Relaties
alle pijlers
Man is direkteur,hoe ga jij hiermee om?
woensdag 29 oktober 2008 om 10:29
Hoi,
Ik wil eerst even zeggen dat ik absoluut niet wil klagen want eigenlijk heb ik het heel erg goed,maar....altijd een maar.
Ik ben heel erg benieuwd of er vrouwen zijn net als mij waarvan de man direkteur is van een bedrijf en hoe hun dat ervaren,omdat ze zelf totaal anders zijn.
Ik ben eigenlijk in principe een direkteursvrouw maar ik voel me dat absoluut niet,past ook helemaal niet bij me.
Ik heb altijd een spijkerbroek aan,zie mezelf totaal niet in een mantelpakje rondlopen.
Ik ben de éénvoud zelf.
Als er soms ergens van zijn werk uit een receptie of iets dergelijks is,voel ik me daar ook helemaal niet thuis,het liefste ga ik ook niet mee.
Ik vind het toch een heel ander wereldje waar hij in zit.Ik heb die mensen ook niks te vertellen,ik ben zelf iemand die liever met zijn handen bezig is.
Zijn er meer vrouwen die echt wel trots zijn op hun man maar die eigenlijk totaal niet in dat wereldje passen?
Hoe ga jij ermee om?
Ben benieuwd,groetjes....
Ik wil eerst even zeggen dat ik absoluut niet wil klagen want eigenlijk heb ik het heel erg goed,maar....altijd een maar.
Ik ben heel erg benieuwd of er vrouwen zijn net als mij waarvan de man direkteur is van een bedrijf en hoe hun dat ervaren,omdat ze zelf totaal anders zijn.
Ik ben eigenlijk in principe een direkteursvrouw maar ik voel me dat absoluut niet,past ook helemaal niet bij me.
Ik heb altijd een spijkerbroek aan,zie mezelf totaal niet in een mantelpakje rondlopen.
Ik ben de éénvoud zelf.
Als er soms ergens van zijn werk uit een receptie of iets dergelijks is,voel ik me daar ook helemaal niet thuis,het liefste ga ik ook niet mee.
Ik vind het toch een heel ander wereldje waar hij in zit.Ik heb die mensen ook niks te vertellen,ik ben zelf iemand die liever met zijn handen bezig is.
Zijn er meer vrouwen die echt wel trots zijn op hun man maar die eigenlijk totaal niet in dat wereldje passen?
Hoe ga jij ermee om?
Ben benieuwd,groetjes....
woensdag 29 oktober 2008 om 11:42
Ik kan wel begrijpenm wat TO bedoeld...
Mijn vriend is ook directeur, .. en je komt op 'feestje' andere mensen tegen als bij andere beroepen..
ik kom bijvoorbeeld mensen tegen die geld en status uitermate belangrijk vinden... altijd in 3 delig pak lopen..
Ik kleed mijzelf wel altijd netjes naar feestjes... maar ben wel gewoon mijzelf! Dit doe ik omdat ik het een vreemd contrast zou vinden als mijn vriend er netjes bij loopt en ik kom in mij spijkerbroek aan. ..maar geen mantelpakjes! haha
Overig is er niks mis met mannen in 3 delig...:p ! en mijn vriend is gelukkig heel normaal... en natuurlijk zijn niet alle directeuren.. zo... helemaal niet..
maar ik kom nu wle andere mensen tegen als toen ik met mijn ex was... die in de transport zat als chauffeur..
Verder zou ik me er niet te druk over maken!.. je bent wie je bent.. dat veranderd niet door je vriend/man zijn beroep!
Mijn vriend is ook directeur, .. en je komt op 'feestje' andere mensen tegen als bij andere beroepen..
ik kom bijvoorbeeld mensen tegen die geld en status uitermate belangrijk vinden... altijd in 3 delig pak lopen..
Ik kleed mijzelf wel altijd netjes naar feestjes... maar ben wel gewoon mijzelf! Dit doe ik omdat ik het een vreemd contrast zou vinden als mijn vriend er netjes bij loopt en ik kom in mij spijkerbroek aan. ..maar geen mantelpakjes! haha
Overig is er niks mis met mannen in 3 delig...:p ! en mijn vriend is gelukkig heel normaal... en natuurlijk zijn niet alle directeuren.. zo... helemaal niet..
maar ik kom nu wle andere mensen tegen als toen ik met mijn ex was... die in de transport zat als chauffeur..
Verder zou ik me er niet te druk over maken!.. je bent wie je bent.. dat veranderd niet door je vriend/man zijn beroep!
woensdag 29 oktober 2008 om 11:48
Waar zit je mee? Ik neem aan dat je niet de hele dag naast em zit als ie aan het werk is, en als je af en toe eens moet opdraven op een feestje om de voorbeeldige echtgenote uit te hangen, nou, dan doe je dat toch gewoon? Er valt altijd wel iets te babbelen met mensen, en op dat soort feestjes moeten de andere genodigden hun partner ook meenemen, en die partners zitten heus ook niet allemaal in dezelfde branche.
Mijn Lief is manager bij een bedrijf dat ik stom vind, waar ik niks mee heb, en toch kan ik me prima vermaken als ik weer eens een keertje voorbeeldige echtgenote moet spelen.
Mijn Lief is manager bij een bedrijf dat ik stom vind, waar ik niks mee heb, en toch kan ik me prima vermaken als ik weer eens een keertje voorbeeldige echtgenote moet spelen.
woensdag 29 oktober 2008 om 11:50
Zoveel reakties had ik niet verwacht en zo snel.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er spijt van heb dat ik een berichtje heb geopend,gezien sommige reakties.Maar goed dat risico loop je.
Misschien ben ik wel ouderwets.
Ik weet ook wel dat ik gewoon mezelf moet blijven en me niet moet zien als direkteursvrouw,doe ik meestal ook niet maar het feit is wel dat ik toch sommige verplichtingen heb als vrouw van...
Thuis zitten we zeker op 1 lijn en word er eigenlijk niet zoveel over werk gesproken.Maar als er van die verplichtingen zijn waar ik niet onderuit kan komen voel ik me er niet prettig bij.
De mensen die ik dan ontmoet,zijn natuurlijk ook maar gewoon mensen maar,die hebben gesprekken,vaak zakelijk waar ik echt niet over mee kan praten.Soms begin ik dan weleens over de gewone alledaagse dingen maar al snel begint het weer over dingen waar ik niks vanaf weet.
Maar ik laat het hierbij,ik merk dat ik hier ook niet echt begrepen word.....
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er spijt van heb dat ik een berichtje heb geopend,gezien sommige reakties.Maar goed dat risico loop je.
Misschien ben ik wel ouderwets.
Ik weet ook wel dat ik gewoon mezelf moet blijven en me niet moet zien als direkteursvrouw,doe ik meestal ook niet maar het feit is wel dat ik toch sommige verplichtingen heb als vrouw van...
Thuis zitten we zeker op 1 lijn en word er eigenlijk niet zoveel over werk gesproken.Maar als er van die verplichtingen zijn waar ik niet onderuit kan komen voel ik me er niet prettig bij.
De mensen die ik dan ontmoet,zijn natuurlijk ook maar gewoon mensen maar,die hebben gesprekken,vaak zakelijk waar ik echt niet over mee kan praten.Soms begin ik dan weleens over de gewone alledaagse dingen maar al snel begint het weer over dingen waar ik niks vanaf weet.
Maar ik laat het hierbij,ik merk dat ik hier ook niet echt begrepen word.....
woensdag 29 oktober 2008 om 11:52
Deze dame zegt niet dat ze zichzelf niet kan zijn, dat haar man haar wil veranderen, dat ze haar identiteit ontleent aan haar man...
Deze dame zegt gewoon dat ze die feestjes niet zo leuk vind, en of er meer mensen zijn die die feestjes kennen en die dat ook niet zo leuk vinden. Waarom gelijk dat gemekker over identiteit? De enigen die er meer van maken dan het is zijn de ladies forummers die klaproosje2 hebben gedegradeerd tot muurbloempje0.
Deze dame zegt gewoon dat ze die feestjes niet zo leuk vind, en of er meer mensen zijn die die feestjes kennen en die dat ook niet zo leuk vinden. Waarom gelijk dat gemekker over identiteit? De enigen die er meer van maken dan het is zijn de ladies forummers die klaproosje2 hebben gedegradeerd tot muurbloempje0.
woensdag 29 oktober 2008 om 11:58
Begrijp ik goed, HerbaLau, dat als je in een pak loopt, je dus geld en status uitermate belangrijk vindt?
Damn. Dan moet ik even mijn garderobe onder de loep nemen, wegens een existentiele identiteitscrisis. Ik loop vrijwel altijd in pak en geef niets om status (die ik dan weer wél heb). Gofferjuu, I'm confused.....
Damn. Dan moet ik even mijn garderobe onder de loep nemen, wegens een existentiele identiteitscrisis. Ik loop vrijwel altijd in pak en geef niets om status (die ik dan weer wél heb). Gofferjuu, I'm confused.....
.
woensdag 29 oktober 2008 om 11:59
Ik snap het wel hoor. Mijn partner is gelukkig directeur in spijkerbroek, maar in een vorige baan had ik ook regelmatig te maken met etentjes, borrels en weet ik het waar het er nogal hevig ballerig aan toe ging terwijl ik nog half in de punkscene rondhing.
Maar ik heb me er nooit echt onprettig bij gevoeld. Ik vond het juist wel leuk om eens heel andere verhalen en ervaringen te horen. En meestal zij ner toch altijd wel een paar mensen waar je in meer of mindere mate mee klikt. Al deel je maar de voorkeur voor dezelfde soort whisky, ben je ook zo weer drie uur verder.
Maar ik heb me er nooit echt onprettig bij gevoeld. Ik vond het juist wel leuk om eens heel andere verhalen en ervaringen te horen. En meestal zij ner toch altijd wel een paar mensen waar je in meer of mindere mate mee klikt. Al deel je maar de voorkeur voor dezelfde soort whisky, ben je ook zo weer drie uur verder.
woensdag 29 oktober 2008 om 12:02
quote:JanneJip schreef op 29 oktober 2008 @ 11:52:
Deze dame zegt gewoon dat ze die feestjes niet zo leuk vind, en of er meer mensen zijn die die feestjes kennen en die dat ook niet zo leuk vinden. Waarom gelijk dat gemekker over identiteit? ."Deze dame" hangt het gelijk op aan het directeursschap. Alsof directeuren en hetgeen eromheen hangt een totaal ander slag mensen is. Vrijwel iedere partner-van zal wel eens te maken krijgen met collega's van partner, en tenzij partner en partner-van in hetzelfde bedrijf werken, is de kans groot dat partner-van er niets mee heeft. Dan zal iedere partner-van dus even de beleefdheid moeten opbrengen om gewoon normale sociale vaardigheden aan te wenden. Dat verandert echt niet of je partner nou truckchauffeur is of directeur.
Deze dame zegt gewoon dat ze die feestjes niet zo leuk vind, en of er meer mensen zijn die die feestjes kennen en die dat ook niet zo leuk vinden. Waarom gelijk dat gemekker over identiteit? ."Deze dame" hangt het gelijk op aan het directeursschap. Alsof directeuren en hetgeen eromheen hangt een totaal ander slag mensen is. Vrijwel iedere partner-van zal wel eens te maken krijgen met collega's van partner, en tenzij partner en partner-van in hetzelfde bedrijf werken, is de kans groot dat partner-van er niets mee heeft. Dan zal iedere partner-van dus even de beleefdheid moeten opbrengen om gewoon normale sociale vaardigheden aan te wenden. Dat verandert echt niet of je partner nou truckchauffeur is of directeur.
woensdag 29 oktober 2008 om 12:02
quote:JanneJip schreef op 29 oktober 2008 @ 11:52:
Deze dame zegt niet dat ze zichzelf niet kan zijn, dat haar man haar wil veranderen, dat ze haar identiteit ontleent aan haar man...
Deze dame zegt gewoon dat ze die feestjes niet zo leuk vind, en of er meer mensen zijn die die feestjes kennen en die dat ook niet zo leuk vinden. Waarom gelijk dat gemekker over identiteit? De enigen die er meer van maken dan het is zijn de ladies forummers die klaproosje2 hebben gedegradeerd tot muurbloempje0.Nou, als ze die feestjes niet zo leuk vindt, dan gaat ze toch gewoon niet meer mee? Mijn man gaat zelden mee naar de feestjes/recepties etc. van mijn werk, en dat vind ik helemaal prima. Sterker nog: ik zie veel collega's zonder partner verschijnen op dat soort gelegenheden.
Deze dame zegt niet dat ze zichzelf niet kan zijn, dat haar man haar wil veranderen, dat ze haar identiteit ontleent aan haar man...
Deze dame zegt gewoon dat ze die feestjes niet zo leuk vind, en of er meer mensen zijn die die feestjes kennen en die dat ook niet zo leuk vinden. Waarom gelijk dat gemekker over identiteit? De enigen die er meer van maken dan het is zijn de ladies forummers die klaproosje2 hebben gedegradeerd tot muurbloempje0.Nou, als ze die feestjes niet zo leuk vindt, dan gaat ze toch gewoon niet meer mee? Mijn man gaat zelden mee naar de feestjes/recepties etc. van mijn werk, en dat vind ik helemaal prima. Sterker nog: ik zie veel collega's zonder partner verschijnen op dat soort gelegenheden.
.
woensdag 29 oktober 2008 om 12:03
Kom op. Met een beetje algemene ontwikkeling sla je je er toch wel doorheen. En anders ga je daar aan werken. Lees kranten en verdiep je dan eens écht in het werk van je man. Vraag hem naar zijn collega's en hun vrouwen. En misschien zitten er wel nog een vrouw tussen waar het wel mee klikt en die het ook allemaal maar "opgeklopte melk" vindt.
woensdag 29 oktober 2008 om 12:03
snap het dan wel wel,je hebt het idee dat je er niet bij hoort,misschien nemen mensen een beestje afstand van je omdat je de vrouw van de directeur bent? heb je dat idee?,en wil je dat eigenlijk niet? Mijn man is ook directeur ,en ik merkte dat men tegen mij opzag op de een of andere manier met meer gereserveerdheid of zo,zeker weet ik het niet,maar dat idee had ik gewoon,maar naar mate men elkaar vaker ziet,ging dat steeds beter,ook als je dingen onthoudt van mensen waar ze mee bezig zijn,bv of iets over hun kinderen,kan je daar bij een volgend keer weer eens naar vragen,kortom gewoon spontaan zijn,komt allemaal goed.
woensdag 29 oktober 2008 om 12:16
zucht, gewoon even allemaal tussen de regels doorlezen.
Punt waar het bij to om gaat is, dat to zich niet op haar gemak voelt tijdens de verplichtingen.
Dus hoe ga je om met de andere wereld die bij de functie van je partner hoort.
Of dit nu in dit geval een zakelijke en strakke wereld is of juist tegenovergestelde maakt niet uit.
Haar vraag ik: hoe ga je ermee om?
Je gaf al aan dat er op sommige onderwerpen wel goed gesproken kan worden maar dat ze het in no time weer naar hun "niveau" trekken. Dus de tip om het op andere gesprekken te trekken, werkt dus niet helaas.
Belangrijkste is dat je echt jezelf blijft, want juist dan voel je je sterker dan als je je anders voordoet omdat het niet natuurlijk voelt. Vaak kan kleding al een hoop doen. Als je jezelf in de spiegel bekijkt voor je weggaat en denk: zo, ik ben er helemaal klaar voor. Voel je je al strijdbaarder.
Feit dat ze over niets anders dan over zaken kunnen praten, geeft wel aan dat hun wereldje vrij beperkt is.
Ligt dus niet aan jou, maar ook aan hun aanpassingsniveau en interesses.
Gewoon zo weinig mogelijk meegaan. Ik neem aan dat je man ook goed weet hoe je je dan voelt, misschien kan hij hier ook een rol in spelen door gesprekken om te buigen of je ff tussendoor knipoog oid te geven. Gewoon ff oppepper tussendoor.
Punt waar het bij to om gaat is, dat to zich niet op haar gemak voelt tijdens de verplichtingen.
Dus hoe ga je om met de andere wereld die bij de functie van je partner hoort.
Of dit nu in dit geval een zakelijke en strakke wereld is of juist tegenovergestelde maakt niet uit.
Haar vraag ik: hoe ga je ermee om?
Je gaf al aan dat er op sommige onderwerpen wel goed gesproken kan worden maar dat ze het in no time weer naar hun "niveau" trekken. Dus de tip om het op andere gesprekken te trekken, werkt dus niet helaas.
Belangrijkste is dat je echt jezelf blijft, want juist dan voel je je sterker dan als je je anders voordoet omdat het niet natuurlijk voelt. Vaak kan kleding al een hoop doen. Als je jezelf in de spiegel bekijkt voor je weggaat en denk: zo, ik ben er helemaal klaar voor. Voel je je al strijdbaarder.
Feit dat ze over niets anders dan over zaken kunnen praten, geeft wel aan dat hun wereldje vrij beperkt is.
Ligt dus niet aan jou, maar ook aan hun aanpassingsniveau en interesses.
Gewoon zo weinig mogelijk meegaan. Ik neem aan dat je man ook goed weet hoe je je dan voelt, misschien kan hij hier ook een rol in spelen door gesprekken om te buigen of je ff tussendoor knipoog oid te geven. Gewoon ff oppepper tussendoor.
koffie, zwart graag...
woensdag 29 oktober 2008 om 12:25
Ik heb dat gehad met mijn ex. Hij is DJ en ik heb totaal niets met dat wereldje. Wat doe 'ie nou wezenlijk? Plaatjes draaien! Ieder z'n ding, maar zo'n jongen krijgt bijna een status van rocket scientist - beetje overdreven allemaal.
Zijn muziek is niet mijn smaak, van de wannebees kreeg ik buikpijn, de mensen die uitgaan en dan allemaal naar de DJ staan te kijken snap ik totaal niet, de gekte rond DJ's, rare mensen die zijn platenkoffers wilden dragen (waarom zou je andermans kiiiiloooo's wegende platenkoffer willen dragen?). Ik snap daar allemaal niets van, vond het zo'n aanstelleritis en had er ook geen zin in.
Mede daarom zijn we niet meer samen
Zijn muziek is niet mijn smaak, van de wannebees kreeg ik buikpijn, de mensen die uitgaan en dan allemaal naar de DJ staan te kijken snap ik totaal niet, de gekte rond DJ's, rare mensen die zijn platenkoffers wilden dragen (waarom zou je andermans kiiiiloooo's wegende platenkoffer willen dragen?). Ik snap daar allemaal niets van, vond het zo'n aanstelleritis en had er ook geen zin in.
Mede daarom zijn we niet meer samen
woensdag 29 oktober 2008 om 12:28
dan ben ik een verhuizersvrouw!
Maarre eigenlijk ben ik gewoon ik en heeft zijn beroep geen invloed op mijn ikzijn. Ik ben ambrosia en ik heb mijn eigen studie en vak en daarnaast heb ik een relatie met mijn vriend die toevallig verhuizer is. Ik ga wel mee naar bedrijfsuitjes, waar ik overigens leuke contacten aan overhou, zijn collega's zijn schatten. Maar nee, ik voel me niet thuis in de verhuizerswereld, dat hoeft toch ook niet?
Maarre eigenlijk ben ik gewoon ik en heeft zijn beroep geen invloed op mijn ikzijn. Ik ben ambrosia en ik heb mijn eigen studie en vak en daarnaast heb ik een relatie met mijn vriend die toevallig verhuizer is. Ik ga wel mee naar bedrijfsuitjes, waar ik overigens leuke contacten aan overhou, zijn collega's zijn schatten. Maar nee, ik voel me niet thuis in de verhuizerswereld, dat hoeft toch ook niet?
woensdag 29 oktober 2008 om 12:31
Ook mijn man is directeur maar ik dus ook !
Het bedrijf is voor 50 % van mij, dus alle lusten maar ook alle lasten. Ik doe de administratie full time maar naar buiten is alleen mijn man directeur. Soms baal ik daarvan, maar het is niet handig om naar buiten te treden als directeur want het is een bedrijf in de bouwsector. We hebben 10 man personeel en die weten het wel maar de leuke dingen zoals een bezoek aan een voetbalwedstrijd( gekregen van een leverancier) of i.d is vaak alleen voor mijn man. Ook in de pers wordt alleen mijn man genoemd als directeur/eigenaar ook al vertel ik het er altijd bij. ik voel me soms echt wel ondergewaardeerd. Maar ja, gewoon doorgaan en er niet teveel over nadenken. En je gedragen als directeursvrouw, ach ik ken er 1 en die wordt uitgelachen achter haar rug om, je kan ook te hoog van de toren blazen!
Het bedrijf is voor 50 % van mij, dus alle lusten maar ook alle lasten. Ik doe de administratie full time maar naar buiten is alleen mijn man directeur. Soms baal ik daarvan, maar het is niet handig om naar buiten te treden als directeur want het is een bedrijf in de bouwsector. We hebben 10 man personeel en die weten het wel maar de leuke dingen zoals een bezoek aan een voetbalwedstrijd( gekregen van een leverancier) of i.d is vaak alleen voor mijn man. Ook in de pers wordt alleen mijn man genoemd als directeur/eigenaar ook al vertel ik het er altijd bij. ik voel me soms echt wel ondergewaardeerd. Maar ja, gewoon doorgaan en er niet teveel over nadenken. En je gedragen als directeursvrouw, ach ik ken er 1 en die wordt uitgelachen achter haar rug om, je kan ook te hoog van de toren blazen!
woensdag 29 oktober 2008 om 12:46
quote:klaproosje2 schreef op 29 oktober 2008 @ 11:50:
Zoveel reakties had ik niet verwacht en zo snel.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er spijt van heb dat ik een berichtje heb geopend,gezien sommige reakties.Maar goed dat risico loop je.
Misschien ben ik wel ouderwets.
Ik weet ook wel dat ik gewoon mezelf moet blijven en me niet moet zien als direkteursvrouw,doe ik meestal ook niet maar het feit is wel dat ik toch sommige verplichtingen heb als vrouw van...
Thuis zitten we zeker op 1 lijn en word er eigenlijk niet zoveel over werk gesproken.Maar als er van die verplichtingen zijn waar ik niet onderuit kan komen voel ik me er niet prettig bij.
De mensen die ik dan ontmoet,zijn natuurlijk ook maar gewoon mensen maar,die hebben gesprekken,vaak zakelijk waar ik echt niet over mee kan praten.Soms begin ik dan weleens over de gewone alledaagse dingen maar al snel begint het weer over dingen waar ik niks vanaf weet.
Maar ik laat het hierbij,ik merk dat ik hier ook niet echt begrepen word.....
Klaproosje, ik heb het idee dat je je in een mantelpakje voelt alsof je een klein meisje bent dat stiekem in de klerenkast van d'r moeder is bezig geweest?
Tip: ga naar een goede modezaak, leg je probleem voor en laat je daar aankleden. Neem evt een goeie vriendin mee die in de gaten houdt of je een beetje bij jezelf blijft.
Dan heb je de kleding alvast, en dat is het grootste gedeelte.
Probeer op feestjes te weten te komen wat iedereen naast z'n werk doet. Je zegt dat het af en toe wel over andere dingen dan werk gaat, dan kan je dan mensen een beetje uithoren. Gaan ze over werk verder, dan meng je je gewoon weer tussen de gasten, stelt je voor aan mensen die je niet kent en vraagt weer naar hun bezigheden naast hun werk.
De volgende keer heb je dan al een aanknopingspunt voor een gesprek, kun je je dus zelfverzekerder door de receptie heen bewegen en voel je je dus ook prettiger. Kan je nog eens wat mensen aan elkaar voorstellen. (Jan, dit is Piet, hij houdt ook van voetballen, net als jij. Wat vinden jullie nou van de uefacup/ek/wk?) Als ze weer over werk beginnen, kan je dat weglachen met 'ik ben er mee getrouwd hoor, dat weet ik nou wel'
Zoiets?
Zoveel reakties had ik niet verwacht en zo snel.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er spijt van heb dat ik een berichtje heb geopend,gezien sommige reakties.Maar goed dat risico loop je.
Misschien ben ik wel ouderwets.
Ik weet ook wel dat ik gewoon mezelf moet blijven en me niet moet zien als direkteursvrouw,doe ik meestal ook niet maar het feit is wel dat ik toch sommige verplichtingen heb als vrouw van...
Thuis zitten we zeker op 1 lijn en word er eigenlijk niet zoveel over werk gesproken.Maar als er van die verplichtingen zijn waar ik niet onderuit kan komen voel ik me er niet prettig bij.
De mensen die ik dan ontmoet,zijn natuurlijk ook maar gewoon mensen maar,die hebben gesprekken,vaak zakelijk waar ik echt niet over mee kan praten.Soms begin ik dan weleens over de gewone alledaagse dingen maar al snel begint het weer over dingen waar ik niks vanaf weet.
Maar ik laat het hierbij,ik merk dat ik hier ook niet echt begrepen word.....
Klaproosje, ik heb het idee dat je je in een mantelpakje voelt alsof je een klein meisje bent dat stiekem in de klerenkast van d'r moeder is bezig geweest?
Tip: ga naar een goede modezaak, leg je probleem voor en laat je daar aankleden. Neem evt een goeie vriendin mee die in de gaten houdt of je een beetje bij jezelf blijft.
Dan heb je de kleding alvast, en dat is het grootste gedeelte.
Probeer op feestjes te weten te komen wat iedereen naast z'n werk doet. Je zegt dat het af en toe wel over andere dingen dan werk gaat, dan kan je dan mensen een beetje uithoren. Gaan ze over werk verder, dan meng je je gewoon weer tussen de gasten, stelt je voor aan mensen die je niet kent en vraagt weer naar hun bezigheden naast hun werk.
De volgende keer heb je dan al een aanknopingspunt voor een gesprek, kun je je dus zelfverzekerder door de receptie heen bewegen en voel je je dus ook prettiger. Kan je nog eens wat mensen aan elkaar voorstellen. (Jan, dit is Piet, hij houdt ook van voetballen, net als jij. Wat vinden jullie nou van de uefacup/ek/wk?) Als ze weer over werk beginnen, kan je dat weglachen met 'ik ben er mee getrouwd hoor, dat weet ik nou wel'
Zoiets?
