien en gewaardeerd worden. Je wilt dat hij toont dat hij van je houdt en je niet ook nogeens kleineert door je een 4-jarige te noemen. En dat is het daadwerkelijke probleem, niet het huilen...Voor alles is een tijd en een plaats. Een ruzie is dus niet het moment om van je partner te gaan verwachten dat hij jou waardeert. Bewaar dat voor ná de ruzie en doe hem dan een concreet voorstel. Dat zal meer effect scoren dan verzinken in zieligheid tijdens een conflict.
dinsdag 24 november 2009 om 22:35
quote:wuiles schreef op 24 november 2009 @ 22:24:
Waarom zorg je niet dat je leert op een andere, minder emotionele manier met conflicten om te gaan? Conflicten horen nou immers bij het leven en je helpt jezelf niet als te gaan huilen je enige manier is om er mee om te gaan.Ik hou me aanbevolen voor tips hou ik beter om kan gaan met conflicten, want inderdaad als ik me erger aan iets wat hij doet, zeg ik het niet. Ik krop het op, totdat de bom barst...
Waarom zorg je niet dat je leert op een andere, minder emotionele manier met conflicten om te gaan? Conflicten horen nou immers bij het leven en je helpt jezelf niet als te gaan huilen je enige manier is om er mee om te gaan.Ik hou me aanbevolen voor tips hou ik beter om kan gaan met conflicten, want inderdaad als ik me erger aan iets wat hij doet, zeg ik het niet. Ik krop het op, totdat de bom barst...
dinsdag 24 november 2009 om 22:36
Mijn hubbie klapt ook dicht als ik huil om het verlies van mijn moeder Noa, hij vind dat echt rot voor me, maar kan niets met mijn uiting van verdriet op dat moment.
En als ik huil bij een kleine ruzie gebruik ik dit 100% zeker, ook niet onderbewust als machtsmiddel. Als er een pilletje tegen was, dan had ik een voorrad in elke broekzak!
En als ik huil bij een kleine ruzie gebruik ik dit 100% zeker, ook niet onderbewust als machtsmiddel. Als er een pilletje tegen was, dan had ik een voorrad in elke broekzak!
dinsdag 24 november 2009 om 22:37
quote:moekie76 schreef op 24 november 2009 @ 22:26:
[...]
Niet mee eens. Mijn huilen beoogt geen enkel effect. Ik vind het moeilijk mijn emoties niet te tonen en die tranen lopen nu eenmaal snel. Ik heb geen gierende uithalen of andere hysterische uitingen maar ze blijven gewoon stromen, ik kan gewoon het gesprek blijven voeren. Ook bij niet heftige ruzies zijn mijn wangen snel nat, nou en...sommige mensen blozen snel, sommige mensen vloeken om de haveklap, ik huil vrij snel.wel, ik zou mij daar op de duur echt kapot aan ergeren ... zo zit ik dan in elkaar.
[...]
Niet mee eens. Mijn huilen beoogt geen enkel effect. Ik vind het moeilijk mijn emoties niet te tonen en die tranen lopen nu eenmaal snel. Ik heb geen gierende uithalen of andere hysterische uitingen maar ze blijven gewoon stromen, ik kan gewoon het gesprek blijven voeren. Ook bij niet heftige ruzies zijn mijn wangen snel nat, nou en...sommige mensen blozen snel, sommige mensen vloeken om de haveklap, ik huil vrij snel.wel, ik zou mij daar op de duur echt kapot aan ergeren ... zo zit ik dan in elkaar.
dinsdag 24 november 2009 om 22:37
quote:arlena schreef op 24 november 2009 @ 22:35:
[...]
Ik hou me aanbevolen voor tips hou ik beter om kan gaan met conflicten, want inderdaad als ik me erger aan iets wat hij doet, zeg ik het niet. Ik krop het op, totdat de bom barst...Bezoek een psycholoog. Een forum is niet de meest aangewezen plaats om ander gedrag aan te leren maar een psycholoog zal je zeker verder kunnen helpen.
[...]
Ik hou me aanbevolen voor tips hou ik beter om kan gaan met conflicten, want inderdaad als ik me erger aan iets wat hij doet, zeg ik het niet. Ik krop het op, totdat de bom barst...Bezoek een psycholoog. Een forum is niet de meest aangewezen plaats om ander gedrag aan te leren maar een psycholoog zal je zeker verder kunnen helpen.
dinsdag 24 november 2009 om 22:37
quote:wuiles schreef op 24 november 2009 @ 22:28:
[...]
Als TO bij elke ruzie en bij elk moeilijk gesprek in tranen uitbarst lijkt me dat eerder een gewoonte te zijn dan een uiting van diep verdriet. Een die gewoonte kan worden afgeleerd zodat het huilen bewaard kan worden voor momenten waarop inderdaad sprake is van diepe emoties.Een gewoonte? 100% mee oneens. Ik geloof niet in huilen als gewoonte. Als er gehuild wordt, dan is daar altijd een (achterliggende) reden voor. En misschien niet direct zo'n ruzie of lastig gesprek, maar blijkbaar triggeren zulke situaties dusdanig dat het verdriet oproept. En daar moet bij stilgestaan worden.
[...]
Als TO bij elke ruzie en bij elk moeilijk gesprek in tranen uitbarst lijkt me dat eerder een gewoonte te zijn dan een uiting van diep verdriet. Een die gewoonte kan worden afgeleerd zodat het huilen bewaard kan worden voor momenten waarop inderdaad sprake is van diepe emoties.Een gewoonte? 100% mee oneens. Ik geloof niet in huilen als gewoonte. Als er gehuild wordt, dan is daar altijd een (achterliggende) reden voor. En misschien niet direct zo'n ruzie of lastig gesprek, maar blijkbaar triggeren zulke situaties dusdanig dat het verdriet oproept. En daar moet bij stilgestaan worden.
dinsdag 24 november 2009 om 22:40
Ik heb hetzelfde meegemaakt: bij een ruzie/ conflict of moeilijk onderwerp aansnijden kwamen de waterlanders bij mij nogal snel omhoog en hij werd boos. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik eigenlijk best wel conflictvermijdend ingesteld ben in een relatie (op mijn werk heb ik er veel minder snel last van). Tijdens een conflict werd ik snel getriggerd naar een emotie van ver ver voor de relatie. Het had eigenlijk niet direct met het conflict te maken.
Mijn vriend probeerde ook uit te leggen dat hij machteloos werd van mijn huilen. Daarom reageert hij boos. Hij kan er niks mee en huilt zelf eigenlijk nooit/ zelden. We kwamen ook daardoor in een spiraal terecht en het was net of we ons allebei vervolgens gingen terug trekken op ons eigen eilandje.
Het is wel goed - als de gemoederen bedaard zijn - om het met elkaar te bespreken. Maar ga eerst onderzoeken welk verdriet er nou precies onder zit, als je tranen krijgt bij een conflict. Wat wordt er zo getriggerd bij jou? En natuurlijk andersom kun je dat ook aan hem vragen: waarom wordt hij boos als jij moet huilen? De meeste mensen hebben de neiging om te troosten bij tranen. Hij heeft blijkbaar direct het gevoel dat hij weer eens iets niet goed gedaan heeft, waar komt dat vandaan? Kun je daar over praten met je vriend denk je?
Mijn vriend probeerde ook uit te leggen dat hij machteloos werd van mijn huilen. Daarom reageert hij boos. Hij kan er niks mee en huilt zelf eigenlijk nooit/ zelden. We kwamen ook daardoor in een spiraal terecht en het was net of we ons allebei vervolgens gingen terug trekken op ons eigen eilandje.
Het is wel goed - als de gemoederen bedaard zijn - om het met elkaar te bespreken. Maar ga eerst onderzoeken welk verdriet er nou precies onder zit, als je tranen krijgt bij een conflict. Wat wordt er zo getriggerd bij jou? En natuurlijk andersom kun je dat ook aan hem vragen: waarom wordt hij boos als jij moet huilen? De meeste mensen hebben de neiging om te troosten bij tranen. Hij heeft blijkbaar direct het gevoel dat hij weer eens iets niet goed gedaan heeft, waar komt dat vandaan? Kun je daar over praten met je vriend denk je?
Only dead fish go with the flow
dinsdag 24 november 2009 om 22:40
quote:hannaviva schreef op 24 november 2009 @ 22:37:
Huilen kan een machtsmiddel zijn, maar als je oprecht moet huilen (ookal is dat elke ruzie) dan ben je niet meer of minder dan een emotioneel persoon.
The silent treatment, dat is een machtsmiddel.Als je gekwetst bent, mag je best huilen. Maar daar gaat het hier niet om. Ze probeert iets af te dwingen met gehuil. Dat huilen komt onbewust hoor, maar feit is dat ze iets wil afdwingen wat ze zeker nooit zo gaat krijgen, waardoor het alleen maar erger wordt.
Huilen kan een machtsmiddel zijn, maar als je oprecht moet huilen (ookal is dat elke ruzie) dan ben je niet meer of minder dan een emotioneel persoon.
The silent treatment, dat is een machtsmiddel.Als je gekwetst bent, mag je best huilen. Maar daar gaat het hier niet om. Ze probeert iets af te dwingen met gehuil. Dat huilen komt onbewust hoor, maar feit is dat ze iets wil afdwingen wat ze zeker nooit zo gaat krijgen, waardoor het alleen maar erger wordt.
dinsdag 24 november 2009 om 22:40
quote:moekie76 schreef op 24 november 2009 @ 22:36:
Mijn hubbie klapt ook dicht als ik huil om het verlies van mijn moeder Noa, hij vind dat echt rot voor me, maar kan niets met mijn uiting van verdriet op dat moment.
En als ik huil bij een kleine ruzie gebruik ik dit 100% zeker, ook niet onderbewust als machtsmiddel. Als er een pilletje tegen was, dan had ik een voorrad in elke broekzak!maar je vriend irriteert zich er niet aan neem ik aan? dichtklappen is heel wat anders, sommige mensen kunnen niet makkelijk troosten, daar gaat het nu niet over. die vriend van TO stoort zich eraan.
Mijn hubbie klapt ook dicht als ik huil om het verlies van mijn moeder Noa, hij vind dat echt rot voor me, maar kan niets met mijn uiting van verdriet op dat moment.
En als ik huil bij een kleine ruzie gebruik ik dit 100% zeker, ook niet onderbewust als machtsmiddel. Als er een pilletje tegen was, dan had ik een voorrad in elke broekzak!maar je vriend irriteert zich er niet aan neem ik aan? dichtklappen is heel wat anders, sommige mensen kunnen niet makkelijk troosten, daar gaat het nu niet over. die vriend van TO stoort zich eraan.
dinsdag 24 november 2009 om 22:41
quote:arlena schreef op 24 november 2009 @ 22:35:
[...]
Ik hou me aanbevolen voor tips hou ik beter om kan gaan met conflicten, want inderdaad als ik me erger aan iets wat hij doet, zeg ik het niet. Ik krop het op, totdat de bom barst...
En daarom kan ik nu accepteren als hij me niet troost (tenminste soms niet op het moment zelf maar verder wel). Ik heb geleerd om met kleine conflicten om te gaan.
Meer op het moment zelf of kort erna zeggen, niet beginnen met : EN JIJ....!!!!!! (maakt er een pokkezooi van op je vrije dag in huis!)
Maar goh, ik... en het dan zo relaxed mogelijk zeggen. (...had niet verwacht dat alle folders door het hele huis zouden liggen, beetje lastig lezen voor mij zo...)
En in mijn geval heel arrogant zijn boze verweer negeren. Helpt ook perfect om zijn gedrag in te dammen.
[...]
Ik hou me aanbevolen voor tips hou ik beter om kan gaan met conflicten, want inderdaad als ik me erger aan iets wat hij doet, zeg ik het niet. Ik krop het op, totdat de bom barst...
En daarom kan ik nu accepteren als hij me niet troost (tenminste soms niet op het moment zelf maar verder wel). Ik heb geleerd om met kleine conflicten om te gaan.
Meer op het moment zelf of kort erna zeggen, niet beginnen met : EN JIJ....!!!!!! (maakt er een pokkezooi van op je vrije dag in huis!)
Maar goh, ik... en het dan zo relaxed mogelijk zeggen. (...had niet verwacht dat alle folders door het hele huis zouden liggen, beetje lastig lezen voor mij zo...)
En in mijn geval heel arrogant zijn boze verweer negeren. Helpt ook perfect om zijn gedrag in te dammen.
