ik wil een ,kind hij niet

05-11-2008 17:29 157 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is weduwenaar met 2 kinderen,43 jaar

Zelf ben ik gescheiden en heb 2 kinderen.Ik ben 32jaar.

Mijn wens om samen een kind te hebben is zo groot dat dit gedurende de laatste 6 maand een dominante rol binnen onze relatie begint te spelen.

Ik ondernam al het onmogelijke om er samen uit te komen.

Thuis voel ik me zo ongelukkig.

Hij zou wel een kind met me willen maar het feit dat er al zijn kan hij niet aan.

Ik wordt gek van de gedachte dat onze verledens ons verder leven zo bepalen.
Alle reacties Link kopieren
Nee,wij zijn gewoon eerlijk!!!
kijk altijd wat je hebt en niet wat je niet hebt...
Alle reacties Link kopieren
quote:esra schreef op 05 november 2008 @ 18:06:

Jij moet je bij je vriend juist vrouw voelen anders schort er wat aan jullie relatie,de liefde moet de lijm zijn en niet een kind,liefde staat voor verbondenheid en geborgenheid;begin niet aan een kind als je dat niet voor elkaar voelt,daar neem je toch geen kind voor,waar ben je in godsnaam dan mee bezig!



waar...ik voel me goed bij hem en ben blij dat hij in mijn leven kwam.ik vind het gewoon erg dat hij me dat kind niet wil schenken

de afwijzing zeker
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 18:09:

[...]





waar...ik voel me goed bij hem en ben blij dat hij in mijn leven kwam.ik vind het gewoon erg dat hij me dat kind niet wil schenken

de afwijzing zekerHallo zeg, het gaat om een kind, niet om een armband!
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 18:06:

nee een mening

jullie zijn cru en bekijken het hard



je vraagt een mening... je krijgt meerdere meningen... alleen niet wat jij wilt horen...



weess gelukkig met wat je hebt.. probeer er samen wat van te maken, en als dat niet lukt omdat jij perse een kind wilt dan moet je er mee stoppen.. dat is geen basis voor een relatie.. jullie hebben samen 4 kinderen... geniet daar van....
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
quote:Charlotte69 schreef op 05 november 2008 @ 18:08:

Ik vind jou hard! Waarom hou je helemaal geen rekening met zijn gevoelens of met de gevoelens van zijn puberende dochter? Is dat dan helemaal niet belangrijk voor je?Neeheeee! want ik wil een kind, sterker ik MOET een kind en als ik mijn zin niet krijg ga ik stampvoeten....
Alle reacties Link kopieren
quote:Charlotte69 schreef op 05 november 2008 @ 18:08:

Ik vind jou hard! Waarom hou je helemaal geen rekening met zijn gevoelens of met de gevoelens van zijn puberende dochter? Is dat dan helemaal niet belangrijk voor je?



ik deed nog niks anders...hij liet zijn dochter al de lelijkste dingen tegen me zeggen en ik zweeg.

zijn kinderen stonden steeds centraal in onze relatie

hun welzijn...en vooral dankzij mijn opvoeding en manier van leven



ik weet dat ik een goede mama ben en ok ik zou graag nog eens mama zijn



is dat een zonde?????
Alle reacties Link kopieren
en daarbij, jij bent hard... je hebt t over de puberdochter van je vriend, en dat zij daar moeite mee heeft..

vind je t gek.. t kind is haar moeder kwijt... die is niet ergens anders, die is er niet meer...

ze moet wennen aan een nieuw leven, met een nieuwe vrouw naast haar vader.....gooi dat kind ook nog even een aan je vriend opgedrongen kind in d`r schoot... wedden dat ze d`r spullen pakt en bij d`r oma gaat wonen ofzo...

maar dat komt jou zeker beter uit...heb je dat meisje ook niet meer om rekening mee te houden..



damn.. wat ben jij egoistisch!
biol wijzigde dit bericht op 05-11-2008 18:16
Reden: toevoeging.. ik word hier heeeeel boos van
% gewijzigd
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
quote:Parnell schreef op 05 november 2008 @ 18:10:

[...]





Hallo zeg, het gaat om een kind, niet om een armband!





weet ik wel



juist daarom;..ik heb het ook moeilijk om dat weg te cijferen
Tuurlijk is het geen zonde. Maar misschien is het beter als je eerst tevreden wordt met de ruimte die je zelf inneemt in jullie gezin. Dat moet jij doen samen met je vriend, dat kan een kind niet voor jou/jullie doen.
Alle reacties Link kopieren
Nee hoor dat is geen zonde. Maar als je schrijft dat jullie relatie zo onevenwichtig is, zou ik zeker niet samen ook nog aan een kind beginnen.

Ik heb het idee dat jij denkt dat als er een gezamelijk kind is, alle problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen: dream on!
Alle reacties Link kopieren
quote:biol schreef op 05 november 2008 @ 18:15:

en daarbij, jij bent hard... je hebt t over de puberdochter van je vriend, en dat zij daar moeite mee heeft..

vind je t gek.. t kind is haar moeder kwijt... die is niet ergens anders, die is er niet meer...

ze moet wennen aan een nieuw leven, met een nieuwe vrouw naast haar vader.....gooi dat kind ook nog even een aan je vriend opgedrongen kind in d`r schoot... wedden dat ze d`r spullen pakt en bij d`r oma gaat wonen ofzo...

maar dat komt jou zeker beter uit...heb je dat meisje ook niet meer om rekening mee te houden..



damn.. wat ben jij egoistisch!dus...binnen 5 jaar is ze de deur uit en hebben we lekker alleen rekening gehouden met het feit dat ze het niet ziet zitten ...en de rest van ons gezin?????
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 18:13:

[...]





ik deed nog niks anders...hij liet zijn dochter al de lelijkste dingen tegen me zeggen en ik zweeg.

zijn kinderen stonden steeds centraal in onze relatie

hun welzijn...en vooral dankzij mijn opvoeding en manier van leven



ik weet dat ik een goede mama ben en ok ik zou graag nog eens mama zijn



is dat een zonde?????

Hoe zou jij 't vinden als jouw moeder dood was en jouw vader zou met 'n nieuwe vlam vadertje en moedertje gaan spelen over 'n nieuw kind?

Buiten dat vind ik je gewoon ontzettend je zin willen doordrammen terwijl je vriend en zijn kids er geen trek in hebben.



Ga hormonen slikken ofzo om van die rammelende eierstokpsychose af te raken.
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 18:13:

[...]





ik deed nog niks anders...hij liet zijn dochter al de lelijkste dingen tegen me zeggen en ik zweeg.

zijn kinderen stonden steeds centraal in onze relatie

hun welzijn...en vooral dankzij mijn opvoeding en manier van leven



Als die kinderen de hele tijd centraal staan, en jij daar nogal de balen van hebt, waarom blijf je dan bij die vent? Er zijn ook heus relaties waarin jij centraal staat, waarin je man jou niet laat uitkafferen door zijn dochter en waarin hij wel met je wil trouwens, ondanks zijn fraude.



quote:

ik weet dat ik een goede mama ben en ok ik zou graag nog eens mama zijn



is dat een zonde?????Nee, maar in deze situatie is het onpraktisch en onwenselijk. En de manier waarop je erover praat is zelfs nogal hysterisch.
Alle reacties Link kopieren
quote:Vl43inder schreef op 05 november 2008 @ 18:16:

Tuurlijk is het geen zonde. Maar misschien is het beter als je eerst tevreden wordt met de ruimte die je zelf inneemt in jullie gezin. Dat moet jij doen samen met je vriend, dat kan een kind niet voor jou/jullie doen.





ben ik van plan, ik zou graag hebben dat hij zorgt voor een stabiele thuis voor ons allen,waar ook ik me goed voel

soms vlucht ik weg met mijn zoontje...maar als die er niet is zit ik daar alleen



ik voel me gewoon soms in de steek gelaten en de liefde van een kind beleef ik zo intens
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Het klinkt alsof jij in een strijd met de puberende dochter van je vriend bent verwikkeld. En weet je: als zij over 5 jaar de deur uit gaat, ben jij pas 37 en kun je (als het per se moet) alsnog een kind krijgen.

Ik kan me voorstellen hoe ongelukkig dat meisje zich in jouw gezin zal voelen!
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 17:53:

we wonen in mijn huis en fulltime werken is voor hem ook zijn veiligheid van vroeger loslaten en alles op alles zetten om met mij door het leven te gaan.

hij is bang om hem te binden op alle vlak.

alleen de fun en samen de kids opvoeden en dan begint het echte leven voor hemmijn zoontje is 3, ik kan niet zomaar alleen fun hebbenquote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 17:58:

inwonend, ik sloof me al die tijd al uit om deze relatie staande te houden en die kinderen een opvoeding te geven...mag ik nog vrouw zijn.

we wonen in mijn huis, ik werk fulltime zelfstandig en doe zeker mijn aandeel

dat bewees ik al genoeg in het verledenBovenstaande zinnetjes vielen me op (overigens begrijp ik die eerste niet helemaal, wat bedoel je met "alleen de fun en dan begint het echte leven voor hem"?). Het klinkt alsof je niet overtuigd bent van zijn liefde voor jou, dat hij de achterdeur altijd openhoudt om weg te kunnen gaan en je ontzettend bang bent om hem kwijt te raken. Is dat waar? En is dat de misschien de echte reden dat je een kind wilt, zodat hij onvoorwaardelijk aan je verbonden is?
Alle reacties Link kopieren
ik moet weg en zou dit graag later verderzetten...binnen 1/2uur.



ik wil niet egoist overkomen maar deze situatie maakte me zo gek dat ik het zelf niet meer weten



en ik kan hem niet loslaten
Alle reacties Link kopieren
quote:Gabriella__ schreef op 05 november 2008 @ 18:22:

[...]





[...]





Bovenstaande zinnetjes vielen me op (overigens begrijp ik die eerste niet helemaal, wat bedoel je met "alleen de fun en dan begint het echte leven voor hem"?). Het klinkt alsof je niet overtuigd bent van zijn liefde voor jou, dat hij de achterdeur altijd openhoudt om weg te kunnen gaan en je ontzettend bang bent om hem kwijt te raken. Is dat waar? En is dat de misschien de echte reden dat je een kind wilt, zodat hij onvoorwaardelijk aan je verbonden is?gedeeltelijk wel
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 18:21:

[...]





ben ik van plan, ik zou graag hebben dat hij zorgt voor een stabiele thuis voor ons allen,waar ook ik me goed voel

soms vlucht ik weg met mijn zoontje...maar als die er niet is zit ik daar alleen



ik voel me gewoon soms in de steek gelaten en de liefde van een kind beleef ik zo intens



Maar Coupke, de liefde voor een kind kan de liefde voor een partner niet vervangen, net als andersom.



Niet alleen hij moet zorgen voor een stabiel thuis, jij ook. En ik snap best dat je al veel hebt moeten incasseren. Misschien wel teveel om jullie liefde nog te voelen. Die stabiele situatie en die liefde komt niet opeens als jullie nog een kindje samen krijgen denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Werk eerst aan jezelf en aan jullie relatie,met alle kinderen,en dan komt de rest vanzelf,niet alles in de verkeerde volgorde doen,en ik vind het erg slecht dat je vriend het pikt om je door zijn dochter te laten uitschelden,is die vent dan wel geschikt voor kinderen,waar zit zijn verstand dan,ik zou dat echt niet pikken hoor!
kijk altijd wat je hebt en niet wat je niet hebt...
Waarom kan je hem niet loslaten? Je bent een volwassen vrouw, je hebt het al eens eerder gedaan. En kijk, je bent nog steeds een goede moeder en je hebt een eigen bedrijf, jij redt je wel.
Alle reacties Link kopieren
Lekker weer. Je kerel is een lapswans van hier tot Tokio. Hij pleegt uitkeringsfraude, werkt niet en laat jou al het werk doen in huis. Zijn kinderen zijn hondsbrutaal en hij vindt dat wel best. Je vlucht af en toe het huis uit met je zoontje omdat je niet meer tegen zijn gemene gedrag kan. Je weet niet zeker of je vriend wel van je houdt, en om daar wat zekerheid in te krijgen wil je een kind van hem. Dan kan hij in ieder geval niet zomaar bij je weg.



Heel gezonde situatie.



Vertel eens Coupke, wat zou je een vriendin aanraden als zemet dit verhaal bij je kwam?
Alle reacties Link kopieren
Dan moet je misschien eens ophouden met uitsloven en hem eerst eens wat moeite laten doen. Laat hem zich maar realiseren dat hij net zo blij met jou zou moeten zijn als jij met hem. Ik weet het, dat klinkt doodeng maar wat je nu doet, gaat absoluut niet leiden tot jouw geluk. Integendeel, je gaat waarschijnlijk precies bereiken waar je zo bang voor bent: dat hij weggaat.



Laat hem weer eens een tijdje die vrouw zien waar hij verliefd op is geworden. Waarschijnlijk een zelfstandige, bruisende vrouw met een eigen leven waar hij zich bevoorrecht voelde om bij te mogen zijn. Kijk eens naar jezelf, vind je jezelf nog wel zo leuk zoals je nu bent en doet?



Pas als je deze stap neemt, is een kind mogelijk bespreekbaar in de toekomst. Zoals de situatie nu is, gaat het echt niet gebeuren (en zelfs dan kan hij nog weglopen, heb je dat wel door??)
Alle reacties Link kopieren
Coupke ik vind je verhaal echt zorgelijk en schokkend. Misschien moet je je berichten tot nu toe eens teruglezen, je komt echt over als een stampvoetend kind met een onrealistisch en overgeromantiseerd beeld van de werkelijkheid.
The time is now

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven