Iedereen vind dat we moeten samenwonen

30-11-2019 23:32 545 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen,

Niet gedacht dat ik nog een topic zou openen, naast het lopende topic over de slechte relatie met mijn moeder. Maar dus toch.

Ik heb sinds ruim een jaar een nieuwe vriend. Ik heb 3 kinderen uit een eerdere relatie en hij 2 kinderen. Kinderen kunnen redelijk goed met elkaar overweg, we zijn al 2x wezen kamperen met z’n 7en.
Alles gaat goed tussen ons, behalve het volgende: hij heeft geen eigen huis. Zijn ex is na de scheiding in hun huurwoning gebleven, hij heeft een tijdje ondergehuurd bij een achterneef, maar dat werkte niet vanwege de drukte met zijn 2 kinderen, neef werkt voornamelijk nachtdiensten. Hij is toen 7 maanden geleden terug bij zijn ouders ingetrokken. Maar omdat hij niet een wereld salaris verdient moet hij dus nu wachten op een sociale huurwoning. Dat kan zomaar jaren duren, dat weet ik. Hij heeft al vanaf het begin problemen thuis, dagelijks ruzies en zijn ouders roepen dan dat hij maar snel moet oprotten. Zijn kinderen ziet hij nauwelijks meer inmiddels, omdat zijn ouders alles te druk vinden. Ze zijn nu dus 12 van de 14 dagen bij zijn ex. Ook zijn ex klaagt, die wil weer terug naar het co-ouderschap dat ze altijd hadden (ieder om de week hele week de kinderen). Nu vind mijn vriends hele familie plus zijn ex dat hij toch wel bij mij kan gaan wonen, want ik heb immers een huis? Probleem opgelost volgens iedereen. En dat dacht mijn vriend dus ook even, toen hij dat voorstelde. Maar ik wil dus helemaal nog niet samenwonen! En zeker niet in mijn kleine 4 kamerwoning, waar mijn eigen kinderen en ik maar net inpassen. Ik zou het mettertijd wel willen, over een jaar of 2-3, maar dan wil ik samen een groter huis zoeken. En omdat ik het zelf graag wil en niet omdat het maar moet. Ik vind het nu al meestal teveel, omdat hij het liefst het hele weekeind hier is, ook de weekeinden met zijn kinderen. Ik wil de dingen graag rustig opbouwen, ook in belang van alle kinderen.

En nu zijn er dus spanningen tussen ons, hij klaagt dat hij er zo ongelukkig van word. En hij word beetje geïrriteerd als ik wat anders wil doen de weekeinden, ik ging 3 weken geleden met een vriendin naar de sauna en toen had hij met zijn kinderen bij zijn ouders gezeten het hele weekeind, zei hij met verwijtende ondertoon. Ik kan er niet echt kwaad om worden omdat ik weet dat het frustratie is vanaf zijn kant, maar het word me allemaal wel een beetje in de schoenen geschoven. Als ik hem in huis neem, is het probleem opgelost. Voor iedereen, behalve mezelf. En soms denk ik: dan doe ik dat maar, ben ik ervan af, ik wil hem graag helpen. Maar ik wil dit niet op deze manier. Maar ik wil ook niet hierom de relatie verbreken, daarvoor houd ik teveel van hem en ook van zijn kinderen. Zijn ex heeft gezegd: “zodra je bij je ouders weg bent neem je de kinderen de hele week (om de week)” wat dus amper past bij mij thuis, er moeten dan 2-3 kinderen bij elkaar op de kamer slapen, dat is nu al klote in de weekeinden. En zijn ouders zeggen: “als je weg bent is er geen weg meer terug” dus als het niet werkt met samenwonen moet ik hem op straat zetten blijkbaar? Dit weerhoud me dan ook ontzettend, naast mijn mening dat dit veel te snel en min of meer afgedwongen is.

Ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik probeer eerlijk te blijven tegen hem en hij raakt alleen maar teleurgesteld als ik eerlijk ben. Help?
Dus jullie zijn in dat jaar al 2x op vakantie gegaan, maar dat was niet gratis neem ik aan?
Dat geld voor die vakanties heeft hij keihard nodig voor woonruimte. Hij heeft zijn prioriteiten niet op orde en jij ook niet. Jij klaagt over zijn gedram, maar wil wel op vakantie, met 5 kinderen. Jullie maken allebei niet hele handige keuzes.
Alle reacties Link kopieren
Twee dingen:

1) Bij veel relaties is er een grens van ongeveer een half jaar waarna de ware aard van iemand naar boven komt. Dat is meestal geen probleem omdat de meeste mensen zich niet heel anders voordoen dan ze zijn. Bij de mensen waar het verschil verwarrend groot is moet je uitkijken. Een deel van zijn ware aard is blijkbaar dat hij onder stress gaat drammen en manipuleren en consequent zijn verantwoordelijkheid niet goed oppakt op meerdere vlakken van zijn leven. Alarmbel!

2) Mannen die dan ook nog gaan eikelen omdat jij eens een keer iets voor jezelf gaat doen zijn per definitie geen leuke mannen. Dit soort mannen heeft namelijk moeite als ze niet continu op de eerste plaats worden gezet. In dit geval vindt hij het zelfs een probleem dat jij een probleem dat bij hem ligt niet ondervangt. Alarmbel!

Ik zou kortom eens kijken wat er gebeurt de volgende keer dat jij in het weekend iets anders plant. Sterker nog, ik zou vaker iets voor mezelf gaan plannen om dit nog duidelijker te maken voor hem. Je zegt het namelijk al vaak genoeg en houdt je poot goed stijf.

Als jouw boodschap niet aan blijft komen zou ik echt mijn conclusies trekken hoor...
Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het kan zijn om aan woonruimte te komen, maar hoe jou vriend zich opstelt naar jou is niet eerlijk en normaal (Al snap ik zijn frustratie!). Het is geen oplossing om nu bij jou in te trekken.

En waar een wil is is een weg. Er zijn andere alternatieven dan alleen een huurwoning. Antikraak kan wel met co-ouderschap, misschien niet in elke plaats en gemeente maar er zijn zat plaatsen waar het wel toegestaan is. Er zijn ook nog andere opties lees de link hieronder maar eens door, het zijn misschien niet de meest ideale oplossingen en tijdelijk maar het is wel een stapje vooruit dat hij een eigen plekje heeft ipv bij zijn ouders te wonen en zijn kinderen kan ontvangen. En van daaruit weer verder kijken en blijven zoeken. Maatschappelijk werk zou hier eventueel misschien ook nog wat in kunnen betekenen.

Ik zou hem wel heeel duidelijk maken dat het niet eerlijk is van hem om van zijn probleem het jouwe te maken, door te pushen om samen te wonen (Wat geen oplossing is overigens).

https://www.echtscheiding-wijzer.nl/nie ... ingen.html
Alle reacties Link kopieren
Ik had hem keihard uitgelachen, niet zoals jij gezegd, nou eh dat wil ik misschien liever nog niet :nut:
Gewoon hahahaha nou dat kun je mooi vergeten, tis al druk genoeg met zijn viertjes zonder jullie erbij!

Komop zeg, je bent gescheiden, hopelijk heb je daarvan geleerd en raak je niet weer in een situatie die je niet zelf in de hand hebt, dus niet samenwonen op de veilige plek van jou en je kinderen zeg..
Alle reacties Link kopieren
MoeVanMoeder schreef:
30-11-2019 23:51
En daar zwicht ik dus al een half jaar niet voor. We hebben het nog steeds echt wel gezellig hoor, daar niet van. Maar hierover kan niet normaal gepraat worden lijkt het wel
Ik zou hem nog één keer heel duidelijk aangeven dat over nu bij jou intrekken helemaal NIET meer gesproken wordt. Laat staan gezeurd, gezanikt of gezeken. PUNT. En dat jij van hem verwacht dat als zijn familie daarover zeurt tegen jou waar hij bij is HIJ dit afkapt met de mededeling dat zij zich niet met jullie zaken te bemoeien hebben.

Blijft hij zeiken en zaniken en zeuren en janken dan weet je wat jou met hem in je toekomstige leven samen te wachten staat: nog een extra KIND erbij, eentje die op papier volwassen is maar zich verder gedraagt als een klein kind. En mag je ook nog eens fijn gratis en voor niks om de week voor zijn kinderen zorgen, de extra vuile was doen, oppassen enz...

RUN FORREST RUN!
Hij moet vooral in gesprek gaan met zijn ex. Zij zit nu in de woning waar de kinderen veilig zijn. Als zij graag het co-ouderschapsverlof terug wil èn een veilige en vertrouwde plek belangrijk vindt voor de kinderen, dan moeten zij (vriend en ex) samen een kindvrij studiootje huren waar de één woont als de ander voor de kinderen zorgt.

Maak het niet jouw probleem. Samenwonen met 7 mensen in een vier-kamer-woning is nicht im Frage.
Alle reacties Link kopieren
Deze man schuift dus alle verantwoordelijkheid op anderen. Zijn ex moet de kinderen maar opvangen want hij heeft geen ruimte, zijn familie moet hem maar opvangen want anders staat hij op straat, en nu moet jij hem en de kinderen maar in huis nemen omdat anderen dat vinden...

En dat terwijl hij onderweg dus ook nog eens met iedereen ruzie krijgt. Zijn ex is boos op hem, met zijn neef samenwonen ging niet goed, zijn eigen ouders willen hem de deur uit hebben en zijn nieuwe vriendin is zijn levenshouding nu ook al zat.

Ik zou inderdaad maar eens een goed gesprek met hem hebben en hem duidelijk maken dat hij zelf verantwoordelijk is voor de situatie waar hij in zit en dus ook zelf verantwoordelijk is voor de oplossing. En die oplossing is niet klagen, zeuren en het probleem bij anderen blijven leggen.
Alle reacties Link kopieren
Blijkbaar is jouw Nee niet Nee genoeg voor hem. Ziet hij nog mogelijkheden, nog een gaatje. Dat dat ten koste gaat van jou en jouw kinderen is voor hem blijkbaar niet zo belangrijk.

"Ik wil het en blijf net zolang doorzeuren tot ik krijg wat ik wil".

Echt, wil je met zo'n man een relatie hebben? Wil je je kinderen dat voorbeeld geven? Je kinderen die op nummer 1 horen te staan?

Hij mag het vragen, jij mag nee zeggen en daarmee moet het klaar zijn. Dat is het allesbehalve, dus wat zegt dat je?
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Het-groepje schreef:
01-12-2019 08:57
Hell no.
Daar hij zo angstig is voor 'verraders' die gaan klikken als zijn kinderen komen logeren op een studio, kun je hem ook wijzen op het feit dat je ook niet met 7 mensen op een 4 kamer woning mag wonen van de wbv.
Jouw probleem opgelost, hij duidelijkheid, kan hij zijn energie volledig richten op het opruimen van de rotzooi van zijn eigen scheiding.
nou precies, dat mag ook maar zo niet.
Nummer*Zoveel schreef:
01-12-2019 09:38
Deze man schuift dus alle verantwoordelijkheid op anderen. Zijn ex moet de kinderen maar opvangen want hij heeft geen ruimte, zijn familie moet hem maar opvangen want anders staat hij op straat, en nu moet jij hem en de kinderen maar in huis nemen omdat anderen dat vinden...

En dat terwijl hij onderweg dus ook nog eens met iedereen ruzie krijgt. Zijn ex is boos op hem, met zijn neef samenwonen ging niet goed, zijn eigen ouders willen hem de deur uit hebben en zijn nieuwe vriendin is zijn levenshouding nu ook al zat.

Ik zou inderdaad maar eens een goed gesprek met hem hebben en hem duidelijk maken dat hij zelf verantwoordelijk is voor de situatie waar hij in zit en dus ook zelf verantwoordelijk is voor de oplossing. En die oplossing is niet klagen, zeuren en het probleem bij anderen blijven leggen.
dit is ook een rode vlag ja, een enorme rode vlag
Ga nooit met een needy persoon iets aan. Dan kun je altijd puinruimen want het is geen goede basis. Een beetje rotzooien a la, maar een serieuze relatie met kinderen gaat nooit tot een stabiele relatie leiden.
Dat beeld van een volwassen man met kinderen die ruzie maakt met zijn ouders bij wie hij inwoont vind ik in- en intriest op de een of andere manier. Ik zou hem niet meer omhoog krijgen.
Julus schreef:
01-12-2019 09:53
Ga nooit met een needy persoon iets aan. Dan kun je altijd puinruimen want het is geen goede basis. Een beetje rotzooien a la, maar een serieuze relatie met kinderen gaat nooit tot een stabiele relatie leiden.
Een beetje gezellig rotzooien is ook bijna onmogelijk denk ik met iemand die zo'n rotzooi van z'n leven heeft gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Voor alles geldt dat je de basis in orde moet hebben. Dan pas kun je fijn leven. Dat heeft hij duidelijk niet. Waar natuurlijk al genoeg over gezegd is.
Idd. ik zou zeggen over het woonprobleem wil je niets meer horen. Gewoon daar niet meer over praten. Want dat is niet wat de relatie inhoud.

Als ouders wil je je kind er niet meer in hebben zeker niet voor zo’n lange tijd. Dan moet hij toch de lieve vrede bewaren vind ik.

I.p.v. naar de sportschool gaan kan hij er ook een baantje bij zoeken. Of een opleiding volgen wat hem een beter betaalde baan kan verschaffen.

En 3 weken met vakantie terwijl je zo’n groot probleem hebt, no way. Ik was een weekend weg gegaan en verder alle tijd investeren om een onderkomen te zoeken.

Het is niet bepaald een doorzetter. Hij moet zijn eigen verantwoordelijkheid hierin nemen. En anderen er niet mee lastig vallen.
Doe als een ander dan vergaat het je als een ander
Hij kiest duidelijk de makkelijkste weg. Voor hem. Dat betekent dat je er met alles alleen voor zult staan.
Het enige wat jij moet is je kinderen beschermen tegen dwazen zoals je vriend.

Waarom 60 km van huis werken als je minimaal verdiend?

Waarom ruzie maken met je ouders die jou in huis nemen?

Waarom een studio afwijzen ivm co-ouderschap dat je nu ook niet hebt?

Waarom je vriendin in een ongemakkelijke positie zetten door zo te drammen?

Waarom je ex in een ongemakkelijke positie zetten door de zorg van de kinderen compleet aan haar over te laten?

Enz
Enz
Enz
Alle reacties Link kopieren
Blijf bij je standpunt hoor. Als hij er eenmaal woont en het gaat niet, dan zal zijn excuus zijn. Ik kan nergens heen.

En dan zit je nog met hem opgescheept ook.

Niet lullig bedoeld, maar wat een onaantrekkelijke man. Een man die al 2 kinderen heeft, maar kennelijk niet voor zichzelf kan zorgen en kennelijk ziet hij zijn eigen kinderen al nauwelijks ondanks de afspraken die ze hadden.

Hij zit al 2 jaar in deze situatie, dus hij had in die 2 jaar ook om zich heen kunnen kijken voor banen die meer verdienen dan wat hij nu doet, zodat hij wel zelfstandig woonruimte kon vinden.

Ik zie vaak genoeg mensen die geen school hebben afgemaakt maar goed verdienen. Of in ieder geval genoeg om een zelfstandige ruimte te huren.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb even door de reacties heen gescrold en probeer zo goed mogelijk te antwoorden:

Geld voor een nieuwe woning is wel écht een probleem, hij had berekeningen gemaakt voor een particuliere woning van €925 en kwam uit op nog geen €120 over elke maand voor alles, boodschappen kleding toiletspullen, alles. Ik heb de berekeningen zelf gezien en dat is natuurlijk helemaal niet te doen. Dus het moet iets van €700 of minder zijn, dan krijgt hij nl huurtoeslag.

Alle tips “niet doen!”: ik doe het ook echt niet

Alle tips: “maak het uit”: daar ben ik nog niet klaar voor omdat ik nog hoop heb dat het goed komt zodra hij een huis heeft.

En ik ben niet bang dat hij het uitmaakt, het is eerder andersom, dat heeft hij ook meerdere malen gezegd.

En ten slotte hebben we het er niet echt direct meer over maar ik ga wel in gesprek dat ik ook geen gezeur en zelfmedelijden meer wil horen, dat is idd mijn inziens het zelfde
Dan leeft hij dus op bijstandsniveau.
En nogmaals, waarom kies jij voor vakanties, terwijl hij tijd en geld moet steken in het vinden van woonruimte?
Er is kennelijk amper geld, dan is vakantie het laatste wat je moet doen lijkt mij?
Wat Het_groepje zegt: je mag niet met zeven personen wonen in jouw vier-kamer-woning. Dus komen er verraders, dan staan jullie alle 7 op straat.

Trap niet in deze val, TO. Al zou je willen, jij bent niet de oplossing voor dit probleem. Jij zou alleen jezelf een enorm probleem op de hals halen, bovenop de al bestaande moeilijkheden.
Alle reacties Link kopieren
Vakantieparken al geprobeerd....die zitten vol met gescheiden gezinnen.
Of tijdelijke huur ( woningen die te koop staan).
Alle reacties Link kopieren
Vakantie was van ons beide spaargeld, gewoon kamperen in Nederland, dus geen wereldbedrag.

Nee geen minimum, maar ook niet vreselijk veel meer. Zie de CAO van detailhandel, verdient gewoon kut.

Tijdelijke huur/woonruimte waar geen kinderen toegestaan zijn, is geen optie: ex wil dat hij de kinderen de helft van de tijd neemt zodra hij bij zijn ouders weg is (waar ze recht op heeft om dat te eisen, vind dat tot nu toe geen “boetieken”) en zijn ouders zeggen dat er geen weg terug is zodra hij vertrokken is. Dus het moet wel iets stabiels zijn, die mening deel ik wel met hem.
Nou dan moeten jullie gewoon nog even geduld hebben!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven