
mijn man ging vreemd
dinsdag 17 februari 2009 om 15:13
Ik ben 17 jaar getrouwd en weet sinds een maand dat mijn man een relatie heeft gehad met een collega. Met alles erop en eraan. Hij heeft het me zelf verteld en wil met mij verder. Ik had dit nooit zien aankomen, we hadden een goed huwelijk, de seks was goed en op alle fronten klikte het. Ik kan maar niet begrijpen hoe dit heeft kunnen gebeuren. ook hij kan hier geen uitleg over geven, snapt het zelf ook niet zegt dat ie van mij houd en altijd gedaan heeft. Zij heeft nooit echt iets voor hem betekent. Maar ja toch heeft hij een aantal maanden een relatie gehad.Ik hou nog steeds van hem en wordt heen en weer geslingert tussen samen verder en uitelkaar gaan. We hebben nu al een maand de meest heftige gesprekken .ik ben boos, verdrietig, helemaal kapot. Het rare is dat we er ook samen heel goed over kunnen praten. Ook andere dingen worden ineens besproken. Er zijn momenten dat het lijkt of onze band nog hegter is, maar op andere momenten ben ik zo kapot dat het me allemaal niet zo veel meer kan schelen en wil dan alleen verder. Ik zie dat mijn man er ook kapot van is. We komen niet aan slaap toe en zijn beide al heel wat kilo's afgevallen. Ik wil wat we hebben ook nioet opgeven. We hebben 3 kinderen die hier niets van weten.
Ik zou graag horen wat jullie hier van vinden en of er mensen zijn die dit ook hebben meegemmakt en het toch samen hebben gered.
Ik zou graag horen wat jullie hier van vinden en of er mensen zijn die dit ook hebben meegemmakt en het toch samen hebben gered.
woensdag 18 februari 2009 om 21:02
Diaan, sommigen vinden dat het laf is dat je man gezegd heeft dat hij is vreemd gegaan. Ik vind het voor hem pleiten.
Nu kunnen jullie samen uit zoeken waarom hij het gedaan heeft, waarom hij open stond voor de verleiding door die collega. Waarom heeft hij het nodig zich gestreeld te voelen door een andere vrouw. Want zoals je zelf al zegt, hij heeft er flink aan meegedaan, hij kan haar niet de schuld geven.
Nu kunnen jullie samen uit zoeken waarom hij het gedaan heeft, waarom hij open stond voor de verleiding door die collega. Waarom heeft hij het nodig zich gestreeld te voelen door een andere vrouw. Want zoals je zelf al zegt, hij heeft er flink aan meegedaan, hij kan haar niet de schuld geven.
woensdag 18 februari 2009 om 22:19
De relatie is onstaan doordat mijn man een soort van vertrouwens persoon was voor zijn collega. Zij zat in de shit thuis, geen goed huwelijk, man die weinig aandacht voor haar en haar kind had. Ze hemelde hem altijd op, hij was zo'n goede vader, deed zulke leuke dingen met zijn vrouw, zag er leuk uit enz enz. Ik denk dat hij zich daardoor erg gestreeld voelde en daardoor open stond voor haar. Het feit blijft dat hij er volledig in meeging, meeging. Hij zei tenslotte geen nee!!
mannen zijn ook allemaal hetzelfde volgens mij.Krijgen ze thuis geen aandacht genoeg dan zoeken we het gewoon elders.
Heb er hier ook zo eentje lopen.Dol op vrouwen dol op aandacht...
en die kan ik hem niet altijd geven met een druk gezin,ziek kind al 3 jaar,werk etc..Nou heeft hij door zijn werk altijd veel vrouwen om zich heen (gasten zeg maar)en ja die vinden hem erg leuk,charmant,grappig...nou jongen geniet ervan zeg ik altijd..en ja ik laat hem al heel vrij hierin.. en ja ook hij is vorig jaar vreemd gegaan.. en ja ik was heel boos en verdrietig.. maar nee heb hem er niet uitgegooid.En ja mischien heeft hij het al vaker gedaan maar ik ga geen 17 jaar zo weggooien met 3 kinderen plus alles wat we hebben dat is mij meer waard..Dom zullen vele zeggen.. maar je kan het je zo moeilijk maken als je wilt...Leven en laten leven.. (ieder mens is verantwoordelijk voor zijn eigen fouten). Ik weet dat hij veel van me houdt,maar ben er ook van overtuigd dat je van meerdere mensen kan houden.Hij gaat nog steeds om met degene,(wat ook weer niet anders kan door zijn werk) ik ken haar verder niet en dat hoeft ook niet,ben ook niet bang dat hij ooit weggaat en zoja vindt hij nooit meer een vrouw die hem zo vrijlaat als ik en dat weet hij ook..
Maar wat ik wil zeggen als mannen/vrouwen eenmaal vreemd zijn gegaan.is de kans heel groot dat dit weer gaat gebeuren ,ik geloof niet dat het daarna nooit meer zal gebeuren...Het kan..maar ik geloof er niet zo in..en zeker niet als het al een tijdje speelt en er gevoelens bij zij gekomen die schakel je niet ineens weer uit.en je kan hem/haar wel gaan verbieden elkaar niet meer tezien maar vroeg of laat gaat het weer fout..
mannen zijn ook allemaal hetzelfde volgens mij.Krijgen ze thuis geen aandacht genoeg dan zoeken we het gewoon elders.
Heb er hier ook zo eentje lopen.Dol op vrouwen dol op aandacht...
en die kan ik hem niet altijd geven met een druk gezin,ziek kind al 3 jaar,werk etc..Nou heeft hij door zijn werk altijd veel vrouwen om zich heen (gasten zeg maar)en ja die vinden hem erg leuk,charmant,grappig...nou jongen geniet ervan zeg ik altijd..en ja ik laat hem al heel vrij hierin.. en ja ook hij is vorig jaar vreemd gegaan.. en ja ik was heel boos en verdrietig.. maar nee heb hem er niet uitgegooid.En ja mischien heeft hij het al vaker gedaan maar ik ga geen 17 jaar zo weggooien met 3 kinderen plus alles wat we hebben dat is mij meer waard..Dom zullen vele zeggen.. maar je kan het je zo moeilijk maken als je wilt...Leven en laten leven.. (ieder mens is verantwoordelijk voor zijn eigen fouten). Ik weet dat hij veel van me houdt,maar ben er ook van overtuigd dat je van meerdere mensen kan houden.Hij gaat nog steeds om met degene,(wat ook weer niet anders kan door zijn werk) ik ken haar verder niet en dat hoeft ook niet,ben ook niet bang dat hij ooit weggaat en zoja vindt hij nooit meer een vrouw die hem zo vrijlaat als ik en dat weet hij ook..
Maar wat ik wil zeggen als mannen/vrouwen eenmaal vreemd zijn gegaan.is de kans heel groot dat dit weer gaat gebeuren ,ik geloof niet dat het daarna nooit meer zal gebeuren...Het kan..maar ik geloof er niet zo in..en zeker niet als het al een tijdje speelt en er gevoelens bij zij gekomen die schakel je niet ineens weer uit.en je kan hem/haar wel gaan verbieden elkaar niet meer tezien maar vroeg of laat gaat het weer fout..

donderdag 19 februari 2009 om 02:47
quote:Diaan008 schreef op 18 februari 2009 @ 20:44:
Dat van als mijn man vreemdgaat schop ik hem eruit heb ik trouwens ook altijd geroepen!
Het is opvallend hoeveel mensen dat roepen vind ik. Vreemdgaan is erg maar het is niet het einde van de wereld en het hoeft ook niet het eind van een relatie te zijn. Niet als er tenminste, zoals het er bij jou naar uitziet, sprake is van oprechte spijt, zelfonderzoek, de wil om samen in therapie te gaan en te kijken waar de eventuele verbeterpunten zitten.
Ook ik ben trouwens een ervaringsdeskundige, ik leefde samen met iemand die chronisch vreemdging en die het nooit vertelde maar waar ik dan zelf heel lullig achter moest gaan komen. Geen kruid tegen gewassen, tegen die drang om met de tampeloeris te zwaaien en ik ging er helemaal kapot aan.
Ik vind zelf dat er gradaties zijn in vreemdgaan. Niet in het hoe erg qua pijn e.d. maar wel in hoe herstelbaar of in hoe onherstelbaar. Voor veel mensen is vreemdgaan simpelweg vreemdgaan en dan klaar maar ik kijk daar anders tegenaan. Ik vind dat er ook in bij zoiets heftigs als je partner bedriegen grijs zit tussen het zwart en wit, ook al is en blijft het iets wat bijna altijd veel pijn, ellende en vooral heel veel vragen en onzekerheid met zich meebrengt.
Ik zou als ik jou was benieuwd zijn naar het waarom van vertellen inderdaad, zoals Meds al aangeeft, was hij bang dat hij er anders mee door zou gaan? Had hij jouw verdriet en afgrijzen nodig om terug op aarde te komen en de realiteit te zien? Kan hij er uberhaupt niet tegen om geheimen voor jou te hebben? Dat soort dingen zou ik willen weten.
Er is maar een manier om er achter te komen of jullie relatie dit gaat overleven en dat is doorleven en de tijd haar werk laten doen. Nu geen beslissingen nemen, dat kan over een paar maanden ook nog. Veel mensen die in eerste instantie wegrennen bij een vreemdgaande partner keren na verloop van tijd terug omdat de pijn van het uit elkaar zijn niet opweegt tegen het verdriet van het bedrog. Maar ook daar kan men dan na verloop weer van terugkomen en dan strandt een relatie alsnog. Gewoon omdat je het niet meteen kunt zeggen wat de gevolgen op de langere termijn zijn.
Wat een situatie als dit nodig heeft is vooral tijd. Tijd zal alles duidelijk maken. Neem die tijd dus vooral en kijk er niet van op als je over drie maanden heel anders tegen de zaak aankijkt als nu.
Heel veel sterkte meid.....
(f)
Dat van als mijn man vreemdgaat schop ik hem eruit heb ik trouwens ook altijd geroepen!
Het is opvallend hoeveel mensen dat roepen vind ik. Vreemdgaan is erg maar het is niet het einde van de wereld en het hoeft ook niet het eind van een relatie te zijn. Niet als er tenminste, zoals het er bij jou naar uitziet, sprake is van oprechte spijt, zelfonderzoek, de wil om samen in therapie te gaan en te kijken waar de eventuele verbeterpunten zitten.
Ook ik ben trouwens een ervaringsdeskundige, ik leefde samen met iemand die chronisch vreemdging en die het nooit vertelde maar waar ik dan zelf heel lullig achter moest gaan komen. Geen kruid tegen gewassen, tegen die drang om met de tampeloeris te zwaaien en ik ging er helemaal kapot aan.
Ik vind zelf dat er gradaties zijn in vreemdgaan. Niet in het hoe erg qua pijn e.d. maar wel in hoe herstelbaar of in hoe onherstelbaar. Voor veel mensen is vreemdgaan simpelweg vreemdgaan en dan klaar maar ik kijk daar anders tegenaan. Ik vind dat er ook in bij zoiets heftigs als je partner bedriegen grijs zit tussen het zwart en wit, ook al is en blijft het iets wat bijna altijd veel pijn, ellende en vooral heel veel vragen en onzekerheid met zich meebrengt.
Ik zou als ik jou was benieuwd zijn naar het waarom van vertellen inderdaad, zoals Meds al aangeeft, was hij bang dat hij er anders mee door zou gaan? Had hij jouw verdriet en afgrijzen nodig om terug op aarde te komen en de realiteit te zien? Kan hij er uberhaupt niet tegen om geheimen voor jou te hebben? Dat soort dingen zou ik willen weten.
Er is maar een manier om er achter te komen of jullie relatie dit gaat overleven en dat is doorleven en de tijd haar werk laten doen. Nu geen beslissingen nemen, dat kan over een paar maanden ook nog. Veel mensen die in eerste instantie wegrennen bij een vreemdgaande partner keren na verloop van tijd terug omdat de pijn van het uit elkaar zijn niet opweegt tegen het verdriet van het bedrog. Maar ook daar kan men dan na verloop weer van terugkomen en dan strandt een relatie alsnog. Gewoon omdat je het niet meteen kunt zeggen wat de gevolgen op de langere termijn zijn.
Wat een situatie als dit nodig heeft is vooral tijd. Tijd zal alles duidelijk maken. Neem die tijd dus vooral en kijk er niet van op als je over drie maanden heel anders tegen de zaak aankijkt als nu.
Heel veel sterkte meid.....
(f)
anoniem_12394 wijzigde dit bericht op 19-02-2009 02:48
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
donderdag 19 februari 2009 om 09:27
Hij heeft het voornamelijk verteld omdat hij het heel moeilijk vind om te liegen. Ik weet het, hij heeft maanden gelogen dus neem ik met deze reden niet echt genoegen. Ik denk dat het ook meespeelt dat hij nu ik het weet zeker weet dat het echt over is. Dat hij te zwak was om gewoon met haar te blijven werken en dan net te doen of er niets gebeurt was. Ook denk ik dat hij bang was dat hij toch weer voor haar zou zwichten, zij liet hem niet los. Nu trouwens nog steeds niet, blijft SMSen. Ik heb haar opgebeld en gezegd dat ze moest kappen. O ze vindt het zo erg en ik moet niet vergeten dat zij ook in de shit zit blablabla. Ik moest weten hoe een fantastische man ik heb(nou lekker fantastisch) en dat hij nooit iets kwaads over mij had gezegd. Alsof ik me daar beter door gaat voelen.
Dat zijn baas het weet is omdat wij hem dat verteld hebben. Voor de rest weet niemand het op zijn werk.
Haar man weet het ook en zij gaan wel uitelkaar. Dit komt denk ik vooral omdat hun huwelijk al niet best was. Haar man heeft een paar keer een vermoeden gehad en dit heeft ze altijd glashard ontkent. Dit hoorde ik trouwens pas later.
Ik weet zeker(klinkt misschien heel naief) Dat al had ik ook maar een klein beetje een vermoeden gehad en hem er op de een of andere manier mee geconfronteerd dan had hij bekent.
Dan was hij doorgeslagen en had alles eruit gegooit.
Over een keer vreemd gaan is blijvend vreemdgaan. Ik denk het niet. Als ik zie hoe hij hier ook kapot van is, hoe hij reageert en worstelt met alles denk ik dat hij zich een eventuele volgende keer wel bedenkt. Maar aan de andere kant. Ik zeg nooit meer , nooit. Daar heb ik wel van geleerd.
Dat zijn baas het weet is omdat wij hem dat verteld hebben. Voor de rest weet niemand het op zijn werk.
Haar man weet het ook en zij gaan wel uitelkaar. Dit komt denk ik vooral omdat hun huwelijk al niet best was. Haar man heeft een paar keer een vermoeden gehad en dit heeft ze altijd glashard ontkent. Dit hoorde ik trouwens pas later.
Ik weet zeker(klinkt misschien heel naief) Dat al had ik ook maar een klein beetje een vermoeden gehad en hem er op de een of andere manier mee geconfronteerd dan had hij bekent.
Dan was hij doorgeslagen en had alles eruit gegooit.
Over een keer vreemd gaan is blijvend vreemdgaan. Ik denk het niet. Als ik zie hoe hij hier ook kapot van is, hoe hij reageert en worstelt met alles denk ik dat hij zich een eventuele volgende keer wel bedenkt. Maar aan de andere kant. Ik zeg nooit meer , nooit. Daar heb ik wel van geleerd.