Relaties
alle pijlers
Moeder stuurt overal een tikkie voor
woensdag 17 juni 2020 15:26
Hi allemaal,
De titel zegt eigenlijk al genoeg. Maar toch handig om even wat informatie te geven.
Laat ik voorop stellen dat ik geen verwend nest ben. Tot mijn achttiende hebben mijn (gescheiden) ouders mij financieel onderhouden, waar ik dankbaar voor ben. Wel ben ik op mijn dertiende begonnen met mijn eerste bij-baantje, waar natuurlijk niks geks aan is. De dag toen ik achttien werd, veranderden dit wel. Ik moest alles zelf gaan betalen: studie, telefoon, zorgverzekering etc. Geen probleem, dat heb ik kunnen doen aangezien ik naast mijn school ook werkte in de weekenden. Toch moet ik eerlijk toegeven dat het af en toe wel stak als ik hoorde dat vriendinnetjes hun studie wél werd betaald, een scooter kregen voor hun verjaardag of hun rijlessen cadeau kregen. Maar imiddels ben ik 24 jaar en heb ik sinds kort ook mijn rijbewijs gehaald.
Nu is het zo dat mijn moeder momenteel een relatie heeft en daarmee samenwoont. Hij heeft een eigen bedrijf en verdient meer dan genoeg geld. Mijn moeder schept dan zo af en toe graag op dat hij bijna bij één miljoen heeft op zijn rekening. Ze heeft geld en mooie spullen altijd al interessant gevonden, daar verschillen we erg in. Wanneer ik tegenwoordig iets met mijn moeder ga doen, krijg ik overal een tikkie voor gestuurd. Parkeerkosten 5 euro in totaal, dan krijg ik een tikkie van 2,50. Zij heeft goed vlees gehaald bij een groothandel en neemt dit voor mij mee, zonder dat ik hierom vraag, dan krijg ik later wanneer ze thuis is een tikkie. Laatst had ze een leuk jurkje voor mij gekocht (ongv. 10 euro) en gaf dit aan mij. Ik heb haar niet gesproken over het jurkje, hier komt ze spontaan mee aanzetten, in mijn ogen als een cadeau. Maar kreeg na afloop toch weer een tikkie toegestuurd. Zo kan ik nog wel even doorgaan met voorbeelden. Ik merk dat het mij begint te irriteren, aangezien ik zelf geen tikkies stuur naar mensen in mijn omgeving. Ik ben overigens al gestopt met dingen aan te nemen waar ik niet om heb gevraagd, of het moet mijn geld waard zijn op dat moment. Het vervelende is wel dat dan weer beledigd is omdat ik het niet wil.
Ik voel me, nu ik dit opschrijf, een ongelofelijke zeur.... Benieuwd naar jullie mening
De titel zegt eigenlijk al genoeg. Maar toch handig om even wat informatie te geven.
Laat ik voorop stellen dat ik geen verwend nest ben. Tot mijn achttiende hebben mijn (gescheiden) ouders mij financieel onderhouden, waar ik dankbaar voor ben. Wel ben ik op mijn dertiende begonnen met mijn eerste bij-baantje, waar natuurlijk niks geks aan is. De dag toen ik achttien werd, veranderden dit wel. Ik moest alles zelf gaan betalen: studie, telefoon, zorgverzekering etc. Geen probleem, dat heb ik kunnen doen aangezien ik naast mijn school ook werkte in de weekenden. Toch moet ik eerlijk toegeven dat het af en toe wel stak als ik hoorde dat vriendinnetjes hun studie wél werd betaald, een scooter kregen voor hun verjaardag of hun rijlessen cadeau kregen. Maar imiddels ben ik 24 jaar en heb ik sinds kort ook mijn rijbewijs gehaald.
Nu is het zo dat mijn moeder momenteel een relatie heeft en daarmee samenwoont. Hij heeft een eigen bedrijf en verdient meer dan genoeg geld. Mijn moeder schept dan zo af en toe graag op dat hij bijna bij één miljoen heeft op zijn rekening. Ze heeft geld en mooie spullen altijd al interessant gevonden, daar verschillen we erg in. Wanneer ik tegenwoordig iets met mijn moeder ga doen, krijg ik overal een tikkie voor gestuurd. Parkeerkosten 5 euro in totaal, dan krijg ik een tikkie van 2,50. Zij heeft goed vlees gehaald bij een groothandel en neemt dit voor mij mee, zonder dat ik hierom vraag, dan krijg ik later wanneer ze thuis is een tikkie. Laatst had ze een leuk jurkje voor mij gekocht (ongv. 10 euro) en gaf dit aan mij. Ik heb haar niet gesproken over het jurkje, hier komt ze spontaan mee aanzetten, in mijn ogen als een cadeau. Maar kreeg na afloop toch weer een tikkie toegestuurd. Zo kan ik nog wel even doorgaan met voorbeelden. Ik merk dat het mij begint te irriteren, aangezien ik zelf geen tikkies stuur naar mensen in mijn omgeving. Ik ben overigens al gestopt met dingen aan te nemen waar ik niet om heb gevraagd, of het moet mijn geld waard zijn op dat moment. Het vervelende is wel dat dan weer beledigd is omdat ik het niet wil.
Ik voel me, nu ik dit opschrijf, een ongelofelijke zeur.... Benieuwd naar jullie mening
eennieuwestart wijzigde dit bericht op 17-06-2020 22:33
0.18% gewijzigd
maandag 22 juni 2020 17:37
Eennieuwestart schreef: ↑22-06-2020 17:08Even een interesse vraag, wat niet perse gaat over het onderwerp ‘Tikkies’. Zijn jullie inmiddels zelf moeder? En pak jij het heel anders aan naar je kinderen of herken je soms dingen wat je moeder ook deed bij jou (omdat je niet anders weet).
Ja, ik ben moeder. Mijn kinderen zijn 17/18. Ik HAAT Tikkies, ik geloof dat ik er ooit één keer één heb gekregen van mijn oudste en die heb ik uit protest drie weken later pas 'gewoon' overgemaakt. Het hele idee achter Tikkies is natuurlijk fijn maar het resultaat is vaak dat mensen die niet kunnen, durven of willen praten over gemaakte kosten het via een Tikkie lekker op afstand gewoon maar over de schutting kwakken.
Ik heb jaren heel krap moeten budgetteren. Maar ik koop liever vijf jaar geen kleren dan dat mijn kinderen iets tekort komen. Nu hebben we het ruimer en dat vind ik vooral een ontzettend feest omdat ik nu mijn kinderen meer kan bieden financieel (en eerlijk is eerlijk, nadat ik mijn werkgarderobe up to date had gebracht vervang ik nu ook heel enthousiast mijn vrijetijdskleding waarvan een hoop dingen gewoon al zestien jaar in mijn kast hingen). We gebruiken bij ons geen Tikkies. Mijn kinderen weten mijn pincode en als ze om boodschappen gaan dan krijgen ze mijn pinpas mee. Ik heb het grote geluk dat er geen enkele reden is om ooit bonnetjes te controleren of wat dan ook.
Sinds een krap jaar werk ik weer en ik kon wel janken van geluk dat ik ze alle twee voor aankomend studiejaar het volledige collegegeld kon geven. Ze werken alle twee heel hard in hun baantje en sparen heel netjes, dus als we het samen redden om ze zonder studieschuld af te laten studeren dan geeft ze dat de mooist denkbare start van hun volwassen leven. Dat zou me als moeder heel erg trots maken.
maandag 29 juni 2020 22:19
Ja dat ben ik. En uiteraard pak ik het anders aan. Maar ik doe dat wel doormiddel van naar mijn eigen intuitie te kijken en gewoon "common sense" te gebruiken. Ik kijk niet naar wat mijn moeder deed om het dan vervolgens anders te doen. Wat ik nodig had heeft mijn kind misschien niets aan, omdat iedereen anders is. Ik geef haar constructief wat zij nodig heeft, en ik leef niet een tweede jeugd, of probeer niet al het falen van mijn moeder te corrigeren via mijn eigen moederschap. Ik leef gewoon.Eennieuwestart schreef: ↑22-06-2020 17:08Wauw, wat een mooie en inspirerende posts van jullie. (Helaas) vanuit eigen ervaring. Het is inderdaad tijd om zekerder en sterker te worden tegenover haar en minder te pikken/over mijn eigen grenzen te gaan.
Nadat ik mijn moeder had aangegeven dat ze niet hier kan slapen. Heeft ze alleen teruggestuurd ‘jammer weer’. Op mijn voorstel dat ik snel haar kant op kom gaat ze niet in. Ik ken haar en weet dat ze nu geïrriteerd/pissig is. Ik laat haar dus maar weer gaan.
Hoe jij die dialoog beschrijft @universeinmotion, zo zal het precies gaan. Vooral het einde wat je zegt, negeren en doen alsof er niks is gebeurd, is heel herkenbaar in onze relatie. Iets waar ik persoonlijk een gruwelijke hekel aan heb.
Wel fijn om te lezen dat jullie band nadat jij krachtiger werd, alleen maar positief is veranderd. Dat geeft mij weer hoop en maakt de angst om haar te verliezen minder. Al zal dat in iedere situatie weer anders zijn.
Ik begin het ook steeds vaker vervelend te vinden dat ik enigkind ben. Iets waar ik vroeger mij niet zo druk om maakte, speelt nu steeds vaker op. Ik mis een broer of zus waar je ook mee kan sparren. Maar dat is weer een ander onderwerp.
Even een interesse vraag, wat niet perse gaat over het onderwerp ‘Tikkies’. Zijn jullie inmiddels zelf moeder? En pak jij het heel anders aan naar je kinderen of herken je soms dingen wat je moeder ook deed bij jou (omdat je niet anders weet).
Mijn moeder is overigens niet gierig. Die geeft juist te veel. Hart op de goede plek kwa zorgen. Zij had meer problemen met pedagogisch verantwoorde opvoeding. Die van jou klinkt gewoon heel koud en manipulatief op alle vlakken. Mijn moeder was dat ook heel erg, maar die is wel echt bewust van haar gedrag en houdt oprecht van haar kinderen en doet haar best. Die van jou is ook nog eens gierig. Heb je niets aan.
maandag 29 juni 2020 22:49
Dit. Ik zou het geld ook niet overmaken. En ik zou ook een keer duidelijk het gesprek aangaan en vertellen wat je dwars zit. Dat je dacht dat het een lief gebaar was van je moeder als klein verwenmomentje zoals er veel meer ouders zijn die hun volwassen kinderen af en toe graag iets toestoppen. En als zij dat niet wil, ze moet stoppen met ongevraagd dingen aan je te geven, want dat je er niet voor gaat betalen. Dus ik ben zelfs van het kamp dat je niet eens hoeft te vragen of het een gift is. Maar dat het aan je moeder is om bij het overhandigen van iets, erbij te vermelden dat ze het terug betaald wil hebben. Doet ze het niet, dan beschouw jij het als gift en worden tikkies naderhand genegeerd. Zal haar leren om te stoppen met ongevraagd dingen voor je te kopen. Als échte les zou je ook een keer de “gunst” andersom kunnen doen. Iets ongevraagd aan haar geven en dan een tikkie ervoor sturen (moet je wel zeker zijn dat je het kunt missen of kunt terugbrengen als ze niet betaald).ExodusRedux schreef: ↑17-06-2020 15:37Maak dat geld niet over. Dit is niet normaal en al helemaal niet de manier waarop ze reageerd. Echt onvolwassen dit.
Tja, die parkeerkosten zijn feitelijk gedeelde kosten. Sommige ouders zijn daarin makkelijker, anderen niet. Dat moet je dan maar accepteren. Maar de rest van dat rare gedrag echt niet hoor. Hele knieperige moeder. Ik hoop maar dat de rest van haar karakter leuk genoeg is om dit minpuntje er voor lief bij te nemen. Je kunt altijd nog dit topic laten lezen.
Aan moeder van to: wij van Viva vinden je een enorme krent. Je hebt het blijkbaar echt niet arm en tóch gun je je dochter een paar euro niet. Ik weet niet wat voor raar principe opvoed-dingetje daar achter zit. Maar ik weet zeker dat als mijn kinderen over een jaar of vijf de leeftijd hebben van je dochter, ik met plezier een dagje uit sponsor (niet de hele kledingkast) met een drankje, hapje en parkeren. En dan krijgt mijn dochter ook misschien wat kleding. Wees zuinig op je dochter en geniet van de tijd die jullie samen hebben. Zo maak je het er voor haar niet leuker op dat een dagje weg met mama leidt tot een rekening waar ze haast nog dankbaar voor mag zijn ook nog. Einde bericht.
maandag 29 juni 2020 22:58
Het zal je verbazen hoeveel vrouwen met een narcistische partner zélf veel narcistische trekken hebben. Het komt er alleen op een cliché ‘ik ben het grote slachtoffer en alles wordt mij aangedaan’-manier eruit. Maar vergis je niet in deze vorm van getolereerd narcisme.Eennieuwestart schreef: ↑17-06-2020 22:27ik roep eigenlijk altijd dat ze op narcistische mannen valt. Nooit naar haar gekeken als de narcist. Vind ik ook lastig.
maandag 29 juni 2020 23:15
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Van je ouders hoop je vooral warmte, liefde en een gunfactor te voelen. Als je gaat nadenken over je relatie met je ouders en soms tot pijnlijke conclusies komt, mag je écht zo lief zijn tegen jezelf dat je graag wil leren om je eigen grenzen aan te geven en te bewaken. Maar dat het ook echt niet erg is als je dat niet meteen kan of doet.
Lieve to, je bent goed bezig jezelf te leren kennen en de basis van je relatie met je moeder aan het evalueren. Maar wees ook lief naar jezelf als je soms toch over je grenzen laat gaan. Dit is jouw leerschool en het is al jammer genoeg dat het nodig is. Dus wees vooral trots op het feit dat je een evenwichtige volwassen relatie nastreeft en zélf degene bent die dat kennelijk eenzijdig moet aansturen. Deze dans met geven en nemen en grenzen verleggen zal nog best een tijd kunnen duren. Veroordeel jezelf niet.
maandag 29 juni 2020 23:42
Zou het niet makkelijker zijn als je haar gewoon ff laat weten dat je niet om dat jurkje gevraagd had en dus niet van plan bent ervoor te betalen en desnoods het jurkje zal teruggeven? Dan ben je tenminste duidelijk. In de toekomst het niet aannemen en hopen dat ze het zo afleert kan ook maar dan duurt het misschien wel nog maanden lijkt me, is het niet handiger als je gewoon nu zegt waar het op staat?
dinsdag 30 juni 2020 23:22
Ik begrijp je zenuwen, vanuit mijn relatie met een ex. Die manipuleerde ook zo. Als je op enig moment ziet wat de ander doet, zoals je nu begint te zien, lijkt het of er een hele nieuwe kijk komt. Die reacties van haar ( jammer weer) en jouw standaard reactie ( stress, een goedmakertje) zijn echt ingeslepen patronen. En het enige wat jij kunt doen is die vanuit jezelf doorbreken. Haar kun je niet veranderen maar wel jezelf. Lees eens over een G schema, wie weet helpt je dat.
Ik vind het echt knap hoe je openstaat voor tips hier en anders gaat kijken naar ook jezelf.
Ik vind het echt knap hoe je openstaat voor tips hier en anders gaat kijken naar ook jezelf.
woensdag 1 juli 2020 14:57
Je bent niet raar en geen zeur.
Ik vind eigenlijk alle voorbeelden die je geeft raar gedrag voor een moeder.
Ook 5 euro parkeergeld willen delen met je kind.
Bij ons - en ik ben veel ouder dan jij - is het altijd vechten om wie ‘mag’ betalen. Mijn moeder wil altijd graag betalen, iets geven (bijvoorbeeld bij het winkelen dan ineens zeggen: ‘dat krijg je van mij’).
En dat hoor ik eigenlijk ook van vriendinnen over hun moeders en van collega’s over hun kinderen. Ouders vinden het toch vaak leuk om hun kinderen op die manier soms een beetJe te verwennen, zelfs al zijn ze al lang volwassen.
Ik vind het ook raar dat je vanaf je 18e zoveel zelf moest betalen.
Kijk, als ouders het zelf niet breed hebben en niet kunnen missen dan is het een ander verhaal.
Maar anders zou ik een kind nooit alles zelf laten betalen op die leeftijd.
Je bent dus geen zeur.
Ik vind eigenlijk alle voorbeelden die je geeft raar gedrag voor een moeder.
Ook 5 euro parkeergeld willen delen met je kind.
Bij ons - en ik ben veel ouder dan jij - is het altijd vechten om wie ‘mag’ betalen. Mijn moeder wil altijd graag betalen, iets geven (bijvoorbeeld bij het winkelen dan ineens zeggen: ‘dat krijg je van mij’).
En dat hoor ik eigenlijk ook van vriendinnen over hun moeders en van collega’s over hun kinderen. Ouders vinden het toch vaak leuk om hun kinderen op die manier soms een beetJe te verwennen, zelfs al zijn ze al lang volwassen.
Ik vind het ook raar dat je vanaf je 18e zoveel zelf moest betalen.
Kijk, als ouders het zelf niet breed hebben en niet kunnen missen dan is het een ander verhaal.
Maar anders zou ik een kind nooit alles zelf laten betalen op die leeftijd.
Je bent dus geen zeur.
donderdag 2 juli 2020 05:49
Een gesprek met mijn moeder is echt niet mogelijk. Wel geprobeerd, maar ze klapt direct dicht en zorgt ervoor dat het gesprek di-rect wordt beëindigd. Ik zou het nog oke vinden als ze er later op terug zou komen, maar dat doet ze niet. Ze kan het niet aan.Eennieuwestart schreef: ↑21-06-2020 17:34Wat vervelend om te lezen dat jouw moeder helemaal niet aan je denkt, niks mee neemt of met je wil doen. Dat is ook een nieuw inzicht, want ze denkt inderdaad wel aan mij. Dat het niet de juiste of meest leuke manier is ter zijde gelaten. Hoe ga jij hier mee om? Is er wel contact? Heb je hier ooit een gesprek met haar over gevoerd? Sterkte!
Sowieso, persoonlijke gesprekken kan ze niet aan, het kan niet gaan over haar hoop, dromen, dingen die ze zou willen in de toekomst of juist niet. Dat is veel teveel gevraagd. Maar ook gewoon de simpelere zaken als hoe ze ergens over denkt kunnen niet en niet over vroeger, hoe dingen waren toen ik klein was bijvoorbeeld. Het moet veilig vanaf een afstand, over werk ofzo of een item van het nieuws.
Er is wel contact.
Ik ben moeder (vraag je in je laatste post) en het moeder worden zorgde ervoor dat ik héél graag een moeder wilde zoals ik dat om me heen zie. Eentje die mee gaat kleertjes voor de baby shoppen, betrokken is etc etc maar het zit er niet in.
Ik heb net als jij een raar soort loyaliteit en om de zoveel tijd steek ik er veel energie in. Vooral na het moeder worden had ik dat weer. Maar dat moet ik niet doen, dat weet ik zelf inmiddels ook wel. Maar toch.
Zelf doe ik het bewust echt anders trouwens. Ze zijn nog jong, maar ik heb een hele leuke, warme band met mijn kinderen.
donderdag 2 juli 2020 16:03
[...]
Maar goed dat terzijde. Wat verwacht jij op dit moment in de relatie met je moeder? Want aanpassen zal ze niet en kunnen praten hierover gaat je niet lukken. Wil je het contact aanhouden? En zo ja, kan je dan accepteren dat ze op financieel gebied voor jou “een slechte moeder” is ? En wat voor dingen zijn voor jou in de relatie acceptabel en wat is een absolute no go en doe je de deur dicht? (Nooit meer lunchen bijv omdat je dan het probleem rondom geld krijgt)
Maar goed dat terzijde. Wat verwacht jij op dit moment in de relatie met je moeder? Want aanpassen zal ze niet en kunnen praten hierover gaat je niet lukken. Wil je het contact aanhouden? En zo ja, kan je dan accepteren dat ze op financieel gebied voor jou “een slechte moeder” is ? En wat voor dingen zijn voor jou in de relatie acceptabel en wat is een absolute no go en doe je de deur dicht? (Nooit meer lunchen bijv omdat je dan het probleem rondom geld krijgt)
moderatorviva wijzigde dit bericht op 02-07-2020 16:27
Reden: Diagnose stellen
Reden: Diagnose stellen
30.55% gewijzigd
donderdag 2 juli 2020 20:14
Je moeder is een vrek. Dat komt vaker voor bij mensen die (de beschikking over) veel geld hebben. Waarom heb je überhaupt nog contact met haar als je voor haar 'aandacht en liefde' moet betalen? Dat is zeker niet normaal en dat moet je het ook vooral niet blijven vinden.
Nodig haar een keer bij jou thuis uit, koop wat lekkers voor bij de koffie en stuur haar daarna een tikkie voor de helft van de kosten voor koffie/suiker/melk, het lekkers, gebruik van je garderobe/kapstok en (indien van toepassing) het gebruik van je toilet. Als ze daarover klaagt, stuur je 'tssss' terug. Wat een maf wijf.
vrijdag 3 juli 2020 11:40
diyer schreef: ↑29-06-2020 22:49D
Aan moeder van to: wij van Viva vinden je een enorme krent. Je hebt het blijkbaar echt niet arm en tóch gun je je dochter een paar euro niet. Ik weet niet wat voor raar principe opvoed-dingetje daar achter zit. Maar ik weet zeker dat als mijn kinderen over een jaar of vijf de leeftijd hebben van je dochter, ik met plezier een dagje uit sponsor (niet de hele kledingkast) met een drankje, hapje en parkeren. En dan krijgt mijn dochter ook misschien wat kleding. Wees zuinig op je dochter en geniet van de tijd die jullie samen hebben. Zo maak je het er voor haar niet leuker op dat een dagje weg met mama leidt tot een rekening waar ze haast nog dankbaar voor mag zijn ook nog. Einde bericht.
Dat vraag ik me dus af. Haar vriend heeft geld, maar heeft zij dat ook? Of moet ze (zoals ik ook wel lees op Viva) met hem meedoen met z'n dure uitstapjes en etentjes en heeft ze daardoor gewoon veel minder geld dan je zou denken. Dat ze in feite boven haar stand leeft dus, om deze vriend te behouden.
Dan klinkt het ook nog leuk "Oh, ik heb van de week nog een jurkje voor m'n dochter gekocht" zonder dat je zegt dat je het geld terugvroeg (was het ook haar maat? misschien kocht ze 'm eerst wel voor zichzelf, maar bleek ze het zich niet te kunnen veroorloven)
Later is nu
zaterdag 4 juli 2020 06:33
Als je het vervelend vind dat je moeder steeds wil blijven slapen kun je misschien beter het helemaal afkappen. Ma ik wil niet meer dat je hier blijft slapen is duidelijker en dan krijg je niet steeds “de vraag”.
Is het wel gezellig als ze komt slapen, kletsen jullie onder het koken of samen een film? Als het echt alleen puur praktisch is en geen gezelligheid aan zou ik mij er ook niet voor laten lenen maar als het een combi is van (wel) gezellig en handig kun je onderzoeken waarom het je tegenstaat en wat je daar nog aan kan veranderen.
Is het wel gezellig als ze komt slapen, kletsen jullie onder het koken of samen een film? Als het echt alleen puur praktisch is en geen gezelligheid aan zou ik mij er ook niet voor laten lenen maar als het een combi is van (wel) gezellig en handig kun je onderzoeken waarom het je tegenstaat en wat je daar nog aan kan veranderen.
zaterdag 4 juli 2020 20:26
TO,
Ik heb net alles even gelezen en je bent niet raar en geen zeur. Sterker nog, ik vind je heel stoer en sterk!
Goed ook dat je aangeeft dat iets niet uitkomt! Natuurlijk extra balen voor je moeder want ze wil alleen maar blijven slapen omdat het haar (!) beter uitkomt. En dan die reactie......*zucht*
Wat je moeder + geld betreft: je ziet vaak bij mensen dat naarmate ze meer geld krijgen, hun gevoel voor humor en vrijgevigheid er niet op vooruit gaat. Alles wordt omgerekend in 'wat iets kost'.
Doodvermoeiend vind ik dat persoonlijk.
Tot slot: niets meer aannemen, maar dan ook echt niets! Zij mag niet voor jou beslissen waar je je geld aan uitgeeft.
Ik heb net alles even gelezen en je bent niet raar en geen zeur. Sterker nog, ik vind je heel stoer en sterk!
Goed ook dat je aangeeft dat iets niet uitkomt! Natuurlijk extra balen voor je moeder want ze wil alleen maar blijven slapen omdat het haar (!) beter uitkomt. En dan die reactie......*zucht*
Wat je moeder + geld betreft: je ziet vaak bij mensen dat naarmate ze meer geld krijgen, hun gevoel voor humor en vrijgevigheid er niet op vooruit gaat. Alles wordt omgerekend in 'wat iets kost'.
Doodvermoeiend vind ik dat persoonlijk.
Tot slot: niets meer aannemen, maar dan ook echt niets! Zij mag niet voor jou beslissen waar je je geld aan uitgeeft.
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
vrijdag 24 juli 2020 14:20
Hoihoi
Ten eerste kan je heel trots op jezelf zijn dat je alles zelf betaald. Hier word je dan ook volwassener in.
Ik ben ook 24 en betaal sinds mijn 18e ook alles zelf. Mijn rijbewijs, auto , zorg ,kleding etc.
Ik zie ook veel leeftijdsgenoten om mij heen die "alles" krijgen. Daar sta ik ook altijd van te kijken .
Die tikkies sturen etc is wel heel bijzonder. Dat hoort in overleg.
Ik zou niks meer betalen als je iets van haar krijgt.
Je hoeft je daarvoor echt niet te schamen. Ik zal gewoon eens een goed gesprek met je moeder aanknopen .
Ik snap best dat dit lastig kan zijn. Schrijf het anders eerst van te voren op wat je wilt zeggen.
Verder moet je trots op jezelf zijn dat je al zover bent!
Ten eerste kan je heel trots op jezelf zijn dat je alles zelf betaald. Hier word je dan ook volwassener in.
Ik ben ook 24 en betaal sinds mijn 18e ook alles zelf. Mijn rijbewijs, auto , zorg ,kleding etc.
Ik zie ook veel leeftijdsgenoten om mij heen die "alles" krijgen. Daar sta ik ook altijd van te kijken .
Die tikkies sturen etc is wel heel bijzonder. Dat hoort in overleg.
Ik zou niks meer betalen als je iets van haar krijgt.
Je hoeft je daarvoor echt niet te schamen. Ik zal gewoon eens een goed gesprek met je moeder aanknopen .
Ik snap best dat dit lastig kan zijn. Schrijf het anders eerst van te voren op wat je wilt zeggen.
Verder moet je trots op jezelf zijn dat je al zover bent!
zaterdag 8 augustus 2020 19:26
Even een (korte) update:
Allereerst schrok ik mij rot toen ik een tijd terug mijn post terugvond in de vorm van een artikel op Facebook. Ik wist helemaal niet dat dit kon/mocht. Ik begon gelijk te twijfelen of ik niet te herkenbaar was in mijn posts, want moeders is een zeer actieve Facebookgebruiker.
Verder heb ik gepraat met mijn moeder nadat er laatst weer een tikkie verscheen voor iets waar ik wederom niet om had gevraagd. Ik heb toen aangegeven dat ik het zat ben dat er wordt geshopt (zonder vragen/toestemming) uit mijn eigen portemonnee. Ze vond het raar en ging gelijk in een soort slachtofferrol, dat ze alles voor mij doet en dat er dan moeilijk wordt gedaan om een tikkie, haar woorden ‘belachelijk’. Wat zij bedoelt met ‘alles’ voor mij doen, is mij niet helemaal duidelijk. Ja, ze is hier soms en doet dan dingen uit haar zelf (denk aan: schoonmaken) maar hier vraag ik niet om. Ik vind mijn huis prima schoon en onderhoud dit zo goed als mogelijk. Moeder heeft een soort smetvrees en vind het hier niet schoon genoeg. Ik heb toen ook aangegeven, dat haar niks wordt gevraagd en dat als ze het vervelend vindt om die dingen te doen, ze het vooral niet moet doen. Ze vond het allemaal niet aardig van me, maar het is volgens mij nu wel duidelijk. Het was geen mega lang gesprek, had ik ook niet verwacht en hoeft ook niet. Hopelijk is de boodschap overgekomen en is het nu klaar met de tikkies
Allereerst schrok ik mij rot toen ik een tijd terug mijn post terugvond in de vorm van een artikel op Facebook. Ik wist helemaal niet dat dit kon/mocht. Ik begon gelijk te twijfelen of ik niet te herkenbaar was in mijn posts, want moeders is een zeer actieve Facebookgebruiker.
Verder heb ik gepraat met mijn moeder nadat er laatst weer een tikkie verscheen voor iets waar ik wederom niet om had gevraagd. Ik heb toen aangegeven dat ik het zat ben dat er wordt geshopt (zonder vragen/toestemming) uit mijn eigen portemonnee. Ze vond het raar en ging gelijk in een soort slachtofferrol, dat ze alles voor mij doet en dat er dan moeilijk wordt gedaan om een tikkie, haar woorden ‘belachelijk’. Wat zij bedoelt met ‘alles’ voor mij doen, is mij niet helemaal duidelijk. Ja, ze is hier soms en doet dan dingen uit haar zelf (denk aan: schoonmaken) maar hier vraag ik niet om. Ik vind mijn huis prima schoon en onderhoud dit zo goed als mogelijk. Moeder heeft een soort smetvrees en vind het hier niet schoon genoeg. Ik heb toen ook aangegeven, dat haar niks wordt gevraagd en dat als ze het vervelend vindt om die dingen te doen, ze het vooral niet moet doen. Ze vond het allemaal niet aardig van me, maar het is volgens mij nu wel duidelijk. Het was geen mega lang gesprek, had ik ook niet verwacht en hoeft ook niet. Hopelijk is de boodschap overgekomen en is het nu klaar met de tikkies
zaterdag 8 augustus 2020 21:14
Je moeder is nog echt je moeder. Die ziet jou nog als een klein kind.
Aan jou om heel duidelijk die rol te veranderen, als zij dat zelf niet kan of ziet. Dus haar behandelen zoals je vrienden. Die schrobben de vloer ook niet zomaar. Dus jij zegt echt heel sterk ' nee' tegen haar. Dat heeft ze nodig van jou.
Aan jou om heel duidelijk die rol te veranderen, als zij dat zelf niet kan of ziet. Dus haar behandelen zoals je vrienden. Die schrobben de vloer ook niet zomaar. Dus jij zegt echt heel sterk ' nee' tegen haar. Dat heeft ze nodig van jou.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
