Relaties
alle pijlers
ik weet het echt even niet meer..........
dinsdag 17 november 2009 om 07:50
Volgens mij is er al een vergelijkbaar topic maar ik wilde toch zelf mijn verhaal schrijven.
In september bleek ik onverwacht zwanger van een goede vriend, grote verrassing want ik had altijd te horen gekregen dat ik niet spontaan zwanger zou worden. Het eindigde vrij snel in een miskraam maar ondanks mijn verdriet was ik wel opgelucht.
Zeven weken geleden ontmoette ik een geweldige man, mijn droomman, de man met wie ik oud zou willen worden.
Stom stom, we hebben onveilig gevreeën en het ongelooflijke is weer gebeurd, ik ben weer in verwachting!
Hij vind het veel te vroeg hiervoor en wil graag dat ik het weg laat halen. Ik vind het ook nog te vroeg maar heb ook zo'n moeite met abortus. Zou het liefste willen dat de natuur beslist.
Hij laat me niet in de steek als ik het zou houden... Oh, ik weet het echt niet meer. Voor mij is het weer zo'n wonder, ik ben 38 en misschien is dit wel mijn laatste kans.
Ik verwacht niet met dit topic een beslissing te kunnen nemen, maar ik moet het van me afschrijven, kan het er met niemand over hebben... Ik ben zo in de war!!!
In september bleek ik onverwacht zwanger van een goede vriend, grote verrassing want ik had altijd te horen gekregen dat ik niet spontaan zwanger zou worden. Het eindigde vrij snel in een miskraam maar ondanks mijn verdriet was ik wel opgelucht.
Zeven weken geleden ontmoette ik een geweldige man, mijn droomman, de man met wie ik oud zou willen worden.
Stom stom, we hebben onveilig gevreeën en het ongelooflijke is weer gebeurd, ik ben weer in verwachting!
Hij vind het veel te vroeg hiervoor en wil graag dat ik het weg laat halen. Ik vind het ook nog te vroeg maar heb ook zo'n moeite met abortus. Zou het liefste willen dat de natuur beslist.
Hij laat me niet in de steek als ik het zou houden... Oh, ik weet het echt niet meer. Voor mij is het weer zo'n wonder, ik ben 38 en misschien is dit wel mijn laatste kans.
Ik verwacht niet met dit topic een beslissing te kunnen nemen, maar ik moet het van me afschrijven, kan het er met niemand over hebben... Ik ben zo in de war!!!
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 17 november 2009 om 08:03
Allereerst natuurlijk dom dat je (zelfs na je laatste zwangerschap) blind vertrouwd op de uitspraak van de artsen. Maar desondanks... je bent nu zwanger. Persoonlijk ben ik tegen abortus. Het gaat om een echt leventje. Een inimienie mensje in jouw lijf. Ook al is het nog maar zo groot als een rijstkorreltje en weet jouw kindje van voor niet dat het van achter leeft... het zit er wel. Als jij nu al je twijfels hebt bij een abortus, dan zou ik het niet doen. Ik denk dat je er je leven lang mee zal zitten. Dat er een klein hummeltje bij je had kunnen zijn. Jij en je vriend hebben onveilig gevreeen. Je bent nu zwanger, neem de verantwoording en ga genieten van je zwangerschap en het prachtige nieuwe mensje dat in jouw leven komt. Laat je niet onder druk zetten door wie dan ook. Het is jouw lijf, het is jouw kindje en het is jouw keuze. Als je vriend het niet had gewild, had ie voor die tijd iets beter moeten nadenken. Sterkte !
dinsdag 17 november 2009 om 08:04
Oei dat lijkt me heel moeilijk, 7 weken ken je die man.
Kennen is een groot woord want je kent hem eigenlijk helemaal niet.
Ik denk dat jij jezelf de vraag moet stellen of je dit zelf wil en kan, en of je het nog steeds wil als hij bij je weg zou gaan.
Elkaar op een normale manier leren kennen zit er ook helemaal niet meer in, je bent haast verplicht om bij elkaar te blijven als je besluit deze zwangerschap door te zetten.
Wel wil ik je veel sterkte wensen met dit besluit.
Kennen is een groot woord want je kent hem eigenlijk helemaal niet.
Ik denk dat jij jezelf de vraag moet stellen of je dit zelf wil en kan, en of je het nog steeds wil als hij bij je weg zou gaan.
Elkaar op een normale manier leren kennen zit er ook helemaal niet meer in, je bent haast verplicht om bij elkaar te blijven als je besluit deze zwangerschap door te zetten.
Wel wil ik je veel sterkte wensen met dit besluit.
dinsdag 17 november 2009 om 08:07
Ik vind die twijfel best gegrond eigenlijk.
Je bent net samen met je droomman,je zit nog volop in de ontdekkingsfase.
Aan de andere kant is er je zwangerschap, ook iets heel bijzonders.
Ik zou je niet kunnen adviseren, alleen heel goed na te denken het er samen met hem over te hebben en voor jezelf kijken of je eventueel alleen een kindje zou kunnen (en willen) opvoeden
Want 7 weken is echt te kort om te kunnen zeggen we gaan er samen voor, want is nog geen samen.
In mijn ogen ben je nog volop aan het daten.
Mag ik trouwens een hele voor de hand liggende vraag stellen
Waarom vrij je onveilig?
Je bent net samen met je droomman,je zit nog volop in de ontdekkingsfase.
Aan de andere kant is er je zwangerschap, ook iets heel bijzonders.
Ik zou je niet kunnen adviseren, alleen heel goed na te denken het er samen met hem over te hebben en voor jezelf kijken of je eventueel alleen een kindje zou kunnen (en willen) opvoeden
Want 7 weken is echt te kort om te kunnen zeggen we gaan er samen voor, want is nog geen samen.
In mijn ogen ben je nog volop aan het daten.
Mag ik trouwens een hele voor de hand liggende vraag stellen
Waarom vrij je onveilig?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 17 november 2009 om 08:08
quote:Nanoe2 schreef op 17 november 2009 @ 08:04:
je bent haast verplicht om bij elkaar te blijven als je besluit deze zwangerschap door te zetten.
Daar denk ik anders over.
Natuurlijk zou het geweldig zijn als de relatie blijft werken en ze een gelukkig gezinnetje kunnen gaan vormen. Maar als het niet werkt, dan heeft een kindje daar ook niets aan. Kinderen vangen heel veel op. Ook de spanningen. Ik denk dat in sommige gevallen een scheiding tussen ouders voor kinderen soms ook de beste oplossing is. Al wil ik daarbij niet suggereren dat scheidingen goed zijn voor een kind. Maar goed, dat is een ander onderwerp.
je bent haast verplicht om bij elkaar te blijven als je besluit deze zwangerschap door te zetten.
Daar denk ik anders over.
Natuurlijk zou het geweldig zijn als de relatie blijft werken en ze een gelukkig gezinnetje kunnen gaan vormen. Maar als het niet werkt, dan heeft een kindje daar ook niets aan. Kinderen vangen heel veel op. Ook de spanningen. Ik denk dat in sommige gevallen een scheiding tussen ouders voor kinderen soms ook de beste oplossing is. Al wil ik daarbij niet suggereren dat scheidingen goed zijn voor een kind. Maar goed, dat is een ander onderwerp.
dinsdag 17 november 2009 om 08:09
Klinkt niet als een ongelukje to be honest. Ik zou me kunnen voorstellen dat je vriend zelf het anders opvat.
Hoe dan ook, gezien je leeftijd en je kinderwens zou ik het wel houden. MITS je het ook in je eentje helemaal wil en aankan. Gezien de prilheid van je relatie moet je wel ernstig rekening houden dat je er alleen voor komt te staan.
Je moet ZELF je kind alles kunnen bieden wat het nodig heeft. Das mijn mening...
Hoe dan ook, gezien je leeftijd en je kinderwens zou ik het wel houden. MITS je het ook in je eentje helemaal wil en aankan. Gezien de prilheid van je relatie moet je wel ernstig rekening houden dat je er alleen voor komt te staan.
Je moet ZELF je kind alles kunnen bieden wat het nodig heeft. Das mijn mening...
dinsdag 17 november 2009 om 08:10
Ik vind ook dat je ervoor moet gaan maar wat ik van die man vind weet ik niet zo goed...
aan de ene kant moet je je verantwoordelijkheid nemen als je iemand bezwangert
aan de andere kant heb je waarschijnlijk verteld dat je niet zwanger kon worden en daarom onveilig gevreeen. Dat vind hij niet grappig denk ik en daarbij is een zwangerschap na 7 weken voor een relatie veel te vroeg. Ik kan me zijn reactie voorstellen
aan de ene kant moet je je verantwoordelijkheid nemen als je iemand bezwangert
aan de andere kant heb je waarschijnlijk verteld dat je niet zwanger kon worden en daarom onveilig gevreeen. Dat vind hij niet grappig denk ik en daarbij is een zwangerschap na 7 weken voor een relatie veel te vroeg. Ik kan me zijn reactie voorstellen
dinsdag 17 november 2009 om 08:12
quote:Nanoe2 schreef op 17 november 2009 @ 08:04:
Oei dat lijkt me heel moeilijk, 7 weken ken je die man.
Kennen is een groot woord want je kent hem eigenlijk helemaal niet.
Ik denk dat jij jezelf de vraag moet stellen of je dit zelf wil en kan, en of je het nog steeds wil als hij bij je weg zou gaan.
Elkaar op een normale manier leren kennen zit er ook helemaal niet meer in, je bent haast verplicht om bij elkaar te blijven als je besluit deze zwangerschap door te zetten.
Wel wil ik je veel sterkte wensen met dit besluit.
We leven niet meer in de middeleeuwen Nanoe
@felice Je moet doen waar jij jezelf het beste bij voelt.
Oei dat lijkt me heel moeilijk, 7 weken ken je die man.
Kennen is een groot woord want je kent hem eigenlijk helemaal niet.
Ik denk dat jij jezelf de vraag moet stellen of je dit zelf wil en kan, en of je het nog steeds wil als hij bij je weg zou gaan.
Elkaar op een normale manier leren kennen zit er ook helemaal niet meer in, je bent haast verplicht om bij elkaar te blijven als je besluit deze zwangerschap door te zetten.
Wel wil ik je veel sterkte wensen met dit besluit.
We leven niet meer in de middeleeuwen Nanoe
@felice Je moet doen waar jij jezelf het beste bij voelt.
dinsdag 17 november 2009 om 08:13
quote:Cruzader schreef op 17 november 2009 @ 08:10:
Ik vind ook dat je ervoor moet gaan maar wat ik van die man vind weet ik niet zo goed...
aan de ene kant moet je je verantwoordelijkheid nemen als je iemand bezwangert
aan de andere kant heb je waarschijnlijk verteld dat je niet zwanger kon worden en daarom onveilig gevreeen. Dat vind hij niet grappig denk ik en daarbij is een zwangerschap na 7 weken voor een relatie veel te vroeg. Ik kan me zijn reactie voorstellen
Niet om nou heel moralistisch uit de hoek te komen maar veilig vrijen doe je toch voornamelijk om geen SOA's op te lopen lijkt me.
Of hebben jullie je laten testen?
Ik vind ook dat je ervoor moet gaan maar wat ik van die man vind weet ik niet zo goed...
aan de ene kant moet je je verantwoordelijkheid nemen als je iemand bezwangert
aan de andere kant heb je waarschijnlijk verteld dat je niet zwanger kon worden en daarom onveilig gevreeen. Dat vind hij niet grappig denk ik en daarbij is een zwangerschap na 7 weken voor een relatie veel te vroeg. Ik kan me zijn reactie voorstellen
Niet om nou heel moralistisch uit de hoek te komen maar veilig vrijen doe je toch voornamelijk om geen SOA's op te lopen lijkt me.
Of hebben jullie je laten testen?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 17 november 2009 om 08:15
dinsdag 17 november 2009 om 08:18
Het is bijna dom van meneer zelf om onveilig te vrijen met een vrouw van eind 30 met een kinderwens. Maar goed, ik denk niet dat TO uit kan gaan van een gezellige gezinssituatie maar er serieus rekening mee moet houden dat ze er alleen voor komt te staan. Kan je dat aan? Kan jij je eigen broek ophouden en voor dit kindje zorgen. Liefde en wat tweedehands spulletjes zijn niet genoeg. Veiligheid en geborgenheid zal er ook moeten zijn.
dinsdag 17 november 2009 om 08:20
dinsdag 17 november 2009 om 08:21
Je bedoelt dat ik hem erin geluisd heb Cruzader? Fijne opmerking, daar kan ik wat mee! Hij wist vanaf het begin dat ik net een miskraam had gehad dus dat het een keer gelukt was. Over onveilig vrijen..... niet slim, maar in de passie van het moment wel gebeurd. We wisten beiden dat we een risico namen maar ik had dit nooit verwacht, ik dacht dat de vorige keer 1 gelukstreffer was, werd overigens ook bevestigd toen ik na de miskraam bij de gynaecoloog was.
Ik zou het liefste willen dat mijn lichaam zelf beslist... ik heb al dagen buikpijn en nu ook verhoging.... misschien gaat het mis en dan kan ik er vrede mee hebben. Maar het idee alleen al om het weg te laten zuigen, ik geloof niet dat ik dat aan kan.
Maar als ik het wel laat komen zadel ik hem ook op met iets wat hij nu nog niet wil. Ik overzie het allemaal even niet!
Ik zou het liefste willen dat mijn lichaam zelf beslist... ik heb al dagen buikpijn en nu ook verhoging.... misschien gaat het mis en dan kan ik er vrede mee hebben. Maar het idee alleen al om het weg te laten zuigen, ik geloof niet dat ik dat aan kan.
Maar als ik het wel laat komen zadel ik hem ook op met iets wat hij nu nog niet wil. Ik overzie het allemaal even niet!
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 17 november 2009 om 08:22
quote:danivo schreef op 17 november 2009 @ 08:19:
er is je letterlijk iets in de schoot geworpen.....
soms worden beslissingen voor je genomen en hoef je alleen maar te ontvangen.
Nou.... das ongeveer net zo spontaan als naar een abortus kliniek gaan en kijken wat er gebeurt als je op de bank gaat liggen. Ze heeft iets gedaan waardoor dit is gebeurt. En dat had ze kunnen verwachten gezien de prille eerdere gebeurtenis.
Hoewel ik het lullig vindt voor die man kan ik me wel voorstellen dat ze er blij mee is. Maar de beslissing voor je genomen worden, nee...
er is je letterlijk iets in de schoot geworpen.....
soms worden beslissingen voor je genomen en hoef je alleen maar te ontvangen.
Nou.... das ongeveer net zo spontaan als naar een abortus kliniek gaan en kijken wat er gebeurt als je op de bank gaat liggen. Ze heeft iets gedaan waardoor dit is gebeurt. En dat had ze kunnen verwachten gezien de prille eerdere gebeurtenis.
Hoewel ik het lullig vindt voor die man kan ik me wel voorstellen dat ze er blij mee is. Maar de beslissing voor je genomen worden, nee...
dinsdag 17 november 2009 om 08:23
quote:felice71 schreef op 17 november 2009 @ 08:21:
Ik zou het liefste willen dat mijn lichaam zelf beslist... ik heb al dagen buikpijn en nu ook verhoging.... misschien gaat het mis en dan kan ik er vrede mee hebben. Maar het idee alleen al om het weg te laten zuigen, ik geloof niet dat ik dat aan kan.
Maar als ik het wel laat komen zadel ik hem ook op met iets wat hij nu nog niet wil. Ik overzie het allemaal even niet!Je laat toch niet je beslissing afhangen van een man? Een man kan (in principe) altijd en bij iedereen kinderen maken, die heeft makkelijk praten. Zoals je zelf al zei: dit is waarschijnlijk je laatste kans..
Ik zou het liefste willen dat mijn lichaam zelf beslist... ik heb al dagen buikpijn en nu ook verhoging.... misschien gaat het mis en dan kan ik er vrede mee hebben. Maar het idee alleen al om het weg te laten zuigen, ik geloof niet dat ik dat aan kan.
Maar als ik het wel laat komen zadel ik hem ook op met iets wat hij nu nog niet wil. Ik overzie het allemaal even niet!Je laat toch niet je beslissing afhangen van een man? Een man kan (in principe) altijd en bij iedereen kinderen maken, die heeft makkelijk praten. Zoals je zelf al zei: dit is waarschijnlijk je laatste kans..
dinsdag 17 november 2009 om 08:23
Ik heb een goede baan, lieve familie en vrienden en wat het belangrijkst is..... een groot hart. Dit kindje zou ook bij mij alleen niks tekort komen, behalve misschien dan een vader.
Maar hij heeft gezegd mij niet in de steek te zullen laten, maar dit legt er natuurlijk wel een bom onder.
Maar hij heeft gezegd mij niet in de steek te zullen laten, maar dit legt er natuurlijk wel een bom onder.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
