Relaties
alle pijlers
niet trouwen
woensdag 12 maart 2008 om 08:40
na ruim een half jaar plannen, dingen uitzoeken, regelen en niet te vergeten voorpret, kwam mijn vriend met de mededeling dat hij toch maar niet wil trouwen.
Hij voelt zich nog te jong (26) en vindt dat we niet genoeg basis in de relatie hebben (we hebben ruim 2 jaar nu ). Op zich snap ik dat maar ik heb ook zoiets van : Dat wist je ook toen we het besloten, was er dan meteen niet aan begonnen.
Hij was ook weinig actief in het voorbereiden, ik heb het meeste gedaan. Daarom heb ik hem meerdere malen gevraagd of hij het echt wel wil en altijd was het antwoord ja. Op een gegeven moment werd hij zelfs boos, zo van geloof nou dat ik het echt wil.
dat heb ik toen gedaan en zo had ik het gelaten, tot hij met dat bericht kwam. Nu twijfel ik over een hoop dingen, hij zegt dat hij nog wel van me houdt, dat dit niet minder is geworden, klopt dit wel? Verder vraag ik mij af (als dit een soort koud watervrees is) hoe dat moet zijn als ik zwanger zou mogen raken (drie maanden zwanger en vriend weg).
Wie heeft hier ervaring mee? Hoelang duurde het bij jou voor je weer echt kon vertrouwen op wat hij zegt?
Hij voelt zich nog te jong (26) en vindt dat we niet genoeg basis in de relatie hebben (we hebben ruim 2 jaar nu ). Op zich snap ik dat maar ik heb ook zoiets van : Dat wist je ook toen we het besloten, was er dan meteen niet aan begonnen.
Hij was ook weinig actief in het voorbereiden, ik heb het meeste gedaan. Daarom heb ik hem meerdere malen gevraagd of hij het echt wel wil en altijd was het antwoord ja. Op een gegeven moment werd hij zelfs boos, zo van geloof nou dat ik het echt wil.
dat heb ik toen gedaan en zo had ik het gelaten, tot hij met dat bericht kwam. Nu twijfel ik over een hoop dingen, hij zegt dat hij nog wel van me houdt, dat dit niet minder is geworden, klopt dit wel? Verder vraag ik mij af (als dit een soort koud watervrees is) hoe dat moet zijn als ik zwanger zou mogen raken (drie maanden zwanger en vriend weg).
Wie heeft hier ervaring mee? Hoelang duurde het bij jou voor je weer echt kon vertrouwen op wat hij zegt?
woensdag 12 maart 2008 om 09:09
Zoals ik het nu lees, lijkt het me dat jouw vriend al in het begin niet écht wilde trouwen. Van wie kwam het idee eigenlijk? Heeft hij jou gevraagd of kwam het tijdens een etentje ter sprake? Of heb jij hem "overdonderd"? Ik kan me goed voorstellen dat je op zo'n moment iets zegt zonder er goed over na te denken. Dat je later tot andere inzichten komt en de situatie onder de loep neemt.
Ik denk dat je hieronder iets heel belangrijks zegt. Gun hem en jullie de tijd om een weloverwogen beslissing te nemen.
quote:lobelia schreef op 12 maart 2008 @ 08:40:
Hij was ook weinig actief in het voorbereiden, ik heb het meeste gedaan.
Bovendien begin je hier in dit topic ook al over zwanger raken/zijn. Is dat niet iets te vroeg? Jullie zijn nog zo jong en de basis zit nog niet geheel goed volgens je vriend.
Meis, take one step at a time!!
Probeer wat relaxed met het bericht van je vriend om te gaan. Ik weet het, het is vervelend, maar beter weloverwogen dan haastig besloten.
Ik denk dat je hieronder iets heel belangrijks zegt. Gun hem en jullie de tijd om een weloverwogen beslissing te nemen.
quote:lobelia schreef op 12 maart 2008 @ 08:40:
Hij was ook weinig actief in het voorbereiden, ik heb het meeste gedaan.
Bovendien begin je hier in dit topic ook al over zwanger raken/zijn. Is dat niet iets te vroeg? Jullie zijn nog zo jong en de basis zit nog niet geheel goed volgens je vriend.
Meis, take one step at a time!!
Probeer wat relaxed met het bericht van je vriend om te gaan. Ik weet het, het is vervelend, maar beter weloverwogen dan haastig besloten.
woensdag 12 maart 2008 om 09:21
Beste Yulia
we zijn in alles vrij snel gegaan, we zeiden snel ik hou van jou (na twee weken, hij als eerste) en zijn snel gaan samenwonen (na 7 maanden op mijn idee). Het zwanger raken zit dus wel in mijn gedachten,ook omdat ik nu eenmaal een dromer ben, maar was niet van plan dit snel te proberen (over een aantal jaren pas)
Trouwen was ons idee samen, maar ik heb hem ruim de mogelijkheid gegeven aan te geven dat hij niet wil, we praten best veel en hij zou het zeggen als hij overrompeld zou zijn. Hij heeft mij zelfs nadehand nog gevraagd van de zomer.
ik denk inmiddels wel dat we samen blijven en oud kunnen worden samen maar door mijn gebrek aan zelfvertrouwen wantrouw ik nu bijna alle lieve dingen die hij zegt, Hij weet dit en baalt hier natuurlijk weer van, al snapt hij het wel.
we zijn in alles vrij snel gegaan, we zeiden snel ik hou van jou (na twee weken, hij als eerste) en zijn snel gaan samenwonen (na 7 maanden op mijn idee). Het zwanger raken zit dus wel in mijn gedachten,ook omdat ik nu eenmaal een dromer ben, maar was niet van plan dit snel te proberen (over een aantal jaren pas)
Trouwen was ons idee samen, maar ik heb hem ruim de mogelijkheid gegeven aan te geven dat hij niet wil, we praten best veel en hij zou het zeggen als hij overrompeld zou zijn. Hij heeft mij zelfs nadehand nog gevraagd van de zomer.
ik denk inmiddels wel dat we samen blijven en oud kunnen worden samen maar door mijn gebrek aan zelfvertrouwen wantrouw ik nu bijna alle lieve dingen die hij zegt, Hij weet dit en baalt hier natuurlijk weer van, al snapt hij het wel.
woensdag 12 maart 2008 om 09:31
Het feit dat jullie met alles erg snel zijn gegaan, hoeft dus ook niet te betekenen dat het niet goed zou zitten.
Je geeft zelf ook al aan dat je denkt dat er een mooie toekomst voor jullie ligt en dat hij lieve dingen enzo zegt.
Nou! Vertrouw daar nu maar op.
Trouwen kun je altijd nog doen.
Ik vind je vriend in zekere mate erg verstandig. Je mag natuurlijk altijd op een beslissing terugkomen.
Hij weet hoe het voelt om alles in de 6de versnelling te doen, vandaar dat hij misschien een stap terug doet om het geheel wat beter te overzien. Want dit is echt een andere fase in je leven. En niet zomaar terug te draaien.
Blijf rustig en werk aan je zelfvertrouwen. Doet jullie relatie uiteindelijk ook goed.
Je geeft zelf ook al aan dat je denkt dat er een mooie toekomst voor jullie ligt en dat hij lieve dingen enzo zegt.
Nou! Vertrouw daar nu maar op.
Trouwen kun je altijd nog doen.
Ik vind je vriend in zekere mate erg verstandig. Je mag natuurlijk altijd op een beslissing terugkomen.
Hij weet hoe het voelt om alles in de 6de versnelling te doen, vandaar dat hij misschien een stap terug doet om het geheel wat beter te overzien. Want dit is echt een andere fase in je leven. En niet zomaar terug te draaien.
Blijf rustig en werk aan je zelfvertrouwen. Doet jullie relatie uiteindelijk ook goed.
woensdag 12 maart 2008 om 09:43
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik krijg de indruk dat je juist heel goed kunt vertrouwen op wat je vriend zegt. Hij durft op een beslissing terug te komen, is er eerlijk over tegenover jou, en hij zegt het nu en niet pas na de bruiloft. Dat hij van mening is veranderd, hoeft niet te betekenen dat hij er niet achter stond toen jullie het besluit namen. Van mening veranderen kan gebeuren.
woensdag 12 maart 2008 om 10:08
Ik vind het wél raar. Waarom zeg je ja tegen een huwelijk als je tóch niet wilt. Als het zo goed zit dat je ooit wilt trouwen, waarom dan, na zoveel geregel, toch nog zeggen dat het niet uitkomt? En waarom zou je op je 26e te jong zijn om te trouwen en op je 30e niet meer? Er verandert toch feitelijk niets aan je relatie als je trouwt, je bent ook geen vrijgezel meer als je samenwoont.
woensdag 12 maart 2008 om 10:15
quote:Eowynn_ schreef op 12 maart 2008 @ 10:08:
Waarom zeg je ja tegen een huwelijk als je tóch niet wilt.
Omdat vrouwen mannen heel makkelijk kunnen overrompelen. In heel veel gevallen is het toch ook zo dat het initiatief qua trouwen en kids van de vrouw komt.
Ik wil niet zeggen dat TO haar ideeen/plannen heeft geforceerd maar ik ken vrouwen die daar heel goed in zijn...
Waarom zeg je ja tegen een huwelijk als je tóch niet wilt.
Omdat vrouwen mannen heel makkelijk kunnen overrompelen. In heel veel gevallen is het toch ook zo dat het initiatief qua trouwen en kids van de vrouw komt.
Ik wil niet zeggen dat TO haar ideeen/plannen heeft geforceerd maar ik ken vrouwen die daar heel goed in zijn...
woensdag 12 maart 2008 om 10:21
quote:Eowynn_ schreef op 12 maart 2008 @ 10:08:
Ik vind het wél raar. Waarom zeg je ja tegen een huwelijk als je tóch niet wilt. .
Om dezelfde redenen als al die andere mensen die ja zeiden en een paar jaar later weer gescheiden zijn.
Hoewel hij nog zegt van niet zal zijn gevoel voor TO veranderd zijn.
Anders kom je echt niet tot zo'n beslissing. Heel verstandig van de vriend om het voor het huwelijk te zeggen en niet erna.
Ik vind het wél raar. Waarom zeg je ja tegen een huwelijk als je tóch niet wilt. .
Om dezelfde redenen als al die andere mensen die ja zeiden en een paar jaar later weer gescheiden zijn.
Hoewel hij nog zegt van niet zal zijn gevoel voor TO veranderd zijn.
Anders kom je echt niet tot zo'n beslissing. Heel verstandig van de vriend om het voor het huwelijk te zeggen en niet erna.
woensdag 12 maart 2008 om 10:21
quote:Aruba schreef op 12 maart 2008 @ 10:15:
[...]
Omdat vrouwen mannen heel makkelijk kunnen overrompelen. In heel veel gevallen is het toch ook zo dat het initiatief qua trouwen en kids van de vrouw komt.
Ik wil niet zeggen dat TO haar ideeen/plannen heeft geforceerd maar ik ken vrouwen die daar heel goed in zijn...Wat een gegeneraliseer.
[...]
Omdat vrouwen mannen heel makkelijk kunnen overrompelen. In heel veel gevallen is het toch ook zo dat het initiatief qua trouwen en kids van de vrouw komt.
Ik wil niet zeggen dat TO haar ideeen/plannen heeft geforceerd maar ik ken vrouwen die daar heel goed in zijn...Wat een gegeneraliseer.
woensdag 12 maart 2008 om 11:27
Ik begrijp dat je het niet leuk vindt maar niet kunnen vertrouwen? Dat vind ik een groot woord. Je bent gekwetst, probeer er rationeel naar te kijken en zie dan dat hij gewoon eerlijk zegt: ik voel me hier nog niet klaar voor. Dat mag. Dat zegt echt niet per se iets over jou of over zijn gevoelens voor jou.
Een relatie heb je samen. Het tempo bepaal je samen. En soms kom je elkaar daarin tegemoet en zie je achteraf dat het niet goed voor jou voelt. Het getuigt juist van vertrouwen om dat aan te kaarten en daar een andere manier in te vinden om er samen mee om te gaan. Relaties zijn nou eenmaal ook persoonlijke leerprocessen .
Een relatie heb je samen. Het tempo bepaal je samen. En soms kom je elkaar daarin tegemoet en zie je achteraf dat het niet goed voor jou voelt. Het getuigt juist van vertrouwen om dat aan te kaarten en daar een andere manier in te vinden om er samen mee om te gaan. Relaties zijn nou eenmaal ook persoonlijke leerprocessen .
woensdag 12 maart 2008 om 11:30
quote:Eowynn_ schreef op 12 maart 2008 @ 10:08:
Ik vind het wél raar. Waarom zeg je ja tegen een huwelijk als je tóch niet wilt. Als het zo goed zit dat je ooit wilt trouwen, waarom dan, na zoveel geregel, toch nog zeggen dat het niet uitkomt? En waarom zou je op je 26e te jong zijn om te trouwen en op je 30e niet meer? Er verandert toch feitelijk niets aan je relatie als je trouwt, je bent ook geen vrijgezel meer als je samenwoont.Ik ben het hier mee eens, bovendien heeft hij zo te lezen genoeg gelegenheid gehad om te zeggen dat hij het toch nog niet wilde, die wimpelde hij allemaal geïrriteerd af, en dan nu dit. Ik kan me wel voorstellen dat het koud op je dak valt.
Ik vind het wél raar. Waarom zeg je ja tegen een huwelijk als je tóch niet wilt. Als het zo goed zit dat je ooit wilt trouwen, waarom dan, na zoveel geregel, toch nog zeggen dat het niet uitkomt? En waarom zou je op je 26e te jong zijn om te trouwen en op je 30e niet meer? Er verandert toch feitelijk niets aan je relatie als je trouwt, je bent ook geen vrijgezel meer als je samenwoont.Ik ben het hier mee eens, bovendien heeft hij zo te lezen genoeg gelegenheid gehad om te zeggen dat hij het toch nog niet wilde, die wimpelde hij allemaal geïrriteerd af, en dan nu dit. Ik kan me wel voorstellen dat het koud op je dak valt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 12 maart 2008 om 11:43
Tuurlijk valt dat TO koud op het dak.
Maar wat dan als haar vriend pas na de bruiloft zijn twijfel uitspreekt???
En ik vind wel degelijk dat je relatie verandert als je trouwt. Het is toch allemaal heel officieel en als het niet goed gaat, krijg je er ook nog een hele hoop juridisch geregel bij en sta je bij de burgelijke stand te boek als "gescheiden". Dat vind ik nogal wat.
Wat hier al gezegd is, relaties zijn ook leerprocessen.
Maar wat dan als haar vriend pas na de bruiloft zijn twijfel uitspreekt???
En ik vind wel degelijk dat je relatie verandert als je trouwt. Het is toch allemaal heel officieel en als het niet goed gaat, krijg je er ook nog een hele hoop juridisch geregel bij en sta je bij de burgelijke stand te boek als "gescheiden". Dat vind ik nogal wat.
Wat hier al gezegd is, relaties zijn ook leerprocessen.
woensdag 12 maart 2008 om 12:25
woensdag 12 maart 2008 om 12:43
[quote]Aruba schreef op 12 maart 2008 @ 10:15:
[...]
Omdat vrouwen mannen heel makkelijk kunnen overrompelen. In heel veel gevallen is het toch ook zo dat het initiatief qua trouwen en kids van de vrouw komt.
In dit geval hebben we het samen besloten (weten geen van beide nog wie erover begon) maar ik was wel enthousiaster dan hij.
[quote]Feliciaatje schreef op 12 maart 2008 @ 11:27:
Ik begrijp dat je het niet leuk vindt maar niet kunnen vertrouwen? Dat vind ik een groot woord.
ik vertrouw hem op zijn woord niet meer, in andere dingen wel. Ik vertrouw hem in zijn trouw en in alle andere dingen maar niet echt meer als hij zegt dat hij van mij houdt en met mij oud wil worden. Ergens weet ik wel dat hij (waarschijnlijk) echt zo denkt maar het zekere gevoel is er wel even vanaf.
ik weet dat het een questie is van geduld, maar dat heb ik niet echt, nooit echt gehad, Ik wil gewoon dat het weer vertrouwd voelt.
ik voel me gewoon een beetje verraden.
[...]
Omdat vrouwen mannen heel makkelijk kunnen overrompelen. In heel veel gevallen is het toch ook zo dat het initiatief qua trouwen en kids van de vrouw komt.
In dit geval hebben we het samen besloten (weten geen van beide nog wie erover begon) maar ik was wel enthousiaster dan hij.
[quote]Feliciaatje schreef op 12 maart 2008 @ 11:27:
Ik begrijp dat je het niet leuk vindt maar niet kunnen vertrouwen? Dat vind ik een groot woord.
ik vertrouw hem op zijn woord niet meer, in andere dingen wel. Ik vertrouw hem in zijn trouw en in alle andere dingen maar niet echt meer als hij zegt dat hij van mij houdt en met mij oud wil worden. Ergens weet ik wel dat hij (waarschijnlijk) echt zo denkt maar het zekere gevoel is er wel even vanaf.
ik weet dat het een questie is van geduld, maar dat heb ik niet echt, nooit echt gehad, Ik wil gewoon dat het weer vertrouwd voelt.
ik voel me gewoon een beetje verraden.
woensdag 12 maart 2008 om 13:59
Lobelia, dat hij nu (nog) niet wil trouwen hoeft niets met zijn liefde voor jou te maken te hebben, maar met 'voorzichtigheid'. Jullie kennen elkaar nog niet zo lang (ruim 2 jaar, dus eigenlijk nog in de verliefdheidsfase), jullie zullen wellicht nog allerlei eigenschappen/gewoontes/eigenaardigheden in elkaar ontdekken die jullie nu nog niet kennen. Ik vind het verstandig om in die fase nog niet te trouwen, 2 jaar vind ik sowieso kort.
Je vriend is misschien ook een beetje bang dat jullie elkaar nog door een roze bril zien, en wil misschien wachten tot de tijd uitwijst dat jullie het samen niet alleen goed hébben maar het ook goed blíjven hebben (vraag het hem als je dat nog niet weet). Na een jaar of vijf is daar al meer kans op.
Ik heb zelf in mijn relaties na járen nog nieuwe dingen in mijn partner ontdekt. Bij mijn eerste man waren dat zaken waar niet mee te leven viel, bij mijn huidige man gelukkig wel (sommige van die nieuwe dingen waren zelfs erg positief).
Misschien heeft je vriend eerst 'ja' gezegd om je niet teleur te stellen, heeft hij zichzelf wijsgemaakt dat hij het ermee eens was (en daarom gezegd dat hij er nog altijd achter stond) maar heeft hij (al dan niet naar aanleiding van iets) ten slotte vastgesteld dat hij eigenlijk liever nog wat wacht.
Heb je hem al eens gevraagd of er iets geweest is naar aanleiding waarvan hij van mening veranderd is? En waarom hij liever wacht?
Je vriend is misschien ook een beetje bang dat jullie elkaar nog door een roze bril zien, en wil misschien wachten tot de tijd uitwijst dat jullie het samen niet alleen goed hébben maar het ook goed blíjven hebben (vraag het hem als je dat nog niet weet). Na een jaar of vijf is daar al meer kans op.
Ik heb zelf in mijn relaties na járen nog nieuwe dingen in mijn partner ontdekt. Bij mijn eerste man waren dat zaken waar niet mee te leven viel, bij mijn huidige man gelukkig wel (sommige van die nieuwe dingen waren zelfs erg positief).
Misschien heeft je vriend eerst 'ja' gezegd om je niet teleur te stellen, heeft hij zichzelf wijsgemaakt dat hij het ermee eens was (en daarom gezegd dat hij er nog altijd achter stond) maar heeft hij (al dan niet naar aanleiding van iets) ten slotte vastgesteld dat hij eigenlijk liever nog wat wacht.
Heb je hem al eens gevraagd of er iets geweest is naar aanleiding waarvan hij van mening veranderd is? En waarom hij liever wacht?
woensdag 12 maart 2008 om 14:52
Ik kan me goed voorstellen dat je teleurgesteld bent... maar vind het wel knap van hem dat hij dit heeft gedaan.
Ik ben zelf 26 en vind mezelf ook nog veel te jong om te trouwen. Mijn vriend zou het wel graag willen (we zijn ook al 9 jaar bij elkaar),... maar ik kan het nu nog gewoon niet. Gelukkig begrijpt hij dit wel. Het heeft niets met mijn liefde voor hem te maken, ook niet dat ik niet met hem oud zou willen worden, maar ik voel me er zelf nog te jong voor. Je moet er allebij helemaal klaar voor zijn... meer smaken zijn er eigelijk niet..
Geef elkaar de vrijheid om in eigen tempo te gaan, een open communicatie te voeren en eerlijk tegen elkaar te kunnen zijn, dat zijn basis dingen die nodig zijn voor een goede relatie, een huwelijk is zoveel meer dan getrouwd zijn.
Ik ben zelf 26 en vind mezelf ook nog veel te jong om te trouwen. Mijn vriend zou het wel graag willen (we zijn ook al 9 jaar bij elkaar),... maar ik kan het nu nog gewoon niet. Gelukkig begrijpt hij dit wel. Het heeft niets met mijn liefde voor hem te maken, ook niet dat ik niet met hem oud zou willen worden, maar ik voel me er zelf nog te jong voor. Je moet er allebij helemaal klaar voor zijn... meer smaken zijn er eigelijk niet..
Geef elkaar de vrijheid om in eigen tempo te gaan, een open communicatie te voeren en eerlijk tegen elkaar te kunnen zijn, dat zijn basis dingen die nodig zijn voor een goede relatie, een huwelijk is zoveel meer dan getrouwd zijn.
woensdag 12 maart 2008 om 17:05
Ik zou willen dat ik de moed had om tegen mijn 2e ex te zeggen dat ik toch maar niet wilde trouwen......
Na 14 maanden ellende zijn we uit elkaar gegaan. Het huwelijk heeft onze relatie heel erg verknald!
Klinkt raar maar ik vind het heel moedig van je vriend om dat jou te vertellen. Logisch dat je teleurgesteld bent maar als de relatie goed is zou ik me daar geen zorgen om maken. Geniet lekker van elkaar en praat er nog eens over met je vriend. Vertel je angst en twijfels aan hem.
Ik wens je veel wijsheid toe
Na 14 maanden ellende zijn we uit elkaar gegaan. Het huwelijk heeft onze relatie heel erg verknald!
Klinkt raar maar ik vind het heel moedig van je vriend om dat jou te vertellen. Logisch dat je teleurgesteld bent maar als de relatie goed is zou ik me daar geen zorgen om maken. Geniet lekker van elkaar en praat er nog eens over met je vriend. Vertel je angst en twijfels aan hem.
Ik wens je veel wijsheid toe
