Relaties
alle pijlers
liefdesverdriet en eenzaamheid
dinsdag 6 januari 2009 om 11:35
Lieve meiden,
Mijn relatie is nu een maand uit en het doet nogsteeds zo veel pijn. Ik dacht echt in hem de man van mijn leven gevonden te hebben. Het eerste jaar was heel heftig, ik heb nog nooit zo veel liefde gevoeld als toen. Vanaf de eerste date was alles perfect. We waren zo veel samen en na twee maanden zijn we gaan samenwonen.
Hij gaf mij zo veel liefde, was er voor me in alles. Hielp me met mijn problemen.. en we hadden het gewoon heel erg fijn samen, een hele diepe band. Ik zag mezelf oud worden met hem.
Na een half jaar proberen en waarin het een paar keer bijna uit is geweest, heeft hij het een maand geleden definitief uitgemaakt.
De afgelopen paar maanden herken ik hem gewoon haast niet meer, zo afstandelijk.. al die dingen die hij mij gaf zijn in een keer weg. Het doet mij zo veel verdriet hoe hij nu tegen mij doet.
Ik heb geen vrienden en ook geen familie die er voor me is dus als er iets is waar ik mee zit (of als er iets positiefs is) kom ik bij hem, maar hij negeert me bijna helemaal en maakt het daarmee alleen maar erger. Hoe kan je nou zo doen tegen iemand waar je zo'n mooie relatie mee hebt gehad.
Ik voel me gewoon heel erg verdrietig en eenzaam nu.
Zijn er meer mensen die zich (een deel) hier in herkennen, dan kunnen we het hier lekker van ons af schrijven en elkaar er doorheen helpen. Hoop op jullie reacties.
Mijn relatie is nu een maand uit en het doet nogsteeds zo veel pijn. Ik dacht echt in hem de man van mijn leven gevonden te hebben. Het eerste jaar was heel heftig, ik heb nog nooit zo veel liefde gevoeld als toen. Vanaf de eerste date was alles perfect. We waren zo veel samen en na twee maanden zijn we gaan samenwonen.
Hij gaf mij zo veel liefde, was er voor me in alles. Hielp me met mijn problemen.. en we hadden het gewoon heel erg fijn samen, een hele diepe band. Ik zag mezelf oud worden met hem.
Na een half jaar proberen en waarin het een paar keer bijna uit is geweest, heeft hij het een maand geleden definitief uitgemaakt.
De afgelopen paar maanden herken ik hem gewoon haast niet meer, zo afstandelijk.. al die dingen die hij mij gaf zijn in een keer weg. Het doet mij zo veel verdriet hoe hij nu tegen mij doet.
Ik heb geen vrienden en ook geen familie die er voor me is dus als er iets is waar ik mee zit (of als er iets positiefs is) kom ik bij hem, maar hij negeert me bijna helemaal en maakt het daarmee alleen maar erger. Hoe kan je nou zo doen tegen iemand waar je zo'n mooie relatie mee hebt gehad.
Ik voel me gewoon heel erg verdrietig en eenzaam nu.
Zijn er meer mensen die zich (een deel) hier in herkennen, dan kunnen we het hier lekker van ons af schrijven en elkaar er doorheen helpen. Hoop op jullie reacties.
dinsdag 6 januari 2009 om 11:50
Ik heb het ook eens gehad. Ik dacht ook mijn grote liefde te hebben gevonden en we hadden iets bijzonders. Van de ene op de andere dag maakte hij het uit en ik heb nooit geweten waarom. We hadden 1,5 jaar een relatie, maar ik herkende hem ook helemaal niet meer. We hebben daarna vrijwel geen contact meer gehad.
Het heeft een paar maanden behoorlijk pijn gedaan, maar je zult realistisch moeten zijn. Hoe fijn jullie het ook samen hebben gehad, hij wil niet meer en de tijd die jullie hadden zal ook niet meer terugkomen. Maak het sprookje niet mooier dan het was, want aangezien het al eerder een paar keer bijna uit is geweest, betekent het toch dat er iets niet helemaal goed zat(?)
Doe lekker de clichédingen: veel shoppen, lekker met vriendinnen op stap gaan, veel chocolade eten, niet alleen op de bank gaan zitten en vermijd de romantische films.
Er komt een dag dat je je niet meer zo ellendig voelt
Het heeft een paar maanden behoorlijk pijn gedaan, maar je zult realistisch moeten zijn. Hoe fijn jullie het ook samen hebben gehad, hij wil niet meer en de tijd die jullie hadden zal ook niet meer terugkomen. Maak het sprookje niet mooier dan het was, want aangezien het al eerder een paar keer bijna uit is geweest, betekent het toch dat er iets niet helemaal goed zat(?)
Doe lekker de clichédingen: veel shoppen, lekker met vriendinnen op stap gaan, veel chocolade eten, niet alleen op de bank gaan zitten en vermijd de romantische films.
Er komt een dag dat je je niet meer zo ellendig voelt
dinsdag 6 januari 2009 om 12:02
dinsdag 6 januari 2009 om 12:06
dinsdag 6 januari 2009 om 12:07
dinsdag 6 januari 2009 om 12:17
quote:porcelina1983 schreef op 06 januari 2009 @ 12:13:
ik kan af en toe langs bij mijn ouders en af en toe heeft mn broer wat tijd voor me.. maar het is minimaal.. echt iemand om mee te praten heb ik niet..
Wat vervelend. Maar dat was dan voordat je deze relatie kreeg ook zo, denk ik?
Hoe deed je dat toen dan? Of heb je tijdens je relatie wat vriendschappen laten verwateren?
Kun je misschien een keer deze week een avond een filmpje kijken bij je broer? Dan heb je wat afleiding en hoef je niet teveel te praten
ik kan af en toe langs bij mijn ouders en af en toe heeft mn broer wat tijd voor me.. maar het is minimaal.. echt iemand om mee te praten heb ik niet..
Wat vervelend. Maar dat was dan voordat je deze relatie kreeg ook zo, denk ik?
Hoe deed je dat toen dan? Of heb je tijdens je relatie wat vriendschappen laten verwateren?
Kun je misschien een keer deze week een avond een filmpje kijken bij je broer? Dan heb je wat afleiding en hoef je niet teveel te praten
dinsdag 6 januari 2009 om 12:19
quote:porcelina1983 schreef op 06 januari 2009 @ 12:13:
ik kan af en toe langs bij mijn ouders en af en toe heeft mn broer wat tijd voor me.. maar het is minimaal.. echt iemand om mee te praten heb ik niet..
Misschien is dit dan een mooie gelegenheid om nieuwe contacten te zoeken,is de verbroken relatie toch nog ergens goed voor.
Is er niemand van je werk/studie/sportclub enz waar je een keer iets leuks mee kan gaan doen?
ik kan af en toe langs bij mijn ouders en af en toe heeft mn broer wat tijd voor me.. maar het is minimaal.. echt iemand om mee te praten heb ik niet..
Misschien is dit dan een mooie gelegenheid om nieuwe contacten te zoeken,is de verbroken relatie toch nog ergens goed voor.
Is er niemand van je werk/studie/sportclub enz waar je een keer iets leuks mee kan gaan doen?
dinsdag 6 januari 2009 om 12:34
@lalein: ik ben bang dat ie die niet heeft, zijn vriendengroep zijn allemaal mannen.. ze zijn wel gezellig hoor, maar idd niet het zelfde als vrouwen onder elkaar.
@kwarktaart & superstar: klopt.. voor ik met hem was had ik 1 vriendin en dat dat verwaterd is lag niet aan mij maar meer aan dat zij meer met haar vriend is naar de andere kant van het land is verhuisd en nergens op reageert.
ik ben zeker van plan nieuwe vrienden te gaan maken, ben al op een sport gegaan en heb hier op het forum ook op contact oproepjes gereageerd.. het begin is er en ben nog wel van plan om meer te ondernemen.
ik kon me voor ik met hem was heel goed alleen redden, ik ben zo erg op hem gaan steunen... mijn voornemen is wel om dat nooit meer zo te doen.. maar het is zo'n gewoonte dat het moeilijk is het ineens niet meer te doen.
@kwarktaart & superstar: klopt.. voor ik met hem was had ik 1 vriendin en dat dat verwaterd is lag niet aan mij maar meer aan dat zij meer met haar vriend is naar de andere kant van het land is verhuisd en nergens op reageert.
ik ben zeker van plan nieuwe vrienden te gaan maken, ben al op een sport gegaan en heb hier op het forum ook op contact oproepjes gereageerd.. het begin is er en ben nog wel van plan om meer te ondernemen.
ik kon me voor ik met hem was heel goed alleen redden, ik ben zo erg op hem gaan steunen... mijn voornemen is wel om dat nooit meer zo te doen.. maar het is zo'n gewoonte dat het moeilijk is het ineens niet meer te doen.
dinsdag 6 januari 2009 om 12:39
Hai Porcelina,
Wat ongelooflijk rot en pijnlijk hè? Het kans soms gewoon echt lichamelijk pijn doen. Ik weet er alles van want zit midden in een soort gelijke situatie.
Ik heb niet echt heel veel advies voor je helaas. Persoonlijk heb ik ook niet de behoefte om het er uitgebreid over te hebben, ook niet met familie en vrienden, ik 'lijd' gewoon in stilte. Af en toe heb ik het er natuurlijk wel over omdat iedereen er naar vraagt. Voor jou kan het goed zijn om hier lekker je hart te luchten...gooi alles er maar uit. Maar uiteindelijk moet je zelf door je pijn heen en geen enkel advies kan je daar bij helpen.
Spreek je zelf toe, herhaaldelijk, dat je dit gaat redden en dat je hier doorheen komt. Dat je sterk bent. Ga niet bij de pakken neer zitten, dwing jezelf gewoon door te gaan met je dagelijkse dingen. Ga gewoon dwars door de pijn heen..
Zorg ervoor dat je zo min mogelijk met je frustraties en gevoel naar je ex gaat. Het is echt niet erg als dat een keer gebeurt, want ik weet hoe moelijk het is om hem niet te mailen, bellen, whatever..dus wees niet te streng voor jezelf en laat het soms maar gewoon gebeuren. Maar niet te veel! Elke dag wat minder ofzo..
Je moet het zelf doen en je bent sterk genoeg!
Lees een goed boek, helpt bij mij altijd wel een beetje.
Heel veel sterkte!!
Wat ongelooflijk rot en pijnlijk hè? Het kans soms gewoon echt lichamelijk pijn doen. Ik weet er alles van want zit midden in een soort gelijke situatie.
Ik heb niet echt heel veel advies voor je helaas. Persoonlijk heb ik ook niet de behoefte om het er uitgebreid over te hebben, ook niet met familie en vrienden, ik 'lijd' gewoon in stilte. Af en toe heb ik het er natuurlijk wel over omdat iedereen er naar vraagt. Voor jou kan het goed zijn om hier lekker je hart te luchten...gooi alles er maar uit. Maar uiteindelijk moet je zelf door je pijn heen en geen enkel advies kan je daar bij helpen.
Spreek je zelf toe, herhaaldelijk, dat je dit gaat redden en dat je hier doorheen komt. Dat je sterk bent. Ga niet bij de pakken neer zitten, dwing jezelf gewoon door te gaan met je dagelijkse dingen. Ga gewoon dwars door de pijn heen..
Zorg ervoor dat je zo min mogelijk met je frustraties en gevoel naar je ex gaat. Het is echt niet erg als dat een keer gebeurt, want ik weet hoe moelijk het is om hem niet te mailen, bellen, whatever..dus wees niet te streng voor jezelf en laat het soms maar gewoon gebeuren. Maar niet te veel! Elke dag wat minder ofzo..
Je moet het zelf doen en je bent sterk genoeg!
Lees een goed boek, helpt bij mij altijd wel een beetje.
Heel veel sterkte!!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 6 januari 2009 om 12:50
Goed van je dat je weer probeert nieuwe contacten te maken! Probeer niet meer met alles naar hem te gaan. Hij is niet de juiste persoon om je te steunen, daardoor krijg je alleen maar botte reacties van hem, en doet het nog meer pijn.
Heb je geen werk of studie waar je contacten op kan doen? Misschien eens op stap met je broers vriendengroepje? Ook al heb je er op dit moment misschien niet zo'n zin in, je komt wel onder de mensen en hebt afleiding.
En ik kan me niet voorstellen dat je moeder er niet voor je is? Je hoeft toch niet perse langs te gaan om met haar te praten, je kunt haar toch ook bellen?
Heb je geen werk of studie waar je contacten op kan doen? Misschien eens op stap met je broers vriendengroepje? Ook al heb je er op dit moment misschien niet zo'n zin in, je komt wel onder de mensen en hebt afleiding.
En ik kan me niet voorstellen dat je moeder er niet voor je is? Je hoeft toch niet perse langs te gaan om met haar te praten, je kunt haar toch ook bellen?
dinsdag 6 januari 2009 om 13:05
ja blijkbaar kan ik dat van mn ex niet meer verwachten, hoop dat me het gaat lukken.. maar idd wat je zegt wohman.. ik krijg alleen botte reacties waarvan het veel erger wordt, heel frustrerend.. maar ik zal moeten accepteren dat het zo werkt.
hij wil wel vrienden blijven en zegt dat hij er over een aantal maanden er wel weer voor mij wil zijn, als vriend.. maar dat het nu gewoon op is bij hem.
mijn collega;s zijn wat ouder.. heb wel een aantal collega's van rond de 35 waar ik het wel gezellig mee heb op het werk.. maar dat is toch 10 jaar verschil, zij zitten een beetje in een andere fase.
mijn moeder.. tsja..daar heb ik gewoon niet zo veel aan, ze bedoelt het niet slecht.. maar ze kan mensen niet steunen.. heeft zelf een harde jeugd gehad en zit emotioneel niet echt goed in dr vel. ze is een goed mens hoor maar ze kan dat gewoon niet.
zelf een oproepje plaatsen is idd een goed idee.. moet ik gauw maar eens gaan doen.
hij wil wel vrienden blijven en zegt dat hij er over een aantal maanden er wel weer voor mij wil zijn, als vriend.. maar dat het nu gewoon op is bij hem.
mijn collega;s zijn wat ouder.. heb wel een aantal collega's van rond de 35 waar ik het wel gezellig mee heb op het werk.. maar dat is toch 10 jaar verschil, zij zitten een beetje in een andere fase.
mijn moeder.. tsja..daar heb ik gewoon niet zo veel aan, ze bedoelt het niet slecht.. maar ze kan mensen niet steunen.. heeft zelf een harde jeugd gehad en zit emotioneel niet echt goed in dr vel. ze is een goed mens hoor maar ze kan dat gewoon niet.
zelf een oproepje plaatsen is idd een goed idee.. moet ik gauw maar eens gaan doen.
dinsdag 6 januari 2009 om 13:17
Misschien heb je voor je gevoel niet echt iemand heel dicht bij je staan die je kan steunen, maar vrijwel iedereen heeft wel eens liefdesverdriet gehad.
Misschien is het gewoon fijn om een collega in vertrouwen te nemen en te zeggen dat je je rot voelt? Misschien is er wel iemand waar je gewoon even lekker je verhaal bij kwijt kunt. Toen ik 22 was werkte ik op een kantoor waar ik verreweg de jongste was. Toen ik liefdesverdriet had waren er echt genoeg mensen die ontzettend lief voor me waren en me echt hebben kunnen steunen. Dat waren geen eens de mensen waar ik veel contact mee had ofzo.
Of ga gewoon een avondje bij je moeder langs. Laat haar lekker voor je koken ofzo. Misschien dat ze niet zoveel woorden voor je heeft, maar het feit dat jullie even samen zijn geeft je misschien al een goed gevoel?
Misschien is het gewoon fijn om een collega in vertrouwen te nemen en te zeggen dat je je rot voelt? Misschien is er wel iemand waar je gewoon even lekker je verhaal bij kwijt kunt. Toen ik 22 was werkte ik op een kantoor waar ik verreweg de jongste was. Toen ik liefdesverdriet had waren er echt genoeg mensen die ontzettend lief voor me waren en me echt hebben kunnen steunen. Dat waren geen eens de mensen waar ik veel contact mee had ofzo.
Of ga gewoon een avondje bij je moeder langs. Laat haar lekker voor je koken ofzo. Misschien dat ze niet zoveel woorden voor je heeft, maar het feit dat jullie even samen zijn geeft je misschien al een goed gevoel?
dinsdag 6 januari 2009 om 13:28
Lieve lieve Porcelina,
Ik weet precies hoe je je voelt! Mijn vriend heeft na bijna 4 jaar, 2 maanden geleden een einde aan onze relatie gemaakt..
Ik kom geen stap verder zonder hem...
Bij ons ligt het ook allemaal heel gecompliceerd!
Ik herken hem dan ook bijna niet terug! Hij weet het zelf ook en wilt eraan werken, maar heeft intussen een nieuwe vriendin..
Aangezien het nu al 2 maanden bezig is durf ik hier ook niet meer met iemand over te praten... Bang dat ze mij lastig vinden... Maar ik kom er gewoon niet overheen!
Mijn verstand en hartje zijn beide van verschillende mening!
Ik wil je graag helpen! En heb altijd een luisterend oor!
Dikke kus Missy
Ik weet precies hoe je je voelt! Mijn vriend heeft na bijna 4 jaar, 2 maanden geleden een einde aan onze relatie gemaakt..
Ik kom geen stap verder zonder hem...
Bij ons ligt het ook allemaal heel gecompliceerd!
Ik herken hem dan ook bijna niet terug! Hij weet het zelf ook en wilt eraan werken, maar heeft intussen een nieuwe vriendin..
Aangezien het nu al 2 maanden bezig is durf ik hier ook niet meer met iemand over te praten... Bang dat ze mij lastig vinden... Maar ik kom er gewoon niet overheen!
Mijn verstand en hartje zijn beide van verschillende mening!
Ik wil je graag helpen! En heb altijd een luisterend oor!
Dikke kus Missy
dinsdag 6 januari 2009 om 15:05
Nou zie hier heb je al iemand gevonden die hetzelfde doormaakt als jij! En natuurlijk kun je hier ook je gevoelens kwijt. Zoals iemand al zei, iedereen heeft wel eens liefdesverdriet gehad, dus we weten allemaal hoe dat voelt.
Je zou misschien best vrienden met je ex kunnen worden, maar daar is het nu nog te vroeg voor. Laat dat even rusten, zoek geen contact meer, en kijk hoe het zich dan ontwikkeld.
Misschien hou je een goeie vriend aan hem over, misschien heb je daar over een tijdje wel geen behoefte meer aan.
Ik zou op je werk zeker even vertellen wat je dwars zit. Dat hoef je natuurlijk niet aan iedereen te vertellen. Maar heb je niet een collega waarmee je een klik hebt? Ik heb een paar vriendinnen die een paar jaar jonger zijn dan mij, dat gaat prima!
Jammer dat je moeder er niet helemaal voor je kan zijn. Als ik ergens mee zit, vertel ik dat meestal als eerste aan mijn moeder. Maar misschien kan ze er wel gewoon voor je zijn, zonder zware gesprekken te voeren. Ken je niet nog wat mensen van vroeger? Basisschool of middelbare school? Wonen die niet in de buurt van je ouders? Ik heb via Hyves weer een paar oude schoolvriendinnen terug gevonden. Misschien kun je dat ook eens proberen?
Je zou misschien best vrienden met je ex kunnen worden, maar daar is het nu nog te vroeg voor. Laat dat even rusten, zoek geen contact meer, en kijk hoe het zich dan ontwikkeld.
Misschien hou je een goeie vriend aan hem over, misschien heb je daar over een tijdje wel geen behoefte meer aan.
Ik zou op je werk zeker even vertellen wat je dwars zit. Dat hoef je natuurlijk niet aan iedereen te vertellen. Maar heb je niet een collega waarmee je een klik hebt? Ik heb een paar vriendinnen die een paar jaar jonger zijn dan mij, dat gaat prima!
Jammer dat je moeder er niet helemaal voor je kan zijn. Als ik ergens mee zit, vertel ik dat meestal als eerste aan mijn moeder. Maar misschien kan ze er wel gewoon voor je zijn, zonder zware gesprekken te voeren. Ken je niet nog wat mensen van vroeger? Basisschool of middelbare school? Wonen die niet in de buurt van je ouders? Ik heb via Hyves weer een paar oude schoolvriendinnen terug gevonden. Misschien kun je dat ook eens proberen?
