Relaties
alle pijlers
Multiculturele relatie
vrijdag 20 maart 2009 om 15:48
Hallo,
Met veel interesse een aantal topics gelezen hier maar ook vastgesteld dat er weinig actuele posts zijn over dit onderwerp. vandaar dat ik een nieuw topic open.
OK, ik zal even kort vertellen waar mijn interesse vandaan komt en wellicht hebben jullie nog handige tips voor me of kunnen jullie me jullie ervaringen vertellen. Ik ben ook wel benieuwd naar de huidige situatie van een antal oude forum leden zoals bv Boubaah.
Ik heb bij een bezoek aan een vriendin 700 km verderop 2 maanden geleden mijn vriend ontmoet. Hij komt uit Soedan en is moslim.
Ik daarentegen Nl, niet gelovig en daarnaast zeer open minded (dacht ik..).
Regelmatig hebben we discussies over geloof, religie, al die regels van de Islam maar we zijn daarnaast stapelverliefd. Jullie raden het al, ik twijfel enorm of onze relatie wel stand gaat houden als we nu al zoveel discussies hebben. Ik kan nl moeilijk leven met het feit dat hij zijn leven leidt aan de hand van de regels ipv zijn gezond verstand (wat ik gewend ben). vandaar mijn interesse hoe het nu met jullie gaat en naar jullie ervaringen. Vooral met gelovige moslim-mannen uit Soedan of andere landen in Afrika
ben benieuwd!!
groetjes, Connect
Met veel interesse een aantal topics gelezen hier maar ook vastgesteld dat er weinig actuele posts zijn over dit onderwerp. vandaar dat ik een nieuw topic open.
OK, ik zal even kort vertellen waar mijn interesse vandaan komt en wellicht hebben jullie nog handige tips voor me of kunnen jullie me jullie ervaringen vertellen. Ik ben ook wel benieuwd naar de huidige situatie van een antal oude forum leden zoals bv Boubaah.
Ik heb bij een bezoek aan een vriendin 700 km verderop 2 maanden geleden mijn vriend ontmoet. Hij komt uit Soedan en is moslim.
Ik daarentegen Nl, niet gelovig en daarnaast zeer open minded (dacht ik..).
Regelmatig hebben we discussies over geloof, religie, al die regels van de Islam maar we zijn daarnaast stapelverliefd. Jullie raden het al, ik twijfel enorm of onze relatie wel stand gaat houden als we nu al zoveel discussies hebben. Ik kan nl moeilijk leven met het feit dat hij zijn leven leidt aan de hand van de regels ipv zijn gezond verstand (wat ik gewend ben). vandaar mijn interesse hoe het nu met jullie gaat en naar jullie ervaringen. Vooral met gelovige moslim-mannen uit Soedan of andere landen in Afrika
ben benieuwd!!
groetjes, Connect
vrijdag 20 maart 2009 om 19:11
Ook al ben je niet gelovig, kun je je altijd nog inlezen. Met lezen is niets mis lijkt mij? Of is men hier zo bekrompen dat je dat ab-so-luut niet moet doen omdat je jezelf dan "geweld" aan zou doen? Wat een onzin! Mijn vader is atheist en mijn moeder was christen, en toch heeft mijn vader zich voor haar ingelezen ook al interesseerde het hem niet zoveel en ook al was hij niet van plan zich ertoe te bekeren. Als je als atheist een beetje openminded bent, dan kan het wel.
Wat ik wil zeggen is dat er niets mis is met je inlezen en je enigzins aanpassen. Maar dat moet wel ook van zijn kant afkomen.
Gemengde relaties zijn niet makkelijk, zeker niet als die persoon uit een heel andere cultuur komt en ook nog eens een heel ander geloof heeft. Maar het KAN goedgaan. Helaas ook vaak fout, maar laat je niet afschrikken door bepaalde horror verhalen
Wat ik wil zeggen is dat er niets mis is met je inlezen en je enigzins aanpassen. Maar dat moet wel ook van zijn kant afkomen.
Gemengde relaties zijn niet makkelijk, zeker niet als die persoon uit een heel andere cultuur komt en ook nog eens een heel ander geloof heeft. Maar het KAN goedgaan. Helaas ook vaak fout, maar laat je niet afschrikken door bepaalde horror verhalen
vrijdag 20 maart 2009 om 19:43
Ik zou het op een rennen zetten. No offence. Ken persoonlijk alleen maar ellendige verhalen. Buiten het religieuze aspect (wat vaak al heel veel problemen oplevert), ook nog eens een behoorlijk cultuurverschil, Soedan. Mijn nicht heeft er maanden gezeten, vrijwilligerswerk. Een vrouw is er helemaal niets waard.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
vrijdag 20 maart 2009 om 19:51
Ik heb een relatie met een moslim. Sterker nog ik ben inmiddels met hem getrouwd
Van Soedan weet ik niet zoveel af dus daar kan ik weinig over zeggen. Mijn man komt uit Marokko.
Ik denk dat het goed kan gaan maar meestal gaat het niet goed. Culturele en religie verschillen zijn vaak toch te groot.
Ik heb zelf het idee dat culturele verschillen moeilijker te overkomen zijn dan verschillen in religie. Echter de benadering van religie is ook weer cultureel bepaald dus daar kom je toch niet uit
Ik denk echter dat je cultuur en religie verschillen wel kan "overwinnen" maar dat je moet dan wel beiden open staan voor een relatie met iemand die andere waarden en normen heeft dan jezelf. Je moet allebei bereid zijn wat te geven en je eigen overtuigingen kritisch te benaderen. Communicatie is de sleutel
Van Soedan weet ik niet zoveel af dus daar kan ik weinig over zeggen. Mijn man komt uit Marokko.
Ik denk dat het goed kan gaan maar meestal gaat het niet goed. Culturele en religie verschillen zijn vaak toch te groot.
Ik heb zelf het idee dat culturele verschillen moeilijker te overkomen zijn dan verschillen in religie. Echter de benadering van religie is ook weer cultureel bepaald dus daar kom je toch niet uit
Ik denk echter dat je cultuur en religie verschillen wel kan "overwinnen" maar dat je moet dan wel beiden open staan voor een relatie met iemand die andere waarden en normen heeft dan jezelf. Je moet allebei bereid zijn wat te geven en je eigen overtuigingen kritisch te benaderen. Communicatie is de sleutel
vrijdag 20 maart 2009 om 19:54
Hier ook een gemengde relatie, wel andere cultuur. Maar volgens mij wel vergelijkbaar.
Ik Marokkaans en moslim, hij Surinaams Nederlands en agnost.
Als het je de moeite waard is dan zijn de verschillen wel te overzien.
Maar dat betekent dat je beiden water bij de wijn moet doen.
Mijn man had ook heel veel moeite met mijn logica wat betreft het geloof, ik doe sommige dingen wel en sommige dingen niet.
En het kost heel veel energie en moeite om uit te leggen hoe je dat beleeft als gelovige, je hebt toch te maken met heel veel vooroordelen.
Andersom had ik in het begin veel moeite mee dat hij niet gelooft zoals ik geloof. Maar als je beiden gezond verstand hebt dan moet je daar uit zien te komen het is een kwestie van elkaar respecteren, in elkaars waarde laten en van geven en nemen.
Mijn man heeft zich heel erg verdiept in de Islam, om mij te kennen zal hij toch een en ander daarover moeten weten. Het is onderdeel van wie ik ben.
Andersom heb ik mij verdiept in zijn cultuur ( sowieso wist ike r al heel veel van omdat ik interesse toon in andere culturen en religies) want het is onderdeel van wie en wat hij is.
Maar goed, het moet dan niet gaan om een fling maar om iemand van wie je echt denkt dat je daar tijd en moeite in wilt stoppen.
Ik vind het niet moeilijker of makkelijker dan een relatie met iemand van dezelfde cultuur.
Maar goed, daarvoor moet je denk ik heel sterk in je schoenen staan.
Succes!
Ik Marokkaans en moslim, hij Surinaams Nederlands en agnost.
Als het je de moeite waard is dan zijn de verschillen wel te overzien.
Maar dat betekent dat je beiden water bij de wijn moet doen.
Mijn man had ook heel veel moeite met mijn logica wat betreft het geloof, ik doe sommige dingen wel en sommige dingen niet.
En het kost heel veel energie en moeite om uit te leggen hoe je dat beleeft als gelovige, je hebt toch te maken met heel veel vooroordelen.
Andersom had ik in het begin veel moeite mee dat hij niet gelooft zoals ik geloof. Maar als je beiden gezond verstand hebt dan moet je daar uit zien te komen het is een kwestie van elkaar respecteren, in elkaars waarde laten en van geven en nemen.
Mijn man heeft zich heel erg verdiept in de Islam, om mij te kennen zal hij toch een en ander daarover moeten weten. Het is onderdeel van wie ik ben.
Andersom heb ik mij verdiept in zijn cultuur ( sowieso wist ike r al heel veel van omdat ik interesse toon in andere culturen en religies) want het is onderdeel van wie en wat hij is.
Maar goed, het moet dan niet gaan om een fling maar om iemand van wie je echt denkt dat je daar tijd en moeite in wilt stoppen.
Ik vind het niet moeilijker of makkelijker dan een relatie met iemand van dezelfde cultuur.
Maar goed, daarvoor moet je denk ik heel sterk in je schoenen staan.
Succes!
vrijdag 20 maart 2009 om 20:43
quote:Zamirah schreef op 20 maart 2009 @ 19:08:
[...]
Ik vraag me af wat het nut daarvan is. Als je zelf atheïst bent, en je gaat een relatie aan met een religieus iemand, dan fake je nog al wat.
Het zijn zulke essentiele dingen in het leven, lijkt me ongezond wanneer je daarover veinst.
En als je niet veinst, is de relatie gedoemd te mislukken, lijkt mij.
Niet gelovig betekent niet automatisch dat je atheist bent, maar dat ter zijde.
Waarom zou je faken wanneer je zelf niet gelooft je wel een relatie met een gelover aangaat? Je bent het alleen niet op dit punt met elkaar eens. Ben het met veel mensen hier eens dat het een hele kluif is (zo niet behoorlijk onmogelijk) maar veinsen vind ik hier niet van toepassing. Zij wil zich oprecht in iets verdiepen, is niets onechts aan.
[...]
Ik vraag me af wat het nut daarvan is. Als je zelf atheïst bent, en je gaat een relatie aan met een religieus iemand, dan fake je nog al wat.
Het zijn zulke essentiele dingen in het leven, lijkt me ongezond wanneer je daarover veinst.
En als je niet veinst, is de relatie gedoemd te mislukken, lijkt mij.
Niet gelovig betekent niet automatisch dat je atheist bent, maar dat ter zijde.
Waarom zou je faken wanneer je zelf niet gelooft je wel een relatie met een gelover aangaat? Je bent het alleen niet op dit punt met elkaar eens. Ben het met veel mensen hier eens dat het een hele kluif is (zo niet behoorlijk onmogelijk) maar veinsen vind ik hier niet van toepassing. Zij wil zich oprecht in iets verdiepen, is niets onechts aan.
vrijdag 20 maart 2009 om 20:47
quote:Sunshine_S schreef op 20 maart 2009 @ 19:11:
Ook al ben je niet gelovig, kun je je altijd nog inlezen. Met lezen is niets mis lijkt mij? Of is men hier zo bekrompen dat je dat ab-so-luut niet moet doen omdat je jezelf dan "geweld" aan zou doen? Wat een onzin! Mijn vader is atheist en mijn moeder was christen, en toch heeft mijn vader zich voor haar ingelezen ook al interesseerde het hem niet zoveel en ook al was hij niet van plan zich ertoe te bekeren. Als je als atheist een beetje openminded bent, dan kan het wel.
Dat heeft niets met bekrompenheid te maken lijkt mij zo. Ik heb niets met het geloof, integendeel zelfs, dus ik zie geen enkele reden om me erin te verdiepen. Ik ken de hoofdlijnen, en dat vind ik ruim voldoende. Ik geloof niet in die materie, en erger me enkel groen en geel als ik eens een stukje bijbel onder mijn ogen krijg. Daarom heeft het voor mij ook geen enkele zin om iets met een gelovige man te beginnen; ik zal hem daarin namelijk nooit begrijpen.
Wat TO betreft is dit iets om over na te denken; kun je gedeeltelijk in het geloof van je partner mee gaan, dus bijvoorbeeld je kinderen die gelovig worden opgevoed, of je partner die graag wil dat je zijn geloof beter leert kennen (wat op zich logisch is; zowel het wel geloven als het niet geloven is een deel van iemand), of niet.
Ook al ben je niet gelovig, kun je je altijd nog inlezen. Met lezen is niets mis lijkt mij? Of is men hier zo bekrompen dat je dat ab-so-luut niet moet doen omdat je jezelf dan "geweld" aan zou doen? Wat een onzin! Mijn vader is atheist en mijn moeder was christen, en toch heeft mijn vader zich voor haar ingelezen ook al interesseerde het hem niet zoveel en ook al was hij niet van plan zich ertoe te bekeren. Als je als atheist een beetje openminded bent, dan kan het wel.
Dat heeft niets met bekrompenheid te maken lijkt mij zo. Ik heb niets met het geloof, integendeel zelfs, dus ik zie geen enkele reden om me erin te verdiepen. Ik ken de hoofdlijnen, en dat vind ik ruim voldoende. Ik geloof niet in die materie, en erger me enkel groen en geel als ik eens een stukje bijbel onder mijn ogen krijg. Daarom heeft het voor mij ook geen enkele zin om iets met een gelovige man te beginnen; ik zal hem daarin namelijk nooit begrijpen.
Wat TO betreft is dit iets om over na te denken; kun je gedeeltelijk in het geloof van je partner mee gaan, dus bijvoorbeeld je kinderen die gelovig worden opgevoed, of je partner die graag wil dat je zijn geloof beter leert kennen (wat op zich logisch is; zowel het wel geloven als het niet geloven is een deel van iemand), of niet.
vrijdag 20 maart 2009 om 20:52
Eens met Zamirah en Elninjoo.
Ik zou het ook niet kunnen. Ik ben een atheist en sta ook voor mijn overtuiging. Ik heb me zelf wel verdiept in allerlei religies (vaak noodgedwongen), maar ik zou niet kunnen leven met iemand die God voor mij plaatst. Bovendien vind ik heel het geloof iets ontzettend kinderachtigs hebben en dan vind ik vreselijk onaantrekkelijk.
Tel daar bij op alle regeltjes, kerk-of moskeebezoeken, de vrouwonvriendelijkheid, spastische houding mbt seks, en dan heb je aan mij de verkeerde.
Uiteraard geldt dit niet voor elke gelovige mens, maar wel voor vele.
Ik zou het ook niet kunnen. Ik ben een atheist en sta ook voor mijn overtuiging. Ik heb me zelf wel verdiept in allerlei religies (vaak noodgedwongen), maar ik zou niet kunnen leven met iemand die God voor mij plaatst. Bovendien vind ik heel het geloof iets ontzettend kinderachtigs hebben en dan vind ik vreselijk onaantrekkelijk.
Tel daar bij op alle regeltjes, kerk-of moskeebezoeken, de vrouwonvriendelijkheid, spastische houding mbt seks, en dan heb je aan mij de verkeerde.
Uiteraard geldt dit niet voor elke gelovige mens, maar wel voor vele.
vrijdag 20 maart 2009 om 20:54
En verdiepen de gelovigen zich ook de in de levensovertuiging van de atheist? Sure, atheisme is gewoon het ontkennen van het bestaan van een God. Maar toch, ik zou het behoorlijk eenrichtingsverkeer vinden moest ik Koranteksten bestuderen en Mo niets. Laat 'm dan maar wat atheistische filosofen als Nietzsche onder handen nemen...
vrijdag 20 maart 2009 om 21:03
quote:Digitalis schreef op 20 maart 2009 @ 20:54:
En verdiepen de gelovigen zich ook de in de levensovertuiging van de atheist? Sure, atheisme is gewoon het ontkennen van het bestaan van een God. Maar toch, ik zou het behoorlijk eenrichtingsverkeer vinden moest ik Koranteksten bestuderen en Mo niets. Laat 'm dan maar wat atheistische filosofen als Nietzsche onder handen nemen...Precies maar in dit soort gevallen komt de aanpassing en begrip meestal maar (grotendeels) van 1 kant.
En verdiepen de gelovigen zich ook de in de levensovertuiging van de atheist? Sure, atheisme is gewoon het ontkennen van het bestaan van een God. Maar toch, ik zou het behoorlijk eenrichtingsverkeer vinden moest ik Koranteksten bestuderen en Mo niets. Laat 'm dan maar wat atheistische filosofen als Nietzsche onder handen nemen...Precies maar in dit soort gevallen komt de aanpassing en begrip meestal maar (grotendeels) van 1 kant.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:05
Daarom zeg ik ook dat het van 2 kanten moet komen. Je moet niet de enige in je relatie zijn die moeite doet de, in dit geval, Islam te leren begrijpen. Hoe je het ook wendt of keert, als je kids krijgt later dan zullen deze Islamitisch opgevoed worden 9 van de 10 x. Of je man moet zo openminded zijn dat dit gemengd kan (ken er daar wel een aantal van).
@ Connect: Ik zeg niet dat het makkelijk is, of dat veel mensen het zien zitten (dat blijkt hier ook maar weer ) maar als jij bereid bent je aan te passen (met mate!) dan zou ik zeggen ga ervoor!
Maar voordat je zo een beslissing maakt, verdiep je wel in de Islam. En als het je niet zint, en je je er nooit in zult kunnen vinden ja dan moet je je afvragen of hij wel de juiste persoon is voor jou. Laat je niet verleiden tot het beloven van gouden bergen maar later toch terugtrekken/ontkennen wat er is gezegd.
@ Connect: Ik zeg niet dat het makkelijk is, of dat veel mensen het zien zitten (dat blijkt hier ook maar weer ) maar als jij bereid bent je aan te passen (met mate!) dan zou ik zeggen ga ervoor!
Maar voordat je zo een beslissing maakt, verdiep je wel in de Islam. En als het je niet zint, en je je er nooit in zult kunnen vinden ja dan moet je je afvragen of hij wel de juiste persoon is voor jou. Laat je niet verleiden tot het beloven van gouden bergen maar later toch terugtrekken/ontkennen wat er is gezegd.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:25
lees deze openingspost eens zou ik zeggen:
'slechte huisvrouw' moet ex betalen
En natuuuuurlijk is jouw vriend niet zo,
en natuuuuurlijk moet je niet alle moslims over 1 kam scheren
en natuuuuuurlijk overwint echte liefde alles,
maar gebruik ook je gezond verstand een.
Relaties met zulke culturele en religieuze verschillen werken gewoon niet op de lange termijn.
'slechte huisvrouw' moet ex betalen
En natuuuuurlijk is jouw vriend niet zo,
en natuuuuurlijk moet je niet alle moslims over 1 kam scheren
en natuuuuuurlijk overwint echte liefde alles,
maar gebruik ook je gezond verstand een.
Relaties met zulke culturele en religieuze verschillen werken gewoon niet op de lange termijn.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:25
Tja, het blijkt inderdaad dat de meerderheid hier niet voor zou kiezen nee en datzelfde zou ik ook zeggen een paar maanden geleden. Tuurlijk kies je hier nooit bewust voor, dat heb ik ook niet gedaan! Maarja, ik zit nu eenmaal wel in die situatie en het onderwerp kinderen is zeker al aan bod gekomen. In eerste instantie wilde hij uiteraard wel dat eventuele kinderen automatisch moslim worden maar toen ik aangaf dat perse niet te willen en we dat een paar keer hebben besproken, gaf hij na een tijd wel toe dat als dat een hele grote issue was voor mij om met hem door te gaan, hij wel zou toestemmen om de kinderen "neutraal" te laten zijn totdat ze een eigen keus kunnen maken. Maarja, wat jullie ook zeggen, in hoeverre beloof je elkar nu goeden bergen (uit verliefdheid) en wordt dat straks teruggedraaid? Vandaar ook mijn dringende oproep an mensen die hier echt ervaring mee hebben. Die dit al eens hebben meegemaakt of er midden in zitten. Waarschuwingen krijg ik uit mijn eigen kring al genoeg..
vrijdag 20 maart 2009 om 21:28
quote:Digitalis schreef op 20 maart 2009 @ 20:52:
Eens met Zamirah en Elninjoo.
Ik zou het ook niet kunnen. Ik ben een atheist en sta ook voor mijn overtuiging. Ik heb me zelf wel verdiept in allerlei religies (vaak noodgedwongen), maar ik zou niet kunnen leven met iemand die God voor mij plaatst. Bovendien vind ik heel het geloof iets ontzettend kinderachtigs hebben en dan vind ik vreselijk onaantrekkelijk.
Tel daar bij op alle regeltjes, kerk-of moskeebezoeken, de vrouwonvriendelijkheid, spastische houding mbt seks, en dan heb je aan mij de verkeerde.
Uiteraard geldt dit niet voor elke gelovige mens, maar wel voor vele.
Zo eens! Ik vind het geloof ook vaak iets kinderachtigs hebben. Een veilige haven voor als je te oud bent voor pappa en mamma, je bent immers niet helemaal zelf verantwoordelijk voor je daden dat is allemaal ingegeven door een hogere macht (vroeger was dat gewoon je moeder) en als je je niet aan de regels houdt dan krijg je straf.
Dit is natuurlijk wel heel erg kort door de bocht, en ik probeer gelovigen absoluut te respecteren irl maar tock krijg ik al de kriebels van sommige grevo collega's van me.
Ik vind een relatie met een medekaaskop (overigens wel katholiek opgevoed) soms al ingewikkeld genoeg.
Eens met Zamirah en Elninjoo.
Ik zou het ook niet kunnen. Ik ben een atheist en sta ook voor mijn overtuiging. Ik heb me zelf wel verdiept in allerlei religies (vaak noodgedwongen), maar ik zou niet kunnen leven met iemand die God voor mij plaatst. Bovendien vind ik heel het geloof iets ontzettend kinderachtigs hebben en dan vind ik vreselijk onaantrekkelijk.
Tel daar bij op alle regeltjes, kerk-of moskeebezoeken, de vrouwonvriendelijkheid, spastische houding mbt seks, en dan heb je aan mij de verkeerde.
Uiteraard geldt dit niet voor elke gelovige mens, maar wel voor vele.
Zo eens! Ik vind het geloof ook vaak iets kinderachtigs hebben. Een veilige haven voor als je te oud bent voor pappa en mamma, je bent immers niet helemaal zelf verantwoordelijk voor je daden dat is allemaal ingegeven door een hogere macht (vroeger was dat gewoon je moeder) en als je je niet aan de regels houdt dan krijg je straf.
Dit is natuurlijk wel heel erg kort door de bocht, en ik probeer gelovigen absoluut te respecteren irl maar tock krijg ik al de kriebels van sommige grevo collega's van me.
Ik vind een relatie met een medekaaskop (overigens wel katholiek opgevoed) soms al ingewikkeld genoeg.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:31
quote:Connect schreef op 20 maart 2009 @ 21:25:
Tja, het blijkt inderdaad dat de meerderheid hier niet voor zou kiezen nee en datzelfde zou ik ook zeggen een paar maanden geleden. Tuurlijk kies je hier nooit bewust voor, dat heb ik ook niet gedaan! Maarja, ik zit nu eenmaal wel in die situatie en het onderwerp kinderen is zeker al aan bod gekomen. In eerste instantie wilde hij uiteraard wel dat eventuele kinderen automatisch moslim worden maar toen ik aangaf dat perse niet te willen en we dat een paar keer hebben besproken, gaf hij na een tijd wel toe dat als dat een hele grote issue was voor mij om met hem door te gaan, hij wel zou toestemmen om de kinderen "neutraal" te laten zijn totdat ze een eigen keus kunnen maken. Maarja, wat jullie ook zeggen, in hoeverre beloof je elkar nu goeden bergen (uit verliefdheid) en wordt dat straks teruggedraaid? Vandaar ook mijn dringende oproep an mensen die hier echt ervaring mee hebben. Die dit al eens hebben meegemaakt of er midden in zitten. Waarschuwingen krijg ik uit mijn eigen kring al genoeg..
Je kent 'm pas twee maanden!
Ja, je bent nu verblind door verliefdheid/lust. Over een jaartje (of 2) is dat over en ik zou er pas dan nog maar es over beginnen. Als je je hormonen weer een beetje plaats hebben gemaakt voor grijze cellen. En dat heeft wat mij betreft helemaal niets te maken met zijn Afrikaans/moslim-zijn.
Tja, het blijkt inderdaad dat de meerderheid hier niet voor zou kiezen nee en datzelfde zou ik ook zeggen een paar maanden geleden. Tuurlijk kies je hier nooit bewust voor, dat heb ik ook niet gedaan! Maarja, ik zit nu eenmaal wel in die situatie en het onderwerp kinderen is zeker al aan bod gekomen. In eerste instantie wilde hij uiteraard wel dat eventuele kinderen automatisch moslim worden maar toen ik aangaf dat perse niet te willen en we dat een paar keer hebben besproken, gaf hij na een tijd wel toe dat als dat een hele grote issue was voor mij om met hem door te gaan, hij wel zou toestemmen om de kinderen "neutraal" te laten zijn totdat ze een eigen keus kunnen maken. Maarja, wat jullie ook zeggen, in hoeverre beloof je elkar nu goeden bergen (uit verliefdheid) en wordt dat straks teruggedraaid? Vandaar ook mijn dringende oproep an mensen die hier echt ervaring mee hebben. Die dit al eens hebben meegemaakt of er midden in zitten. Waarschuwingen krijg ik uit mijn eigen kring al genoeg..
Je kent 'm pas twee maanden!
Ja, je bent nu verblind door verliefdheid/lust. Over een jaartje (of 2) is dat over en ik zou er pas dan nog maar es over beginnen. Als je je hormonen weer een beetje plaats hebben gemaakt voor grijze cellen. En dat heeft wat mij betreft helemaal niets te maken met zijn Afrikaans/moslim-zijn.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:38
Connect, probeer ondanks de hevige verliefdheid realistisch naar jullie relatie te kijken. Zelf ben ik Marokkaanse met een islamitische achtergrond en ik ken het principe 'beetje van dit en beetje van dat' Dat islamitische en traditionele is er bij sommige mannen (en vrouwen) goed ingeramd en dat verdwijnt niet door een verliefdheid. Dus gebruik alsjeblieft gewoon je gezond verstand. Hoe is hij naar jou? Waardeert hij jou om wie je bent? Laat hij jou in je waarde en daarmee ook jouw levenstijl? Zijn er tekenen dat hij zichzelf 'beter' vindt dan jij omdat hij gelooft? Wat is zijn algemene houding naar vrouwen? Voel je dat hij vrouwen en mannen gelijkwaardig vindt?
Dit soort vragen zijn meestal niet met woorden te beantwoorden maar met je intuitie Probeer daar op te varen. Verliefd is leuk. Hiep hoi! Maar probeer toch een kritische (open) blik te houden. Het is inderdaad vaak zo dat mannen als het op trouwen en kinderen aankomt, met een rap tempo teruggaan naar hoe het hun eigenlijk allemaal hoort. De ware aard komt naar boven.
Nog iets wat ik kwijt wil (erg negatief dit realiseer ik me maar goed..): uit eigen ervaring weet dat ik sommige moslims die in het westen leven, twee kanten hebben. Een westerse kant, past zich snel, kent Andre Hazes liedjes, erg meegaand, openminded etc. Dat is een kant waar veel Nederlandse vrouwen verliefd op worden. Dan heb je de andere kant meer voor prive/thuis bedoelt. Het is een kant waar je niet snel mee te maken krijgt. Prive/thuis/familie is 'heilig'. Het is een kant die je niet (snel) te zien krijgt. Totdat je gaat trouwen en er kinderen komen. Dan ben jij opeens prive/thuis/familie. En precies DIE kant neemt dan het stuur over. Veel vrouwen leren dan hun partner echt kennen en vaak is het dan te laat. Ze zitten te diep en te lang in de relatie om er zomaar een punt achter te zetten.Leg het een beetje onhandig uit maar hoop dat iemand het nog snapt.
Maar goed, beetje doemscenario hierboven maar goed om in je achterhoofd te houden.
Dit soort vragen zijn meestal niet met woorden te beantwoorden maar met je intuitie Probeer daar op te varen. Verliefd is leuk. Hiep hoi! Maar probeer toch een kritische (open) blik te houden. Het is inderdaad vaak zo dat mannen als het op trouwen en kinderen aankomt, met een rap tempo teruggaan naar hoe het hun eigenlijk allemaal hoort. De ware aard komt naar boven.
Nog iets wat ik kwijt wil (erg negatief dit realiseer ik me maar goed..): uit eigen ervaring weet dat ik sommige moslims die in het westen leven, twee kanten hebben. Een westerse kant, past zich snel, kent Andre Hazes liedjes, erg meegaand, openminded etc. Dat is een kant waar veel Nederlandse vrouwen verliefd op worden. Dan heb je de andere kant meer voor prive/thuis bedoelt. Het is een kant waar je niet snel mee te maken krijgt. Prive/thuis/familie is 'heilig'. Het is een kant die je niet (snel) te zien krijgt. Totdat je gaat trouwen en er kinderen komen. Dan ben jij opeens prive/thuis/familie. En precies DIE kant neemt dan het stuur over. Veel vrouwen leren dan hun partner echt kennen en vaak is het dan te laat. Ze zitten te diep en te lang in de relatie om er zomaar een punt achter te zetten.Leg het een beetje onhandig uit maar hoop dat iemand het nog snapt.
Maar goed, beetje doemscenario hierboven maar goed om in je achterhoofd te houden.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:40
quote:Connect schreef op 20 maart 2009 @ 21:25:
Maarja, wat jullie ook zeggen, in hoeverre beloof je elkar nu goeden bergen (uit verliefdheid) en wordt dat straks teruggedraaid?
Naief om te denken dat dat niet gebeurt. Denk alleen maar eens aan loverboys. Of wat denk je van vrouwen die met lege handen achterblijven omdat de man in kwestie uiteindelijk besluit dat de kinderen beter af zijn in zijn land van herkomst en ze ontvoert. Dat zijn alleen de extreme gevallen maar op kleinere schaal vind je veel meer gedesillusioneerde vrouwen en gebroken beloften. Denk dat jij daar in dit geval helaas iets meer risico op loopt.
Vandaar ook mijn dringende oproep an mensen die hier echt ervaring mee hebben. Die dit al eens hebben meegemaakt of er midden in zitten. Waarschuwingen krijg ik uit mijn eigen kring al genoeg..
Ik zou je niet blindstaren op bevestiging want ik betwijfel of je die veel zal krijgen. Ik zou juist de waarschuwingen ter harte nemen. Zeker als je ze al zoveel krijgt. Moet je toch aan het denken zetten. Ik hoop niet dat je alleen luistert naar wat je horen wilt.
Maarja, wat jullie ook zeggen, in hoeverre beloof je elkar nu goeden bergen (uit verliefdheid) en wordt dat straks teruggedraaid?
Naief om te denken dat dat niet gebeurt. Denk alleen maar eens aan loverboys. Of wat denk je van vrouwen die met lege handen achterblijven omdat de man in kwestie uiteindelijk besluit dat de kinderen beter af zijn in zijn land van herkomst en ze ontvoert. Dat zijn alleen de extreme gevallen maar op kleinere schaal vind je veel meer gedesillusioneerde vrouwen en gebroken beloften. Denk dat jij daar in dit geval helaas iets meer risico op loopt.
Vandaar ook mijn dringende oproep an mensen die hier echt ervaring mee hebben. Die dit al eens hebben meegemaakt of er midden in zitten. Waarschuwingen krijg ik uit mijn eigen kring al genoeg..
Ik zou je niet blindstaren op bevestiging want ik betwijfel of je die veel zal krijgen. Ik zou juist de waarschuwingen ter harte nemen. Zeker als je ze al zoveel krijgt. Moet je toch aan het denken zetten. Ik hoop niet dat je alleen luistert naar wat je horen wilt.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
vrijdag 20 maart 2009 om 21:42
quote:Connect schreef op 20 maart 2009 @ 21:25:
Tja, het blijkt inderdaad dat de meerderheid hier niet voor zou kiezen nee en datzelfde zou ik ook zeggen een paar maanden geleden. Tuurlijk kies je hier nooit bewust voor, dat heb ik ook niet gedaan! Maarja, ik zit nu eenmaal wel in die situatie en het onderwerp kinderen is zeker al aan bod gekomen. In eerste instantie wilde hij uiteraard wel dat eventuele kinderen automatisch moslim worden maar toen ik aangaf dat perse niet te willen en we dat een paar keer hebben besproken, gaf hij na een tijd wel toe dat als dat een hele grote issue was voor mij om met hem door te gaan, hij wel zou toestemmen om de kinderen "neutraal" te laten zijn totdat ze een eigen keus kunnen maken. Maarja, wat jullie ook zeggen, in hoeverre beloof je elkar nu goeden bergen (uit verliefdheid) en wordt dat straks teruggedraaid? Vandaar ook mijn dringende oproep an mensen die hier echt ervaring mee hebben. Die dit al eens hebben meegemaakt of er midden in zitten. Waarschuwingen krijg ik uit mijn eigen kring al genoeg..
Neem eens een kijkje in het Marokkaanse man met NL vrouw topic, daar zijn vrouwen die getrouwd zijn met een moslim man (en dan heb ik het niet over "maar" een paar jaar getrouwd zijn). Of in het Longdistance topic. Daar zitten ook genoeg vrouwen (mannen?) die je ook positieve verhalen kunnen vertellen, maar wel met een waarschuwende toon erin. Want echt waar, het is niet makkelijk.
Ik zelf heb nu een relatie met een Marokkaanse man (1,5 jaar) en de eerste maanden zijn inderdaad alleen maar roze wolken en rozengeur en maneschijn, maar daarna word je beiden wat rustiger en dan merk je dat het toch niet allemaal zo 'makkelijk' is als het lijkt. En dan komt het aan op vooral praten, en compromissen weten te bereiken... Ook niet geheel onbelangrijk; familie. Heb je zijn familie al ontmoet of niet?
@ Sensy12: Ik snap precies wat je bedoeld met prive/thuis en familie. Het is inderdaad hoe je daar zelf mee om gaat, en hoe je daar met je parter over praat. Ik zelf zou dat verschrikkelijk vinden als er van mij verwacht wordt dat ik altijd thuis zit, eten kook en voor de kids zorg. Mijn lief is ook zo opgevoed; moeders blijft thuis en zorgt voor het eten en de kids, en vaders werkt.
Tja dat zijn ook echt dingen die naar voren kunnen en moeten komen. Het is echt niet alleen maar, zoals ik al zei, rozengeur en maneschijn. Maar ja, welke relatie is dat wel.
Tja, het blijkt inderdaad dat de meerderheid hier niet voor zou kiezen nee en datzelfde zou ik ook zeggen een paar maanden geleden. Tuurlijk kies je hier nooit bewust voor, dat heb ik ook niet gedaan! Maarja, ik zit nu eenmaal wel in die situatie en het onderwerp kinderen is zeker al aan bod gekomen. In eerste instantie wilde hij uiteraard wel dat eventuele kinderen automatisch moslim worden maar toen ik aangaf dat perse niet te willen en we dat een paar keer hebben besproken, gaf hij na een tijd wel toe dat als dat een hele grote issue was voor mij om met hem door te gaan, hij wel zou toestemmen om de kinderen "neutraal" te laten zijn totdat ze een eigen keus kunnen maken. Maarja, wat jullie ook zeggen, in hoeverre beloof je elkar nu goeden bergen (uit verliefdheid) en wordt dat straks teruggedraaid? Vandaar ook mijn dringende oproep an mensen die hier echt ervaring mee hebben. Die dit al eens hebben meegemaakt of er midden in zitten. Waarschuwingen krijg ik uit mijn eigen kring al genoeg..
Neem eens een kijkje in het Marokkaanse man met NL vrouw topic, daar zijn vrouwen die getrouwd zijn met een moslim man (en dan heb ik het niet over "maar" een paar jaar getrouwd zijn). Of in het Longdistance topic. Daar zitten ook genoeg vrouwen (mannen?) die je ook positieve verhalen kunnen vertellen, maar wel met een waarschuwende toon erin. Want echt waar, het is niet makkelijk.
Ik zelf heb nu een relatie met een Marokkaanse man (1,5 jaar) en de eerste maanden zijn inderdaad alleen maar roze wolken en rozengeur en maneschijn, maar daarna word je beiden wat rustiger en dan merk je dat het toch niet allemaal zo 'makkelijk' is als het lijkt. En dan komt het aan op vooral praten, en compromissen weten te bereiken... Ook niet geheel onbelangrijk; familie. Heb je zijn familie al ontmoet of niet?
@ Sensy12: Ik snap precies wat je bedoeld met prive/thuis en familie. Het is inderdaad hoe je daar zelf mee om gaat, en hoe je daar met je parter over praat. Ik zelf zou dat verschrikkelijk vinden als er van mij verwacht wordt dat ik altijd thuis zit, eten kook en voor de kids zorg. Mijn lief is ook zo opgevoed; moeders blijft thuis en zorgt voor het eten en de kids, en vaders werkt.
Tja dat zijn ook echt dingen die naar voren kunnen en moeten komen. Het is echt niet alleen maar, zoals ik al zei, rozengeur en maneschijn. Maar ja, welke relatie is dat wel.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:44
Neem rustig de tijd zou ik zeggen. leer elkaar kennen, hoe je allebei in het leven staat, wat je wilt met je leven, leer elkaars ideeën en overtuigingen kennen. Je hoeft nu niks te overhaasten.
Ik vind het overigens niet raar dat je voor je vriend je in de islam verdiept. Ik heb ook toen ik met met mijn man een relatie kreeg veel gelezen over de islam. Overigens heeft hij dat ook over mijn religie (ik ben katholiek) gedaan. Dat vind ik niet zo raar. Ik vind het sowieso leuk om te lezen over verschillende geloven en vind het logisch dat ik me wil verdiepen in iets wat voor hem belangrijk is. Als hij communist was dan zou ik ook das kapital gaan lezen. Dat hoeft niet gelijk te betekenen dat ik vervolgens ook communist of moslim moet worden.
Ook wat de kinderen betreft hoe je echt geen hele drastische beslissingen te maken. Ik was er nooit mee akkoord gegaan om onze kinderen volgens de islam op te voeden. Wij proberen gewoon een neutrale of een middenweg tussen onze overtuigingen te kiezen. Mijn kinderen zou ik ook nooit als moslim omschrijven, dat zijn ze ook niet.
Ik vind het overigens niet raar dat je voor je vriend je in de islam verdiept. Ik heb ook toen ik met met mijn man een relatie kreeg veel gelezen over de islam. Overigens heeft hij dat ook over mijn religie (ik ben katholiek) gedaan. Dat vind ik niet zo raar. Ik vind het sowieso leuk om te lezen over verschillende geloven en vind het logisch dat ik me wil verdiepen in iets wat voor hem belangrijk is. Als hij communist was dan zou ik ook das kapital gaan lezen. Dat hoeft niet gelijk te betekenen dat ik vervolgens ook communist of moslim moet worden.
Ook wat de kinderen betreft hoe je echt geen hele drastische beslissingen te maken. Ik was er nooit mee akkoord gegaan om onze kinderen volgens de islam op te voeden. Wij proberen gewoon een neutrale of een middenweg tussen onze overtuigingen te kiezen. Mijn kinderen zou ik ook nooit als moslim omschrijven, dat zijn ze ook niet.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:50
@ Nymeria: Je hebt het, zoals altijd, weer mooi verwoord. Maar er zijn lang niet zoveel (in dit geval Marokkaanse) moslim mannen die zo 'makkelijk' die overstap kunnen maken. Jij en Mother bijvoorbeeld hebben vrij open minded mannen. Die vind je niet snel, echt niet. En het is alleen maar goed dat die er wel zijn, en dat je ook eindelijk een concrete voorbeelden kunt lezen dat het wel mogelijk is dus
vrijdag 20 maart 2009 om 22:10
Je zit nu nog in de beginfase en kun je er beter nu mee kappen. Is makkelijker dan als je verder met hem gaat.
Een moslim is toch wel een heel ander geloof en dan ook nog Afrikaans...
Lijkt me een mismatch voor een relatie.
De problemen zijn wellicht niet gelijk zichtbaar, maar wel als het serieus is en evt. kinderen zijn.
Hij kan nog zo modern zijn, maar net als de islamieten die zelfs hier geboren zijn. ze hebben bepaalde beelden/ideeen in hun hoofd. Zijn zo opgevoed en dat zie jij natuurlijk niet (direct)
Je twijfelt zelf toch ook al, waarom zou je er in stappen dan?
Een moslim is toch wel een heel ander geloof en dan ook nog Afrikaans...
Lijkt me een mismatch voor een relatie.
De problemen zijn wellicht niet gelijk zichtbaar, maar wel als het serieus is en evt. kinderen zijn.
Hij kan nog zo modern zijn, maar net als de islamieten die zelfs hier geboren zijn. ze hebben bepaalde beelden/ideeen in hun hoofd. Zijn zo opgevoed en dat zie jij natuurlijk niet (direct)
Je twijfelt zelf toch ook al, waarom zou je er in stappen dan?
vrijdag 20 maart 2009 om 22:35
Ik denk ook dat een relatie als deze weinig kans van slagen heeft. Heb in mijn eigen familie het voorbeeld van twee gemengde huwelijken, nicht en schoonzusje, beiden getrouwd geweest met resp. West- en Noordafrikaan. Beide relaties zijn stukgelopen. Een van die twee mannen was zelfs universitair geschoold, maar dat nam niet weg dat het water te diep was wanneer het ging om sommige levensbeschouwelijke zaken. Jammer genoeg beginnen die dingen meestal pas echt te spelen wanneer het te laat is, nl. wanneer het huwelijk voltrokken is en/of er kinderen komen. Dan wordt het menens.
Het probleem zit hem niet eens puur in het verschil in religieuze opvattingen. Zelfs al was jouw vriend niet religieus, dan komt hij nog steeds uit een cultuur die helemaal van religie doordrongen is. Soms is het niet duidelijk of iets religie is of cultuur. Je kan dat niet altijd scheiden. Ik vind trouwens dat het weinig helpt om je in te lezen in godsdienstige teksten. In die teksten gaat het niet om logica of rationaliteit, dat zijn meestal gewoon optekeningen van wat iemand ooit gezegd of gedaan heeft en dat heb je voor waar aan te nemen...
Het probleem zit hem niet eens puur in het verschil in religieuze opvattingen. Zelfs al was jouw vriend niet religieus, dan komt hij nog steeds uit een cultuur die helemaal van religie doordrongen is. Soms is het niet duidelijk of iets religie is of cultuur. Je kan dat niet altijd scheiden. Ik vind trouwens dat het weinig helpt om je in te lezen in godsdienstige teksten. In die teksten gaat het niet om logica of rationaliteit, dat zijn meestal gewoon optekeningen van wat iemand ooit gezegd of gedaan heeft en dat heb je voor waar aan te nemen...
