Met een collega gezoend. Wat zou jij doen?

18-10-2017 10:29 134 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi allemaal,

Ik zit in een ontzettende rotsituatie. Ben zo gekwetst. Woon 3 jaar samen met mijn vriend (allebei 33) en ben er gisteravond achtergekomen dat hij met een collega van hem heeft gezoend op werk. Had dit nooit van hem verwacht...

Hij wist dat mijn vader was vreemdgegaan en dat ik trust issues heb. Hij heeft erg z'n best moeten doen om mijn vertrouwen te winnen en ik heb erg m'n best moeten doen om weer te kunnen vertrouwen. Dit was gelukt. Een week voordat hij vreemdging zei ik nog tegen een vriendin dat ik m'n handen in het vuur zou steken voor mijn vertrouwen in hem.

Gisteren had jij zijn mail open laten staan en via intranet blijkt hij te chatten met een 25-jarige (tijdelijke) collega. Die chats worden blijkbaar in z'n mail opgeslagen. Het begin onschuldig maar al snel begonnen ze allebei erg te flirten. Op een gegeven moment hadden ze het over dat zij een knuffel nodig had en hij zou hem dan wel geven. Ze zijn een voor een naar een andere verdieping gegaan om te knuffelen. Zoenen ontstond daaruit. In de chat las ik dat hij spijt had en zich schuldig voelde naar mij, waarop zij zei dat ze het jammer vindt dat hij niet nog een keer wil zoenen. Ze probeerde hem toch te verleiden/ over te halen en hij zei uiteindelijk dat ze misschien nog wel een keer zouden zoenen.

Hij had al over mij verteld zag ik in de chats maar dat meisje is verliefd op hem geworden ook al weet ze dat hij een vriendin heeft.

Toen ik hem ermee confronteerde ontkende hij het eerst maar gaf het daarna huilend toe. Natuurlijk belooft hij dat hij het nooit meer zal doen enz. En hij heeft het ook aan haar verteld en toen zei ze: ik hoop voor je dat het goed afloopt. De volgende dag vroeg ze weer via die chat hoe het ging en hij zei: slecht, ik probeer m'n relatie te redden.

Hij heeft me alles laten lezen. Schijnt dat ze elkaar nu negeren op werk (dat zegt hij en ik ken iemand die daar ook werkt en die zegt het ook.) Zij voelt zich gebruikt door hem.

Hij zegt dat hij het gewoon voor de spanning deed maar ik voel me zo vernederd en weet niet of ik hem moet dumpen of niet. Natuurlijk hou ik nog van hem, gaat heus niet zomaar weg maar ik ben zo teleurgesteld. Had al trust issues en nu zijn ze terug. Maar of ik nou met hem of een ander verder ga... die trust issues zullen er sowieso zijn.

Hij wil er alles aan doen om me te bewijzen dat het hem echt spijt en dat hij alleen mij wil enz. Hij zou zo nu een tatoeage met mijn naam zetten, en hij houdt niet van tatoeages. Zo wanhopig is hij.
Maar daar had hij maar eerder aan moeten denken. Hij weet hoe ik over vreemdgaan denk.

Ben heel benieuwd naar jouw reactie op dit verhaal.
En als je dit zelf een keer hebt meegemaakt hoor ik heel graag over jou ervaring.

Zucht.

Alvast bedankt
Alle reacties Link kopieren
toffifee schreef:
19-10-2017 08:19
Nondeju. Wat een drama. Om een zoentje. Hij heeft drie jaar moeten boeten om iets wat je vader heeft gedaan ( ook zoiets raars, een ander in de schoenen schuiven waar hij niets aan kan doen). Dat hij toen hij zich overal voor moest gaan verantwoorden niet bij je weg is gegaan vind ik al knap van hem. Dan zit zijn liefde voor jou best diep, lijkt mij. Hij was er ook echt voor je toen je moeder overleed (logisch, maar niet iedere partner kan dit op zo'n moment) schrijf je en nu maakt hij 1 foutje en hij mag wieberen? Het was zoenen, speeksel uitwisselen. Hij was niet verliefd en aan het zoenen. Emotioneel vreemdgaan vind ik persoonlijk zo veel erger (en ook daar zou je overheen kunnen komen evt). Als deze situatie inhoudt dat jij weer een goed excuus hebt hem dit weer jaren voor de voeten blijft werpen en weer te controleren in alles is het misschien beter dat je het uitmaakt. Voor jouw gemoedsrust en de zijne.
Jij zou gelijk kunnen hebben maar het ligt geheel aan de context en die context kennen wij niet. Misschien voelde TO vanaf dag 1 wel aan (onbewust!) dat ze dezelfde type als haar vader aantrok en dat hij eigenlijk niet te vertrouwen is. Zij was dus achterdochtig omdat ze reageerde op onbewuste intuïties en de enige reden dat hij zo trouw was die eerste 3 jaar (als hij al trouw was - wie weet wat ze niet weet?) was omdat zij juist zo scherp op alles was. Dat was voor hem een externe controlemiddel om zich te gedragen. Op het moment dat zij wat relaxter hierin werd ging het mis.
Alle reacties Link kopieren
Zoey85 schreef:
19-10-2017 09:08
Dank je wel! Moest m'n tranen inhouden maar volgens mij heeft niemand het gemerkt
:cat:
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
19-10-2017 10:22
Dan zou je dus de stelling hebben dat geen enkele man te vertrouwen is. Je kunt ook denken er zijn mannen die wel te vertrouwen zijn en daarom settle ik niet voor eentje die dat niet is.
Niemand is te vertrouwen, zeker in deze tijd niet, en mijn man zegt altijd dat hij nooooit zal vreemdgaan en me dat nooit zal aandoen blabla, nou time will tell.. Maar ik geloof niet in eeuwige trouw. Mijn man bv is niet een man waar de vrouwen achter aan lopen, dus wanneer hij aandacht krijgt zal hem dat echt wel wat doen, ik moet de mannen nog net niet van me afslaan en ik word alleen maar moe van die aandacht. Dat is het verschil. Ik word er niet warm of koud van.
Ik zou het mijn man niet kunnen vergeven. Maar goed, dat ben ik. Zat vrouwen die het wel kunnen. Wat je iig zeker NIET moet doen is bij hem blijven vanwege je leeftijd. Dat is al een voorbode dat het niet zal gaan werken. Je bent nog jong genoeg om een ander te vinden die niet je hart intrapt. Ik ben er zelf van overtuigd dat als een man vreemdgaat, dit opnieuw zal gebeuren. Tuurlijk, vreemdgaan gebeurt heel vaak en veelvuldig, maar je kiest er altijd zelf voor! Ik had het ook vaak genoeg kunnen doen, maar ik probeer om uberhaupt niet in die positie te komen door mijn contact met bijv mannelijke
collega's ten alle tijde zeer zakelijk te houden. Daarnaast houd ik mannelijke kennissen op afstand en verwacht ik dat ook van mijn man tov vrouwen in zijn omgeving. Maar goed, hier is dat vanzelfsprekend. Genoeg mensen die dat wel ok vinden. Prima, maar dan niet huilen als het misgaat. Even terug naar jouw verhaal; Denk goed na hoe jij zelf in elkaar steekt. Ben je het type dat kan vergeven en vergeten? Zo niet, per direct uitmaken, want je wilt niet je hele leven op eggshells lopen en alles en iedereen wantrouwen.

Succes
beetjegek schreef:
19-10-2017 11:30
Niemand is te vertrouwen, zeker in deze tijd niet, en mijn man zegt altijd dat hij nooooit zal vreemdgaan en me dat nooit zal aandoen blabla, nou time will tell.. Maar ik geloof niet in eeuwige trouw. Mijn man bv is niet een man waar de vrouwen achter aan lopen, dus wanneer hij aandacht krijgt zal hem dat echt wel wat doen, ik moet de mannen nog net niet van me afslaan en ik word alleen maar moe van die aandacht. Dat is het verschil. Ik word er niet warm of koud van.
Ik ben er echt van overtuigd dat er genoeg mannen zijn die niet vreemdgaan. Het zit in je of niet denk ik, daarnaast heeft het met zelfdiscipline te maken wat helaas veel mensen niet of weinig hebben.
Alle reacties Link kopieren
Moonshine1984 schreef:
19-10-2017 11:36
Ik ben er echt van overtuigd dat er genoeg mannen zijn die niet vreemdgaan. Het zit in je of niet denk ik, daarnaast heeft het met zelfdiscipline te maken wat helaas veel mensen niet of weinig hebben.
Dit. Ze zijn er. Echt. Alleen zie je dat nu niet, omdat bedrog heel vers is.

Ik ken je niet, maar heb echt met je te doen, omdat ik me je verdriet er levendig bij kan voorstellen en omdat je zo oprecht over komt in je posts.

Ik hoop dat je een goede keuze kunt maken in deze rottige situatie waarbij je vooral trouw aan jezelf kunt blijven.

Vind het erg verdrietig voor je dat je je hier zo druk om moet maken door zijn toedoen.

Ik denk dat je door dit alles wel een heel goed radar gaat ontwikkelen voor het voor jou juiste type man.
Mocht je de knoop durven doorhakken, omdat je niet je verdere toekomst met hem met momenten in onzekerheid wilt leven, dan zou ik eens in een hele andere vijver gaan vissen. Misschien juist wel het type man dat wat rustiger en introverter is een kans geven (maar ik weet dat dit nu tien stappen vooruit is; zover ben je nu echt nog niet. Eerst verwerken.)
Waarschijnlijk - wat me ook invalt nu - zou jouw vriend er heel anders in staan, mocht dit hem overkomen zijn. Ik denk dat hij er waarschijnlijk makkelijker overheen zou stappen. Daarom dat het voor hem ook makkelijker is geweest om je dit te lappen. Hij is jou niet, hij voelt niet wat jij over vertrouwen voelt (helaas). Dat zou een goed antwoord kunnen zijn op de vraag waarom dit is gebeurd.

Ik kan me ook zo goed voorstellen dat je voortdurend de vraag "doet hij het weer" in je hoofd hebt. Dat kost veel energie en deze vraag zal denk ik altijd op blijven spelen (wat anderen hier ook zeggen: als het in je relatie weer wat verslapt, als je net kinderen hebt en de focus verschuift naar huishouden, kinderen verzorgen, enz.).

Wat moonshine ook zegt: je bent nog jong. Laat je niet leiden door je leeftijd, maar door je principes.

Het enige wat nu eng is, is de onzekerheid nog iemand tegen te komen, geef je aan:
Je kunt kiezen voor "zekerheid" met hem, maar eigenlijk is dat "schijnzekerheid".
De echte zekerheid zit in trouw zijn aan jezelf en kiezen voor jezelf. Ook al is de toekomst dan niet "zeker", maar als je sterk in je schoenen staat en achter je principes staat, trek je ook de juiste mannen aan. Daarmee krijg je toch die zekerheid die je zo verdient.
En het kan snel gaan, hoor! Misschien dat je er over twee jaar zo blij mee bent dat je nu knopen hebt doorgehakt :-)

Virtuele knuffel,
Lente
Zoey85 schreef:
19-10-2017 09:43
Ja misschien heb je wel gelijk. Want was er altijd bang voor en nu is het echt gebeurd.

Jij zou het dus kunnen vergeven als jouw partner met een ander zoent en daarna naast jou slaapt alsof er niks aan de hand is?
Ja hoor. Maar ik geloof niet heel erg in monogamie. Al vind ik ook weer niet dat je rond hoeft te neuken alsof het niets is.

Ik zou er wel moeite mee hebben als mijn huidige huwelijkscrisis inderdaad veroorzaakt wordt door verliefdheid op iemand anders en ik dat niet weet.
YagaBaba schreef:
19-10-2017 12:17
Ja hoor. Maar ik geloof niet heel erg in monogamie. Al vind ik ook weer niet dat je rond hoeft te neuken alsof het niets is.

Ik zou er wel moeite mee hebben als mijn huidige huwelijkscrisis inderdaad veroorzaakt wordt door verliefdheid op iemand anders en ik dat niet weet.

Exact wat ik bedoel dus met het feit dat het niet zo zwart/wit is.

Voorbeeld uit mijn omgeving:
Mijn beste vriendin, helaas 3 jaar geleden overleden, had al heel wat jaren een verschrikkelijke ziekte waarbij zij ontzettend aftakelde. Seks met haar man was niet meer mogelijk voor haar, maar zij besefte maar al te goed dat hij zijn behoeftes had. Nooit hebben zij daadwerkelijk de afspraak gemaakt dat hij het elders 'mocht' halen, maar ze zei mij vaak dat ze het 100% zou begrijpen als hij dit wél zou doen.
Sommige personen vonden dit belachelijk en verwerpelijk, maar ik snapte zowel haar verdriet hierover als zijn behoefte als persoon. Wie was ik of buitenstaanders om daar een oordeel over te hebben?

Svp niet quoten, ga dit wellicht later verwijderen.
Zoey85 schreef:
19-10-2017 09:35
Interessant...hoe bedoel je dat precies? Hoe kies ik door mijn trust issues juist een onbetrouwbare man?
Iemand anders heeft het al heel treffend omschreven, dus ik quote hem/haar (Gerardd). Zo werkt dit namelijk heel vaak, natuurlijk gaat dat geheel onbewust.

"Mensen worden wel vaker verliefd op types die op hun vader/moeder lijken en dan hopen ze dat het hun lukt, in tegenstelling tot de bedrogen ouder, dat de partner bij en NIET vreemdgaat. Waarom? We willen de geschiedenis rechtzetten.We vallen dus gewoon op hetzelfde (foute) type en hopen dan dat hij/zij zich bij ons wel gedraagt. Als dat niet lukt dan passen we gewoon onze verwachtingen aan (bijvoorbeeld door te zeggen 'alle mannen gaan vreemd' en dan hebben we een excuus bij de foute partner te blijven en doe we dus gewoon onze ouders na - bijvoorbeeld)."

En naast dat hopen kan ik misschien zelfs zeggen dat het niet bij hopen blijft, maar dat je het misschien bijna wil afdwingen. Afdwingen dat het nu wel lukt, afdwingen dat jij wél genoeg bent, afdwingen dat die geschiedenis recht gezet wordt. Ik las ook een stuk waarin je schreef dat je vreest dat geen enkele man betrouwbaar is en dat alle mannen vreemdgaan. Ik vind dat echt bizarre uitspraken en denk dat je vertrouwensissues echt groot zijn. Het kan bijna niet anders dan dat dat enorm stoort in je relatie.

Ik las dat iemand anders al schreef dat je vriend moest 'boeten' voor je vader, dat klopt inderdaad. Je maakt van je vriend je vader. En hebben we over het algemeen seksuele liefdesrelaties met onze vaders? Nee. Daar zit ook een stuk van je self fulfilling prophecy in.

Dat maakt niet dat het jouw schuld is hoor. Je vriend blijft natuurlijk te allen tijde verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. Over hoe verder ga alleen jij, niemand anders kan dat voor jou beslissen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven