Relaties
alle pijlers
ik wil een ,kind hij niet
woensdag 5 november 2008 om 17:29
Mijn man is weduwenaar met 2 kinderen,43 jaar
Zelf ben ik gescheiden en heb 2 kinderen.Ik ben 32jaar.
Mijn wens om samen een kind te hebben is zo groot dat dit gedurende de laatste 6 maand een dominante rol binnen onze relatie begint te spelen.
Ik ondernam al het onmogelijke om er samen uit te komen.
Thuis voel ik me zo ongelukkig.
Hij zou wel een kind met me willen maar het feit dat er al zijn kan hij niet aan.
Ik wordt gek van de gedachte dat onze verledens ons verder leven zo bepalen.
Zelf ben ik gescheiden en heb 2 kinderen.Ik ben 32jaar.
Mijn wens om samen een kind te hebben is zo groot dat dit gedurende de laatste 6 maand een dominante rol binnen onze relatie begint te spelen.
Ik ondernam al het onmogelijke om er samen uit te komen.
Thuis voel ik me zo ongelukkig.
Hij zou wel een kind met me willen maar het feit dat er al zijn kan hij niet aan.
Ik wordt gek van de gedachte dat onze verledens ons verder leven zo bepalen.
woensdag 5 november 2008 om 19:23
quote:wuiles schreef op 05 november 2008 @ 19:15:
Het lijkt me veilig te veronderstellen dat voor Belgische samengestelde gezinnen, net als voor Nederlandse, geldt dat de overlevingskans maximaaal 40% bedraagt. Om te zorgen dat je bij die 40% hoort moet je als volwassenen zorgen dat je basis goed is. Dat betekent steeds opnieuw samen overleggen en steeds weer samen naar oplossingen zoeken.
Het is aan volwassenen om te zorgen dat gezinsleden onderling op een prettige manier met elkaar omgaan en dat kinderen niet teveel verantwoordelijkheid krijgen. Een kind zou in mijn ogen niet een vetorecht mogen hebben als het om gezinsuitbreiding gaat, dat is echt een zaak voor volwassenen. Jij mag niet van een nieuw kind verwachten dat het jullie gezin bij elkaar gaat houden. Als dat zo werkt dan was je toch nog steeds samen met de vader van je kinderen?
In mijn ogen moeten jij en je partner eerst opnieuw jullie huiswerk gaan doen en zorgen voor een goede basis. Daarna kunnen jullie samen een oplossing zoeken voor dit probleem.
kan ik me in vinden
het is die neeee van hem dat pijn doet
ik zou gewoon willen dat hij werkt aan nu
niet tellen en rekenen en er echt voor gaan om ooit...
ook met mijn wens rekening te houden
wie weet kan hij dit op een andere manier invullen maar hij luisterde steeds naar familie en zijn dochter en te weinig naar mij vind ik
Het lijkt me veilig te veronderstellen dat voor Belgische samengestelde gezinnen, net als voor Nederlandse, geldt dat de overlevingskans maximaaal 40% bedraagt. Om te zorgen dat je bij die 40% hoort moet je als volwassenen zorgen dat je basis goed is. Dat betekent steeds opnieuw samen overleggen en steeds weer samen naar oplossingen zoeken.
Het is aan volwassenen om te zorgen dat gezinsleden onderling op een prettige manier met elkaar omgaan en dat kinderen niet teveel verantwoordelijkheid krijgen. Een kind zou in mijn ogen niet een vetorecht mogen hebben als het om gezinsuitbreiding gaat, dat is echt een zaak voor volwassenen. Jij mag niet van een nieuw kind verwachten dat het jullie gezin bij elkaar gaat houden. Als dat zo werkt dan was je toch nog steeds samen met de vader van je kinderen?
In mijn ogen moeten jij en je partner eerst opnieuw jullie huiswerk gaan doen en zorgen voor een goede basis. Daarna kunnen jullie samen een oplossing zoeken voor dit probleem.
kan ik me in vinden
het is die neeee van hem dat pijn doet
ik zou gewoon willen dat hij werkt aan nu
niet tellen en rekenen en er echt voor gaan om ooit...
ook met mijn wens rekening te houden
wie weet kan hij dit op een andere manier invullen maar hij luisterde steeds naar familie en zijn dochter en te weinig naar mij vind ik
woensdag 5 november 2008 om 19:24
quote:lindy schreef op 05 november 2008 @ 19:19:
[...]
Ja, dat is het type vrouw dat graag een aankleedpop wil. Ik zal me er wel niet populair mee maken, maar wat mij betreft gaat de kinderbijslag er boven 3 kinderen per gezin aan. En een vervuiltax per extra exemplaar. Sorry hoor, maar in deze overbevolkte wereld nog zo'n poppenhuiswens nastreven, ik kan er niet bij.als het om geld ging zou ik mijn energie echt niet in dit gezin steken hoor
[...]
Ja, dat is het type vrouw dat graag een aankleedpop wil. Ik zal me er wel niet populair mee maken, maar wat mij betreft gaat de kinderbijslag er boven 3 kinderen per gezin aan. En een vervuiltax per extra exemplaar. Sorry hoor, maar in deze overbevolkte wereld nog zo'n poppenhuiswens nastreven, ik kan er niet bij.als het om geld ging zou ik mijn energie echt niet in dit gezin steken hoor
woensdag 5 november 2008 om 19:26
Enerzijds zeg je dat je je niet geliefd voelt en leeg voelt en de liefde voor een kind beleef je zo intens. Aande andere kant schiet je in de verdediging dat je partner je wel liefde geeft.
Wat nu ook waar is, het lijkt me een bijzonder slechte reden om een kind op de wereld te zetten omdat je je niet geliefd voelt en omdat je leegte ervaart. Als 4 kinderenen een partner die leegte al niet kunnen opvullen, hoe moet nog een kind dit dan klaarspelen? Of gaat het je om het gevoel van de eerste afhankelijke jaren van zo'n kindje, waarin jij de hele wereld bent voor zo'n kind? En daarna wordt het steeds zelfstandiger en voor jou dus weer meer leegte en gevoel van liefdeloosheid in jouw leven. Dan maar nog weer een babietje om de leegte op te vullen? Het houd een keertje op lijkt me.
Daarnaast hoort er iets (verantwoordelijkheid) bij het beginnen aan een gezin en een relatie. Je hebt al kinderen en je hebt een relatie, dit betekent dat bij iedere stap die jij wilt nemen in je leven, je met deze mensen rekening moet houden. Het is niet meer ikke ikke ikke, en een kind krijgen doe je daarnaast ook nog eens samen. En hij wilt niet. Je hoeft jezelf niet compleet weg te cijferen voor een ander, maar je wilt iets wat niet zomaar even kan. Daarnaast wil je nu een kind, omdat je heel ongelukkig voelt in je huidige situatie. Niet geliefd en leeg, dit zijn geen redenen om een kind te krijgen en dit op deze manier op te lossen. Je zult een andere oplossing moeten vinden voor je gevoel van leegte en liefdeloosheid.
Wat nu ook waar is, het lijkt me een bijzonder slechte reden om een kind op de wereld te zetten omdat je je niet geliefd voelt en omdat je leegte ervaart. Als 4 kinderenen een partner die leegte al niet kunnen opvullen, hoe moet nog een kind dit dan klaarspelen? Of gaat het je om het gevoel van de eerste afhankelijke jaren van zo'n kindje, waarin jij de hele wereld bent voor zo'n kind? En daarna wordt het steeds zelfstandiger en voor jou dus weer meer leegte en gevoel van liefdeloosheid in jouw leven. Dan maar nog weer een babietje om de leegte op te vullen? Het houd een keertje op lijkt me.
Daarnaast hoort er iets (verantwoordelijkheid) bij het beginnen aan een gezin en een relatie. Je hebt al kinderen en je hebt een relatie, dit betekent dat bij iedere stap die jij wilt nemen in je leven, je met deze mensen rekening moet houden. Het is niet meer ikke ikke ikke, en een kind krijgen doe je daarnaast ook nog eens samen. En hij wilt niet. Je hoeft jezelf niet compleet weg te cijferen voor een ander, maar je wilt iets wat niet zomaar even kan. Daarnaast wil je nu een kind, omdat je heel ongelukkig voelt in je huidige situatie. Niet geliefd en leeg, dit zijn geen redenen om een kind te krijgen en dit op deze manier op te lossen. Je zult een andere oplossing moeten vinden voor je gevoel van leegte en liefdeloosheid.
woensdag 5 november 2008 om 19:27
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:23:
[...]
kan ik me in vinden
het is die neeee van hem dat pijn doet
ik zou gewoon willen dat hij werkt aan nu
niet tellen en rekenen en er echt voor gaan om ooit...
ook met mijn wens rekening te houden
wie weet kan hij dit op een andere manier invullen maar hij luisterde steeds naar familie en zijn dochter en te weinig naar mij vind ikIk denk dat de vier kinderen waar jullie nu voor zorgen vooral heel graag willen dat jullie sámen aan de slag gaan om te zorgen voor een goede basis. Je kunt niet alle verantwoordelijkheid bij hem leggen; je bent er ook zelf bij. Het is in het belang van de kinderen die er al zijn dat jullie samenwerken in plaats van elkaar tegen te werken. Daar kun jij mee beginnen door je kinderwens in de koelkast te zetten en jullie huidige gezin boven een fata morgana te stellen.
[...]
kan ik me in vinden
het is die neeee van hem dat pijn doet
ik zou gewoon willen dat hij werkt aan nu
niet tellen en rekenen en er echt voor gaan om ooit...
ook met mijn wens rekening te houden
wie weet kan hij dit op een andere manier invullen maar hij luisterde steeds naar familie en zijn dochter en te weinig naar mij vind ikIk denk dat de vier kinderen waar jullie nu voor zorgen vooral heel graag willen dat jullie sámen aan de slag gaan om te zorgen voor een goede basis. Je kunt niet alle verantwoordelijkheid bij hem leggen; je bent er ook zelf bij. Het is in het belang van de kinderen die er al zijn dat jullie samenwerken in plaats van elkaar tegen te werken. Daar kun jij mee beginnen door je kinderwens in de koelkast te zetten en jullie huidige gezin boven een fata morgana te stellen.
woensdag 5 november 2008 om 19:29
Nee,ik heb helaas geen kinderen en ben ook niet gescheiden maar ik heb wel een stabiele relatie en ben verder heel gelukkig,jij komt hier met een vraag dus wat hebben die vragen van je hier mee te maken....Een beetje mens ziet toch wel in dat je eerst aan jezelf en aan je relatie moet werken om een kind te willen of niet?
kijk altijd wat je hebt en niet wat je niet hebt...
woensdag 5 november 2008 om 19:32
woensdag 5 november 2008 om 19:33
quote:esra schreef op 05 november 2008 @ 19:29:
Nee,ik heb helaas geen kinderen en ben ook niet gescheiden maar ik heb wel een stabiele relatie en ben verder heel gelukkig,jij komt hier met een vraag dus wat hebben die vragen van je hier mee te maken....Een beetje mens ziet toch wel in dat je eerst aan jezelf en aan je relatie moet werken om een kind te willen of niet?
waar.
dit gesprek doet goed
en ik had hier thuis het gevoel dat de wereld tegen mij was
rouwen is moeilijk en er mee omgaan en in terecht komen ook
het maakt het ook moeilijk om in tussentijd ook met mijn scheiding om te gaan
hij is jaloers op mijn ex waar ik het goed mee doe en wil dat ik hem uit mijn leven ban
dat kan ook niet, mijn kinderen hebben wel nog een papa
Nee,ik heb helaas geen kinderen en ben ook niet gescheiden maar ik heb wel een stabiele relatie en ben verder heel gelukkig,jij komt hier met een vraag dus wat hebben die vragen van je hier mee te maken....Een beetje mens ziet toch wel in dat je eerst aan jezelf en aan je relatie moet werken om een kind te willen of niet?
waar.
dit gesprek doet goed
en ik had hier thuis het gevoel dat de wereld tegen mij was
rouwen is moeilijk en er mee omgaan en in terecht komen ook
het maakt het ook moeilijk om in tussentijd ook met mijn scheiding om te gaan
hij is jaloers op mijn ex waar ik het goed mee doe en wil dat ik hem uit mijn leven ban
dat kan ook niet, mijn kinderen hebben wel nog een papa
woensdag 5 november 2008 om 19:35
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:28:
er zijn zoveel koppels waar het wel lukt om mooi samen te leven
een verleden hebben betekend toch niet steeds dat men er het slachtoffer moet zijn van wat ooit wasWuilesman en ik zijn zo'n stel en ik kan je verzekeren dat een prettig leven en een harmonieus samengesteld gezin niet door de Kerstman worden gebracht. Daar moet je samen je best voor doen. Jezelf zielig vinden kan altijd nog.
er zijn zoveel koppels waar het wel lukt om mooi samen te leven
een verleden hebben betekend toch niet steeds dat men er het slachtoffer moet zijn van wat ooit wasWuilesman en ik zijn zo'n stel en ik kan je verzekeren dat een prettig leven en een harmonieus samengesteld gezin niet door de Kerstman worden gebracht. Daar moet je samen je best voor doen. Jezelf zielig vinden kan altijd nog.
woensdag 5 november 2008 om 19:35
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:25:
wie van jullie heeft hier kinderen
wie is gescheiden
het lijkt zo makkelijk om anderen te veroordelen
Niet gescheiden, geen relatie en zeker geen kinderen.
Maar sommige dingen he, die zijn gewoon idioot. Net als gras groen is. Dus bij deze: je wens is idioot.
wie van jullie heeft hier kinderen
wie is gescheiden
het lijkt zo makkelijk om anderen te veroordelen
Niet gescheiden, geen relatie en zeker geen kinderen.
Maar sommige dingen he, die zijn gewoon idioot. Net als gras groen is. Dus bij deze: je wens is idioot.
woensdag 5 november 2008 om 19:35
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:28:
er zijn zoveel koppels waar het wel lukt om mooi samen te leven
een verleden hebben betekend toch niet steeds dat men er het slachtoffer moet zijn van wat ooit waswaarom wil je dan 'n extra moeilijkheidsfactor aan je relatie toevoegen als het nu al niet lekker gaat? waarom gaan je vriend en jij niet eerst 'ns aan jullie relatie werken en daarnaast hebben jullie ook nog de verantwoording over maar liefst 4 kinderen, als je er nog eentje bij neemt gaat zowel je relatie als die andere kinderen in aandacht te kort komen, zeker met de instelling die je nu al hebt: puur ontevredenheid straal je uit
er zijn zoveel koppels waar het wel lukt om mooi samen te leven
een verleden hebben betekend toch niet steeds dat men er het slachtoffer moet zijn van wat ooit waswaarom wil je dan 'n extra moeilijkheidsfactor aan je relatie toevoegen als het nu al niet lekker gaat? waarom gaan je vriend en jij niet eerst 'ns aan jullie relatie werken en daarnaast hebben jullie ook nog de verantwoording over maar liefst 4 kinderen, als je er nog eentje bij neemt gaat zowel je relatie als die andere kinderen in aandacht te kort komen, zeker met de instelling die je nu al hebt: puur ontevredenheid straal je uit
woensdag 5 november 2008 om 19:36
je zoekt een weg om dingen aan te kunnen, waarom zou een baby alles voor jou moeten repareren wat er stuk is in je leven?
Is er nou niet een moment waarop je dit leest en denkt, goh ik denk wel erg gemakkelijk en romantisch over het krijgen van een kind. Goh, ik zou eens aan mezelf moeten werken in plaats van te zoeken naar een makkelijke oplossing buiten mezelf.
Niet een momentje waarop je even kritisch naar jezelf kijkt?
Is er nou niet een moment waarop je dit leest en denkt, goh ik denk wel erg gemakkelijk en romantisch over het krijgen van een kind. Goh, ik zou eens aan mezelf moeten werken in plaats van te zoeken naar een makkelijke oplossing buiten mezelf.
Niet een momentje waarop je even kritisch naar jezelf kijkt?
woensdag 5 november 2008 om 19:37
quote:Carlice schreef op 05 november 2008 @ 19:32:
Waarom kun jij dan niet met je partner en zijn kinderen en je eigen kinderen de toekomst in. Waarom betekent in jouw hoofd de toekomst alleen maar: nieuw kind?
Het lijkt erop dat jij vast zit en niet de toekomst in kan zonder de wonderlijm die nieuwe baby heet.
ergens wel
en ik dacht dat ik hem zou kunnen loslaten omdat het allemaal zo zwaar is maar dat lukt mij niet
en ook hem niet
we passen wel bij elkaar maar door het feit dat we kinderen hebben is het moeilijk om één te zijn
Waarom kun jij dan niet met je partner en zijn kinderen en je eigen kinderen de toekomst in. Waarom betekent in jouw hoofd de toekomst alleen maar: nieuw kind?
Het lijkt erop dat jij vast zit en niet de toekomst in kan zonder de wonderlijm die nieuwe baby heet.
ergens wel
en ik dacht dat ik hem zou kunnen loslaten omdat het allemaal zo zwaar is maar dat lukt mij niet
en ook hem niet
we passen wel bij elkaar maar door het feit dat we kinderen hebben is het moeilijk om één te zijn
woensdag 5 november 2008 om 19:38
quote:Carlice schreef op 05 november 2008 @ 19:36:
je zoekt een weg om dingen aan te kunnen, waarom zou een baby alles voor jou moeten repareren wat er stuk is in je leven?
Is er nou niet een moment waarop je dit leest en denkt, goh ik denk wel erg gemakkelijk en romantisch over het krijgen van een kind. Goh, ik zou eens aan mezelf moeten werken in plaats van te zoeken naar een makkelijke oplossing buiten mezelf.
Niet een momentje waarop je even kritisch naar jezelf kijkt?
ja nu
het geeft me kracht om te knokken voor ons
je zoekt een weg om dingen aan te kunnen, waarom zou een baby alles voor jou moeten repareren wat er stuk is in je leven?
Is er nou niet een moment waarop je dit leest en denkt, goh ik denk wel erg gemakkelijk en romantisch over het krijgen van een kind. Goh, ik zou eens aan mezelf moeten werken in plaats van te zoeken naar een makkelijke oplossing buiten mezelf.
Niet een momentje waarop je even kritisch naar jezelf kijkt?
ja nu
het geeft me kracht om te knokken voor ons
woensdag 5 november 2008 om 19:40
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:28:
er zijn zoveel koppels waar het wel lukt om mooi samen te leven
een verleden hebben betekend toch niet steeds dat men er het slachtoffer moet zijn van wat ooit wasWat ooit was is pas 2,5 jaar geleden. En je man is niet gescheiden: zijn vrouw, de moeder van zijn kinderen, is overleden! Dat is heel heftig en daar ben je niet zo 1,2,3 overheen lijkt mij. Met name voor de kinderen is het een verschrikkelijke tijd geweest. Slechts 1 jaar nadat hun moeder overleed, kwam jij, de leidende ouder in beeld en werd de lieve, verdrietige oma schuld in de schoenen geschoven van dat de kinderen de weg kwijt waren. Jij hebt het allemaal even opgelost (is dat echt zo of is je stiefdochter doodongelukkig?) en nu wil je in ruil daarvoor een kind van hem.
er zijn zoveel koppels waar het wel lukt om mooi samen te leven
een verleden hebben betekend toch niet steeds dat men er het slachtoffer moet zijn van wat ooit wasWat ooit was is pas 2,5 jaar geleden. En je man is niet gescheiden: zijn vrouw, de moeder van zijn kinderen, is overleden! Dat is heel heftig en daar ben je niet zo 1,2,3 overheen lijkt mij. Met name voor de kinderen is het een verschrikkelijke tijd geweest. Slechts 1 jaar nadat hun moeder overleed, kwam jij, de leidende ouder in beeld en werd de lieve, verdrietige oma schuld in de schoenen geschoven van dat de kinderen de weg kwijt waren. Jij hebt het allemaal even opgelost (is dat echt zo of is je stiefdochter doodongelukkig?) en nu wil je in ruil daarvoor een kind van hem.
woensdag 5 november 2008 om 19:41
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:37:
[...]
ergens wel
en ik dacht dat ik hem zou kunnen loslaten omdat het allemaal zo zwaar is maar dat lukt mij niet
en ook hem niet
we passen wel bij elkaar maar door het feit dat we kinderen hebben is het moeilijk om één te zijnhoe kom je dan op 't bespottelijke idee dat nog 'n extra kind nemen het makkelijker gaat maken? 't zal eerder moeilijker worden want het is voor geen van jullie kinderen 'n volle zus/broer en goed kans dat die 4 kinderen die kleine niet moeten en er jaloers op zijn dat die wel 'n vader en moeder samen heeft (voor zolang 't duurt), dus goed kans dat 't jullie gezin helemaal opbreekt
[...]
ergens wel
en ik dacht dat ik hem zou kunnen loslaten omdat het allemaal zo zwaar is maar dat lukt mij niet
en ook hem niet
we passen wel bij elkaar maar door het feit dat we kinderen hebben is het moeilijk om één te zijnhoe kom je dan op 't bespottelijke idee dat nog 'n extra kind nemen het makkelijker gaat maken? 't zal eerder moeilijker worden want het is voor geen van jullie kinderen 'n volle zus/broer en goed kans dat die 4 kinderen die kleine niet moeten en er jaloers op zijn dat die wel 'n vader en moeder samen heeft (voor zolang 't duurt), dus goed kans dat 't jullie gezin helemaal opbreekt
woensdag 5 november 2008 om 19:42
quote:elninjoo schreef op 05 november 2008 @ 19:35:
[...]
waarom wil je dan 'n extra moeilijkheidsfactor aan je relatie toevoegen als het nu al niet lekker gaat? waarom gaan je vriend en jij niet eerst 'ns aan jullie relatie werken en daarnaast hebben jullie ook nog de verantwoording over maar liefst 4 kinderen, als je er nog eentje bij neemt gaat zowel je relatie als die andere kinderen in aandacht te kort komen, zeker met de instelling die je nu al hebt: puur ontevredenheid straal je uit
ja dat komt door de druk van zijn familie
ik zou de reïncarnatie van die dode mama moeten zijn en dat kan toch niet
ze maakten me gek en de druk werd alsmaar groter...nu zie ik niemand meer en ze voelen dat hij wel bij me blijft
stom maar ik klampte me vast aan dat ongeboren kind...een nieuw begin...stom he
[...]
waarom wil je dan 'n extra moeilijkheidsfactor aan je relatie toevoegen als het nu al niet lekker gaat? waarom gaan je vriend en jij niet eerst 'ns aan jullie relatie werken en daarnaast hebben jullie ook nog de verantwoording over maar liefst 4 kinderen, als je er nog eentje bij neemt gaat zowel je relatie als die andere kinderen in aandacht te kort komen, zeker met de instelling die je nu al hebt: puur ontevredenheid straal je uit
ja dat komt door de druk van zijn familie
ik zou de reïncarnatie van die dode mama moeten zijn en dat kan toch niet
ze maakten me gek en de druk werd alsmaar groter...nu zie ik niemand meer en ze voelen dat hij wel bij me blijft
stom maar ik klampte me vast aan dat ongeboren kind...een nieuw begin...stom he
woensdag 5 november 2008 om 19:44
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:42:
[...]
ja dat komt door de druk van zijn familie
ik zou de reïncarnatie van die dode mama moeten zijn en dat kan toch niet
ze maakten me gek en de druk werd alsmaar groter...nu zie ik niemand meer en ze voelen dat hij wel bij me blijft
stom maar ik klampte me vast aan dat ongeboren kind...een nieuw begin...stom hewaarom zoek je dat nieuwe begin niet samen met je partner? door leuke dingen samen met hem te doen? af en toe 'n weekendje weg (als de kids bij jouw ex zitten) gewoon man en vrouw zijn ipv managers van 'n gezin
[...]
ja dat komt door de druk van zijn familie
ik zou de reïncarnatie van die dode mama moeten zijn en dat kan toch niet
ze maakten me gek en de druk werd alsmaar groter...nu zie ik niemand meer en ze voelen dat hij wel bij me blijft
stom maar ik klampte me vast aan dat ongeboren kind...een nieuw begin...stom hewaarom zoek je dat nieuwe begin niet samen met je partner? door leuke dingen samen met hem te doen? af en toe 'n weekendje weg (als de kids bij jouw ex zitten) gewoon man en vrouw zijn ipv managers van 'n gezin
woensdag 5 november 2008 om 19:45
woensdag 5 november 2008 om 19:45
quote:Charlotte69 schreef op 05 november 2008 @ 19:40:
[...]
Wat ooit was is pas 2,5 jaar geleden. En je man is niet gescheiden: zijn vrouw, de moeder van zijn kinderen, is overleden! Dat is heel heftig en daar ben je niet zo 1,2,3 overheen lijkt mij. Met name voor de kinderen is het een verschrikkelijke tijd geweest. Slechts 1 jaar nadat hun moeder overleed, kwam jij, de leidende ouder in beeld en werd de lieve, verdrietige oma schuld in de schoenen geschoven van dat de kinderen de weg kwijt waren. Jij hebt het allemaal even opgelost (is dat echt zo of is je stiefdochter doodongelukkig?) en nu wil je in ruil daarvoor een kind van hem.
nee, ze pubert gewoon en als ze het naar haar zin heeft is alles ok en anders loopt ze naar oma om haar gelijk te halen
die zou ons moeten steunen en even contact opnemen maar ze steunt gewoon het arme kind...en dan verder...meer ruzie en stress om nadien weer met de dochter verder te gaan
ik was ooit ook zo'n puber en ken het nu ook wel
begrijpelijk maar volwassenen horen zoiets samen op te vangen en geen vijanden te zijn.
familie!!!!
[...]
Wat ooit was is pas 2,5 jaar geleden. En je man is niet gescheiden: zijn vrouw, de moeder van zijn kinderen, is overleden! Dat is heel heftig en daar ben je niet zo 1,2,3 overheen lijkt mij. Met name voor de kinderen is het een verschrikkelijke tijd geweest. Slechts 1 jaar nadat hun moeder overleed, kwam jij, de leidende ouder in beeld en werd de lieve, verdrietige oma schuld in de schoenen geschoven van dat de kinderen de weg kwijt waren. Jij hebt het allemaal even opgelost (is dat echt zo of is je stiefdochter doodongelukkig?) en nu wil je in ruil daarvoor een kind van hem.
nee, ze pubert gewoon en als ze het naar haar zin heeft is alles ok en anders loopt ze naar oma om haar gelijk te halen
die zou ons moeten steunen en even contact opnemen maar ze steunt gewoon het arme kind...en dan verder...meer ruzie en stress om nadien weer met de dochter verder te gaan
ik was ooit ook zo'n puber en ken het nu ook wel
begrijpelijk maar volwassenen horen zoiets samen op te vangen en geen vijanden te zijn.
familie!!!!
