Ieders leven gaat door behalve dat van mij?

21-06-2008 13:49 36 berichten
Eigenlijk n.a.v de zwangerschap van een vriendin (waar ik ook een topic over heb geopend, jeetje, ben wel erg van de topics openen lately ) zit ik ineens met een raar gevoel en een aantal "levensvragen/issues".



Ik ben inmiddels alweer 34 en na een relatie van 8 jaar en wat losse scharrels met daar tussendoor nog een 2 jarig iets, ben ik nu alweer ruim 2 jaar single. En eigenlijk bevalt dat me best goed. Desondanks heb ik wel vaak, en niet alleen nu vriendin mama wordt, het idee dat mijn leven niet gaat zoals het hoort. Ik had bijvoorbeeld nooit kunnen bedenken dat ik op deze leeftijd nog single zou zijn. Of eigenlijk dacht ik helemaal nooit na over dat soort dingen, had nooit echt een planning ofzo. Maar de laatste tijd zie ik om me heen toch vaker mensen van mijn leeftijd settelen wat natuurlijk vrij normaal is op deze leeftijd. En ik begin mezelf echt een beetje een sneu figuur te vinden. Een overbijvertje. En helemaal nu ik 34 ben(gek genoeg had ik daar vorig jaar bijvoorbeeld nog niet echt last van) en de tijd om lijkt te vliegen, lijkt het erop dat het met mij niet meer echt goed komt qua een leuke relatie enzo. En natuurlijk heb ik ook vrijgezelle

vriendinnen en zie ik dat ik echt niet de enige ben. Maar toch geeft het me niet echt zelfvertrouwen voor de toekomst, het feit dat ik een soort van ouwe vrijster word/ben....



Ik kamp op dit moment ook met wat psychische dingen die ik nog even op moet lossen dus misschien is het ook niet de tijd enzo. Maar gek genoeg heb ik toch ook het idee dat ik "anders" ben en daarom altijd alleen zal blijven. Bovendien ontmoet ik niet echt mannen (nee, ook niet via internet).



Is er iemand die dit herkent? Hoe ga je er mee om? En vooral, hoe krijg ik een beter beeld van mezelf? Want jezelf ietwat een loser vinden voelt ook niet echt hiephoi zeg maar...



Thanks!
quote:Summerdance schreef op 24 juni 2008 @ 19:02:

Mooi verhaal Boebele!

(beetje herkenning ook wel)



En Tjiilla, zolang je het gevoel blijft houden dat je stilstaat zul je ook niet verder komen.



Waarom heb je het gevoel dat je stilstaat dan?

Denk je echt dat je alleen vooruit gaat MET een relatie



Ga ervan uit dat 4 op de 10 (misschien wel meer) huwelijken kapot lopen, dat de meeste relaties niet zo mooi zijn als dat ze aan de buitenkant lijken....focus dus niet teveel op het hele relatie verhaal



Ik ken plenty singels 30+ meiden (zo ongeveer mijn hele vriendinnengroep)



Stilstaan is mss niet het goede woord (zie eerdere post).



Sorry, ik kan soms gewoon niet zo makkelijk verwoorden wat ik voel/bedoel.
quote:goudkevertje schreef op 24 juni 2008 @ 19:32:

Mm, best lastige vragen. Natuurlijk kan je een leuk en gelukkig leven hebben in je eentje. Mijn ervaring tot nu toe is dat ik het met een relatie wel leuker vond, al lijkt dat een beetje een taboe. Ik denk dat met een leuke vriendenkring je ook heel veel uit het leven kunt halen. Wel jammer voor mij is dat ik geen single vriendinnen heb (ben jaloers, Summerdance ..) Ik ben zelf dol op gezelschap, vind alleen zijn echt moeilijk, dus op zich ook wel goed om dat nu (verplicht) te leren. Maar het is ook echt mijn leeftijd, ik heb een grote kinderwens (moeilijk om precies uit te leggen waarom ik kinderen wil, maar niet perse omdat alle anderen dat ook hebben), en de tijd gaat inderdaad hard. Komt er ook nog van alle kanten (overheidsreclame zelfs!) het advies je kinderen op tijd te plannen.. Het zorgt er in ieder geval voor dat ik me op dat gebied onrustig voel. Maar inderdaad: er zijn ook genoeg positieve kanten: ik wil graag een kat en nu kan het ook! En ook mag ie in mijn bed! Hoera voor (de tip van) Boebele. Ik wil ook echt niet overkomen alsof mijn leven voorbij is of geen zin heeft. Maar vind het wel fijn af en toe even mijn hart te luchten op het forum, bij mensen in het zelfde schuitje, of die er nou geheel tevreden of minder gelukkig in rondhangen..



Mooi gezegd. Zo bedoel ik het ook min of meer.



Hoe oud ben jij ookal weer?
Oh, bijna 33 lees ik nu terug.
Alle reacties Link kopieren
Mijn laatst echte relatie is tien (!) jaar geleden!!! Kijk dan MOET je op een gegeven moment wel een knop omzetten, anders ben je doodongelukkig. De eerste paar jaar na die relatie vond ik het niet erg, want ik was jong, en had een SV, en vond het wel best zo.



Na een paar jaar, toen ik tegen de dertig begon te lopen, begon ik er erg van te balen en toen heb ik me een tijdlang erg ongelukkig gevoeld. Soms had ik heel even een scharrel, maar het werd nooit echt iets. Diep, diep ongelukkig werd ik daarvan.



Tja en daar kun je maar beter geen jaren mee doorgaan, met je ongelukkig voelen. Dus je moet OF iemand ontmoeten (wat bij mij niet gebeurde) OF een knop omzetten.



Nu ben ik ervan overtuigd dat ik ook als ik onverhoopt mijn hele leven alleen blijf zeker iets moois van mijn leven kan maken (en dat ben ik ook al aan het doen). Kijk een goeie relatie geeft zeker een meerwaarde, en het zou jammer zijn als ik dat altijd moet missen. Maar zo heeft mijn leven weer andere 'meerwaardes' die een ander altijd moet missen: er zijn bijv. genoeg dertigers die niet zo energiek en gezond zijn als ik. Ik kan alles doen! Heerlijk! Er zijn genoeg dertigers die niet zulke leuke vrienden hebben als ik. Er zijn genoeg dertigers die minder blij zijn met zichzelf dan ik. Er zijn genoeg dertigers die een relatie hebben die hen diep ongelukkig maakt. Er zijn genoeg dertigers die steeds maar een leuke baan kunnen vinden.



Zo heeft iedereen wel iets. Vertel jezelf dat! Ja, een fijne partner is een verrijking van je leven en jij hebt op dit moment weer andere verrijkingen. Maak er met die dingen iets moois van!



Ik heb overigens wel vrij veel single 30+ vrienden. Kan er zo 10 opnoemen en als ik dieper nadenk vast wel 20. Ik woon in een universiteitsstad, daar zijn veel singles. Zou zonde zijn als die allemaal ongelukkig gaan lopen zijn he
Alle reacties Link kopieren
Ik ben er trouwens van overtuigd dat ik over niet al te lange tijd iemand ga ontmoeten met wie het wel serieus wordt. Misschien dat ik er daarom ook niet meer zo mee zit.



Vroeger dacht ik weleens dat ik NOOOOOOOIT meer liefde zou kennen in mijn leven en dat maakte me ongelukkig. Maar ik heb nu zo'n gevoel dat ie nog wel gaat komen. Misschien over een jaar, misschien over twee jaar, maar het gaat komen. En alleen al daardoor voel ik me beter.



Mocht ie nou over twee jaar nog steeds niet gekomen zijn, dan ben ik in elk geval in de afgelopen twee jaar erg vrolijk geweest bij de gedachte dat ie eraan kwam
Alle reacties Link kopieren
@ Charlotte, ook is ben voor mijn laatste relatie een lange tijd single geweest, en ook ik dacht dat dat het dan was,dat er nooit meer iemand zou komen en dat mijn droom (want ik denk dat we die allemaal hebben) een gezin nooit meer werkelijkheid zou worden.



De kunst is (en ik heb daar een beetje hulp van een psycholoog bij gehad) is om toch die droom los te laten en nieuwe dromen te maken die je op dat moment wel kan realiseren

Ik ben gaan reizen en hen mezelf echt goed leren kennen.



Een relatie is een toevoeging van je leven, het moet niet je leven zijn, das denk ik de wijste les die ik geleerd heb.



Nu net een maand weer vrijgezel, en tuurlijk denk ik ook wel eens, WEER niet, weer niet mijn gezin, maar dan kijk ik om me heen en denk

Ik heb geweldige vrienden, mijn passie het dansen is er nog steeds ik ga in oktober weer een mooie reis maken...ik heb eigenlijk best veel WEL

En die man.....die komt misschien ooit wel weer.



@ Emmeke, die laatste zin...il moest er om glimlachen, tis precies waar het om draait...kunnen terugkijken en er een blij gevoel aan overhouden



Zo je leest het Tjiila, veel meiden van rond de 30 die ook gewoon single zijn hoor
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
quote:CharlotteC schreef op 24 juni 2008 @ 19:12:

[...]



Zou je denk je die knop ook nog 'gewoon' om kunnen zetten als je bv net als Jiipke over 5 jaar nog vrijgezel bent?



Dat weet ik niet, ik denk eerlijk gezegd dat het niet veel verschil maakt of je nou 1, 2 of 5 jaar single bent. Ik hoop dat ik er over 4 jaar nog net zo in kan staan als nu. Een leven zonder relatie, so what? Ik bedoel, niet dat een relatie me niet leuk zou lijken (al weet ik ook dat het echt niet altijd even leuk is), maar wat heeft het voor zin om te blijven kijken naar iets wat je niet hebt?



Overigens zet ik me niet af tegen de slechte dingen in een relatie, maar mijn ervaring is tot nu toe wel dat ik een heel ander leven leid met partner dan zonder. In een relatie kom ik aan bepaalde dingen niet meer toe, ik zou bv niet eens meer de tijd hebben om alles te doen wat ik nu doe. Dus als je het zo bekijkt is alleen zijn helemaal niet zo slecht.
Alle reacties Link kopieren
Overigens zegt Emmeke precies wat ik bedoel.
Alle reacties Link kopieren
Meiden, even een reactie om jullie een hart onder de riem te steken.



Ik had tot mijn bijna 35-ste nooit een relatie gehad. Ik heb daar nooit onder geleden. Mijn leven was fijn: een baan, leuke collega's, leuke familie, een paar goede vrienden. Ik kon alles doen wat stelletjes doen(je kunt ook in je eentje op reis, of met een vriendin of familie).



In een periode dat ik goed in mijn vel zat heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben op een datingsite gaan kijken. Eigenlijk voor de lol en uit nieuwsgierigheid. Nog geen week later had ik diverse reacties en ben ik gaan chatten met verschillende mannen. Na een blind date (1 dag voor mijn 35-ste verjaardag) had ik mijn lief gevonden. We zijn blijven daten en in het eind van het jaar zijn we gaan samenwonen. Het jaar erop zijn we getrouwd.



Ik ben heel blij met wat ik nu heb, maar ik was niet ongelukkiger toen ik single was. Je leven is wat je er zelf van maakt. En zoals al gezegd is: stel nu dat je pas later in je leven iemand ontmoet, dan zou het toch doodzonde zijn als je tot die tijd ongelukkig blijft?



En single zijn wordt steeds meer een gegeven. Ongeveer 1/3 van de hoger opgeleiden in ons land heeft geen relatie en is tevreden met die situatie. Huisje-boompje-beestje is gewoon aan het veranderen.



Ik hoop dat jullie van het leven krijgen wat jullie graag zouden willen voor jezelf en dat jullie tot die tijd ook tevreden zijn met jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Het schijnt dat tegenwoordig 8% van de vrouwen uberhaupt geen relatie meer nastreeft. Daar hoor ik niet bij overigens!



http://www.femistyle.be/nl/marsvenus/marsvenus.shtml?49
Alle reacties Link kopieren
Herkenning, dat zie ik in dit draadje. Tot voor kort had ik het net zo. Ik was er altijd vanuit gegaan dat wanneer ik dertig was, ik gewoon huisje boompje beestje had. En wat had ik toen het eenmaal zover was? Niets van waar ik ooit van droomde. Ja, ik had net een promotie gekregen waar ik me niet voor had ingezet, en een koopflat die ik in mijn uppie kon betalen, maar ik had niets van de dingen die ik belangrijk vind. En mijn schoonzusje had me als verjaardagscadeautje verteld dat ze zwanger was. Dat was net de druppel die ik nodig had om me zelf volledig mislukt te doen voelen. Want ja, ik kan best alleen zijn en redelijk leven, maar ik functioneer beter met zijn tweeën. Het is heerlijk dat er iemand is die naar je luistert wanneer je thuiskomt, of dat je partner thuiskomt en jouw luisterend oor nodig heeft. Een kat kan dat toch niet vervangen. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn.



Er zijn best een aantal mannen geweest die verliefd waren op mij. Bij iedere 'optie' die voorbijkwam ben ik heel voorzichtig geweest wat het nou was wat me aantrok: de persoon of de aandacht die ik kreeg. Meestal was het niet de persoon waar ik behoefte aan had, maar de ego-boost dat er iemand was die me geweldig vond. Was ik heel eerlijk in naar ze toe, en ik denk dat dat een hoop ellende heeft bespaard.Ik was bang om een relatie te beginnen om maar niet alleen te hoeven zijn, of omdat ik de klok te hard hoorde tikken. Dat zijn namelijk geen blijvertjes.

Dus ik heb de bam-mam site gelezen met de gedachte van “als ik al een kind heb is bij mij die druk van de ketel en weet hij meteen waar hij aan toe is”. Dit laatste omdat ik inmiddels weet dat die kinderwens bij mij zo diep zit, dat ik daar geen afscheid van kan nemen. En als ik die droom niet kan opgeven, kan ik ook niet verlangen dat een ander een ‘kindervrij-droom’ voor mij opgeeft. En er zijn nog een heleboel mannen van mijn leeftijd die ‘nog niet weten of ze kinderen willen’. Sorry hoor, als je eenmaal boven de 30 bent mag je daar toch wel een idee van hebben.

Ik heb mij ook ingeschreven bij een relatiebemiddelingsbureau. Mijn ouders hebben elkaar op die manier gevonden, dus het werkt wel. Maar niet voor mij, het is voor mij te onnatuurlijk. Het voordeel is wel dat degene die je ontmoet wel serieus op zoek is naar een relatie en dus weet wat hij wil.

Uiteindelijk heb ik iemand gevonden via een hobbyforum over duiken. We posten daar allebei al geruime tijd en kwamen pas begin van het jaar echt in contact, begonnen iets persoonlijker elkaar te leren kennen. Dus dat deed het hem voor mij: wel internet, maar geen datesite, gewoon een hobbysite (heb je al iets gemeenschappelijk). Los van elkaar hebben we het beiden geprobeerd op datingsites, relatiebureaus enz. We zijn helemaal op hetzelfde punt van ons leven (klaar voor de volgende stap), dus dat past heel mooi. En ik heb eindelijk iemand gevonden waarbij ik zeker weet dat ik verliefd ben op de man in plaats van verliefd op de verliefdheid/aandacht.





Nog een laatste krabbel: een paar maanden geleden hoorde ik op de radio steeds het liedje ‘Soulmate’ van Natasha Beddingfield. Daar kon ik me helemaal in terugvinden, behalve dan dat er ook een element van hoop in zat, dat ik absoluut helemaal had opgegeven. Maar nu, achteraf gezien…



Incompatible, it don't matter though

'cuz someone's bound to hear my cry

Speak out if you do

You're not easy to find



Is it possible Mr. Loveable

Is already in my life?

Right in front of me

Or maybe you're in disguise



Who doesn't long for someone to hold

Who knows how to love you without being told

Somebody tell me why I'm on my own

If there's a soulmate for everyone



Here we are again, circles never end

How do I find the perfect fit

There's enough for everyone

But I'm still waiting in line



Who doesn't long for someone to hold

Who knows how to love you without being told

Somebody tell me why I'm on my own

If there's a soulmate for everyone



If there's a soulmate for everyone



Most relationships seem so transitory

They're all good but not the permanent one



Who doesn't long for someone to hold

Who knows how to love you without being told

Somebody tell me why I'm on my own

If there's a soulmate for everyone



Who doesn't long for someone to hold

Who knows how to love you without being told

Somebody tell me why I'm on my own

If there's a soulmate for everyone

If there's a soulmate for everyone

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven