Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
zaterdag 8 maart 2008 om 15:33
Die sleutel terug vragen, dat zou ik maar z.s.m. doen. Hij is het nu nog overal mee eens en omdat je hier al vaker gezegd hebt dat hij soms onberekenbaar is, zou ik daar maar gebruik van maken. Ik weet niet of je ook een sleutel van zijn onderkomen hebt maar anders kun je die even langs brengen en gelijk je eigen sleutel terugvragen.
zaterdag 8 maart 2008 om 16:32
Het kan, VK, dat hij ook beseft dat het niet goed gaat en geen zin meer heeft in blijven tobben. Fijn dat'ie inziet dat het goed voor jullie is als je kunt behouden wat er in het huis aanwezig is. Verder hoop ik voor je dat het geen man van wisselende stemmingen is en zo hij dat wel is, is het nu aan jou om vast te houden aan wat je nu hebt meegedeeld. Je hoeft niets meer uit te leggen, de kaarten liggen op tafel, deal with it. Hoe minder woorden jij er nog aan vuil maakt, hoe minder risico je loopt op heen en weer geslinger.
Wees voorbereid voor het ergste en geniet van de rust die je in elk geval nu kunt hebben.
Wees voorbereid voor het ergste en geniet van de rust die je in elk geval nu kunt hebben.
zaterdag 8 maart 2008 om 17:10
Ik sluit me van harte aan bij Mamzelle, een periode van rust en berusting en zo heb je al vaker meegemaakt en die maakte je zelfs aan het twijfelen een tijdje terug weet je nog? Toen was hij ook ineens helemaal ok met alles en als jij maar gelukkig was en als het met jullie zoon maar goedkwam en jij ging twijfelen of het wel goed was om uit elkaar te gaan zelfs en keerde terug naar hem.
Hou je poot maar goed stijf en kijk nergens van op de komende tijd want je kent je ex, hij kan nogal eens van stemming wisselen en ook als jij daar niet op voorbereid bent.
Fijn dat het je is meegevallen en logisch dat je er van bij moet komen, sla niet aan het twijfelen, je weet dondersgoed waarom dit ook alweer gebeurd is.
Neem thee, bel een vriendin, zorg dat je gezelschap krijgt, dat je niet alleen zit vanavond. Zorg goed voor jezelf en sta achter je beslissing. Dat hoop ik voor je.
Hou je poot maar goed stijf en kijk nergens van op de komende tijd want je kent je ex, hij kan nogal eens van stemming wisselen en ook als jij daar niet op voorbereid bent.
Fijn dat het je is meegevallen en logisch dat je er van bij moet komen, sla niet aan het twijfelen, je weet dondersgoed waarom dit ook alweer gebeurd is.
Neem thee, bel een vriendin, zorg dat je gezelschap krijgt, dat je niet alleen zit vanavond. Zorg goed voor jezelf en sta achter je beslissing. Dat hoop ik voor je.
zaterdag 8 maart 2008 om 21:58
Dat lijkt 'ie. Hij heeft nog steeds een lijntje met je en hij zal er alles aan doen om dat te houden.
Hoe ver staan je gedachten in de richting van een officiele scheiding? Met advocaten en zo?
Dat stukkie papier over die spullen is natuurlijk helemaal niet belangrijk. Als dat er niet komt blijven de spullen staan, als ze er lang blijven staan worden ze vanzelf van jou of zeg je hem dat 'ie nu wel heel snel voort moet maken met ze ophalen.
Oppas in andere handen dan de zijne lijkt me een hele goede optie. Je hebt het hier niet over een redelijke man waarvan je redelijk kunt scheiden, je hebt het hier over een explosief dat ten allen tijde kan afgaan en zich tegen je keren.
Hoe ver staan je gedachten in de richting van een officiele scheiding? Met advocaten en zo?
Dat stukkie papier over die spullen is natuurlijk helemaal niet belangrijk. Als dat er niet komt blijven de spullen staan, als ze er lang blijven staan worden ze vanzelf van jou of zeg je hem dat 'ie nu wel heel snel voort moet maken met ze ophalen.
Oppas in andere handen dan de zijne lijkt me een hele goede optie. Je hebt het hier niet over een redelijke man waarvan je redelijk kunt scheiden, je hebt het hier over een explosief dat ten allen tijde kan afgaan en zich tegen je keren.
zaterdag 8 maart 2008 om 23:01
Lieve VK, ik kan me voorstellen dat het allemaal heel onwerkelijk voelt, wie had nou gedacht dat het gesprek zo zou verlopen...?
Het lijkt wel alsof je x erop zat te wachten, bijzonder.
Verder kan ik er niks zinnigs over zeggen maar ik vind het heel goed van je dat je de knoop hebt doorgehakt. Hou vol en krabbel niet weer terug hoor!
Het lijkt wel alsof je x erop zat te wachten, bijzonder.
Verder kan ik er niks zinnigs over zeggen maar ik vind het heel goed van je dat je de knoop hebt doorgehakt. Hou vol en krabbel niet weer terug hoor!
zaterdag 8 maart 2008 om 23:27
Hoi lieve VK.
Wat goed van je...
Allereerst een hele dikke knuffel!
Wanneer zou hij ongeveer zijn studie kunnen afronden? Gaan jullie daarna pas scheiden?
Ik begrijp niet zo goed wat je bedoelt.
Wat is voor jou nu precies prettig aan deze afspraak?
Waar ik bang voor ben is dat hij inmiddels wel begrijpt dat hij rustig moet blijven op dit soort momenten.
De komende tijd zijn jullie dus nog steeds getrouwd en misschien gokt hij er ergens op dat jullie na een tijdje toch weer terugkomen in, ja dus de oude patronen.
Deze periode van een soort time out is jullie toch niet onbekend?
Wat zou er nu gebeuren wanneer hij niet akkoord blijft, want je schrijft dat je dat erg hoopt.
Kun je niet die dingen als prioriteit gaan stellen, die in dat geval dan fout zouden lopen?
Wat is voor jou zelf nu belangrijk? Als je het even los ziet van dat opgeluchte gevoel en het redelijk willen zijn?
Zou je het niet prettig vinden om echt vaste afspraken te hebben voor de momenten dat hij jullie zoon ziet?
Heb je je sleutel al terug?
Sorry, veel vragen!
Ik heb hier zelf geen ervaring mee dus, wij waren niet getrouwd. Maar ik denk wel dat het rust geeft voor jou als bepaalde dingen echt zwart op wit geregeld zijn. Nu lijkt de situatie de komende tijd erg veel op hoe het eerder is geweest.
Heb je zelf dat gevoel ook niet? Dat je zsm vaste afspraken wil en alle papieren geregeld. Zijn spullen weg uit het huis en een bezoekregeling?
Ja ik maak me wel zorgen of hij rustig blijft. Hij heeft al eens eerder dreigementen uitgesproken.
Ik ken zelf hoe moeilijk het is om die andere kant van hem te zien wanneer hij juist zo redelijk en begripvol lijkt. Je schrikt je toch eigenlijk kapot wanneer het weer zover is. Mijn angst is dat hij straks ineens pas echt beseft dat dit keer menens is.
Lieve VK, gaat het een beetje? We staan achter je!
Groetjes Iseo
Wat goed van je...
Allereerst een hele dikke knuffel!
Wanneer zou hij ongeveer zijn studie kunnen afronden? Gaan jullie daarna pas scheiden?
Ik begrijp niet zo goed wat je bedoelt.
Wat is voor jou nu precies prettig aan deze afspraak?
Waar ik bang voor ben is dat hij inmiddels wel begrijpt dat hij rustig moet blijven op dit soort momenten.
De komende tijd zijn jullie dus nog steeds getrouwd en misschien gokt hij er ergens op dat jullie na een tijdje toch weer terugkomen in, ja dus de oude patronen.
Deze periode van een soort time out is jullie toch niet onbekend?
Wat zou er nu gebeuren wanneer hij niet akkoord blijft, want je schrijft dat je dat erg hoopt.
Kun je niet die dingen als prioriteit gaan stellen, die in dat geval dan fout zouden lopen?
Wat is voor jou zelf nu belangrijk? Als je het even los ziet van dat opgeluchte gevoel en het redelijk willen zijn?
Zou je het niet prettig vinden om echt vaste afspraken te hebben voor de momenten dat hij jullie zoon ziet?
Heb je je sleutel al terug?
Sorry, veel vragen!
Ik heb hier zelf geen ervaring mee dus, wij waren niet getrouwd. Maar ik denk wel dat het rust geeft voor jou als bepaalde dingen echt zwart op wit geregeld zijn. Nu lijkt de situatie de komende tijd erg veel op hoe het eerder is geweest.
Heb je zelf dat gevoel ook niet? Dat je zsm vaste afspraken wil en alle papieren geregeld. Zijn spullen weg uit het huis en een bezoekregeling?
Ja ik maak me wel zorgen of hij rustig blijft. Hij heeft al eens eerder dreigementen uitgesproken.
Ik ken zelf hoe moeilijk het is om die andere kant van hem te zien wanneer hij juist zo redelijk en begripvol lijkt. Je schrikt je toch eigenlijk kapot wanneer het weer zover is. Mijn angst is dat hij straks ineens pas echt beseft dat dit keer menens is.
Lieve VK, gaat het een beetje? We staan achter je!
Groetjes Iseo
zaterdag 8 maart 2008 om 23:52
Ha lieve VK,
Even een reactie op je beschrijving van het gesprek vanmorgen (de laatste postings heb ik nog niet gelezen). Ik ben helemaal niet zo enthousiast over je mans reactie. Ik denk dat het onwerkelijk en "te mooi om waar te zijn" is omdat het ook niet waar is. Je ex zal het op dit moment misschien wel menen, maar het is heel goed mogelijk dat hij ervan terug zal komen. Ik heb hetzelfde meegemaakt toen ex en ik uit elkaar gingen: hij was heel redelijk en zei zelfs dat ik het huis mocht houden (oftewel: mijn helft krijg je cadeau). Ik kan je vertellen dat het anderhalf jaar later is en dat hij nu voor elke cent aan het vechten is en dat de communicatie zo ongeveer niet slechter kan. Van zijn kant wordt de strijd ook nog over de hoofden van de kinderen uitgevochten. Mijn psychologe heeft me destijds gewaarschuwd hem niet op zijn woord te geloven voor er iets op schrift stond, en ze heeft helaas gelijk gekregen.
Ik denk dat je ex je niet helemaal serieus neemt en denkt met dezelfde tactiek als vorige keer hetzelfde te kunnen bereiken, namelijk dat je op je schreden terugkeert. Ik zou als de wiedeweerga zaken regelen zolang hij er nog zo in staat. Regel de spullen (zorg dat je daar zsm vanaf komt!!), regel de financiën, spreek een omgangsregeling af. Schriftelijk!
Ik schrijf straks verder.
liefs,
dubio
Even een reactie op je beschrijving van het gesprek vanmorgen (de laatste postings heb ik nog niet gelezen). Ik ben helemaal niet zo enthousiast over je mans reactie. Ik denk dat het onwerkelijk en "te mooi om waar te zijn" is omdat het ook niet waar is. Je ex zal het op dit moment misschien wel menen, maar het is heel goed mogelijk dat hij ervan terug zal komen. Ik heb hetzelfde meegemaakt toen ex en ik uit elkaar gingen: hij was heel redelijk en zei zelfs dat ik het huis mocht houden (oftewel: mijn helft krijg je cadeau). Ik kan je vertellen dat het anderhalf jaar later is en dat hij nu voor elke cent aan het vechten is en dat de communicatie zo ongeveer niet slechter kan. Van zijn kant wordt de strijd ook nog over de hoofden van de kinderen uitgevochten. Mijn psychologe heeft me destijds gewaarschuwd hem niet op zijn woord te geloven voor er iets op schrift stond, en ze heeft helaas gelijk gekregen.
Ik denk dat je ex je niet helemaal serieus neemt en denkt met dezelfde tactiek als vorige keer hetzelfde te kunnen bereiken, namelijk dat je op je schreden terugkeert. Ik zou als de wiedeweerga zaken regelen zolang hij er nog zo in staat. Regel de spullen (zorg dat je daar zsm vanaf komt!!), regel de financiën, spreek een omgangsregeling af. Schriftelijk!
Ik schrijf straks verder.
liefs,
dubio
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 00:12
Zo, ik heb je posting van vanmiddag wat beter doorgelezen. Er kloppen een aantal zaken niet en als je daarover nadenkt, besef je denk ik wel dat hij gewoon met je mee zit te praten.
Hij ziet in dat samen verder gaan geen zin heeft? Sinds wanneer denkt hij dat? Had hij zelf ook plannen om te gaan scheiden dan, maar was je hem net voor? Ik dacht het niet VK. Hij wil helemaal niet scheiden.
Dat is ook precies zijn belangrijkste zorg. Ervoor zorgen dat jij niet bij hem weggaat en dat alles bij het oude blijft.
Hij wil zijn spullen voorlopig bij jou laten staan. Hij wil graag als oppas fungeren (bij jou thuis waarschijnlijk?) en bij je in huis blijven klussen. Hij is druk bezig alle lijntjes tussen jou en hem zeker te stellen, zodat hij je zo weer "binnen kan halen". Wacht maar even en hij komt je de rekening presenteren voor dat oppassen en klussen, en hij valt je lastig over die spullen en eist dat jíj daar een oplossing voor zoekt. Vergelijk dit verhaal eens met vorig jaar en met wat je nu verwachtte. Het komt totaal niet overeen. Dat komt omdat het niet echt is, het is een toneelspel.
Zeg nu eens eerlijk: voelde jij je vastberadenheid om je niet omver te laten praten niet wegzakken toen hij zo redelijk reageerde? Dacht je niet: we kunnen hier best als redelijke volwassenen samen uit komen? Hij spreekt jouw verlangen naar een redelijke oplossing aan. Jij denkt zo, hij niet. Hij is geen persoon van onderhandelen, concessies doen en compromissen sluiten. Dat ben jij en hij gebruikt dit als een zwak punt (wat het op zich niet is, maar wel als het om deze man gaat).
Ik zou me niet te veel illusies maken en me voorbereiden op een keiharde strijd. Die hoef jij niet in te zetten, liever niet zelfs, maar je kan beter voorbereid zijn dan overvallen worden. Ga niet op hem zitten wachten, dat hij een lijstje maakt van zijn spullen bijvoorbeeld. Er zijn spullen die sowieso van hem zijn, waar geen discussie over is, dus die kan hij meteen komen halen. Over de rest kun je het dan nog hebben. Maak daar vaart mee, want ik vrees dat de stemming op een bepaald moment gaat omslaan. Dan moet je al zo veel mogelijk geregeld hebben.
liefs,
dubio
Hij ziet in dat samen verder gaan geen zin heeft? Sinds wanneer denkt hij dat? Had hij zelf ook plannen om te gaan scheiden dan, maar was je hem net voor? Ik dacht het niet VK. Hij wil helemaal niet scheiden.
Dat is ook precies zijn belangrijkste zorg. Ervoor zorgen dat jij niet bij hem weggaat en dat alles bij het oude blijft.
Hij wil zijn spullen voorlopig bij jou laten staan. Hij wil graag als oppas fungeren (bij jou thuis waarschijnlijk?) en bij je in huis blijven klussen. Hij is druk bezig alle lijntjes tussen jou en hem zeker te stellen, zodat hij je zo weer "binnen kan halen". Wacht maar even en hij komt je de rekening presenteren voor dat oppassen en klussen, en hij valt je lastig over die spullen en eist dat jíj daar een oplossing voor zoekt. Vergelijk dit verhaal eens met vorig jaar en met wat je nu verwachtte. Het komt totaal niet overeen. Dat komt omdat het niet echt is, het is een toneelspel.
Zeg nu eens eerlijk: voelde jij je vastberadenheid om je niet omver te laten praten niet wegzakken toen hij zo redelijk reageerde? Dacht je niet: we kunnen hier best als redelijke volwassenen samen uit komen? Hij spreekt jouw verlangen naar een redelijke oplossing aan. Jij denkt zo, hij niet. Hij is geen persoon van onderhandelen, concessies doen en compromissen sluiten. Dat ben jij en hij gebruikt dit als een zwak punt (wat het op zich niet is, maar wel als het om deze man gaat).
Ik zou me niet te veel illusies maken en me voorbereiden op een keiharde strijd. Die hoef jij niet in te zetten, liever niet zelfs, maar je kan beter voorbereid zijn dan overvallen worden. Ga niet op hem zitten wachten, dat hij een lijstje maakt van zijn spullen bijvoorbeeld. Er zijn spullen die sowieso van hem zijn, waar geen discussie over is, dus die kan hij meteen komen halen. Over de rest kun je het dan nog hebben. Maak daar vaart mee, want ik vrees dat de stemming op een bepaald moment gaat omslaan. Dan moet je al zo veel mogelijk geregeld hebben.
liefs,
dubio
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 00:16
Lieve VK
ik heb vanmorgen ook al je post gelezen en toen had ik al mijn reserves. Reserves die hier door anderen gewoon worden uitgesproken.
Meid, wordt echt verstandig, neem een advocaat in de hand en regel de officiele scheiding.
Je bent nu zo opgelucht dat je alweer van alles aan het toegeven bent om hem toch maar rustig houden.
Jij wilt scheiden, doe dat dan nu. Hem zal het nooit uitkomen, na die studie is er wel weer iets anders.
ik heb vanmorgen ook al je post gelezen en toen had ik al mijn reserves. Reserves die hier door anderen gewoon worden uitgesproken.
Meid, wordt echt verstandig, neem een advocaat in de hand en regel de officiele scheiding.
Je bent nu zo opgelucht dat je alweer van alles aan het toegeven bent om hem toch maar rustig houden.
Jij wilt scheiden, doe dat dan nu. Hem zal het nooit uitkomen, na die studie is er wel weer iets anders.
zondag 9 maart 2008 om 00:22
[quote]vrouwtje klets schreef op 08 maart 2008 @ 21:11:
Ik heb hem nogmaals gezegd dat ik dat ook ben, dat het echt voor ons alledrie het allerbeste is als we gescheiden verder gaan, dat hij zoon wat mij betreft echt te allen tijde kan zien
---- Meen je dat nou VK? Kan hij te allen tijde langskomen om zijn zoon te zien? Wil jij daar geen afspraken over maken? Je moet echt goed nadenken voor je zulke dingen zegt, straks gaat hij ze tegen je gebruiken. Dan wil jij beginnen over een omgangsregeling en zegt hij: ja maar je zei toch... Besef wat je hem belooft: hij kan feitelijk op elk moment bij je binnen komen vallen. Wil je dat?
, maar dat wij niet langer onder 1 blijven. Ja, dat zag hij ook zo.
Toen zoon naar bed ging vertrok hij ook gewoon gelijk. We hebben zoon samen verteld dat pappa nu op de camping woont. Die vroeg eigenlijk niet verder, nam het ter kennisgeving aan en speelde gewoon verder.
--- Heb je alleen de geografische uitleg gebruikt? Dat papa nu ergens anders gaat wonen? Of heb je ook uitgelegd waarom? Zoals ik al eerder schreef: als hij niets vraagt, verzint hij zijn eigen antwoorden. Geloof me, dat wil je niet!
We hebben nu afgesproken dat hij a.s. donderdag hier komt op te passen, aangezien ik dan moet werken en geen oppas heb. Hij gaf vanochtend ook aan dat hij het graag op deze manier zou zien. Dat zodra ik oppas nodig had, dat hij het fijn zou vinden als hij dit dan zou kunnen doen.
--- Ook hierover zou ik nog een héél goed nadenken. Hij is de vader, geen gratis oppas. Veel gescheiden vrouwen maken de fout hun ex "want hij is toch de vader" als gratis oppas te willen gebruiken. Er is een gezags- en omgangsregeling. Het kind woont bij jou, jij zorgt in die tijd voor het kind. Tijdens de bezoeken aan zijn vader, is die verantwoordelijk voor het kind. Klaar. Dat betekent dat je zelf die verzorging op je moet nemen: als je gaat werken of weg moet, zorg je voor opvang of een oppas. Dat is niet de vader, net zo min als jij gaat oppassen als hij in zijn weekend met je zoontje weg moet.
Het is heel erg belangrijk die grenzen duidelijk te stellen. Het wordt voor je zoontje anders heel erg verwarrend. Je kan best afspreken dat je flexibel omgaat met de omgangsregeling, maar het blijft omgang, geen oppas. Dus op verzoek van je ex (of je zoontje), maar niet omdat het jou beter uitkomt. Dan is het ook geen gunst aan jou. Je ex is het type die geen schulden laat openstaan maar ze op een dag komt innen. Breng jezelf niet in die positie. Jij hebt hem niet nodig.
Dat is eigenlijk waar dit om draait. Hij wil dat jij blijft denken dat je hem nodig hebt. Voor klussen die je zelf niet kan doen (daar kun je gewoon iemand voor inhuren), als oppas (idem). Je hebt hem niet nodig. Toch VK?
Ik heb hem nogmaals gezegd dat ik dat ook ben, dat het echt voor ons alledrie het allerbeste is als we gescheiden verder gaan, dat hij zoon wat mij betreft echt te allen tijde kan zien
---- Meen je dat nou VK? Kan hij te allen tijde langskomen om zijn zoon te zien? Wil jij daar geen afspraken over maken? Je moet echt goed nadenken voor je zulke dingen zegt, straks gaat hij ze tegen je gebruiken. Dan wil jij beginnen over een omgangsregeling en zegt hij: ja maar je zei toch... Besef wat je hem belooft: hij kan feitelijk op elk moment bij je binnen komen vallen. Wil je dat?
, maar dat wij niet langer onder 1 blijven. Ja, dat zag hij ook zo.
Toen zoon naar bed ging vertrok hij ook gewoon gelijk. We hebben zoon samen verteld dat pappa nu op de camping woont. Die vroeg eigenlijk niet verder, nam het ter kennisgeving aan en speelde gewoon verder.
--- Heb je alleen de geografische uitleg gebruikt? Dat papa nu ergens anders gaat wonen? Of heb je ook uitgelegd waarom? Zoals ik al eerder schreef: als hij niets vraagt, verzint hij zijn eigen antwoorden. Geloof me, dat wil je niet!
We hebben nu afgesproken dat hij a.s. donderdag hier komt op te passen, aangezien ik dan moet werken en geen oppas heb. Hij gaf vanochtend ook aan dat hij het graag op deze manier zou zien. Dat zodra ik oppas nodig had, dat hij het fijn zou vinden als hij dit dan zou kunnen doen.
--- Ook hierover zou ik nog een héél goed nadenken. Hij is de vader, geen gratis oppas. Veel gescheiden vrouwen maken de fout hun ex "want hij is toch de vader" als gratis oppas te willen gebruiken. Er is een gezags- en omgangsregeling. Het kind woont bij jou, jij zorgt in die tijd voor het kind. Tijdens de bezoeken aan zijn vader, is die verantwoordelijk voor het kind. Klaar. Dat betekent dat je zelf die verzorging op je moet nemen: als je gaat werken of weg moet, zorg je voor opvang of een oppas. Dat is niet de vader, net zo min als jij gaat oppassen als hij in zijn weekend met je zoontje weg moet.
Het is heel erg belangrijk die grenzen duidelijk te stellen. Het wordt voor je zoontje anders heel erg verwarrend. Je kan best afspreken dat je flexibel omgaat met de omgangsregeling, maar het blijft omgang, geen oppas. Dus op verzoek van je ex (of je zoontje), maar niet omdat het jou beter uitkomt. Dan is het ook geen gunst aan jou. Je ex is het type die geen schulden laat openstaan maar ze op een dag komt innen. Breng jezelf niet in die positie. Jij hebt hem niet nodig.
Dat is eigenlijk waar dit om draait. Hij wil dat jij blijft denken dat je hem nodig hebt. Voor klussen die je zelf niet kan doen (daar kun je gewoon iemand voor inhuren), als oppas (idem). Je hebt hem niet nodig. Toch VK?
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 00:30
[quote]vrouwtje klets schreef op 08 maart 2008 @ 22:42:
Mamz, we hebben afgesproken dat zodra hij gaat werken (dus als hij geslaagd is voor zijn opleiding) we dan weten wat zijn vaste maandinkomen zal zijn en dat we dan een berekening gaan maken van de kosten (zijn bijdrage aan zoon o.a.). Wanneer we hieruit zijn en de verdeling van de spullen staat op papier, dan gaan we hiermee naar een mediator die alles vastzet en vervolgens naar de rechtbank om het huwelijk te laten ontbinden.
Zo hebben we het vanochtend afgesproken.
Begrijp ik nu goed dat je vanmorgen direct de concessie hebt gedaan dat je de scheiding uitstelt tot hij klaar is met zijn opleiding?? Jeetje, hij speelt het wel slim zeg. Meid, je moet echt direct naar een advocaat om je te laten adviseren. Kinderalimentatie kun je op elk moment aanvragen en als het daarop hangt, zou ik daarvan afzien (als hij nu niets kan betalen tenminste) en het aanvragen zodra hij een baan heeft. Bedenk ook dat hij jou om partneralimentatie kan gaan vragen. Hij is tenslotte gewend op jouw zak te leven. Scheiden kan nu al, dan bepaalt de rechter al dan niet kinderalimentatie.
Sorry als ik wat hard overkom, het is gebaseerd op wat jij eerder verteld hebt maar helaas ook op eigen ervaring. Tip: doe in het vervolg geen spontane toezeggingen meer maar zeg dat je erop terugkomt. Je móet echt leren je niet meer door hem onder druk te laten zetten (en daarmee bedoel ik ook met mooie woorden).
Als jullie het zo doen, heb je ook geen mediator nodig maar een advocaat, die kent het juridisch klappen van de zweep.
Mamz, we hebben afgesproken dat zodra hij gaat werken (dus als hij geslaagd is voor zijn opleiding) we dan weten wat zijn vaste maandinkomen zal zijn en dat we dan een berekening gaan maken van de kosten (zijn bijdrage aan zoon o.a.). Wanneer we hieruit zijn en de verdeling van de spullen staat op papier, dan gaan we hiermee naar een mediator die alles vastzet en vervolgens naar de rechtbank om het huwelijk te laten ontbinden.
Zo hebben we het vanochtend afgesproken.
Begrijp ik nu goed dat je vanmorgen direct de concessie hebt gedaan dat je de scheiding uitstelt tot hij klaar is met zijn opleiding?? Jeetje, hij speelt het wel slim zeg. Meid, je moet echt direct naar een advocaat om je te laten adviseren. Kinderalimentatie kun je op elk moment aanvragen en als het daarop hangt, zou ik daarvan afzien (als hij nu niets kan betalen tenminste) en het aanvragen zodra hij een baan heeft. Bedenk ook dat hij jou om partneralimentatie kan gaan vragen. Hij is tenslotte gewend op jouw zak te leven. Scheiden kan nu al, dan bepaalt de rechter al dan niet kinderalimentatie.
Sorry als ik wat hard overkom, het is gebaseerd op wat jij eerder verteld hebt maar helaas ook op eigen ervaring. Tip: doe in het vervolg geen spontane toezeggingen meer maar zeg dat je erop terugkomt. Je móet echt leren je niet meer door hem onder druk te laten zetten (en daarmee bedoel ik ook met mooie woorden).
Als jullie het zo doen, heb je ook geen mediator nodig maar een advocaat, die kent het juridisch klappen van de zweep.
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 00:36
zondag 9 maart 2008 om 02:24
Hoi lieve VK,
Ik denk ook dat je in je blijdschap dat hij redelijk deed, misschien iets te toegeeflijk bent geweest... Voor nu - als hij redelijk blijft doen tenminste!! - is het misschien niet zo erg dat hij altijd oppas wil zijn op je zoontje (bij jou thuis...?), dat hij ten allen tijde langs kan komen om hem te zien en dat je hem op deze manier toch nog in je leven hebt.
Maar jouw leven gaat verder zonder hem. Wat als je t.z.t. eens een keer een leuke man ontmoet? En sowieso - je moet je wel vrij voelen in je huis, het moet niet zo zijn dat je altijd ook nog ergens rekening moet houden met het feit dat hij misschien wel zomaar voor de deur staat. Straks zit je weer net als altijd snel je rommel op te ruimen omdat hij zich anders zou kunnen ergeren! Gewoon lekker je eigen gang gaan, op jouw manier, in alle rust - erg belangrijk voor jou en ook voor je zoontje. En daarvoor is het wel belangrijk dat je afspraken maakt rondom zijn omgang met je zoontje.
En net als Dubio herken ik het ook... Mijn man heeft zich toentertijd ook zo opgesteld toen ik zei dat ik niet meer met hem verder wilde. Hij begreep het, vond het jammer maar zag wel in dat ik geen keuze had en wilde alleen maar meewerken om het voor iedereen zo makkelijk mogelijk te maken... Jaja. De dag erna was het juist helemaal andersom. Maar goed, mijn ervaringen hoeven de jouwe niet te zijn, ik hoop dat jouw man wel dit standpunt blijft innemen en dat hij zo rustig blijft als nu. Desondanks denk ik ook dat het goed is z.s.m. duidelijke afspraken te maken met hem, deze ook vast te leggen en je te laten adviseren door een advocaat.
Toch; je hebt in ieder geval de eerste stap genomen en duidelijk aangegeven dat het voorbij is, en je mag best blij en opgelucht zijn dat deze eerste hobbel in ieder geval genomen is!
Liefs!
Ik denk ook dat je in je blijdschap dat hij redelijk deed, misschien iets te toegeeflijk bent geweest... Voor nu - als hij redelijk blijft doen tenminste!! - is het misschien niet zo erg dat hij altijd oppas wil zijn op je zoontje (bij jou thuis...?), dat hij ten allen tijde langs kan komen om hem te zien en dat je hem op deze manier toch nog in je leven hebt.
Maar jouw leven gaat verder zonder hem. Wat als je t.z.t. eens een keer een leuke man ontmoet? En sowieso - je moet je wel vrij voelen in je huis, het moet niet zo zijn dat je altijd ook nog ergens rekening moet houden met het feit dat hij misschien wel zomaar voor de deur staat. Straks zit je weer net als altijd snel je rommel op te ruimen omdat hij zich anders zou kunnen ergeren! Gewoon lekker je eigen gang gaan, op jouw manier, in alle rust - erg belangrijk voor jou en ook voor je zoontje. En daarvoor is het wel belangrijk dat je afspraken maakt rondom zijn omgang met je zoontje.
En net als Dubio herken ik het ook... Mijn man heeft zich toentertijd ook zo opgesteld toen ik zei dat ik niet meer met hem verder wilde. Hij begreep het, vond het jammer maar zag wel in dat ik geen keuze had en wilde alleen maar meewerken om het voor iedereen zo makkelijk mogelijk te maken... Jaja. De dag erna was het juist helemaal andersom. Maar goed, mijn ervaringen hoeven de jouwe niet te zijn, ik hoop dat jouw man wel dit standpunt blijft innemen en dat hij zo rustig blijft als nu. Desondanks denk ik ook dat het goed is z.s.m. duidelijke afspraken te maken met hem, deze ook vast te leggen en je te laten adviseren door een advocaat.
Toch; je hebt in ieder geval de eerste stap genomen en duidelijk aangegeven dat het voorbij is, en je mag best blij en opgelucht zijn dat deze eerste hobbel in ieder geval genomen is!
Liefs!
zondag 9 maart 2008 om 08:02
Lieve VK,
Ik sluit me volkomen aan bij alle vrouwen hier hun bedenkingen hebben en ik hoop dat je de postings van Dubio uitprint en aan je koelkast hangt. Je wordt ingepakt meid en hij heeft en houdt een voet tussen je deur als je meegaat in wat hij allemaal voorstelt.
Mijn ex was ook één en al meegaandheid in het begin en heeft mij het leven vervolgens anderhalf jaar lang heel moeilijk gemaakt want ik was van hem en ik bleef bij hem, ook al was ik wel honderd keer bij hem vandaan.
Ik denk dat je je nauwelijks voor kunt stellen dat het waar is wat we schrijven, ik denk dat je nu met je hoofd schudt en denkt dat we overdrijven.
Laat ik het zo zeggen; dat hoop ik van harte!
Ik sluit me volkomen aan bij alle vrouwen hier hun bedenkingen hebben en ik hoop dat je de postings van Dubio uitprint en aan je koelkast hangt. Je wordt ingepakt meid en hij heeft en houdt een voet tussen je deur als je meegaat in wat hij allemaal voorstelt.
Mijn ex was ook één en al meegaandheid in het begin en heeft mij het leven vervolgens anderhalf jaar lang heel moeilijk gemaakt want ik was van hem en ik bleef bij hem, ook al was ik wel honderd keer bij hem vandaan.
Ik denk dat je je nauwelijks voor kunt stellen dat het waar is wat we schrijven, ik denk dat je nu met je hoofd schudt en denkt dat we overdrijven.
Laat ik het zo zeggen; dat hoop ik van harte!
zondag 9 maart 2008 om 10:14
Lieve VK,
Allereerst goedemorgen, hoe gaat het nu met je?
Alles gelezen, en de anderen zeggen heel wijze dingen, uit eigen ervaring en omdat ze jouw verhaal al langer meelezen. Maar mijn eerste gedachte was ook: waarom het pas officieel maken nadat zijn opleiding afgerond is? Hoelang duurt dat trouwens nog? Alle kans dat je weer ingepakt wordt, in de tussentijd. Zet het nu door, nu je alles helder hebt voor jezelf.
Luister goed naar het dubbele gevoel dat je zelf al had na het gesprek (als iets te mooi klinkt om waar te zijn, is het meestal dus gewoon ook 'te mooi'), luister goed naar jouw intuïtie en blijf trouw aan jezelf.
Alle liefs!
Allereerst goedemorgen, hoe gaat het nu met je?
Alles gelezen, en de anderen zeggen heel wijze dingen, uit eigen ervaring en omdat ze jouw verhaal al langer meelezen. Maar mijn eerste gedachte was ook: waarom het pas officieel maken nadat zijn opleiding afgerond is? Hoelang duurt dat trouwens nog? Alle kans dat je weer ingepakt wordt, in de tussentijd. Zet het nu door, nu je alles helder hebt voor jezelf.
Luister goed naar het dubbele gevoel dat je zelf al had na het gesprek (als iets te mooi klinkt om waar te zijn, is het meestal dus gewoon ook 'te mooi'), luister goed naar jouw intuïtie en blijf trouw aan jezelf.
Alle liefs!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 9 maart 2008 om 10:45
Bij wat de anderen zeggen sluit ik me volledig aan.
Is het de andere keren ook niet zo gegaan? Dat hij nog allerlei lijntjes open had bij je? Dat jij vond dat hij een goed contact met zoontje moest hebben, dus je deur stond wagenwijd open? Dat hij klusjes bij je opknapte? Hij zich weer kon laten zien als de prins op het witte paard?
VK wanneer je alle regie weer uit handen geeft aan hem, dan kom je echt nooit los van hem. Je zit en blijft gevangen in zijn net.
Is het de andere keren ook niet zo gegaan? Dat hij nog allerlei lijntjes open had bij je? Dat jij vond dat hij een goed contact met zoontje moest hebben, dus je deur stond wagenwijd open? Dat hij klusjes bij je opknapte? Hij zich weer kon laten zien als de prins op het witte paard?
VK wanneer je alle regie weer uit handen geeft aan hem, dan kom je echt nooit los van hem. Je zit en blijft gevangen in zijn net.
zondag 9 maart 2008 om 10:46
Lieve VK,
Hoe gaat het? Heb je een beetje geslapen vannacht? Is het gesprek van gisteren al een beetje bezonken?
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat je ex niet oprecht was gisteren. Het is zo'n ommezwaai ten opzichte van hoe hij zich eerder heeft opgesteld en ten opzichte van waar jij op rekende, op basis van hoe jij hem kent. Je weet dat hij erg wisselvallig is. Je weet dat hij jou niet kwijt wil. Je weet dat hij de controle over je wil houden. Je weet dat hij precies weet op welke knoppen hij bij jou moet drukken om die controle te behouden. Een dergelijke relatie heeft veel weg van een poppenspeler en een marionet. Met dit verschil dat jij kan leren je anders te bewegen en anders te reageren. Je zit niet aan hem vast, hij heeft niet de touwtjes in handen. Dat is alleen maar zo in jullie beleving.
Ik zie de grenzen nu al verschuiven, net als vorige keer. Op deze manier ga je nooit van hem scheiden VK. Ik weet nog goed dat je vorige keer zei dat je nieuwe huis jouw stek zou worden, waar jij de scepter zou zwaaien. En nu lees ik dat hij nog steeds loopt te zeuren over de rommel en over de buurt enz. enz. en dat jij het allemaal pikt. Het is niet jouw huis, jouw plek, jouw ruimte. Hij is er weer binnengevallen en domineert weer met zijn gezeur en gescheld. Het draait weer allemaal om hem.
Nog even op juridisch vlak, want daar mag ik me (helaas) onderhand een expert in noemen. Je kunt gaan scheiden zonder ook maar één ding te regelen. Dan vraag je gewoon dat de scheiding wordt uitgesproken en regel je de omgangsregeling, alimentatie en boedelverdeling later. Het nadeel daarvan is dat elk van die punten in een aparte procedure moet worden geregeld (in de scheiding wordt het allemaal in één procedure ondergebracht), wat extra kosten met zich meebrengt, bijv. van de deurwaarder. Maar niets belet je om nu de scheiding te laten uitspreken en bijvoorbeeld alleen de omgangsregeling te laten vastleggen en de boedelverdeling later te regelen. De rechter gaat zich hoe dan ook over kinderalimentatie uitspreken op grond van de draagkracht van je ex. Als die te laag is, wordt er geen alimentatie vastgesteld. Als je ex eenmaal een baan heeft, kun je aanpassing van de alimentatie aanvragen. Dat betekent nog een gang naar de rechter (jullie kunnen het ook onderling hierover eens worden), maar het lijkt me zeker te prefereren boven het voor onbepaalde tijd uitstellen van de scheiding.
In elk geval zou ik direct bij de advocaat vragen dat die tegelijjk met het echtscheidingsverzoek voorlopige voorzieningen aanvraagt. Dan wordt vastgesteld dat jullie officieel uit elkaar wonen (en mag hij dus zonder jouw toestemming je huis niet binnen en v.v.), kan je zoontje voorlopig aan jou worden toegewezen en kan kinder/partneralimentatie worden vastgesteld. Die regeling geldt dan totdat de echtscheiding wordt uitgesproken. Bij die uitspraak wordt dan een definitieve regeling vastgesteld. Dat is dus ook een mogelijkheid om o.a. de kinderalimentatie alsnog aan te passen.
Wat ik je concreet adviseer, is morgen een goede advocaat te zoeken die ook mediation doet, een afspraak te maken en een lijst met vragen op te stellen. Vertel je ex dat je die afspraak hebt gemaakt om de scheiding in gang te zetten en te informeren over het hoe en wat. Je kan hem vragen of hij daarbij aanwezig wil zijn. Wil hij dat niet, geef dan bij de advocaat en tegen je ex aan dat je de volgende afspraak samen wilt maken om direct spijkers met koppen te slaan. Begin zelf alvast met het opstellen van een convenant.
Het zal aardig wat werk zijn je financiële situatie op papier te krijgen. Zoek hulp daarbij, een vriendin of neef of wat dan ook die goed met cijfers is. Het is hoe dan ook makkelijker het met zijn tweeën te doen. Je zal zien dat dit de scheiding heel veel zal versnellen en vergemakkelijken. Je kan nog genoeg bakkeleien zonder dat de harde cijfers er liggen, maar allicht minder dan als je het niet uitzoekt. Vraag de advocaat bij het maken van de afspraak welke documenten en gegevens je moet meebrengen, dan kun je zo concreet mogelijk aan de slag als je daar bent.
Het wordt een drukke en heftige tijd, maar je moet voor ogen houden dat je elke stap in principe maar één keer hoeft te nemen. Je hebt al een hele grote stap achter de rug toen je een eigen huis zocht!
liefs,
dubio
Hoe gaat het? Heb je een beetje geslapen vannacht? Is het gesprek van gisteren al een beetje bezonken?
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat je ex niet oprecht was gisteren. Het is zo'n ommezwaai ten opzichte van hoe hij zich eerder heeft opgesteld en ten opzichte van waar jij op rekende, op basis van hoe jij hem kent. Je weet dat hij erg wisselvallig is. Je weet dat hij jou niet kwijt wil. Je weet dat hij de controle over je wil houden. Je weet dat hij precies weet op welke knoppen hij bij jou moet drukken om die controle te behouden. Een dergelijke relatie heeft veel weg van een poppenspeler en een marionet. Met dit verschil dat jij kan leren je anders te bewegen en anders te reageren. Je zit niet aan hem vast, hij heeft niet de touwtjes in handen. Dat is alleen maar zo in jullie beleving.
Ik zie de grenzen nu al verschuiven, net als vorige keer. Op deze manier ga je nooit van hem scheiden VK. Ik weet nog goed dat je vorige keer zei dat je nieuwe huis jouw stek zou worden, waar jij de scepter zou zwaaien. En nu lees ik dat hij nog steeds loopt te zeuren over de rommel en over de buurt enz. enz. en dat jij het allemaal pikt. Het is niet jouw huis, jouw plek, jouw ruimte. Hij is er weer binnengevallen en domineert weer met zijn gezeur en gescheld. Het draait weer allemaal om hem.
Nog even op juridisch vlak, want daar mag ik me (helaas) onderhand een expert in noemen. Je kunt gaan scheiden zonder ook maar één ding te regelen. Dan vraag je gewoon dat de scheiding wordt uitgesproken en regel je de omgangsregeling, alimentatie en boedelverdeling later. Het nadeel daarvan is dat elk van die punten in een aparte procedure moet worden geregeld (in de scheiding wordt het allemaal in één procedure ondergebracht), wat extra kosten met zich meebrengt, bijv. van de deurwaarder. Maar niets belet je om nu de scheiding te laten uitspreken en bijvoorbeeld alleen de omgangsregeling te laten vastleggen en de boedelverdeling later te regelen. De rechter gaat zich hoe dan ook over kinderalimentatie uitspreken op grond van de draagkracht van je ex. Als die te laag is, wordt er geen alimentatie vastgesteld. Als je ex eenmaal een baan heeft, kun je aanpassing van de alimentatie aanvragen. Dat betekent nog een gang naar de rechter (jullie kunnen het ook onderling hierover eens worden), maar het lijkt me zeker te prefereren boven het voor onbepaalde tijd uitstellen van de scheiding.
In elk geval zou ik direct bij de advocaat vragen dat die tegelijjk met het echtscheidingsverzoek voorlopige voorzieningen aanvraagt. Dan wordt vastgesteld dat jullie officieel uit elkaar wonen (en mag hij dus zonder jouw toestemming je huis niet binnen en v.v.), kan je zoontje voorlopig aan jou worden toegewezen en kan kinder/partneralimentatie worden vastgesteld. Die regeling geldt dan totdat de echtscheiding wordt uitgesproken. Bij die uitspraak wordt dan een definitieve regeling vastgesteld. Dat is dus ook een mogelijkheid om o.a. de kinderalimentatie alsnog aan te passen.
Wat ik je concreet adviseer, is morgen een goede advocaat te zoeken die ook mediation doet, een afspraak te maken en een lijst met vragen op te stellen. Vertel je ex dat je die afspraak hebt gemaakt om de scheiding in gang te zetten en te informeren over het hoe en wat. Je kan hem vragen of hij daarbij aanwezig wil zijn. Wil hij dat niet, geef dan bij de advocaat en tegen je ex aan dat je de volgende afspraak samen wilt maken om direct spijkers met koppen te slaan. Begin zelf alvast met het opstellen van een convenant.
Het zal aardig wat werk zijn je financiële situatie op papier te krijgen. Zoek hulp daarbij, een vriendin of neef of wat dan ook die goed met cijfers is. Het is hoe dan ook makkelijker het met zijn tweeën te doen. Je zal zien dat dit de scheiding heel veel zal versnellen en vergemakkelijken. Je kan nog genoeg bakkeleien zonder dat de harde cijfers er liggen, maar allicht minder dan als je het niet uitzoekt. Vraag de advocaat bij het maken van de afspraak welke documenten en gegevens je moet meebrengen, dan kun je zo concreet mogelijk aan de slag als je daar bent.
Het wordt een drukke en heftige tijd, maar je moet voor ogen houden dat je elke stap in principe maar één keer hoeft te nemen. Je hebt al een hele grote stap achter de rug toen je een eigen huis zocht!
liefs,
dubio
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 12:34
Ik ben ook een sucker, VK, was er net zo hard weer ingetuind als jij, in die redelijkheid. Om dan zoals Iseo schrijft weer verrast te zijn als hij weer onredelijk zou worden.
Kan me nu alleen maar achter de andere posters scharen. Wees heel erg op je hoede, en liever, wees alles wat hij eventueel zou kunnen uithalen, vóór.
Die scheiding gaat pas een feit zijn als jíj hem uitspreekt. Of denk je echt dat hij na zijn opleiding naar je toekomt en zegt 'zullen we dan nu maar gaan scheiden'?
Ik snap ook dat het heel moeilijk is om zelf al die stappen te gaan zetten, om als het ware zelf verantwoordelijk te zijn voor alle ellende die je daarmee op je hals haalt.
Fijne scheidingen bestaan bijna niet. En de kans dat jij een fijne scheiding hieruit haalt, is gering. Hou dat voor ogen.
Hou er ook rekening mee dat hoe beslister jij bent, hoe sneller hij inbindt. Zolang jij je nog laat leiden door hem zal hij je leiden in zijn richting. Wanneer jij aangeeft dat jij je beslist niet meer laat leiden, sterker nog, wanneer jij de boel zelf gaat leiden, zal hij al vrij snel inbinden. Alleen echt gevaarlijke, nietsontziende mannen gaan door bij tegenstand.
Neem een risico dat hij nietsontziend is. Dan moet je ook weg, en goed weg van hem. Blijkt hij minder nietsontziend te zijn, eigenlijk een watje, dan is het alleen maar fijn als je zo snel mogelijk weg bent uit zijn sfeer.
Je maakt hem nog steeds groter dan hij is.
Kan me nu alleen maar achter de andere posters scharen. Wees heel erg op je hoede, en liever, wees alles wat hij eventueel zou kunnen uithalen, vóór.
Die scheiding gaat pas een feit zijn als jíj hem uitspreekt. Of denk je echt dat hij na zijn opleiding naar je toekomt en zegt 'zullen we dan nu maar gaan scheiden'?
Ik snap ook dat het heel moeilijk is om zelf al die stappen te gaan zetten, om als het ware zelf verantwoordelijk te zijn voor alle ellende die je daarmee op je hals haalt.
Fijne scheidingen bestaan bijna niet. En de kans dat jij een fijne scheiding hieruit haalt, is gering. Hou dat voor ogen.
Hou er ook rekening mee dat hoe beslister jij bent, hoe sneller hij inbindt. Zolang jij je nog laat leiden door hem zal hij je leiden in zijn richting. Wanneer jij aangeeft dat jij je beslist niet meer laat leiden, sterker nog, wanneer jij de boel zelf gaat leiden, zal hij al vrij snel inbinden. Alleen echt gevaarlijke, nietsontziende mannen gaan door bij tegenstand.
Neem een risico dat hij nietsontziend is. Dan moet je ook weg, en goed weg van hem. Blijkt hij minder nietsontziend te zijn, eigenlijk een watje, dan is het alleen maar fijn als je zo snel mogelijk weg bent uit zijn sfeer.
Je maakt hem nog steeds groter dan hij is.
zondag 9 maart 2008 om 13:36
Even iets heel anders;
Een aantal van jullie hebben kinderen en die kinderen zullen net als veel andere kinderen de smurfenactie van Albert Heijn op de voet volgen. Nu zou het zomaar kunnen dat boodschappen doen bij AH voor een aantal van jullie te duur is maar dat die smurfen ook bij jullie welkom zijn. Ik weet niet of het zo is maar dat zou ik me voor kunnen stellen. Is er belangstelling van jullie kinderen voor die blauwe jongens en zijn er moeders die ze hun kids niet kunnen geven maar wel graag zouden willen?
Fien heeft er een heleboel en ook een heleboel dubbele. Ik heb haar gevraagd of ze bereid is er een paar weg te geven en dat vond ze geen probleem.
Misschien een rare vraag en ik hoop dat jullie weten dat ik het niet badinerend bedoel maar ik las over ouders die helemaal ellendig worden van het feit dat hún kinderen die vermaledijde smurfen niet aan hun kinderen kunnen geven, dus ik dacht, als ik er nu iemand (en dan vooral de kinderen) een lol mee kan doen, graag.
Komt mijn bedoeling over?
Een aantal van jullie hebben kinderen en die kinderen zullen net als veel andere kinderen de smurfenactie van Albert Heijn op de voet volgen. Nu zou het zomaar kunnen dat boodschappen doen bij AH voor een aantal van jullie te duur is maar dat die smurfen ook bij jullie welkom zijn. Ik weet niet of het zo is maar dat zou ik me voor kunnen stellen. Is er belangstelling van jullie kinderen voor die blauwe jongens en zijn er moeders die ze hun kids niet kunnen geven maar wel graag zouden willen?
Fien heeft er een heleboel en ook een heleboel dubbele. Ik heb haar gevraagd of ze bereid is er een paar weg te geven en dat vond ze geen probleem.
Misschien een rare vraag en ik hoop dat jullie weten dat ik het niet badinerend bedoel maar ik las over ouders die helemaal ellendig worden van het feit dat hún kinderen die vermaledijde smurfen niet aan hun kinderen kunnen geven, dus ik dacht, als ik er nu iemand (en dan vooral de kinderen) een lol mee kan doen, graag.
Komt mijn bedoeling over?
zondag 9 maart 2008 om 15:15
Wat lief van je Leo. Ik val beslist in je doelgroep, ware het niet dat ik van een aantal NIETJES al smurfen krijg toegestopt. Onderweg blijkt er ook nog wel eens een smurfje te worden toegestoken dus mijn lieverds hebben naar hun smaak voldoende smurfen.
Dus wat mij betreft kan Fientje lekker ruilen op peuterspeelzaal.
Dus wat mij betreft kan Fientje lekker ruilen op peuterspeelzaal.
zondag 9 maart 2008 om 15:41
Wat een leuk offtopic-onderwerp even... eh, ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik vind die smurfen ook leuk, haha.
(Heb er hier eentje voor me staan, moppersmurf ook nog. Hoe toevallig. Dat is tegelijk alles wat wij in huis hebben.)
Alleen, ze zijn toch bedoeld voor kinderen......?
Of ook voor innerlijke kinderen?
*zo, nu weer serieus en on-topic*
(Heb er hier eentje voor me staan, moppersmurf ook nog. Hoe toevallig. Dat is tegelijk alles wat wij in huis hebben.)
Alleen, ze zijn toch bedoeld voor kinderen......?
Of ook voor innerlijke kinderen?
*zo, nu weer serieus en on-topic*
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
