Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Mooie dag in de viva-geschiedenis.
zondag 2 mei 2021 om 19:59
Ja (er is een app voor ontwikkeld) of erop vertrouwen dat de ander je geen oor aannaait. Prostitutie is ook illegaal hier.Tutjebelletje schreef: ↑02-05-2021 19:58Nu ben ik helemaal voor verbetering... maar hoe doe je dat? Contract met een handtekening eronder voor je seks hebt?
anoniem_327839 wijzigde dit bericht op 02-05-2021 20:00
5.28% gewijzigd
zondag 2 mei 2021 om 20:00
Kroonprinses schreef: ↑02-05-2021 19:41Misschien helemaal niets en misschien is ze dusdanig wakker geschud dat ze volgende keer wel een keiharde klap uitdeelt. Misschien lezen andere mannen en vrouwen mee die hier wel wat aan hebben. Seksueel geweld treft echt iedereen.
Besef je wel wat je hier doet?
zondag 2 mei 2021 om 20:00
En juist omdat ze net een kind hebben, TO zwanger is geweest, bevallen en haar lichaam nog moet ontzwangeren had deze klootzak begrip moeten hebben. Hij had het ook anders kunnen aanpakken om weer intiem met haar te worden. Het is godverdomme een van de meest onzekere periode in een vrouw haar leven, moeder worden.
Je bent kapot van alle indrukken en het andere ritme wat je ineens hebt doordat je voor een baby zorgt.
Ze geeft al aan dat hij daar minder goed in is dan haar om voor de baby zorgen, dus de meeste zorg komt op haar schouders terecht.
Raar he dat ze moe is en even geen zin heeft in seks. Maar meneer vond het een goed idee om met zijn dronken kop ineens doof te worden en haar te verkrachten.
Het is gewoonweg verkrachting en dat is nooit de vrouw haar schuld. Hij had ook zichzelf kunnen helpen met een pornootje op de IPad. Het is een paar maanden geen sex he? Geen Jaren...
En vrouwen die dit goedpraten verdienen het niet om zichzelf vrouw te noemen, monsters vind ik jullie.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 02-05-2021 22:42
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
16.33% gewijzigd
zondag 2 mei 2021 om 20:00
Mooie en goede post, Hanke.hanke321 schreef: ↑02-05-2021 19:58Hoe dan ook, je beschrijft 't zelf als een grensoverschrijdende ervaring TO. Dat is supernaar en had nooit mogen gebeuren. Je hoort je veilig te voelen in je eigen bed, in je eigen huis. En andere huisgenoten, dus ook je partner, moeten je daarin faciliteren.
Het vervolg nu is spannend. Want wat me zorgen baart is dat je moeite hebt om ter sprake te brengen dat dit voor jou weldegelijk een Ding is. En dat je wel erg makkelijk tegen hem zei dat het wel goed is. Terwijl je merkt dat je dat zelf echt niet vindt.
Kun je voor jezelf opkomen? Durf je een conflict met hem hierover aan te gaan (als in bespreekbaar maken, want hij is degene die deze situatie heeft gecreëerd)? Kun je delen dat het niet ok is nu en dat je niet weet of het en hoe het ok kan worden? Kan hij je empathie tonen ipv alleen maar emoties die over hem gaan? Durft hij een stap opzij te zetten en je de ruimte te gunnen die je misschien nu nodig hebt?
Verder, heb jij steun? Kun je iemand nabij of juist verder weg benaderen zodat je hier niet alleen in staat, je je verhaal kunt doen? Je kunt kijken naar wat jou veilig kan doen voelen, nu, vanavond, morgen, evt op langere termijn...
Je hoeft niet in je verwarring te verdwijnen of verantwoordelijkheid op je te nemen die niet bij jou hoort. Er is hulp als je dat wilt.
Heel veel sterkte en ook beterschap voor de kleine.
Am Yisrael Chai!
zondag 2 mei 2021 om 20:02
Prima! Nu dit topic nog opschonen.MevrouwJack schreef: ↑02-05-2021 19:59Er zijn net drie bannen uitgedeeld, dus er wordt wel ingegrepen.
Iedere dag is gehaktdag
zondag 2 mei 2021 om 20:05
Maar dat weet je dus niet zeker.Kroonprinses schreef: ↑02-05-2021 20:04Als iemand zich seksueel aan me opdringt, krijgt ie een dreun. Ik ga daar niet gezellig mee keuvelen over waarom het ongepast is.
Life is short. Eat dessert first.
zondag 2 mei 2021 om 20:12
Jawel dat weet ik zeker want ik heb zo gehandeld. En ik gun meer mensen die hiermee te maken krijgen dat ze van verwarring naar helderheid gaan en de dader van zich af schoppen.
En ik weet hoe bevriezing en shock werken, maar ik weet ook dat dat niet je standaard en enige reactie hoeft te blijven.
zondag 2 mei 2021 om 20:14
Goede post. Ik hoop dat TO de goede posts tussen de heftige reacties uit weet te halen. Kan mij voorstellen dat alle pagina’s doorlezen hier niet leuk is. Mijn inziens is dit topic vervuild terwijl TO juist wel steun en advies zoals deze post kan gebruiken.hanke321 schreef: ↑02-05-2021 19:58Hoe dan ook, je beschrijft 't zelf als een grensoverschrijdende ervaring TO. Dat is supernaar en had nooit mogen gebeuren. Je hoort je veilig te voelen in je eigen bed, in je eigen huis. En andere huisgenoten, dus ook je partner, moeten je daarin faciliteren.
Het vervolg nu is spannend. Want wat me zorgen baart is dat je moeite hebt om ter sprake te brengen dat dit voor jou weldegelijk een Ding is. En dat je wel erg makkelijk tegen hem zei dat het wel goed is. Terwijl je merkt dat je dat zelf echt niet vindt.
Kun je voor jezelf opkomen? Durf je een conflict met hem hierover aan te gaan (als in bespreekbaar maken, want hij is degene die deze situatie heeft gecreëerd)? Kun je delen dat het niet ok is nu en dat je niet weet of het en hoe het ok kan worden? Kan hij je empathie tonen ipv alleen maar emoties die over hem gaan? Durft hij een stap opzij te zetten en je de ruimte te gunnen die je misschien nu nodig hebt?
Verder, heb jij steun? Kun je iemand nabij of juist verder weg benaderen zodat je hier niet alleen in staat, je je verhaal kunt doen? Je kunt kijken naar wat jou veilig kan doen voelen, nu, vanavond, morgen, evt op langere termijn...
Je hoeft niet in je verwarring te verdwijnen of verantwoordelijkheid op je te nemen die niet bij jou hoort. Er is hulp als je dat wilt.
Heel veel sterkte en ook beterschap voor de kleine.
Veel sterkte. Ik hoop dat je alsnog het gesprek aan kunt gaan of een weg weet je vinden hoe je er mee om weer te gaan. En vraag vooral hulp wanneer je dit nodig hebt.
zondag 2 mei 2021 om 20:15
dat je in een aantal gevallen wel kon reageren, is ook geen garantie dat je dat altijd kunt.Kroonprinses schreef: ↑02-05-2021 20:12Jawel dat weet ik zeker want ik heb zo gehandeld. En ik gun meer mensen die hiermee te maken krijgen dat ze van verwarring naar helderheid gaan en de dader van zich af schoppen.
En ik weet hoe bevriezing en shock werken, maar ik weet ook dat dat niet je standaard en enige reactie hoeft te blijven.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 2 mei 2021 om 20:16
Dat is net zoiets als een vader zich aan zijn dochter vergrijpt en het doet omdat moeder niet genoeg aandacht en seks geeft aan vader.Timetraveler schreef: ↑02-05-2021 18:35Ja en mannen kunnen nou eenmaal niet zonder seks, dat zit in hun natuur ofzo(ik zie het al voor me dat ik als vrouw iemand zou gaan aanranden of verkrachten wegens nog langere tijd geen seks gehad want Corona.) Waarom accepteren we dit soort misdrijven van mensen/mannen anno 2021 nog, sterker nog, waarom raden we verkrachtingsslachtoffers zelfs vooral aan om de relatie "niet zomaar" te verbreken?
Dan is het ook ineens de schuld van moeder dat dochter verkracht wordt door vader omdat ze hem niet geeft wat hij nodig heeft.
zondag 2 mei 2021 om 20:18
ik denk dat ze bedoelt dat je met je posting de indruk wekt dat het raar is dat TO bevroor en dat jij het beter doet dan zijKroonprinses schreef: ↑02-05-2021 20:16Ik vermoed dat hij/zij bedoelt dat ik geweld aanmoedig. Wat ik in dit specifieke geval ook doe. Maar misschien zit ik er naast.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 2 mei 2021 om 20:22
Het wordt als zodanig niet getolereerd: er wordt wel degelijk op gemodereerd.
Wat wel lastig is: victimblaming vereist een slachtoffer, en dus ook een dader (anders heet het "pech"). Die situatie is niet altijd duidelijk. Soms door het gebrek aan informatie door forummers. Maar soms heb je ook de situatie dat iemand niet wettelijk een slachtoffer is, maar wel moreel (soms ook andersom). En mensen hebben nou eenmaal niet allemaal dezelfde moraal.
Als het niet helemaal duidelijk is en er wordt gediscussieerd, dan kan het dus ook onduidelijk zijn of er nou gevictimblaned wordt.
Bijvoorbeeld (niets suggererend over het geval van TO of over posts hiervoor):
[Je gaat je slaperige lief wat stimuleren]
"Mmmm, doe maar niet"
[Je doet wat anders bij je lief om lekker te maken]
-> is er een aanranding gebeurd? Drijf het op de spits, je krijgt twee kampen waarvan de ene strikt genomen victimblaimt.
Ander voorbeeld was recent het "ik wil geen kind topic" (vrouw slikte tegen afspraak in bewust ac-pil niet en had zich zo bezwangerd).
Juridisch bleek dit toegestaan te zijn: geen juridische victims dus. Is het dan victimblaming om de man vragen te stellen of hun relatie wel goed was? Of hij er misschien toch ook niet een factor in was?
De discussie an sich of iemand een slachtoffer is, die is dus lastig wat betreft moderatie.
zondag 2 mei 2021 om 20:24
Van mensen die deze en vergelijkbare reacties schrijven vraag ik me echt af hoe ze reageren als het over hun twintigjarige dochter op haar eerste date gaat. En waarom het dan anders zou zijn, dat vooral. Alsof getrouwd zijn betekent dat dwang wel te vergoelijken is en iets 'waar je over moet praten' want dan gaat het vast over ofzo.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 02-05-2021 22:47
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
33.70% gewijzigd
zondag 2 mei 2021 om 20:27
dat weet ik, ik zeg ook niet dat je het zegt, maar als je heel stellig zegt dat je iets wel of niet zou doen, kun je de indruk wekken dat de ander fout is als die iets anders doet.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 2 mei 2021 om 20:28
We lopen nogal achter hier, ook België is hierin verder dan wij.
Sinds 2019 wordt er al aan een nieuwe wet gewerkt. Deze zomer is de 'consultatieronde' afgelopen, hopelijk komt het daarna snel in de Tweede en Eerste Kamer.
In het wetsvoorstel seksuele misdrijven dat Grapperhaus vandaag in consultatie geeft, is iemand strafbaar wegens verkrachting als deze wist dat de ander geen seks wilde en toch heeft doorgezet. Dwang, geweld en bedreiging zijn hierbij strafverzwarende factoren, maar niet langer een vereiste voor een veroordeling. Degene die seksueel contact initieert, moet alert zijn of de ander hetzelfde wil. Als dit niet duidelijk is, moet hij die duidelijkheid zoeken.
https://www.rijksoverheid.nl/actueel/ni ... eel-geweld
Niet dat TO hier nu iets aan heeft.
Als mij dit zo was overkomen had man een paar weken bij een vriend of zijn ouders mogen gaan logeren tot ik mijn gedachten en gevoelens op een rij had.
Met een pasgeboren baby is dat alleen niet eenvoudig. Vermoeidheid en hormoonschommelingen zijn al stressvol genoeg.
Heb je vriendinnen op wie je kunt leunen, Zandblauwtjes? Je ouders misschien?
nounou
