Relaties
alle pijlers
man heeft gevoelens voor een collega. Nog samen op vakantie?
vrijdag 20 juli 2018 om 19:21
Hallo, ik had nooit nooit nooit gedacht dat ik hier een topic over zou openen, omdat het zo'n beetje het allerverste scenario is wat ik in mijn hoofd kon halen als ik denk aan mijn relatie.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
maandag 23 juli 2018 om 08:43
Maar jij kan dat ook niet weten. Want als man van TO wel degelijk gewoon een relatie met die vrouw heeft, dan kan TO goede gesprekken hebben tot ze een ons weegt maar krijgen ze het heus niet goed meer.
Am Yisrael Chai!
maandag 23 juli 2018 om 08:52
Ik weet helemaal niet of het dezelfde kant op gaat. Ik hoop het niet.Hoezitdit schreef: ↑23-07-2018 08:38Edit: dat wil niet zeggen dat dat voor jullie ook geldt natuurlijk. Maar pas alsjeblieft op jezelf. Ik ging het zoeken in mezelf. Maakte mezelf helemaal gek met analyseren. Terwijl mijn ex er gewoon genoeg van had en waarschijnlijk verliefd was, of was geweest, op een ander.
Ik begrijp je verdrietige verhaal. Heel heftig allemaal. En fijn dat het inmiddels weer beter met je gaat.
Ik snap ook dat als je zoiets mee hebt gemaakt, je algauw bevestiging ziet van je mening als zo'n verhaal op de jouwe lijkt en dat je dan zeker lijkt te weten dat het een bepaalde kant op gaat. Maar toch kan je dat niet weten.
En TO en haar man zijn hard bezig om het goed te krijgen. En hopelijk lukt dat.
Ik zie wel dat er veel woorden nodig zijn voor het verklaren van zijn gedrag. Ik zie ook veel focus op hem en op wat hij nodig heeft. Ik lees weinig aandacht voor de behoeften en wensen van TO. Los van de vraag of dit goed komt denk ik dat TO zichzelf niet uit het oog moet verliezen, zoals ik dat wel deed.
maandag 23 juli 2018 om 08:54
Dat ook trouwens. Mijn man zei "Ik heb er alles voor over dat het goed komt". Over zijn definitie van "alles" ga ik het maar even niet hebben hier. Feit is dat we het geen van allen weten. Persoonlijk geloof ik er niets van dat hij geen relatie had met die vrouw.fashionvictim schreef: ↑23-07-2018 08:43Maar jij kan dat ook niet weten. Want als man van TO wel degelijk gewoon een relatie met die vrouw heeft, dan kan TO goede gesprekken hebben tot ze een ons weegt maar krijgen ze het heus niet goed meer.
maandag 23 juli 2018 om 09:18
leg het neer bij de therapeut! De vraag zal misschien zijn waarom het voor jou snipsnapklaar moet zijn.diyer schreef: ↑23-07-2018 00:31oh, dat wist ik niet. Ik dacht dat relatie therapie zoiets was als
A: wat vind jij?
en B: wat vindt je van wat A net zei?
zoiets?
Bestaat er zoiets als 'non verbale' therapie. Ik ben namelijk bang dat ik te sterk met woorden ben of te snel in woorden denk. Terwijl mijn man mij juist vanmiddag heeft aangegeven dat ik zó ferm ben met mijn mening, dat hij vaak het gevoel heeft gehad dat hem dat van de sokken blies.
Om even aan te vullen: mijn man heeft vandaag niet alleen geklaagd mocht er iemand zijn die dat denkt. Hij heeft ook heel veel complimenten uitgesproken en waardering naar mij toe. Maar ook dat hij zich op bepaalde momenten eigenlijk overruled heeft gevoeld, omdat hij niet wist hoe en waar hij stond of iets aan wilde pakken en dat ik het dan al had overgenomen van hem. En dat dat al een paar jaar zorgt het gevoel te hebben dat hij soms op eieren loopt.
Dus moet ik dan wel praten? Mijn man zijn brein werkt duidelijk anders dan de mijne. Hij heeft een ander tempo daarin en hij heeft meer tijd nodig om te weten wat hij wil, moet, gaat, doet, denkt. Ik ben veel meer snip snap klaar en gáán met die banaan. En ik heb me eerder nooit zo beseft hoe mijn man zich daarbij gevoeld heeft. Boos en wrokkig naar nu blijkt. Maar hij had dat zelf dus ook niet door. En stukken van onze interactie hebben dus gemaakt dat bij hem steeds meer dicht ging. Dat hij zich steeds meer ging afsluiten van mij.
maandag 23 juli 2018 om 09:45
Ja eens.YagaBaba schreef: ↑23-07-2018 08:52Ik weet helemaal niet of het dezelfde kant op gaat. Ik hoop het niet.
Ik zie wel dat er veel woorden nodig zijn voor het verklaren van zijn gedrag. Ik zie ook veel focus op hem en op wat hij nodig heeft. Ik lees weinig aandacht voor de behoeften en wensen van TO. Los van de vraag of dit goed komt denk ik dat TO zichzelf niet uit het oog moet verliezen, zoals ik dat wel deed.
Ik lees een vrouw die al jaren de kar trekt bij zijn depressie waar hij nooit iets mee gedaan heeft en die als stank voor dank daarvoor een bokkige man krijgt die zijn emotionele steun (en wellicht meer) bij een ander haalt.
En nog draait bijna alles om wat hij voelt en zoekt ze de schuld voornamelijk bij zichzelf, omdat zij hem zou overrulen.
Ik denk dat hij haar aardig aan het bespelen is.
maandag 23 juli 2018 om 10:22
Diyer, waar ben je bang voor?
Ben je bang dat je het niet redt alleen, of dat je niet gelukkig zult zijn zonder je man? Ik lees in je antwoorden dat je bereid bent heel ver te gaan voor je huwelijk en dat je aan alle kanten aan een oplossing wil werken. Dat is heel mooi (zeker voor je man) maar ik vraag me af hoe het dan met jou zit?
Stel dat het werkt; jullie gaan in relatietherapie en lossen op wat er op te lossen valt. Ben je dan echt gelukkig, of ben je dan blij dat jouw leven weer op dezelfde voet door kan gaan? Want in dat laatste stuk lees ik ook dat jij best veel maanden per jaar de hele kar van je huwelijk en huishouden trekt i.v.m. de stemmingen van jouw man.
Ik ben er helemaal voorstander van om eerst te werken aan problemen voordat je iemand de deur uit bonjourt. Aan de andere kant kan dat alleen bij volledige eerlijkheid en transparantie. In jouw geval denk ik dat de volgende punten wel echt belangrijk zijn:
- wat staat er in die app-gesprekken? (google even trickle truth)
- wat gaan jullie doen aan jullie eigen seksleven? Want ik las wel dat hij wel met haar wilde... jij hebt er vooral recht op hè, niet zij...
- wat is jouw plan B voor als jullie er niet uitkomen?
Je lijkt mij een ontzettend lieve en begripvolle vrouw. Maar jij hebt ook een grens waar niemand overheen mag. Sterkte!
Ben je bang dat je het niet redt alleen, of dat je niet gelukkig zult zijn zonder je man? Ik lees in je antwoorden dat je bereid bent heel ver te gaan voor je huwelijk en dat je aan alle kanten aan een oplossing wil werken. Dat is heel mooi (zeker voor je man) maar ik vraag me af hoe het dan met jou zit?
Stel dat het werkt; jullie gaan in relatietherapie en lossen op wat er op te lossen valt. Ben je dan echt gelukkig, of ben je dan blij dat jouw leven weer op dezelfde voet door kan gaan? Want in dat laatste stuk lees ik ook dat jij best veel maanden per jaar de hele kar van je huwelijk en huishouden trekt i.v.m. de stemmingen van jouw man.
Ik ben er helemaal voorstander van om eerst te werken aan problemen voordat je iemand de deur uit bonjourt. Aan de andere kant kan dat alleen bij volledige eerlijkheid en transparantie. In jouw geval denk ik dat de volgende punten wel echt belangrijk zijn:
- wat staat er in die app-gesprekken? (google even trickle truth)
- wat gaan jullie doen aan jullie eigen seksleven? Want ik las wel dat hij wel met haar wilde... jij hebt er vooral recht op hè, niet zij...
- wat is jouw plan B voor als jullie er niet uitkomen?
Je lijkt mij een ontzettend lieve en begripvolle vrouw. Maar jij hebt ook een grens waar niemand overheen mag. Sterkte!
maandag 23 juli 2018 om 10:41
fashionvictim schreef: ↑23-07-2018 08:43Maar jij kan dat ook niet weten. Want als man van TO wel degelijk gewoon een relatie met die vrouw heeft, dan kan TO goede gesprekken hebben tot ze een ons weegt maar krijgen ze het heus niet goed meer.
Ook ik weet het niet. Dat heb ik in een eerdere reactie aangegeven. Ik reageer op de mensen die het wel zeker zeggen te weten. En misschien krijgen ze gelijk, misschien ook niet.
maandag 23 juli 2018 om 11:15
Idd hier ben ik het mee eens, hij is behoorlijk zielig in zijn slachtofferrol.iris1969 schreef: ↑23-07-2018 09:45Ja eens.
Ik lees een vrouw die al jaren de kar trekt bij zijn depressie waar hij nooit iets mee gedaan heeft en die als stank voor dank daarvoor een bokkige man krijgt die zijn emotionele steun (en wellicht meer) bij een ander haalt.
En nog draait bijna alles om wat hij voelt en zoekt ze de schuld voornamelijk bij zichzelf, omdat zij hem zou overrulen.
Ik denk dat hij haar aardig aan het bespelen is.
maandag 23 juli 2018 om 11:26
Het maakt mij niet uit waar jij van overtuigd bent FV. En eigenlijk maakt het me wat dat betreft niet uit wat ieder ander denkt wat mijn man wel of niet gedaan heeft. Want hoe gek dat misschien ook is, je haalt uit reacties van mensen toch bijna altijd dat eruit wat in je eigen straatje past. Al is de waarheid nog zo anders. Dus er zouden bij wijze van spreken 100 mensen kunnen zijn die tegen me zeggen dat mijn man vreemd gaat, dan nog ga ik dat niet horen. Het klinkt waarschijnlijk kattig dat ik dat zo tegen je zeg en ik begrijp echt dat je oprecht vanuit inleven meedenkt. Maar je wéét dat gewoon niet. Net zo goed als ik dat niet 100% wéét. Ik kan alleen maar bij mijn gevoel blijven en die verteld mij dat mijn man de waarheid zegt dat hij geen affaire is begonnen of zelfs nog maar gekust heeft. Hij heeft zijn hart verloren, klopt. Hij heeft verlangen gehad, klopt. Hij heeft onze relatie besproken, klopt. En hij heeft licht dubbelzinnige seksueel getinte appjes gewisseld met haar, klopt. Appjes die gaan over: wil je ajb anders gaan zitten, want zoals je nu voorovergebogen zit leidt mij heel erg af. Mijn man heeft verteld dat er seksuele spanning in de lucht heeft gehangen en dat hij dat heel moeilijk werken vond en dat ze dat ook tegen elkaar hebben gezegd. Opmerkingen in de trant van pffff, hoe moeten we zo de dag doorkomen.fashionvictim schreef: ↑23-07-2018 08:43Maar jij kan dat ook niet weten. Want als man van TO wel degelijk gewoon een relatie met die vrouw heeft, dan kan TO goede gesprekken hebben tot ze een ons weegt maar krijgen ze het heus niet goed meer.
Ik ben niet gek hoe dat werkt en ja, ik vind dat vreselijk pijnlijk om te horen. En dat is een grote complicerende factor in mijn vertrouwen. In mijn zelfbeeld. Ik voel me niet lelijk, maar ik voel me wel vreselijk ongemakkelijk in bijzijn van hem. Ik wil dat die aantrekkingskracht namelijk naar mij gevoeld wordt en dat wordt het al heel lang niet meer en opmerkingen dat het niks met mij te maken heeft, blijken dus niet waar. Dus ja, dat besef doet echt heel erg pijn.
Maar ik ken mijn man echt goed genoeg om te weten dat hij inderdaad een ijzeren discipline heeft en een heel sterk moraal die je niet vaak tegenkomt. En ja, ik geloof ook echt dat mijn man vreselijk geworsteld heeft hiermee. En ja, ik ben nog steeds boos op mijn man dat hij mij niet eerder gekend heeft in zijn gevoelens, gepieker, twijfel.
maandag 23 juli 2018 om 11:31
Klopt. Hij is heel conflictvermijdend van aard en ik ben juist heel confronterend van aard. Of ten minste, dat was ik vroeger niet. Ik was altijd een heel gesloten mens. Maar ik heb rond mijn 25e een vrij intensieve tijd bij een therapeut gezeten en geleerd om open te zijn en grenzen te stellen. En dat heb ik héél goed geleerd zeg maar. En dat op zichzelf vind ik nog steeds niet fout. Het helpt mij ook om duidelijkheid te geven en te krijgen. Maar het werkt dus niet altijd even goed. Ik heb vaker gemerkt in mijn leven dat ik conflicten kreeg met mensen, omdat ik zo straight forward ben geworden. Niet iedereen kon dat even goed verteren zeg maar.
maandag 23 juli 2018 om 11:39
Je durft op je gevoel te vertrouwen en bent (terecht!) met terugwerkende kracht ook boos dat hij je heeft laten twijfelen aan je gevoel.
Wat zegt jouw gevoel over hem verbaal overrulen?
Als je terugkijkt naar die momenten die jullie besproken hebben, voelde jij toen niet aan dat je hem verbaal aan het overrulen was?
En hoe kom je er bij dat zijn gebrek aan interesse 'dus toch' aan jou ligt? Je maakt geen schijn van kans als hij in zijn fantasietjesbubbel leeft, en dat heeft dus niets met jou te maken.
Wat zegt jouw gevoel over hem verbaal overrulen?
Als je terugkijkt naar die momenten die jullie besproken hebben, voelde jij toen niet aan dat je hem verbaal aan het overrulen was?
En hoe kom je er bij dat zijn gebrek aan interesse 'dus toch' aan jou ligt? Je maakt geen schijn van kans als hij in zijn fantasietjesbubbel leeft, en dat heeft dus niets met jou te maken.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 23 juli 2018 om 11:39
Diyer, wil jij met hem verder?
Dat is de vraag. Blijf bij jezelf.
Jij kunt hem niet veranderen, helpen, verzorgen.
Hij mag jou troosten in het verdriet wat jij door maakt.
Hij had eerder naar je toe moeten komen. Zn anderhalf jaar geleden toen de vonk aan ging.
Zoek de schuld eens niet bij jezelf. Ga doen wat jij nodig hebt. Heb verdriet, gil, roep, sla en schop...
Goed dat je je vriendinnen om hulp vraagt. Alleen kun je dit echt niet. Hoe het ook loopt dat maakt niet uit.
Wat een verdrietige tijd voor je. Zorg goed voor jezelf. Doe waar je je fijn bij voelt. Ook al is het rommelig. So be it.
Dat is hier ook. Morgen weer een dag.
Laat je leven niet meer zo om zijn wereld draaien. Maak jezelf groot en het monster kleinere. Voor al in jezelf.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet er alles van. En of hij nu wel of niet verliefd is of was. Hij is te ver gegaan en niet jij.
Wij mogen met het verdriet dealen, voor de rest van je verdere leven.
En als jij nog verder wil met hem zul je je moeten richten op een nieuwe relatie met hem. En minder " afhankelijk opstellen"
Hij mag zien dat hij jou bijna kwijt is, en niet jij hem. Begrijp je wat ik bedoel?
Heel veel liefs
Dat is de vraag. Blijf bij jezelf.
Jij kunt hem niet veranderen, helpen, verzorgen.
Hij mag jou troosten in het verdriet wat jij door maakt.
Hij had eerder naar je toe moeten komen. Zn anderhalf jaar geleden toen de vonk aan ging.
Zoek de schuld eens niet bij jezelf. Ga doen wat jij nodig hebt. Heb verdriet, gil, roep, sla en schop...
Goed dat je je vriendinnen om hulp vraagt. Alleen kun je dit echt niet. Hoe het ook loopt dat maakt niet uit.
Wat een verdrietige tijd voor je. Zorg goed voor jezelf. Doe waar je je fijn bij voelt. Ook al is het rommelig. So be it.
Dat is hier ook. Morgen weer een dag.
Laat je leven niet meer zo om zijn wereld draaien. Maak jezelf groot en het monster kleinere. Voor al in jezelf.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet er alles van. En of hij nu wel of niet verliefd is of was. Hij is te ver gegaan en niet jij.
Wij mogen met het verdriet dealen, voor de rest van je verdere leven.
En als jij nog verder wil met hem zul je je moeten richten op een nieuwe relatie met hem. En minder " afhankelijk opstellen"
Hij mag zien dat hij jou bijna kwijt is, en niet jij hem. Begrijp je wat ik bedoel?
Heel veel liefs
anoniem_64a45e22a5442 wijzigde dit bericht op 23-07-2018 11:44
42.48% gewijzigd
maandag 23 juli 2018 om 11:40
Ik vind emotionele ontrouw veel erger dan een keer ontrouw uit lust.diyer schreef: ↑23-07-2018 11:26Het maakt mij niet uit waar jij van overtuigd bent FV. En eigenlijk maakt het me wat dat betreft niet uit wat ieder ander denkt wat mijn man wel of niet gedaan heeft. Want hoe gek dat misschien ook is, je haalt uit reacties van mensen toch bijna altijd dat eruit wat in je eigen straatje past. Al is de waarheid nog zo anders. Dus er zouden bij wijze van spreken 100 mensen kunnen zijn die tegen me zeggen dat mijn man vreemd gaat, dan nog ga ik dat niet horen. Het klinkt waarschijnlijk kattig dat ik dat zo tegen je zeg en ik begrijp echt dat je oprecht vanuit inleven meedenkt. Maar je wéét dat gewoon niet. Net zo goed als ik dat niet 100% wéét. Ik kan alleen maar bij mijn gevoel blijven en die verteld mij dat mijn man de waarheid zegt dat hij geen affaire is begonnen of zelfs nog maar gekust heeft. Hij heeft zijn hart verloren, klopt. Hij heeft verlangen gehad, klopt. Hij heeft onze relatie besproken, klopt. En hij heeft licht dubbelzinnige seksueel getinte appjes gewisseld met haar, klopt. Appjes die gaan over: wil je ajb anders gaan zitten, want zoals je nu voorovergebogen zit leidt mij heel erg af. Mijn man heeft verteld dat er seksuele spanning in de lucht heeft gehangen en dat hij dat heel moeilijk werken vond en dat ze dat ook tegen elkaar hebben gezegd. Opmerkingen in de trant van pffff, hoe moeten we zo de dag doorkomen.
Ik ben niet gek hoe dat werkt en ja, ik vind dat vreselijk pijnlijk om te horen. En dat is een grote complicerende factor in mijn vertrouwen. In mijn zelfbeeld. Ik voel me niet lelijk, maar ik voel me wel vreselijk ongemakkelijk in bijzijn van hem. Ik wil dat die aantrekkingskracht namelijk naar mij gevoeld wordt en dat wordt het al heel lang niet meer en opmerkingen dat het niks met mij te maken heeft, blijken dus niet waar. Dus ja, dat besef doet echt heel erg pijn.
Maar ik ken mijn man echt goed genoeg om te weten dat hij inderdaad een ijzeren discipline heeft en een heel sterk moraal die je niet vaak tegenkomt. En ja, ik geloof ook echt dat mijn man vreselijk geworsteld heeft hiermee. En ja, ik ben nog steeds boos op mijn man dat hij mij niet eerder gekend heeft in zijn gevoelens, gepieker, twijfel.
maandag 23 juli 2018 om 11:43
Zo lijkt het wel. Man verdedigen.
maandag 23 juli 2018 om 11:44
Ik zou wel proberen samen op vakantie te gaan, misschien groei je juist weer meer naar elkaar toe. Is dit niet zo? Dan heb je het in ieder geval wel geprobeerd, misschien dat dat je een goed gevoel geeft dat jij er in ieder geval alles aan heb gedaan.
Als je het echt niet wil moet je het natuurlijk niet doen. Maar dat kan alleen jij aanvoelen.
Als je het echt niet wil moet je het natuurlijk niet doen. Maar dat kan alleen jij aanvoelen.
maandag 23 juli 2018 om 11:45
Precies, die denkt dat het aan haar ligt dat hij zijn pik liever in een ander hangt.
Of hij nu met haar geweest is of niet, het feit blijft dat zij al tijden de kruimels krijgt en die vrouw de cake.
maandag 23 juli 2018 om 12:09
Eerder in dit topic gaf je aan dat zijn moraal ineens was veranderd nadat zijn baas er met een ander vandoor was gegaan. Wat ik hiermee wil aangeven is dat hij toen al niet reageerde zoals je verwacht had, zoals je hem tot dusver kende.
Tevens gaf je eerder al aan dat 'zij' de leuke man overdag kreeg en jij de vermoeide man thuis. De vermoeide man met aanleg voor depressie en andere problemen waardoor hij extra ondersteuning van je nodig had terwijl hij ondertussen wel in staat blijkt een andere vrouw te paaien. Gedurende 1,5 jaar. Dus ook gedurende de mindere periodes.
Nu krijg ik niet de indruk dat je over het algemeen je kop in het zand steekt. Je wilt weten wat er speelt zodat je het kunt aanpakken, maar alles bij elkaar denk ik dat dit een valkuil voor je is en dat het m.i. klopt wat meerderen al schreven: hij trekt je (iig wat dit gedeelte betreft) de wol voor je ogen.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
maandag 23 juli 2018 om 12:21
Ik ben nergens van overtuigd, Diyer. Of liever: het interesseert mij echt helemaal niks of je man nu wel of niet vreemdgaat. Ik ken jou niet, ik ken hem niet, ik heb mijn handen vol aan mijn eigen leven, dus het maakt mij echt helemaal niks uit.
Ik had alleen met je te doen, die eerste dag dat je je topic opende. Toen kwam je over als een autonome, maar wel diep gekwetste vrouw die net een nare ontdekking had gedaan. En dus wilde ik je een hart onder de riem steken.
Ik zei al eerder dat ik je verschil in houding in slechts 24 uur bijzonder vond en naarmate het topic vordert wordt die attitude ook steeds bijzonderder, vind ik.
Jij moet jouw leven leven, Diyer. En als dit jouw manier is dan wens ik je toe dat het je oplevert wat je hoopt.
Am Yisrael Chai!
maandag 23 juli 2018 om 12:30
maar als dit waar is, waarom heeft hij het jou dan opgebiecht (met welk doel?) en waarom mocht jij de appjes niet lezen?diyer schreef: ↑23-07-2018 11:26Het maakt mij niet uit waar jij van overtuigd bent FV. En eigenlijk maakt het me wat dat betreft niet uit wat ieder ander denkt wat mijn man wel of niet gedaan heeft. Want hoe gek dat misschien ook is, je haalt uit reacties van mensen toch bijna altijd dat eruit wat in je eigen straatje past. Al is de waarheid nog zo anders. Dus er zouden bij wijze van spreken 100 mensen kunnen zijn die tegen me zeggen dat mijn man vreemd gaat, dan nog ga ik dat niet horen. Het klinkt waarschijnlijk kattig dat ik dat zo tegen je zeg en ik begrijp echt dat je oprecht vanuit inleven meedenkt. Maar je wéét dat gewoon niet. Net zo goed als ik dat niet 100% wéét. Ik kan alleen maar bij mijn gevoel blijven en die verteld mij dat mijn man de waarheid zegt dat hij geen affaire is begonnen of zelfs nog maar gekust heeft. Hij heeft zijn hart verloren, klopt. Hij heeft verlangen gehad, klopt. Hij heeft onze relatie besproken, klopt. En hij heeft licht dubbelzinnige seksueel getinte appjes gewisseld met haar, klopt. Appjes die gaan over: wil je ajb anders gaan zitten, want zoals je nu voorovergebogen zit leidt mij heel erg af. Mijn man heeft verteld dat er seksuele spanning in de lucht heeft gehangen en dat hij dat heel moeilijk werken vond en dat ze dat ook tegen elkaar hebben gezegd. Opmerkingen in de trant van pffff, hoe moeten we zo de dag doorkomen.
Ik ben niet gek hoe dat werkt en ja, ik vind dat vreselijk pijnlijk om te horen. En dat is een grote complicerende factor in mijn vertrouwen. In mijn zelfbeeld. Ik voel me niet lelijk, maar ik voel me wel vreselijk ongemakkelijk in bijzijn van hem. Ik wil dat die aantrekkingskracht namelijk naar mij gevoeld wordt en dat wordt het al heel lang niet meer en opmerkingen dat het niks met mij te maken heeft, blijken dus niet waar. Dus ja, dat besef doet echt heel erg pijn.
Maar ik ken mijn man echt goed genoeg om te weten dat hij inderdaad een ijzeren discipline heeft en een heel sterk moraal die je niet vaak tegenkomt. En ja, ik geloof ook echt dat mijn man vreselijk geworsteld heeft hiermee. En ja, ik ben nog steeds boos op mijn man dat hij mij niet eerder gekend heeft in zijn gevoelens, gepieker, twijfel.
maandag 23 juli 2018 om 12:42
Inderdaad een bijzondere ommekeer.fashionvictim schreef: ↑23-07-2018 12:21Ik ben nergens van overtuigd, Diyer. Of liever: het interesseert mij echt helemaal niks of je man nu wel of niet vreemdgaat. Ik ken jou niet, ik ken hem niet, ik heb mijn handen vol aan mijn eigen leven, dus het maakt mij echt helemaal niks uit.
Ik had alleen met je te doen, die eerste dag dat je je topic opende. Toen kwam je over als een autonome, maar wel diep gekwetste vrouw die net een nare ontdekking had gedaan. En dus wilde ik je een hart onder de riem steken.
Ik zei al eerder dat ik je verschil in houding in slechts 24 uur bijzonder vond en naarmate het topic vordert wordt die attitude ook steeds bijzonderder, vind ik.
Jij moet jouw leven leven, Diyer. En als dit jouw manier is dan wens ik je toe dat het je oplevert wat je hoopt.
Ik zie het wel vaker in topics: de TO doet een ontdekking en vraagt om advies. Meerdere forummers geven aan dat de liefde van haar leven horken gedrag vertoont.
De TO schrikt van deze bevestiging, want dat betekent dat ze iets moet veranderen in haar leven en dat durft ze nog niet aan.
Ze wil namelijk alleen maar een luisterend oor en zoveel mogelijk pappen en nat houden, waarbij ze zichzelf steeds kleiner maakt en hij op zijn lauweren mag blijven rusten.
Ze schiet dus volledig in de verdediging van haar man en meestal eindigt het topic daarmee.
maandag 23 juli 2018 om 13:09
JA! 500%
Maar niet meer op de manier zoals we hebben geleefd. Ik wil dan wel dat wij samen gaan leren om beter met elkaar om te gaan. Dat hij beter en eerder leert uiten of aangeven en dat ik beter leer om daarin geduld te hebben en niet steeds het voortouw te nemen. Dus onder de voorwaarde dat er een betere balans tussen ons komt.
anoniem_354676 wijzigde dit bericht op 23-07-2018 13:12
58.77% gewijzigd
