Relaties
alle pijlers
Problemen in 2 vriendschappen
zaterdag 21 maart 2009 om 14:48
Hallo allemaal
Ik zit met een probleem en moet het even van mij afschuiven want ik pieker er de hele week al over en voel me zo rot!
Ik heb nooit problemen gehad in mijn vriendschappen (op 1 ding na, dat vertel ik zo). Ik ben makkelijk in de omgang en heb ook eigenlijk altijd wel makkelijke vrienden. Zit vaak met verbazing naar vriendschappen te kijken waar zoveel drama in voorkomt.
Een jaar geleden riep ik nog dat ik nooit problemen met vriendschappen had en toen zei mijn beste vriendin al, roep dit maar niet te hard.
Een half jaar geleden merkte ik dat ik wat laks werd in het onderhouden van vriendschappen. Ik besloot dat dat mijn goede voornemen werd voor 2009…. En zoals is gebleken voelde ik dat haarfijn aan.
Ik heb nog nooit langer dan twee jaar een beste vriendin gehad. Ik heb een of ander issue daarmee (soort van bindingsangst? Als iemand echt te dichtbij komt, stoot ik diegene af. Erg irritant en ik werk hier al heel hard aan). Na twee jaar ga ik me aan iemand storen en laat ik het contact, meestal op een niet zo fijne manier, doodbloeden. De laatste keer deed ik dat toen ik 21 was, ben nu 27.
Nu heb ik sinds 2,5 jaar een beste vriendin, vriendin A., en van de zomer overkwam me het weer. Ik irriteerde me aan haar, begon soms over haar te roddelen, en begon kritiek op haar te leveren. Niet zo netjes. Zij begon ook kritiek op mij te leveren maar het goede was dat we hier wel over bleven communiceren. Sinds een paar maanden voelde ik me weer goed over haar alleen was door de afstand die ik gecreëerd had, de vriendschap een beetje weg. Ik wilde dit weer oppikken maar door de winter (dan staan mijn sociale activiteiten altijd op nul) en door het krijgen van een vriendje, lukte mij dit niet.
De afgelopen 2 jaar heb ik ook een hele goede andere vriendin gemaakt, vriendin B. met haar ging ik twee keer per week op stap. De laatste tijd werden we naast stapvriendinnen ook op andere vlakken goede vriendinnen. Ik riep altijd heel hard dat als ik een vriend zou krijgen, ik toch op stap zou blijven gaan.
Dus toen ik begin vd winter een vriend kreeg ben ik 1,5 maand niet op stap geweest. Dat kwam niet eens door mijn vriend maar omdat ik elke zaterdag een verplichting had (verjaardagen, werk etc).
Vriendin B. voelde zich aan de kant gezet. Dit liet ze mij merken door mij van het ene op het andere moment te negeren (en niet te zeggen wat haar dwars zat) en ook op mijn verjaardag mij te negeren en al vrijwel meteen weer weg te gaan wat me erg kwetste. We hebben het twee keer proberen uit te praten. De laatste keer, twee maanden geleden, ging dat beter. Maar in de afgelopen twee maanden heb ik, maar ook zij, weinig initiatief genomen om af te spreken. Ik baalde hiervan en wilde dat veranderen…
Dus ik heb vd week vriendin A. en B., los van mekaar, een mail gestuurd, met dat ik ze mis, dat ze veel voor me betekenen, dat ik weet dat ik te weinig heb laten horen maar dat ik mijn best er weer voor wil doen.
Vriendin A belde me op. Maar eigenlijk reageerde ze best negatief op de mail.
Vriendin B. reageerde niet.
Gister had ik een feestje waar A en B allebei waren. Vriendin B heeft me heel de avond genegeerd. Dit deed me erg veel pijn en nu was ik er echt klaar mee. ik vind dat ze me echt kinderachtig behandeld. Behalve dat ik weinig van me heb laten horen, heb ik niks gemeens gedaan, maar zij doet dit steeds wel door me te negeren.
Op het einde vd avond kreeg ik het er met vriendin A over. Zij maakte toen een gemene opmerking over dat ik juist degene was die slecht bezig was.
Op dat moment sprongen de tranen in mijn ogen en ben ik meteen weg gegaan.
En nu… nu weet ik het even niet meer. Ik weet dat ik steken heb laten vallen, maar ik doe hard mijn best om het goed te maken. En eigenlijk krijg ik alleen maar negatieve zooi over mijn heen. Vriendin A is wel echt een bijzondere vriendin en dat komt vast ooit nog wel goed, maar vriendin B gaat nu mijn grenzen over.
Ik vind het wel echt vreselijk want ik wil deze twee geweldige bijzondere meiden niet kwijt. Het zijn mijn beste vriendinnen van de afgelopen twee jaar.
Maar op zon manier heb ik er geen zin meer in. Ik probeer echt naar mijn aandeel te kijken, maar nu heb ik meer het idee dat ik door het stof ga voor ze.
De ene keer heb ik echt zin om ze op te bellen en te zeggen, als jullie zo doen, dan stikt er maar in dan hoef ik jullie niet eens meer. Maar dat is alleen een kinderachtige stemmetje in mij die dat wil. Ik wil hier gewoon zo volwassen mogelijk mee om gaan…
Wat vinden jullie?
Sorry voor het lange verhaal maar ik pieker er nu al zo lang over en word er echt ongelukkig van…
p.s. ik heb nog een hoop andere vrienden en vriendinnen. Die heb ik deze winter ook weinig gezien, maar dat maakt totaal niet uit, want die vriendschappen zitten toch wel goed, no matter what. Zij supporten mij wel op elk vlak en zijn enthousiast over mijn nieuwe vriend en allerlei andere dingen in mijn leven.
Ik zit met een probleem en moet het even van mij afschuiven want ik pieker er de hele week al over en voel me zo rot!
Ik heb nooit problemen gehad in mijn vriendschappen (op 1 ding na, dat vertel ik zo). Ik ben makkelijk in de omgang en heb ook eigenlijk altijd wel makkelijke vrienden. Zit vaak met verbazing naar vriendschappen te kijken waar zoveel drama in voorkomt.
Een jaar geleden riep ik nog dat ik nooit problemen met vriendschappen had en toen zei mijn beste vriendin al, roep dit maar niet te hard.
Een half jaar geleden merkte ik dat ik wat laks werd in het onderhouden van vriendschappen. Ik besloot dat dat mijn goede voornemen werd voor 2009…. En zoals is gebleken voelde ik dat haarfijn aan.
Ik heb nog nooit langer dan twee jaar een beste vriendin gehad. Ik heb een of ander issue daarmee (soort van bindingsangst? Als iemand echt te dichtbij komt, stoot ik diegene af. Erg irritant en ik werk hier al heel hard aan). Na twee jaar ga ik me aan iemand storen en laat ik het contact, meestal op een niet zo fijne manier, doodbloeden. De laatste keer deed ik dat toen ik 21 was, ben nu 27.
Nu heb ik sinds 2,5 jaar een beste vriendin, vriendin A., en van de zomer overkwam me het weer. Ik irriteerde me aan haar, begon soms over haar te roddelen, en begon kritiek op haar te leveren. Niet zo netjes. Zij begon ook kritiek op mij te leveren maar het goede was dat we hier wel over bleven communiceren. Sinds een paar maanden voelde ik me weer goed over haar alleen was door de afstand die ik gecreëerd had, de vriendschap een beetje weg. Ik wilde dit weer oppikken maar door de winter (dan staan mijn sociale activiteiten altijd op nul) en door het krijgen van een vriendje, lukte mij dit niet.
De afgelopen 2 jaar heb ik ook een hele goede andere vriendin gemaakt, vriendin B. met haar ging ik twee keer per week op stap. De laatste tijd werden we naast stapvriendinnen ook op andere vlakken goede vriendinnen. Ik riep altijd heel hard dat als ik een vriend zou krijgen, ik toch op stap zou blijven gaan.
Dus toen ik begin vd winter een vriend kreeg ben ik 1,5 maand niet op stap geweest. Dat kwam niet eens door mijn vriend maar omdat ik elke zaterdag een verplichting had (verjaardagen, werk etc).
Vriendin B. voelde zich aan de kant gezet. Dit liet ze mij merken door mij van het ene op het andere moment te negeren (en niet te zeggen wat haar dwars zat) en ook op mijn verjaardag mij te negeren en al vrijwel meteen weer weg te gaan wat me erg kwetste. We hebben het twee keer proberen uit te praten. De laatste keer, twee maanden geleden, ging dat beter. Maar in de afgelopen twee maanden heb ik, maar ook zij, weinig initiatief genomen om af te spreken. Ik baalde hiervan en wilde dat veranderen…
Dus ik heb vd week vriendin A. en B., los van mekaar, een mail gestuurd, met dat ik ze mis, dat ze veel voor me betekenen, dat ik weet dat ik te weinig heb laten horen maar dat ik mijn best er weer voor wil doen.
Vriendin A belde me op. Maar eigenlijk reageerde ze best negatief op de mail.
Vriendin B. reageerde niet.
Gister had ik een feestje waar A en B allebei waren. Vriendin B heeft me heel de avond genegeerd. Dit deed me erg veel pijn en nu was ik er echt klaar mee. ik vind dat ze me echt kinderachtig behandeld. Behalve dat ik weinig van me heb laten horen, heb ik niks gemeens gedaan, maar zij doet dit steeds wel door me te negeren.
Op het einde vd avond kreeg ik het er met vriendin A over. Zij maakte toen een gemene opmerking over dat ik juist degene was die slecht bezig was.
Op dat moment sprongen de tranen in mijn ogen en ben ik meteen weg gegaan.
En nu… nu weet ik het even niet meer. Ik weet dat ik steken heb laten vallen, maar ik doe hard mijn best om het goed te maken. En eigenlijk krijg ik alleen maar negatieve zooi over mijn heen. Vriendin A is wel echt een bijzondere vriendin en dat komt vast ooit nog wel goed, maar vriendin B gaat nu mijn grenzen over.
Ik vind het wel echt vreselijk want ik wil deze twee geweldige bijzondere meiden niet kwijt. Het zijn mijn beste vriendinnen van de afgelopen twee jaar.
Maar op zon manier heb ik er geen zin meer in. Ik probeer echt naar mijn aandeel te kijken, maar nu heb ik meer het idee dat ik door het stof ga voor ze.
De ene keer heb ik echt zin om ze op te bellen en te zeggen, als jullie zo doen, dan stikt er maar in dan hoef ik jullie niet eens meer. Maar dat is alleen een kinderachtige stemmetje in mij die dat wil. Ik wil hier gewoon zo volwassen mogelijk mee om gaan…
Wat vinden jullie?
Sorry voor het lange verhaal maar ik pieker er nu al zo lang over en word er echt ongelukkig van…
p.s. ik heb nog een hoop andere vrienden en vriendinnen. Die heb ik deze winter ook weinig gezien, maar dat maakt totaal niet uit, want die vriendschappen zitten toch wel goed, no matter what. Zij supporten mij wel op elk vlak en zijn enthousiast over mijn nieuwe vriend en allerlei andere dingen in mijn leven.
zaterdag 21 maart 2009 om 15:31
zaterdag 21 maart 2009 om 15:49
zaterdag 21 maart 2009 om 16:02
zoals ik met vriendin A ben omgesprongen van de zomer (lullig idd) zo ben ik dus al jaaaren niet meer geweest tegen vriendinnen. hier heb ik ook wel veel spijt van en hier heb ik ook al vaak over gecommuncieerd met vriendin A.
verder heb ik in andere vriendschappen de ene tijd veel contact en dan weinig, maar dat gaat wederzijds zo en heeft geen problemen.
en ik heb mijn vrienden altijd juist heel hoog staan. hoger dan familie en vriendjes. maar zoals ik al zei, heb ik al jaren lang geen drama gehad in vriendschappen en heb ik nog bijna nooit mee gemaakt dat een vriendin boos op me is. dus vandaar dat ik nu even niet meer weet hoe er mee om te gaan en er daarom zo mee zit.
overigens hebben ze beide een ander issue met me. vriendin A met mijn kritieken op haar, en vriendin B met dat ik haar heb laten zitten sinds ik een vriendje heb. (kort door de bocht gezegd.
vriendin A vind wel dat ik meer contact mag zoeken maar is voor haar niet zo'n issue omdat we eerder periodes hebben gehad van veel en weinig contact.
verder heb ik in andere vriendschappen de ene tijd veel contact en dan weinig, maar dat gaat wederzijds zo en heeft geen problemen.
en ik heb mijn vrienden altijd juist heel hoog staan. hoger dan familie en vriendjes. maar zoals ik al zei, heb ik al jaren lang geen drama gehad in vriendschappen en heb ik nog bijna nooit mee gemaakt dat een vriendin boos op me is. dus vandaar dat ik nu even niet meer weet hoe er mee om te gaan en er daarom zo mee zit.
overigens hebben ze beide een ander issue met me. vriendin A met mijn kritieken op haar, en vriendin B met dat ik haar heb laten zitten sinds ik een vriendje heb. (kort door de bocht gezegd.
vriendin A vind wel dat ik meer contact mag zoeken maar is voor haar niet zo'n issue omdat we eerder periodes hebben gehad van veel en weinig contact.
zaterdag 21 maart 2009 om 16:07
hanzie, de meeste van mijn vrienden heb ik al jaaaren, die contacten onderhoud ik over het algemeen ook prima
het gaat erom dat ik vroeger mijn beste vriendin na een paar jaar aan de kant zette. en nu dus ook weer had gedaan, maar dit keer daar wel zo volwassen mogelijk mee ben omgegaan door er wel open over te communiceren en proberen de vriendschap te herstellen.
mijn vraag is eigenlijk: wat zouden jullie nu doen.
- vriendin A is voornamelijk negatief over mij nu, wat ik ook wel kan begrijpen gezien wat ik zelf heb veroorzaakt van de zomer. maar ik weet niet zo goed of en hoe ik de vriendschap kan herstellen en of ik het zo moet laten. we blijven iig wel communiceren dus dat is goed.
vriendin B. negeert mij. dit heeft ze in de afgelopeb 3 jaar al 3 keer gedaan met 3 van haar toenmalige beste vriendinnen waar ze ruzie mee kreeg en ik weet dus dat ze dit lang kan volhouden. haar vorige negeerpoging bij een vriendin van haar duurde een jaar...
misschien moet ik dit ook maar laten gaan?
het gaat erom dat ik vroeger mijn beste vriendin na een paar jaar aan de kant zette. en nu dus ook weer had gedaan, maar dit keer daar wel zo volwassen mogelijk mee ben omgegaan door er wel open over te communiceren en proberen de vriendschap te herstellen.
mijn vraag is eigenlijk: wat zouden jullie nu doen.
- vriendin A is voornamelijk negatief over mij nu, wat ik ook wel kan begrijpen gezien wat ik zelf heb veroorzaakt van de zomer. maar ik weet niet zo goed of en hoe ik de vriendschap kan herstellen en of ik het zo moet laten. we blijven iig wel communiceren dus dat is goed.
vriendin B. negeert mij. dit heeft ze in de afgelopeb 3 jaar al 3 keer gedaan met 3 van haar toenmalige beste vriendinnen waar ze ruzie mee kreeg en ik weet dus dat ze dit lang kan volhouden. haar vorige negeerpoging bij een vriendin van haar duurde een jaar...
misschien moet ik dit ook maar laten gaan?
zaterdag 21 maart 2009 om 16:14
Ik heb nooit problemen gehad in mijn vriendschappen
en
Ik heb nog nooit langer dan twee jaar een beste vriendin gehad. Ik heb een of ander issue daarmee (soort van bindingsangst? Als iemand echt te dichtbij komt, stoot ik diegene af. Erg irritant en ik werk hier al heel hard aan). Na twee jaar ga ik me aan iemand storen en laat ik het contact, meestal op een niet zo fijne manier, doodbloeden
En toen ben ik afgehaakt.
en
Ik heb nog nooit langer dan twee jaar een beste vriendin gehad. Ik heb een of ander issue daarmee (soort van bindingsangst? Als iemand echt te dichtbij komt, stoot ik diegene af. Erg irritant en ik werk hier al heel hard aan). Na twee jaar ga ik me aan iemand storen en laat ik het contact, meestal op een niet zo fijne manier, doodbloeden
En toen ben ik afgehaakt.
zaterdag 21 maart 2009 om 17:20
Tja Rary is niet zo handig van je hoe je met ze bent omgegaan. Ik vind het je wel sieren dat je nog wel moeite doet om de vriendschap in stand te houden, maar ik denk dat je het nu teveel aan het forceren bent.
Als ik jouw vriendin zou zijn, en jij zou gemeen over mij kletsen dan zou ik je nooit meer vertrouwen! En is vertrouwen niet de basis voor een vriendschap?
En als ik jouw vriendin was, en jij zou me laten stikken als je een vriendje had -terwijl je juist altijd beweerde DAT niet te doen, dan zou ik je dus ook niet meer geloven...
Dus volgens mij heb je het verziekt. Door geforceerd contact bijna af te dwingen (klinkt lulliger dan ik het bedoel...), doe je de situatie al helemaal geen goed. En excuses maken per mail is al helemaaaaal niet de oplossing. Dan had je beter face-to-face het gesprek kunnen aangaan en -oprecht- je excuses maken voor je gedrag, plus de consequentie daarvan ervaren...
Dus mijn advies: laat het los. Je kunt het niet afdwingen! Richt je op andere vriendschappen en leer ervan voor toekomstige situaties.
Mocht er eventueel dan een contactpoging van vriendin A of B komen, dan kun je altijd nog kijken of je de draad kunt oppakken.
Als ik jouw vriendin zou zijn, en jij zou gemeen over mij kletsen dan zou ik je nooit meer vertrouwen! En is vertrouwen niet de basis voor een vriendschap?
En als ik jouw vriendin was, en jij zou me laten stikken als je een vriendje had -terwijl je juist altijd beweerde DAT niet te doen, dan zou ik je dus ook niet meer geloven...
Dus volgens mij heb je het verziekt. Door geforceerd contact bijna af te dwingen (klinkt lulliger dan ik het bedoel...), doe je de situatie al helemaal geen goed. En excuses maken per mail is al helemaaaaal niet de oplossing. Dan had je beter face-to-face het gesprek kunnen aangaan en -oprecht- je excuses maken voor je gedrag, plus de consequentie daarvan ervaren...
Dus mijn advies: laat het los. Je kunt het niet afdwingen! Richt je op andere vriendschappen en leer ervan voor toekomstige situaties.
Mocht er eventueel dan een contactpoging van vriendin A of B komen, dan kun je altijd nog kijken of je de draad kunt oppakken.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
zaterdag 21 maart 2009 om 17:25
quote:hanZie schreef op 21 maart 2009 @ 15:58:
Ik houd sowieso niet zo van mensen met wegwerpvrienden. Zo noem ik mensen zoals jij. mensen die iedere 2,3 jaar nieuwe vrienden hebben. Meestal zijn dat mensen die heel goed zijn in oppervlakkige contacten en meer niet.
Niet mee eens.
Ik denk dat alle vriendschappen tijdig zijn, de ene duurt langer dan de andere. Dat je tijdens verschillende fasen in je leven met personen omgaan die die bij deze fase passen en hier een vriendschapsband me hebt. En ja, het is mooi als je je beiden in dezelfde richting ontwikkelt en raakvlakken blijft houden, maar zo niet dan vind ik het krachtiger om ieder je eigen weg te gaan, dan dat je in een vriendschap blijft hangen -omdat je elkaar nu eenmaal zolang kent.
Heeft niets met oppervlakkigheid te maken.
Ik houd sowieso niet zo van mensen met wegwerpvrienden. Zo noem ik mensen zoals jij. mensen die iedere 2,3 jaar nieuwe vrienden hebben. Meestal zijn dat mensen die heel goed zijn in oppervlakkige contacten en meer niet.
Niet mee eens.
Ik denk dat alle vriendschappen tijdig zijn, de ene duurt langer dan de andere. Dat je tijdens verschillende fasen in je leven met personen omgaan die die bij deze fase passen en hier een vriendschapsband me hebt. En ja, het is mooi als je je beiden in dezelfde richting ontwikkelt en raakvlakken blijft houden, maar zo niet dan vind ik het krachtiger om ieder je eigen weg te gaan, dan dat je in een vriendschap blijft hangen -omdat je elkaar nu eenmaal zolang kent.
Heeft niets met oppervlakkigheid te maken.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
zaterdag 21 maart 2009 om 19:30
star, ik heb vanaf mijn 21e tot mijn 25e geen BESTE vriendin gehad, alleen gewoon goede vrienden en vriendinnen. ik heb toentertijd dus wel in mijn jeugd en voor het laatst op mijn 21e een beste vriendin aan de kant gezet.
met andere vrienden en vriendinnen heb ik dus eigenlijk nooit ruzie omdat ik makkelijk ben in de omgang en altijd met veel respect en integriteit met andere mensen omga, behalve dus bij een BESTE vriendin....
ik zeg niet dat dat gedrag goed te praten valt, maar het is wel een terugkerend patroon bij mij waarvan ik dat dit keer voor het eerst in mijn leven aangepakt heb. nog steeds niet perfect en een hoop dingen nog mis gedaan, maar ik ben de confrontatie dit keer niet uit de weg gegaan.
bedankt iris voor je reactie. ik weet ik dat ik het nu aan het forceren ben en dat dat een tegengesteld effect heeft en mailen was idd ook niet handig. ik probeer het nu los te laten.
fleurtje, waarom haak je af? ik probeer uit te leggen dat ik enerzijds altijd goede contacten heb gehad met vrienden, maar anderzijds ook een erg slechte eigenschap heb waar ik verre van trots op ben en waar ik hard mee aan de slag ben.
kreeg net een fijn smsje van vriendin A. waarin ze aangeeft dat ze mij nu even niet tot steun kan zijn omdat ze zelf nog boos en teleurgesteld is. dit heeft ze zelf te weinig uitgesproken omdat ze wist dat ik zo zat met vriendin B. ze snapt dat ze mij nu kwetst met haar opmerkingen. verder wil ze het gewoon even laten gebeuren en loslaten.
vind het wel een fijn smsje. heb nu bij vriendin A ook de rust om het tijd te geven en even niks te forceren.
en als het gaat om vriendin B... zij heeft haar statement wel duidelijk gemaakt. waarschijnlijk gaat ze me nu lange tijd negeren. krijgen we weer ongemakkelijke situaties in de vriendinnen groep want op de een of andere manier is er altijd wel iemand die ruzie heeft met de ander.
ik wil dit keer eens een keer niet meegaan in dit patroon van B. maar ik vrees dat ze te koppig is hierin. ik wil haar idd niet meer mailen en smsen, maar gezien we het pas geleden nog uitgepraat hebben en dat ook geen zoden aan de dijk zetten, denk ik dat er nu weinig anders meer op zit dan het maar aan te zien, hoe moeilijk ik dat ook vind...
met andere vrienden en vriendinnen heb ik dus eigenlijk nooit ruzie omdat ik makkelijk ben in de omgang en altijd met veel respect en integriteit met andere mensen omga, behalve dus bij een BESTE vriendin....
ik zeg niet dat dat gedrag goed te praten valt, maar het is wel een terugkerend patroon bij mij waarvan ik dat dit keer voor het eerst in mijn leven aangepakt heb. nog steeds niet perfect en een hoop dingen nog mis gedaan, maar ik ben de confrontatie dit keer niet uit de weg gegaan.
bedankt iris voor je reactie. ik weet ik dat ik het nu aan het forceren ben en dat dat een tegengesteld effect heeft en mailen was idd ook niet handig. ik probeer het nu los te laten.
fleurtje, waarom haak je af? ik probeer uit te leggen dat ik enerzijds altijd goede contacten heb gehad met vrienden, maar anderzijds ook een erg slechte eigenschap heb waar ik verre van trots op ben en waar ik hard mee aan de slag ben.
kreeg net een fijn smsje van vriendin A. waarin ze aangeeft dat ze mij nu even niet tot steun kan zijn omdat ze zelf nog boos en teleurgesteld is. dit heeft ze zelf te weinig uitgesproken omdat ze wist dat ik zo zat met vriendin B. ze snapt dat ze mij nu kwetst met haar opmerkingen. verder wil ze het gewoon even laten gebeuren en loslaten.
vind het wel een fijn smsje. heb nu bij vriendin A ook de rust om het tijd te geven en even niks te forceren.
en als het gaat om vriendin B... zij heeft haar statement wel duidelijk gemaakt. waarschijnlijk gaat ze me nu lange tijd negeren. krijgen we weer ongemakkelijke situaties in de vriendinnen groep want op de een of andere manier is er altijd wel iemand die ruzie heeft met de ander.
ik wil dit keer eens een keer niet meegaan in dit patroon van B. maar ik vrees dat ze te koppig is hierin. ik wil haar idd niet meer mailen en smsen, maar gezien we het pas geleden nog uitgepraat hebben en dat ook geen zoden aan de dijk zetten, denk ik dat er nu weinig anders meer op zit dan het maar aan te zien, hoe moeilijk ik dat ook vind...
zaterdag 21 maart 2009 om 20:27
quote:Iris27 schreef op 21 maart 2009 @ 17:25:
[...]
Niet mee eens.
Ik denk dat alle vriendschappen tijdig zijn, de ene duurt langer dan de andere. Dat je tijdens verschillende fasen in je leven met personen omgaan die die bij deze fase passen en hier een vriendschapsband me hebt. En ja, het is mooi als je je beiden in dezelfde richting ontwikkelt en raakvlakken blijft houden, maar zo niet dan vind ik het krachtiger om ieder je eigen weg te gaan, dan dat je in een vriendschap blijft hangen -omdat je elkaar nu eenmaal zolang kent.
Heeft niets met oppervlakkigheid te maken.Als je iedere 2 jaar je vriendinnen inruilt zoals in OP staat dan heb je steeds wegwerpvrienden. Wat jij beschrijft is iets anders. Natuurlijk kan het gebeuren dat een vriendschap niet meer is wat het geweest is maar dat is heel wat anders dan na 2 jaar je vrienden gaan negeren en over ze roddelen omdat je geen zin meer in ze hebt.
[...]
Niet mee eens.
Ik denk dat alle vriendschappen tijdig zijn, de ene duurt langer dan de andere. Dat je tijdens verschillende fasen in je leven met personen omgaan die die bij deze fase passen en hier een vriendschapsband me hebt. En ja, het is mooi als je je beiden in dezelfde richting ontwikkelt en raakvlakken blijft houden, maar zo niet dan vind ik het krachtiger om ieder je eigen weg te gaan, dan dat je in een vriendschap blijft hangen -omdat je elkaar nu eenmaal zolang kent.
Heeft niets met oppervlakkigheid te maken.Als je iedere 2 jaar je vriendinnen inruilt zoals in OP staat dan heb je steeds wegwerpvrienden. Wat jij beschrijft is iets anders. Natuurlijk kan het gebeuren dat een vriendschap niet meer is wat het geweest is maar dat is heel wat anders dan na 2 jaar je vrienden gaan negeren en over ze roddelen omdat je geen zin meer in ze hebt.
zaterdag 21 maart 2009 om 21:48
queenie, daar heb ik niet zoveel aan, dat het probleem bij mij ligt. ik probeer juist te fixen wat ik verkeerd gedaan heb.
bij vriendin A heb ik verkeerd gedaan door over haar leven te oordelen en er met een wederzijdse vriendin over te praten.
bij vriendin B heb ik verkeerd gedaan door in de eerste 1,5 maand van mijn nieuwe relatie weinig van me heb laten horen. mede door mijn verliefdheid en graag bij mijn vriendje willen zijn, maar ook door omstandigheden van mijn onregelmatige werk (werk in wisselende diensten, savonds en in weekenden) en door verplichtingen als verjaardagen. na die 1,5 maand was zij meteen helemaal klaar met me, en besloot om mij te gaan negeren.
dit geprobeerd uit te praten maar we begrepen mekaar nog steeds niet. daarna weer proberen uit te praten en dat ging wat beter. daarna ben ik de fout in gegaan door nog steeds weinig contact te zoeken, en zij zocht ook evenmin contact. met carnaval mekaar wel veel gezien maar dit verliep zo onwennig dat ik daarna eigenlijk niet goed meer durfde...
communiceren is geen toverwoord, maar het zorgde er in het geval van vriendin A wel voor dat we zijn blijven proberen om mekaar te begrijpen en het opnieuw kansen te geven.
en niet-communiceren, dat is geloof ik wat vriendin B nu doet door me te negeren...
bij vriendin A heb ik verkeerd gedaan door over haar leven te oordelen en er met een wederzijdse vriendin over te praten.
bij vriendin B heb ik verkeerd gedaan door in de eerste 1,5 maand van mijn nieuwe relatie weinig van me heb laten horen. mede door mijn verliefdheid en graag bij mijn vriendje willen zijn, maar ook door omstandigheden van mijn onregelmatige werk (werk in wisselende diensten, savonds en in weekenden) en door verplichtingen als verjaardagen. na die 1,5 maand was zij meteen helemaal klaar met me, en besloot om mij te gaan negeren.
dit geprobeerd uit te praten maar we begrepen mekaar nog steeds niet. daarna weer proberen uit te praten en dat ging wat beter. daarna ben ik de fout in gegaan door nog steeds weinig contact te zoeken, en zij zocht ook evenmin contact. met carnaval mekaar wel veel gezien maar dit verliep zo onwennig dat ik daarna eigenlijk niet goed meer durfde...
communiceren is geen toverwoord, maar het zorgde er in het geval van vriendin A wel voor dat we zijn blijven proberen om mekaar te begrijpen en het opnieuw kansen te geven.
en niet-communiceren, dat is geloof ik wat vriendin B nu doet door me te negeren...
zaterdag 21 maart 2009 om 22:18
mijn valkuil kan idd zijn dat ik voornameljk spreek, mezelf verklaar, en uitleg of verdedig en daardoor niet goed luister.
bij de vorige keer uitpraten luisterde ik wel goed, daardoor ging dat toen beter, en voelde B zich wel begrepen.
alleen denk ik dat ze daarna toch andere verwachtingen van me had die ik niet waargemaakt heb. en die verwachtingen heb ik voor een deel zelf gecreeerd denk ik, en waarschijnlijk heeft zij ook een stok gezocht om de hond mee te kunnen slaan...
bij de vorige keer uitpraten luisterde ik wel goed, daardoor ging dat toen beter, en voelde B zich wel begrepen.
alleen denk ik dat ze daarna toch andere verwachtingen van me had die ik niet waargemaakt heb. en die verwachtingen heb ik voor een deel zelf gecreeerd denk ik, en waarschijnlijk heeft zij ook een stok gezocht om de hond mee te kunnen slaan...
zaterdag 21 maart 2009 om 22:24
En die dingen waaraan je je bij vriendin A aan irriteerde ; die doet ze niet meer , of die irriteren je niet meer ?
Dat een vriendschap weleens even een dipje kent ..... maar je hebt haar kennelijk toch wel een rotstreek geleverd . Kwam het uit dat je over haar roddelde of heb je haar dat zelf verteld , offff.... weet ze dat nog niet ?
Dat een vriendschap weleens even een dipje kent ..... maar je hebt haar kennelijk toch wel een rotstreek geleverd . Kwam het uit dat je over haar roddelde of heb je haar dat zelf verteld , offff.... weet ze dat nog niet ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 21 maart 2009 om 22:34
die dingen irriteren me niet meer. het waren dingen aan haar persoon die ik juist altijd leuk en bijzonder vond en die mij gingen irriteren, een echt waarom daarvoor heb ik nog niet, maar nu ik even afstand heb kunnen nemen kan ik ze weer in perspectief plaatsen en vind ik het nu weer de leuke en bijzondere dingen aan haar persoon.
ik was zelf altijd gewoon eerlijk als ik geroddeld had. ik zei dan meteen de eerst volgende keer dat ik haar zag dat ik het over haar gehad had en waarover. (ik zei ook al, we bleven tegelijk dat het moeilijk ging tussen ons, wel erover praten).
ik heb ook alleen maar in die periode over haar geroddeld. in alle andere tijd probeerden wederzijdse vriendinnen van ons over haar te roddelen (ja het is best een roddelclubje) en daar deed ik juist nooit aan mee. en nu ook niet meer.
wat vooral de streek is die ik haar geleverd heb is doordat ik haar zo goed kende, ik steken onder water leverde. gewoon kleine veroordelende en naar beneden halende opmerkingen, naar haar toe. ik oordeelde dus ineens over van alles, terwijl we mekaar juist altijd zo goed begrepen (wij zijn nl ontzettende uittersten van mekaar).
maar daardoor leek zij mij ook minder goed te begrijpen en begon ze ook over mij te oordelen en negatief te zijn. en toen werd het een beetje een vicieuze cirkel...
toen is er wat afstand gekomen en dat wilde ik nu dus weer gaan lijmen maar stuit daarin, begrijpelijk, op verzet...
maar we zullen er uiteindelijk wel uitkomen. we zijn altijd wel vriendinnen gebleven ondanks de harde woorden die er vielen.
ik was zelf altijd gewoon eerlijk als ik geroddeld had. ik zei dan meteen de eerst volgende keer dat ik haar zag dat ik het over haar gehad had en waarover. (ik zei ook al, we bleven tegelijk dat het moeilijk ging tussen ons, wel erover praten).
ik heb ook alleen maar in die periode over haar geroddeld. in alle andere tijd probeerden wederzijdse vriendinnen van ons over haar te roddelen (ja het is best een roddelclubje) en daar deed ik juist nooit aan mee. en nu ook niet meer.
wat vooral de streek is die ik haar geleverd heb is doordat ik haar zo goed kende, ik steken onder water leverde. gewoon kleine veroordelende en naar beneden halende opmerkingen, naar haar toe. ik oordeelde dus ineens over van alles, terwijl we mekaar juist altijd zo goed begrepen (wij zijn nl ontzettende uittersten van mekaar).
maar daardoor leek zij mij ook minder goed te begrijpen en begon ze ook over mij te oordelen en negatief te zijn. en toen werd het een beetje een vicieuze cirkel...
toen is er wat afstand gekomen en dat wilde ik nu dus weer gaan lijmen maar stuit daarin, begrijpelijk, op verzet...
maar we zullen er uiteindelijk wel uitkomen. we zijn altijd wel vriendinnen gebleven ondanks de harde woorden die er vielen.
zaterdag 21 maart 2009 om 23:47
Ook vriendin B communiceert. Kan me voorstellen dat je het vervelend vindt dat ze je negeert.
Ik kan me voorstellen dat zij een slecht gevoel aan jullie communicatie overhoudt als je in die gesprekken hetzelfde doet als hier. Je zegt eerst dat je iets niet goed doet of ergens niet goed in bent. En daarna ga je het min of meer omdraaien. Dat het toch vooral niet aan jou ligt. Dat is waar ik mee zou zitten. Ik vind het lastig om dit duidelijk op te schrijven dus ik ben benieuwd of je begrijpt wat ik bedoel.
Ik kan me voorstellen dat zij een slecht gevoel aan jullie communicatie overhoudt als je in die gesprekken hetzelfde doet als hier. Je zegt eerst dat je iets niet goed doet of ergens niet goed in bent. En daarna ga je het min of meer omdraaien. Dat het toch vooral niet aan jou ligt. Dat is waar ik mee zou zitten. Ik vind het lastig om dit duidelijk op te schrijven dus ik ben benieuwd of je begrijpt wat ik bedoel.
zondag 22 maart 2009 om 19:51
hanzie, ik snap heel goed wat je bedoelt. dat doe ik idd, en ben me daar ook achteraf wel bewust van en ik snap dat dat irritatie kan opwekken. vriendin B vond ook dat ik de eerste keer uitpraten niet naar mijn aandeel keek. ik was alleen maar aan het opnoemen en verklaren waarom ik zo gehandelt had en dat ik daar dus vooral weinig aan kon doen en de tweede keer luisterde ik vooral en gaf ik mijn eigen aandeel beter aan, waardoor ze zich wel begrepen voelde.
deze gedachten: de ene keer allemaal denken aan wat mijn aandeel is en wat ik anders had moeten doen, maar de andere keer juist kijken naar wat de ander deed waardoor ik zo reageerde of waardoor het zo in de mist liep, draaien dus ook steeds rondjes in mijn hoofd.
best gek, soms ben ik heel goed in eerlijk toegeven en bekennen en erkennen dat ik iets fout gedaan heb en de andere keer probeer ik dat juist te verbloemen... en ik weet eigenlijk wel wanneer ik dat wel en niet doe.
namelijk als ik toch een fout heb gemaakt waarvan ik van te voren nooit gedacht had dat ik hem zou maken en ook altijd hard riep dat ik hem nooit zou maken. fouten dus die ik eigenlijk voor mezelf niet durf toe te geven omdat het om een slechte eigenschap van mezelf gaat die ik zelf te vreselijk vind om onder ogen te komen...
hmm dit geeft me eigenlijk best wel even inzicht....
deze gedachten: de ene keer allemaal denken aan wat mijn aandeel is en wat ik anders had moeten doen, maar de andere keer juist kijken naar wat de ander deed waardoor ik zo reageerde of waardoor het zo in de mist liep, draaien dus ook steeds rondjes in mijn hoofd.
best gek, soms ben ik heel goed in eerlijk toegeven en bekennen en erkennen dat ik iets fout gedaan heb en de andere keer probeer ik dat juist te verbloemen... en ik weet eigenlijk wel wanneer ik dat wel en niet doe.
namelijk als ik toch een fout heb gemaakt waarvan ik van te voren nooit gedacht had dat ik hem zou maken en ook altijd hard riep dat ik hem nooit zou maken. fouten dus die ik eigenlijk voor mezelf niet durf toe te geven omdat het om een slechte eigenschap van mezelf gaat die ik zelf te vreselijk vind om onder ogen te komen...
hmm dit geeft me eigenlijk best wel even inzicht....
