Relaties
alle pijlers
Na 4 jaar nog niet over ex heen, doorgaan met mijn vriend?
donderdag 11 februari 2010 om 09:09
Na een aantal psychologen, jaren vol met twijfels, relatietherapie, pieken en dalen, probeer ik het nu eens op het Viva forum.
Want ik ben de weg kwijt...
Mijn verhaal: op mijn 14e kreeg ik verkering met Dirk. Deze relatie heeft tot mijn 25e geduurd. Hij was mijn rots, ik keek enorm tegen hem op. Hij is slim, lief en ontzettend 'goed' voor zijn omgeving. Als ik ergens mee zat, dan hoefde ik mijn hand maar uit te steken of hij trok me er door heen. Samen zijn we opgegroeid, volwassen geworden en hebben we ontzettend veel meegemaakt.
De laatste jaren van onze relatie kwam de sleur om de hoek kijken. Dat zal niets nieuws zijn. Het probleem lag erin dat ik graag wilde samenwonen, een stap verder wilde. Hij was daar nog niet aan toe, wilde liever thuis blijven wonen en voor zijn moeder en broertje zorgen.
In die tijd veranderde er voor mij best veel. Klaar met studeren, m'n eerste baan... en daar werd ik verliefd op collega Thijs. Uiteindelijk heb ik toen vrij snel de knoop doorgehakt. Ik stopte mijn relatie met Dirk.
Wat er toen gebeurde kan ik na al die jaren nog steeds niet bevatten. Geen traan kon ik laten, het weekend dat ik het uitmaakte met Dirk. Hij was kapot, kwaad, teleurgesteld, verdrietig. En ik voelde praktisch niets.
Binnen een paar weken waren Thijs en ik een setje. Veel te snel, achteraf gezien. Maar dat kon ik mijn vlinders op dat moment niet wijs maken. De stroomversnelling bleef gaan. Ik kocht een huis voor mezelf en eigenlijk vrijwel direct trok Thijs bij me in.
Het eerste half jaar was ik zielsgelukkig. Eindelijk had ik datgene waar ik behoefte aan had.
Ik had nog wel contact met Dirk. Hij was echt kapot. Maar nog steeds leek ik het niet te beseffen.
Tot we een half jaar verder waren. Ineens had ik het gevoel dat mijn oogkleppen af vielen. Ik zag wat ik had met Dirk. Hij was altijd mijn soulmate, mijn maatje, mijn tweede helft, mijn rots in de branding. En ik had hem zomaar weggegooid, aan de kant gesmeten en had niet eens voor ons gevochten.
Schuldgevoel, verdriet en boosheid naar mezelf toe staken de kop op. Wat had ik gedaan? Ik hoorde toch bij hem?!
En die gevoelens zijn er nu nog steeds. Toch ben ik nog steeds samen met Thijs. Met Dirk heb ik nog regelmatig contact. Ik zie hem nog steeds als 'onmisbaar' in mijn leven. Hij woont nog steeds bij z'n moeder en broertje thuis en heeft geen andere relatie. Ik weet dat hij ook nog heel veel om mij geeft, ondanks alles dat ik hem heb aangedaan. En nog steeds is hij de eerste die ik wil bellen als ik ergens mee zit in mijn leven, of als ik iets heel leuks heb meegemaakt.
De afgelopen 3,5 jaar hebben Thijs en ik ook heel veel diepe dalen gekend. Ik begrijp eigenlijk nog steeds niet dat hij niet al lang gillend bij me weg is gegaan. Want als ik weer eens twijfelde heb ik dat ook met hem besproken.
Op het moment dat ik voor Thijs wilde gaan, was ik daar echt van overtuigd. Maar het probleem is, dat ik echt een dag later, of zelfs een halve dag, van het tegendeel overtuigd kan zijn. Die gevoelens kunnen zo switchen in korte tijd en zijn allebei op het moment dat ze de kop opsteken zo overtuigend, dat ik simpelweg niet meer weet op welk gevoel ik nu moet vertrouwen. Welke stem vanbinnen nu degene is waar ik naar moet luisteren.
Ik weet echt dat ik zo niet door kan gaan. Dat weet ik al 3,5 jaar. Ik word hier doodongelukkig van, maar ook voor Thijs is het geen doen en oneerlijk. En toch lukt het me niet om een knoop door te hakken. Ik ben bang dat ik weer een relatie weg gooi die eigenlijk heel mooi was, maar waar ik meer m'n best voor had moeten doen. Dat heb ik 4 jaar geleden gedaan en daar kan ik nog steeds niet mee omgaan. Straks gebeurt dat met Thijs weer.
Soms denk ik dat de enige manier om hier uit te komen, is als Thijs OF Dirk die deur dicht gooit. Dat Thijs er voor kiest om niet langer te vechten. Of dat Dirk een andere relatie krijgt.
Ik weet het niet meer. Op welk gevoel moet ik nu vertrouwen? Is er iemand die in hetzelfde schuitje heeft gezeten?
Want ik ben de weg kwijt...
Mijn verhaal: op mijn 14e kreeg ik verkering met Dirk. Deze relatie heeft tot mijn 25e geduurd. Hij was mijn rots, ik keek enorm tegen hem op. Hij is slim, lief en ontzettend 'goed' voor zijn omgeving. Als ik ergens mee zat, dan hoefde ik mijn hand maar uit te steken of hij trok me er door heen. Samen zijn we opgegroeid, volwassen geworden en hebben we ontzettend veel meegemaakt.
De laatste jaren van onze relatie kwam de sleur om de hoek kijken. Dat zal niets nieuws zijn. Het probleem lag erin dat ik graag wilde samenwonen, een stap verder wilde. Hij was daar nog niet aan toe, wilde liever thuis blijven wonen en voor zijn moeder en broertje zorgen.
In die tijd veranderde er voor mij best veel. Klaar met studeren, m'n eerste baan... en daar werd ik verliefd op collega Thijs. Uiteindelijk heb ik toen vrij snel de knoop doorgehakt. Ik stopte mijn relatie met Dirk.
Wat er toen gebeurde kan ik na al die jaren nog steeds niet bevatten. Geen traan kon ik laten, het weekend dat ik het uitmaakte met Dirk. Hij was kapot, kwaad, teleurgesteld, verdrietig. En ik voelde praktisch niets.
Binnen een paar weken waren Thijs en ik een setje. Veel te snel, achteraf gezien. Maar dat kon ik mijn vlinders op dat moment niet wijs maken. De stroomversnelling bleef gaan. Ik kocht een huis voor mezelf en eigenlijk vrijwel direct trok Thijs bij me in.
Het eerste half jaar was ik zielsgelukkig. Eindelijk had ik datgene waar ik behoefte aan had.
Ik had nog wel contact met Dirk. Hij was echt kapot. Maar nog steeds leek ik het niet te beseffen.
Tot we een half jaar verder waren. Ineens had ik het gevoel dat mijn oogkleppen af vielen. Ik zag wat ik had met Dirk. Hij was altijd mijn soulmate, mijn maatje, mijn tweede helft, mijn rots in de branding. En ik had hem zomaar weggegooid, aan de kant gesmeten en had niet eens voor ons gevochten.
Schuldgevoel, verdriet en boosheid naar mezelf toe staken de kop op. Wat had ik gedaan? Ik hoorde toch bij hem?!
En die gevoelens zijn er nu nog steeds. Toch ben ik nog steeds samen met Thijs. Met Dirk heb ik nog regelmatig contact. Ik zie hem nog steeds als 'onmisbaar' in mijn leven. Hij woont nog steeds bij z'n moeder en broertje thuis en heeft geen andere relatie. Ik weet dat hij ook nog heel veel om mij geeft, ondanks alles dat ik hem heb aangedaan. En nog steeds is hij de eerste die ik wil bellen als ik ergens mee zit in mijn leven, of als ik iets heel leuks heb meegemaakt.
De afgelopen 3,5 jaar hebben Thijs en ik ook heel veel diepe dalen gekend. Ik begrijp eigenlijk nog steeds niet dat hij niet al lang gillend bij me weg is gegaan. Want als ik weer eens twijfelde heb ik dat ook met hem besproken.
Op het moment dat ik voor Thijs wilde gaan, was ik daar echt van overtuigd. Maar het probleem is, dat ik echt een dag later, of zelfs een halve dag, van het tegendeel overtuigd kan zijn. Die gevoelens kunnen zo switchen in korte tijd en zijn allebei op het moment dat ze de kop opsteken zo overtuigend, dat ik simpelweg niet meer weet op welk gevoel ik nu moet vertrouwen. Welke stem vanbinnen nu degene is waar ik naar moet luisteren.
Ik weet echt dat ik zo niet door kan gaan. Dat weet ik al 3,5 jaar. Ik word hier doodongelukkig van, maar ook voor Thijs is het geen doen en oneerlijk. En toch lukt het me niet om een knoop door te hakken. Ik ben bang dat ik weer een relatie weg gooi die eigenlijk heel mooi was, maar waar ik meer m'n best voor had moeten doen. Dat heb ik 4 jaar geleden gedaan en daar kan ik nog steeds niet mee omgaan. Straks gebeurt dat met Thijs weer.
Soms denk ik dat de enige manier om hier uit te komen, is als Thijs OF Dirk die deur dicht gooit. Dat Thijs er voor kiest om niet langer te vechten. Of dat Dirk een andere relatie krijgt.
Ik weet het niet meer. Op welk gevoel moet ik nu vertrouwen? Is er iemand die in hetzelfde schuitje heeft gezeten?
donderdag 11 februari 2010 om 09:18
donderdag 11 februari 2010 om 09:18
DNM, kort samengevat.
Ik denk dat het verstadig is dat je eerst zelf op een rij krijgt hoe je gevoelens zijn naar jezelf.
Je bent als vanaf je 14de in relaties met 2 verschillende mannen en dat kan best verwarrend zijn als je nog gevoelens hebt voor je jeugdliefde.
Neem afstand van de 2 heren en kijk wat er goed bij jou past...
Ik denk dat het verstadig is dat je eerst zelf op een rij krijgt hoe je gevoelens zijn naar jezelf.
Je bent als vanaf je 14de in relaties met 2 verschillende mannen en dat kan best verwarrend zijn als je nog gevoelens hebt voor je jeugdliefde.
Neem afstand van de 2 heren en kijk wat er goed bij jou past...
Nee echt?
donderdag 11 februari 2010 om 09:25
Het gras aan de andere kant is altijd groener. Het is heel normaal dat je deze heftige gevoelens hebt voor Dirk. Hij stond aan je zijde in de meest belangrijke jaren van je opgroeiende jeugd. Dit hoeft niet automatisch te betekenen dat hij de man is waar je oud mee gaat worden. Ik geloof persoonlijk niet in 1 liefde van je leven. Er zijn er meerdere.. En de vraag is: met wie ga je door? Van ruilen komt huilen. Ik zou Thijs niet aan de kant zetten VOOR Dirk. Als je besluit de relatie met Thijs te beëindigen, doe het dan voor JOU! Geen keuze maken is ook een keuze maken. En dit kan je op heel veel manieren opvatten. Snap je wat ik bedoel?
Persoonlijk denk ik dat Thijs geen eerlijke kans heeft gekregen van jou. Want: Dirk dit en Dirk dat. Maar....hoe zit het dan met Thijs dit en Thijs dat?
Precies wat domnaiefmutsje zegt: kies voor jezelf en daarna zie je weer verder. Het antwoord komt vanzelf naar je toe. ECHT!! Geef het alleen wel de kans om naar je toe te komen. Laat het bezinken, luister héél goed naar jezelf en laat je intuïtie het je vertellen. Je zal niet binnen een week tot een beslissing komen. Dat kan wel een maand of zelfs een paar maanden duren. Mijn inziens is dit het beste wat je kan doen.
Succes ermee en hou je taai.
Persoonlijk denk ik dat Thijs geen eerlijke kans heeft gekregen van jou. Want: Dirk dit en Dirk dat. Maar....hoe zit het dan met Thijs dit en Thijs dat?
Precies wat domnaiefmutsje zegt: kies voor jezelf en daarna zie je weer verder. Het antwoord komt vanzelf naar je toe. ECHT!! Geef het alleen wel de kans om naar je toe te komen. Laat het bezinken, luister héél goed naar jezelf en laat je intuïtie het je vertellen. Je zal niet binnen een week tot een beslissing komen. Dat kan wel een maand of zelfs een paar maanden duren. Mijn inziens is dit het beste wat je kan doen.
Succes ermee en hou je taai.
donderdag 11 februari 2010 om 09:26
Je valt op 'n moederskindje die liefst bij mammie thuis wil blijven wonen én je woont samen met 'n fling die niet echt iets voor je betekent? Wat 'n puinhoop.
Ga eerst maar 'ns zelfstandig leren worden zonder man in je huis en wellicht dat over 'n paar jaar de kaarten anders liggen. Dat mamma's kindje is ook geen goeie match zolang ie niet op zichzelf gaat wonen, maar misschien neemt hij die stap over 'n tijdje ook wel. If not: er zijn nog meer mannen op deze wereld en daarnaast is 'n relatie hebben niet zaligmakend.
Ga eerst maar 'ns zelfstandig leren worden zonder man in je huis en wellicht dat over 'n paar jaar de kaarten anders liggen. Dat mamma's kindje is ook geen goeie match zolang ie niet op zichzelf gaat wonen, maar misschien neemt hij die stap over 'n tijdje ook wel. If not: er zijn nog meer mannen op deze wereld en daarnaast is 'n relatie hebben niet zaligmakend.
donderdag 11 februari 2010 om 09:31
Je hebt nog nooit ervaren hoe het is om helemaal op jezelf te zijn en voor jezelf te zorgen... in emotionele zin dan...
Je bent van de ene in de andere relatie gegaan. Waarschijnlijk ging je met Thijs op dezelfde voet verder als dat je met Dirk had. Geen blanco pagina, gewoon doorstarten.
Ik zou ook breken met Thijs en alles eerst eens voor jezelf op een rijtje zetten. Alleen al omdat je hem maar aan het lijntje blijft houden zo. Misschien gooi je dan een 'mooie' relatie weg? Ik denk dat jij niet weet wat een mooie relatie is nu. Je hebt vrijwel nooit de tijd genomen om een goede relatie met jezelf aan te gaan.
Je bent van de ene in de andere relatie gegaan. Waarschijnlijk ging je met Thijs op dezelfde voet verder als dat je met Dirk had. Geen blanco pagina, gewoon doorstarten.
Ik zou ook breken met Thijs en alles eerst eens voor jezelf op een rijtje zetten. Alleen al omdat je hem maar aan het lijntje blijft houden zo. Misschien gooi je dan een 'mooie' relatie weg? Ik denk dat jij niet weet wat een mooie relatie is nu. Je hebt vrijwel nooit de tijd genomen om een goede relatie met jezelf aan te gaan.
Only dead fish go with the flow
donderdag 11 februari 2010 om 09:54
Dank jullie wel voor de reacties. Ik vind het erg fijn dat ik hier m'n verhaal kwijt kan en dat er naar geluisterd en op gereageerd wordt.
Een groot probleem bij mij is loslaten, maar dat is waarschijnlijk al duidelijk
.
Vorig jaar zijn Thijs en ik iets meer dan een maand uit elkaar geweest. Juist zodat ik dan alleen kon zijn. 1,5 maand is veel te kort om echt op jezelf te zijn. Ik wilde toen ook niets liever dan dat hij weer naar huis kwam en was ervan overtuigd dat we samen toch gelukkig oud konden worden.
Maar ja, na een paar maanden kwamen toch die twijfels weer.
Ik zie met m'n verstand dat jullie gelijk hebben dat ik echt moet leren hoe het is om in m'n eentje te zijn, voor mezelf te zorgen, en afstand te nemen. Maar ik vind het zoooo moeilijk om die stap ook echt te zetten.
Oh ja: @Toffifee: dit zijn niet de echte namen.
Een groot probleem bij mij is loslaten, maar dat is waarschijnlijk al duidelijk
.Vorig jaar zijn Thijs en ik iets meer dan een maand uit elkaar geweest. Juist zodat ik dan alleen kon zijn. 1,5 maand is veel te kort om echt op jezelf te zijn. Ik wilde toen ook niets liever dan dat hij weer naar huis kwam en was ervan overtuigd dat we samen toch gelukkig oud konden worden.
Maar ja, na een paar maanden kwamen toch die twijfels weer.
Ik zie met m'n verstand dat jullie gelijk hebben dat ik echt moet leren hoe het is om in m'n eentje te zijn, voor mezelf te zorgen, en afstand te nemen. Maar ik vind het zoooo moeilijk om die stap ook echt te zetten.
Oh ja: @Toffifee: dit zijn niet de echte namen.
donderdag 11 februari 2010 om 10:06
Alles voor het woordje 'maar' is bullshit.
Je weet dat de vrouwen hier gelijk hebben maar......
Ok, je wil dus niet. Want je kúnt het wel hoor. Dit, zo leven zoals je nu doet, is namelijk uiteindelijk erger dan een poosje alleen zijn met jezelf.
Wat heb je nu?
Een leven, een relatie, vol twijfels of het wel ok is, dat leven. Als je alleen bent is in ieder geval één ding duidelijk; je moet het doen met jezelf en kunt alleen bij jezelf aankloppen als het niet goed gaat. Want dan doe je dus zélf iets fout of moet er iets gebeuren wat jíj alleen in gang kunt zetten. In jouw geval, jij, die haar geluk van een ander af laat hangen, een hele gezonde zaak lijkt me.
Hoe denk jij daarover?
Je weet dat de vrouwen hier gelijk hebben maar......
Ok, je wil dus niet. Want je kúnt het wel hoor. Dit, zo leven zoals je nu doet, is namelijk uiteindelijk erger dan een poosje alleen zijn met jezelf.
Wat heb je nu?
Een leven, een relatie, vol twijfels of het wel ok is, dat leven. Als je alleen bent is in ieder geval één ding duidelijk; je moet het doen met jezelf en kunt alleen bij jezelf aankloppen als het niet goed gaat. Want dan doe je dus zélf iets fout of moet er iets gebeuren wat jíj alleen in gang kunt zetten. In jouw geval, jij, die haar geluk van een ander af laat hangen, een hele gezonde zaak lijkt me.
Hoe denk jij daarover?
donderdag 11 februari 2010 om 10:10
donderdag 11 februari 2010 om 10:31
Tjeetje wat moeilijk zeg.... Zelf vind ik het oneerlijk tegenover beide mannen. De een heb je (zonder gevoel) aan de kant gezet omdat hij (nog) niet verder wilde en de sleur erin kwam (wat in elke relatie voorkomt, maar waar je SAMEN aan moet werken) en met de ander heb je vanaf het begin je twijfels gehad.
Je hebt duidelijk nog gevoel voor Dirk en blijkbaar altijd gehad.
Denk dat jij je 1 vraag moet stellen: zie jij jezelf oud worden met Thijs en met hem een gezinnetje stichten ZONDER dat je Dirk voor je ziet????? Wil jij ECHT verder met Thijs?
Als het antwoord JA is dan moet je ook echt de volle 100% voor Thijs gaan. Zo NEE, dan denk ik inderdaad ook dat het beter is om ook deze relatie te beëindigen en voor jezelf eens alles op een rijtje te gaan zetten en te kijken wat je nou eigenlijk echt wil.
En voor de anderen: Misschien is er in het leven van Dirk heel veel gebeurd privé, dat hij hiervoor een goede reden heeft om nog even thuis te blijven wonen. Want Hinde241 schreef dat hij thuis wil blijven wonen om voor zijn moeder en broertje te ZORGEN!
Je hebt duidelijk nog gevoel voor Dirk en blijkbaar altijd gehad.
Denk dat jij je 1 vraag moet stellen: zie jij jezelf oud worden met Thijs en met hem een gezinnetje stichten ZONDER dat je Dirk voor je ziet????? Wil jij ECHT verder met Thijs?
Als het antwoord JA is dan moet je ook echt de volle 100% voor Thijs gaan. Zo NEE, dan denk ik inderdaad ook dat het beter is om ook deze relatie te beëindigen en voor jezelf eens alles op een rijtje te gaan zetten en te kijken wat je nou eigenlijk echt wil.
En voor de anderen: Misschien is er in het leven van Dirk heel veel gebeurd privé, dat hij hiervoor een goede reden heeft om nog even thuis te blijven wonen. Want Hinde241 schreef dat hij thuis wil blijven wonen om voor zijn moeder en broertje te ZORGEN!
donderdag 11 februari 2010 om 10:32
@Eleonora: het is inderdaad een keuze, daar heb je gelijk in. En als ik het zo op een rijtje zie staan, lijkt het ook heel logisch: liever alleen en duidelijkheid dan zo door blijven tobben. Nu nog de cirkel durven te doorbreken.
@Wuiles: gelukkig heb ik nog wel andere dingen waar ik me mee bezig houd en van kan genieten. Het relatie-verhaal sluimert alleen wel steeds op de achtergrond.
@badmeester: hij is inderdaad geen suf moederskindje. Hij heeft alleen een enorm verantwoordelijkheidsgevoel naar haar en zijn familie toe.
@Wuiles: gelukkig heb ik nog wel andere dingen waar ik me mee bezig houd en van kan genieten. Het relatie-verhaal sluimert alleen wel steeds op de achtergrond.
@badmeester: hij is inderdaad geen suf moederskindje. Hij heeft alleen een enorm verantwoordelijkheidsgevoel naar haar en zijn familie toe.
donderdag 11 februari 2010 om 10:39
quote:Hinde241 schreef op 11 februari 2010 @ 10:32:
@Eleonora: het is inderdaad een keuze, daar heb je gelijk in. En als ik het zo op een rijtje zie staan, lijkt het ook heel logisch: liever alleen en duidelijkheid dan zo door blijven tobben. Nu nog de cirkel durven te doorbreken.
Het is geen kwestie van durven, maar van doen!
Jij bent al jaren bezig om alles van je gevoel af te laten hangen en waar heeft het je gebracht? Dus wacht niet tot je het lef hebt, maar spring in het diepe. Verstandelijk weet je dat dat is wat je nodig hebt, dat dat is wat je moet doen om je basis goed te krijgen.
@Eleonora: het is inderdaad een keuze, daar heb je gelijk in. En als ik het zo op een rijtje zie staan, lijkt het ook heel logisch: liever alleen en duidelijkheid dan zo door blijven tobben. Nu nog de cirkel durven te doorbreken.
Het is geen kwestie van durven, maar van doen!
Jij bent al jaren bezig om alles van je gevoel af te laten hangen en waar heeft het je gebracht? Dus wacht niet tot je het lef hebt, maar spring in het diepe. Verstandelijk weet je dat dat is wat je nodig hebt, dat dat is wat je moet doen om je basis goed te krijgen.
donderdag 11 februari 2010 om 10:43
Soms denk ik dat de enige manier om hier uit te komen, is als Thijs OF Dirk die deur dicht gooit. Dat Thijs er voor kiest om niet langer te vechten. Of dat Dirk een andere relatie krijgt.
Dat is lekker makkelijk. Zo hoef je zelf geen verantwoordelijkheid te dragen, kun je ook geen verkeerde beslissing nemen, toch?
Dat is lekker makkelijk. Zo hoef je zelf geen verantwoordelijkheid te dragen, kun je ook geen verkeerde beslissing nemen, toch?
donderdag 11 februari 2010 om 10:58
quote:Dani71 schreef op 11 februari 2010 @ 10:43:
Soms denk ik dat de enige manier om hier uit te komen, is als Thijs OF Dirk die deur dicht gooit. Dat Thijs er voor kiest om niet langer te vechten. Of dat Dirk een andere relatie krijgt.
Dat is lekker makkelijk. Zo hoef je zelf geen verantwoordelijkheid te dragen, kun je ook geen verkeerde beslissing nemen, toch?
Dit viel mij ook al op, en daardoor dacht ik iets wat ik eigenlijk niet wilde zeggen. Maar ik ga het toch doen.
TO, jij hangt zo duidelijk in de slachtofferrol en laat alles in je relaties van anderen afhangen. Misschien is je ex wel allang over je heen, maar wil hij je dat niet vertellen omdat jij zo afhankelijk bent van zijn gevoel. Het kan best zijn dat hij het idee heeft dat jij het niet aan kan om die waarheid te horen, zo kom je hier op mij wel over in ieder geval.
Soms denk ik dat de enige manier om hier uit te komen, is als Thijs OF Dirk die deur dicht gooit. Dat Thijs er voor kiest om niet langer te vechten. Of dat Dirk een andere relatie krijgt.
Dat is lekker makkelijk. Zo hoef je zelf geen verantwoordelijkheid te dragen, kun je ook geen verkeerde beslissing nemen, toch?
Dit viel mij ook al op, en daardoor dacht ik iets wat ik eigenlijk niet wilde zeggen. Maar ik ga het toch doen.
TO, jij hangt zo duidelijk in de slachtofferrol en laat alles in je relaties van anderen afhangen. Misschien is je ex wel allang over je heen, maar wil hij je dat niet vertellen omdat jij zo afhankelijk bent van zijn gevoel. Het kan best zijn dat hij het idee heeft dat jij het niet aan kan om die waarheid te horen, zo kom je hier op mij wel over in ieder geval.
