Raad gevraagd

16-07-2022 20:31 79 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een nieuw account aangemaakt voor dit topic, ivm herkenbaarheid. Mocht je dit verhaal/mij herkennen, reageer dan direct naar mij ipv hier.

Ik zit in een situatie waarvan ik niet meer weet wat wijsheid is. Hebben jullie raad?

De situatie: wij hebben een kind van 8 maanden. We zijn een paar keer met kind bij opa en oma op bezoek geweest. Tijdens deze bezoeken ben ik geschrokken van het gedrag van hun hond (Duitse Dog). Context: Hond is een herplaatser. Heeft geen respect voor persoonlijke ruimte, staat niet onder appel en opa en oma kunnen hond (fysiek) niet in bedwang houden. Hond heeft enige tijd geleden een alpaca aangevallen en deze, door meermaals ingrijpen van mensen, op een haar na niet gedood. Jaagt loslopend ook paarden op en kan heftig op andere honden reageren.

Tijdens de bezoeken aan opa en oma reageerde hond heftig op oma die kind vasthield en verzorgde. Leek op jaloezie. Vertoonde zeer onrustig gedrag, bleef op en af lopen, was opgewonden, aan het hijgen, wilde zeer dringend snuit "in" kind duwen. Even ruiken mag natuurlijk, maar heel dichtbij het gezichtje heb ik afgehouden. Opa heeft hond een tijd vastgehouden. Hij had moeite om de hijgende, trekkende, opgewonden hond bij zich te houden. uiteindelijk is hond losgebroken en op kind gedoken. Er is verder niets gebeurd, maar man en ik zijn hier wel van geschrokken.
Na uitgebreid overleg hebben we een conclusie getrokken: Wij willen niet dat de hond losloopt/erbij is als wij met kind op visite komen. Opa en oma hebben een groot huis met meerdere huiskamers en een grote tuin. Afzonderen is geen probleem. Behalve dan dat hond dat niet leuk vindt...

Het probleem: opa en oma willen de hond niet afzonderen. Zij zien geen risico en verwachten dat de hond zeer ongelukkig zou worden (voor een uur, of 2). Opa heeft deze week een bijzondere verjaardag gevierd, maar daar zijn wij dus niet bij aanwezig geweest. Omdat het voor hen belangrijker is dat de hond los loopt, dan dat dochter en kleinkind erbij zijn.

En dat doet pijn. Ik voel me tekortgedaan, niet serieus genomen, gekwetst, onbelangrijk. Het valt me ontzettend tegen hoe onbelangrijk de veiligheid van kleinkind voor hen is en dat "belang" van de hond voor gaat... dus, raad gevraagd. Hoe om te gaan met deze situatie? Ik ben er na jaren van moeizaam contact en in bochten wringen wel een beetje klaar mee... Hoeveel moet je faciliteren of goed vinden om contact tussen kleinkind en opa/oma te stimuleren? Ik weet 't ff niet meer...
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja, dit is een treurig verhaal.
Je ouders vinden dit natuurlijk de meest simpele oplossing, ze doen namelijk niets. Dus kunnen ze, om hun eigen geweten te redden, de 'schuld' op jou afschuiven: TO wil niet meer langskomen.

Als ze wel wat zouden doen m.b.t. de hond, dan moeten ze dus kritisch naar hun eigen gedrag moeten kijken en moeten accepteren dat de hond niet goed opgevoed is/niet meer op te voeden valt en dat wat zij doen niet juist is. Dat is nog niet zo makkelijk dus maken ze geen keuze, dus kom jij niet meer langs en hopen ze waarschijnlijk dat jij vanzelf wel weer bijdraait.
Alle reacties Link kopieren Quote
Om nog toe te voegen, dat de hond "heel ongelukkig" zou worden als die een uurtje of twee in een aparte ruimte gezet wordt... kom op zeg. Ik word daar altijd zo moe van. Dat is dus het resultaat van de opvoeding. Als zo'n hond nooit alleen is geweest dan krijg je dat, ja. En dan krijg je dus ook dit claimerige/jaloerse gedrag.

Maar de hond is een herplaatser zeg je, dus ik neem aan dat deze als pup daarin geen goede opvoeding heeft gehad en dat dit daar waarschijnlijk vandaan komt. Het is heel moeilijk om een volwassen hond daarin nog te veranderen, maar het kan wel. Het kost wel veel tijd en energie. En je ouders lijken dat niet te doen, zijn er misschien ook iets te naïef ingegaan? Misschien hadden ze niet verwacht dat deze hond dit gedrag met zich mee zou brengen (en dan kom ik dus toch weer terug op dat ze kritisch naar zichzelf moeten kijken, als ze niet in staat zijn om deze hond echt goed groot te brengen en op te voeden dan moet hij gewoon weer herplaatst worden).

Je maakt wel echt gewoon de goede keuze, als zo'n hond geen echte opvoeding krijgt zal zijn gedrag altijd onverwacht/wispelturig blijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als hondeneigenaar zet ik mijn hond apart voor iedereen in mijn huis die zich daar beter door voelt. Ik begrijp niet hoe je ouders dit 'zielig' kunnen vinden. Klinkt meer als onwil om jou tegemoet te komen.
Een soort machtsstrijd waarbij zij de regels bepalen en jij in de 'gehoorzame kind positie' moet blijven .

Bijna alle bijtincidenten gebeuren recht onder de neus van de baas, dus laat je niet afschepen met een 'maar wij zijn er bij'.

Een hond wordt niet meteen afgemaakt na een bijtincident, daarvoor moet er een juridische procedure worden gestart en meestal doen mensen dat niet omdat het in de eigen familie is.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren Quote
To, dan houd het gewoon op. De veiligheid van je kind boven alles.

Ik heb zelf ook al oudere honden (herplaatsers) en ik zonder ze ook af wanneer mijn baby neefje op bezoek is.

Als goede baas (niet dat ik mezelf dat volkomen vindt hoor) maar dan moet je toch bepaalde signalen bij je hond herkennen.

Vooral bij de oudste van mijn honden, merk ik gewoon dat hij er niet goed raad mee weet. Hij gedraagt zich nerveus, druk, opdringerig en is overduidelijk jaloers wanneer ik mijn neefje knuffel.

Ik geloof heilig dat hij een beste hond is, trouw en loyaal. Maar hij is te onbekend met kleine kinderen/baby's. Het maakt hem nerveus. En mocht hij daardoor uiteindelijk een keer reageren zoals honden dat onderling kunnen doen.. dan begrijp je welk een drama er kan geschieden.

Dus ik zonder ze af. Niet om ze te straffen, op die manier doe ik het ook niet. Maar om de rust en veiligheid te waarborgen.
Voor ons, en voor hun.

Ik moet wel zeggen dat ik de luxe geniet van een ruime bijkeuken. Dus het is ges moeite en geen probleem.

In ieder geval TO. Ik vind dat jouw schoonouders deze situatie in de hand gewerkt hebben. Niet jij.
Alle reacties Link kopieren Quote
lolapaloeza schreef:
17-07-2022 09:24
Een hond wordt niet meteen afgemaakt na een bijtincident, daarvoor moet er een juridische procedure worden gestart en meestal doen mensen dat niet omdat het in de eigen familie is.

Een veearts maakt geen melding bij de politie/weet ik veel wat als er een lama bijna dood is gebeten door een hond (en dus weer moet worden opgelapt)?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een verdrietige situatie. Maar je neemt de juiste beslissing door jullie kindje hier niet meer aan bloot te stellen.
Ik heb globaal alle reacties gelezen. De ren zou ik niet aanschaffen. Een andere kamer zou zeker een optie zijn als je opa en oma zo ver krijgt.
Mijn eerste advies : een goede honden-gedragstherapeut inschakelen, eentje me5 een diploma, want iedereen kan zich zo noemen en één die met correcties werkt, helpt je van de regen in de drup. In mijn regio is zo iemand die aan huis komt en ook aan huis hondencursus geeft. Ik denk dat een gewone hondencursus sowieso wat toevoegt aan de band tussen opa en oma en de hond. Wederom, een goede, positief gerichtte hondenschool.
Maar ik ga er zo vanuit dat opa en oma dit niet zien zitten.
Voor hun is de hond alles, de hele dag om hun heen, etc. Dat moet je niet vergeten. Volwassen kinderen en kleinkinderen komen niet zo vaak op bezoek, bij een huisdier kun je je verhaal kwijt etc.
Uit eigen ervaring: Ik had een hond die niet te vertrouwen was met kinderen. Gezien mijn achtergrond en kennis van hondengedrag kan ik precies aanduiden wat er mis is gegaan en hij zo is geworden. Maar ik kon er niet meer voor zorgen dat hij kinderen weer leuk ging vinden. Nu heb ik zelf geen kinderen, dus dat was nog te doen. Maar zodra er bezoek met kinderen kwam, was ik in alles staten (werkt ook niet keer trouwens). Ik nam mijn verantwoordelijkheid in ieder geval wel.
De enige tip die ik jou wil meegeven kwam van een gedragstherapeut. Ik woonde toen op een plek waar kinderen te pas en te onpas binnen kwamen en dit zorgde voor veel stress en een onveilige situatie. Ik moest van haar een kamer in huis uitkiezen om de hond apart te zetten. Dit ging altijd gepaard met wat ontzettend lekkers, een gevulde kong of een grote kluif. Dit kreeg de hond ook alleen wanneer hij naar die kamer ging. De tijd dat hij daar in moest, moest ik wisselen. Dus soms maar 10 minuten, dan weer een half uur, etc. Dit was dis los van de bezoeken van de kinderen. Want als je de hond alleen in die kamer doet als er kinderen zijn, dan krijgt hij een negatieve associatie met kinderen. Waardoor hij kinderen alleen nog maar vervelender haat vinden met alle gevolgen van dien.
Voor mij was dit een heel haalbare opdracht die mij zelf veel rust gaf. Zolang opa en oma het zelf niet zien, zou ik mijn kind hier niet aan blootstellen. Want het hijgen en onrustige gedrag zijn kenmerken van stress (hijgen en tongelen zijn stress signalen) en dat moet jij, maar ook zeker zij hun hond niet aan willen doen. Dat is gewoon zielig. Als ze er voor open staan hem te trainen en op een positieve manier in een aparte ruimte te doen, is hij, volgens mij, gelukkiger. Als je meer wil weten, pb maar
Alle reacties Link kopieren Quote
Gwennie, dat had ik nog toe moeten voegen idd. Dat je van een ruimte waarin je je hond afzonderd, geen strafplek moet maken. Meer hun plek, een relaxte plek..
Ik ben ook bewust mijn honden op die plek gaan voeren, ging er met ze zitten (ook als er geen visite was). Er ligt een lekker kleed, en ik tref ze er regelmatig, uit vrije wil aan.
Dat werkt echt zoveel makkelijker en scheelt een hoop frustratie bij je hond.
Calla schreef:
16-07-2022 21:27
Dan ga je als dochter alleen naar je ouders als je niks wil missen
Veiligheid baby gaat voor
Ik gooi em er nog een keer in
Alleen gaan geen optie ??????
Alle reacties Link kopieren Quote
Calla schreef:
17-07-2022 10:01
Ik gooi em er nog een keer in
Alleen gaan geen optie ??????

Zeker een optie.
Ik vraag me eerlijk gezegd dan ook wel af waarom jullie compleet zijn weggebleven van dat ene 'belangrijke' feest.
Was er geen enkele oppas te vinden, of wilde jullie een statement maken?
Alle reacties Link kopieren Quote
PeterpanKapiteinhaak schreef:
16-07-2022 22:10
@marianneke: dat is wel een optie, maar partner werkt vaak in het weekend. Dus dan zou ik oppas moeten regelen en dat gaat niet altijd (bijv omdat diegene die op kan passen ook op verjaardag zit).
Ik hoef op dit topic geen statement te maken.
Dit specifieke feestje was op een dag dat mijn man en schoonouders werken. Zus was op verjaardag. Dan zijn de oppassen op...
Alle reacties Link kopieren Quote
Buiten dat, het gaat niet eens erom dat TO alleen kan gaan. Dat kan altijd.

Het gaat erom dat ze totaal niet serieus worden genomen en dat risico's voor hun en hun kind compleet worden weggewuifd.
Daarbij is het een kwestie van tijd voordat het compleet uit de hand loopt met de hond.
Alle reacties Link kopieren Quote
PeterpanKapiteinhaak schreef:
17-07-2022 10:18
Ik hoef op dit topic geen statement te maken.
Dit specifieke feestje was op een dag dat mijn man en schoonouders werken. Zus was op verjaardag. Dan zijn de oppassen op...
Dan houdt het ook gewoon op TO, dat begrijp ik wel.
Voel je je eigenlijk zelf wel veilig in de buurt van die hond?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben gek op honden, maar dit gedrag is sowieso niet oke, bij welke hond dan ook. En met deze voorgeschiedenis al helemaal niet.

Als je ouders willen meewerken, en je er zelf tijd in wilt steken, zou je een afspraak kunnen maken bij iemand die gespecialiseerd is in kind-hond relaties.
Jouw kind is uiteraard nog veel te jong, maar ik kan me voorstellen dat als ze de boodschap van een specialist krijgen je ouders er meer voor open staan.
every journey starts with a single step
Oh man, ik krijg er al buikpijn van als ik het alleen maar lees. Ik ben zelf hondenbezitter en ik heb ook onbetrouwbare honden gehad. Ik snap niet zo goed dat je zo'n hond dan niet bij kinderen weg houd, dat is voor de hond relaxter en voor het kind veiliger. De ouders zouden de hond moeten leren dat het fijn is om soms even afgezonderd te worden, op een rustige afgesloten plek (tuin, andere kamer oid) met een lekker bot na een lange wandeling. Iedereen blij.
Alle reacties Link kopieren Quote
[quote=lolapaloeza post_id=34082088 time=1658042696 user_id=

Een hond wordt niet meteen afgemaakt na een bijtincident, daarvoor moet er een juridische procedure worden gestart en meestal doen mensen dat niet omdat het in de eigen familie is.
[/quote]

Ik ken de regelgeving van Nederland niet. Maar hier kan de openbare aanklager dit ook claimen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lolapaloeza en retrostar ik denk dat jullie posts ook wel kloppen. Hond vervangt kinderen en hun hele leven draait daarom. Wij zeggen al jaren gekscherend dat je "bij ons thuis" het beste de hond kan zijn. Maar het is toch pijnlijk als dat in de praktijk echt zo blijkt te zijn.

Dianaf ik ben zelf niet bang van de hond. Het is ook geen vreselijk agressieve hond hoor. Hij is erg enthousiast, wordt graag geaaid, een echte knuffelkont. Hij reageert alleen niet overal goed op, zoals ons kind. En dan vind ik hem (ook gezien de context) een risico.

Ik heb niet op iedereen gereageerd maar ik heb wel alles gelezen en waardeer jullie reacties en ideeën :rose:
Alle reacties Link kopieren Quote
Te triest voor woorden.
Goed dat je één lijn trekt, hier kan je geen concessies in doen.
PeterpanKapiteinhaak schreef:
16-07-2022 20:31
Ik voel me tekortgedaan, niet serieus genomen, gekwetst, onbelangrijk. Het valt me ontzettend tegen hoe onbelangrijk de veiligheid van kleinkind voor hen is de behoeften, belangen en gevoelens van mij en mijn kind voor hen zijn en dat "belang" van de hond voor gaat...
Dit lees ik eigenlijk.
En dit is jouw persoonlijke pijn, die los staat van deze specifieke situatie. Iets wat vast al veel langer aan de hand is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus als ik het goed begrijp zien jouw ouders door hun keuze jullie kind niet meer.


Zijn ze hier ook zo laconiek over of laten ze merken dat ze kleinkind(en jullie) wel heel graag in hun leven willen houden?

Als ze inderdaad zo laconiek zijn kan ik goed begrijpen dat dit voor jouw de laatste druppel is en ook invloed heeft op contact tussen jullie drie. Je niet gewenst/gemist is gewoon erg pijnlijk en gevoelsmatig vaak niet te begrijpen.

Je ouders hebben een reële mogelijkheid om kleinkind te zien en zij zijn diegene die dit afslaan en dus het contact verstoren of stopzetten, reken jezelf dat niet aan.

Was er verder altijd wel contact vanuit je ouders(bellen, langskomen)
PeterpanKapiteinhaak schreef:
17-07-2022 10:18
Ik hoef op dit topic geen statement te maken.
Dit specifieke feestje was op een dag dat mijn man en schoonouders werken. Zus was op verjaardag. Dan zijn de oppassen op...
Ik heb het over de toekomst
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, hoe triest ook, je neemt echt de juiste beslissing, het is serieus hun tekortkoming!

Niet 1 hond is te vertrouwen, hoe de opvoeding ook is geweest, het is en blijft een dier en nooit een mens!

Ik heb heel wat jaren op een operatieafdeling gewerkt en de meest gruwelijke bijtincidenten vd meest ‘lieve en opgevoede’ honden gezien, afschuwelijk! Begrijp dan ook niet dat mensen dieren als gelijke zien, ook al zijn zij emotioneel onderdeel vh gezin als een kind. Het zijn geen mensen en blijven onbetrouwbaar als dier zijnde, geen discussie over mogelijk!
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraverso schreef:
16-07-2022 21:07
Je hebt helemaal gelijk dat je het niet vertrouwt.

Aan de andere kant zet ik mijn hond ook niet weg voor bezoek met kinderen maar zeg ik de ouders dat ze moeten zorgen dat hun kinderen mijn hond negeren/met rust laten. De hond heeft niets met (drukke) kinderen.
Maar dat gaat niet over mijn kleinkind en niet over zo'n mastodont.
Ik zou niet op bezoek gaan met kind en hen naar jullie toe laten komen wanneer ze kleinkind willen zien.
Serieus onbegrijpelijk deze gedachtegang, totdat het een keer te laat is!
Alle reacties Link kopieren Quote
Calla alleen gaan is zeker een optie, als er iemand anders beschikbaar is voor kind.
Hetjuistebesluit schreef:
17-07-2022 15:36
Dus als ik het goed begrijp zien jouw ouders door hun keuze jullie kind niet meer.


Zijn ze hier ook zo laconiek over of laten ze merken dat ze kleinkind(en jullie) wel heel graag in hun leven willen houden?
Tot deze kruising is het vandaag gekomen. Resultaat: ouders gaan op zoek naar een oplossing in de vorm van een hondenoppas waar hond (even) naartoe kan wanneer wij met kleinkind langskomen.

Vervelend dat ik eerst op m'n kop moet gaan staan om duidelijk te maken hoe belangrijk ik het gescheiden houden vind. heel fijn dat ze als het er op aan komt bereid zijn om mee te denken.
Alle reacties Link kopieren Quote
PeterpanKapiteinhaak schreef:
17-07-2022 19:35
Calla alleen gaan is zeker een optie, als er iemand anders beschikbaar is voor kind.



Tot deze kruising is het vandaag gekomen. Resultaat: ouders gaan op zoek naar een oplossing in de vorm van een hondenoppas waar hond (even) naartoe kan wanneer wij met kleinkind langskomen.

Vervelend dat ik eerst op m'n kop moet gaan staan om duidelijk te maken hoe belangrijk ik het gescheiden houden vind. heel fijn dat ze als het er op aan komt bereid zijn om mee te denken.
Toch weer een mijlpaal, al heeft het heel wat negatieve energie gekost zo ver te komen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat heb je nu tegen ze gezegd uiteindelijk?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ik het gevoel had dat we onwelkom waren en dat het erg verdrietig was dat aanwezigheid van de hond meer prio had dan aanwezigheid van mijzelf en kleinkind. Met als gevolg dat ik er voor nu even klaar mee was en de komende periode afstand zou nemen.
peterpankapiteinhaak wijzigde dit bericht op 17-07-2022 19:46
0.40% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven