Relaties
alle pijlers
Meningen gevraagd hoe om te gaan met zoon van 19
donderdag 16 april 2009 om 12:10
Ik heb een fantastische zoon van 19. Werkelijk een moeder kan zich geen betere zoon wensen dan hij is. Jarenlang hebben we harmonieus samen het huis gedeeld, hij ging naar school, ik naar mijn werk en tijdens het eten en de afwas kletsten we heel wat af om daarna weer ieders ons eigen ding te doen.
Sinds vorig jaar september is hij gaan studeren in een plaats die goed met zijn OV-jaarkaart te bereizen is. Dat was al voor allebei wennen, de 'school' tijden zijn een stuk variabeler, en druk met zijn sport, bijbaantje en vrienden was de regelmaat die we hadden zoek. Sinds 2 jaar heb ik een LAT-relatie waar hij voor mij heel blij mee is. Sinds een half jaar heeft hij een vriendin waar ik voor hem heel blij mee ben, en het is een aardige meid. Dat meisje is heel vaak bij ons en hoewel ze zich samen terugtrekken op hun eigen 2 kamers voel ik me steeds meer geïrriteerd dat ze mijn privacy aantasten. Ik ben onregelmatig thuis en als ze er zijn als ik er niet ben, vind ik het prima. Maar als ik er wel ben, wil uitslapen en douchen etc. vind ik het erg vervelend dat ik ineens hoor dat ze ook in huis zijn en voel me niet vrij in mijn eigen huis.
Dat heb ik met beiden bespreekbaar gemaakt, oftewel mijn ongenoegen daarover geuit. Zoon geeft aan dat hij zich al ingeschreven heeft voor op kamers te gaan wonen, maar dat hij tot die tijd ook geen andere oplossing weet. Hij vindt eigenlijk dat ik hem dwing het huis uit te gaan en dat ik mijn macht 'in mijn huis gelden mijn regels' teveel misbruik. Hij zegt zich er ook niet aan te storen dat mijn vriend er vaak is, of mijn vriendinnen. En dat hij nu ook eenmaal hier woont en dus eigen vrienden uitnodigt (nooit een bezwaar geweest) of zoals nu zijn vriendin.
En nu weet ik het zelf ook niet zo goed meer..... moet ik mij toleranter opstellen hun part-time samenwonen in mijn huis goed vinden en me niet zo storen aan mijn gevoel van gebrek aan privacy in mijn eigen huis. Het is tenslotte ook zijn huis. Overigens begrijpt zijn vriendin mijn gevoel wel en weet ook dat het absoluut niet persoonlijk naar haar toe bedoeld is.
Zou graag horen hoe anderen hier tegen aankijken.
Sinds vorig jaar september is hij gaan studeren in een plaats die goed met zijn OV-jaarkaart te bereizen is. Dat was al voor allebei wennen, de 'school' tijden zijn een stuk variabeler, en druk met zijn sport, bijbaantje en vrienden was de regelmaat die we hadden zoek. Sinds 2 jaar heb ik een LAT-relatie waar hij voor mij heel blij mee is. Sinds een half jaar heeft hij een vriendin waar ik voor hem heel blij mee ben, en het is een aardige meid. Dat meisje is heel vaak bij ons en hoewel ze zich samen terugtrekken op hun eigen 2 kamers voel ik me steeds meer geïrriteerd dat ze mijn privacy aantasten. Ik ben onregelmatig thuis en als ze er zijn als ik er niet ben, vind ik het prima. Maar als ik er wel ben, wil uitslapen en douchen etc. vind ik het erg vervelend dat ik ineens hoor dat ze ook in huis zijn en voel me niet vrij in mijn eigen huis.
Dat heb ik met beiden bespreekbaar gemaakt, oftewel mijn ongenoegen daarover geuit. Zoon geeft aan dat hij zich al ingeschreven heeft voor op kamers te gaan wonen, maar dat hij tot die tijd ook geen andere oplossing weet. Hij vindt eigenlijk dat ik hem dwing het huis uit te gaan en dat ik mijn macht 'in mijn huis gelden mijn regels' teveel misbruik. Hij zegt zich er ook niet aan te storen dat mijn vriend er vaak is, of mijn vriendinnen. En dat hij nu ook eenmaal hier woont en dus eigen vrienden uitnodigt (nooit een bezwaar geweest) of zoals nu zijn vriendin.
En nu weet ik het zelf ook niet zo goed meer..... moet ik mij toleranter opstellen hun part-time samenwonen in mijn huis goed vinden en me niet zo storen aan mijn gevoel van gebrek aan privacy in mijn eigen huis. Het is tenslotte ook zijn huis. Overigens begrijpt zijn vriendin mijn gevoel wel en weet ook dat het absoluut niet persoonlijk naar haar toe bedoeld is.
Zou graag horen hoe anderen hier tegen aankijken.
donderdag 16 april 2009 om 21:09
quote:ika35 schreef op 16 april 2009 @ 21:01:
[...]
Als ik lees
'Ik kan bij het CBS alleen de prijsindexcijfers vanaf 1998 vinden, dus 10 jaar terug, en niet 20 jaar terug. Als we er voor het gemak van uit gaan dat de inflatie tussen 1988 en 1998 vergelijkbaar was,'
dan heb je toch de inflatiecijfers van de laatste 10 jaar gebruikt (hoge inflatie) voor de laatste 20 jaar?
Als de inflatie lager was tussen 1988 en 1998 is de prijsstijging juist MINDER dan 50 %
Hoe dan ook was de inflatie hoog de laatste 20 jaar, daar heb ik geen statistiekcijfertjes voor nodig.Misschien kunnen jullie hier beter een apart topic over openen. Het gaat totaal niet meer over het oorspronkelijke onderwerp...
[...]
Als ik lees
'Ik kan bij het CBS alleen de prijsindexcijfers vanaf 1998 vinden, dus 10 jaar terug, en niet 20 jaar terug. Als we er voor het gemak van uit gaan dat de inflatie tussen 1988 en 1998 vergelijkbaar was,'
dan heb je toch de inflatiecijfers van de laatste 10 jaar gebruikt (hoge inflatie) voor de laatste 20 jaar?
Als de inflatie lager was tussen 1988 en 1998 is de prijsstijging juist MINDER dan 50 %
Hoe dan ook was de inflatie hoog de laatste 20 jaar, daar heb ik geen statistiekcijfertjes voor nodig.Misschien kunnen jullie hier beter een apart topic over openen. Het gaat totaal niet meer over het oorspronkelijke onderwerp...
donderdag 16 april 2009 om 21:15
quote:ika35 schreef op 16 april 2009 @ 21:01:
[...]
Als ik lees
'Ik kan bij het CBS alleen de prijsindexcijfers vanaf 1998 vinden, dus 10 jaar terug, en niet 20 jaar terug. Als we er voor het gemak van uit gaan dat de inflatie tussen 1988 en 1998 vergelijkbaar was,'
dan heb je toch de inflatiecijfers van de laatste 10 jaar gebruikt (hoge inflatie) voor de laatste 20 jaar?
Als de inflatie lager was tussen 1988 en 1998 is de prijsstijging juist MINDER dan 50 %
Hoe dan ook was de inflatie hoog de laatste 20 jaar, daar heb ik geen statistiekcijfertjes voor nodig.
Nee natuurlijk niet: als de inflatie lager was, is de reële prijsstijging dus hoger, aangezien de absolute prijsstijging gelijk blijft.
en fijn dat jij geen statistiekcijfertjes nodig hebt als daaruit blijkt dat je ongelijk hebt.
[...]
Als ik lees
'Ik kan bij het CBS alleen de prijsindexcijfers vanaf 1998 vinden, dus 10 jaar terug, en niet 20 jaar terug. Als we er voor het gemak van uit gaan dat de inflatie tussen 1988 en 1998 vergelijkbaar was,'
dan heb je toch de inflatiecijfers van de laatste 10 jaar gebruikt (hoge inflatie) voor de laatste 20 jaar?
Als de inflatie lager was tussen 1988 en 1998 is de prijsstijging juist MINDER dan 50 %
Hoe dan ook was de inflatie hoog de laatste 20 jaar, daar heb ik geen statistiekcijfertjes voor nodig.
Nee natuurlijk niet: als de inflatie lager was, is de reële prijsstijging dus hoger, aangezien de absolute prijsstijging gelijk blijft.
en fijn dat jij geen statistiekcijfertjes nodig hebt als daaruit blijkt dat je ongelijk hebt.
donderdag 16 april 2009 om 21:22
quote:rider schreef op 16 april 2009 @ 21:15:
[...]
Nee natuurlijk niet: als de inflatie lager was, is de reële prijsstijging dus hoger, aangezien de absolute prijsstijging gelijk blijft.
en fijn dat jij geen statistiekcijfertjes nodig hebt als daaruit blijkt dat je ongelijk hebt.
Blijkbaar kan ik vanavond niet rekenen.
En de reden dat ik geen statistiekcijfertjes nodig heb is omdat ik nog wel weet dat wat ik in guldens betaalde zo'n 2 jaar voor de invoering van de euro ongeveer hetzelfde is wat ik nu betaal (voor een 3-gangenmenu, een biertje, pak melk of wat dan ook) in euro's.
En nu hou ik hierover op, want het ging me niet om inflatiebedragen, het ging me erom dat het wel degelijk mogelijk is het huis uit te gaan als je dat wilt, alleen niet als je gelijk dat eigen tweekamerwoninkje wilt hebben.
[...]
Nee natuurlijk niet: als de inflatie lager was, is de reële prijsstijging dus hoger, aangezien de absolute prijsstijging gelijk blijft.
en fijn dat jij geen statistiekcijfertjes nodig hebt als daaruit blijkt dat je ongelijk hebt.
Blijkbaar kan ik vanavond niet rekenen.
En de reden dat ik geen statistiekcijfertjes nodig heb is omdat ik nog wel weet dat wat ik in guldens betaalde zo'n 2 jaar voor de invoering van de euro ongeveer hetzelfde is wat ik nu betaal (voor een 3-gangenmenu, een biertje, pak melk of wat dan ook) in euro's.
En nu hou ik hierover op, want het ging me niet om inflatiebedragen, het ging me erom dat het wel degelijk mogelijk is het huis uit te gaan als je dat wilt, alleen niet als je gelijk dat eigen tweekamerwoninkje wilt hebben.
donderdag 16 april 2009 om 21:38
Uiteraard maar het moet ook de reden zijn en zin waarvoor je uit huis gaat, als je het thuis beter hebt dan wat je kunt krijgen en je hoeft niet perse omdat de sfeer goed is dan ga je niet krom liggen voor een klein kamertje.
Ik ben ook pas uit huis gegaan toen die 2 kamer woning er was waar ik met mijn huidige man kon gaan wonen. Mijn zus niet anders.
Niemand van ons ging op kamers, en wij hadden ook geen rijke ouders, we hadden simpel een warm gezin waar we niet uitgeschopt werden voor die tijd.
Ik wil simpel niet dat mijn dochter zich in de schuld steekt voor een kamertje dat minder is dan waar ze nu in ligt in een buurt waar ik slapeloze nachten van krijg als ze daar s avonds moet gaan rondlopen. Dus tot die tijd zeg ik dat het er niet is. dan ben ik maar " veeleisend" maar voor mij is op jezelf gaan dus niet het zelfde als op een kamer in een studentenhuis, voor mij is op jezelf gaan een plek voor jezelf en in haar geval een plek waar ze kan samen wonen met haar vriend, en niet de eigen kamer die ze nu ook heeft in een studentenhuis. (wat ik zie als het zelfde als haar eigen kamer hier) Ze is hier dan vrijer aangezien ze vaak het huis voor zich alleen heeft.
Hoe dat voor TO is weet ik niet. Ik weet niet hoe hoog het haar zit. Want uiteraard hoe hoger de nood hoe minder veeleisend je kunt zijn.
Maar zelfs dan betwijfel ik hoe makkelijker het moet zijn om het dan ook te vinden op sommige plekken. want er zijn er heel veel die dat zoeken.
Ik ben ook pas uit huis gegaan toen die 2 kamer woning er was waar ik met mijn huidige man kon gaan wonen. Mijn zus niet anders.
Niemand van ons ging op kamers, en wij hadden ook geen rijke ouders, we hadden simpel een warm gezin waar we niet uitgeschopt werden voor die tijd.
Ik wil simpel niet dat mijn dochter zich in de schuld steekt voor een kamertje dat minder is dan waar ze nu in ligt in een buurt waar ik slapeloze nachten van krijg als ze daar s avonds moet gaan rondlopen. Dus tot die tijd zeg ik dat het er niet is. dan ben ik maar " veeleisend" maar voor mij is op jezelf gaan dus niet het zelfde als op een kamer in een studentenhuis, voor mij is op jezelf gaan een plek voor jezelf en in haar geval een plek waar ze kan samen wonen met haar vriend, en niet de eigen kamer die ze nu ook heeft in een studentenhuis. (wat ik zie als het zelfde als haar eigen kamer hier) Ze is hier dan vrijer aangezien ze vaak het huis voor zich alleen heeft.
Hoe dat voor TO is weet ik niet. Ik weet niet hoe hoog het haar zit. Want uiteraard hoe hoger de nood hoe minder veeleisend je kunt zijn.
Maar zelfs dan betwijfel ik hoe makkelijker het moet zijn om het dan ook te vinden op sommige plekken. want er zijn er heel veel die dat zoeken.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
donderdag 16 april 2009 om 22:37
Op jezelf gaan wonen heeft toch helemaal niks te maken met 'het beter krijgen dan thuis'? Dat heeft te maken met zelfstandig willen zijn, met je vleugels uitslaan en onder moeders rokken weg. Met zelf op je bek gaan en zelf je shit oplossen.
En het heeft al helemaal niks te maken met of je uit een warm nest komt, wat een onzin.
En het heeft al helemaal niks te maken met of je uit een warm nest komt, wat een onzin.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 16 april 2009 om 23:08
Poeh, wat een reacties! Dank daarvoor. Wel veel om zo laat op de avond allemaal op te reageren.
Financiën zijn niet eens zozeer het probleem. Zoonlief betaalt van zijn inkomen (stufi, pa, bijbaan, kost+inwoning ma) zijn studie, zorgverzekering en zijn persoonlijke behoeften. Hij heeft vanaf zijn 16e zelf gespaard voor zijn rijbewijs en dat inmiddels gehaald, geheel op eigen kracht. Ook zijn vakanties spaart hij voor en betaalt zelf.
Hij hoeft dus geen kostgeld te betalen.
Hij zal absoluut tevreden zijn met te beginnen met een klein kamertje, en met een uitwonende beurs zal ik alsnog bekijken in hoeverre ik hem financieel kan steunen. Ook een studielening kan nog uitkomst bieden.
Vooralsnog, ik besef elke dag heel goed hoe dankbaar ik ben voor deze zoon. Besef heel goed dat het een soort luxeprobleem is en we gaan er samen ook zeker wel uitkomen.
Vind het wel fijn om zoveel meningen te horen. Met sommige zou mijn zoon het van harte eens zijn.
Ik kan me nog het meest vinden in de opvattingen van Rider en kan me soms echt verbazen hoe men vindt dat kinderen in de watten gelegd moeten worden.
Maar goed, morgen meer. Ik heb de centen vandaag weer verdiend.
Financiën zijn niet eens zozeer het probleem. Zoonlief betaalt van zijn inkomen (stufi, pa, bijbaan, kost+inwoning ma) zijn studie, zorgverzekering en zijn persoonlijke behoeften. Hij heeft vanaf zijn 16e zelf gespaard voor zijn rijbewijs en dat inmiddels gehaald, geheel op eigen kracht. Ook zijn vakanties spaart hij voor en betaalt zelf.
Hij hoeft dus geen kostgeld te betalen.
Hij zal absoluut tevreden zijn met te beginnen met een klein kamertje, en met een uitwonende beurs zal ik alsnog bekijken in hoeverre ik hem financieel kan steunen. Ook een studielening kan nog uitkomst bieden.
Vooralsnog, ik besef elke dag heel goed hoe dankbaar ik ben voor deze zoon. Besef heel goed dat het een soort luxeprobleem is en we gaan er samen ook zeker wel uitkomen.
Vind het wel fijn om zoveel meningen te horen. Met sommige zou mijn zoon het van harte eens zijn.
Ik kan me nog het meest vinden in de opvattingen van Rider en kan me soms echt verbazen hoe men vindt dat kinderen in de watten gelegd moeten worden.
Maar goed, morgen meer. Ik heb de centen vandaag weer verdiend.
vrijdag 17 april 2009 om 01:46
Ik verbaas mij een beetje waarom er een draai aan komt dat ourse haar zoon het huis uit wil hebben omdat ze haar privacy wil behouden.
En dat mensen lezen dat haar zoon ineens haar inbreuk (in persoon) brengt.
Het gaat er toch om dat zijn vriendin er nu heel vaak is (en blijft slapen toch?)
En ik lees dat ze gewoon regeltjes wil en meer privacy wil behouden.
Dat haar zoon dat niet wenselijk vind en zich daardoor gedwongen voelt het huis uit te gaan,is dan toch zijn keuze.
Ourse wil enkel grenzen en terecht in mijn ogen.
Daar kan over gesproken worden,compromis gesteld worden etc,maar verder kan hij hoog of laag springen,zij beslist uiteindelijk.
Zo zie ik dat tenminste.
Wat een aparte instelling eigenlijk dat je tot ze het huis uit zijn je volledig de "consequenties"van het moederschap moet dragen.
Wat zijn dan eigenlijk de consequenties.
Dat je alles maar moet toleren omdat ze volwassen zijn,ook onder je eigen dak.
Het ouderschap houdt toch echt meer in dan pamperen.
En bovendien...het houdt niet eens op als ze het huis uitgaan.
Sterker nog....ik denk dat ik dan voorlopig even slapeloze nachten zal hebben.
Niet omdat ik denk dat ze zich niet red (uiteindelijk),maar vind het nu toch fijn als ze na het stappen of iets dergelijks weer veilig in haar bedje ligt.En dat ik dat ook weet,simpelweg omdat ik de voordeur hoor.
Dan hoor ik niets meer...brrrr.
Nou ja,loslaatmoment tzt.
En dat mensen lezen dat haar zoon ineens haar inbreuk (in persoon) brengt.
Het gaat er toch om dat zijn vriendin er nu heel vaak is (en blijft slapen toch?)
En ik lees dat ze gewoon regeltjes wil en meer privacy wil behouden.
Dat haar zoon dat niet wenselijk vind en zich daardoor gedwongen voelt het huis uit te gaan,is dan toch zijn keuze.
Ourse wil enkel grenzen en terecht in mijn ogen.
Daar kan over gesproken worden,compromis gesteld worden etc,maar verder kan hij hoog of laag springen,zij beslist uiteindelijk.
Zo zie ik dat tenminste.
Wat een aparte instelling eigenlijk dat je tot ze het huis uit zijn je volledig de "consequenties"van het moederschap moet dragen.
Wat zijn dan eigenlijk de consequenties.
Dat je alles maar moet toleren omdat ze volwassen zijn,ook onder je eigen dak.
Het ouderschap houdt toch echt meer in dan pamperen.
En bovendien...het houdt niet eens op als ze het huis uitgaan.
Sterker nog....ik denk dat ik dan voorlopig even slapeloze nachten zal hebben.
Niet omdat ik denk dat ze zich niet red (uiteindelijk),maar vind het nu toch fijn als ze na het stappen of iets dergelijks weer veilig in haar bedje ligt.En dat ik dat ook weet,simpelweg omdat ik de voordeur hoor.
Dan hoor ik niets meer...brrrr.
Nou ja,loslaatmoment tzt.
vrijdag 17 april 2009 om 01:58
Ourse
De discussie vliegt een beetje alle kanten op.
Maar mijn mening is dat je gewoon moet aangeven dat je paal en perk gaat stellen omdat je je in je eigen huis niet meer zo vrij voelt.
Wat dat paal en perk zal zijn valt over te praten.Maar jij bepaalt de grens.
Argumenten dat hij jou vriend ook accepteert zijn niet relevant.
Dat hij dat doet is fijn,maar verplicht jou tot niets.
Verder is het gewoon rekening houden met elkaar.
Dat doen wij ook en dat gaat prima,en verder alles bespreken.
We respecteren hier elkaars privacy en de een heeft minder moeite met het een dan de ander,maar daar worden geen rechten aan verleend.
Ik geef haar alle privacy op haar kamer.
Dat is van haar (wel opgeruimd en schoon houden,daar ben ik wel stenger in.Maar geen smerigheid onder mijn dak)
En iedereen is welkom.
Tot op zekere hoogte.
De discussie vliegt een beetje alle kanten op.
Maar mijn mening is dat je gewoon moet aangeven dat je paal en perk gaat stellen omdat je je in je eigen huis niet meer zo vrij voelt.
Wat dat paal en perk zal zijn valt over te praten.Maar jij bepaalt de grens.
Argumenten dat hij jou vriend ook accepteert zijn niet relevant.
Dat hij dat doet is fijn,maar verplicht jou tot niets.
Verder is het gewoon rekening houden met elkaar.
Dat doen wij ook en dat gaat prima,en verder alles bespreken.
We respecteren hier elkaars privacy en de een heeft minder moeite met het een dan de ander,maar daar worden geen rechten aan verleend.
Ik geef haar alle privacy op haar kamer.
Dat is van haar (wel opgeruimd en schoon houden,daar ben ik wel stenger in.Maar geen smerigheid onder mijn dak)
En iedereen is welkom.
Tot op zekere hoogte.
vrijdag 17 april 2009 om 06:28
Uiteraard bepaal je als puntje bij paaltje komt als ouders omdat wij inderdaad betalen. Maar ik wil zeker rekening houden met.
Ik snap verder het " beter hebben dan thuis" niet zo goed. Ik geloof niet dat ik ergens gelezen heb dat men dat verlangde. Het heeft inderdaad te maken met zelf je bootjes doppen en dingen regelen en in mijn beleving ook met echt op je zelf staan en niet nog een kamer in een huis die je moet delen met anderen.
Komt misschien ook omdat ik zelf zo ook uit huis gegaan ben en zelf ook nooit op kamers heb gewoont.
Gepampert wordt ze zeker niet. Ze is al heel zelfstandig. Regelt al alles zelf. Heb eigenlijk geen omkijken naar haar en het is gewoon tijd dat ze die plek voor haar zelf krijgt. Dat wil zij en dat willen wij graag voor haar.
Je kan dus zeggen dat het ook bij ons een luxe probleem is en dat ze daarom kan gaan voor een klein flatje met haar vriend samen. Maar dat duurt langer dan ze had gehoopt.
Vandaar de opmerking liever vandaag dan morgen.
En tot die tijd lossen we het op door afspraken met elkaar te maken.
En wat ik begrijp ziet ourse dat vooralsnog ook als de enige oplossing die te doen is.
Ik snap verder het " beter hebben dan thuis" niet zo goed. Ik geloof niet dat ik ergens gelezen heb dat men dat verlangde. Het heeft inderdaad te maken met zelf je bootjes doppen en dingen regelen en in mijn beleving ook met echt op je zelf staan en niet nog een kamer in een huis die je moet delen met anderen.
Komt misschien ook omdat ik zelf zo ook uit huis gegaan ben en zelf ook nooit op kamers heb gewoont.
Gepampert wordt ze zeker niet. Ze is al heel zelfstandig. Regelt al alles zelf. Heb eigenlijk geen omkijken naar haar en het is gewoon tijd dat ze die plek voor haar zelf krijgt. Dat wil zij en dat willen wij graag voor haar.
Je kan dus zeggen dat het ook bij ons een luxe probleem is en dat ze daarom kan gaan voor een klein flatje met haar vriend samen. Maar dat duurt langer dan ze had gehoopt.
Vandaar de opmerking liever vandaag dan morgen.
En tot die tijd lossen we het op door afspraken met elkaar te maken.
En wat ik begrijp ziet ourse dat vooralsnog ook als de enige oplossing die te doen is.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 17 april 2009 om 06:43
Doddie dat over dat beter hebben dan thuis zeg je zelf: Uiteraard maar het moet ook de reden zijn en zin waarvoor je uit huis gaat, als je het thuis beter hebt dan wat je kunt krijgen en je hoeft niet perse omdat de sfeer goed is dan ga je niet krom liggen voor een klein kamertje.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 17 april 2009 om 06:57
quote:rider schreef op 16 april 2009 @ 20:45:
[...]
natuurlijk! Ik zeg steeds hetzelfde hoor. Natuurlijk moet je een beetje normaal met elkaar omgaan. Alleen is de verhouding per definitie ongelijkwaardig, en stel je als ouder/huiseigenaar wel de grenzen.
Ik vind het oprecht verbijsterend hoe vanzelfsprekend het hier blijkbaar gevonden wordt dat kindjelief in de watten gelegd moet worden. Wie dat wil doen moet dat natuurlijk doen. Ik kom niet uit de tijd dat je als 18-jarige alleen maar kon kopen, ik kom uit de tijd dat je met een kamer van 3 x 4,5 meter heel tevreden was, het volkomen normaal was dat je naast een full-time studie flink werkte, en je wist dat je eerste baan waarschijnlijk "bijstandstrekker" zou worden. Noem het zoals je wil, ik ben er van overtuigd dat je je kinderen het beste op weg helpt door ze zelfredzaamheid, veerkracht bij tegenvallers en teleurstellingen, en tevredenheid met wat ze zelf tot stand brengen, weet bij te brengen. Anderen voeden hun kinderen op zoals zij het willen, ik vind dit voor kinderen het beste.Komt dat niet omdat jij zo'n sobere jeugd hebt gehad? Ik las dat jouw ouders niets bijdroegen en dat je ook niets meekreeg van thuis. Persoonlijk vind ik dat juist helemaal geen teken van goed ouderschap, gewoon omdat ik veel beter gewend was. En dat staat mijn zelfredzaamheid zeker niet in de weg, want ik werk en verdien ook genoeg om lekker te kunnen leven. En ik werkte al vanaf mijn 14e op 'n manege voor gratis paardrijlessen en later voor de stalling van mijn paard. Zonder dat mijn ouders daar op aan hadden gedrongen ofzo, ik vond 't gewoon leuk.
[...]
natuurlijk! Ik zeg steeds hetzelfde hoor. Natuurlijk moet je een beetje normaal met elkaar omgaan. Alleen is de verhouding per definitie ongelijkwaardig, en stel je als ouder/huiseigenaar wel de grenzen.
Ik vind het oprecht verbijsterend hoe vanzelfsprekend het hier blijkbaar gevonden wordt dat kindjelief in de watten gelegd moet worden. Wie dat wil doen moet dat natuurlijk doen. Ik kom niet uit de tijd dat je als 18-jarige alleen maar kon kopen, ik kom uit de tijd dat je met een kamer van 3 x 4,5 meter heel tevreden was, het volkomen normaal was dat je naast een full-time studie flink werkte, en je wist dat je eerste baan waarschijnlijk "bijstandstrekker" zou worden. Noem het zoals je wil, ik ben er van overtuigd dat je je kinderen het beste op weg helpt door ze zelfredzaamheid, veerkracht bij tegenvallers en teleurstellingen, en tevredenheid met wat ze zelf tot stand brengen, weet bij te brengen. Anderen voeden hun kinderen op zoals zij het willen, ik vind dit voor kinderen het beste.Komt dat niet omdat jij zo'n sobere jeugd hebt gehad? Ik las dat jouw ouders niets bijdroegen en dat je ook niets meekreeg van thuis. Persoonlijk vind ik dat juist helemaal geen teken van goed ouderschap, gewoon omdat ik veel beter gewend was. En dat staat mijn zelfredzaamheid zeker niet in de weg, want ik werk en verdien ook genoeg om lekker te kunnen leven. En ik werkte al vanaf mijn 14e op 'n manege voor gratis paardrijlessen en later voor de stalling van mijn paard. Zonder dat mijn ouders daar op aan hadden gedrongen ofzo, ik vond 't gewoon leuk.
vrijdag 17 april 2009 om 07:12
quote:HoiPippiLangkous schreef op 17 april 2009 @ 07:07:
Omdat je zelfstandig wilt zijn?Dat kon ik prima 'n paar jaar opschorten zodat ik op 'n fijne manier zelfstandig kon zijn. Op mijn 18e had ik 1,5 jaar geproefd aan het moeten leven in 'n gehorig rijtjeshuis (en niet eens in 'n studentenbuurt) en ik wist toen al dat ik gillend gek zou worden als dat mijn lot zou zijn. Ik heb gewoon flink gewerkt en gespaard en woon nu in 'n huis in 't bos. Vanaf mijn 16e runde ik de manege in de weekenden zo ongeveer in m'n eentje, ik gaf lessen, zorgde voor de paarden. Dus ik had ook zonder dat ik op mezelf woonde al het gevoel dat ik serieus genomen werd en dat men mij zoveel toevertrouwde. Ik heb misschien mede daarom nooit 't gevoel gehad mezelf te moeten bewijzen door in 'n kuthok te gaan wonen.
Omdat je zelfstandig wilt zijn?Dat kon ik prima 'n paar jaar opschorten zodat ik op 'n fijne manier zelfstandig kon zijn. Op mijn 18e had ik 1,5 jaar geproefd aan het moeten leven in 'n gehorig rijtjeshuis (en niet eens in 'n studentenbuurt) en ik wist toen al dat ik gillend gek zou worden als dat mijn lot zou zijn. Ik heb gewoon flink gewerkt en gespaard en woon nu in 'n huis in 't bos. Vanaf mijn 16e runde ik de manege in de weekenden zo ongeveer in m'n eentje, ik gaf lessen, zorgde voor de paarden. Dus ik had ook zonder dat ik op mezelf woonde al het gevoel dat ik serieus genomen werd en dat men mij zoveel toevertrouwde. Ik heb misschien mede daarom nooit 't gevoel gehad mezelf te moeten bewijzen door in 'n kuthok te gaan wonen.
vrijdag 17 april 2009 om 07:19
vrijdag 17 april 2009 om 09:29
quote:HoiPippiLangkous schreef op 17 april 2009 @ 07:18:
Tja ieder zijn ding he? Ik persoonlijk zou knettergek worden in een bos.
Ik vond dat 'kamperen' in m'n eerste oude krot juist geweldig.
Die behoefte heb ik nooit gehad, omdat ik zo vaak als ik wilde in weekenden en vakanties kampeerde in 'n stagairekamer op de manege, waar ik ook kon doen en laten wat ik wilde en ondertussen de verantwoordelijkheid droeg voor de paarden.
quote:Daar heeft het toch helemaal niks mee te maken?Ik denk het toch ergens wel. De mensen die ik op kamers heb zien gaan, die kwamen op mij over alsof ze iets wilden bewijzen, dat ze het ook wel alleen konden en dan zaten ze daar armoe troef in 'n krot. Die behoefte had ik niet, ik werd al jaren voor vol aangezien en als volwassen personeelslid behandeld op die manege.
Tja ieder zijn ding he? Ik persoonlijk zou knettergek worden in een bos.
Ik vond dat 'kamperen' in m'n eerste oude krot juist geweldig.
Die behoefte heb ik nooit gehad, omdat ik zo vaak als ik wilde in weekenden en vakanties kampeerde in 'n stagairekamer op de manege, waar ik ook kon doen en laten wat ik wilde en ondertussen de verantwoordelijkheid droeg voor de paarden.
quote:Daar heeft het toch helemaal niks mee te maken?Ik denk het toch ergens wel. De mensen die ik op kamers heb zien gaan, die kwamen op mij over alsof ze iets wilden bewijzen, dat ze het ook wel alleen konden en dan zaten ze daar armoe troef in 'n krot. Die behoefte had ik niet, ik werd al jaren voor vol aangezien en als volwassen personeelslid behandeld op die manege.
vrijdag 17 april 2009 om 09:39
vrijdag 17 april 2009 om 09:43
Bewijzen? Je (ik) ging gewoon op kamers omdat dat leuk was.
Ik snap Ourse wil, overigens. Wij zijn bezig met nieuwbouwplannen en een van de dingen die we graag willen is dat als het grut blijft hangen en soort van semi-zelfstandig zit te wezen in het ouderlijk huis, het huis zo in elkaar steekt dat je mekaar niet in de weg zit. Kan later oma erin gaan zitten aanleunen, als ze dat leuk vindt.
Ik snap Ourse wil, overigens. Wij zijn bezig met nieuwbouwplannen en een van de dingen die we graag willen is dat als het grut blijft hangen en soort van semi-zelfstandig zit te wezen in het ouderlijk huis, het huis zo in elkaar steekt dat je mekaar niet in de weg zit. Kan later oma erin gaan zitten aanleunen, als ze dat leuk vindt.
vrijdag 17 april 2009 om 10:07
Grappig om te lezen dat eenieder vanuit zijn eigen referentie kader de situatie beschouwt en daar aan vasthoudt.
Dat geldt voor mij ook. Ik ben op mijn 17e het huis uitgegaan omdat ik zelf zelfstandig wilde zijn en heb vanaf die tijd voor mezelf gezorgd, financieel en emotioneel. Ik ben daar trots op. Ik kom uit een heel warm, kinderrijk nest.
Het is goed te lezen hoe het voor een ander heel anders voelt en dat dat net zoveel bestaansrecht heeft.
Elninjoo, vaak moet ik glimlachen als je weer met je kindonvriendelijke opmerkingen komt. Je bent er zo heerlijk voorspelbaar en consequent in. In dit topic snap ik nog iets beter hoe je daar toe komt, want de eisen die jij aan ouders stelt liggen voor mij mijlenver te hoog.
Ik begrijp dankzij diverse bijdragen (Iry, Doddie, Omen, Rider) dat ik grenzen, afspraken mag/moet stellen om mijn gevoel van privacy te borgen. Dat is praktisch gezien nog niet zo gemakkelijk omdat ik onregelmatige diensten heb.
Ik wil mijn zoon zeker niet het huis uit kijken en heel graag het samen prettig houden.
Dat geldt voor mij ook. Ik ben op mijn 17e het huis uitgegaan omdat ik zelf zelfstandig wilde zijn en heb vanaf die tijd voor mezelf gezorgd, financieel en emotioneel. Ik ben daar trots op. Ik kom uit een heel warm, kinderrijk nest.
Het is goed te lezen hoe het voor een ander heel anders voelt en dat dat net zoveel bestaansrecht heeft.
Elninjoo, vaak moet ik glimlachen als je weer met je kindonvriendelijke opmerkingen komt. Je bent er zo heerlijk voorspelbaar en consequent in. In dit topic snap ik nog iets beter hoe je daar toe komt, want de eisen die jij aan ouders stelt liggen voor mij mijlenver te hoog.
Ik begrijp dankzij diverse bijdragen (Iry, Doddie, Omen, Rider) dat ik grenzen, afspraken mag/moet stellen om mijn gevoel van privacy te borgen. Dat is praktisch gezien nog niet zo gemakkelijk omdat ik onregelmatige diensten heb.
Ik wil mijn zoon zeker niet het huis uit kijken en heel graag het samen prettig houden.
vrijdag 17 april 2009 om 10:57
Doddie,ik del wel je gevoel dat ik het zo zonde vind als mijn dochter een studieschuld aan zou gaan om op zichzelf te wonen.
Lijkt mij fijn als ze die zou beperken.
Haar studie wordt betaald en ze zou dus lekker wat meer kunnen sparen.(zou he,maar dat doet ze geloof ik niet zo goed).
En ik denk inderdaad op dat gebied ook uit mijn eigen referentie kader.
Ik was zelf 16 toen ik het huis uitging (ging de liefde achterna) en door verdere omstandigheden heeft het heel lang geduurt bij ons voordat we het een beetje financieel op de rit hadden en we van de tweedehands stoelen af konden.
Ik zou echt graag zien dat mijn dochter financieel een makkelijkere start krijgt.
Lijkt mij fijn als ze die zou beperken.
Haar studie wordt betaald en ze zou dus lekker wat meer kunnen sparen.(zou he,maar dat doet ze geloof ik niet zo goed).
En ik denk inderdaad op dat gebied ook uit mijn eigen referentie kader.
Ik was zelf 16 toen ik het huis uitging (ging de liefde achterna) en door verdere omstandigheden heeft het heel lang geduurt bij ons voordat we het een beetje financieel op de rit hadden en we van de tweedehands stoelen af konden.
Ik zou echt graag zien dat mijn dochter financieel een makkelijkere start krijgt.
vrijdag 17 april 2009 om 11:00
Dan maak je die afspraken toch per week ourse?
Feit is dat je samen in een gesprek helder krijgt dat dit gewoon belangrijk voor je is en helaas pindakaas dat hij zich daar toch ook aan aan moet passen.
Jij zal daar tegen overstaand hun tegemoetkomen in hun wens samen te zijn,maar met jou grens in acht genomen.
Jullie komen daar vast uit,en ik snap best dat je er tegenop ziet om daar woorden over te kunnen krijgen,gezien ik een beetje lees dat dat bij jullie uitzondering is.
Maar dat overleeft hij wel hoor,en jij vast ook.
Feit is dat je samen in een gesprek helder krijgt dat dit gewoon belangrijk voor je is en helaas pindakaas dat hij zich daar toch ook aan aan moet passen.
Jij zal daar tegen overstaand hun tegemoetkomen in hun wens samen te zijn,maar met jou grens in acht genomen.
Jullie komen daar vast uit,en ik snap best dat je er tegenop ziet om daar woorden over te kunnen krijgen,gezien ik een beetje lees dat dat bij jullie uitzondering is.
Maar dat overleeft hij wel hoor,en jij vast ook.
