Man is direkteur,hoe ga jij hiermee om?

29-10-2008 10:29 150 berichten
Hoi,

Ik wil eerst even zeggen dat ik absoluut niet wil klagen want eigenlijk heb ik het heel erg goed,maar....altijd een maar.

Ik ben heel erg benieuwd of er vrouwen zijn net als mij waarvan de man direkteur is van een bedrijf en hoe hun dat ervaren,omdat ze zelf totaal anders zijn.



Ik ben eigenlijk in principe een direkteursvrouw maar ik voel me dat absoluut niet,past ook helemaal niet bij me.

Ik heb altijd een spijkerbroek aan,zie mezelf totaal niet in een mantelpakje rondlopen.

Ik ben de éénvoud zelf.

Als er soms ergens van zijn werk uit een receptie of iets dergelijks is,voel ik me daar ook helemaal niet thuis,het liefste ga ik ook niet mee.



Ik vind het toch een heel ander wereldje waar hij in zit.Ik heb die mensen ook niks te vertellen,ik ben zelf iemand die liever met zijn handen bezig is.



Zijn er meer vrouwen die echt wel trots zijn op hun man maar die eigenlijk totaal niet in dat wereldje passen?

Hoe ga jij ermee om?



Ben benieuwd,groetjes....
Alle reacties Link kopieren
Ah dan is mijn man een advocaatsman, en ik ben een artsenvrouw



Wat heb je met het beroep van je man te maken? Als je recepties niet leuk vindt ga je toch niet? Of als het heel belangrijk voor je man is doe je alsof je het leuk vindt zo eens in de zoveel tijd.



Ik ga echt niet mee naar dingen van mijn man zijn werk en hij ook echt niet met mij hoor. Ja we zijn langs geweest met onze baby om aan collega's te showen, dat wel, maar verder niet. Dat is ieder voor zich.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat je gewoon in je eigen kleding moet kunnen lopen ook al is je man directeur, als je dat niet doet dan ben je toch niet je zelf?



Ik ga mij toch ook niet gedragen naar de functie van mijn vriend?



Doe normaal dan doe je al gek genoeg!
quote:Jammo schreef op 29 oktober 2008 @ 13:09:

Ik vind dat je gewoon in je eigen kleding moet kunnen lopen ook al is je man directeur, als je dat niet doet dan ben je toch niet je zelf?



Ik ga mij toch ook niet gedragen naar de functie van mijn vriend?



Doe normaal dan doe je al gek genoeg!Dit vind ik dus typisch Nederland op z'n smalst. In je gewone kleren naar een receptie, vooral gewoon doen, blablabla. Wat is er mis met proberen om je te kleden en te gedragen naar de gelegenheid? Niks toch?
quote:tilalia2 schreef op 29 oktober 2008 @ 13:11:

Dit vind ik dus typisch Nederland op z'n smalst. In je gewone kleren naar een receptie, vooral gewoon doen, blablabla. Wat is er mis met proberen om je te kleden en te gedragen naar de gelegenheid? Niks toch?

Helemaal mee eens.

Je kleedt, en gedraagt, je naar de gelegenheid, en niet naar je zogenaamde status.
Alle reacties Link kopieren
quote:Jammo schreef op 29 oktober 2008 @ 13:09:

Ik vind dat je gewoon in je eigen kleding moet kunnen lopen ook al is je man directeur, als je dat niet doet dan ben je toch niet je zelf?

Wat is er mis mee om je even netjes en toepasselijk te kleden voor een feestje/receptie? Als mijn vriend een bijeenkomst heeft waarbij ik netjes gekleed moet, dan doe ik dat. Is het nou echt zoveel gevraagd om die spijkerbroek voor één keer in de kast te laten hangen als je man ergens netjes gekleed naar toe gaat?
quote:isabon schreef op 29 oktober 2008 @ 12:50:

Wat heb je met het beroep van je man te maken? Als je recepties niet leuk vindt ga je toch niet? Ik zal wel heel achterlijk zijn, de reacties hier zo lezende, maar dit begrijp ik dus echt niet. Als mijn vrouw een receptie, etentje, of wat ook van haar werk heeft waarbij partners zijn uitgenodigd, dan ga ik mee. Of ik daar zin in heb boeit niet. Ik ga niet voor mijn lol, maar voor haar. Andersom net zo.
quote:rider schreef op 29 oktober 2008 @ 13:22:

[...]



Ik zal wel heel achterlijk zijn, de reacties hier zo lezende, maar dit begrijp ik dus echt niet. Als mijn vrouw een receptie, etentje, of wat ook van haar werk heeft waarbij partners zijn uitgenodigd, dan ga ik mee. Of ik daar zin in heb boeit niet. Ik ga niet voor mijn lol, maar voor haar. Andersom net zo.Juistem. En zo hoort het.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend vind het overigens ook fijn als ik mee ga naar iets, vooral als hij zelf eigenlijk niet zo'n zin heeft.



Hij vindt het juist extra leuk als ik me dan goed kleed.

Hij zegt dan altijd dat hij met me kan pronken



Ach, ik vermaak me dan wel hoor.....
Alle reacties Link kopieren
quote:rider schreef op 29 oktober 2008 @ 13:22:

[...]



Ik zal wel heel achterlijk zijn, de reacties hier zo lezende, maar dit begrijp ik dus echt niet. Als mijn vrouw een receptie, etentje, of wat ook van haar werk heeft waarbij partners zijn uitgenodigd, dan ga ik mee. Of ik daar zin in heb boeit niet. Ik ga niet voor mijn lol, maar voor haar. Andersom net zo.Je bent juist een wijs man, Rider. Zo hoort het.
Alle reacties Link kopieren
Is toch ook leuk om je lekker op te tutten.. althans, ik heb er altijd veel lol in

Hier ook totaal verschillende banen: hij is de directeursman van een creatthea, ik de doktersvrouw.



Persoonlijk ervaar ik eea helemaal niet zoals jij, klaproosje2. Gewoon lekker jezelf blijven.

En misschien is het soms juist leuk om in een ander "wereldje" te kijken, als de façades wegvallen? dat gebeurt toch vaak op dergelijk feestjes, zeker als de avond wat vordert. Geniet lekker van de champagne, lekkere hapjes en luister en kijk anders meer als je moeite hebt jezelf te profileren.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
nee Mariannanas.. dat bedoel ik niet.. en als het er zo staat.. heb ik het verkeerd geschreven...



Ik bedoel in de 'wereld' waar ik dan kom.. loopt men in 3 delig en vinden ze geld .. status heel erg belangrijk.. en natuurlijk vind niet iedereen dat!.. gelukkig niet!..maar er wordt wel ten volle over gepraat.. en men heeft ook meer ontzag/respect of weet ik hoe je dat noemt.. vor iemand met een heel groot bedrijf/veel geld! ik daar in tegen.. heb dat niet zo...

Iemand met heel veel geld kan net zo goed een l*l zijn als iemand zonder!..



En ik ben het er zeker mee eens dat er niks mis is.. met je kleden voor een gelegenheid!.. je kan nou eenmaal niet overal aankomen in je dagelijkse kloffie + het is gewoon leuk je een beetje op te dirken!...
Alle reacties Link kopieren
Zijn hier nog meer Oud Geld fans die aan Elise Bussink moeten denken?
Alle reacties Link kopieren
Ik kan het me wel voorstellen. Als je zelf een interessante baan hebt of een studie hebt gedaan of nu nog mee bezig bent, kun je je in dat soort omgevingen meestal goed staande houden en maakt het niet uit of je man nu directeur is of niet. Als je daarentegen misschien hele dagen thuis bent of een baan hebt die misschien minder leuk is om over te vertellen, kan ik me voorstellen dat je verlegen zit om gespreksonderwerpen, en je je daar echt niet thuis voelt. Je voelt je dan alleen de "vrouw van" ipv jezelf.



Ik denk dan wel dat je misschien meer zou kunnen doen om jezelf te ontplooien en uit die rol te komen, zodat je daar zelf staat, als Klaproos die ook iets interessants te vertellen heeft, en niet als Klaproos de vrouw van. Ik ben op dit soort gelegenheden nog nooit mensen tegengekomen die niet gewaardeerd werden omdat ze iets anders deden dan 95% van de mensen in de kamer, juist mensen die iets heel anders doen kunnen een hele leuke draai geven aan zo'n gelegenheid. Ik kom er echter wel eens mensen tegen die ook als ze een leuke baan hebben, of een spannende studie, of waanzinnig wilde hobbies, geen gesprek gaande kunnen houden omdat ze te ongemakkelijk of te verlegen zijn.
Alle reacties Link kopieren
ben zelf directeur.
Alle reacties Link kopieren
quote:klaproosje2 schreef op 29 oktober 2008 @ 11:50:

Zoveel reakties had ik niet verwacht en zo snel.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er spijt van heb dat ik een berichtje heb geopend,gezien sommige reakties.Maar goed dat risico loop je.

Misschien ben ik wel ouderwets.



Ik weet ook wel dat ik gewoon mezelf moet blijven en me niet moet zien als direkteursvrouw,doe ik meestal ook niet maar het feit is wel dat ik toch sommige verplichtingen heb als vrouw van...

Hoezo verplichtingen? wat een onzin

Thuis zitten we zeker op 1 lijn en word er eigenlijk niet zoveel over werk gesproken.Maar als er van die verplichtingen zijn waar ik niet onderuit kan komen voel ik me er niet prettig bij.

Je bedoelt socialisatie feestjes en recepties, gewoon lachen en handen schudden

De mensen die ik dan ontmoet,zijn natuurlijk ook maar gewoon mensen maar,die hebben gesprekken,vaak zakelijk waar ik echt niet over mee kan praten.Soms begin ik dan weleens over de gewone alledaagse dingen maar al snel begint het weer over dingen waar ik niks vanaf weet.

waarom blijf je niet thuis?



Maar ik laat het hierbij,ik merk dat ik hier ook niet echt begrepen word....

Ik lees dat je gillend onzeker bent, en als jij jouw identiteit ontleent aan het beroep van je man, dan snap ik dat. Ga zelf wat doen. Wat is jouw baan eigenlijk?

.
Alle reacties Link kopieren
quote:rider schreef op 29 oktober 2008 @ 13:22:

[...]



Ik zal wel heel achterlijk zijn, de reacties hier zo lezende, maar dit begrijp ik dus echt niet. Als mijn vrouw een receptie, etentje, of wat ook van haar werk heeft waarbij partners zijn uitgenodigd, dan ga ik mee. Of ik daar zin in heb boeit niet. Ik ga niet voor mijn lol, maar voor haar. Andersom net zo.Ik zou niet weten waarom ik mee zou moeten... het is zijn werk en zijn beroep. Daar heb ik verder niets mee van doen.
Alle reacties Link kopieren
Klaproosje2, kun je echt niet thuisblijven?

Bij ons was de situatie omgedraaid. Ik heb functies gehad waar een paar keer per jaar de echtgenoot mee "moest". Manlief heeft dat precies 1 keer gedaan en toen heb ik gezegd dat ie nooit meer hoefde. Ik vond hem er nogal sneu bij staan (ik werkte o.a. in het specifieke wereldje van oud geld, kunst etc). Van mij hoefde hij daar niet bij te zijn.

De besturen of het management waar ik voor werkte hebben daar ook nooit lullig over gedaan. Ik melde het gelijk als ik ergens in functie kwam. Je krijgt mij en niets meer en niets minder.



En anders.... even een uurtje handjesschudden en dan weg gaan :-)
Alle reacties Link kopieren
ok, nu moet ik even reageren, normaal lees ik alleen mee.

Ben ook een directeursvrouw (wat een rotwoord), van een bankdirecteur. Ik begrijp ook geen ruk van wat er allemaal wordt besproken op feestjes, en dat vinden de mensen juist alleen maar grappig, ik ben totaal anders dan de mannen in driedelig grijs (en hun vrouwen in pakjes), maar niemand die daar aanstoot aan neemt, integendeel, juist verfrissend. Ga gewoon in spijkerbroek naar recepties, ben vriendelijk, vrolijk en mijzelf. Zij begrijpen ook niet wat ik doe (research), en ik verwacht dat niet van hen. Kortom, wees jezelf, en ga niet proberen iemand te zijn die zij graag zien.
Iljaa, ga je ook naar een trouwerij in je spijkerboek, terwijl je lekker vrolijk jezelf bent?



Ik begrijp dat echt niet: ja kan jezelf toch een beetje naar de gelegenheid kleden? Wat verlies je van jezelf als je dat doet?
Waarom zou je juist thuisblijven? Dat vind ik de weg van de minste weerstand. Juist als je het als "verplichting" ziet, wordt het ook niet leuk. Zorg dat je geen decoratie bent, maar een persoonlijkheid. Geef jezelf een schop onder je kont, trek iets leuks aan waar je je goed invoelt, en gewoon gaan, en genieten. Meet je wat zelfvertrouwen aan, of doe alsof, uiteindelijk komt dat wel. En als je je suf voelt omdat je (sorry voor het voorbeeld) alleen maar voor het huishouden zorgt, en een krijsende, jankende zesling om je heen hebt: zorg voor een babysitter en doe iets voor jezelf. Volg een cursus, lees boeken, ga weer studeren, ontwikkel je. En praat daar dan over.

En ik weet heus wel waar je over praat, ik ben geemigreerd naar het Midden Oosten, man is ook directeur (gelukkig in spijkerbroek), en ik doe research- wij hebben ook allerlei gelegenheden, ofwel van werk ofwel andere officiele en religieuze toestanden waar we geacht worden te verschijnen- in vol ornaat! Dwz de vrouwen dragen halve avondkleding, of andere chique kleding, gaan naar de kapper om hun haar te laten opmaken, zwikken makeup etc etc. Ik ben hier de buitenlandse, maar ik vertik het om te gaan kniezen of me zielig te voelen omdat ik "anders" ben, of "de taal niet zou spreken", een andere culturele achtergrond/opleiding heb of weet ik wat. Ik ben mezelf: ik draag wat ik leuk vind, heb het pittige korte, geblondeerde kapsel dat ik leuk vind (de mode hier is: lang, sluik en donker of rood), draag een opvallende bril, leef en denk in mijn eigen "denkraam" (Bommel ) en dan kom ik die feestjes best door. Ik stap gewoon op mensen af, begin een praatje. Een praatje met vrouwen maken is meestal minder bedreigend; sommige veel mannen hier bekijken europese vrouwen alsof ze in de dierentuin zijn, maar wat kan mij dat schelen? Dat is toch hun probleem. En man houdt wel in de gaten of ik het naar m'n zin heb, of juist baal van klefferds. Als ik baal, ga ik weer even naar man toe

Ik zou zeggen: just go for it!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zeker niet thuisblijven. Grin and bear it !

Kiezen op elkaar en even doorzetten.

Doe iets leuks aan in je eigen stijl, maar wel netjes. Hoeft echt geen mantelpakje te zijn als je je daar niet prettig in voelt, maar ik zou geen spijkerbroek en sneakers aandoen.

Praat over koetjes en kalfjes. Over het geserveerde eten bijvoorbeeld of de inrichting van het restaurant waar je bent. Vraag aan iemand die naast je zit of hij/zij graag kookt, leest, films kijkt, sport, verzamelt, schildert, handwerkt, reist etc. etc. Zo kom je vanzelf in gesprek.
Alle reacties Link kopieren
quote:tilalia2 schreef op 29 oktober 2008 @ 15:00:

Iljaa, ga je ook naar een trouwerij in je spijkerboek, terwijl je lekker vrolijk jezelf bent?



Ik begrijp dat echt niet: ja kan jezelf toch een beetje naar de gelegenheid kleden? Wat verlies je van jezelf als je dat doet?Dat begrijp ik ook niet. Sterker nog: ik begrijp niet waarom je "niet jezelf" bent als je je kleedt voor een gelegenheid. Mijn eigen stijl is extreem netjes, geloof ik, maar als ik naar een gelegenheid moet waarbij een spijkerbroek gewenst is, dan trek ik die aan. En dan voel ik me nog steeds "mezelf", hoor.
.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat toch helemaal niet om de kleding als er gezegd wordt "blijf jezelf". Ik "ben" geen spijkerbroek



Zelfs in jouw "nonchalante" kledingstijl is er een outfit, waarbij je niet uit de toon hoef te vallen op zo'n feestje.

Veranderd alleen niets aan hoe jij je voelt; niet op je gemak dus.

Je hebt maar 2 keuzes; of je gaat niet meer, of je probeert je een beetje aan te passen d.m.v het opkrikken van je algemene kennis, zodat je "makkelijk" zo'n avond doorkomt.

(Wordt links en rechts vermeld dat ze niet zo zwaar moet tillen aan het "directeursvrouw" zijn, en dat daar geen status aan hangt. De gelegenheid wordt maar al te graag waar genomen om te vermelden dat ze zelf ook "............vrouw" zijn, maar belangrijk is het allemaal niet!
Alle reacties Link kopieren
quote:lonki schreef op 29 oktober 2008 @ 15:47:

(Wordt links en rechts vermeld dat ze niet zo zwaar moet tillen aan het "directeursvrouw" zijn, en dat daar geen status aan hangt, De gelegenheid wordt maar al te graag waar genomen om te vermelden dat ze zelf ook "............vrouw" zijn, maar belangrijk is het allemaal niet!Haha, ik dacht ook al, ben ik soms de enige die geen directeursvrouw (of directeur zelf) is?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven