Relaties
alle pijlers
mijn vader is een alcoholist aan het worden
maandag 15 december 2008 om 10:10
Ik heb lang getwijfeld, maar ik open er toch een topic over in de hoop dat er mensen zijn die in een vergelijkbare situatie zitten. Het gaat over mijn vader. Mijn vader is altijd al een moeilijke en gesloten man geweest. Hij denkt ook heel negatief (vb: ik doe secretaresseopleiding, reactie vader 'veel te hoog gegrepen en zo zijn er wel meer voorbeelden). Sinds ie met pensioen is neemt zijn alcoholconsumptie extreme vormen aan. Ik had (naief als ik was) afgelopen donderdag een fles jenever gehaald (was toevallig bij hem). Ben ik zaterdag bij mijn ouders, blijkt die fles al leeg te zijn. Hij zit om tien uur 's morgens al aan het bier en dat gaat zo'n beetje de hele dag door. Hij klaagt over een droge mond 's morgens en ik zie zijn handen trillen. Mijn ouders hebben nu mijn broer (25) in huis omdat mijn broer, na 4 jaar varen, weer naar school gaat. Daar zit mijn vader heel erg mee, hij vindt dat mijn broer de deur uit moet, terwijl mijn moeder vindt dat ie, zolang ie nog niet klaar is met leren (duurt ongeveer 2 jaar) thuis moet blijven omdat ze bang is dat ie het in zijn eentje niet redt. Mijn broer is ook niet een van de makkelijksten. Het is dus regelmatig ruzie in de keet omdat mijn vader iets heeft gezegd wat mijn broer niet bevalt. Ondertussen is mijn moeder helemaal klaar met het gedrag van mijn vader; hij praat nergens over, wil niks en heeft ook nergens zin in. Ze wil dus bij hem weg. Moet erbij zeggen dat mijn moeder ook altijd op mijn vader aan het katten is. Ik weet dat het mijn zaken niet zijn, maar toch vreet het aan me. Mijn ouders zijn bijna 39 jaar getrouwd. Waarom kunnen die mensen niet normaal met elkaar onder 1 dak wonen en waarom wordt er niet gepraat. Vooral dat laatste schijnt enorm moeilijk te zijn
(ik wilde het ook even van me afschrijven)
(ik wilde het ook even van me afschrijven)
zondag 21 december 2008 om 13:50
Traincha, heel veel sterkte en ook zo'n knuffelding (weet niet hoe het werkt). Zonder nog een triest verhaal erbij te leggen, ik ben ook bij een alcoholist opgegroeid. Heel lang niet in de gaten gehad dat dat zo was (ik dacht dat alle moeders s'middags sherry dronken). Ik kan je maar 1 ding vertellen, het is niet jouw schuld en je kunt er niets aan doen. Je ouders zijn volwassen en je moeder gaat liever voor de blikschade dan voor het total loss (om maar eens een analogie te noemen). Al je pogingen om je vader vlot te trekken zullen mislukken als hij zelf niet wil zien dat er een probleem is en dat wil hij niet. Van alle verslavingen is wmb de alcohol de gemeenste sluiper, iemand kan heel lang functioneren voordat het omslagpunt komt, als dat komt gaat het zo snel dat je denkt dat je ziende blind bent geweest. Zorg voor jezelf, sta klaar als er iets fout gaat en als je in een situatie bent die niet prettig is, vertrek dan, dit zijn de consequenties van zijn gedrag. Mijn moeder mocht mijn babies ook nooit vasthouden, dat wilde ik niet riskeren. heb dat ook gewoon gezegd, hoe hard het ook was. Nogmaals, sterkte en wijsheid.
