Relaties
alle pijlers
Ik erger me aan alles van mijn man, van ademen tot praten...
zaterdag 25 augustus 2018 om 17:13
Ik ben al 20 jaar getrouwd met dezelfde man. In principe een top kerel maar ik begin me hoe langer hoe meer aan hem te ergeren. Dat gaat van kwaad tot erger en hij kan niks meer goed doen. Ik vind dat best rot voor hem want hij loopt inmiddels ook op eieren. Ik ben ook niet bepaald de beste vangst die een mens kan hebben de laatste tijd.
We hebben samen kinderen en scheiden is helemaal niet aan de orde. Maar ik knap zo op hem af de laatste tijd. Op dingen als: zijn adem, zijn tanden, zijn smoezelige nagels, zijn haar (hij heeft enorme roos en ik vind het hoe langer hoe smeriger) zijn exceem, hoe hij stinkt op de wc (ik weet echt wel dat ik ook niet naar roosjes ruik maar bij hem is het echt een trigger dat ik pissig word, hij heeft dat naar mij totaal niet)
Ik vind zijn maniertjes irritant, ik vind zijn toenaderingen naar mij irritant, ik vind zijn aaitjes over mijn rug vervelend, zijn aanrakingen doen me bijna pijn aan mijn huid. Ik verdraag hem gewoon niet meer om mij heen. Hoe hij ruikt, beweegt, praat, alles stuit bij mij op weerstand. Ik kan geen leuk of verliefd gevoel meer vinden. En ik haat dat echt aan mezelf. Ik weet gewoon niet wat ik er mee aan moet. Natuurlijk heb ik geprobeerd erover te praten. En we hebben zelfs relatie therapie gehad. Maar ik blijf me storen aan dingetjes tussen zijn tanden, fliebertjes in zijn ogen, de manier hoe hij eet, hoe hij ruikt, hoe hij stofzuigt, hoe hij slaapt, hoe hij ademt. Echt alles irriteert me. Ik vind mezelf totaal geen leuk mens meer. Ik deel geen hobbys met hem, ik vind zijn boeken niet leuk, zijn muziek niet mooi. Als ik het zo opschrijf is het behoorlijk heftig. En zou je denken: ga bij die man weg en gun hem een fijne relatie. Dat denk ik zelf ook regelmatig. Ik heb hem dat ook vertelt. Maar hij wil niet weg. Hij wil bij mij zijn. Hij is gelukkig met mij. Het erge is dat ik zie dat mijn kinderen het gebrek aan liefde tussen ons steeds meer gaan zien en er ook dingen over zeggen.
Wat kan ik doen?
Graag serieus reageren want ik zit er echt mee
We hebben samen kinderen en scheiden is helemaal niet aan de orde. Maar ik knap zo op hem af de laatste tijd. Op dingen als: zijn adem, zijn tanden, zijn smoezelige nagels, zijn haar (hij heeft enorme roos en ik vind het hoe langer hoe smeriger) zijn exceem, hoe hij stinkt op de wc (ik weet echt wel dat ik ook niet naar roosjes ruik maar bij hem is het echt een trigger dat ik pissig word, hij heeft dat naar mij totaal niet)
Ik vind zijn maniertjes irritant, ik vind zijn toenaderingen naar mij irritant, ik vind zijn aaitjes over mijn rug vervelend, zijn aanrakingen doen me bijna pijn aan mijn huid. Ik verdraag hem gewoon niet meer om mij heen. Hoe hij ruikt, beweegt, praat, alles stuit bij mij op weerstand. Ik kan geen leuk of verliefd gevoel meer vinden. En ik haat dat echt aan mezelf. Ik weet gewoon niet wat ik er mee aan moet. Natuurlijk heb ik geprobeerd erover te praten. En we hebben zelfs relatie therapie gehad. Maar ik blijf me storen aan dingetjes tussen zijn tanden, fliebertjes in zijn ogen, de manier hoe hij eet, hoe hij ruikt, hoe hij stofzuigt, hoe hij slaapt, hoe hij ademt. Echt alles irriteert me. Ik vind mezelf totaal geen leuk mens meer. Ik deel geen hobbys met hem, ik vind zijn boeken niet leuk, zijn muziek niet mooi. Als ik het zo opschrijf is het behoorlijk heftig. En zou je denken: ga bij die man weg en gun hem een fijne relatie. Dat denk ik zelf ook regelmatig. Ik heb hem dat ook vertelt. Maar hij wil niet weg. Hij wil bij mij zijn. Hij is gelukkig met mij. Het erge is dat ik zie dat mijn kinderen het gebrek aan liefde tussen ons steeds meer gaan zien en er ook dingen over zeggen.
Wat kan ik doen?
Graag serieus reageren want ik zit er echt mee
zaterdag 25 augustus 2018 om 19:02
[quote=fashionvictim post_id=28941276 time=1535212745 user_id=6290]
en hoorde van mijn moeder dat ook zij dat had in haar zwangerschappen, dat ze destijds zelfs fantaseerde hoe ze dan mijn vader van de trap duwde omdat ze zich zo kapot ergerde aan zijn ademhaling en überhaupt zijn bestaan.
Zo herkenbaar
En TO ik heb er ook last van gehad maar het gaat over
en hoorde van mijn moeder dat ook zij dat had in haar zwangerschappen, dat ze destijds zelfs fantaseerde hoe ze dan mijn vader van de trap duwde omdat ze zich zo kapot ergerde aan zijn ademhaling en überhaupt zijn bestaan.
Zo herkenbaar
En TO ik heb er ook last van gehad maar het gaat over
zaterdag 25 augustus 2018 om 19:06
En bij blijven verliest er niemand? Zo is het toch ook niks en voor niemand leuk?Jouwknapstebuurvrouw schreef: ↑25-08-2018 17:51Ik ben in therapie, en we zijn samen geweest (voor de zomer afgerond). Het is niet altijd een en al ellende maar de liefde lijkt wel op en de irritatie wordt alleen maar groter. Weggaan betekent alleen maar verliezers en dat wil ik ook helemaal niet.
zaterdag 25 augustus 2018 om 19:17
Net je andere topic gelezen. Je klinkt depressief joh... Je legt alles ook flink buiten jezelf.
Een eventuele overgang kun je door de huisarts laten bevestigen of uitsluiten door FSH en oestrogeen te laten prikken.
Had je vroeger last van PMS oid?
Een eventuele overgang kun je door de huisarts laten bevestigen of uitsluiten door FSH en oestrogeen te laten prikken.
Had je vroeger last van PMS oid?
anoniem_374675 wijzigde dit bericht op 25-08-2018 19:24
1.79% gewijzigd
zaterdag 25 augustus 2018 om 19:21
Ik ben ook blij dit hier bevestigd te zien. Hier ook zo wisselend: de ene week loop ik over van genegenheid, de andere week moet ie het liefst ver uit mn buurt blijven
zaterdag 25 augustus 2018 om 19:42
Mag ik vragen welk merk je hiervoor gebruikt. Ik ben ook met de overgang bezig en heb last van mijn gewrichten, word 's nachts wel eens wakker met pijnlijke knieën die ik niet kan strekken of buigen. Wil dit wel eens proberen.Ceylon schreef: ↑25-08-2018 18:05Ik gok ook op overgang. Ben nu zelf 46 en mijn lontje is echt wel ingekort hoor. En dan heeft het thuisfront nog mazzel, want genoeg vriendinnen die helemaal geen lontje meer hebben.
Ik neem inmiddels cbd olie. Gelukkig tegenwoordig ook verkrijgbaar in capsules want het is ongelofelijk smerig spul, maar het werkt wel. Tegen stijvere ledematen, krijsende knieen en iets meer relaxmodus dan eerst. Maar ja, soms kan ik man wel schieten. Oh, en dochter ook hoor. En mijn moeder stiekem ook wel en mijn schoonmoeder kan maar beter thuisblijven. Gelukkig ben ik niet de enige die dat vindt, dat scheelt. Vriendinnen die ook nog opvliegers hebben kunnen helemaal uit hun slof schieten.
Gelukkig is het net als met pubers. Soms is het een paar weken ruk, om vervolgens weer een tijdje normaal te kunnen zijn.
Maar inmiddels snap ik wel waarom sommige mannen helemaal niks meer snappen van hun vrouw en vallen voor de twintig jaar jongere secretaresse.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
zaterdag 25 augustus 2018 om 19:54
zaterdag 25 augustus 2018 om 19:58
Oh, dit klinkt als mijn moeder die toen in de overgang was, dat heeft meer dan een jaar geduurd, dikke ruzies en ergernissen, m'n vader kon niets meer goed doen, en ze kon ons allemaal wel schieten op dat moment.
En op een dag wilde ze ook gewoon bij ons weglopen, ze was ons allemaal spuugzat, ze pakte haar spullen, en liep de deur uit, toen hebben we een hele tijd bij haar gezeten buiten, en 's avonds kwam ze toch mee mee naar huis.
Na een tijdje werd het rustiger, en alles weer koek en ei.
Ze heeft toen volgens mij, hormonen toegediend gekregen via de huisarts, om de boel wat meer in balans te krijgen.
Jaren later hebben ze nog hun 35 jarig huwelijksfeest gevierd en zijn ze gelukkig geweest tot hun dood.
IK weet niet hoe het bij jou zit TO, maar ik zou eens een bezoek brengen aan de huisarts, laat je testen op je hormonen, want de overgang kan echt een hoop onrust veroorzaken.
ik sta net aan het begin van die ellende, maar heb man al ingelicht, dan weet hij waar m'n buien vandaan komen.
En op een dag wilde ze ook gewoon bij ons weglopen, ze was ons allemaal spuugzat, ze pakte haar spullen, en liep de deur uit, toen hebben we een hele tijd bij haar gezeten buiten, en 's avonds kwam ze toch mee mee naar huis.
Na een tijdje werd het rustiger, en alles weer koek en ei.
Ze heeft toen volgens mij, hormonen toegediend gekregen via de huisarts, om de boel wat meer in balans te krijgen.
Jaren later hebben ze nog hun 35 jarig huwelijksfeest gevierd en zijn ze gelukkig geweest tot hun dood.
IK weet niet hoe het bij jou zit TO, maar ik zou eens een bezoek brengen aan de huisarts, laat je testen op je hormonen, want de overgang kan echt een hoop onrust veroorzaken.
ik sta net aan het begin van die ellende, maar heb man al ingelicht, dan weet hij waar m'n buien vandaan komen.
zaterdag 25 augustus 2018 om 20:05
Bedoel je mij? We gooien het nu met z’n allen op hormonen, want dan is het blijkbaar wel aanvaardbaar dat je zo over je vent denk. Maar niemand weet zeker of het door hormonen komt hè?fashionvictim schreef: ↑25-08-2018 20:02Wijvennijd toch altijd, bah. Van die "ik ben echt one of the boys" types zeker weer.
zaterdag 25 augustus 2018 om 20:08
Heb ik niet, ik ben hewoon een trut. Met en zonder hormonen.
zaterdag 25 augustus 2018 om 20:09
Ik heb het vrij goed onder controle door de pil, maar soms piept het er doorheen en dan is echt niets meer goed. Het irritante is dat je wéét waar het door komt en toch voelt die ergenis en walging echt, is niet te negeren. Er is weleens een halve vakantie in een mooi oord verpest omdat ik mijn vriend bijna niet kon verdragen in mijn buurt.
