Relaties
alle pijlers
man heeft gevoelens voor een collega. Nog samen op vakantie?
vrijdag 20 juli 2018 om 19:21
Hallo, ik had nooit nooit nooit gedacht dat ik hier een topic over zou openen, omdat het zo'n beetje het allerverste scenario is wat ik in mijn hoofd kon halen als ik denk aan mijn relatie.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
maandag 23 juli 2018 om 15:00
Sorry, maar hier heb ik werkelijk geen zin in. Om vanalles in twijfel te gaan trekken. Zelfs het feit dat mijn man haar omschreef als grijze muis zou ook al een teken aan de wand zijn. Zo kan je alles wel als teken aan de wand zien.
De reden dat hij haar zo omschreef, was omdat er net een leuke collega was weggegaan en zij ervoor in de plaats kwam en mijn man vond het heel jammer dat die leuke (oudere vrouw van 60+) collega weg was en hij baalde de eerste maanden een beetje van zijn nieuwe collega. Vond haar een stuk minder leuk, saai grijs muisje, geen klik mee, pastte niet echt in het (kleine) team met toch wel gelijkgestemde zielen, vroeg zich af of het wel een blijvertje was, blablabla. Maar ze is erin gegroeid. Hij jeeft haar beter leren kennen, door intensief samen te werken dat ze heus wel meeviel. Kortom, hij is haar met hele andere ogen gaan bekijken. Hoezo zou dat al allarmerend moeten zijn.
Zullen we ons gewoon bij de feiten houden? Dat praat wel zo makkelijk.
De reden dat hij haar zo omschreef, was omdat er net een leuke collega was weggegaan en zij ervoor in de plaats kwam en mijn man vond het heel jammer dat die leuke (oudere vrouw van 60+) collega weg was en hij baalde de eerste maanden een beetje van zijn nieuwe collega. Vond haar een stuk minder leuk, saai grijs muisje, geen klik mee, pastte niet echt in het (kleine) team met toch wel gelijkgestemde zielen, vroeg zich af of het wel een blijvertje was, blablabla. Maar ze is erin gegroeid. Hij jeeft haar beter leren kennen, door intensief samen te werken dat ze heus wel meeviel. Kortom, hij is haar met hele andere ogen gaan bekijken. Hoezo zou dat al allarmerend moeten zijn.
Zullen we ons gewoon bij de feiten houden? Dat praat wel zo makkelijk.
maandag 23 juli 2018 om 15:02
Je eerste reacties zijn je rauwe intuïtieve reacties en die zijn vaak eerlijker dan je "ik wil persé dat het slaagt, dus ga ik mezelf nu binnenste buiten keren om dat te laten gebeuren" die je nu toont.
Het is echter jouw leven en jouw tempo dus doe alles gewoon op jouw manier. Er is toch geen andere manier dan dat.
Het is echter jouw leven en jouw tempo dus doe alles gewoon op jouw manier. Er is toch geen andere manier dan dat.
maandag 23 juli 2018 om 15:08
De reacties kunnen misschien een beetje helpen bij het stukje waar jullie allebei bezorgd zijn om de struggles waar je man mee kampt en waar wij buitenstaanders veel minder onschuld zien van jouw man. Dat helpt, omdat jullie huwelijk niet gered zal worden als hij zichzelf (en jou erbij) een beetje voot de gek houdt met een net wat prettiger klinkend verhaal dan dat het werkelijk was. Hij moet echt super eerlijk worden, vooral naar zichzel over zichzelf, anders 'vechten' jullie een niet bestaande strijd.
maandag 23 juli 2018 om 15:16
KLopt. Hierin ben ik het volledig met je eens. Het alleronderste van de kan moet nu echt onder ogen gekomen worden. Maar dat is niet makkelijk. Zelfs tijdens het praten kom je erachter dat je eigenlijk nog meer te zeggen hebt, waar je nog niet eens aan gedacht hebt. We merken allebei dat we tijdens praten steeds maar weer op nieuwe dingen en inzichten komen. Op vergeten ruzies of vergeten dingen die we hebben gedaan. Op vergeten gevoelens of gevoelens waar we toen eigenlijk niet bij stil hebben gestaan en we dat wel hadden moeten doen. We merken al pratende en denkende en alleen zijnd dat je zoveel vergeet eigenlijk. Leuke dingen. Maar ook heel veel niet leuke dingen die blijkbaar meer met je doen dan je had gedacht.parbleumondieu schreef: ↑23-07-2018 15:08De reacties kunnen misschien een beetje helpen bij het stukje waar jullie allebei bezorgd zijn om de struggles waar je man mee kampt en waar wij buitenstaanders veel minder onschuld zien van jouw man. Dat helpt, omdat jullie huwelijk niet gered zal worden als hij zichzelf (en jou erbij) een beetje voot de gek houdt met een net wat prettiger klinkend verhaal dan dat het werkelijk was. Hij moet echt super eerlijk worden, vooral naar zichzel over zichzelf, anders 'vechten' jullie een niet bestaande strijd.
maandag 23 juli 2018 om 15:18
waarom mocht je de apps niet lezen?diyer schreef: ↑23-07-2018 15:16KLopt. Hierin ben ik het volledig met je eens. Het alleronderste van de kan moet nu echt onder ogen gekomen worden. Maar dat is niet makkelijk. Zelfs tijdens het praten kom je erachter dat je eigenlijk nog meer te zeggen hebt, waar je nog niet eens aan gedacht hebt. We merken allebei dat we tijdens praten steeds maar weer op nieuwe dingen en inzichten komen. Op vergeten ruzies of vergeten dingen die we hebben gedaan. Op vergeten gevoelens of gevoelens waar we toen eigenlijk niet bij stil hebben gestaan en we dat wel hadden moeten doen. We merken al pratende en denkende en alleen zijnd dat je zoveel vergeet eigenlijk. Leuke dingen. Maar ook heel veel niet leuke dingen die blijkbaar meer met je doen dan je had gedacht.
maandag 23 juli 2018 om 15:22
@diyer je hoeft je niet te verdedigen. Probeer eerst rustig te worden en met afstand naar deze opmerkingen te kijken. Men probeert je te helpen door zijn/ haar mening/ ervaring te delen om verschillende kanten van het verhaal je te laten bekijken. Door je erg standvastte en vastberaden houding kan je namelijk verblind worden. Dit om zodat je alle mogelijkheden af kan wegen en voor jezelf de betere balans op te laten maken. Stap uit deze houding en ga weer dichter bij je gevoel staan a.u.b.
anoniem_326375 wijzigde dit bericht op 23-07-2018 15:27
0.30% gewijzigd
maandag 23 juli 2018 om 15:26
goed dat je dit benoemt. Dit is precies het gedrag van mezelf waar ik het eerder over had wat bij andere mensen niet altijd goed valt.Zielsverwant schreef: ↑23-07-2018 15:22@diyer je hoeft je niet te verdedigen. Probeer eerst rustig te worden en met afstand naar deze opmerkingen te kijken. Men probeert je te helpen door zijn/ haar mening/ ervaring te delen om verschillende kanten van het verhaal je te laten bekijken. Door je erg standvastte en vastberaden houding kan je namelijk verblind worden. Dit om zodat je alle mogelijkheden af kan wegen en voor jezelf de betere balans op te laten maken. Stap uit deze houding en ga weer dichter bij je gevoel te staan a.u.b.
maandag 23 juli 2018 om 15:32
Het is ook allemaal nog erg ‘vers’ wat je te horen hebt gekregen.
Misschien ga je nu door verschillende fases heen en denk je dat het goed gaat komen.
Maar straks gaat je man weer aan het werk en ben benieuwd of je dan het gevoel er samen uit te komen blijft vasthouden.
Heel veel succes en sterkte, wat er ook gaat gebeuren. Of jullie relatie het redt of niet.
Misschien ga je nu door verschillende fases heen en denk je dat het goed gaat komen.
Maar straks gaat je man weer aan het werk en ben benieuwd of je dan het gevoel er samen uit te komen blijft vasthouden.
Heel veel succes en sterkte, wat er ook gaat gebeuren. Of jullie relatie het redt of niet.
Levensgenieter 
maandag 23 juli 2018 om 15:36
Waarom ik die apps niet mocht lezen? Daar kan ik alleen maar een goede gooi naar doen en vertrouwen op het woord van mijn man. Ik heb ik het daar ook met mijn vriendinnen over gehad en hun idee daarover was later ook wat mijn man tegen mij aangaf als reden.
Ik vertelde mijn vriendinnen dat ik het heel vervelend vond dat ik ze niet mocht lezen en hun reacties waren unaniem dat het maar goed was dat mijn man dat niet had gedaan. Omdat het nodeloos kwetsend zou zijn voor mij om te lezen. Omdat mijn man naar alle waarschijnlijkheid ook over mij of onze relatie geklaagd zou hebben. En dat als je dat zwart op wit leest, dat heel pijnlijk is. Maar dat je dat soort dingen ook kan zeggen uit een diep gevoel van dat moment wat de volgende dag weer veel genuanceerder kan liggen.
Ik heb dus aan mijn man meermaals gevraagd waarom ik het niet mocht weten. Ik heb gevraagd of er seksuele opmerkingen waren gemaakt (Ja) of er seksueel getinte fotos waren gestuurd (nee) of er hints naar afspreken instonden (nee) of er slecht gepraat was over mij (ja) etc.
Mijn man gaf een aantal voorbeelden waarvan hij weet dat ik dat niet leuk vindt. Hij zei dat hij bijvoorbeeld had geklaagd tegen haar dat ik wéér lag te slapen op de bank (ik slaap vrij veel) en dat hij daar zo van baalde. Dat hij daar een heel passief uitgeblust gevoel bij krijgt en dat hij me dat al zo vaak had gezegd (klopt) en dat hij desondanks weer thuiskwam met een slapende diyer op de bank. Dat soort dingen en hij wilde me dat niet laten lezen dat hij dat soort dingen over me schreef. En hij heeft nog wel meer verteld dat voor mij relevant is, maar voor jullie niet en ook dat klopt dat ik dat niet leuk vind om te horen.
En mijn vriendinnen vinden het dus een verstandige stap van mijn man om dat niet te willen laten lezen. En ik sluit me daar bij aan en moet idd het vertrouwen hebben dat het vooral om dat soort dingen gaat en dat vertrouw ik ook.
Ik vertelde mijn vriendinnen dat ik het heel vervelend vond dat ik ze niet mocht lezen en hun reacties waren unaniem dat het maar goed was dat mijn man dat niet had gedaan. Omdat het nodeloos kwetsend zou zijn voor mij om te lezen. Omdat mijn man naar alle waarschijnlijkheid ook over mij of onze relatie geklaagd zou hebben. En dat als je dat zwart op wit leest, dat heel pijnlijk is. Maar dat je dat soort dingen ook kan zeggen uit een diep gevoel van dat moment wat de volgende dag weer veel genuanceerder kan liggen.
Ik heb dus aan mijn man meermaals gevraagd waarom ik het niet mocht weten. Ik heb gevraagd of er seksuele opmerkingen waren gemaakt (Ja) of er seksueel getinte fotos waren gestuurd (nee) of er hints naar afspreken instonden (nee) of er slecht gepraat was over mij (ja) etc.
Mijn man gaf een aantal voorbeelden waarvan hij weet dat ik dat niet leuk vindt. Hij zei dat hij bijvoorbeeld had geklaagd tegen haar dat ik wéér lag te slapen op de bank (ik slaap vrij veel) en dat hij daar zo van baalde. Dat hij daar een heel passief uitgeblust gevoel bij krijgt en dat hij me dat al zo vaak had gezegd (klopt) en dat hij desondanks weer thuiskwam met een slapende diyer op de bank. Dat soort dingen en hij wilde me dat niet laten lezen dat hij dat soort dingen over me schreef. En hij heeft nog wel meer verteld dat voor mij relevant is, maar voor jullie niet en ook dat klopt dat ik dat niet leuk vind om te horen.
En mijn vriendinnen vinden het dus een verstandige stap van mijn man om dat niet te willen laten lezen. En ik sluit me daar bij aan en moet idd het vertrouwen hebben dat het vooral om dat soort dingen gaat en dat vertrouw ik ook.
anoniem_354676 wijzigde dit bericht op 23-07-2018 15:41
1.66% gewijzigd
maandag 23 juli 2018 om 15:39
Ik heb niet alle pagina's gelezen maar begrijp ik goed dat je de appjes nog steeds niet mag lezen? Want hoewel ik best begrijp dat je niet zomaar een relatie van 20 jaar overboord kiepert, zou dat toch wel een harde eis zijn als ik jou was. Als hij echt eerlijk is, is er geen reden waarom hij je dat zou weigeren.
maandag 23 juli 2018 om 16:07
Oei, dat ik NU de deur uit moet haha.
Ik voel me voor nu even rustig. Maar ik voelde vanochtend ook dat we na het opstellen van de brief door man en mij, ik ook heel graag weer alleen wilde zijn en dat ik dat waarschijnlijk de rest van de dag wil blijven.
Ik voel dat het goed is om me vooral even heel erg veel op mezelf te focussen en zorgen dat het dagelijkse leven in stand gehouden moet worden, maar dat ik er niet naar uitzie dat de kinderen terugkomen.
En ik voorzie nog een hele lange moeilijke én verdrietige weg waarvan het nog steeds alle kanten uit kan gaan. Ik voel dat ik daarin vooral heel erg uit moet gaan van wat ik voor mezelf wil halen uit de toekomst (blijdschap) en dat dat het uitgangspunt is dat mijn keuzes zal moeten beinvloeden. En ik voel ook dat het voor mijn man alle kanten uitkan en dat hij me heel graag wil vasthouden inmiddels, maar dat ik dat niet kan. Hij wil me knuffelen, strelen, voelt zich ook regelmatig opgewonden als ik naast hem lig (we hebben een soort grote lounge in de kamer en daar liggen we veel naast elkaar met 1 meter ertussen en drinken thee en praten en huilen en praten en huilen) en doet daar verder niks mee, maar hoopt dat het mij een soort geruststelling geeft. Ik voel me daar enerzijds een beetje door gestreeld, maar anderzijds voel ik me daar ook verward over. Want wat kan ik nu in godsnaam met die wetenschap. Vrijen is wel het gevoel dat het verst bij me vandaan staat. Terwijl de verbinding die we nu met elkaar beleven maakt dat hij juist heel graag wil verstrengelen en ook lichamelijk. En ja, het is heus fijn om te zien dat hij heel erg stijf is zoals ik dat de laatste tijd niet meer heb gezien.
Sorry, misschien iets teveel details
?
Ik voel me voor nu even rustig. Maar ik voelde vanochtend ook dat we na het opstellen van de brief door man en mij, ik ook heel graag weer alleen wilde zijn en dat ik dat waarschijnlijk de rest van de dag wil blijven.
Ik voel dat het goed is om me vooral even heel erg veel op mezelf te focussen en zorgen dat het dagelijkse leven in stand gehouden moet worden, maar dat ik er niet naar uitzie dat de kinderen terugkomen.
En ik voorzie nog een hele lange moeilijke én verdrietige weg waarvan het nog steeds alle kanten uit kan gaan. Ik voel dat ik daarin vooral heel erg uit moet gaan van wat ik voor mezelf wil halen uit de toekomst (blijdschap) en dat dat het uitgangspunt is dat mijn keuzes zal moeten beinvloeden. En ik voel ook dat het voor mijn man alle kanten uitkan en dat hij me heel graag wil vasthouden inmiddels, maar dat ik dat niet kan. Hij wil me knuffelen, strelen, voelt zich ook regelmatig opgewonden als ik naast hem lig (we hebben een soort grote lounge in de kamer en daar liggen we veel naast elkaar met 1 meter ertussen en drinken thee en praten en huilen en praten en huilen) en doet daar verder niks mee, maar hoopt dat het mij een soort geruststelling geeft. Ik voel me daar enerzijds een beetje door gestreeld, maar anderzijds voel ik me daar ook verward over. Want wat kan ik nu in godsnaam met die wetenschap. Vrijen is wel het gevoel dat het verst bij me vandaan staat. Terwijl de verbinding die we nu met elkaar beleven maakt dat hij juist heel graag wil verstrengelen en ook lichamelijk. En ja, het is heus fijn om te zien dat hij heel erg stijf is zoals ik dat de laatste tijd niet meer heb gezien.
Sorry, misschien iets teveel details
?
maandag 23 juli 2018 om 16:18
als hij het je vertelt is het toch net zo pijnlijk dan wanneer je het leest? Goed dat je er nu voor kiest om je man te vertrouwen maar dit soort dingen (boos worden omdat jij de apps wilt lezen) zullen op termijn ondermijnend gaan werken voor dat vertrouwen.diyer schreef: ↑23-07-2018 15:36Waarom ik die apps niet mocht lezen? Daar kan ik alleen maar een goede gooi naar doen en vertrouwen op het woord van mijn man. Ik heb ik het daar ook met mijn vriendinnen over gehad en hun idee daarover was later ook wat mijn man tegen mij aangaf als reden.
Ik vertelde mijn vriendinnen dat ik het heel vervelend vond dat ik ze niet mocht lezen en hun reacties waren unaniem dat het maar goed was dat mijn man dat niet had gedaan. Omdat het nodeloos kwetsend zou zijn voor mij om te lezen. Omdat mijn man naar alle waarschijnlijkheid ook over mij of onze relatie geklaagd zou hebben. En dat als je dat zwart op wit leest, dat heel pijnlijk is. Maar dat je dat soort dingen ook kan zeggen uit een diep gevoel van dat moment wat de volgende dag weer veel genuanceerder kan liggen.
Ik heb dus aan mijn man meermaals gevraagd waarom ik het niet mocht weten. Ik heb gevraagd of er seksuele opmerkingen waren gemaakt (Ja) of er seksueel getinte fotos waren gestuurd (nee) of er hints naar afspreken instonden (nee) of er slecht gepraat was over mij (ja) etc.
Mijn man gaf een aantal voorbeelden waarvan hij weet dat ik dat niet leuk vindt. Hij zei dat hij bijvoorbeeld had geklaagd tegen haar dat ik wéér lag te slapen op de bank (ik slaap vrij veel) en dat hij daar zo van baalde. Dat hij daar een heel passief uitgeblust gevoel bij krijgt en dat hij me dat al zo vaak had gezegd (klopt) en dat hij desondanks weer thuiskwam met een slapende diyer op de bank. Dat soort dingen en hij wilde me dat niet laten lezen dat hij dat soort dingen over me schreef. En hij heeft nog wel meer verteld dat voor mij relevant is, maar voor jullie niet en ook dat klopt dat ik dat niet leuk vind om te horen.
En mijn vriendinnen vinden het dus een verstandige stap van mijn man om dat niet te willen laten lezen. En ik sluit me daar bij aan en moet idd het vertrouwen hebben dat het vooral om dat soort dingen gaat en dat vertrouw ik ook.
maandag 23 juli 2018 om 16:19
nou die zijn nu wel gewist hoorVief74 schreef: ↑23-07-2018 15:39Ik heb niet alle pagina's gelezen maar begrijp ik goed dat je de appjes nog steeds niet mag lezen? Want hoewel ik best begrijp dat je niet zomaar een relatie van 20 jaar overboord kiepert, zou dat toch wel een harde eis zijn als ik jou was. Als hij echt eerlijk is, is er geen reden waarom hij je dat zou weigeren.
maandag 23 juli 2018 om 16:40
Ik begrijp niet goed waarom je dan hier moet vragen wat relatietherapie voor inhoud heeft.diyer schreef: ↑23-07-2018 13:30Ja, mijn man is in therapie geweest. Niet zozeer vanwege depressie (want dat is zoals ik het omschrijf), maar vanwege het feit dat hij zo tegen zichzelf aanliep. En we zijn ook samen in therapie geweest, ca. 4 jaar geleden. En vanaf dat moment heb ik ook heel erg het gevoel gehad dat we steeds beter met elkaar omgingen. In die therapieperiode was de kern om elkaar beter te leren begrijpen én accepteren dat we anders zijn en elkaar daarin niet meer willen veranderen. Vooral van mijn kant uit betekende dat dat ik hem niet meer zou moeten willen veranderen in een luchtige vent die het glas vooral halfvol zit. Maar dat er dus een donker randje om hem heen zit bij tijd en wijle. Daar had ik mij nl. al die jaren ervoor tegen verzet. Toen is dus vanuit de therapeut de vraag naar mij gekomen of ik dat wilde accepteren en daarmee dus ook ophouden met mijn man te willen veranderen, omdat dat fnuikend was voor zijn zelfbeeld. En daar heb ik toen lang over nagedacht en ik kwam tot de conclusie dat ik dat wilde. Dat ik ging proberen om niet hém te veranderen, maar mijn leven zodanig in te richten dat ik er niet meer zoveel last van had. En dat lukte heel goed. Ik ging het accent meer op mezelf leggen en niet meer zo op zijn stemming en daar vanalles vanaf laten hangen. Ik ging dus ook meer de deur uit, vaker grenzen stellen door te zeggen "prima dat je je zo voelt, maar ik ga nu iets voor mezelf doen". En wat ik dus al schreef, die eigen plek in huis meer eigen maken, zodat ik altijd een stemmingsneutrale plek heb waar ik heen kan en in mijn eigen sfeer kan blijven.
Want ik vind het namelijk heel lastig om in mijn eigen sfeer te blijven als er iemand om me heen loopt met een frons op z'n gezicht die overduidelijk pijn heeft (lichamelijke klachten) of somberend naar buiten kijkt als het regent. Ik kan daar niet goed tegen. Krijg dan neigingen om te gaan schoppen. Dingen te zeggen als "joh, maak het niet zo zwaar. Je verpest de sfeer in huis".
Dus ik heb geleerd om dan meer rekening met mezelf te houden en zelf uit die sfeer te gaan ipv te eisen dat hij een andere sfeer moet opzetten. Dus in die zin dacht ik dus ook dat het beter ging. Ik voelde me immers beter na die relatietherapie. We hadden een stuk minder mot met elkaar. Maar die therapie heeft dus niet voorkomen dat hij zich meer en meer afgesloten is gaan voelen van mij. Terwijl ik dus dacht dat we beter bonden dan ooit.
A zegt en dan aan B vragen wat je daar dan bij voelt.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 23 juli 2018 om 17:37
Het lezen van die apps wil je idd echt niet. (Daar lig ik momenteel nog wakker van... op bepaalde momenten...als ik bij mezelf kijk)
Het helpt niet. Het lost het probleem niet op. Maar ga er maar vanuit dat er vanalles negatiefs in staat. En teksten waar je akkelig van word, ohhh ik kan me niet inhouden als ik je zie... Dat doet meer kwaad dan goed als je door pakt met man.
Het helpt niet. Het lost het probleem niet op. Maar ga er maar vanuit dat er vanalles negatiefs in staat. En teksten waar je akkelig van word, ohhh ik kan me niet inhouden als ik je zie... Dat doet meer kwaad dan goed als je door pakt met man.
maandag 23 juli 2018 om 17:44
Maar hij heeft het wel gedacht en zelfs geschreven.xdiana84x schreef: ↑23-07-2018 17:37Het lezen van die apps wil je idd echt niet. (Daar lig ik momenteel nog wakker van... op bepaalde momenten...als ik bij mezelf kijk)
Het helpt niet. Het lost het probleem niet op. Maar ga er maar vanuit dat er vanalles negatiefs in staat. En teksten waar je akkelig van word, ohhh ik kan me niet inhouden als ik je zie... Dat doet meer kwaad dan goed als je door pakt met man.
