Relaties
alle pijlers
Ik durf prille relatie/date contact niet te beëindigen
zondag 14 september 2025 om 22:27
Hallo,
Ik schaam me een beetje om op mijn leeftijd een topic als dit te moeten openen. Achtergrond informatie is dat ik door een ex vroeger echt jarenlang ben gestalkt en ik hier echt wel een trauma aan heb overgehouden.
Maar alsnog ik schaam me. De situatie is zo. Ik ben nu zes weken aan het daten en afspreken met een man. Ik vind hem zeker aantrekkelijk maar wel had ik van begin af aan al wel een soort van "niet pluis" gevoel. Moeilijk uit te leggen.
Hij was echt wel lief met apjes sturen in het hele begin en lieve woorden zeggen enzo. En met afspreken ook gewoon lief maar er was iets wat me een beetje zenuwachtig maakte.
Daarom wilde ik twee weken geleden er al mee stoppen en had dat ook geapt alleen dan ook onder het mom van eerst aan mezelf willen werken. Wat ik ook wil eigenlijk want ik ben geen goede partij in een relatie door bepaalde onzekerheden en dingen waar ik zelf mee worstel.
Hij nam het alleen niet goed op en reageerde met apjes dat hij nu geen leuke vakantie had en dat alle weken van appen en keren afspreken dan voor niks zijn geweest. Toen heb ik me laten overhalen en reageerde hij weer lief.
Maar ik voel me gewoon niet helemaal fijn en op m'n gemak bij hem. Hij lijkt iets hards over zich te hebben.
Toen ik afgelopen keer iets wilde zeggen maar even niet wist hoe zei hij van praat nou eens normaal. Weet je soms zegt hij dingen op een niet leuke manier. Of we hadden een gesprek wat over knap enzo ging en ik vroeg zo van vind je mij knap? We waren een beetje lollig aan het doen. En toen zei hij nee schat je hebt een kutkop daarom spreek ik ook met je af. Moest als grapje bedoelt zijn dat weet ik wel maar voelde niet goed. Ook noemde hij me truttebol toen ik iets niet snapte ofzo en dat klonk echt niet leuk.
We hebben meerdere keren seks gehad, hij drong absoluut niet aan, ik wilde zelf. Daar was hij lief en netjes in. Maar ik voelde de laatste keer erna een leegte en hij was ook wat stugger. En toen begon hij weer over dat we zulke gezellige avonden hadden gehad op WhatsApp maar niet heus. Daarmee bedoelt hij de keer dat ik het eigenlijk wilde afkappen. En dan zegt hij dat op zo'n toon waar toch irritatie enzo doorheen klinkt en verwijt.
We hebben elkaar acht keer gezien ofzo en ik wil het gewoon stoppen. Maar de vorige keer deed hij zo moeilijk. Dat dan al zijn moeite voor niks is geweest enzo. En dat hij niet begrijpt waarom ik van hem af wilde en dat ik goud in handen heb met hem.
Wie kan me helpen hoe ik dit moet aanpakken. Ik zit er heel erg mee.
Ik schaam me een beetje om op mijn leeftijd een topic als dit te moeten openen. Achtergrond informatie is dat ik door een ex vroeger echt jarenlang ben gestalkt en ik hier echt wel een trauma aan heb overgehouden.
Maar alsnog ik schaam me. De situatie is zo. Ik ben nu zes weken aan het daten en afspreken met een man. Ik vind hem zeker aantrekkelijk maar wel had ik van begin af aan al wel een soort van "niet pluis" gevoel. Moeilijk uit te leggen.
Hij was echt wel lief met apjes sturen in het hele begin en lieve woorden zeggen enzo. En met afspreken ook gewoon lief maar er was iets wat me een beetje zenuwachtig maakte.
Daarom wilde ik twee weken geleden er al mee stoppen en had dat ook geapt alleen dan ook onder het mom van eerst aan mezelf willen werken. Wat ik ook wil eigenlijk want ik ben geen goede partij in een relatie door bepaalde onzekerheden en dingen waar ik zelf mee worstel.
Hij nam het alleen niet goed op en reageerde met apjes dat hij nu geen leuke vakantie had en dat alle weken van appen en keren afspreken dan voor niks zijn geweest. Toen heb ik me laten overhalen en reageerde hij weer lief.
Maar ik voel me gewoon niet helemaal fijn en op m'n gemak bij hem. Hij lijkt iets hards over zich te hebben.
Toen ik afgelopen keer iets wilde zeggen maar even niet wist hoe zei hij van praat nou eens normaal. Weet je soms zegt hij dingen op een niet leuke manier. Of we hadden een gesprek wat over knap enzo ging en ik vroeg zo van vind je mij knap? We waren een beetje lollig aan het doen. En toen zei hij nee schat je hebt een kutkop daarom spreek ik ook met je af. Moest als grapje bedoelt zijn dat weet ik wel maar voelde niet goed. Ook noemde hij me truttebol toen ik iets niet snapte ofzo en dat klonk echt niet leuk.
We hebben meerdere keren seks gehad, hij drong absoluut niet aan, ik wilde zelf. Daar was hij lief en netjes in. Maar ik voelde de laatste keer erna een leegte en hij was ook wat stugger. En toen begon hij weer over dat we zulke gezellige avonden hadden gehad op WhatsApp maar niet heus. Daarmee bedoelt hij de keer dat ik het eigenlijk wilde afkappen. En dan zegt hij dat op zo'n toon waar toch irritatie enzo doorheen klinkt en verwijt.
We hebben elkaar acht keer gezien ofzo en ik wil het gewoon stoppen. Maar de vorige keer deed hij zo moeilijk. Dat dan al zijn moeite voor niks is geweest enzo. En dat hij niet begrijpt waarom ik van hem af wilde en dat ik goud in handen heb met hem.
Wie kan me helpen hoe ik dit moet aanpakken. Ik zit er heel erg mee.
woensdag 17 september 2025 om 13:27
.
Ik heb 45 jaar geleden een relatie gehad met een jongedame waarvan ik haar toenmalige telefoonnummer nog uit mijn hoofd ken. Aangezien de PTT ons ondertussen allemaal een 10-cijferig nummer gegeven heeft werkt dat nummer niet meer.
Niet geschoten is altijd mis
woensdag 17 september 2025 om 14:41
woensdag 17 september 2025 om 14:49
Zie hier de omnummerlijst voor het 'nieuwe' telefoonnummer van deze jongedame:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Decibel
Kom je een update geven?
woensdag 17 september 2025 om 14:55
Denk dat er niet zoveel mensen tegenwoordig nog een vaste lijn hebben, al zijn er uitzonderingen. Maar mocht je iemand willen terugvinden dan is dat in veel gevallen ook via social media vaak wel te doen.
Grappig en typisch ook wel dat Wombat hier positieve vibes bij krijg maar mijn eerste gevoelsreactie dat dus negatief en eng vindt.
Grappig en typisch ook wel dat Wombat hier positieve vibes bij krijg maar mijn eerste gevoelsreactie dat dus negatief en eng vindt.
woensdag 17 september 2025 om 15:42
Sorry deze was voor jou inderdaad, dankjewel. En ik ken iemand die ook zo conflictmijdend is. Ik wil het graag beter begrijpen. Diegene heeft namelijk wel een partner gekozen die behoorlijk boos kan worden... go figure. Misschien een gevalletje 'better the devil you know'. Zie jij het ook terug in je relaties die dichterbij staan?
Lorem Ipsum
woensdag 17 september 2025 om 17:57
Eng dat iemand een nummer zo in zijn geheugen verankerd heeft? Ik weet alle nummers uit mijn jeugd ook nog. Ook van voor de omnummering. Je moest die nummers altijd weer intoetsen/draaien dus niet zo gek dat je die opslaat.Dala schreef: ↑17-09-2025 14:55Denk dat er niet zoveel mensen tegenwoordig nog een vaste lijn hebben, al zijn er uitzonderingen. Maar mocht je iemand willen terugvinden dan is dat in veel gevallen ook via social media vaak wel te doen.
Grappig en typisch ook wel dat Wombat hier positieve vibes bij krijg maar mijn eerste gevoelsreactie dat dus negatief en eng vindt.
Verder was het niet serieus bedoeld van mij he. De kans dat dit de missing link invult en dat je daar ook nog naar op zoek was is nihil.
woensdag 17 september 2025 om 18:30
Ik vind het best wel vreemd dat je op deze manier op een willekeurige forummer ingaat die hier iets (kwetsbaars) deelt en daar zomaar allerlei vragen aan gaat stellen, terwijl in jouw posts vooral doorklinkt dat je het allemaal maar raar en onbegrijpelijk vindt en je daarnaast ook nog wat aannames doet. Er klinkt ook weinig begrip of besef in door van/over hoe angst en onveiligheid überhaupt werken. Het nodigt al met al, lijkt me, niet bepaald uit om daar echt dieper op in te gaan.NomenNescio schreef: ↑17-09-2025 12:59Dala schrijft dat ze dit bij praktisch iedereen had (welliswaar in mindere mate). Het voorbeeld is of ze dit ook had bij bijv. collega's of cassieres. Ik weet niet hoeveel geweld je moet hebben meegemaakt om te denken dat een cassiere je in elkaar gaat timmeren als je iets zegt wat hen niet bevalt?
Het komt op mij over als een heel extreme reactie. Net als ik de reactie van deze to heel extreem vind.
meisje85 wijzigde dit bericht op 17-09-2025 19:54
0.67% gewijzigd
woensdag 17 september 2025 om 19:18
Nomennescio:
Ik heb een onveilige jeugd gehad. Eentje waarbij mijn eigen mening geven gevaarlijk was of in elk geval zo voelde. Mijn mening geven of zeggen hoe ik me voelde zorgde ervoor dat ik geen eten kreeg, dat mij werd verteld dat wat ik voelde niet klopte, dat wat ik dacht dat er gebeurd was niet waar was, ik werd uitgelachen, en nog vaker werd er tegen me geschreeuwd. Mijn vader wilde me niet en deed dus de meeste vsn de tijd of ik niet bestond (nadat mijn ouders waren gescheiden kregen mijn broers een kamer in zijn huis, ik niet. Mijn broers gingen jaarlijks op vakantie, ik niet. Om maar wat te noemen).
Van beide ouders heb ik meegekregen dat ik er niet mocht zijn, niet mocht voelen en stond ik dus 24/7 aan om te scannen of de wereld veilig was, of ik op mijn tenen moest lopen, of de sfeer okee was, of ik geen klappen zou krijgen.
En als klap op de vuurpijl had ik ook nog een pleegzus met zwaar trauma die me heeft proberen het leven te ontnemen.
Geloof me: een jeugd als deze maakt dat je eigen systeem niet veilig is, dat je constant bezig bent veiligheid te zoeken in anderen zodat je zelf veilig bent. Wat resulteert in (extreem) pleasegedrag, alles doen om te zorgen dat de ander niet boos op je kan worden, manipulerend gedrag om zelf veilig te blijven, in relaties blijven die niet gezond zijn uit angst wat er gebeurt als je wegloopt.
Ik zit nu 4 jaar in therapie en stapje bij beetje word ik sterker. Ik ken alle theorie, snap deze, zie mijn patronen en mijn overlevingsstrategieen. Maar als mijn zenuwstelsel op hol slaat blijft er niets meer staan van alle kennis: dan moet ik veilig zijn.
Dit is mijn verhaal. Vervang mijn verhaal door incest. Door een overheersende vader. Een narcistische ex (en dan een echte, niet een ex waar je klaar mee bent). En je zal kans maken op een meer of mindere variant van codependency.
(En ik haal dit straks weg, dus svp niet quoten).
Ik heb een onveilige jeugd gehad. Eentje waarbij mijn eigen mening geven gevaarlijk was of in elk geval zo voelde. Mijn mening geven of zeggen hoe ik me voelde zorgde ervoor dat ik geen eten kreeg, dat mij werd verteld dat wat ik voelde niet klopte, dat wat ik dacht dat er gebeurd was niet waar was, ik werd uitgelachen, en nog vaker werd er tegen me geschreeuwd. Mijn vader wilde me niet en deed dus de meeste vsn de tijd of ik niet bestond (nadat mijn ouders waren gescheiden kregen mijn broers een kamer in zijn huis, ik niet. Mijn broers gingen jaarlijks op vakantie, ik niet. Om maar wat te noemen).
Van beide ouders heb ik meegekregen dat ik er niet mocht zijn, niet mocht voelen en stond ik dus 24/7 aan om te scannen of de wereld veilig was, of ik op mijn tenen moest lopen, of de sfeer okee was, of ik geen klappen zou krijgen.
En als klap op de vuurpijl had ik ook nog een pleegzus met zwaar trauma die me heeft proberen het leven te ontnemen.
Geloof me: een jeugd als deze maakt dat je eigen systeem niet veilig is, dat je constant bezig bent veiligheid te zoeken in anderen zodat je zelf veilig bent. Wat resulteert in (extreem) pleasegedrag, alles doen om te zorgen dat de ander niet boos op je kan worden, manipulerend gedrag om zelf veilig te blijven, in relaties blijven die niet gezond zijn uit angst wat er gebeurt als je wegloopt.
Ik zit nu 4 jaar in therapie en stapje bij beetje word ik sterker. Ik ken alle theorie, snap deze, zie mijn patronen en mijn overlevingsstrategieen. Maar als mijn zenuwstelsel op hol slaat blijft er niets meer staan van alle kennis: dan moet ik veilig zijn.
Dit is mijn verhaal. Vervang mijn verhaal door incest. Door een overheersende vader. Een narcistische ex (en dan een echte, niet een ex waar je klaar mee bent). En je zal kans maken op een meer of mindere variant van codependency.
(En ik haal dit straks weg, dus svp niet quoten).
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
woensdag 17 september 2025 om 19:25
En wees blij dat je er niets van snapt. Dat he het als aandachttrekkerij ziet. Dat je oprecht niet kan begrijpen dat iemand zijn eigen behoefte en mening aan de kant schuift als er mogelijk in de verte een conflict dreigt.
Het maakt het leven ongelofelijk veel makkelijker en aangenamer
.
Het maakt het leven ongelofelijk veel makkelijker en aangenamer
.
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
woensdag 17 september 2025 om 19:32
Lucy schreef: ↑17-09-2025 19:25En wees blij dat je er niets van snapt. Dat he het als aandachttrekkerij ziet. Dat je oprecht niet kan begrijpen dat iemand zijn eigen behoefte en mening aan de kant schuift als er mogelijk in de verte een conflict dreigt.
Het maakt het leven ongelofelijk veel makkelijker en aangenamer
Echt he. Ik ergerde me al kapot aan die posts van Nomen. Ookal snap je er helemaal niets van, dan kan de toon best wat aardiger.
Heftig Lucy, jouw post. Ik herken het. Schematherapieterm: de willoze inschikkelijke. Veroorzaakt door een bijzonder "prettige" kindertijd met een bijzonder "prettig" vaderfiguur. Maar ik hou verder mijn klep, anders zou het als aandachtstrekkerij kunnen worden gezien
.
I am free, yes, I'm free, now I'm on my way...
ook hier herkenning
woensdag 17 september 2025 om 19:42
(vooral als ik het voor anderen wil opnemen. En op papier. In de echte wereld komt mijn vermijding teveel om de hoek kijken 
)
woensdag 17 september 2025 om 20:06
woensdag 17 september 2025 om 20:10
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
