Relaties
alle pijlers
Niet werken en mensen stellen steeds persoonlijke vragen
zaterdag 19 september 2020 18:42
Ik ben arbeidsongeschikt, en doe helemaal niks. Heb wel veel pogingen gedaan tot werk/opleiding/vrijwilligerswerk/dagbesteding maar het loopt allemaal nergens op uit.
In het contact met mensen heb ik er veel moeite mee dat iedereen altijd meteen vraagt wat voor werk of opleiding ik doe. Ik wil het daar niet over hebben, want uiteindelijk willen mensen weten “wat er mis met me is”. Terwijl ik helemaal geen zin heb om persoonlijke informatie te delen. Als ik simpelweg aangeef dat ik het er niet over wil hebben komt er ook gelijk een ongemakkelijke sfeer. Mensen waarderen het niet echt als je hun gespreksonderwerp afwijst.
Hoe doen anderen dit? Heeft iemand tips?
In het contact met mensen heb ik er veel moeite mee dat iedereen altijd meteen vraagt wat voor werk of opleiding ik doe. Ik wil het daar niet over hebben, want uiteindelijk willen mensen weten “wat er mis met me is”. Terwijl ik helemaal geen zin heb om persoonlijke informatie te delen. Als ik simpelweg aangeef dat ik het er niet over wil hebben komt er ook gelijk een ongemakkelijke sfeer. Mensen waarderen het niet echt als je hun gespreksonderwerp afwijst.
Hoe doen anderen dit? Heeft iemand tips?
zaterdag 19 september 2020 19:43
zaterdag 19 september 2020 19:45
strings-attached schreef: ↑19-09-2020 19:33Zou het dan niet zomaar zijn dat moeizaam contact aan jou ligt en niet aan het arbeidsongeschikt zijn?
Bij zo'n uitspraak snap ik wel dat to geen zin heeft om uit te weiden.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zaterdag 19 september 2020 19:47
Mensen in mijn directe omgeving weten waarom ik al 2 jaar bij huis ben en ik heb daar nooit moeilijk of geheimzinnig over gedaan (chronische depressie en 2 auto immuunziekten) en er wordt dan ook niet meer naar gevraagd naar wat voor werk ik doe( )
wel wordt er gevraagd hoe het met mijn therapie gaat en wat ik daarover kwijt wil vertel ik.
Mensen die ik net heb ontmoet en een dergelijke vraag stellen hou ik het een beetje in het midden "tot voor kort was ik wel aan het werk als ........, maar door omstandigheden heb ik dat moeten laten gaan, om voor mezelf duidelijk te krijgen, hoe ik mijn kwaliteiten op een andere manier kan inzetten"
En op dit moment is dat mijn pubermeiden een beetje oke de wereld latennontdekken.
Als mensen echt willen weten van de hoed en de rand dan wuif ik dat vaak ook weg met een "oooh lang verhaal, vertel ik nog wel eens keer"
wel wordt er gevraagd hoe het met mijn therapie gaat en wat ik daarover kwijt wil vertel ik.
Mensen die ik net heb ontmoet en een dergelijke vraag stellen hou ik het een beetje in het midden "tot voor kort was ik wel aan het werk als ........, maar door omstandigheden heb ik dat moeten laten gaan, om voor mezelf duidelijk te krijgen, hoe ik mijn kwaliteiten op een andere manier kan inzetten"
En op dit moment is dat mijn pubermeiden een beetje oke de wereld latennontdekken.
Als mensen echt willen weten van de hoed en de rand dan wuif ik dat vaak ook weg met een "oooh lang verhaal, vertel ik nog wel eens keer"
zaterdag 19 september 2020 19:49
zaterdag 19 september 2020 19:51
Dit vind ik veel interessanter.Doggo schreef: ↑19-09-2020 19:05In mijn irritant fase zei ik nog wel eens dat ik uitkering zat te trekken die zij voor mij moest bekostigen via de belastingdienst. Vervolgens plaatste ze een topic op viva over die fucking bijstanders die hun vriend laten slapen en écht wel kunnen werken en wat was het telefoonnr van de fraudelijn?
zaterdag 19 september 2020 19:52
Bedankt voor de begripvolle reacties.
Wil toch nog even wat toelichten. Ik denk dat door mijn leeftijd en het type beperking de vragen wat extremer zijn dan bij een ander. Bij jonge mensen ligt de nadruk nogal op dat je een opleiding moet volgen. En op een psychische beperking komt altijd veel meer bemoeienis dan op lichamelijke beperkingen. Misschien kan niet iedereen zich voorstellen hoe zo’n gesprek gaat, maar wil toch wel zeggen dat veel mensen niet echt aanvoelen dat ze moeten stoppen met doorvragen.
Doordat gesprekken vaak een ondervraging worden voelt het inderdaad niet meer als oprechte interesse. Ik wil graag over iets anders praten maar dat gaat dus lastig omdat mensen werk zo belangrijk vinden. Wel jammer dat sommige mensen hier vinden dat het onaardig is of onmogelijk om connectie te maken als je niet over je arbeidsongeschiktheid wil praten. Ik zocht dus naar een soort oplossing hoe ik mijn privacy kan behouden zonder onaardig over te komen. Maar dat kan dus bijna niet. En het is voor mij niet heel makkelijk om erover te praten omdat ik al zoveel oordelen ervaren heb. Misschien ook wel omdat al mijn vrienden universitaire studies hebben gedaan.
Wil toch nog even wat toelichten. Ik denk dat door mijn leeftijd en het type beperking de vragen wat extremer zijn dan bij een ander. Bij jonge mensen ligt de nadruk nogal op dat je een opleiding moet volgen. En op een psychische beperking komt altijd veel meer bemoeienis dan op lichamelijke beperkingen. Misschien kan niet iedereen zich voorstellen hoe zo’n gesprek gaat, maar wil toch wel zeggen dat veel mensen niet echt aanvoelen dat ze moeten stoppen met doorvragen.
Doordat gesprekken vaak een ondervraging worden voelt het inderdaad niet meer als oprechte interesse. Ik wil graag over iets anders praten maar dat gaat dus lastig omdat mensen werk zo belangrijk vinden. Wel jammer dat sommige mensen hier vinden dat het onaardig is of onmogelijk om connectie te maken als je niet over je arbeidsongeschiktheid wil praten. Ik zocht dus naar een soort oplossing hoe ik mijn privacy kan behouden zonder onaardig over te komen. Maar dat kan dus bijna niet. En het is voor mij niet heel makkelijk om erover te praten omdat ik al zoveel oordelen ervaren heb. Misschien ook wel omdat al mijn vrienden universitaire studies hebben gedaan.
zaterdag 19 september 2020 19:54
Das een goedemybestfriend schreef: ↑19-09-2020 19:49Ik heb alleen het begin gelezen, maar ik weet denk ik wel een goed antwoord. Om de sfeer goed te houden terwijl mensen doorvragen, zeg je: “Dat vertel ik je nog wel een keer.” Dan is het niet een directe afwijzing, en iemand snapt ook dat je er niet over wilt praten.
zaterdag 19 september 2020 19:54
zaterdag 19 september 2020 19:54
Iemand heeft dit inderdaad wel eens op mij toegepast en het werkte prima ("oh, da's een heel lang verhaal. Dat vertel ik nog wel eens"). Vast even oefenen om het er soepel en rustig uit te laten komen, maar effectief: leuk gesprek gehad over heel andere dingen.mybestfriend schreef: ↑19-09-2020 19:49Om de sfeer goed te houden terwijl mensen doorvragen, zeg je: “Dat vertel ik je nog wel een keer.” Dan is het niet een directe afwijzing, en iemand snapt ook dat je er niet over wilt praten.
zaterdag 19 september 2020 19:56
Haha die is best standaard hoor. Zodra mensen weten dat je autisme hebt ligt alles qua miscommunicatie opeens aan de autist.
Mensen kunnen in dit topic zich ook niet goed voorstellen hoe erg er over niet-werken wordt doorgezaagd. Dus zal het wel aan mijn interpretatie of gespreksvaardigheden liggen haha
zaterdag 19 september 2020 20:01
Werk is voor veel mensen ook onderdeel van hun identiteit. Wie zijn ze zonder hun werk?
Maar omdat je (om wat voor reden dan ook) niet werkt, is het voor mensen ook lastig inschatten wie en hoe je bent, wat naar mijn idee ook een reden zou kunnen zijn voor het doorvragen.
Als jij aangeeft dat je niet werkt, maar je op andere manieren ontwikkelt, en dan vertel je bijvoorbeeld iets over waar je op dat moment mee bezig bent of waar je interesse ligt, dan zal dat misschien het doorvragen ook stoppen.
Mensen zijn gewoon nieuwsgierig naar wie jij bent.
Maar omdat je (om wat voor reden dan ook) niet werkt, is het voor mensen ook lastig inschatten wie en hoe je bent, wat naar mijn idee ook een reden zou kunnen zijn voor het doorvragen.
Als jij aangeeft dat je niet werkt, maar je op andere manieren ontwikkelt, en dan vertel je bijvoorbeeld iets over waar je op dat moment mee bezig bent of waar je interesse ligt, dan zal dat misschien het doorvragen ook stoppen.
Mensen zijn gewoon nieuwsgierig naar wie jij bent.
purple43 wijzigde dit bericht op 19-09-2020 20:11
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
16.35% gewijzigd
zaterdag 19 september 2020 20:02
Dat moeten kolven is vanaf een bepaalde leeftijd ook wat ongeloofwaardig
Moest tijdje terug medicatie hebben via ziekenhuis apotheek. Zoon van 16 was erbij.
Vroeg assistente ook, keurig volgens protocol, of ik ook borstvoeding gaf.
Ik heb geantwoord, naar zoon kijkend... Zijn we toevallig gisteren net mee gestopt he schat?
Zoon moest lachen maar ook.. Mijn god, kan het genanter?
zaterdag 19 september 2020 20:02
Hmm. Ik denk dat er voor jezelf gewoon flinke lading op ligt, op die vraag. Die vraag is helemaal niet zo gek, eigenlijk de normale gespreksstarter. Het zou precies hetzelfde zijn als iemand vraagt waar je woont. En dat blijkt dan in een bekend staande 'achterwijk' te zijn. Maar alleen als je je daar dan ook voor scháámt ligt daar lading op. Want anders maakt het natuurlijk niet uit om te vertellen.
Ik herken het wel hoor, helemaal eigenlijk. Ik heb een tijd zonder werk gezeten. Ik vond het vernederend om te moeten zeggen dat ik geen werk had, wat zegt dat over mij... en was bang dat iemand ernaar zou vragen. Tegelijkertijd hoorde ik ook gesprekken tussen anderen, over hun werk en dat voelde ook rot en minderwaardig... want ik had dat niet.
Maar eerlijk is eerlijk, nu werk ik wel en vraag ik zelf ook graag naar iemand's werk. Het zegt heel veel over iemand's interesses ook. Als iemand dan zegt dat ze zonder werk zit, dan vraag ik waarschijnlijk ook nog door, wat zoek je bijvoorbeeld... Dan heb ik daar geen oordeel over... Dat komt: de meeste mensen zijn streng voor zichzelf maar naar een ander een stuk begripvoller. Ik merk het nu ook nu ik jouw topic lees, ik vind het oprecht rot dat het je zo bezighoudt.
Je vraagt tips en ik denk dat je in eerste instantie moet realiseren dat je zelf die lading voelt die op die vraag ligt. Die lading ligt er niet op voor een ander. En verder zou ik iets zeggen over je dagbesteding. Bijvoorbeeld: 'Ik werk niet, maar ik doe veel aan tuinieren, zelfstudie, schrijven... Dan gaat het over tuinieren, zelfstudie of schrijven, iets wat dan je hobby is. Maar dat is waar mensen in geïnteresseerd zijn, in wat je doet.
Ik herken het wel hoor, helemaal eigenlijk. Ik heb een tijd zonder werk gezeten. Ik vond het vernederend om te moeten zeggen dat ik geen werk had, wat zegt dat over mij... en was bang dat iemand ernaar zou vragen. Tegelijkertijd hoorde ik ook gesprekken tussen anderen, over hun werk en dat voelde ook rot en minderwaardig... want ik had dat niet.
Maar eerlijk is eerlijk, nu werk ik wel en vraag ik zelf ook graag naar iemand's werk. Het zegt heel veel over iemand's interesses ook. Als iemand dan zegt dat ze zonder werk zit, dan vraag ik waarschijnlijk ook nog door, wat zoek je bijvoorbeeld... Dan heb ik daar geen oordeel over... Dat komt: de meeste mensen zijn streng voor zichzelf maar naar een ander een stuk begripvoller. Ik merk het nu ook nu ik jouw topic lees, ik vind het oprecht rot dat het je zo bezighoudt.
Je vraagt tips en ik denk dat je in eerste instantie moet realiseren dat je zelf die lading voelt die op die vraag ligt. Die lading ligt er niet op voor een ander. En verder zou ik iets zeggen over je dagbesteding. Bijvoorbeeld: 'Ik werk niet, maar ik doe veel aan tuinieren, zelfstudie, schrijven... Dan gaat het over tuinieren, zelfstudie of schrijven, iets wat dan je hobby is. Maar dat is waar mensen in geïnteresseerd zijn, in wat je doet.
zaterdag 19 september 2020 20:05
Verveel je je dan niet? Er is toch vast wel íets dat je wel kunt. Mensen met autisme kunnen toch prima werken. En wij maar betalen zodat jij thuis kan zitten.Doggo schreef: ↑19-09-2020 19:56Haha die is best standaard hoor. Zodra mensen weten dat je autisme hebt ligt alles qua miscommunicatie opeens aan de autist.
Mensen kunnen in dit topic zich ook niet goed voorstellen hoe erg er over niet-werken wordt doorgezaagd. Dus zal het wel aan mijn interpretatie of gespreksvaardigheden liggen haha
Heb ik het een beetje goed zo? Dit zijn opmerkingen die ik ooit naar mijn hoofd kreeg.
zaterdag 19 september 2020 20:05
Ik ken best wat vrouwen van mijn leeftijd die een tweede leg beginnen/begonnen.Lessandmore schreef: ↑19-09-2020 20:02Dat moeten kolven is vanaf een bepaalde leeftijd ook wat ongeloofwaardig
Moest tijdje terug medicatie hebben via ziekenhuis apotheek. Zoon van 16 was erbij.
Vroeg assistente ook, keurig volgens protocol, of ik ook borstvoeding gaf.
Ik heb geantwoord, naar zoon kijkend... Zijn we toevallig gisteren net mee gestopt he schat?
Zoon moest lachen maar ook.. Mijn god, kan het genanter?
zaterdag 19 september 2020 20:07
Die is wel leuk!
Kennis van mij heeft invalide parkeerkaart. Je ziet in eerste instantie niets aan hem. Dus krijgt nogal eens de opmerking dat hij daar niet mag parkeren. Jawel hoor heb een kaart..
Ow, en waarom heb je die kaart dan?
Ik ben blind, meneer, mevrouw.
Elke keer weer leuk
zaterdag 19 september 2020 20:07
Dat ze vragen wat voor werk je doet is nog te begrijpen. Dat is een standaard vraag. Maar als jij dan een antwoord geeft waaruit op te maken valt dat je er liever niet over praat dan zou men ook moeten stoppen met vragen stellen.
Helaas hebben veel mensen een bord voor hun kop of zijn gewoon lomp.
Voorbeeld: we hebben nog een "nakomer" gekregen. Was een geplande zwangerschap. De vragen die ik daarover kreeg... of het een ongelukje was, of het van dezelfde vader was enz.
Ipv dat ik dan zei: dit vind ik best een ongepaste vraag die je stelt, begon ik me uitvoerig te verdedigen.
Terug naar jou to.
Je zou ook bij doorvragen kunnen zeggen dat je het een ongepaste vraag vindt (als ze door blijven gaan). Hopelijk voelt de vraagsteller zich ongemakkelijk ipv jij.
Helaas hebben veel mensen een bord voor hun kop of zijn gewoon lomp.
Voorbeeld: we hebben nog een "nakomer" gekregen. Was een geplande zwangerschap. De vragen die ik daarover kreeg... of het een ongelukje was, of het van dezelfde vader was enz.
Ipv dat ik dan zei: dit vind ik best een ongepaste vraag die je stelt, begon ik me uitvoerig te verdedigen.
Terug naar jou to.
Je zou ook bij doorvragen kunnen zeggen dat je het een ongepaste vraag vindt (als ze door blijven gaan). Hopelijk voelt de vraagsteller zich ongemakkelijk ipv jij.
zaterdag 19 september 2020 20:10
Nou ja, wanneer je zelfs niet in dagbesteding kunt aarden dan kan het ook niet altijd allemaal aan een ander liggen.Doggo schreef: ↑19-09-2020 19:56Haha die is best standaard hoor. Zodra mensen weten dat je autisme hebt ligt alles qua miscommunicatie opeens aan de autist.
Mensen kunnen in dit topic zich ook niet goed voorstellen hoe erg er over niet-werken wordt doorgezaagd. Dus zal het wel aan mijn interpretatie of gespreksvaardigheden liggen haha
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.