Relaties
alle pijlers
Militair als partner?
donderdag 30 november 2006 om 19:23
Hoi!
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
maandag 27 september 2010 om 15:21
Ik ben getrouwd met een militair (ben ook militair geweest) e ik ken het wereldje wel aardig.
Ik heb geen morele bezwaren, hij is militair verpleegkundige dus daar heb ik weinig moeite mee!
Het is lastig, vooral de eerste oefening en uitzending, als hij/zij er niet is terwijl je diegene graag aan je zijde wil hebben. Soms is dat niet mogelijk en dat moet je accepteren. Voor de militairen die merken dat hun achterban (of naasten) het moeilijk hebben, is juist niet prettig. Zij kunnen ook niet veel doen en voelen zich vaak ook machteloos.
En vreemd gaan? Ik ben blij dat het al eerder is gerelativeerd. Wat een onzin. Ieder mens kan vreemdgaan en dat heeft niets met je beroep te maken, niets. Alleen wie je bent als mens en hoe je staat in het leven en je relaties.
Tuurlijk, je werkt nauw samen met je collega's, vooral op oefening en uitzending. Je leeft 24/7 met elkaar, naast elkaar. Dat geeft een band die je niet met een band kan vergelijken als je op kantoor werkt.
Ik ben al jaren uit defensie maar als ik iemand spreek die ik jaren niet heb gezien, pak je gewoon het gesprek op waar je toen was gebleven. Je hebt veel voor elkaar over (echt teamwerk) en dat blijft.
Het is gewoon een bijzonder wereldje maar als je diegene wil steunen, steun hem/haar in wat hij doet met de bijbehorende keuzes (ik doel op uitzendingen e.d.). Diegene heeft veel meer aan je als die weet dat het thuis goed is.
Mijn motto was vroeger: thuis goed, ik ook goed.
Ik heb geen morele bezwaren, hij is militair verpleegkundige dus daar heb ik weinig moeite mee!
Het is lastig, vooral de eerste oefening en uitzending, als hij/zij er niet is terwijl je diegene graag aan je zijde wil hebben. Soms is dat niet mogelijk en dat moet je accepteren. Voor de militairen die merken dat hun achterban (of naasten) het moeilijk hebben, is juist niet prettig. Zij kunnen ook niet veel doen en voelen zich vaak ook machteloos.
En vreemd gaan? Ik ben blij dat het al eerder is gerelativeerd. Wat een onzin. Ieder mens kan vreemdgaan en dat heeft niets met je beroep te maken, niets. Alleen wie je bent als mens en hoe je staat in het leven en je relaties.
Tuurlijk, je werkt nauw samen met je collega's, vooral op oefening en uitzending. Je leeft 24/7 met elkaar, naast elkaar. Dat geeft een band die je niet met een band kan vergelijken als je op kantoor werkt.
Ik ben al jaren uit defensie maar als ik iemand spreek die ik jaren niet heb gezien, pak je gewoon het gesprek op waar je toen was gebleven. Je hebt veel voor elkaar over (echt teamwerk) en dat blijft.
Het is gewoon een bijzonder wereldje maar als je diegene wil steunen, steun hem/haar in wat hij doet met de bijbehorende keuzes (ik doel op uitzendingen e.d.). Diegene heeft veel meer aan je als die weet dat het thuis goed is.
Mijn motto was vroeger: thuis goed, ik ook goed.
Nee echt?
maandag 27 september 2010 om 18:38
Morele bezwaren .. daar heb ik weinig last van! Toen ik mijn huidige man leerde kennen had mijn vader dat wel! Echter, als je wat meer van de werkzaamheden weet, behalve het algemene beeld 'oorlog-voeren', dan blijkt het toch heel anders te zijn, dan de meeste mensen denken.
Mijn man is bv echt het leger in gegaan omdat hij mensen wilde helpen & omdat het sportieve aspect hem aansprak.
Hij is viermaal op uitzending geweest en heeft daar ook daadwerkelijk mensen geholpen. In Bosnie werden mijnen opgespoord en in Afghanistan zijn er eveneens veel taken verricht om de bevolking te helpen (onder andere gewonden burgers helpen, scholen bouwen, orde bewaken etc.).
Verder wordt het leger ook ingezet als er bv. rampen zijn in Nederland (mijn man heeft oa geholpen bij de Enschede-ramp en watersnoodramp in Limburg).
Overigens ben ik zelf ook behoorlijk link (hulpverleningssector), dus het vele geld dat in defensie gepompt wordt krijgt ook niet altijd mijn steun .. maar morele bezwaren zou ik toch vooral hebben als ik een geraffineerde zakenman aan de haak had geslagen!
Mijn man is bv echt het leger in gegaan omdat hij mensen wilde helpen & omdat het sportieve aspect hem aansprak.
Hij is viermaal op uitzending geweest en heeft daar ook daadwerkelijk mensen geholpen. In Bosnie werden mijnen opgespoord en in Afghanistan zijn er eveneens veel taken verricht om de bevolking te helpen (onder andere gewonden burgers helpen, scholen bouwen, orde bewaken etc.).
Verder wordt het leger ook ingezet als er bv. rampen zijn in Nederland (mijn man heeft oa geholpen bij de Enschede-ramp en watersnoodramp in Limburg).
Overigens ben ik zelf ook behoorlijk link (hulpverleningssector), dus het vele geld dat in defensie gepompt wordt krijgt ook niet altijd mijn steun .. maar morele bezwaren zou ik toch vooral hebben als ik een geraffineerde zakenman aan de haak had geslagen!
maandag 27 september 2010 om 19:46
hey iedereen,
Ik ben een vrouw
en zelf ook militair en heb dus erg lang tussen al die mannen gezeten waar jullie het over hebben.. ook in uitzendgebied..
er zijn mannen die echt te vertrouwen zijn en die na maandenlang in uitzendgebied het niet eens in hun hoofd halen om iets te proberen bij een vrouw!!
maar er zijn ook helaas erg veel mannen die vreemd gaan, getrouwde mannen zelfs met kindjes! en als ze dan op het vliegveld terug komen huilen hoe erg ze ze gemist hebben.. dan denk ik echt van joh wat ben jij een triest figuur!!!
als we op oefening gaan in bv. duitsland en in het weekend mogen stappen dan gaat een heel groot gedeelte naar de hoeren.. ook de mannen met kinderen
maar er zijn ook een paar mannen die die echt niet doen!!!
maarja helaas hebben die vriendinnen dit echt niet door.. want sommige mannen zijn zo goed in een dubbel leven... soms zou ik heel graag een mailtje willen sturen naar al die vriendinnen en even uitleggen wat ze allemaal wel niet doen.. maarja ik denk niet dat ik me moet bemoeien met andersmans relatie....
als je op feestjes komt op de kazerne of thuisfrontdagen zal je waarschijnlijk niks merken.. want alles wat gebeurd word binnen de eenheid gehouden... en dat vertrouwen in elkaar is erg groot in de collegas dan...
in de gevechtseenheden is dit overigens naar mijn ervaring erger dan andere eenheden..
kijk naar hoe je eigen vriend is.. want er zijn er ook genoeg die wel te vertrouwen zijn gelukkig
Ik ben een vrouw
en zelf ook militair en heb dus erg lang tussen al die mannen gezeten waar jullie het over hebben.. ook in uitzendgebied..er zijn mannen die echt te vertrouwen zijn en die na maandenlang in uitzendgebied het niet eens in hun hoofd halen om iets te proberen bij een vrouw!!
maar er zijn ook helaas erg veel mannen die vreemd gaan, getrouwde mannen zelfs met kindjes! en als ze dan op het vliegveld terug komen huilen hoe erg ze ze gemist hebben.. dan denk ik echt van joh wat ben jij een triest figuur!!!
als we op oefening gaan in bv. duitsland en in het weekend mogen stappen dan gaat een heel groot gedeelte naar de hoeren.. ook de mannen met kinderen
maar er zijn ook een paar mannen die die echt niet doen!!! maarja helaas hebben die vriendinnen dit echt niet door.. want sommige mannen zijn zo goed in een dubbel leven... soms zou ik heel graag een mailtje willen sturen naar al die vriendinnen en even uitleggen wat ze allemaal wel niet doen.. maarja ik denk niet dat ik me moet bemoeien met andersmans relatie....
als je op feestjes komt op de kazerne of thuisfrontdagen zal je waarschijnlijk niks merken.. want alles wat gebeurd word binnen de eenheid gehouden... en dat vertrouwen in elkaar is erg groot
in de collegas dan... in de gevechtseenheden is dit overigens naar mijn ervaring erger dan andere eenheden..
kijk naar hoe je eigen vriend is.. want er zijn er ook genoeg die wel te vertrouwen zijn gelukkig
dinsdag 28 september 2010 om 08:51
Hey Cindy1985, dat geloof ik graag, dat er ook militairen zijn die op uitzending vreemd gaan, een collega die wel eens naar de hoeren gaat etc. Mijn vriend zegt dat hij ook collega's heeft die dit wel eens doen, maar dit sowieso al de wat 'dommere' lui zijn. Dit soort 'dommere' lui die vreemdgaan en naar de hoeren gaan vind je overal lijkt me, is niet perse iets van Defensie. Zoals je al zegt zijn er genoeg die te vertrouwen zijn, daar moet je idd naar kijken. Ik denk dat de kans dat een fabrieksarbeider vreemd gaat net zo groot is als dat een militair vreemd gaat.
donderdag 30 september 2010 om 19:33
Goed om te horen dat er toch ook een hoop meiden zo positief zijn.. Geeft toch een beetje meer hoop!
Ben blij dat het eerste weekje er bijna op zit.. Heb zin om hem het weekend weer lekker te zien!!
Denk inderdaad dat er in elke beroep mannen en vrouwen zijn die vreemd gaan. Ligt aan de mensen zelf!
Ben blij dat het eerste weekje er bijna op zit.. Heb zin om hem het weekend weer lekker te zien!!
Denk inderdaad dat er in elke beroep mannen en vrouwen zijn die vreemd gaan. Ligt aan de mensen zelf!
zaterdag 2 oktober 2010 om 22:36
dank je! Hebben elkaar gisteravond nog even gezien en morgen weer. Vandaag toch ieder onze eigen dingen weer gedaan.. Hij stappen met de jongens en ik met de meiden.
Vind het vooral een lastig idee dat als hij volgende week weer de hele week weg is, dat hij dan ook echt weg is.. Ga dan niet zomaar even bellen ofzo..
Maar goed, merk wel dat het ook wel weer er voor zorgt dat je er nog meer naar uit kijkt om elkaar weer te zien.
Vind het vooral een lastig idee dat als hij volgende week weer de hele week weg is, dat hij dan ook echt weg is.. Ga dan niet zomaar even bellen ofzo..
Maar goed, merk wel dat het ook wel weer er voor zorgt dat je er nog meer naar uit kijkt om elkaar weer te zien.
zondag 3 oktober 2010 om 19:31
Hey Just a girl,
Ik las even terug en wil nog even een reactie geven op je vraag: Hoe hebben jullie dit een plekje kunnen geven of hebben jullie dit gedaan in het begin van jullie relaties?
Ik ontmoette mijn vriend en natuurlijk vertelde hij dat hij militair is. Eigenlijk had ik daar geen problemen mee. Ik wist dat het natuurlijk wel een ander soort baan was, omdat ze wat vaker weg zijn. Toch heb ik hier niet lang over nagedacht, want ten slotte val je op de man en niet op de baan. Gelukkig had mijn vriend zijn 'drukke jaren' al achter de rug en hoefde hij niet zoveel meer weg als voorheen. Dat scheelde natuurlijk een heleboel. Nu 2,5 jaar verder heb ik hem niet heel veel moeten missen. Hij is nog niet op uitzending geweest sinds ik een relatie met hem heb, maar heeft alleen wat oefeningen gehad (het langste dat ik hem moest missen was 3 weken). Nu is hij ook op oefening voor twee weken, maar de eerste week is alweer voorbij gevlogen! Maar ik ben blij als hij vrijdag weer lekker thuiskomt. En daarna is hij gewoon weer de rest van het jaar lekker thuis
Het valt echt allemaal wel mee (maar het ligt natuurlijk wel aan de functie he! Niet bij iedereen gaat het zoals bij ons..)!
Ik zie wel op tegen een uitzending. Zo lang zonder mijn lieverd.. Tsja.. Maar goed, ik denk er maar niet teveel over na. Het hoort bij zijn werk en we overleven het wel. Het wordt niet alleen voor mij moeilijk, maar ook voor hem. Tijdens zijn vorige uitzending had hij geen vriendin en dat maakt het wel gemakkelijker. Nu heeft hij natuurlijk mij Maar zoals ik al zei.. Mocht het gebeuren; we overleven het wel! Maar liever nog even niet hoor haha!
Ik kan dus zeggen dat ik het een plekje heb gegeven, alhoewel ik er dus eigenlijk niet zo over nagedacht heb. Ik wist waar ik aan begon en die keuze heb ik (snel) gemaakt. En ik ben er dolblij mee en vooral ook heel trots op mijn mannetje. En ik vind het vooral zo fijn voor hem dat hij het zo naar zijn zin heeft bij Defensie. Ook dat is belangrijk!
Ik las even terug en wil nog even een reactie geven op je vraag: Hoe hebben jullie dit een plekje kunnen geven of hebben jullie dit gedaan in het begin van jullie relaties?
Ik ontmoette mijn vriend en natuurlijk vertelde hij dat hij militair is. Eigenlijk had ik daar geen problemen mee. Ik wist dat het natuurlijk wel een ander soort baan was, omdat ze wat vaker weg zijn. Toch heb ik hier niet lang over nagedacht, want ten slotte val je op de man en niet op de baan. Gelukkig had mijn vriend zijn 'drukke jaren' al achter de rug en hoefde hij niet zoveel meer weg als voorheen. Dat scheelde natuurlijk een heleboel. Nu 2,5 jaar verder heb ik hem niet heel veel moeten missen. Hij is nog niet op uitzending geweest sinds ik een relatie met hem heb, maar heeft alleen wat oefeningen gehad (het langste dat ik hem moest missen was 3 weken). Nu is hij ook op oefening voor twee weken, maar de eerste week is alweer voorbij gevlogen! Maar ik ben blij als hij vrijdag weer lekker thuiskomt. En daarna is hij gewoon weer de rest van het jaar lekker thuis
Het valt echt allemaal wel mee (maar het ligt natuurlijk wel aan de functie he! Niet bij iedereen gaat het zoals bij ons..)!Ik zie wel op tegen een uitzending. Zo lang zonder mijn lieverd.. Tsja.. Maar goed, ik denk er maar niet teveel over na. Het hoort bij zijn werk en we overleven het wel. Het wordt niet alleen voor mij moeilijk, maar ook voor hem. Tijdens zijn vorige uitzending had hij geen vriendin en dat maakt het wel gemakkelijker. Nu heeft hij natuurlijk mij Maar zoals ik al zei.. Mocht het gebeuren; we overleven het wel! Maar liever nog even niet hoor haha!
Ik kan dus zeggen dat ik het een plekje heb gegeven, alhoewel ik er dus eigenlijk niet zo over nagedacht heb. Ik wist waar ik aan begon en die keuze heb ik (snel) gemaakt. En ik ben er dolblij mee en vooral ook heel trots op mijn mannetje. En ik vind het vooral zo fijn voor hem dat hij het zo naar zijn zin heeft bij Defensie. Ook dat is belangrijk!
maandag 4 oktober 2010 om 10:50
Ik moet zeggen dat ik een uitzending ook redelijk doorgekomen ben hoor!
Ik kwam er een week nadat BritMan vertrokken was achter dat ik zwanger was, dat was wel ff balen. Dat je dat moment in je eentje moet vieren. Maar aan de andere kant maakte dat het ook wel weer bijzonder. Ik zal nooit vergeten dat hij belde vanuit Dubai en ik het kon vertellen!
Je moet er zelf een positieve draai aan geven. Zo was ik heel druk met leuke kaartjes, briefjes en palletjes sturen en zo ging de tijd toch nog snel.
Natuurlijk is er een verschil met mannen met andere banen en ik denk dat veel mensen dat niet snappen. Toch is het goed om nuchter te blijven, het is gewoon z'n werk.
Ik kwam er een week nadat BritMan vertrokken was achter dat ik zwanger was, dat was wel ff balen. Dat je dat moment in je eentje moet vieren. Maar aan de andere kant maakte dat het ook wel weer bijzonder. Ik zal nooit vergeten dat hij belde vanuit Dubai en ik het kon vertellen!
Je moet er zelf een positieve draai aan geven. Zo was ik heel druk met leuke kaartjes, briefjes en palletjes sturen en zo ging de tijd toch nog snel.
Natuurlijk is er een verschil met mannen met andere banen en ik denk dat veel mensen dat niet snappen. Toch is het goed om nuchter te blijven, het is gewoon z'n werk.
maandag 4 oktober 2010 om 22:58
Als je net een kind hebt, heb je uitzendbescherming. Dus met een kleintje kom je al niet alleen te zitten.
Ik heb de eerste paar maanden 'alleen' gedaan, maar ik heb veel plezier gehad met het opsturen van echo's en verslagjes hoor! Ik geloof dat anderen het erger voor mij vonden dan ik het zelf vond. Had er heel dramatisch over kunnen doen, maar daar schiet je niks mee op.
De uitzending was voor ons iig geen reden om niet te proberen. Het was eigenlijk een heel speciaal afscheidskadootje, haha!
Ik heb de eerste paar maanden 'alleen' gedaan, maar ik heb veel plezier gehad met het opsturen van echo's en verslagjes hoor! Ik geloof dat anderen het erger voor mij vonden dan ik het zelf vond. Had er heel dramatisch over kunnen doen, maar daar schiet je niks mee op.
De uitzending was voor ons iig geen reden om niet te proberen. Het was eigenlijk een heel speciaal afscheidskadootje, haha!
woensdag 6 oktober 2010 om 09:49
Hey, Ik ben een vriendin van een marinier;) Wij hebben nu 4 jaar een relatie. vriend-lief werkt nu 11 jaar voor de baas.
Ik zou zelf nooit meer anders willen, ons leventje bevalt mij prima... oke je moet er tegen kunnen dat hij vaak en lang van huis weg is.. maar ook dat heeft zijn charmes. En je weet erg goed door deze relaties wat je aan elkaar hebt.
Je moet er tegen kunnen wat ze soms voor hun werk moeten doen, ik zelf heb daar helemaal geen moeite mee, ik ben dit leven van jongs af aan gewend, ik ben opgevoed deels door mijn oom die bij de mariniers zat (hij was kikker) dus Zo ongewoon is dit leven niet voor mij.
Ik zou zelf nooit meer anders willen, ons leventje bevalt mij prima... oke je moet er tegen kunnen dat hij vaak en lang van huis weg is.. maar ook dat heeft zijn charmes. En je weet erg goed door deze relaties wat je aan elkaar hebt.
Je moet er tegen kunnen wat ze soms voor hun werk moeten doen, ik zelf heb daar helemaal geen moeite mee, ik ben dit leven van jongs af aan gewend, ik ben opgevoed deels door mijn oom die bij de mariniers zat (hij was kikker) dus Zo ongewoon is dit leven niet voor mij.
maandag 11 oktober 2010 om 11:22
Ik ben sinds kort met een jongen die bij defensie werkt. Hij moet als het goed is komende tijd niet veel op uitzending, hij wordt alleen ingezet bij noodsituaties. Wel heeft hij oefeningen en trainingen in het buitenland maar dat is een kwestie van hooguit weken, geen maanden.
In zijn andere functie was hij heel veel van huis dus ben blij dat hij nu deze functie heeft! Zou het wel moeilijk vinden hem paar maanden te moeten missen, zeker als hij daar gevaarlijk werk doet. Hoop ook maar niet dat dit gaat gebeuren. Ook wil hij binnen paar jaar overstap gaan maken naar ander werk waarbij hij binnen NL kan blijven. Dat zou wel fijn zijn hoewel hij dan wel weer onregelmatige werktijden krijgt. Heb respect voor de vrouwen die hun man zoveel moeten missen, zeker als je ook nog een gezin hebt samen! Dat is bij ons (nog) niet het geval, zijn jong maar lijkt me dan extra moeilijk. Ben heel zelfstandig hoor maar toch, ben wel iemand die graag aandacht krijgt hihi.
In zijn andere functie was hij heel veel van huis dus ben blij dat hij nu deze functie heeft! Zou het wel moeilijk vinden hem paar maanden te moeten missen, zeker als hij daar gevaarlijk werk doet. Hoop ook maar niet dat dit gaat gebeuren. Ook wil hij binnen paar jaar overstap gaan maken naar ander werk waarbij hij binnen NL kan blijven. Dat zou wel fijn zijn hoewel hij dan wel weer onregelmatige werktijden krijgt. Heb respect voor de vrouwen die hun man zoveel moeten missen, zeker als je ook nog een gezin hebt samen! Dat is bij ons (nog) niet het geval, zijn jong maar lijkt me dan extra moeilijk. Ben heel zelfstandig hoor maar toch, ben wel iemand die graag aandacht krijgt hihi.
maandag 11 oktober 2010 om 11:27
Tis wel zo dat veel mannen vreemd gaan enzo in het buitenland maar gebeurt natuurlijk wel in iedere beroepsgroep. Denk wel dat groep jongens bij elkaar + lang van huis + psychisch veel druk = makkelijker vreemgaan naar mijn idee. Daarbij denk ik dat militairen toch wel aantrekkelijker gevonden worden door vrouwen dan bijv. accountants. Ligt natuurlijk ook wel aan de jongen zelf maar als hij het wel zou doen zal hij dat natuurlijk ook niet vertellen denk ik. Maar daarin zul je iemand moeten vertrouwen totdat hij heeft bewezen dat niet waard te zijn.
zondag 24 oktober 2010 om 14:13
Hoi Allemaal,
Sinds kort ben ik erg verliefd op een militair. Wij kennen elkaar via de pc. Wij mailen en bellen en sms heel veel en wij hebben beide vlinders in de buik. Hij is nu twee keer bij mijn geweest en inderdaad twee keer toe is hij weg gebeld voor een missie. Ik mis hem heel erg en hij mijn ook. Hij belt en sms mijn ook al zit hij 9000 km ver. Dus iedere telefoon, mail en sms maakt mijn heel blij. Maar het gemis dat is het ergste hoe ga jullie daar me om?? Hij komt dinsdag weer bij mijn en daar verheug ik mijn heel erg op alleen in mijn achter hoofd hoop ik niet dat hij weer weg gebeld word voor een missie. Groetjes een verliefd vrouw
Sinds kort ben ik erg verliefd op een militair. Wij kennen elkaar via de pc. Wij mailen en bellen en sms heel veel en wij hebben beide vlinders in de buik. Hij is nu twee keer bij mijn geweest en inderdaad twee keer toe is hij weg gebeld voor een missie. Ik mis hem heel erg en hij mijn ook. Hij belt en sms mijn ook al zit hij 9000 km ver. Dus iedere telefoon, mail en sms maakt mijn heel blij. Maar het gemis dat is het ergste hoe ga jullie daar me om?? Hij komt dinsdag weer bij mijn en daar verheug ik mijn heel erg op alleen in mijn achter hoofd hoop ik niet dat hij weer weg gebeld word voor een missie. Groetjes een verliefd vrouw
maandag 25 oktober 2010 om 09:18
hoi vlindertje...
sorry dat ik het zeg maar wel toevallig dat hij 2 keer word weggebeld voor een missie...!
en het gemis... ga gewoon leuke dingen doen die de tijd sneller doen gaan... zoek een leuke hobby!
ben zelf ook militair en mijn partner gaat dan gewoon veel vissen als ik wegben.
wel leuk dat jullie verliefd zijn op elkaar hoor..!! hartstikke leuk voor je!
sorry dat ik het zeg maar wel toevallig dat hij 2 keer word weggebeld voor een missie...!
en het gemis... ga gewoon leuke dingen doen die de tijd sneller doen gaan... zoek een leuke hobby!
ben zelf ook militair en mijn partner gaat dan gewoon veel vissen als ik wegben.
wel leuk dat jullie verliefd zijn op elkaar hoor..!! hartstikke leuk voor je!
maandag 25 oktober 2010 om 09:25
maandag 25 oktober 2010 om 11:48
quote:Paquerette schreef op 27 september 2010 @ 10:36:
Ik lees hier niks over eventuele morele bezwaren. Vinden jullie het nooit moeilijk dat je vriend oorlog voert? Mensen dood maakt? Ik zou om die redenen nooit iets willen met een militair. Het kiezen van zo'n beroep zegt iets over mannen denk ik. Wil je samen zijn met een man die deze keuzes maakt?
Even een late reactie op bovenstaand bericht:
De mannen die zich bij defensie melden omdat het ze leuk lijkt om "oorlogje te voeren" en om "mensen dood te maken" komen waarschijnlijk al niet eens door de eerste keuringen heen.
Oorlogje voeren en mensen dood maken is namelijk niet leuk.
Mensen komen om verschillende redenen bij Defensie terecht. Meestal is het zo dat ze mogelijkheden zien bij defensie die ze ergens anders niet vinden.
Zo wilde mijn man graag wat van de wereld zien, en tegelijkertijd zich bezig houden met elektronica. De kansen die hij bij defensie gekregen heeft, zou hij in de burgermaatschappij niet gehad hebben, met een LTS-c diploma.
Wat ook belangrijk is, is dat Nederland verdedigend/opbouwend is heeft t.a.v. hun defensie beleid. Vergelijk dat inderdaad maar eens met het Amerikaanse defensie beleid.
Ik vind het ook een kort door de bocht gedachte, dat er bij defensie alleen maar mannen/mensen zitten wiens enige doel in het leven is, het oorlogje voeren en mensen dood maken.
De militair die actief ingezet wordt, wordt natuurlijk ook ondersteund door een gigantische hoop mensen. Dat begint al bij degene die verantwoordelijk is voor de maaltijden, en dat eindigt bij degene die in Nederland de loonstroken uitdraait...
Ik lees hier niks over eventuele morele bezwaren. Vinden jullie het nooit moeilijk dat je vriend oorlog voert? Mensen dood maakt? Ik zou om die redenen nooit iets willen met een militair. Het kiezen van zo'n beroep zegt iets over mannen denk ik. Wil je samen zijn met een man die deze keuzes maakt?
Even een late reactie op bovenstaand bericht:
De mannen die zich bij defensie melden omdat het ze leuk lijkt om "oorlogje te voeren" en om "mensen dood te maken" komen waarschijnlijk al niet eens door de eerste keuringen heen.
Oorlogje voeren en mensen dood maken is namelijk niet leuk.
Mensen komen om verschillende redenen bij Defensie terecht. Meestal is het zo dat ze mogelijkheden zien bij defensie die ze ergens anders niet vinden.
Zo wilde mijn man graag wat van de wereld zien, en tegelijkertijd zich bezig houden met elektronica. De kansen die hij bij defensie gekregen heeft, zou hij in de burgermaatschappij niet gehad hebben, met een LTS-c diploma.
Wat ook belangrijk is, is dat Nederland verdedigend/opbouwend is heeft t.a.v. hun defensie beleid. Vergelijk dat inderdaad maar eens met het Amerikaanse defensie beleid.
Ik vind het ook een kort door de bocht gedachte, dat er bij defensie alleen maar mannen/mensen zitten wiens enige doel in het leven is, het oorlogje voeren en mensen dood maken.
De militair die actief ingezet wordt, wordt natuurlijk ook ondersteund door een gigantische hoop mensen. Dat begint al bij degene die verantwoordelijk is voor de maaltijden, en dat eindigt bij degene die in Nederland de loonstroken uitdraait...
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
woensdag 3 november 2010 om 18:23
hey vlindertje1970
ik weet niet wat voor functie hij heeft?? maar als hij gewoon de bij de landmacht zit, word je heus niet zomaar gebeld 's avonds laat om te werken! zit hij bij de kmar? of iets in die richting??
sommige jongens bij mijn eenheid gaan soms naar een meisje toe en laten ze een collega bellen dat ze moeten werken! terwijl dat echt onzin is.. maar ik ken jouw situatie natuurlijk helemaal niet!!
groetjes Cindy
ik weet niet wat voor functie hij heeft?? maar als hij gewoon de bij de landmacht zit, word je heus niet zomaar gebeld 's avonds laat om te werken! zit hij bij de kmar? of iets in die richting??
sommige jongens bij mijn eenheid gaan soms naar een meisje toe en laten ze een collega bellen dat ze moeten werken! terwijl dat echt onzin is.. maar ik ken jouw situatie natuurlijk helemaal niet!!
groetjes Cindy
donderdag 4 november 2010 om 10:50
Hey Vlindertje!
ik vind het net als Cindy ook wel een beetje raar dat hij 's avonds meerdere keren wordt gebeld voor een missie.. Niet om stom te doen ofzo hoor, maar mijn vriend zit nu al bijna 3 jaar bij defensie en het is nog nooit gebeurd dat hij savonds wordt gebeld voor een missie.
Hij is een keer op missie geweest en dat wisten we bijna een jaar van tevoren dat dat ging gebeuren?
Maar goed, misschien zit hij wel bij een onderdeel waar het wél gebruikelijk is om 's avonds gebeld te worden voor een missie..
ik vind het net als Cindy ook wel een beetje raar dat hij 's avonds meerdere keren wordt gebeld voor een missie.. Niet om stom te doen ofzo hoor, maar mijn vriend zit nu al bijna 3 jaar bij defensie en het is nog nooit gebeurd dat hij savonds wordt gebeld voor een missie.
Hij is een keer op missie geweest en dat wisten we bijna een jaar van tevoren dat dat ging gebeuren?
Maar goed, misschien zit hij wel bij een onderdeel waar het wél gebruikelijk is om 's avonds gebeld te worden voor een missie..
