Relaties
alle pijlers
ik wil een ,kind hij niet
woensdag 5 november 2008 om 17:29
Mijn man is weduwenaar met 2 kinderen,43 jaar
Zelf ben ik gescheiden en heb 2 kinderen.Ik ben 32jaar.
Mijn wens om samen een kind te hebben is zo groot dat dit gedurende de laatste 6 maand een dominante rol binnen onze relatie begint te spelen.
Ik ondernam al het onmogelijke om er samen uit te komen.
Thuis voel ik me zo ongelukkig.
Hij zou wel een kind met me willen maar het feit dat er al zijn kan hij niet aan.
Ik wordt gek van de gedachte dat onze verledens ons verder leven zo bepalen.
Zelf ben ik gescheiden en heb 2 kinderen.Ik ben 32jaar.
Mijn wens om samen een kind te hebben is zo groot dat dit gedurende de laatste 6 maand een dominante rol binnen onze relatie begint te spelen.
Ik ondernam al het onmogelijke om er samen uit te komen.
Thuis voel ik me zo ongelukkig.
Hij zou wel een kind met me willen maar het feit dat er al zijn kan hij niet aan.
Ik wordt gek van de gedachte dat onze verledens ons verder leven zo bepalen.
donderdag 6 november 2008 om 19:52
Coupke, je bent een bitch.
Ik heb mijn vader verloren toen ik jong was, en geloof me ik was een stuk ouder dan de puberdochter in dezen. En ik weet uit eigen ervaring dat je er na 2 en een half jaar nog láng niet overheen bent (voor zover je ooit over zo iets verschrikkelijks heen komt), en ik zal je dit zeggen: als ik een stiefouder had gekregen met zo'n opstelling als jij hier toont, dan was ik óf thuis weggelopen óf ik had jou eruit getreiterd. Hoe dan ook, het huis zou te klein zijn geweest.
Daarnaast zit je hier openlijk te verkondigen dat je vriend en jij samen bezig zijn met een partijtje uitkeringsfraude, jullie denken slim te zijn geweest door je vriend elders in te laten schrijven. Maar er komt een dag dat je de verkeerde persoon tegen de haren instrijkt (en als ik jouw opstelling zo lees, kan dat nooit erg lang duren) en die verlinkt jullie wel bij de uitkeringsinstantie. Gewoon, omdat hij/zij niet houdt van mensen die de boel lopen te flessen en onze sociale zekerheid misbruiken. Ik hoop op die dag! Kan je bij deze waarschuwen: jij werkt er aan mee, dus bent net zo strafbaar als hij. Zitten jullie straks met z'n tweeën met een enorme terugvordering, en misschien nog een strafblad ook. Fijn!
Ik heb mijn vader verloren toen ik jong was, en geloof me ik was een stuk ouder dan de puberdochter in dezen. En ik weet uit eigen ervaring dat je er na 2 en een half jaar nog láng niet overheen bent (voor zover je ooit over zo iets verschrikkelijks heen komt), en ik zal je dit zeggen: als ik een stiefouder had gekregen met zo'n opstelling als jij hier toont, dan was ik óf thuis weggelopen óf ik had jou eruit getreiterd. Hoe dan ook, het huis zou te klein zijn geweest.
Daarnaast zit je hier openlijk te verkondigen dat je vriend en jij samen bezig zijn met een partijtje uitkeringsfraude, jullie denken slim te zijn geweest door je vriend elders in te laten schrijven. Maar er komt een dag dat je de verkeerde persoon tegen de haren instrijkt (en als ik jouw opstelling zo lees, kan dat nooit erg lang duren) en die verlinkt jullie wel bij de uitkeringsinstantie. Gewoon, omdat hij/zij niet houdt van mensen die de boel lopen te flessen en onze sociale zekerheid misbruiken. Ik hoop op die dag! Kan je bij deze waarschuwen: jij werkt er aan mee, dus bent net zo strafbaar als hij. Zitten jullie straks met z'n tweeën met een enorme terugvordering, en misschien nog een strafblad ook. Fijn!
donderdag 6 november 2008 om 21:03
maandag 10 november 2008 om 23:40
familie... een zijn... zoals jij het verwoord in je postings... daar krijg ik de rillingen van!
Ik vind je egoistisch, heb totaal geen ervaring in deze situatie, maar ik vind het kortom... egoistisch!
Familie en een zijn kan op zoveel andere manieren, begin daar eerst maar eens mee. Echt een familie proberen te zijn, en echt een proberen te zijn met je man. Kortom... begin eens bij het woordje respect & liefde. En dan niet alleen voor je man, maar juist ook voor allevier kids! Daar kan je nog eens wat van opsteken, en je man/vriend zou dat ook veel meer waarderen dan hameren op een nieuwe baby.
In die twee kids van jouw man/vriend zit ook bloed van hem. Hij houd net zoveel van zijn kids als jij hopelijk zelf van jouw kids houdt.
Ik heb nog geen kids, maar als ik er ooit aan begin, dan weet ik wel waaraan ik begin, en ik zou zeker geen kind nemen om de redenen die jij in jouw topic opnoemd.
Tip: Ga eerst eens sinterklaas en kerst proberen te vieren op een leuke manier, en probeer daarin iedereen wat leuks mee te geven, met zo'n houding krijg je al heel snel een andere reactie!
Wake up!
Ik vind je egoistisch, heb totaal geen ervaring in deze situatie, maar ik vind het kortom... egoistisch!
Familie en een zijn kan op zoveel andere manieren, begin daar eerst maar eens mee. Echt een familie proberen te zijn, en echt een proberen te zijn met je man. Kortom... begin eens bij het woordje respect & liefde. En dan niet alleen voor je man, maar juist ook voor allevier kids! Daar kan je nog eens wat van opsteken, en je man/vriend zou dat ook veel meer waarderen dan hameren op een nieuwe baby.
In die twee kids van jouw man/vriend zit ook bloed van hem. Hij houd net zoveel van zijn kids als jij hopelijk zelf van jouw kids houdt.
Ik heb nog geen kids, maar als ik er ooit aan begin, dan weet ik wel waaraan ik begin, en ik zou zeker geen kind nemen om de redenen die jij in jouw topic opnoemd.
Tip: Ga eerst eens sinterklaas en kerst proberen te vieren op een leuke manier, en probeer daarin iedereen wat leuks mee te geven, met zo'n houding krijg je al heel snel een andere reactie!
Wake up!
dinsdag 11 november 2008 om 09:11
quote:AliceInWonderland schreef op 05 november 2008 @ 21:01:
En de rode draad in hun huwelijksplechtigheid was: we trouwen met z'n vieren.
Bij mijn ouders thuis hangen drie trouwfoto's aan de muur: mijn vader en moeder, mijn stiefvader en zijn eerste vrouw, mijn moeder en stiefvader.
En op bijzonder dagen, als we met z'n allen bij elkaar zijn (kerst, verjaardagen), brandt er altijd een kaarsje bij de foto's van mijn vader en de eerste vrouw van mijn stiefvader.
Ik val echt stil bij zoveel liefde. (f) Noem me sentimenteel, maar ik schiet er echt even van vol.
Wat erg ook dat je een ouder zo jong hebt moeten verliezen Alice.
En de rode draad in hun huwelijksplechtigheid was: we trouwen met z'n vieren.
Bij mijn ouders thuis hangen drie trouwfoto's aan de muur: mijn vader en moeder, mijn stiefvader en zijn eerste vrouw, mijn moeder en stiefvader.
En op bijzonder dagen, als we met z'n allen bij elkaar zijn (kerst, verjaardagen), brandt er altijd een kaarsje bij de foto's van mijn vader en de eerste vrouw van mijn stiefvader.
Ik val echt stil bij zoveel liefde. (f) Noem me sentimenteel, maar ik schiet er echt even van vol.
Wat erg ook dat je een ouder zo jong hebt moeten verliezen Alice.
maandag 17 november 2008 om 16:32
Ik heb niet zoveel toe te voegen aan alle reacties hier. Mijn hart gaat uit naar de kinderen die hun moeder moeten missen. Je eigen moeder verliezen in een periode die heel cruciaal is, lijkt me het zwaarste wat er is. Arme kinderen. En dan zo'n stiefmoeder te krijgen die alleen maar kan drammen over nog een kind. Wat egoïstisch zeg. Mijn oma verloor haar moeder toen ze 8 jaar was. Het verwerken daarvan heeft een leven lang geduurd, niet dat het altijd aanwezig was, het verdriet, maar het wel jaarlijks stilstaan bij de sterfdatum, dat soort dingen.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 17 november 2008 om 17:23
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 17:56:
ik voel me ook niet genoeg geliefd als we nu betrekking hebben.
ik voel me enkel goed en net genoeg voor het positieve in zijn leven maar dromen van een nieuwe toekomst samen is voor hem beangstigend met een kind erbij
[dit uit een post van pagina 1]
Heb niet alles doorgelezen maar vond deze zin wel opmerkelijk..
Het is toch bekend dat een kind geen vervanging is en geen hulpmiddel om een relatie te "lijmen"
Een relatie moet van zichzelf goed zijn.. als je een relatie niet goed vind zonder dat er een kind van jullie beide is, is jullie relatie van zichzelf al niet helemaal oké.
zitten jullie verder wel op 1 lijn?
voel je je verder wel oké bij hem & zijn gezin?
zijn er andere dingen waar je ontevreden over bent?
denk niet dat dit je grootste probleem in de relatie is. (kan het verkeerd hebben hoor) maar het kan zijn dat je alles op het kindje projecteerd wat je zo graag wilt, dat je de echte problemen niet meer ziet? "alles komt omdat hij geen kindje wil en ik wel"
ik voel me ook niet genoeg geliefd als we nu betrekking hebben.
ik voel me enkel goed en net genoeg voor het positieve in zijn leven maar dromen van een nieuwe toekomst samen is voor hem beangstigend met een kind erbij
[dit uit een post van pagina 1]
Heb niet alles doorgelezen maar vond deze zin wel opmerkelijk..
Het is toch bekend dat een kind geen vervanging is en geen hulpmiddel om een relatie te "lijmen"
Een relatie moet van zichzelf goed zijn.. als je een relatie niet goed vind zonder dat er een kind van jullie beide is, is jullie relatie van zichzelf al niet helemaal oké.
zitten jullie verder wel op 1 lijn?
voel je je verder wel oké bij hem & zijn gezin?
zijn er andere dingen waar je ontevreden over bent?
denk niet dat dit je grootste probleem in de relatie is. (kan het verkeerd hebben hoor) maar het kan zijn dat je alles op het kindje projecteerd wat je zo graag wilt, dat je de echte problemen niet meer ziet? "alles komt omdat hij geen kindje wil en ik wel"
dinsdag 18 november 2008 om 15:55
