Relaties
alle pijlers
Man is direkteur,hoe ga jij hiermee om?
woensdag 29 oktober 2008 om 10:29
Hoi,
Ik wil eerst even zeggen dat ik absoluut niet wil klagen want eigenlijk heb ik het heel erg goed,maar....altijd een maar.
Ik ben heel erg benieuwd of er vrouwen zijn net als mij waarvan de man direkteur is van een bedrijf en hoe hun dat ervaren,omdat ze zelf totaal anders zijn.
Ik ben eigenlijk in principe een direkteursvrouw maar ik voel me dat absoluut niet,past ook helemaal niet bij me.
Ik heb altijd een spijkerbroek aan,zie mezelf totaal niet in een mantelpakje rondlopen.
Ik ben de éénvoud zelf.
Als er soms ergens van zijn werk uit een receptie of iets dergelijks is,voel ik me daar ook helemaal niet thuis,het liefste ga ik ook niet mee.
Ik vind het toch een heel ander wereldje waar hij in zit.Ik heb die mensen ook niks te vertellen,ik ben zelf iemand die liever met zijn handen bezig is.
Zijn er meer vrouwen die echt wel trots zijn op hun man maar die eigenlijk totaal niet in dat wereldje passen?
Hoe ga jij ermee om?
Ben benieuwd,groetjes....
Ik wil eerst even zeggen dat ik absoluut niet wil klagen want eigenlijk heb ik het heel erg goed,maar....altijd een maar.
Ik ben heel erg benieuwd of er vrouwen zijn net als mij waarvan de man direkteur is van een bedrijf en hoe hun dat ervaren,omdat ze zelf totaal anders zijn.
Ik ben eigenlijk in principe een direkteursvrouw maar ik voel me dat absoluut niet,past ook helemaal niet bij me.
Ik heb altijd een spijkerbroek aan,zie mezelf totaal niet in een mantelpakje rondlopen.
Ik ben de éénvoud zelf.
Als er soms ergens van zijn werk uit een receptie of iets dergelijks is,voel ik me daar ook helemaal niet thuis,het liefste ga ik ook niet mee.
Ik vind het toch een heel ander wereldje waar hij in zit.Ik heb die mensen ook niks te vertellen,ik ben zelf iemand die liever met zijn handen bezig is.
Zijn er meer vrouwen die echt wel trots zijn op hun man maar die eigenlijk totaal niet in dat wereldje passen?
Hoe ga jij ermee om?
Ben benieuwd,groetjes....
woensdag 29 oktober 2008 om 15:52
Volgens mij lost kleding het 'probleem' van Klaproosje niet op, omdat ze zich niet thuisvoelt in die groep mensen.
Dus ook als ze gekleed gaat als een kloon, dan zal haar gevoel echt niet veranderen.
Als je zeker bent van jezelf, vind je het ook niet zo heel erg belangrijk wat die anderen van je vinden en zal het dus ook niet echt een item zijn of je kleding wel goed is.
Dus ook als ze gekleed gaat als een kloon, dan zal haar gevoel echt niet veranderen.
Als je zeker bent van jezelf, vind je het ook niet zo heel erg belangrijk wat die anderen van je vinden en zal het dus ook niet echt een item zijn of je kleding wel goed is.
woensdag 29 oktober 2008 om 17:09
quote:yoyo2 schreef op 29 oktober 2008 @ 15:50:
[...]
Haha, ik dacht ook al, ben ik soms de enige die geen directeursvrouw (of directeur zelf) is? Nee hoor, ik ben ambtenaarsvrouw. Alleen heeft dat natuurlijk geen enkele status dus dat meld ik dan maar niet (en man is ook nog eens ambtenaarsman, dubbel triest...)
[...]
Haha, ik dacht ook al, ben ik soms de enige die geen directeursvrouw (of directeur zelf) is? Nee hoor, ik ben ambtenaarsvrouw. Alleen heeft dat natuurlijk geen enkele status dus dat meld ik dan maar niet (en man is ook nog eens ambtenaarsman, dubbel triest...)
woensdag 29 oktober 2008 om 17:45
quote:yoyo2 schreef op 29 oktober 2008 @ 15:50:
[...]
Haha, ik dacht ook al, ben ik soms de enige die geen directeursvrouw (of directeur zelf) is? Zo gepiept hoor, even naar de Kamer van Koophandel en je bent directeur, hoofd inkoop. manager logistiek, hoofd afdeling personeel en ga zo maar door. Ze weten je allemaal te vinden en ze sturen allemaal post! Goed man.....
[...]
Haha, ik dacht ook al, ben ik soms de enige die geen directeursvrouw (of directeur zelf) is? Zo gepiept hoor, even naar de Kamer van Koophandel en je bent directeur, hoofd inkoop. manager logistiek, hoofd afdeling personeel en ga zo maar door. Ze weten je allemaal te vinden en ze sturen allemaal post! Goed man.....
woensdag 29 oktober 2008 om 18:18
woensdag 29 oktober 2008 om 18:34
quote:lonki schreef op 29 oktober 2008 @ 15:47:
(Wordt links en rechts vermeld dat ze niet zo zwaar moet tillen aan het "directeursvrouw" zijn, en dat daar geen status aan hangt. De gelegenheid wordt maar al te graag waar genomen om te vermelden dat ze zelf ook "............vrouw" zijn, maar belangrijk is het allemaal niet!
Mmm.. zal ik mezelf dan maar laten verleiden tot een reactie ..
Ik denk dat de meesten die dat vermelden, dat niet doen vanwege de 'status', maar meer om aan te geven dat we "weten wat het in houd". Althans, dat denken te weten. Ik kan me nl best voorstellen dat sommige feestjes erg intimiderend kunnen zijn, bv. Daar wordt je inderdaad geacht in vol ornaat te komen, op zijn minst cocktail of black tie. Nog een klein voorbeeld: de eerste keer dat ik manmoedig op zo'n feestje "lekker spontaan" zo'n doktersvrouw aan sprak, keek ze me tergend langzaam van top tot teen aan, en keerde zich vervolgens om. Ik kan je zeggen, toen de maand erna weer zo'n "partijtje" was, keek ik daar niet echt naar uit hoor. Inmiddels moet ik erom lachen, maar dergelijke -eeehhmmm.. - "kringen" is het niet altijd even gezellig. Ik heb er ook weleens tussen gestaan dat het gesprekopnderwerp ging over "die hbo-ertjes"... Tja, tong afbijten doet erg veel pijn, maar anders .. haha
(Wordt links en rechts vermeld dat ze niet zo zwaar moet tillen aan het "directeursvrouw" zijn, en dat daar geen status aan hangt. De gelegenheid wordt maar al te graag waar genomen om te vermelden dat ze zelf ook "............vrouw" zijn, maar belangrijk is het allemaal niet!
Mmm.. zal ik mezelf dan maar laten verleiden tot een reactie ..
Ik denk dat de meesten die dat vermelden, dat niet doen vanwege de 'status', maar meer om aan te geven dat we "weten wat het in houd". Althans, dat denken te weten. Ik kan me nl best voorstellen dat sommige feestjes erg intimiderend kunnen zijn, bv. Daar wordt je inderdaad geacht in vol ornaat te komen, op zijn minst cocktail of black tie. Nog een klein voorbeeld: de eerste keer dat ik manmoedig op zo'n feestje "lekker spontaan" zo'n doktersvrouw aan sprak, keek ze me tergend langzaam van top tot teen aan, en keerde zich vervolgens om. Ik kan je zeggen, toen de maand erna weer zo'n "partijtje" was, keek ik daar niet echt naar uit hoor. Inmiddels moet ik erom lachen, maar dergelijke -eeehhmmm.. - "kringen" is het niet altijd even gezellig. Ik heb er ook weleens tussen gestaan dat het gesprekopnderwerp ging over "die hbo-ertjes"... Tja, tong afbijten doet erg veel pijn, maar anders .. haha
Computer says nooooo
woensdag 29 oktober 2008 om 18:45
Wat een hoop trieste reacties zeg
To laat die reacties lekker voor wat ze zijn.
Ik begrijp het wel je wilt goed voor de dag komen voor je man en dat vind ik volkomen logisch.
Met de juiste kleding kun je al een hoop doen om je wat zekerder te voelen en klinkt raar maar luister is naar radio 1 daar hoor je de onderwerpen waar vaak over gepraat wordt.
En verder hoe vaker je naar dit soort gelegenheden gaat hoe makkelijker het zal worden.
Oh en ook altijd erg makkelijk een boekje over etiquette, dan weet je precies welke kleding je voor welke gelegenheid kan aantrekken en de juiste tafelmanieren.
To laat die reacties lekker voor wat ze zijn.
Ik begrijp het wel je wilt goed voor de dag komen voor je man en dat vind ik volkomen logisch.
Met de juiste kleding kun je al een hoop doen om je wat zekerder te voelen en klinkt raar maar luister is naar radio 1 daar hoor je de onderwerpen waar vaak over gepraat wordt.
En verder hoe vaker je naar dit soort gelegenheden gaat hoe makkelijker het zal worden.
Oh en ook altijd erg makkelijk een boekje over etiquette, dan weet je precies welke kleding je voor welke gelegenheid kan aantrekken en de juiste tafelmanieren.
woensdag 29 oktober 2008 om 18:47
Moest bij het lezen van dit topic gelijk denken aan iets wat ik laatst meemaakte...
Hadden een groot chique diner van iets van mijn man (ook directeur:-)) en aan het einde van het diner was het dansen met een live band.
De vrouw van een van de 'opper directeuren' was flink aangeschoten en ging helemaal los. Vreselijk leuk mens die gewoon haar gang ging. Los van de positie van haar man. De mensen om ons heen spraken er schande van...."dat kon toch niet in haar positie?". Zo werd mij wel duidelijk dat er een bepaald verwachtingspatroon is bij 'de vrouw van' (niet bij mij, maar bij het overgrote deel wel).
Hadden een groot chique diner van iets van mijn man (ook directeur:-)) en aan het einde van het diner was het dansen met een live band.
De vrouw van een van de 'opper directeuren' was flink aangeschoten en ging helemaal los. Vreselijk leuk mens die gewoon haar gang ging. Los van de positie van haar man. De mensen om ons heen spraken er schande van...."dat kon toch niet in haar positie?". Zo werd mij wel duidelijk dat er een bepaald verwachtingspatroon is bij 'de vrouw van' (niet bij mij, maar bij het overgrote deel wel).
woensdag 29 oktober 2008 om 18:51
Ik vind het het vermelden waard omdat ik vind dat ik aan wil geven dat het niets voorstelt. Het gaat om wie je bent, niet wat je bent. Ik kan nl ook wel gaan roepen dat ik directeur ben (daarom riep ik het ook ) maar in mijn geval stelt het geen drol voor. In het geval van TO wellicht wel, en in een hele hoop andere gevallen ook, maar in mijn geval dus niet. Dus....
woensdag 29 oktober 2008 om 19:14
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik begrijp het wel. Ik ga regelmatig mee met vriend naar bedrijfsfeestjes. (hij is geen directeur hoor) Dan wordt er toch altijd even gekeken naar de directeur en wie daar bij hoort. (in zijn bedrijf wisselt dat nogal vaak!) Wat ik persoonlijk leuk zou vinden als de "directeursvrouw" gewoon lekker zichzelf is. Wel netjes verzorgd, maar zich wel gewoon kleed in haar eigen stijl. Denk dat veel mensen dan zouden denken: leuk zeg, die vrouw is lekker normaal gebleven! Kortom: gewoon lekker jezelf zijn!
woensdag 29 oktober 2008 om 19:20
Ik begrijp sommige racties ook niet, want volgens mij gaat het TO niet om de status maar om het feit dat ze zich onzeker voelt bij verplichtingen die voortkomen uit het werk van haar man... en dan niet weet hoe ze zich sociaal het beste op kan stellen...
Dus helemaal niet om hoe hoog de functie van haar man wel niet is...
Trouwens jammer dat je schreef dat je hier niet meer komt, want als je een topic opent krijg je nou eenmaal ook reacties waar je niet op zit te wachten...
Ik vind dat er goeie tips zijn geschreven over gespreksonderwerpen, kleding, etc...
Hopelijk kom je hier toch nog even spieken en heb je er wat aan!
Dus helemaal niet om hoe hoog de functie van haar man wel niet is...
Trouwens jammer dat je schreef dat je hier niet meer komt, want als je een topic opent krijg je nou eenmaal ook reacties waar je niet op zit te wachten...
Ik vind dat er goeie tips zijn geschreven over gespreksonderwerpen, kleding, etc...
Hopelijk kom je hier toch nog even spieken en heb je er wat aan!
woensdag 29 oktober 2008 om 19:34
Hmm, ik wist niet dat dat nog bestond. De titel directeursvrouw. Ik zie het probleem niet zo. Lief hier is arts. Ik niet, ik werk gewoon fulltime en ik ben getrouwd met Frank. maar 'artsenvrouw' mag ik een teiltje? Ik doe niet aan 'verplichtingen'. Heb een eigen leven met daarin meer dan genoeg eigen verplichtingen en nog een 'schare' kinders. Dus eens per jaar doe ik wel mee aan 't kerstdiner, maar de overige dingen, joh, ik weet echt niet waar ik die tijd vandaan zou halen. Doet niemand moeilijk over en ik ben lang niet de enige 'vrouw' die niet mee gaat. Daarbij zijn het altijd dingen die ik stom vind. Ik hou niet van zeilen en word al zeeziek in een bootje op de sloot hierachter. Golfen doen we allebei niet (dus gaat Frank zelf niet eens heen) en vind ik ook redelijk stom. En ik doe het liefst zo weinig mogelijk dingen die ik stom vind en als er 'verplichting' bij staat is dat een extra reden voor mij om niet te gaan.
Maar als ik meega kleed ik me volgens de voorschriften van dat gebeuren. En of ik nu in een korte broek of in een cocktailjurk bij wijze van loop, ongemakkelijk voel ik me nooit in mijn kleren
Ik heb hem zelf ook eigenlijk nooit als 'arts' gezien eigenlijk. Het is gewoon maar zijn werk.
Maar als ik meega kleed ik me volgens de voorschriften van dat gebeuren. En of ik nu in een korte broek of in een cocktailjurk bij wijze van loop, ongemakkelijk voel ik me nooit in mijn kleren
Ik heb hem zelf ook eigenlijk nooit als 'arts' gezien eigenlijk. Het is gewoon maar zijn werk.
woensdag 29 oktober 2008 om 20:21
Als er een bedrijfsuitje is waarbij iedereen zijn partner mee mag nemen ( en de meesten dit ook doen ) , zou ik inderdaad toch wel verwachten dat de directeur zijn wederhelft meeneemt . Is dat zo gek dan ?
En eigenlijk.................. maar daar zal de meerderheid dan ook wel anders over denken ............. ben ik " gewend " dat díe vrouw met elke andere " aanhang " een praatje maakt en mensen aan elkaar voorstelt enzo . Hartstikke lastig als je dat dus niet durft , lijkt mij . Of totaal niet weet met wie je man werkt , of wat hij doet .
En eigenlijk.................. maar daar zal de meerderheid dan ook wel anders over denken ............. ben ik " gewend " dat díe vrouw met elke andere " aanhang " een praatje maakt en mensen aan elkaar voorstelt enzo . Hartstikke lastig als je dat dus niet durft , lijkt mij . Of totaal niet weet met wie je man werkt , of wat hij doet .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 29 oktober 2008 om 20:24
Ook hier twee directeuren onder een dak. Wuilesman in spijkerbroek en ik in pak. Als één van ons het op prijs stelt dat de ander meegaat naar een receptie, feest of iets dergelijks dan doen we dat voor elkaar. Het spreekt voor zich dat we passend, en dat kan dus van alles betekenen, gekleed gaan.
Het merkwaardige is overigens dat andere mensen mij soms wel zien als de-vrouw-van-de-directeur. Het is tijdens zo'n receptie meer dan eens gebeurd dat een medewerker van hem héél onopvallend komt informeren of ik misschien al iets kan vertellen over de zo begeerde promotie.... Vermoedelijk denkt zo iemand dat wij het thuis over niets anders hebben dan over medewerkers en omzet. En dan zijn er natuurlijk de mensen die steeds weer vragen waarom ik niet in zijn bedrijf ga werken. Omgekeerd is die vraag uiteraard nog nooit gesteld.
Het merkwaardige is overigens dat andere mensen mij soms wel zien als de-vrouw-van-de-directeur. Het is tijdens zo'n receptie meer dan eens gebeurd dat een medewerker van hem héél onopvallend komt informeren of ik misschien al iets kan vertellen over de zo begeerde promotie.... Vermoedelijk denkt zo iemand dat wij het thuis over niets anders hebben dan over medewerkers en omzet. En dan zijn er natuurlijk de mensen die steeds weer vragen waarom ik niet in zijn bedrijf ga werken. Omgekeerd is die vraag uiteraard nog nooit gesteld.
woensdag 29 oktober 2008 om 20:29
quote:rider schreef op 29 oktober 2008 @ 13:22:
[...]Ik zal wel heel achterlijk zijn, de reacties hier zo lezende, maar dit begrijp ik dus echt niet. Als mijn vrouw een receptie, etentje, of wat ook van haar werk heeft waarbij partners zijn uitgenodigd, dan ga ik mee. Of ik daar zin in heb boeit niet. Ik ga niet voor mijn lol, maar voor haar. Andersom net zo.
Helemaal mee eens.
Gewoon meegaan. Als er mensen zijn die jou geen blik waardig keuren dan zegt dat meer over die mensen dan over jou. Jij bent Klaproos, vrouw van (ik noem maar een naam) Frits, die toevallig direkteur is. Nou en? Jij hebt jouw werk, hij heeft zijn werk.
Ook al ben je 'maar' huisvrouw, praat er met passie over. Je bent housemanager, het is maar net wat voor naam je eraan hangt.
Dat soort blabla-types op recepties en borrels kan alleen maar over hun werk praten... Eigenlijk heel sneu, moet je maar denken. Maar een heel huishouden runnen zouden zij bijvoorbeeld niet eens kunnen. Pak de tips mee die hier zijn gegeven over kleding en gespreksonderwerpen. Wees jezelf en wees vooral zelfzeker.
[...]Ik zal wel heel achterlijk zijn, de reacties hier zo lezende, maar dit begrijp ik dus echt niet. Als mijn vrouw een receptie, etentje, of wat ook van haar werk heeft waarbij partners zijn uitgenodigd, dan ga ik mee. Of ik daar zin in heb boeit niet. Ik ga niet voor mijn lol, maar voor haar. Andersom net zo.
Helemaal mee eens.
Gewoon meegaan. Als er mensen zijn die jou geen blik waardig keuren dan zegt dat meer over die mensen dan over jou. Jij bent Klaproos, vrouw van (ik noem maar een naam) Frits, die toevallig direkteur is. Nou en? Jij hebt jouw werk, hij heeft zijn werk.
Ook al ben je 'maar' huisvrouw, praat er met passie over. Je bent housemanager, het is maar net wat voor naam je eraan hangt.
Dat soort blabla-types op recepties en borrels kan alleen maar over hun werk praten... Eigenlijk heel sneu, moet je maar denken. Maar een heel huishouden runnen zouden zij bijvoorbeeld niet eens kunnen. Pak de tips mee die hier zijn gegeven over kleding en gespreksonderwerpen. Wees jezelf en wees vooral zelfzeker.
woensdag 29 oktober 2008 om 20:49
Ik heb al veel goede tips over gesprekken voeren voorbij zien komen, maar ik mis nog de gouden tip die ik ooit van een salesmanager heb gekregen. Hij vertelde mij: "als je wilt dat mensen na zo'n avond zeggen dat ze zo leuk met je gepraat hebben, dan moet je ze vooral over zichzelf laten praten. Stel een vraag, vraag door, ook met gewoon domme vragen als je niets over het onderwerp weet, laat hem alles uitleggen, knik begrijpend en zeg af en toe iets bemoedigends als "wat bijzonder" of "dat lijkt me ook geweldig".
Geloof me, dit werkt als een tiet, vooral als je met mannen praat. Vraag naar hun boot/auto/tweede leg/laatste vakantie, laat ze lekker op hun praatstoel plaats nemen en ze zeggen achteraf dat ze zo interessant met die mevrouw gesproken hebben.
Geloof me, dit werkt als een tiet, vooral als je met mannen praat. Vraag naar hun boot/auto/tweede leg/laatste vakantie, laat ze lekker op hun praatstoel plaats nemen en ze zeggen achteraf dat ze zo interessant met die mevrouw gesproken hebben.
woensdag 29 oktober 2008 om 22:43
Tja, ik heb ze toch ook wel ontmoet hoor, de dames die hun status blijkbaar ontlenen aan wat hun man doet. Een dame op de ambassade (was een feestje) die zich voorstelt als 'vrouw van de militair attaché', een andere die zich voorstelt als vrouw van huppellepup van Shell. Ik was ook verbijsterd, ik ben Sasati. En ik vond ook dat veel van die vrouwen zich gedroegen op een manier die ik verre van prettig vond. Feestje met Jeroen van der Veer (van Shell) en zijn vrienden, ik moest komen op het laatste moment. En daar stond ik met mijn baby van vier maanden en mijn hoofddoek (ben moslim). Jeroen en vrienden waren heel aardig, maar een aantal van die vrouwen, die hebben opmerkingen gemaakt die ik echt niet te geloven vond. Ik kon er daarna wel smakelijk om lachen. Maar ik kan me dus ook wel iets voorstellen bij het gevoel van TO. En ik realiseer me ook dat het echt voorkomt, dat vrouwen nog steeds hun status ontlenen aan het werk van hun man. Ik vind dat ook triest, maar ik denk dat sommigen van die vrouwen ook zo naar anderen kijken (ik was getrouwd met een local ) en als je dan niet al te sterk in je schoenen staat kan je dat best onzeker maken als je het gevoel hebt niet aan de norm te voldoen.
