Militair als partner?

30-11-2006 19:23 1944 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!



Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.

Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
Hey Daisy,



Je mag best je gal spuwen, het klinkt ook niet makkelijk; jij in je eentje met je meisje.



Misschien dat je het eens moet omdraaien naar hem toe: hoezo jij hem niet steunen? Hij steunt jou niet!!

En ik weet dat defensie echt een drama is qua plannen omgooien en dat hij er waarschijnlijk vaak ook niks mee kan. Maar hij maakt er nu alleen jouw probleem van, terwijl dit wel zijn dochtertje betreft.



Nog 1 week volhouden, dan heb je hem lekker 6 weken voor jezelf :-). En praat er met hem over, laat hem jouw kant van het verhaal begrijpen (oef, sterkte, tis een man ).
Alle reacties Link kopieren
@ hevig, hoe bedoel je een pakketje krijgen? Je partner zit in het buitenland, op uitzending dus, en vanuit daar zou je een pakketje krijgen?

Hij kan daar gewoon gratis tot 2 kg een pakketje afgeven bij het postkantoortje daar, en dan wordt dat met de postbode bij jouw thuis afgeleverd, samen met de normale tpg post zeg maar. Kost niets.

Hij moet er wel een CN22 sticker op doen, maar dat weten ze daar ook wel, een groene sticker voor de douane is dat.
Alle reacties Link kopieren
Dorus,

Bedankt voor je antwoord. Het is niet echt mijn partner die op uitzending is, maar wel iemand die ik ken en op dit moment als militair in Irak is.

Hij wilde een pakketje sturen, maar dat zou nogal ingewikkeld gaan en toen vroeg ik me af of dat echt zo moeilijk zou zijn om een pakketje te sturen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Goed dat ik dit forum heb gevonden; fijn om jullie ervaringen te lezen! Een tijdje geleden heb ik een leuke jongen ontmoet, die ook militair is. Laat ik voorop stellen dat het nog héél pril is allemaal, hij net uit een lange relatie komt en ik (nog) niet weet hoe hij precies over 'ons' denkt (moet ik hem binnenkort misschien maar eens vragen ;)). Nu zit ik - net als velen van jullie - met het 'probleem' dat hij maar steeds op oefening is en ik hem inmiddels al lange tijd niet heb kunnen zien. Ik hoor dan maar heel weinig van hem en weet niet goed hoe ik me nu naar hem toe op moet stellen. Ik wil me niet opdringen of hem ter verantwoording roepen, maar ik er wordt wel van me verlangd dat ik me steeds maar aan hem aanpas en ik ben eigenlijk stiekem bang dat het contact op deze manier verwatert... iets dat ik heel jammer zou vinden. Misschien hebben jullie nog adviezen voor me ;)?
Alle reacties Link kopieren
Heb ik wel.. zelfde situatie gezeten.. heb je toegevoegd als vriend!



anders kan je me even een email sturen op



ambidextrousvigor[@]live.nl



Even de haakjes weghalen:)
Alle reacties Link kopieren
Hoi mvz en Tirusha



Ik zit ook in dezelfde situatie... hebben jullie msn?



brownpearl@hotmail.com



Groetjes
Alle reacties Link kopieren
quote:Daisy82 schreef op 25 april 2010 @ 00:42:

Maar defensie is gewoon geen rozengeur en maneschijn. Het heeft ook wel zijn voordelen.

LiefsBeste Daisy... mijn zoon zit middenin een procedure bij de landmacht. Wat zijn de voordelen van het werken bij Defensie, in jouw ogen?
Alle reacties Link kopieren
Daisy



Ik vind je verhaal ronduit mooi, eerlijk, rechtuit, rechtvaardig en uiterst moedig...!!!



Ik zit aan het 'begin' van jou verhaal maar zie me ook in die richting gaan...



Ik wil niet alleen achterblijven met alle verantwoordelijkheid terwijl manlief zich lekker aan het amuseren is met de maatjes en slaapt als hij thuiskomt...

Maar langs de andere kant... veel tijd voor jezelf en het altijd fijn om elkaar terug te zien...



Pf ik weet het niet meer...



Is het; op lange termijn dan, verstandig om door te zetten?



Groetjes
Alle reacties Link kopieren
Ikzelf werk bij defensie (bij de luchtmacht) en heb een partner.

Ik heb enorm spijt dat ik dat gedaan heb, niet dat ik ooit weg moet ofzo maar het is een totaal andere wereld, ik voel me meer thuis in de 'gewone wereld' om het zo maar even te noemen.



Kortom, ik zit nu letterlijk mn contract uit te zitten.

(Je tekent nl voor een paar jaartjes.)

Ik probeer zo veel mogelijk leuk om te gaan met collega's,

want time flies when you have fun zal ik maar zeggen.
.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sem292 schreef op 02 juni 2010 @ 14:08:

Ikzelf werk bij defensie (bij de luchtmacht) en heb een partner.

Ik heb enorm spijt dat ik dat gedaan heb, niet dat ik ooit weg moet ofzo maar het is een totaal andere wereld, ik voel me meer thuis in de 'gewone wereld' om het zo maar even te noemen.



Kortom, ik zit nu letterlijk mn contract uit te zitten.

(Je tekent nl voor een paar jaartjes.)

Ik probeer zo veel mogelijk leuk om te gaan met collega's,

want time flies when you have fun zal ik maar zeggen.





Heb je een nadiencontract?

Zo ja, hoeveel jaar?

Er zijn manieren om weg te komen.
Geen bijzonderheden
Alle reacties Link kopieren
Sem292



Heel leuk om een vrouwenstem vanuit Defensie te mogen horen! )



Aangezien jij een heel goed beeld hebt van het reizen en zeilen binnen de peolotons (en wat voor ons buitenstaanders een heeeel groot vraagteken is!!) kun je ons een idee geven hoe de militairen daar tegenover hun partners staan en wat de slaagkansen zijn? voordelen/nadelen?



Thuisblijvers moeten steunen en altijd blij zijn met een heel klein beetje contact en een partner enkel in het weekend.. is dit vanzelfspreken? Hoe moeten/zouden wij daarmee omgaan dan? Wordt er niet geprofiteerd van onze goedheid? Welke lijn zouden we moeten trekken?



Superhard uitkijkend naar je antwoord ))
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een vrouwenstem hoor



Alleen ben ik dan burger binnen mindef. Mijn man is militair.
Geen bijzonderheden
Alle reacties Link kopieren
Hoi Jasmijn!



oops sorry my mistake :p



Jij zit dan middenin dit militairwereldje als burger? Kun jij je visie dan geven op relaties met militairen en hoe wij als thuisblijvers er best mee moeten omgaan?
Kan je vertellen dat het leven met een militair niet makkelijk is. Vaak oefeningen, niet zomaar elke dag thuis en weinig ruimte voor een sociaal leven naast je partner/gezin.



Zeker tegen uitzendingen blijken (iig bleken) de meeste relaties niet bestand. Las hier eerder dat 80% van de relaties stuk gingen en dat kan ik wel beamen. Van de vrouwen op uitzendingen gingen de meesten vreemd. Niet vreemd als je zo lang van huis bent en zo intens moet samenwerken en samenleven met elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor het antwoord Earthymatters.



En ook bedankt voor de eerlijkheid - is hard maar eigenlijk wel het antwoord op mn vraag... tis allemaal nu wel heel duidelijk voor mij geworden. Ik weet wat me te doen staat.



Groetjes
quote:brownpearl schreef op 03 juni 2010 @ 09:48:

Bedankt voor het antwoord Earthymatters.



En ook bedankt voor de eerlijkheid - is hard maar eigenlijk wel het antwoord op mn vraag... tis allemaal nu wel heel duidelijk voor mij geworden. Ik weet wat me te doen staat. Geen dank.

Hoop wel dat je bij je conclusie in ieder geval ook alle andere antwoorden in dit topic hebt gelezen. Verder zijn er natuurlijk ook "genoeg" relaties die wel bestand zijn tegen het fenomeen 'militair' (die heb ik ook gezien), maar die relaties liepen vaak al voordat hij militair werd.
Alle reacties Link kopieren
Earthlymatters, naast de 'vreemdgaande' militaire vrouwen, hoe staan de militaire mannen eigenlijk tegenover hun relaties in het algemeen?
Dat hangt van het soort militair af. Een militair voor onbepaalde tijd zal vaak (onder) officier zijn en zijn leven zo inrichten dat een gezin mogelijk is (bijv. dichtbij de kazerne wonen, zodat er vaak thuisgekomen kan worden, of kinderen nemen, zodat je vaker uitzendingen mag weigeren).



Bij de jongere militairen voor bepaalde tijd (2 tot 4 jaar dienen) zijn het vaak soldaten en korporaals. Daar was het (en het zal nog wel zo zijn) vaak Sodom en Gomorra. Het zijn jonge mannen (en vrouwen) die een bepaalde mentaliteit hebben (vaker het type stoer, zeg maar) en die flink van zuipen, feesten en stappen houden. Ze leven in een soort studentenhuis op de kazerne en tsja ... daar kan iedereen zich wel wat bij voorstellen, denk ik.



Er gingen gewoon op de kazerne ook veel mannen vreemd of er kwamen geregeld vrouwen van buitenaf na het stappen "slapen" en onderling waren er ook genoeg relaties/seks.



Zal je twee voorbeelden geven van situaties tijdens uitzendingen:

- twee mannelijke collega's (bepaalde tijd) gingen na zes maanden uitzending naar huis naar hun vriendin (lange relaties) en tijdens de overnachting in het hotel vlakbij het vliegveld gingen ze op de laatste avond, na goed dronken te zijn, toch nog vreemd met een vieze hoer (type zeer mannelijke met lange okselharen) terwijl de andere collega's op het balkon stonden te filmen.

- een mannelijke collega (onbepaalde tijd, onder-officier) ging vlak voordat hij naar huis ging, naar zijn verloofde te trouwen na de uitzending, nog even vreemd in een aangeschoten bui.



Dit zijn wat extremere voorbeelden, maar het geeft je een beeld van de "vrije situaties" die er kunnen spelen.



Hoop dat dit helpt.



PS Ik ben tijdens mijn lange relatie nooit vreemdgegaan en heb wel een uitzending overleefd. De andere twee uitzendingen had ik geen relatie, maar het "starten" ervan is mij daardoor niet gelukt.
Alle reacties Link kopieren
Oh boy...................



Bedankt voor de gedetailleerde beschrijving... voel me absoluut kut nu want hij heeft me eerder bedrogen tijdens een vakantie uitje dus ik kan me wel inbeelden dat hij in 1 van die situaties terecht kan komen dat je zonet beschreven hebt...



Ik weet in ieder geval over wat ik met hem zal praten dit weekend



Thanks!
Succes van het weekend!



Als je wilt, kan ik naar aanleiding van je gesprek nog reageren (online of buiten het forum om).
Alle reacties Link kopieren
Bedankt Earthlymatters... klinkt heel goed voor mij



Ik laat je maandag weten hoe het gegaan is!!!



Alle reacties Link kopieren
Brownpearl: Niet gemeen bedoeld, maar als hij vreemd gaat ligt dat niet aan het feit dat hij militair is, maar aan hem zelf. In het burgerleven zou hij je dan heel goed hetzelfde kunnen flikken.



Ik ken redelijk veel militairen inmiddels en veel van hen hebben een relatie. Die jongens en meiden zouden echt niet vreemd gaan, dat past niet bij hen. Het gaat hierbij zowel om soldaten als jongens in opleiding om officier te worden. Het ligt meer aan de mentaliteit van de persoon dan aan zijn beroep als hij vreemd gaat.



Dat sommige relaties niet tegen het onregelmatige leven zijn opgewassen, is een heel ander verhaal. Om 4,5 maand alleen te zijn, moet je wel stevig in je schoenen staan en sommige vrouwen/mannen kunnen dat gewoon niet hebben. Zo heb ik namelijk ook wel verhalen gehoord van jongens die na 2 maand in Afghanistan een brief krijgen waarin ze gedumpt worden omdat vriendinlief het niet aan kon. Dat relaties stuk lopen, kan dus net zoals altijd van beide kanten komen!



Succes met je relatie, het lijkt me moeilijk om vertrouwen te hebben in de situatie als je weet dat hij al een keer is vreemd gegaan..
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vele ralties zien sneuvelen binnen defensie.

Veel mannen zijn zogeheette 'dienstgeil' ze hebben alles over voor defensie.

Na 2jaar bij defensie rond te wandelen heb ik het wereldtje met andere ogen gezien.



Ik zei al defensie moet je liggen, maar ik vind de vooral de socialiteit en colegialiteit heel ver te zoeken.

Ik snap dat er regels zijn maar bij defensie draait er veel om mierenneukerij.



Ik ervaar de wereld van defensie compleet anders dan de burgermaatschappij, daar voel ik me o zo vrij in.
quote:Sem292 schreef op 07 juni 2010 @ 21:52:

Ik zei al defensie moet je liggen, maar ik vind de vooral de socialiteit en colegialiteit heel ver te zoeken.

Ik snap dat er regels zijn maar bij defensie draait er veel om mierenneukerij.



Ik ervaar de wereld van defensie compleet anders dan de burgermaatschappij, daar voel ik me o zo vrij in.

Ben ik niet met je eens. Binnen defensie, in ieder geval rondom mij toen, was er juist veel collegialiteit en socialiteit. Het groepsgevoel was vaak goed. Juist in het burgerleven zijn het individuen. Iedereen gaat zijn eigen weg en niemand heeft wat voor elkaar over en is vaak te beroerd om iets meer werk te moeten dan doen een collega. Mensen hebben een slechtere werkmentaliteit: liever minder dan meer en liefst korter dan langer. Daarnaast praten ze liever eerst, dan even doorzetten.



Dit is natuurlijk mijn ervaring na mijn diensttijd en nu ruime ervaring burgerwerk bij veel verschillende bedrijven op laag en hoog niveau.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven