
mijn man ging vreemd
dinsdag 17 februari 2009 om 15:13
Ik ben 17 jaar getrouwd en weet sinds een maand dat mijn man een relatie heeft gehad met een collega. Met alles erop en eraan. Hij heeft het me zelf verteld en wil met mij verder. Ik had dit nooit zien aankomen, we hadden een goed huwelijk, de seks was goed en op alle fronten klikte het. Ik kan maar niet begrijpen hoe dit heeft kunnen gebeuren. ook hij kan hier geen uitleg over geven, snapt het zelf ook niet zegt dat ie van mij houd en altijd gedaan heeft. Zij heeft nooit echt iets voor hem betekent. Maar ja toch heeft hij een aantal maanden een relatie gehad.Ik hou nog steeds van hem en wordt heen en weer geslingert tussen samen verder en uitelkaar gaan. We hebben nu al een maand de meest heftige gesprekken .ik ben boos, verdrietig, helemaal kapot. Het rare is dat we er ook samen heel goed over kunnen praten. Ook andere dingen worden ineens besproken. Er zijn momenten dat het lijkt of onze band nog hegter is, maar op andere momenten ben ik zo kapot dat het me allemaal niet zo veel meer kan schelen en wil dan alleen verder. Ik zie dat mijn man er ook kapot van is. We komen niet aan slaap toe en zijn beide al heel wat kilo's afgevallen. Ik wil wat we hebben ook nioet opgeven. We hebben 3 kinderen die hier niets van weten.
Ik zou graag horen wat jullie hier van vinden en of er mensen zijn die dit ook hebben meegemmakt en het toch samen hebben gered.
Ik zou graag horen wat jullie hier van vinden en of er mensen zijn die dit ook hebben meegemmakt en het toch samen hebben gered.
dinsdag 17 februari 2009 om 16:26
Mijn 2 centen:
- Bianca zegt zinnige dingen
- Ik hóór een soort van de overtuigingskracht in de post van Rosie. Als ik met zo iemand (ja, Rosie, je moet er even aan geloven voor het voorbeeldje ) een relatie zou hebben, en zo iemand zou mij in oprechtheid vertellen hoe dit had kunnen gebeuren en zo iemand zou mij de ruimte geven hier op mijn manier mee om te gaan en er samen uit te komen..... zo iemand zou ik direct een tweede kans geven.
- Bianca zegt zinnige dingen
- Ik hóór een soort van de overtuigingskracht in de post van Rosie. Als ik met zo iemand (ja, Rosie, je moet er even aan geloven voor het voorbeeldje ) een relatie zou hebben, en zo iemand zou mij in oprechtheid vertellen hoe dit had kunnen gebeuren en zo iemand zou mij de ruimte geven hier op mijn manier mee om te gaan en er samen uit te komen..... zo iemand zou ik direct een tweede kans geven.
dinsdag 17 februari 2009 om 16:28
quote:roos71 schreef op 17 februari 2009 @ 16:03:
Tja, RosieRo ik heb het nog nooit gedaan, maar heb 2 relaties gehad waarvan er werd vreemdgegaan. En telkens werd er beloofd het nooit meer te doen en het gebeurde toch weer steeds..
En daarom zeg ik vanaf nu, als mijn man een keer vreemdgaat is het over voor mij,al ben ik 30 jaar met hem samen.
Ik heb genoeg ellende gehad ivm vreemdgaan en wil dit niet meer!
snap ik heel goed.
ik beloof het niet aan mijn partner maar ik weet het gewoon voor mezelf.
Tja, RosieRo ik heb het nog nooit gedaan, maar heb 2 relaties gehad waarvan er werd vreemdgegaan. En telkens werd er beloofd het nooit meer te doen en het gebeurde toch weer steeds..
En daarom zeg ik vanaf nu, als mijn man een keer vreemdgaat is het over voor mij,al ben ik 30 jaar met hem samen.
Ik heb genoeg ellende gehad ivm vreemdgaan en wil dit niet meer!
snap ik heel goed.
ik beloof het niet aan mijn partner maar ik weet het gewoon voor mezelf.
dinsdag 17 februari 2009 om 16:29
quote:Spinster schreef op 17 februari 2009 @ 16:26:
Mijn 2 centen:
- Bianca zegt zinnige dingen
- Ik hóór een soort van de overtuigingskracht in de post van Rosie. Als ik met zo iemand (ja, Rosie, je moet er even aan geloven voor het voorbeeldje ) een relatie zou hebben, en zo iemand zou mij in oprechtheid vertellen hoe dit had kunnen gebeuren en zo iemand zou mij de ruimte geven hier op mijn manier mee om te gaan en er samen uit te komen..... zo iemand zou ik direct een tweede kans geven.fijn spin, dat je het nog met me wil proberen we komen er wel uit!
Mijn 2 centen:
- Bianca zegt zinnige dingen
- Ik hóór een soort van de overtuigingskracht in de post van Rosie. Als ik met zo iemand (ja, Rosie, je moet er even aan geloven voor het voorbeeldje ) een relatie zou hebben, en zo iemand zou mij in oprechtheid vertellen hoe dit had kunnen gebeuren en zo iemand zou mij de ruimte geven hier op mijn manier mee om te gaan en er samen uit te komen..... zo iemand zou ik direct een tweede kans geven.fijn spin, dat je het nog met me wil proberen we komen er wel uit!
dinsdag 17 februari 2009 om 16:30
quote:Kapara schreef op 17 februari 2009 @ 15:53:
[...]
Knap?? Knap?? Hij kon niet meer leven met zijn schuldgevoelens en nu maakt hij het leven van de vrouw waar hij zoveel van zegt te houden EEN LIVING HELL! Knap hoor...Beter dan wanneer ze er via via achter moet komen en er achter komt dat haar man het al die tijd verzwegen heeft!
[...]
Knap?? Knap?? Hij kon niet meer leven met zijn schuldgevoelens en nu maakt hij het leven van de vrouw waar hij zoveel van zegt te houden EEN LIVING HELL! Knap hoor...Beter dan wanneer ze er via via achter moet komen en er achter komt dat haar man het al die tijd verzwegen heeft!
dinsdag 17 februari 2009 om 16:49
Ja, waarom heeft hij niet gewoon zijn mond gehouden als hij toch niets meer zinnigs uit kan brengen dan, ik weet niet waarom ik het gedaan heb, geef niks om haar, het is voorbij, het stelde niks voor....
Een aantal maanden lang heeft hij wel iets met haar gehad, toen geen noodzaak gehad om maar iets te vertellen en nu ineens wel?
Waarom eigenlijk?
Wat is het belang van hem om het jou toch te vertellen en te verwachten dat jij begrip zou hebben, jullie relatie er sterker op zou worden etc etc.
Ergens klopt er hier iets niet.....
Alles was goed in jullie relatie en toch ging hij vreemd. Niet alleen dat, jij had niks in de gaten. De relatie ging voorbij en op een bepaald moment heeft hij het je toch verteld. Was er sprake van een SOA? Zwangerschap? Dreiging van andere partner om te gaan praten met jouw vrouw?
Er is een gezegde over vreemdgangers. Of ze bekennen in een relatief korte tijd na het gebeuren of ze zwijgen voor altijd... richting hun partner (tenzij er sprake is van SOA, zwangerschap, dreiging etc).
Waarom jou kwellen met zijn vreemdgaan terwijl hij gewoon wil dat alles bij het oude blijft? Kijk liegen erover heeft hij al heel lang gedaan en doet hij misschien nog wel.
Een aantal maanden lang heeft hij wel iets met haar gehad, toen geen noodzaak gehad om maar iets te vertellen en nu ineens wel?
Waarom eigenlijk?
Wat is het belang van hem om het jou toch te vertellen en te verwachten dat jij begrip zou hebben, jullie relatie er sterker op zou worden etc etc.
Ergens klopt er hier iets niet.....
Alles was goed in jullie relatie en toch ging hij vreemd. Niet alleen dat, jij had niks in de gaten. De relatie ging voorbij en op een bepaald moment heeft hij het je toch verteld. Was er sprake van een SOA? Zwangerschap? Dreiging van andere partner om te gaan praten met jouw vrouw?
Er is een gezegde over vreemdgangers. Of ze bekennen in een relatief korte tijd na het gebeuren of ze zwijgen voor altijd... richting hun partner (tenzij er sprake is van SOA, zwangerschap, dreiging etc).
Waarom jou kwellen met zijn vreemdgaan terwijl hij gewoon wil dat alles bij het oude blijft? Kijk liegen erover heeft hij al heel lang gedaan en doet hij misschien nog wel.
dinsdag 17 februari 2009 om 16:50
Zooo makkelijk, om van de zijlijn te roepen dat die man een lul is en dat ze hem moet dumpen. Als de wereld zo ééndimensionaal in elkaar zat waren we snel klaar.
Die man is geen lul, die man miste iets in zijn leven. Waarschijnlijk niet eens in zijn relatie maar gewoon in het algemeen. Hij houdt van zijn vrouw en wil verder met haar, daar heeft hij waarschijnlijk nooit aan getwijfeld.
Zij is (begrijpelijk) compleet over de rooie, maar houdt ook nog van hem en wil ook eigenlijk niet uit elkaar maar het doet zoveel pijn dat ze het even helemaal niet meer weet (verwoord ik het zo goed?). Het vertrouwen is weg en ze is gewoon verdrietig.
Je weet pas wat je zelf zou doen als je je in een vergelijkbare situatie bevindt (17 jaar lang een goed huwelijk, een paar jonge kinderen en veel liefde).
Die man is geen lul, die man miste iets in zijn leven. Waarschijnlijk niet eens in zijn relatie maar gewoon in het algemeen. Hij houdt van zijn vrouw en wil verder met haar, daar heeft hij waarschijnlijk nooit aan getwijfeld.
Zij is (begrijpelijk) compleet over de rooie, maar houdt ook nog van hem en wil ook eigenlijk niet uit elkaar maar het doet zoveel pijn dat ze het even helemaal niet meer weet (verwoord ik het zo goed?). Het vertrouwen is weg en ze is gewoon verdrietig.
Je weet pas wat je zelf zou doen als je je in een vergelijkbare situatie bevindt (17 jaar lang een goed huwelijk, een paar jonge kinderen en veel liefde).
dinsdag 17 februari 2009 om 16:59
Je bent waarschijnlijk heel hard aan het proberen om je relatie terug te krijgen. Vaak zie je een (tijdelijke) opleving, zeker als er een ander in het spel is. De bedrogene gaat dan knokken om er voor te zorgen dat de man bij haar blijft. Maar uiteindelijk moet je toch aan het onvermijdelijke: namelijk jullie relatie is kapot, dat wat er was kan niet meer terug komen. Je vertrouwen is geknapt en je voelt je vies, miskend en bedrogen. De man met wie jij dacht samen te zijn bleek ineens iemand anders. Na die eerste "vecht"periode volgt een periode van rouw, verdriet en woede. De bedrieger is er dan wel klaar mee, en die heeft niet zo'n zin om een jaar na dato nog allemaal vragen over het hoe en het waarom af te leggen, en het zal hem ook gaan irriteren dat je hem nog steeds niet vertrouwt. Vaak zie je dat de relatie na een tijdje alsnog kapot gaat.
tips:
neem (fysieke) afstand, ga tijdelijk uit elkaar zodat jij kan nadenken wat jij wilt, en zodat je toekomt aan je verdriet. Neem de tijd om alles op te pakken en aan alle kanten te bekijken voordat je besluit dat je verder wilt.
zoek hulp in de vorm van een therapeut, dat kan een relatietherapeut zijn maar dat hoeft niet.
ga dingen doen voor jezelf, je moet ontdekken dat je naast je huwelijk ook nog een eigen persoon bent met eigen verlangens, hobbies en vrienden.
Tijd dus om op je eigen pootjes te gaan staan. En laat alles even los, als in de toekomst blijkt dat jullie relatie hier tegen bestand was dan zal dat wel blijken maar nu moet je echt alleen aan jezelf gaan denken
tips:
neem (fysieke) afstand, ga tijdelijk uit elkaar zodat jij kan nadenken wat jij wilt, en zodat je toekomt aan je verdriet. Neem de tijd om alles op te pakken en aan alle kanten te bekijken voordat je besluit dat je verder wilt.
zoek hulp in de vorm van een therapeut, dat kan een relatietherapeut zijn maar dat hoeft niet.
ga dingen doen voor jezelf, je moet ontdekken dat je naast je huwelijk ook nog een eigen persoon bent met eigen verlangens, hobbies en vrienden.
Tijd dus om op je eigen pootjes te gaan staan. En laat alles even los, als in de toekomst blijkt dat jullie relatie hier tegen bestand was dan zal dat wel blijken maar nu moet je echt alleen aan jezelf gaan denken
dinsdag 17 februari 2009 om 17:05

dinsdag 17 februari 2009 om 18:26
quote:Kapara schreef op 17 februari 2009 @ 15:23:
Waarom heeft ie het in GODSnaam verteld? JEZUS... Dat je dan mans genoeg bent om vreemd te gaan, wees dan ook mans genoeg om voor altijd met het schuldgevoel te dealen... LIVE WITH THE CONSEQUENTIONS OF YOUR ACTIONS!
Mijn mening hè?!Ik ben het helemaal niet met je eens..(ervaringsdeskundig laten we maar zeggen)... als ik het had geweten had ik betere keuzes kunnen maken!
Waarom heeft ie het in GODSnaam verteld? JEZUS... Dat je dan mans genoeg bent om vreemd te gaan, wees dan ook mans genoeg om voor altijd met het schuldgevoel te dealen... LIVE WITH THE CONSEQUENTIONS OF YOUR ACTIONS!
Mijn mening hè?!Ik ben het helemaal niet met je eens..(ervaringsdeskundig laten we maar zeggen)... als ik het had geweten had ik betere keuzes kunnen maken!
dinsdag 17 februari 2009 om 18:45
Ja Diaan ik heb dit ook meegemaakt (meerdere malen zelfs). Wij zijn er samen uit gekomen, maar het is zwaar geweest. Voor mij waren de kinderen en het feit dat we het eigenlijk goed hadden samen de motivatie om mijn man weer een kans te geven. Hij heeft die kans moeten verdienen en bewijzen en dat doet hij.
Belangrijk voor nu is om te zorgen dat jullie allebei rust krijgen want als je niet slaapt en eet dan draai je door. Stel vergaande beslissingen even uit.
Verder is het belangrijk als je verder met hem wilt dat je man wil onderzoeken waarom hij het gedaan heeft en erover wil praten. De reden kan heel goed buiten jullie relatie liggen.
Ik ben nu ruim twee jaar verder. Het blijft een pijnlijk lidteken maar wel een dat ik geaccepteerd heb.
Belangrijk voor nu is om te zorgen dat jullie allebei rust krijgen want als je niet slaapt en eet dan draai je door. Stel vergaande beslissingen even uit.
Verder is het belangrijk als je verder met hem wilt dat je man wil onderzoeken waarom hij het gedaan heeft en erover wil praten. De reden kan heel goed buiten jullie relatie liggen.
Ik ben nu ruim twee jaar verder. Het blijft een pijnlijk lidteken maar wel een dat ik geaccepteerd heb.
dinsdag 17 februari 2009 om 19:16
Ohw ik ben ook ervaringsdeskundige hoor... Ik praat echt niet zo uit de lucht. Het is zo dat door het te zeggen, en de vreemdganger van zijn schuldgevoel af is, maak je bij de persoon waar je het meest van houdt alles stuk. Als je dan vreemd gaat, zorg dan liever dat ze er nooit achter komt, wat niet weet wat niet deert... Als je echt niet met jezelf kan leven omdat je zo'n schuldgevoel hebt, wees dan man enough om er een punt achter te zetten en niet de ander kapot te maken! Weg zelfvertrouwen en welkom twijfels over alles wat je hebt gedacht dat de waarheid was. HELL
anoniem_69967 wijzigde dit bericht op 17-02-2009 19:17
Reden: stam+t ;)
Reden: stam+t ;)
% gewijzigd
dinsdag 17 februari 2009 om 19:18
Diaan, het eerste wat jij moet gaan doen is slapen, zorg goed voor jezelf, je hebt drie kinderen die je nodig hebben en dat is het allerbelangrijkste.
Je bent niks verloren, behalve een paar illusies, en wat kilo's (dat is misschien juist weer een prettig bijverschijnsel!), je man is er nog, hij houdt van je (zegt hij) en is niet van plan om weg te gaan. Dus in die zin is er niet veel veranderd.
Of het nog wat kan worden tussen jullie na het vreemdgaan van je man en of jij er nog wel zin in blijft houden is inderdaad de vraag. Je mag blij zijn dat hij het opgebiecht heeft omdat dit altijd nog te verkiezen is dan te leven op een leugen, die zich altijd op een bepaalde manier zal manifesteren op een nog schadelijker manier dan als het snel wordt opgebiecht, dus dat is dan weer meegenomen.
Er is dus een kans dat jullie er beiden beter uitkomen, er is ook een kans dat jullie uit elkaar gaan. Dat laatste is ook geen wereldschokkende ramp, dat valt allemaal te regelen.
Dus laat het los, ontspan, het is niet het einde van de wereld. Ga slapen, misschien even apart van je man omdat jullie anders weer nachten doorpraten. Dat helpt nu niet, je bent te moe, eerst uitrusten dat heeft de hoogste prioriteit nu.
.
Je bent niks verloren, behalve een paar illusies, en wat kilo's (dat is misschien juist weer een prettig bijverschijnsel!), je man is er nog, hij houdt van je (zegt hij) en is niet van plan om weg te gaan. Dus in die zin is er niet veel veranderd.
Of het nog wat kan worden tussen jullie na het vreemdgaan van je man en of jij er nog wel zin in blijft houden is inderdaad de vraag. Je mag blij zijn dat hij het opgebiecht heeft omdat dit altijd nog te verkiezen is dan te leven op een leugen, die zich altijd op een bepaalde manier zal manifesteren op een nog schadelijker manier dan als het snel wordt opgebiecht, dus dat is dan weer meegenomen.
Er is dus een kans dat jullie er beiden beter uitkomen, er is ook een kans dat jullie uit elkaar gaan. Dat laatste is ook geen wereldschokkende ramp, dat valt allemaal te regelen.
Dus laat het los, ontspan, het is niet het einde van de wereld. Ga slapen, misschien even apart van je man omdat jullie anders weer nachten doorpraten. Dat helpt nu niet, je bent te moe, eerst uitrusten dat heeft de hoogste prioriteit nu.
.
dinsdag 17 februari 2009 om 19:49
Wauw.. wat een souffléé zeg, die man. Dat hij het vertelt, terwijl de relatie al verbroken was en hij zelf al besloten had met wie hij verder wil.
Het enige dat hij doet, is TO nu zijn schuldgevoelens aansmeren en haar daardoor ongelooflijk veel pijn doen. Wat heeft dat in godsnaam voor zin? In plaats van één (terecht) zitten er nu twee (geheel onterecht) met een rotgevoel. Bah.
Het enige dat hij doet, is TO nu zijn schuldgevoelens aansmeren en haar daardoor ongelooflijk veel pijn doen. Wat heeft dat in godsnaam voor zin? In plaats van één (terecht) zitten er nu twee (geheel onterecht) met een rotgevoel. Bah.
anoniem_75636 wijzigde dit bericht op 17-02-2009 19:49
Reden: voutje
Reden: voutje
% gewijzigd
dinsdag 17 februari 2009 om 21:04
Wat ontzettend heftig! Na 17 jaar samen.
Heeft hij jou het direct verteld nadat het afgelopen was? En hoe lang duurde t nou precies?
Ik denk dat jouw man voor zichzelf echt wel weet waarom hij het gedaan heeft. Dat is heel belangrijk ook. Hoe kan hij het in de toekomst voorkomen als hij t zogenaamd niet zou weten? En het hoeft helemaal niet iets dieps te betekenen. Het was waarschijnlijk heel spannend, en het ging misschien niet eens om die vrouw zelf maar om weer even het gevoel van "verliefdheid", en de spanning, hoe oppervlakkig ook te ervaren.
Ik vind eerlijkheid in een relatie heel belangrijk, maar in jouw situatie vraag ik me af: wat is eerlijkheid? Het wel of niet vertellen?
Veel sterkte!
Heeft hij jou het direct verteld nadat het afgelopen was? En hoe lang duurde t nou precies?
Ik denk dat jouw man voor zichzelf echt wel weet waarom hij het gedaan heeft. Dat is heel belangrijk ook. Hoe kan hij het in de toekomst voorkomen als hij t zogenaamd niet zou weten? En het hoeft helemaal niet iets dieps te betekenen. Het was waarschijnlijk heel spannend, en het ging misschien niet eens om die vrouw zelf maar om weer even het gevoel van "verliefdheid", en de spanning, hoe oppervlakkig ook te ervaren.
Ik vind eerlijkheid in een relatie heel belangrijk, maar in jouw situatie vraag ik me af: wat is eerlijkheid? Het wel of niet vertellen?
Veel sterkte!
dinsdag 17 februari 2009 om 21:16
Dat hij er kapot van is, geloof ik niet.
Hij koos er zelf voor.
Hij is misschien kapot van de situatie nu, maar niet van het wippen. (of juist wel
Als het vertrouwen eenmaal kapot is...
Ik weet 1 ding:
Alles is de 1e x het zwaarst.
Je partner bedriegen, een klap geven.
De keren daarna gaan veel makkelijker......
Hij koos er zelf voor.
Hij is misschien kapot van de situatie nu, maar niet van het wippen. (of juist wel

Als het vertrouwen eenmaal kapot is...
Ik weet 1 ding:
Alles is de 1e x het zwaarst.
Je partner bedriegen, een klap geven.
De keren daarna gaan veel makkelijker......
woensdag 18 februari 2009 om 09:27
diaane hier hetzelfde hoor.
een relatie van 14 jaar en 2 kinderen.
dik 13 jaar hadden we een goeie relatie,mankeerde niks aan.
helaas veel erge dingen meegemaakt,waardoor we de weg kwijtraakten..hij overspannen,hoop verdriet en reageerde zich af op mij en de kinderen.
hierdoor sloot ik me ook weer af voor hem enz enz.
toen zijn vader na alles ook nog eens op sterven lag,was het dalletje compleet.
hij trof een collega die hetzelfde meemaakte als hem,dus eindelijk een praatmaatje.
dit heeft hij ook eerlijk tegen mij gezegd..maar door zoiets groei je toch na elkaar toe,en bij mij raakte hij niks meer.
helaas is hij toen 2 keer achter mijn rug naar haar huis geweest,en met 1 keer seks.
ik wist gelijk dat er iets fout was.
hij durfde me niet meer aan te kijken of aan te raken..voelde zich ineens nog ellendiger en noem maar op.
toen het hoge woord eruit kwam,dan zak je zo in een put!
wat een ellende hebben we 2008 gehad bah!
kijk hoe het is gekomen weten we beide...
maar ohww wat was ik kappot en verdrietig..na een half jaar werd ik gek genoeg ineens weer kwaad op hem..
en nu na een dip periode zijn we bezig de brokstukken bijelkaar te vegen.
hij heeft hulp bij zijn overspannenheid,probeerd al die 7 begravenissen te verwerken(in half jaar tijd veel overleden) en nu onze relatie.
we houden van elkaar,maar het kost erg veel tijd,en nog moet ik helaas zeggen dat het vertrouwen er nog niet helemaal is.
en ja we zijn inmiddels bijna 9 maand verder.
we zullen zien hoe het gaat lopen..
maar het kan wel,er zijn genoeg bij wie het wel werkt.
alleen je relatie gaat wel veranderen en is niet meer zoals toen.
een relatie van 14 jaar en 2 kinderen.
dik 13 jaar hadden we een goeie relatie,mankeerde niks aan.
helaas veel erge dingen meegemaakt,waardoor we de weg kwijtraakten..hij overspannen,hoop verdriet en reageerde zich af op mij en de kinderen.
hierdoor sloot ik me ook weer af voor hem enz enz.
toen zijn vader na alles ook nog eens op sterven lag,was het dalletje compleet.
hij trof een collega die hetzelfde meemaakte als hem,dus eindelijk een praatmaatje.
dit heeft hij ook eerlijk tegen mij gezegd..maar door zoiets groei je toch na elkaar toe,en bij mij raakte hij niks meer.
helaas is hij toen 2 keer achter mijn rug naar haar huis geweest,en met 1 keer seks.
ik wist gelijk dat er iets fout was.
hij durfde me niet meer aan te kijken of aan te raken..voelde zich ineens nog ellendiger en noem maar op.
toen het hoge woord eruit kwam,dan zak je zo in een put!
wat een ellende hebben we 2008 gehad bah!
kijk hoe het is gekomen weten we beide...
maar ohww wat was ik kappot en verdrietig..na een half jaar werd ik gek genoeg ineens weer kwaad op hem..
en nu na een dip periode zijn we bezig de brokstukken bijelkaar te vegen.
hij heeft hulp bij zijn overspannenheid,probeerd al die 7 begravenissen te verwerken(in half jaar tijd veel overleden) en nu onze relatie.
we houden van elkaar,maar het kost erg veel tijd,en nog moet ik helaas zeggen dat het vertrouwen er nog niet helemaal is.
en ja we zijn inmiddels bijna 9 maand verder.
we zullen zien hoe het gaat lopen..
maar het kan wel,er zijn genoeg bij wie het wel werkt.
alleen je relatie gaat wel veranderen en is niet meer zoals toen.
woensdag 18 februari 2009 om 14:44
Blijven is denk ik vaak moeilijker dan weggaan. En iedereen die roept dat zij het nooit zou pikken heeft waarschijnlijk nooit zelf in die situatie gezeten (of juist heel vaak).
Helaas ook een ervaringsdeskundige hier aan het woord. Wij hebben (eind 2007) besloten door te gaan en er samen voor te vechten, maar het valt niet mee kan ik je zeggen. Na momenten van 'ik kan de hele wereld aan' opeens weer diepe dalen, erg moeilijk om mee om te gaan vind ik. Maar toch altijd nog blij dat we deze kant op zijn gegaan ipv uit elkaar gaan. Ook hier zijn kleine kinderen in het spel en dat maakt de stap toch nét even wat groter voor mijn gevoel. Ik ben blij dat we sámen van ze kunnen genieten.
Dat wil niet zeggen dat ik het soms nog steeds helemaal gehad heb met hem, maar gelukkig zijn dat steeds minder vaak voorkomende buien. De meeste dagen ben ik blij dat we er zo hard aan hebben gewerkt. Sterkte ermee.
Helaas ook een ervaringsdeskundige hier aan het woord. Wij hebben (eind 2007) besloten door te gaan en er samen voor te vechten, maar het valt niet mee kan ik je zeggen. Na momenten van 'ik kan de hele wereld aan' opeens weer diepe dalen, erg moeilijk om mee om te gaan vind ik. Maar toch altijd nog blij dat we deze kant op zijn gegaan ipv uit elkaar gaan. Ook hier zijn kleine kinderen in het spel en dat maakt de stap toch nét even wat groter voor mijn gevoel. Ik ben blij dat we sámen van ze kunnen genieten.
Dat wil niet zeggen dat ik het soms nog steeds helemaal gehad heb met hem, maar gelukkig zijn dat steeds minder vaak voorkomende buien. De meeste dagen ben ik blij dat we er zo hard aan hebben gewerkt. Sterkte ermee.
woensdag 18 februari 2009 om 15:57
Hier ook een ervaringsdeskundige...
Na 13 jaar geweldige relatie en 1 kind, besloot meneer ook op te biechten dat hij een "affaire" met zijn collega had. We hebben het opnieuw geprobeerd, maar na een maandje of 2 besloot ik ermee te kappen! Ik was wel gek zeg!! En achteraf een juiste beslissing, meneer had de relatie tijdens onze probeerfase doodleuk weer opgepakt.
Ik lees ontzettend veel herkenbare verhalen zeg....
En... hoi Kap!!!!!
Ik ben sinds eind oktober met mijn dochter in ons eigen huisje getrokken en sinds 4 dec, was de scheiding erdoor. En nu wil meneer mij terug....
Helaas, pindakaas... Voor mij is het een afgesloten hoofdstuk.
Je partner moet op dat moment alles op alles zetten om de relatie te redden, dus weg van dat mens. Dat betekent dus meestal; zij weg of hij weg bij het bedrijf!! Want zeg nou eerlijk.... als ze elkaar blijven zien, denk je nou echt dat ze allebei kunnen doen of er niets gebeurt is??
Mijn ex zegt dat hij toen weg had moeten gaan, dan had hij niet opnieuw iets met haar begonnen. Ik had het van hem verlangt maar hij deed het niet. Ik voelde aan alles dat hij zich niet voor 100% voor onze relatie aan het vechten was. En ik had dus gelijk!
Het gaat heel erg goed met mij (soms ook wel dipjes, maar wie heeft die niet?!?) en met mijn dochter (5 jaar) gaat het ook uitstekend..... Het kan dus ook goed verlopen, een scheiding met dit verhaal!! Ik zou echt niet kunnen samenleven met iemand die me zo bedrogen heeft.
Heel veel sterkte voor iedereen met dezelfde ervaring!!
Liefs,
Froep
Na 13 jaar geweldige relatie en 1 kind, besloot meneer ook op te biechten dat hij een "affaire" met zijn collega had. We hebben het opnieuw geprobeerd, maar na een maandje of 2 besloot ik ermee te kappen! Ik was wel gek zeg!! En achteraf een juiste beslissing, meneer had de relatie tijdens onze probeerfase doodleuk weer opgepakt.
Ik lees ontzettend veel herkenbare verhalen zeg....
En... hoi Kap!!!!!
Ik ben sinds eind oktober met mijn dochter in ons eigen huisje getrokken en sinds 4 dec, was de scheiding erdoor. En nu wil meneer mij terug....
Helaas, pindakaas... Voor mij is het een afgesloten hoofdstuk.
Je partner moet op dat moment alles op alles zetten om de relatie te redden, dus weg van dat mens. Dat betekent dus meestal; zij weg of hij weg bij het bedrijf!! Want zeg nou eerlijk.... als ze elkaar blijven zien, denk je nou echt dat ze allebei kunnen doen of er niets gebeurt is??
Mijn ex zegt dat hij toen weg had moeten gaan, dan had hij niet opnieuw iets met haar begonnen. Ik had het van hem verlangt maar hij deed het niet. Ik voelde aan alles dat hij zich niet voor 100% voor onze relatie aan het vechten was. En ik had dus gelijk!
Het gaat heel erg goed met mij (soms ook wel dipjes, maar wie heeft die niet?!?) en met mijn dochter (5 jaar) gaat het ook uitstekend..... Het kan dus ook goed verlopen, een scheiding met dit verhaal!! Ik zou echt niet kunnen samenleven met iemand die me zo bedrogen heeft.
Heel veel sterkte voor iedereen met dezelfde ervaring!!
Liefs,
Froep
woensdag 18 februari 2009 om 17:55
Hier ook een ervaringsdeskundige, helaas....Ook ik heb er voor gekozen de relatie nog een kans te geven. Mijn vriend doet er alles aan om deze 2e kans te laten slagen en probeert op alle mogelijke manieren het vertrouwen van mij terug te krijgen, maar dit valt natuurlijk niet mee.
Wat ik wel opvallend vind, net als een paar anderen, is dat je man niet kan aangeven waarom hij is vreemdgegaan. Mijn vriend en ik weten waar het mis is gegaan en nu weten we dus ook waar we aan moeten werken samen. Onze relatie is op bepaalde punten zeker beter geworden dan daarvoor.
Wat ik wel opvallend vind, net als een paar anderen, is dat je man niet kan aangeven waarom hij is vreemdgegaan. Mijn vriend en ik weten waar het mis is gegaan en nu weten we dus ook waar we aan moeten werken samen. Onze relatie is op bepaalde punten zeker beter geworden dan daarvoor.
woensdag 18 februari 2009 om 20:44
Bedankt voor alle reakties. Heel veel verhalen zijn zo herkenbaar. Mijn man en ik praten er heel veel over, soms op een rustige manier en soms kan ik alleen maar boos zijn en met verwijten komen.
De relatie is onstaan doordat mijn man een soort van vertrouwens persoon was voor zijn collega. Zij zat in de shit thuis, geen goed huwelijk, man die weinig aandacht voor haar en haar kind had. Ze hemelde hem altijd op, hij was zo'n goede vader, deed zulke leuke dingen met zijn vrouw, zag er leuk uit enz enz. Ik denk dat hij zich daardoor erg gestreeld voelde en daardoor open stond voor haar. Het feit blijft dat hij er volledig in meeging, dus ook helemaal schuldig is alleen kan ik wel een beetje troost|hoop putten uit het feit dat alle geheime ontmoetingen, kussen enz van haar uit kwamen. Ik weet dat dit niets veranderd aan het feit dat hij erin meeging. Hij zei tenslotte geen nee!!
Zijn baas is op de hoogte en hij werkt nu op de dagen dat zij werkt bij een ander bedrijf. Gelukkig was die mogenlijkheid daar. Want dat ze ooit nog samen zullen werken daar is geen sprake van. Wil hij zelf ook niet.
Vandaag zijn we bij de huisarts geweest en gaan inderdaad
professionele hulp zoeken. Dit gesprek met de arts luchte al op.
Voorlopig blijven we er voor knokken.
Dat van als mijn man vreemdgaat schop ik hem eruit heb ik trouwens ook altijd geroepen!
De relatie is onstaan doordat mijn man een soort van vertrouwens persoon was voor zijn collega. Zij zat in de shit thuis, geen goed huwelijk, man die weinig aandacht voor haar en haar kind had. Ze hemelde hem altijd op, hij was zo'n goede vader, deed zulke leuke dingen met zijn vrouw, zag er leuk uit enz enz. Ik denk dat hij zich daardoor erg gestreeld voelde en daardoor open stond voor haar. Het feit blijft dat hij er volledig in meeging, dus ook helemaal schuldig is alleen kan ik wel een beetje troost|hoop putten uit het feit dat alle geheime ontmoetingen, kussen enz van haar uit kwamen. Ik weet dat dit niets veranderd aan het feit dat hij erin meeging. Hij zei tenslotte geen nee!!
Zijn baas is op de hoogte en hij werkt nu op de dagen dat zij werkt bij een ander bedrijf. Gelukkig was die mogenlijkheid daar. Want dat ze ooit nog samen zullen werken daar is geen sprake van. Wil hij zelf ook niet.
Vandaag zijn we bij de huisarts geweest en gaan inderdaad
professionele hulp zoeken. Dit gesprek met de arts luchte al op.
Voorlopig blijven we er voor knokken.
Dat van als mijn man vreemdgaat schop ik hem eruit heb ik trouwens ook altijd geroepen!