Relaties
alle pijlers
Op jezelf zijn is het prettigst!
dinsdag 4 december 2007 om 17:52
Wie herkent dit?
In mijn jeugd, kinder en tienertijd, had ik er geen last van, maar het wordt erger naarmate ik ouder word. Ik ben nu eind dertig en zie altijd erg op tegen gezelschap. Behalve dan die van m'n eigen gezin....
Afgelopen zomer zijn we met een groepsreis mee geweest, dat vond ik echt een ramp, zoooo benauwend! Ik heb eigenlijk één goede vriendin, iemand van vroeger...wel zo vertrouwd. Ik mis sociale contacten ook niet, dus wat mij betreft is het geen probleem, maar mijn omgeving vindt het vreemd.
Herkennen mensen dit?
In mijn jeugd, kinder en tienertijd, had ik er geen last van, maar het wordt erger naarmate ik ouder word. Ik ben nu eind dertig en zie altijd erg op tegen gezelschap. Behalve dan die van m'n eigen gezin....
Afgelopen zomer zijn we met een groepsreis mee geweest, dat vond ik echt een ramp, zoooo benauwend! Ik heb eigenlijk één goede vriendin, iemand van vroeger...wel zo vertrouwd. Ik mis sociale contacten ook niet, dus wat mij betreft is het geen probleem, maar mijn omgeving vindt het vreemd.
Herkennen mensen dit?
woensdag 5 december 2007 om 13:19
quote:Tante Sjaan schreef op 05 december 2007 @ 13:13:
[...]
Een missie?
Waarom dan toch?
Waarom zou je me dat willen aandoen?
Gewoon omdat je me wel interessant lijkt en grappig en met een nuchtere onafhankelijke kijk op zaken. Je lijkt me gewoon leuk gezelschap.
Volgens mij voel jij je prima "in je schulp", met "die hoge muren om je heen", dus ik zou niet de intentie hebben je te "redden", maar je dus puur uit eigen belang beter willen leren kennen. Heeft niets met sociaal en vriendelijk te maken dus.... Bij deze bent u gewaarschuwd!
[...]
Een missie?
Waarom dan toch?
Waarom zou je me dat willen aandoen?
Gewoon omdat je me wel interessant lijkt en grappig en met een nuchtere onafhankelijke kijk op zaken. Je lijkt me gewoon leuk gezelschap.
Volgens mij voel jij je prima "in je schulp", met "die hoge muren om je heen", dus ik zou niet de intentie hebben je te "redden", maar je dus puur uit eigen belang beter willen leren kennen. Heeft niets met sociaal en vriendelijk te maken dus.... Bij deze bent u gewaarschuwd!
woensdag 5 december 2007 om 13:20
quote:Omen schreef op 05 december 2007 @ 13:15:
"Omen, maar als je ook niemand hébt die je echt kent, dan mis je het natuurlijk ook niet. Ik zou heel best kunnen leven zonder iemand die mij begrijpt, maar niet nadat ik het al wél gekend heb."
Dat is misschien wel zo, ja. Ik zit me nu af te vragen wat je eronder verstaat, dat je goed gekend wordt? Of bedoel je meer: iemand van wie je het idee hebt dat diegene je echt begrijpt?Het gaat nog verder dan dat. Sommige vrouwen hebben het bijvoorbeeld met hun moeder. Dat als zij doodgaat ze het gevoel hebben dat de enige die ze echt kende en alles van ze wist weggevallen is. En dat die plek nooit op te vullen is. Mijn moeder heeft geen idee wie ik ben en zou zij wegvallen dan zou ik haar missen als persoon en moeder, maar ik zou niet het gevoel hebben dat mijn geschiedenis niet meer gedeeld werd. Met mijn man dus wel.
"Omen, maar als je ook niemand hébt die je echt kent, dan mis je het natuurlijk ook niet. Ik zou heel best kunnen leven zonder iemand die mij begrijpt, maar niet nadat ik het al wél gekend heb."
Dat is misschien wel zo, ja. Ik zit me nu af te vragen wat je eronder verstaat, dat je goed gekend wordt? Of bedoel je meer: iemand van wie je het idee hebt dat diegene je echt begrijpt?Het gaat nog verder dan dat. Sommige vrouwen hebben het bijvoorbeeld met hun moeder. Dat als zij doodgaat ze het gevoel hebben dat de enige die ze echt kende en alles van ze wist weggevallen is. En dat die plek nooit op te vullen is. Mijn moeder heeft geen idee wie ik ben en zou zij wegvallen dan zou ik haar missen als persoon en moeder, maar ik zou niet het gevoel hebben dat mijn geschiedenis niet meer gedeeld werd. Met mijn man dus wel.
woensdag 5 december 2007 om 13:24
quote:summerbreeze21 schreef op 05 december 2007 @ 13:11:
[...]
Nee maar vriendschappen moet je meestal 'onderhouden'. En dat betekent bellen, smsen.. Ik heb gewoon geen behoefte om mijn lief en leed met iemand anders te delen. Ik heb dat gewoon niet.
En je hoeft idd geen uren te blijven plakken nee, maar ik heb sowieso vaak helemaal geen zin om te gaan.
Sluit me hier maar weer bij aan, scheelt typen.
Ik ben ook totaal niet attent, vergeet verjaardagen, trouwdagen, alles. Een vriendschap zou ik alleen maar kunnen hebben zonder verwachtingen en heel heel heel weinig afspraken. Ik heb er ook eentje trouwens, zo'n vriendschap, jaja, ik kàn het wel. Maar dat ligt dan ook vnml aan hem, hij verwacht namelijk helemaal niks van me, als we elkaar een half jaar niet spreken is het goed en als we elkaar wel spreken is het ook goed, pakken we direct de draad weer op. Ideaal, dat kan ik aan.
[...]
Nee maar vriendschappen moet je meestal 'onderhouden'. En dat betekent bellen, smsen.. Ik heb gewoon geen behoefte om mijn lief en leed met iemand anders te delen. Ik heb dat gewoon niet.
En je hoeft idd geen uren te blijven plakken nee, maar ik heb sowieso vaak helemaal geen zin om te gaan.
Sluit me hier maar weer bij aan, scheelt typen.
Ik ben ook totaal niet attent, vergeet verjaardagen, trouwdagen, alles. Een vriendschap zou ik alleen maar kunnen hebben zonder verwachtingen en heel heel heel weinig afspraken. Ik heb er ook eentje trouwens, zo'n vriendschap, jaja, ik kàn het wel. Maar dat ligt dan ook vnml aan hem, hij verwacht namelijk helemaal niks van me, als we elkaar een half jaar niet spreken is het goed en als we elkaar wel spreken is het ook goed, pakken we direct de draad weer op. Ideaal, dat kan ik aan.
woensdag 5 december 2007 om 13:29
quote:duploo schreef op 05 december 2007 @ 13:19:
[...]
Gewoon omdat je me wel interessant lijkt en grappig en met een nuchtere onafhankelijke kijk op zaken. Je lijkt me gewoon leuk gezelschap.
Volgens mij voel jij je prima "in je schulp", met "die hoge muren om je heen", dus ik zou niet de intentie hebben je te "redden", maar je dus puur uit eigen belang beter willen leren kennen. Heeft niets met sociaal en vriendelijk te maken dus.... Bij deze bent u gewaarschuwd!
Een gewaarschuwd mens telt voor 2 en laat ik daar nu net een hekel aan hebben
Forget it baby!
[...]
Gewoon omdat je me wel interessant lijkt en grappig en met een nuchtere onafhankelijke kijk op zaken. Je lijkt me gewoon leuk gezelschap.
Volgens mij voel jij je prima "in je schulp", met "die hoge muren om je heen", dus ik zou niet de intentie hebben je te "redden", maar je dus puur uit eigen belang beter willen leren kennen. Heeft niets met sociaal en vriendelijk te maken dus.... Bij deze bent u gewaarschuwd!
Een gewaarschuwd mens telt voor 2 en laat ik daar nu net een hekel aan hebben
Forget it baby!
woensdag 5 december 2007 om 13:30
quote:summerbreeze21 schreef op 05 december 2007 @ 13:11:
[...]
Nee maar vriendschappen moet je meestal 'onderhouden'. En dat betekent bellen, smsen.. Ik heb gewoon geen behoefte om mijn lief en leed met iemand anders te delen. Ik heb dat gewoon niet.
En je hoeft idd geen uren te blijven plakken nee, maar ik heb sowieso vaak helemaal geen zin om te gaan.
Juist, dat onderhouden van vriendschappen is zo vermoeiend. Wat anderen dan zo gezellig vinden, urenlang slap ouwehoeren , stappen, meidendingen doen, daar gruwel ik van. Mijn enige vriendin kent mij al heel lang, is zelf heel druk met een jong gezin en heeft ook die behoefte en de tijd niet. Als er iets is (ECHT iets is) bellen we elkaar. Een aantal keren in de winter gaan we samen naar de schouwburg en praten weer bij voor een heeeele lange tijd. En 't is altijd gezellig, als we elkaar zien is het helemaal niet of we elkaar tijden niet gezien hebben.
Wij hebben kennissen die altijd met groepsreizen meegaan. Die groepsreis lijkt me al een ramp, maar dan wordt er ook nog regelmatig bij lokale bevolking gelogeerd...lekker onder mensen. Ik moet er niet aan denken!!!
Ik kan ook gewoon niet begrijpen dat zoiets echt leuk is. Ze begrijpen mij ook niet, met z'n allen is altijd gezellger dan alleen, vinden zij. Hoe meer zielen hoe meer vreugd! Brrr
Het gekke is dat ik een tienerkind heb die ook zo vreselijk sociaal is. Altijd op zoek naar contacten...maar dat is misschien op die leeftijd juist gezond???
[...]
Nee maar vriendschappen moet je meestal 'onderhouden'. En dat betekent bellen, smsen.. Ik heb gewoon geen behoefte om mijn lief en leed met iemand anders te delen. Ik heb dat gewoon niet.
En je hoeft idd geen uren te blijven plakken nee, maar ik heb sowieso vaak helemaal geen zin om te gaan.
Juist, dat onderhouden van vriendschappen is zo vermoeiend. Wat anderen dan zo gezellig vinden, urenlang slap ouwehoeren , stappen, meidendingen doen, daar gruwel ik van. Mijn enige vriendin kent mij al heel lang, is zelf heel druk met een jong gezin en heeft ook die behoefte en de tijd niet. Als er iets is (ECHT iets is) bellen we elkaar. Een aantal keren in de winter gaan we samen naar de schouwburg en praten weer bij voor een heeeele lange tijd. En 't is altijd gezellig, als we elkaar zien is het helemaal niet of we elkaar tijden niet gezien hebben.
Wij hebben kennissen die altijd met groepsreizen meegaan. Die groepsreis lijkt me al een ramp, maar dan wordt er ook nog regelmatig bij lokale bevolking gelogeerd...lekker onder mensen. Ik moet er niet aan denken!!!
Ik kan ook gewoon niet begrijpen dat zoiets echt leuk is. Ze begrijpen mij ook niet, met z'n allen is altijd gezellger dan alleen, vinden zij. Hoe meer zielen hoe meer vreugd! Brrr
Het gekke is dat ik een tienerkind heb die ook zo vreselijk sociaal is. Altijd op zoek naar contacten...maar dat is misschien op die leeftijd juist gezond???
woensdag 5 december 2007 om 13:34
quote:summerbreeze21 schreef op 05 december 2007 @ 13:24:
Duploo, dan heb ik ook een vraagje aan jou..
Je zegt dat je bij een vereniging zit. Wat bezielt je dan om ontgroend te worden om maar ergens bij te mogen horen?
Oh, hier moet ik even wat rechtzetten. Ik heb nooit bij een vereniging gezeten waar je je moet laten ontgroenen. Daar snap ik ook de ballen niet van!
Wel neem ik als lid mijn "plichten" op me, dus zit ik in commissie zus en bestuur zo. Dat bedoel ik met verenigingsmens.
Duploo, dan heb ik ook een vraagje aan jou..
Je zegt dat je bij een vereniging zit. Wat bezielt je dan om ontgroend te worden om maar ergens bij te mogen horen?
Oh, hier moet ik even wat rechtzetten. Ik heb nooit bij een vereniging gezeten waar je je moet laten ontgroenen. Daar snap ik ook de ballen niet van!
Wel neem ik als lid mijn "plichten" op me, dus zit ik in commissie zus en bestuur zo. Dat bedoel ik met verenigingsmens.
woensdag 5 december 2007 om 13:50
Omdat ik op onregelmatige tijden werk kan ik vaak echt niet naar social events waar ik eigenlijk helemaal geen zin in heb, anders is "ik moet werken" ook altijd een goed excuus.
Op mijn stage is iedere vrijdagmiddag een borrel. Ik heb dus echt helemaal geen zin om daar aan mee te moeten doen. OF ik ben nog aan het werk en heb geen tijd, OF ik ben klaar met werken en wil weg. Collega's zie ik de hele week al. Ik heb echt geen zin om daar vrijdagmiddag ook nog tegenaan te moeten praten.
Op mijn stage is iedere vrijdagmiddag een borrel. Ik heb dus echt helemaal geen zin om daar aan mee te moeten doen. OF ik ben nog aan het werk en heb geen tijd, OF ik ben klaar met werken en wil weg. Collega's zie ik de hele week al. Ik heb echt geen zin om daar vrijdagmiddag ook nog tegenaan te moeten praten.
woensdag 5 december 2007 om 13:52
Zolang meidendingen doen gepaard gaat met goede gesprekken heb ik er geen problemen mee .
Wat bij mij vooral speelt is dat ik ontzettend gevoelig ben voor de emoties, gedachten ed van anderen. Ik heb weinig informatie nodig om goed te weten wat er door een ander heen gaat. Altijd gehad en het is zowel fijn als soms ook heel vermoeiend. Dan moet ik alleen zijn met mijn eigen gedachten en emoties en vooral lekker niks nuttigs doen, dan laad ik weer op.
Ik denk waarom ik moeilijk te kennen ben er vooral in zit dat ik nooit stil sta. Ben altijd in beweging, altijd aan het veranderen, verlang continu naar ontwikkeling. Van een partner vereist dat dat hij er altijd bij blijft. En ik kan het iemand niet kwalijk nemen dat er nou eenmaal ook andere dingen zijn waar hij mee bezig is. Maar het is weleens een vreemd gevoel, dat ik er nu meerdere keren tegenaan gelopen ben dat de ander zich heel goed gekend en echt gezien voelt door mij en dat ik weet dat er zoveel in mij onbekend gebied is voor die ander.
Ik vind het niet erg, ik voel me heel rijk en ben blij om met mijzelf samen te zijn zeg maar. Nadat ik meer over ADD ben gaan lezen viel er veel op zijn plek. Dat was heel prettig.
Wat bij mij vooral speelt is dat ik ontzettend gevoelig ben voor de emoties, gedachten ed van anderen. Ik heb weinig informatie nodig om goed te weten wat er door een ander heen gaat. Altijd gehad en het is zowel fijn als soms ook heel vermoeiend. Dan moet ik alleen zijn met mijn eigen gedachten en emoties en vooral lekker niks nuttigs doen, dan laad ik weer op.
Ik denk waarom ik moeilijk te kennen ben er vooral in zit dat ik nooit stil sta. Ben altijd in beweging, altijd aan het veranderen, verlang continu naar ontwikkeling. Van een partner vereist dat dat hij er altijd bij blijft. En ik kan het iemand niet kwalijk nemen dat er nou eenmaal ook andere dingen zijn waar hij mee bezig is. Maar het is weleens een vreemd gevoel, dat ik er nu meerdere keren tegenaan gelopen ben dat de ander zich heel goed gekend en echt gezien voelt door mij en dat ik weet dat er zoveel in mij onbekend gebied is voor die ander.
Ik vind het niet erg, ik voel me heel rijk en ben blij om met mijzelf samen te zijn zeg maar. Nadat ik meer over ADD ben gaan lezen viel er veel op zijn plek. Dat was heel prettig.
woensdag 5 december 2007 om 14:12
Maar ik merk het ook wel op het forum hoor, dat ik slecht tegen (sommige) small talk kan. Voorbeeld: iemand opent een topic en zegt dat ze twee weken zwanger is en nu bloedverlies heeft, wat nu?
Je ziet dan heel veel reacties die beginnen of eindigen met: gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik kan dat dus niet. Ze stelt een vraag, ik geef antwoord. Sorry, maar dan kan ik die hele pijlert wel feliciteren. Ik vind die felicitaties op zo'n moment niet ter zaken doende. Of ben ik nu asociaal?
Je ziet dan heel veel reacties die beginnen of eindigen met: gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik kan dat dus niet. Ze stelt een vraag, ik geef antwoord. Sorry, maar dan kan ik die hele pijlert wel feliciteren. Ik vind die felicitaties op zo'n moment niet ter zaken doende. Of ben ik nu asociaal?
woensdag 5 december 2007 om 14:19
Ik herkende bijna alles Fleurtje. Mijn man ook toen hij het las . Ik heb nog niet de diagnose officieel gekregen maar ik heb een goede vriendin die arts is en mij heel goed kent, voor haar viel het ook op zijn plek. Ze heeft me altijd anders gevonden (samen met de rest van de wereld, in haar geval gelukkig op een positieve manier hihi) maar ze weet het altijd aan mijn nogal hoge iq en eq.
Ik heb normaal niet snel dat ik iets over een stoornis oid lees en denk: dat heb ik! Maar ik moet zeggen dat toen ik begon te lezen over ADD, alles op zijn plek viel. Problemen waar ik altijd tegenaan ben gelopen in mijzelf en met anderen maar ook de zeer positieve kanten waarin ik altijd zo "raar en anders" ben geweest.
Ik heb normaal niet snel dat ik iets over een stoornis oid lees en denk: dat heb ik! Maar ik moet zeggen dat toen ik begon te lezen over ADD, alles op zijn plek viel. Problemen waar ik altijd tegenaan ben gelopen in mijzelf en met anderen maar ook de zeer positieve kanten waarin ik altijd zo "raar en anders" ben geweest.
woensdag 5 december 2007 om 14:25
quote:fleurtje schreef op 05 december 2007 @ 14:12:
Maar ik merk het ook wel op het forum hoor, dat ik slecht tegen (sommige) small talk kan. Voorbeeld: iemand opent een topic en zegt dat ze twee weken zwanger is en nu bloedverlies heeft, wat nu?
Je ziet dan heel veel reacties die beginnen of eindigen met: gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik kan dat dus niet. Ze stelt een vraag, ik geef antwoord. Sorry, maar dan kan ik die hele pijlert wel feliciteren. Ik vind die felicitaties op zo'n moment niet ter zaken doende. Of ben ik nu asociaal?
Nee, niet asociaal: to the point
Ik denk bij veel van dat soort vragen alleen maar: google dan!
Maar ik merk het ook wel op het forum hoor, dat ik slecht tegen (sommige) small talk kan. Voorbeeld: iemand opent een topic en zegt dat ze twee weken zwanger is en nu bloedverlies heeft, wat nu?
Je ziet dan heel veel reacties die beginnen of eindigen met: gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik kan dat dus niet. Ze stelt een vraag, ik geef antwoord. Sorry, maar dan kan ik die hele pijlert wel feliciteren. Ik vind die felicitaties op zo'n moment niet ter zaken doende. Of ben ik nu asociaal?
Nee, niet asociaal: to the point
Ik denk bij veel van dat soort vragen alleen maar: google dan!
woensdag 5 december 2007 om 14:32
Hé, soortgenoten! Hallo!
Wat een feest van herkenning, er zijn dus meer mensen zoals ik, . Mensen die ik ken vinden mij altijd maar een beetje vreemd. Zo zit het vriendenclubje van mijn vriend altijd bij elkaar en ga ik bijna nooit mee. Eerst verzon ik smoesjes, maar inmiddels weet iedereen wel dat ik gewoon niet van sociaal gedoe houd.
Maar ik vind het nog wel eens moeilijk. Ben nog beetje onzeker wat dat betreft. Gaan jullie ook vaak dingen alleen doen, shoppen las ik al, maar nog meer voorbeelden?
Zelf ben ik gek op uit eten gaan, ben een keer gewoon alleen gegaan, ik werd wel heel raar aangekeken toen!
Wat een feest van herkenning, er zijn dus meer mensen zoals ik, . Mensen die ik ken vinden mij altijd maar een beetje vreemd. Zo zit het vriendenclubje van mijn vriend altijd bij elkaar en ga ik bijna nooit mee. Eerst verzon ik smoesjes, maar inmiddels weet iedereen wel dat ik gewoon niet van sociaal gedoe houd.
Maar ik vind het nog wel eens moeilijk. Ben nog beetje onzeker wat dat betreft. Gaan jullie ook vaak dingen alleen doen, shoppen las ik al, maar nog meer voorbeelden?
Zelf ben ik gek op uit eten gaan, ben een keer gewoon alleen gegaan, ik werd wel heel raar aangekeken toen!
woensdag 5 december 2007 om 14:39
Ik ga regelmatig dingen alleen doen. Ik ging vanaf mijn 14de alleen uit, doe ik nog steeds. Ook met vrienden maar ook graag alleen. Dan hoef ik niets, geen rekening houden met anderen, ogen dicht en lekker dansen.
Winkelen (eigenlijk meer een excuus om zalig met een cappuccino en een boek ergens neer te zakken), lange wandelingen maken, soms alleen naar de bioscoop. Uren rondhangen in een boekenwinkel.
Eigenlijk vanalles. Ik verveel me nooit en vermaak me prima in mijn eentje. En ik voel me er niet ongemakkelijk bij, ik geniet van die tijd alleen en het zal me een worst wezen wat anderen ervan vinden.
Winkelen (eigenlijk meer een excuus om zalig met een cappuccino en een boek ergens neer te zakken), lange wandelingen maken, soms alleen naar de bioscoop. Uren rondhangen in een boekenwinkel.
Eigenlijk vanalles. Ik verveel me nooit en vermaak me prima in mijn eentje. En ik voel me er niet ongemakkelijk bij, ik geniet van die tijd alleen en het zal me een worst wezen wat anderen ervan vinden.
woensdag 5 december 2007 om 14:48
quote:fleurtje schreef op 05 december 2007 @ 14:12:
Maar ik merk het ook wel op het forum hoor, dat ik slecht tegen (sommige) small talk kan. Voorbeeld: iemand opent een topic en zegt dat ze twee weken zwanger is en nu bloedverlies heeft, wat nu?
Je ziet dan heel veel reacties die beginnen of eindigen met: gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik kan dat dus niet. Ze stelt een vraag, ik geef antwoord. Sorry, maar dan kan ik die hele pijlert wel feliciteren. Ik vind die felicitaties op zo'n moment niet ter zaken doende. Of ben ik nu asociaal?
Ik snap het op zich helemaal, het zou niet in me opkomen om diegene te feliciteren met de zwangerschap. Inderdaad niet ter zake doende. Maar volgens mij is dat nu net het sociale gevoel wat ik, en jij dus ook, mis. Of waar de rest van de wereld een overschot aan heeft.
Maar of jij asociaal reageert? In dit geval niet, maar ik lees wel vaak dingen van jou waarbij ík het zelfs bot vind.
Feliciaatje, maar bij jou is het einzelganger zijn dus eigenlijk het gevolg van een stoornis? Ik heb net even gegoogled op ADD maar vond het wat vaag. Waarbij uit zich die ADD dan bij jou?
Maar ik merk het ook wel op het forum hoor, dat ik slecht tegen (sommige) small talk kan. Voorbeeld: iemand opent een topic en zegt dat ze twee weken zwanger is en nu bloedverlies heeft, wat nu?
Je ziet dan heel veel reacties die beginnen of eindigen met: gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik kan dat dus niet. Ze stelt een vraag, ik geef antwoord. Sorry, maar dan kan ik die hele pijlert wel feliciteren. Ik vind die felicitaties op zo'n moment niet ter zaken doende. Of ben ik nu asociaal?
Ik snap het op zich helemaal, het zou niet in me opkomen om diegene te feliciteren met de zwangerschap. Inderdaad niet ter zake doende. Maar volgens mij is dat nu net het sociale gevoel wat ik, en jij dus ook, mis. Of waar de rest van de wereld een overschot aan heeft.
Maar of jij asociaal reageert? In dit geval niet, maar ik lees wel vaak dingen van jou waarbij ík het zelfs bot vind.
Feliciaatje, maar bij jou is het einzelganger zijn dus eigenlijk het gevolg van een stoornis? Ik heb net even gegoogled op ADD maar vond het wat vaag. Waarbij uit zich die ADD dan bij jou?
woensdag 5 december 2007 om 14:51
Oh ja, toen ik net aan het werk was vroeg ik me af of jullie ook makkelijk "nee' kunnen zeggen. Ik wel. Ik zeg wel eens dat ik nog moet leren om ja te zeggen.
De meeste vrouwen die ik ken en wat ik zo lees op het forum hebben erg veel moeite met "nee" zeggen. Ik ben dus het tegenovergestelde, mijn "nee" ligt me voor in de mond. Omdat ik de meeste voorstellen toch niet leuk vind.
De meeste vrouwen die ik ken en wat ik zo lees op het forum hebben erg veel moeite met "nee" zeggen. Ik ben dus het tegenovergestelde, mijn "nee" ligt me voor in de mond. Omdat ik de meeste voorstellen toch niet leuk vind.
woensdag 5 december 2007 om 14:51
Ja wandelen, shoppen, uitgaan inderdaad dat doe ik ook. Dat is volgens mij ook wel redelijk 'normaal' ook, ik zie iig heel veel mensen om me heen die ook alleen lopen. Maar musea, uit eten, dierentuin, festival, daar is het al minder normaal geloof ik. Ik krijg er iig vaak vragen over. Vind dat toch nog wel moeilijk, suf hè.
woensdag 5 december 2007 om 14:56
quote:Evidenza schreef op 05 december 2007 @ 14:53:
Is er in Amerika dan een overschot aan emoties?
Ze liggen hier ook voor het oprapen hoor. Ik ken persoonlijk geen land waarin iedereen het zoveel over zichzelf en zijn gevoel heeft dan Nederland.Daarmee ben ik het eens! Ik vind dat er te veel waarde wordt gehecht aan emoties. Die verheerlijking van 'wat voel je erbij', daar word ik zo moe van. Het zwelgen in emoties en dat dat zo wordt toegejuicht, vind ik eigenlijk een kwalijke ontwikkeling.
Is er in Amerika dan een overschot aan emoties?
Ze liggen hier ook voor het oprapen hoor. Ik ken persoonlijk geen land waarin iedereen het zoveel over zichzelf en zijn gevoel heeft dan Nederland.Daarmee ben ik het eens! Ik vind dat er te veel waarde wordt gehecht aan emoties. Die verheerlijking van 'wat voel je erbij', daar word ik zo moe van. Het zwelgen in emoties en dat dat zo wordt toegejuicht, vind ik eigenlijk een kwalijke ontwikkeling.
