Relaties
alle pijlers
Op jezelf zijn is het prettigst!
dinsdag 4 december 2007 om 17:52
Wie herkent dit?
In mijn jeugd, kinder en tienertijd, had ik er geen last van, maar het wordt erger naarmate ik ouder word. Ik ben nu eind dertig en zie altijd erg op tegen gezelschap. Behalve dan die van m'n eigen gezin....
Afgelopen zomer zijn we met een groepsreis mee geweest, dat vond ik echt een ramp, zoooo benauwend! Ik heb eigenlijk één goede vriendin, iemand van vroeger...wel zo vertrouwd. Ik mis sociale contacten ook niet, dus wat mij betreft is het geen probleem, maar mijn omgeving vindt het vreemd.
Herkennen mensen dit?
In mijn jeugd, kinder en tienertijd, had ik er geen last van, maar het wordt erger naarmate ik ouder word. Ik ben nu eind dertig en zie altijd erg op tegen gezelschap. Behalve dan die van m'n eigen gezin....
Afgelopen zomer zijn we met een groepsreis mee geweest, dat vond ik echt een ramp, zoooo benauwend! Ik heb eigenlijk één goede vriendin, iemand van vroeger...wel zo vertrouwd. Ik mis sociale contacten ook niet, dus wat mij betreft is het geen probleem, maar mijn omgeving vindt het vreemd.
Herkennen mensen dit?
woensdag 5 december 2007 om 06:53
Aan de ene kant heel herkenbaar, aan de andere kant niet meer gek genoeg. Ben altijd een ontzettende einzelganger geweest en vond het heerlijk. Nog steeds heb ik meer dan gemiddeld geloof ik behoefte aan rust aan mijn kop en tijd voor mezelf, alleen!! Heerlijk.
En toch ben ik meer gaan genieten van contacten met mensen. Ik loste ook altijd alles alleen op wat ik nog steeds voor een groot gedeelte doe maar ik vind het nu wel heel prettig om soms die vriendin of vriend te bellen en erover te praten. Ik organiseer meer, spreek meer af met mensen, geniet van samenzijn. Als iemand me dat een paar jaar geleden had verteld had ik diegene voor gek verklaard hihi.
Ik denk dat een van de redenen is dat ik vroeger sociale contacten erg moeilijk vond, ik hou ook niet van dat oeverloze geouwehoer over niks. Ik ben er goed in geworden dat zo kort mogelijk te houden en daarna die ander te verleiden tot een gesprek over dingen die er voor mijn gevoel meer toe doen. En dan heb ik het uitstekend naar mijn zin .
En toch ben ik meer gaan genieten van contacten met mensen. Ik loste ook altijd alles alleen op wat ik nog steeds voor een groot gedeelte doe maar ik vind het nu wel heel prettig om soms die vriendin of vriend te bellen en erover te praten. Ik organiseer meer, spreek meer af met mensen, geniet van samenzijn. Als iemand me dat een paar jaar geleden had verteld had ik diegene voor gek verklaard hihi.
Ik denk dat een van de redenen is dat ik vroeger sociale contacten erg moeilijk vond, ik hou ook niet van dat oeverloze geouwehoer over niks. Ik ben er goed in geworden dat zo kort mogelijk te houden en daarna die ander te verleiden tot een gesprek over dingen die er voor mijn gevoel meer toe doen. En dan heb ik het uitstekend naar mijn zin .
woensdag 5 december 2007 om 09:35
Hier ook zo'n einzelganger. Bij mij is het ook een beetje wat Sjaan (en Feliciaatje) zegt: geen zin in smalltalk. Dat vind ik benauwend. Teveel meegemaakt gewoon. Ik voel me rustiger/veiliger als ik gewoon 1 op 1 een diepzinnig gesprek kan hebben. Bovendien voel ik mij in contact met anderen zo snel een "alien" en daar heb ik niet altijd zin in. Als kind zat ik hele dag in een boom met een fles ranja en een boek. Of ik speelde met de jongens (incidenteel), gewoon politieagentje of detective of zo....maar bijna nooit met de meisjes en dan zeker geen meisjesdingen (zoals barbies en zo). Ze hebben mij altijd een rare gevonden.
Kerstmis met de kinderen was voor mij heel simpel......alle matrassen naar beneden, lekker hapjes en dan films kijken. Vonden de kinderen heerlijk en ik ook (niets formeels en zo)
Natuurlijk moet je doen wat je zelf wilt. Het is uiteindelijk gewoon jouw leven. Maar aan alles wat je doet, zitten consequenties. Die moet je dan ook accepteren. Als je een lekkere taart ziet waarvan je weet dat je er buikpijn van krijgt, kun je nog kiezen die taart op te eten, maar dan zul je de buikpijn erbij moeten nemen. Als je dus geen zin hebt in sociale toestanden...prima...maar als mensen je dan gaan "negeren" zul je dat erbij moeten nemen. Zoiets.
Kerstmis met de kinderen was voor mij heel simpel......alle matrassen naar beneden, lekker hapjes en dan films kijken. Vonden de kinderen heerlijk en ik ook (niets formeels en zo)
Natuurlijk moet je doen wat je zelf wilt. Het is uiteindelijk gewoon jouw leven. Maar aan alles wat je doet, zitten consequenties. Die moet je dan ook accepteren. Als je een lekkere taart ziet waarvan je weet dat je er buikpijn van krijgt, kun je nog kiezen die taart op te eten, maar dan zul je de buikpijn erbij moeten nemen. Als je dus geen zin hebt in sociale toestanden...prima...maar als mensen je dan gaan "negeren" zul je dat erbij moeten nemen. Zoiets.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
woensdag 5 december 2007 om 11:02
quote:Lin67 schreef op 05 december 2007 @ 09:35:
Als je dus geen zin hebt in sociale toestanden...prima...maar als mensen je dan gaan "negeren" zul je dat erbij moeten nemen. Zoiets.
Met liefde haha.
Nee zonder gekkigheid. Ik heb heus nog wel contact, heb zo mn eigen 'groepje'. En we zien elkaar als we zin hebben.
Als je dus geen zin hebt in sociale toestanden...prima...maar als mensen je dan gaan "negeren" zul je dat erbij moeten nemen. Zoiets.
Met liefde haha.
Nee zonder gekkigheid. Ik heb heus nog wel contact, heb zo mn eigen 'groepje'. En we zien elkaar als we zin hebben.
woensdag 5 december 2007 om 11:16
Hoi,
Ik las iets op een ander topic, en ik kopieer het even (anoniem). Het is een stukje tekst, waar ik het accuut benauwd van kreeg. Ik kan en mag er niet over oordelen, maar het lijkt me best lastig als je er op deze manier in zit. Natuurlijk is het ook lastig om vaak alleen te willen zijn, zeker als je een gezin hebt, maar dít uiterste lijkt me ook erg moeilijk; m.n. voor de omgeving.
Tuurlijk is het soms wel lekker maar als ik thuis kom wil ik graag iemand om me heen hebben, iemand waar ik lekker tegen kan praten
Ik las iets op een ander topic, en ik kopieer het even (anoniem). Het is een stukje tekst, waar ik het accuut benauwd van kreeg. Ik kan en mag er niet over oordelen, maar het lijkt me best lastig als je er op deze manier in zit. Natuurlijk is het ook lastig om vaak alleen te willen zijn, zeker als je een gezin hebt, maar dít uiterste lijkt me ook erg moeilijk; m.n. voor de omgeving.
Tuurlijk is het soms wel lekker maar als ik thuis kom wil ik graag iemand om me heen hebben, iemand waar ik lekker tegen kan praten
woensdag 5 december 2007 om 11:22
woensdag 5 december 2007 om 11:27
quote:summerbreeze21 schreef op 05 december 2007 @ 11:22:
Ik heb ook moeite met bij iemand logeren. Een dag én een nacht bij iemand anders thuis, heb ik een grote hekel aan.
Mèèèn.... Dan moet ik diegene wel héél goed kennen! Als we naar schoonouders gaan, blijven we meestal slapen. Eerst zag ik daar tegenop: twee dagen socializen. Nu ik weet dat ik me daar terug kan trekken met een boek, kan ik het allemaal wel handelen
Heb ooit drie jaar in een soort studentenhuis gewoond....Was echt niks voor mij. Daar woonde ik met drie meisjes op een verdieping die wilden kletsen als ze thuis kwamen. Ik was zooooo blij toen ik na die drie jaar een huis voor mezelf had.
Nu ook op mn werk... Ik heb een kamer voor mezelf. Zou het heel lastig vinden als mijn bureau tegen dat van iemand anders stond. Tuurlijk, vaak heb je er maar mee te dealen, maar ik ben wél heel blij met die eigen kamer.
Ik heb ook moeite met bij iemand logeren. Een dag én een nacht bij iemand anders thuis, heb ik een grote hekel aan.
Mèèèn.... Dan moet ik diegene wel héél goed kennen! Als we naar schoonouders gaan, blijven we meestal slapen. Eerst zag ik daar tegenop: twee dagen socializen. Nu ik weet dat ik me daar terug kan trekken met een boek, kan ik het allemaal wel handelen
Heb ooit drie jaar in een soort studentenhuis gewoond....Was echt niks voor mij. Daar woonde ik met drie meisjes op een verdieping die wilden kletsen als ze thuis kwamen. Ik was zooooo blij toen ik na die drie jaar een huis voor mezelf had.
Nu ook op mn werk... Ik heb een kamer voor mezelf. Zou het heel lastig vinden als mijn bureau tegen dat van iemand anders stond. Tuurlijk, vaak heb je er maar mee te dealen, maar ik ben wél heel blij met die eigen kamer.
woensdag 5 december 2007 om 11:30
woensdag 5 december 2007 om 11:36
quote:Evidenza schreef op 05 december 2007 @ 11:34:
Maar beschouwen jullie jezelf nu gewoon als echte einzelgangers, of heb je gewoon moeite met sociale contacten?
Ik zie mezelf als een echte einzelganger. Ik vind de meeste mensen gewoon niet leuk én ben graag alleen.Eerder einzelgänger dan sociaal gehandicapt. Vind de meeste mensen idd niet leuk, geen zin om me in ze te verdiepen en ik vind het heerlijk om alleen te zijn.
Maar beschouwen jullie jezelf nu gewoon als echte einzelgangers, of heb je gewoon moeite met sociale contacten?
Ik zie mezelf als een echte einzelganger. Ik vind de meeste mensen gewoon niet leuk én ben graag alleen.Eerder einzelgänger dan sociaal gehandicapt. Vind de meeste mensen idd niet leuk, geen zin om me in ze te verdiepen en ik vind het heerlijk om alleen te zijn.
woensdag 5 december 2007 om 11:52
Ondanks dat ik erg kan genieten van andere mensen ben ik op zich nogal een "loner". De man met wie ik samen woon is dit ook dus dat komt goed uit. Ik weet niet of het ermee te maken heeft dat ik enig kind ben en mezelf altijd prima heb kunnen/moeten vermaken. Als kind zijnde had ik meestal 1 goede vriendin waar ik intensief mee optrok, dingen doen in "groepjes" vond ik op de een of andere manier nooit zo aantrekkelijk...werd er zelfs een beetje nerveus van altijd en dat heb ik nu nog. Als wij op de lagere en middelbare school op "kamp" gingen was ik na 2 dagen vaak al helemaal overprikkeld en doorgedraaid en ging echt momenten zoeken dat ik even "alleen" kon zijn zonder de groep.
Ik heb met een directe nicht van mij heel close contact en ik heb 1 hartsvriendin en mijn man en haar man kunnen het ook zeer goed met elkaar vinden. We zijn vorig jaar zelfs een weekje met elkaar op vakantie geweest, ging prima, was echt oprecht leuk en er is geen overtogen woord gevallen...voor herhaling vatbaar.Maar doe het mij niet aan om pakweg met 16 mensen op vakantie te gaan en dan met zijn alleen een chalet te delen ofzo..brrrrr al die prikkels en dat gedoe de hele dag...mij niet gezien.
Toen ik studeerde en eigenlijk wel uit huis wilde heb ik ook net zolang gewacht en gezocht totdat ik een eigen minihuisje had gevonden...het leek mij namelijk 10 keer niks om met bijvoorbeeld 4 meiden in een huis te wonen en lief, leed en de keuken te delen.
Maar een leuk feestje op zijn tijd vind ik wel leuk, een een gezellige verjaardag ga ik ook niet uit de weg, ook al is het contact op deze gelegenheden meestal oppervlakkig..als het maar niet te lang duurt en er een duidelijke "kop staart" aan zit. Het zou mij dan ook vreselijk lijken als mijn partner wel een gigantisch sociaal netwerk zou hebben of "familieziek" zou zijn brrrrrrr, niets lijkt mij vreselijker dat elk weekend de hort op te zijn naar vrienden en familie of continu een stroom mensen "gezellig" op de koffie te krijgen terwijl je netlekker met vet haar in een oude pyama pizza uit de doos wil vreten.
Ik heb met een directe nicht van mij heel close contact en ik heb 1 hartsvriendin en mijn man en haar man kunnen het ook zeer goed met elkaar vinden. We zijn vorig jaar zelfs een weekje met elkaar op vakantie geweest, ging prima, was echt oprecht leuk en er is geen overtogen woord gevallen...voor herhaling vatbaar.Maar doe het mij niet aan om pakweg met 16 mensen op vakantie te gaan en dan met zijn alleen een chalet te delen ofzo..brrrrr al die prikkels en dat gedoe de hele dag...mij niet gezien.
Toen ik studeerde en eigenlijk wel uit huis wilde heb ik ook net zolang gewacht en gezocht totdat ik een eigen minihuisje had gevonden...het leek mij namelijk 10 keer niks om met bijvoorbeeld 4 meiden in een huis te wonen en lief, leed en de keuken te delen.
Maar een leuk feestje op zijn tijd vind ik wel leuk, een een gezellige verjaardag ga ik ook niet uit de weg, ook al is het contact op deze gelegenheden meestal oppervlakkig..als het maar niet te lang duurt en er een duidelijke "kop staart" aan zit. Het zou mij dan ook vreselijk lijken als mijn partner wel een gigantisch sociaal netwerk zou hebben of "familieziek" zou zijn brrrrrrr, niets lijkt mij vreselijker dat elk weekend de hort op te zijn naar vrienden en familie of continu een stroom mensen "gezellig" op de koffie te krijgen terwijl je netlekker met vet haar in een oude pyama pizza uit de doos wil vreten.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 5 december 2007 om 11:58
Ook hier het einzelganger antwoord, heb geen moeite met sociale contacten.
Ik ga vaak alleen uit en het valt me op hoe simpel het is om contacten te leggen, hoe makkelijk het is om een gesprekje aan te knopen.
Het klinkt mss gek maar als ik zou willen zou ik massa's vrienden/kennissen kunnen hebben, ik heb al heel wat afgeketst eerlijk gezegd.
Ik ga vaak alleen uit en het valt me op hoe simpel het is om contacten te leggen, hoe makkelijk het is om een gesprekje aan te knopen.
Het klinkt mss gek maar als ik zou willen zou ik massa's vrienden/kennissen kunnen hebben, ik heb al heel wat afgeketst eerlijk gezegd.
woensdag 5 december 2007 om 12:00
Hier ook. Ik kan absoluut zeer sociaal zijn. En heel soms heb ik er ook lol in. (met uitgaan en zo).....dan moet ik zo'n bui hebben. Verplicht 'sociaal' gaan zitten doen, vind ik vreselijk. "Keeping up the appearance" is echt niets voor mij. Ik heb zo'n schoonfamilie (vooral schoonmoeder) waar dat heel belangrijk is. Mijn vriend heeft bijvoorbeeld zijn dure auto in de prak gereden, waarop wij besloten hebben dat we de auto niet gaan vervangen (ik heb ook een auto, 1 is genoeg).....weg statussymbool (vind ik helemaal niet erg...hihi) maar schoonmoeder vind het vreselijk. Ook is de vaatwasser 2 jaar stuk geweest....boeien.....(nu wel een nieuwe, want geen zin in altijd maar afwassen)....maar bij elk bezoek: "hebben jullie al een nieuwe vaatwasser?"
Zo zie ik dat met sociale contacten ook. Heb liever een "echt" contact...als dat niet kan, liever niet. Geen zin in "nep" gedoe. Hoewel ik diep van binnen ook wel eens denk....dat wat losser en luchtiger misschien voor mij niet zo verkeerd zou zijn. Mijn vriend is een echte ouwehoer....maar wil ook graag alleen zijn. Soms zitten we samen uren achter de PC en wisselen amper een woord, wat ik (en hij) prima vinden.
Wel een interessant topic....zet me weer aan het nadenken (doe ik eigenlijk al teveel...swa)
Zo zie ik dat met sociale contacten ook. Heb liever een "echt" contact...als dat niet kan, liever niet. Geen zin in "nep" gedoe. Hoewel ik diep van binnen ook wel eens denk....dat wat losser en luchtiger misschien voor mij niet zo verkeerd zou zijn. Mijn vriend is een echte ouwehoer....maar wil ook graag alleen zijn. Soms zitten we samen uren achter de PC en wisselen amper een woord, wat ik (en hij) prima vinden.
Wel een interessant topic....zet me weer aan het nadenken (doe ik eigenlijk al teveel...swa)
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
woensdag 5 december 2007 om 12:07
Ik herken overal wel wat in eerlijk gezegd.
Wat Lin schrijft over geen zin in smalltalk, teveel meegemaakt. Check.
Als kind al terugtrekken. Check.
Niet van formeel gedoe houden. Check.
Het benauwt als iemand je meteen op de nek zit als je thuis komt. Check.
Hekel aan groepjes. Check.
Logeren begin ik niet eens aan, zal ik never nooit meer doen. Check.
Mensen wat een feest der herkenning
Wat Lin schrijft over geen zin in smalltalk, teveel meegemaakt. Check.
Als kind al terugtrekken. Check.
Niet van formeel gedoe houden. Check.
Het benauwt als iemand je meteen op de nek zit als je thuis komt. Check.
Hekel aan groepjes. Check.
Logeren begin ik niet eens aan, zal ik never nooit meer doen. Check.
Mensen wat een feest der herkenning
woensdag 5 december 2007 om 12:10
woensdag 5 december 2007 om 12:12
quote:Tante Sjaan schreef op 05 december 2007 @ 12:07:
Ik herken overal wel wat in eerlijk gezegd.
Wat Lin schrijft over geen zin in smalltalk, teveel meegemaakt. Check. Check
Als kind al terugtrekken. Check. Check
Niet van formeel gedoe houden. Check.Check
Het benauwt als iemand je meteen op de nek zit als je thuis komt. Check. Check
Hekel aan groepjes. Check. Check
Logeren begin ik niet eens aan, zal ik never nooit meer doen. Check. Min of meer Check
Mensen wat een feest der herkenning
Moet ook nog eerlijk zeggen: mensen die wél echt van die verenigingsmensen zijn etc., vind ik meestal niet de állerleukste mensen op deze aardbol. Heb vaak, ws onterecht, het idee dat dat mensen zijn die zichzelf niet goed kunnen vermaken.
Ik herken overal wel wat in eerlijk gezegd.
Wat Lin schrijft over geen zin in smalltalk, teveel meegemaakt. Check. Check
Als kind al terugtrekken. Check. Check
Niet van formeel gedoe houden. Check.Check
Het benauwt als iemand je meteen op de nek zit als je thuis komt. Check. Check
Hekel aan groepjes. Check. Check
Logeren begin ik niet eens aan, zal ik never nooit meer doen. Check. Min of meer Check
Mensen wat een feest der herkenning
Moet ook nog eerlijk zeggen: mensen die wél echt van die verenigingsmensen zijn etc., vind ik meestal niet de állerleukste mensen op deze aardbol. Heb vaak, ws onterecht, het idee dat dat mensen zijn die zichzelf niet goed kunnen vermaken.
woensdag 5 december 2007 om 12:14
Quote Sugarmiss:"Maar ik vind dat er toch een gevaar schuilt in genoeg hebben aan je gezin zoals Helmy aangeeft. Kinderen gaan op een gegeven moment het huis uit.
Een op de drie huwelijken eindigd in een scheiding heb ik wel eens gelezen.
Stel dat je man een ongeluk krijgt die gebeuren ook dagelijks.
Dan nog hè, heb ik liever die ene broer of zus, die ene vriendin, of gewoon mezelf om op terug te vallen. Sociale contacten zijn soms zoooo vermoeiend, ik kan daar enorm tegenop zien. Van mij hoeft het gewoon niet.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben echt geen kluizenaar, werk gewoon, heb normaal contact met collegae, sport af en toe met één vast "maatje" etc
Een op de drie huwelijken eindigd in een scheiding heb ik wel eens gelezen.
Stel dat je man een ongeluk krijgt die gebeuren ook dagelijks.
Dan nog hè, heb ik liever die ene broer of zus, die ene vriendin, of gewoon mezelf om op terug te vallen. Sociale contacten zijn soms zoooo vermoeiend, ik kan daar enorm tegenop zien. Van mij hoeft het gewoon niet.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben echt geen kluizenaar, werk gewoon, heb normaal contact met collegae, sport af en toe met één vast "maatje" etc
woensdag 5 december 2007 om 12:17
Quote tante Sjaan :"Kun je daar geen middenweg in vinden Helmy?
Dat je de ene keer wel mee gaat en de andere keer lekker thuis blijft?
Dan kan hij toch gewoon alleen gaan die keer dat je niet mee gaat.
Lijkt mij een mooi compromis."
Ja, zo doen we het dan ook, blijft staan dat een ander niet kan begrijpen hoe opgelaten ik me voel, hoe benauwend dingen zijn. Dingen die mijn vriend juist supergezellig vindt!
Dat je de ene keer wel mee gaat en de andere keer lekker thuis blijft?
Dan kan hij toch gewoon alleen gaan die keer dat je niet mee gaat.
Lijkt mij een mooi compromis."
Ja, zo doen we het dan ook, blijft staan dat een ander niet kan begrijpen hoe opgelaten ik me voel, hoe benauwend dingen zijn. Dingen die mijn vriend juist supergezellig vindt!
woensdag 5 december 2007 om 12:25
Het geeft me een goed gevoel dat er zoveel herkenning is hier, sta ik als einzelganger toch niet alleen.
Iemand noemde "verenigingsmensen," inderdaad ook het type waar ik niet vrolijk van word. Als ik ga tennissen, tennis ik en drink met mijn speelmaatje een roseetje en ga daarna lekker naar huis. Het gros gaat echter een een uurtje tennissen en hangt nog drie uur aan de bar.... 'k moet er echt niet aan denken!
Iemand noemde "verenigingsmensen," inderdaad ook het type waar ik niet vrolijk van word. Als ik ga tennissen, tennis ik en drink met mijn speelmaatje een roseetje en ga daarna lekker naar huis. Het gros gaat echter een een uurtje tennissen en hangt nog drie uur aan de bar.... 'k moet er echt niet aan denken!
woensdag 5 december 2007 om 12:29
Opzich zou ik nog wel drie uur aan de bar kunnen hangen, maar niet in zo'n ons-kent-ons-setting....
Van die mensen die functies binnen studentenverenigingen haddden, in het bestuur van hun sportclub zitten, altijd meehelpen als er iets op de school van de kinderen te doen is.
Ik weet het, ik weet het.... Dat soort mensen zijn broodnodig. Maar waa-rom zijn het al-tijd dezelfde soort types?
Van die mensen die functies binnen studentenverenigingen haddden, in het bestuur van hun sportclub zitten, altijd meehelpen als er iets op de school van de kinderen te doen is.
Ik weet het, ik weet het.... Dat soort mensen zijn broodnodig. Maar waa-rom zijn het al-tijd dezelfde soort types?
woensdag 5 december 2007 om 12:29
Helmy, ik ben dus wel een gezelligheidsmens dat graag sociale contacten onderhoudt en graag veel vrienden om zich heen heeft. Maar ook ik heb wel eens momenten dat ik liever even alleen met mijn vriend op de bank hang ofzo. Ik voel me ook wel eens benauwd als ik int weekend steeds mensen over de vloer heb. En ondanks dat ik altijd met veel vrienden op vakantie ging, moet ik er niet aan denken om met zo'n groepsreis mee te moeten.
Iedereen heeft op zijn manier behoefte aan vrienden en privacy. Zolang jij vrede hebt met jouw manier van leven is er toch nix mis mee?!
Iedereen heeft op zijn manier behoefte aan vrienden en privacy. Zolang jij vrede hebt met jouw manier van leven is er toch nix mis mee?!
woensdag 5 december 2007 om 12:31
Dat idee heb ik ook vaak fleur, dat mensen afhankelijk zijn van een ander om het leuk te hebben. Wat lijkt me dat klote zeg.
Ik ga geregeld naar concerten en hoe vaak ik iemand dan niet hoor zeggen; goh ik zou ook wel eens naar dit of dat concert toe willen maar heb niemand om mee te gaan.
Daan ben ik altijd oprecht verbaasd dat iemand dan niet gewoon alleen gaat en dus iets hartstikke leuks laat schieten.
Zulke gedachten heb ik nooit, als ik ergens naar toe wil dan ga ik in principe alleen, soms gaat mijn vriend mee als het hem ook leuk lijkt maar meestal niet. Nou èn, het concert wordt er echt niet anders van of er nu iemand naast me staat of niet. Ik zou echt niet willen leuren om iemand te vinden die met me mee wil, sterker nog...Vaak vertel ik pas achteraf waar ik heen ben geweest zodat niemand op het idee kan komen om graag mee te willen.
Ik ga geregeld naar concerten en hoe vaak ik iemand dan niet hoor zeggen; goh ik zou ook wel eens naar dit of dat concert toe willen maar heb niemand om mee te gaan.
Daan ben ik altijd oprecht verbaasd dat iemand dan niet gewoon alleen gaat en dus iets hartstikke leuks laat schieten.
Zulke gedachten heb ik nooit, als ik ergens naar toe wil dan ga ik in principe alleen, soms gaat mijn vriend mee als het hem ook leuk lijkt maar meestal niet. Nou èn, het concert wordt er echt niet anders van of er nu iemand naast me staat of niet. Ik zou echt niet willen leuren om iemand te vinden die met me mee wil, sterker nog...Vaak vertel ik pas achteraf waar ik heen ben geweest zodat niemand op het idee kan komen om graag mee te willen.
