Relaties
alle pijlers
Mensen die doen alsof ze bewust geen kinderen willen.
zondag 22 april 2012 om 14:22
Kennen jullie het ook die mensen die zogenaamd bewust geen kinderen willen. Vaak 35 plus en geen partner, ze hebben eigenlijk geen keuze. Omdat ze niet zielig willen overkomen roepen ze heel stoer dat ze kinderen niet leuk vinden en meer van die dingen. Diep in hun hart is het jaloezie.
Ik werk met een vrouw die zo is en het is heel vermoeiend, constant mijn kinderen afkraken. Haar leven verheerlijken en zeggen hoe gelukkig ze is en wat ik allemaal niet mis met kinderen.
Ik werk met een vrouw die zo is en het is heel vermoeiend, constant mijn kinderen afkraken. Haar leven verheerlijken en zeggen hoe gelukkig ze is en wat ik allemaal niet mis met kinderen.
maandag 23 april 2012 om 08:04
quote:jaschenca_2 schreef op 23 april 2012 @ 00:02:
[...]
En die hadden ook nog allemaal een naampje he? Verschrikkelijk soms hoe men kroost/huisdieren foto's aan je wil tonen. Van familie en vrienden vind ik het leuk hoor, maar van kennissen en mensen waar ik voor het eerst kom.....nah, laat maar.
Mensen die op facebook 3 keer of meer per week hun kind/huisdier spammen verdwijnen bij mij in de lijst 'kennissen' dan krijg ik die flauwekul tenminste niet meer elke keer te zien.
Doe ik overigens ook bij mensen die hun oninteressante leven dagelijks meermaals met de wereld willen delen.
[...]
En die hadden ook nog allemaal een naampje he? Verschrikkelijk soms hoe men kroost/huisdieren foto's aan je wil tonen. Van familie en vrienden vind ik het leuk hoor, maar van kennissen en mensen waar ik voor het eerst kom.....nah, laat maar.
Mensen die op facebook 3 keer of meer per week hun kind/huisdier spammen verdwijnen bij mij in de lijst 'kennissen' dan krijg ik die flauwekul tenminste niet meer elke keer te zien.
Doe ik overigens ook bij mensen die hun oninteressante leven dagelijks meermaals met de wereld willen delen.
maandag 23 april 2012 om 08:47
quote:elninjoo schreef op 23 april 2012 @ 07:59:
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.Mwah. Ik heb dat nooit zo met jan en alleman besproken maar als je een wat meer open type bent die met gemak over van alles praat kan ik me voorstellen dat je dit ook sneller eruit floept.
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.Mwah. Ik heb dat nooit zo met jan en alleman besproken maar als je een wat meer open type bent die met gemak over van alles praat kan ik me voorstellen dat je dit ook sneller eruit floept.
maandag 23 april 2012 om 08:51
maandag 23 april 2012 om 08:53
quote:elninjoo schreef op 23 april 2012 @ 07:59:
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.
Is geen wet hoor.
Ik praatte daar alleen maar over met vrouwen die oók bevallen waren. Je weet wel, ervaringen delen. De rest van de wereld gaat het geen drol aan hoe mijn kut eruit zag en hoeveel hechtingen ik had.
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.
Is geen wet hoor.
Ik praatte daar alleen maar over met vrouwen die oók bevallen waren. Je weet wel, ervaringen delen. De rest van de wereld gaat het geen drol aan hoe mijn kut eruit zag en hoeveel hechtingen ik had.
maandag 23 april 2012 om 08:58
quote:lottekeNL schreef op 23 april 2012 @ 00:01:
Misschien zijn de mensen die net doen alsof ze bewust kinderloos zijn dezelfden als die mensen die zeggen dat ze bewust geen relatie hebben of bewust geen vlees eten?
Ik ben een tijdje bewust single geweest en toen had ik er ook echt geen trek in, maar toen ik er wel weer klaar voor was heb ik dat ook gewoon eerlijk toegegeven, maar er zullen vast mensen zijn die zich een happy single noemen terwijl ze wanhopig op zoek zijn.
Wat betreft bewust geen vlees eten: je kunt (als je geen allergieën e.d. hebt) op ieder moment weer beginnen met vlees eten, want niemand dwingt je het niet te doen, dus ik neem aan dat geen vlees eten meestal wel echt een bewuste keuze is.
Misschien zijn de mensen die net doen alsof ze bewust kinderloos zijn dezelfden als die mensen die zeggen dat ze bewust geen relatie hebben of bewust geen vlees eten?
Ik ben een tijdje bewust single geweest en toen had ik er ook echt geen trek in, maar toen ik er wel weer klaar voor was heb ik dat ook gewoon eerlijk toegegeven, maar er zullen vast mensen zijn die zich een happy single noemen terwijl ze wanhopig op zoek zijn.
Wat betreft bewust geen vlees eten: je kunt (als je geen allergieën e.d. hebt) op ieder moment weer beginnen met vlees eten, want niemand dwingt je het niet te doen, dus ik neem aan dat geen vlees eten meestal wel echt een bewuste keuze is.
maandag 23 april 2012 om 09:12
Ik ben niet bewust single, ik ben me er alleen van bewust dat ik niet goed gedij binnen 'n relatie. En ik heb niet vaak 't gevoel dat ik 24/7 met iemand samen kan zijn. Wil niet zeggen dat ik het onmogelijk acht dat ik toch ooit tegen de ideale lat-relatie aan loop. Maar ik zit er ook weer niet op te wachten en hoef dus ook niet kieskeurig te zijn vanwege rammelende eierstokken.
maandag 23 april 2012 om 09:25
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:22:
Kennen jullie het ook die mensen die zogenaamd bewust geen kinderen willen. Vaak 35 plus en geen partner, ze hebben eigenlijk geen keuze. Omdat ze niet zielig willen overkomen roepen ze heel stoer dat ze kinderen niet leuk vinden en meer van die dingen. Diep in hun hart is het jaloezie.
Ik werk met een vrouw die zo is en het is heel vermoeiend, constant mijn kinderen afkraken. Haar leven verheerlijken en zeggen hoe gelukkig ze is en wat ik allemaal niet mis met kinderen.
Uhhh, heb je er ooit bij nagedacht dat het misschien geen jaloezie is en dat ze zich echt zo voelen??
Wat maakt jouw leven met kinderen ZO geweldig dat het per definitie jaloezie van haar kant moet zijn? Misschien heeft zij wel een net zo leuk of zelfs leuker leven.
Beetje kortzichtig TO, niet iedereen verkiest een leven met partner en kinderen.
Kennen jullie het ook die mensen die zogenaamd bewust geen kinderen willen. Vaak 35 plus en geen partner, ze hebben eigenlijk geen keuze. Omdat ze niet zielig willen overkomen roepen ze heel stoer dat ze kinderen niet leuk vinden en meer van die dingen. Diep in hun hart is het jaloezie.
Ik werk met een vrouw die zo is en het is heel vermoeiend, constant mijn kinderen afkraken. Haar leven verheerlijken en zeggen hoe gelukkig ze is en wat ik allemaal niet mis met kinderen.
Uhhh, heb je er ooit bij nagedacht dat het misschien geen jaloezie is en dat ze zich echt zo voelen??
Wat maakt jouw leven met kinderen ZO geweldig dat het per definitie jaloezie van haar kant moet zijn? Misschien heeft zij wel een net zo leuk of zelfs leuker leven.
Beetje kortzichtig TO, niet iedereen verkiest een leven met partner en kinderen.
maandag 23 april 2012 om 09:32
quote:elninjoo schreef op 23 april 2012 @ 07:59:
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.
Die vrouwen bestaan ja. Maar om het hier nou neer te zetten alsof iedere vrouw dat doet, nee. Ik niet in ieder geval, en ik weet dat dat voor veel meer vrouwen geldt. De meesten zelfs. Ik heb zelf nog nooit een bevallingsslagveldkutverhaal ongewenst hoeven aanhoren. Zelfs niet gewenst trouwens. Hooguit in dat geval een opmerking in de trant van 'het was een hele toestand' en daar blijft het dan bij.
Heb dus zelf pas gebaard en mijn verwondingen waren echt... ach deed ik het bijna toch
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.
Die vrouwen bestaan ja. Maar om het hier nou neer te zetten alsof iedere vrouw dat doet, nee. Ik niet in ieder geval, en ik weet dat dat voor veel meer vrouwen geldt. De meesten zelfs. Ik heb zelf nog nooit een bevallingsslagveldkutverhaal ongewenst hoeven aanhoren. Zelfs niet gewenst trouwens. Hooguit in dat geval een opmerking in de trant van 'het was een hele toestand' en daar blijft het dan bij.
Heb dus zelf pas gebaard en mijn verwondingen waren echt... ach deed ik het bijna toch
maandag 23 april 2012 om 09:36
@ernaan
Het zou heel goed kunnen dat jouw collega wel degelijk bewust geen kinderen heeft. Of in ieder geval prima gelukkig is zonder kroost. Alleen lijkt het me wel errug vervelend dat ze jou heeltijd probeert uit te leggen dat een leven zonder kinderen zoveel leuker is dan een leven met kinderen. En ze kraakt zelfs je kroost af? Niet zo fraai. Maarre... het is andersom net zo irritant. Een leven met kinderen is niet per definitie leuker of beter dan zonder... zoals jij toch een tikje laat doorschemeren vind ik. Ieder zijn keus zou ik zo zeggen, en het zou fijn zijn als we elkaar daarover niet aan het hoofd zeuren.
Het zou heel goed kunnen dat jouw collega wel degelijk bewust geen kinderen heeft. Of in ieder geval prima gelukkig is zonder kroost. Alleen lijkt het me wel errug vervelend dat ze jou heeltijd probeert uit te leggen dat een leven zonder kinderen zoveel leuker is dan een leven met kinderen. En ze kraakt zelfs je kroost af? Niet zo fraai. Maarre... het is andersom net zo irritant. Een leven met kinderen is niet per definitie leuker of beter dan zonder... zoals jij toch een tikje laat doorschemeren vind ik. Ieder zijn keus zou ik zo zeggen, en het zou fijn zijn als we elkaar daarover niet aan het hoofd zeuren.
maandag 23 april 2012 om 09:39
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:22:
Kennen jullie het ook die mensen die zogenaamd bewust geen kinderen willen. Vaak 35 plus en geen partner, ze hebben eigenlijk geen keuze. Omdat ze niet zielig willen overkomen roepen ze heel stoer dat ze kinderen niet leuk vinden en meer van die dingen. Diep in hun hart is het jaloezie.
Ik werk met een vrouw die zo is en het is heel vermoeiend, constant mijn kinderen afkraken. Haar leven verheerlijken en zeggen hoe gelukkig ze is en wat ik allemaal niet mis met kinderen.
Ik had dat andersom. Van die collega's die nergens anders komen in het weekend dan bij de ballenbak of het speelpaleis. Niet verder komen dan een camping in Frankrijk want dat is zo leuk van de kinderen. Die constant lopen te mauwen dat ik zo veel mis, want kinderen, 'je leert er zo veel van'. Ze zijn ook overduidelijk geen vrouw meer, maar moeder. Ze zijn 10 jaar jonger dan ik, maar toch denkt iedereen dat ik 10 jaar jonger ben.
Ik heb respect voor de 3 collega's die ik ooit had die eerlijk zeiden dat als ze alles over mochten doen, ze er niet opnieuw aan zouden beginnen. Ze houden van hun kinderen en zouden ze nu uiteraard niet kwijt willen, maar konden ze het over doen begonnen ze er niet meer aan.
Ik kan de dingen doen die ik wil, spontane actie's ondernemen, ik hoef geen half adresboek af te bellen om een oppas te zoeken. Ik kan lekker de halve wereld over met mijn vriend, op ieder moment van het jaar. Ik hoef geen rekening te houden met hoogseizoenen en kindervakanties. Ik kan mijn vriend verassen bij thuiskomst in een spannende outfit of surprise sex, zonder dat er twee koters aan mijn benen hangen.
Ik ben niet één van de vele vrouwen hier die klagen dat ze het allemaal niet kunnen bolwerken, gezin, werk en man aandacht geven.
En nee, het is niet omdat ik 40 ben en niet meer kan, het is omdat ik (ik dank God op mijn blote knieën) niet ben uitgerust met een biologische klok. Ik hoef ze niet en wil ze niet. Ik heb een leven, dat wil ik graag zo houden.
Kennen jullie het ook die mensen die zogenaamd bewust geen kinderen willen. Vaak 35 plus en geen partner, ze hebben eigenlijk geen keuze. Omdat ze niet zielig willen overkomen roepen ze heel stoer dat ze kinderen niet leuk vinden en meer van die dingen. Diep in hun hart is het jaloezie.
Ik werk met een vrouw die zo is en het is heel vermoeiend, constant mijn kinderen afkraken. Haar leven verheerlijken en zeggen hoe gelukkig ze is en wat ik allemaal niet mis met kinderen.
Ik had dat andersom. Van die collega's die nergens anders komen in het weekend dan bij de ballenbak of het speelpaleis. Niet verder komen dan een camping in Frankrijk want dat is zo leuk van de kinderen. Die constant lopen te mauwen dat ik zo veel mis, want kinderen, 'je leert er zo veel van'. Ze zijn ook overduidelijk geen vrouw meer, maar moeder. Ze zijn 10 jaar jonger dan ik, maar toch denkt iedereen dat ik 10 jaar jonger ben.
Ik heb respect voor de 3 collega's die ik ooit had die eerlijk zeiden dat als ze alles over mochten doen, ze er niet opnieuw aan zouden beginnen. Ze houden van hun kinderen en zouden ze nu uiteraard niet kwijt willen, maar konden ze het over doen begonnen ze er niet meer aan.
Ik kan de dingen doen die ik wil, spontane actie's ondernemen, ik hoef geen half adresboek af te bellen om een oppas te zoeken. Ik kan lekker de halve wereld over met mijn vriend, op ieder moment van het jaar. Ik hoef geen rekening te houden met hoogseizoenen en kindervakanties. Ik kan mijn vriend verassen bij thuiskomst in een spannende outfit of surprise sex, zonder dat er twee koters aan mijn benen hangen.
Ik ben niet één van de vele vrouwen hier die klagen dat ze het allemaal niet kunnen bolwerken, gezin, werk en man aandacht geven.
En nee, het is niet omdat ik 40 ben en niet meer kan, het is omdat ik (ik dank God op mijn blote knieën) niet ben uitgerust met een biologische klok. Ik hoef ze niet en wil ze niet. Ik heb een leven, dat wil ik graag zo houden.
maandag 23 april 2012 om 09:39
Mee eens. Als voor beide kanten respect word opgebracht is het toch klaar?quote:Snoek schreef op 23 april 2012 @ 09:36:
Het zou heel goed kunnen dat jouw collega wel degelijk bewust geen kinderen heeft. Of in ieder geval prima gelukkig is zonder kroost. Alleen lijkt het me wel errug vervelend dat ze jou heeltijd probeert uit te leggen dat een leven zonder kinderen zoveel leuker is dan een leven met kinderen. En ze kraakt zelfs je kroost af? Niet zo fraai. Maarre... het is andersom net zo irritant. Een leven met kinderen is niet per definitie leuker of beter dan zonder... zoals jij toch een tikje laat doorschemeren vind ik. Ieder zijn keus zou ik zo zeggen, en het zou fijn zijn als we elkaar daarover niet aan het hoofd zeuren.
Het zou heel goed kunnen dat jouw collega wel degelijk bewust geen kinderen heeft. Of in ieder geval prima gelukkig is zonder kroost. Alleen lijkt het me wel errug vervelend dat ze jou heeltijd probeert uit te leggen dat een leven zonder kinderen zoveel leuker is dan een leven met kinderen. En ze kraakt zelfs je kroost af? Niet zo fraai. Maarre... het is andersom net zo irritant. Een leven met kinderen is niet per definitie leuker of beter dan zonder... zoals jij toch een tikje laat doorschemeren vind ik. Ieder zijn keus zou ik zo zeggen, en het zou fijn zijn als we elkaar daarover niet aan het hoofd zeuren.
maandag 23 april 2012 om 09:43
quote:elninjoo schreef op 23 april 2012 @ 07:59:
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.Sommige, EN, keyword is sommige vrouwen. Niet elke vrouw wil baren, heeft tig foto's, heeft last van hormonen, wil een kat, heeft een relatie , een betaalde baan...
Het mooie van mensen is dat ze allemaal enigszins verschillen. In uiterlijk, karakter, behoeften, talenten etc etc. Dus sommige vrouwen lopen met al die foto's en een ander (zoals ik) vergeet nog wel eens dat ze een kind heeft . Foto's heb ik nooit bij me. Verhalen over bevallingen? Mag ik een teiltje? En uren praten over luiers, boertjes en tandjes? WHY??? Er zijn toch veel leukere dingen om over te praten? Alles in balans en voor alles is een tijd....
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.Sommige, EN, keyword is sommige vrouwen. Niet elke vrouw wil baren, heeft tig foto's, heeft last van hormonen, wil een kat, heeft een relatie , een betaalde baan...
Het mooie van mensen is dat ze allemaal enigszins verschillen. In uiterlijk, karakter, behoeften, talenten etc etc. Dus sommige vrouwen lopen met al die foto's en een ander (zoals ik) vergeet nog wel eens dat ze een kind heeft . Foto's heb ik nooit bij me. Verhalen over bevallingen? Mag ik een teiltje? En uren praten over luiers, boertjes en tandjes? WHY??? Er zijn toch veel leukere dingen om over te praten? Alles in balans en voor alles is een tijd....
maandag 23 april 2012 om 10:01
Dan moet jij haar eens vertellen wat zij mist zonder partner en kinderen, zoals geweldige sex en leuke tekeningen, en er direct bij zeggen dat haar tik tak tik tak ook tikt.
Jij hoeft JOU kinderen niet af te laten kraken, vandaar ook deze reactie, anders had ik gezegt laat lekker gaan... maar nu zeg ik zeg er wat van.
Jij hoeft JOU kinderen niet af te laten kraken, vandaar ook deze reactie, anders had ik gezegt laat lekker gaan... maar nu zeg ik zeg er wat van.
maandag 23 april 2012 om 10:05
quote:dolores007 schreef op 23 april 2012 @ 10:01:
Dan moet jij haar eens vertellen wat zij mist zonder partner en kinderen, zoals geweldige sex en leuke tekeningen, en er direct bij zeggen dat haar tik tak tik tak ook tikt.
Jij hoeft JOU kinderen niet af te laten kraken, vandaar ook deze reactie, anders had ik gezegt laat lekker gaan... maar nu zeg ik zeg er wat van.Als TO zegt NOOIT over haar kinderen te praten op het werk, hoe kan die collega haar kinderen dan afkraken? Ze zal het dan hooguit over kinderen in 't algemeen kunnen hebben en het is haar goed recht daar niets mee te hebben en ze zelfs irritant te vinden.
Dan moet jij haar eens vertellen wat zij mist zonder partner en kinderen, zoals geweldige sex en leuke tekeningen, en er direct bij zeggen dat haar tik tak tik tak ook tikt.
Jij hoeft JOU kinderen niet af te laten kraken, vandaar ook deze reactie, anders had ik gezegt laat lekker gaan... maar nu zeg ik zeg er wat van.Als TO zegt NOOIT over haar kinderen te praten op het werk, hoe kan die collega haar kinderen dan afkraken? Ze zal het dan hooguit over kinderen in 't algemeen kunnen hebben en het is haar goed recht daar niets mee te hebben en ze zelfs irritant te vinden.
maandag 23 april 2012 om 10:05
quote:elninjoo schreef op 23 april 2012 @ 07:59:
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.
Ik heb helemaal geen verwondingen opgelopen, laat staan dat ik weet hoe mijn vagina er na de bevalling uitzag. Geen idee.
Niet iedere moeder over een kam scheren hoor! We waren het net zo fijn eens.
Grenzen vervagen bij vrouwen die gebaard hebben, ook praatjes over hun kut en de verwondingen die ze hebben opgelopen in 't bevallingsslagveld worden schaamteloos gedeeld met collega's en kennissen.
Ik heb helemaal geen verwondingen opgelopen, laat staan dat ik weet hoe mijn vagina er na de bevalling uitzag. Geen idee.
Niet iedere moeder over een kam scheren hoor! We waren het net zo fijn eens.
maandag 23 april 2012 om 10:13
Ik ben het met jullie eens dat niet iedere moeder hetzelfde is en zich zo gedraagt. Ik had een tante die rustig haar bevalling aan al het kraambezoek liet zien, inclusief haar ouders en haar arme vader voelde zich er erg ongemakkelijk bij. Ik heb ook een tante die het verschrikkelijk vond, zwanger zijn. Ze haatte het dat iedereen zo sentimenteel deed over haar groeiende buikje en ze heeft ook bewust geen borstvoeding gegeven omdat ze 'iets voor zichzelf wilde houden'.
maandag 23 april 2012 om 10:16
Nou en, moeten we ons overal voor schamen dan?
Niet-moeders spreken ook over het doorslikken van zaad, de bittere smaak en hun aambeien.
Of over de grote wond met pus naar een operatie.
Ik snap niet dat het dan wel erg is om het te hebben over uitscheuren bijvoorbeeld... het is een normaal nderwerp hoor.
Niet-moeders spreken ook over het doorslikken van zaad, de bittere smaak en hun aambeien.
Of over de grote wond met pus naar een operatie.
Ik snap niet dat het dan wel erg is om het te hebben over uitscheuren bijvoorbeeld... het is een normaal nderwerp hoor.
maandag 23 april 2012 om 10:18
quote:liv_1 schreef op 23 april 2012 @ 10:15:
Ik ken eigenlijk niemand die zomaar bevallingsfoto's liet zien of hele verhalen ging houden over haar bevalling. (en ik ken toch best wat moeders, ook pas bevallen)
Precies, ook nog.
En dan nog, als mensen dr wel over praten... het is geen schande, en een vagina is ook geen schande.
Als we het mogen hebben over impotentie, en sperma, en ongesteld zijn en als een rund bloeden, dan mogen we het ook hebben over bevallingen als het er op aan komt.
Ik ken eigenlijk niemand die zomaar bevallingsfoto's liet zien of hele verhalen ging houden over haar bevalling. (en ik ken toch best wat moeders, ook pas bevallen)
Precies, ook nog.
En dan nog, als mensen dr wel over praten... het is geen schande, en een vagina is ook geen schande.
Als we het mogen hebben over impotentie, en sperma, en ongesteld zijn en als een rund bloeden, dan mogen we het ook hebben over bevallingen als het er op aan komt.
maandag 23 april 2012 om 10:21
Ik praat niet over sperma met collega's, dat doe ik wel met m'n beste vriendin. Snap daarom niet dat collega's wel met hun onsmakelijke verhalen kwamen, ook over die kinders zelf.
En idd niet elke vrouw zal dat doen, maar zet 2-3 verse moeders bij elkaar in 'n kantoor en de rest van de collega's kan ongewenst 'meegenieten' van alle onsmakelijkheden.
En idd niet elke vrouw zal dat doen, maar zet 2-3 verse moeders bij elkaar in 'n kantoor en de rest van de collega's kan ongewenst 'meegenieten' van alle onsmakelijkheden.
maandag 23 april 2012 om 10:24
quote:dolores007 schreef op 23 april 2012 @ 10:16:
Nou en, moeten we ons overal voor schamen dan?
Niet-moeders spreken ook over het doorslikken van zaad, de bittere smaak en hun aambeien.
Of over de grote wond met pus naar een operatie.
Ik snap niet dat het dan wel erg is om het te hebben over uitscheuren bijvoorbeeld... het is een normaal nderwerp hoor.Ik vind dit soort dingen helemaal geen normale onderwerpen om over te praten. En al helemaal niet met collega's!
Nou en, moeten we ons overal voor schamen dan?
Niet-moeders spreken ook over het doorslikken van zaad, de bittere smaak en hun aambeien.
Of over de grote wond met pus naar een operatie.
Ik snap niet dat het dan wel erg is om het te hebben over uitscheuren bijvoorbeeld... het is een normaal nderwerp hoor.Ik vind dit soort dingen helemaal geen normale onderwerpen om over te praten. En al helemaal niet met collega's!
maandag 23 april 2012 om 10:24
Ik heb een stabiele vaste relatie met de leukste man die ik ken, we hebben het financieel gezien erg goed, ik heb een ruime eengezinswoning met een paar logeerkamers die als kinderkamer zouden kunnen dienen en toch ben ik ook zo’n vrouw die zegt geen kinderen te willen. Niet omdat ik er niet de mogelijkheden voor heb, maar omdat ik het gewoon echt niet wil. Ik heb geen rammelende eierstokken en ik moet er ook niet aan denken om mijn leven helemaal anders te moeten inrichten voor een kind. Een beetje kort door de bocht om te denken dat iedere vrouw zonder kinderen ze wel zal willen, maar net doet of dat niet zo is. Alsof het hebben van kinderen zaligmakend is.
