Moe van negativiteit en gedrag vriend

Hoi allemaal,

Mijn vriend en ik hebben over het algemeen een fijne relatie, maar hij is een persoon die vaak het glas halfleeg ziet, met name het laatste pakweg jaar.
Ik merk nu dat ik daar moeite mee begin te krijgen.
Voorbeeld; een hele tijd terug trok hij bij mij in, dat was zijn idee en initiatief. De helft van de tijd was hij bij mij, de andere helft van de tijd bij hem thuis als zijn kind er was. Maar vervolgens heeft hij zeker wel elke week gezegd hoe zwaar hij het heen en weer gaan vond, dat hij vond dat hij echt een ‘offer’ heeft gebracht en dat ik dat niet zag.
Ok, dat kan en we hebben het daar ook over gehad. Vervolgens hebben we besloten om samen te gaan wonen, met onze kinderen. Ik vind dat supergezellig, maar al tijdens een eerste vakantie was mijn vriend meteen heel negatief. Maakte er bijvoorbeeld een probleem van als de kinderen iets anders wilden qua toetje, vond dat ik te weinig ‘hielp’ terwijl ik mijn stinkende best deed, had overal eigenlijk wel commentaar op. Het is geen leuke en gezellige vakantie geweest. Ik heb dit echter naast me neergelegd omdat we het verder fijn hadden, ook met de kinderen samen. Nu wonen we in een huis, de kinderen hebben het hartstikke naar hun zin, maar hij vindt het ‘zwaar’, vindt het moeilijk en veel dat hij moet klussen in huis en is elke dag wel ergens chagrijnig om. Ik doe enorm mijn best om hem te ondersteunen, maar volgens hem doe ik dat dan weer niet op de goede manier en niet ‘samen’ genoeg. Als hij chagrijnig is dan is hij kortaf, reageert bot en kan geïrriteerd richting mij doen. Ik heb al meerdere malen aangegeven dat ik het prima vindt als hij geïrriteerd is, maar dat hij mij niet zo moet behandelen. Tegen zijn kind doet hij ook kortaf, maar ook een keer tegen mijn kind en ik wil dat gewoon niet hebben. Het is duidelijk dat dit leven, op deze manier, hem om wat voor reden dan ook veel stress kost. Hij heeft wel eens gezegd dat zijn uren op werk de enige uren ontspanning zijn, dat hij als hij thuis is altijd aan de slag moet of iets moet doen ons huis associeert met druk en problemen. Ik heb tegen hem gezegd dat hij wat mij betreft de boel de boel lekker laat, zorgt voor rust voor zichzelf en meer leuke dingen voor zichzelf gaat doen.
Buiten dat ik het gevoel krijg dat ik op eieren loop, hem regelmatig moet uitleggen hoe ik en mijn kind wel en niet behandeld willen worden en dat ik niet wil dat hij zijn chagrijn op die manier botviert, doet het me ook pijn dat het leven met mij en ons blijkbaar zo zwaar en stressvol voor hem is. Hij verpest de boel echt, en hij maakt zich zo druk om dingen die er in mijn ogen niet echt toe doen. Hij kan bijvoorbeeld een hele tijd balen omdat hij bepaalde dingen die hij met zijn kind at, dan niet meer met ons allen kan eten omdat mijn kind en ik dat niet lekker vinden.
Ik word moe en verdrietig van zijn negativiteit, maar ook van zijn verwijten dat hij vindt dat ik er niet genoeg voor hem ben. Dat probeer ik echt te doen door hulp aan te bieden, ook bij bijv het klussen, maar als ik dan iets voorstel dan vindt hij dat ik te snel wil en wordt hij geïrriteerd en zegt hij dat hij rust wil. En hoe kan ik hem nou helpen als hij regelmatig chagrijnig tegen mij doet en lullig tegen mij doet? We hebben gister een heel gesprek gehad hierover, maar vandaag merk ik dat ik gewoon verdrietig en leeg ben. Wat zouden jullie doen? Hij zegt dat hij het helemaal begrijpt hoe ik me voel en dat hij ook niet zo wil doen, maar dat het voor hem heel moeilijk is om de knop om te zetten en dat zijn boosheid eigenlijk ‘pijn’ is en een behoefte om gezien te worden.

RikM schreef: ↑

28-11-2023 13:11

Serieus, waarom ga je samenwonen met iemand die altijd chagrijnig is? Met kinderen ook nog.

Nouja dat was hij dus niet.. dat is eigenlijk verandert sinds het samenwonen en volgens hem lag het telkens aan iets externs. Te druk, niet meer zijn eigen plek, zou veranderen als er meer rust komt etc.