Relaties
alle pijlers
Realitycheck nodig: Financiën..
zondag 28 juli 2019 om 18:56
Hallo allemaal,
Toch lastig om een topic te openen voor iets waar ik me behoorlijk voor schaam, vandaar dat ik het hier vraag, en het er niet met vriendinnen over heb.
Ik woon een half jaar samen met mijn vriend, we kennen elkaar nou 3 jaar. Ik ben bij hem ingetrokken. Mijn vriend heeft 2 inmiddels volwassen dochters, met 1 heeft hij minder contact. Ik heb geen kinderen.
We hebben een samenlevingscontract met testament op laten maken. Nou is het zo dat mijn vriend erg vermogend is. Hij heeft met zijn 2 broers de bedrijven van zijn vader overgenomen. Groot eigen vermogen en zeer groot vermogen in familie.
Huis betreft een luxe villa, super natuurlijk dat we hier samen van kunnen genieten. Ik betaal minimaal mee, gwl en mijn verzekering. Ongeveer 1/8 Van mijn salaris. Zodat ik zelf ook fijn kan sparen. Voorstel van mijn vriend. We betalen beide boodschappen etc. Dit gaat gewoon heel soepel. Hij trakteert mij vaker op luxere etentjes, ik hem op wat simpelers. Goede balans. We hebben het super samen, zijn gek op elkaar en mijn vriend behandeld me echt als een prinses, op een positieve manier
En nou komt het, ik wéét hoe goed ik het heb, en toch wringt er ergens iets. Echt een hersenspinsel. Hij heeft in zijn testament opgenomen dat zijn kinderen zijn enige erfgenamen zijn. Hij is mijn enige erfgenaam. Als hem iets overkomt mag ik 2 jaar hier blijven wonen, gaat de hele inboedel naar mij en erf ik een behoorlijk bedrag. (Legaat). Hij wil dat ik een leuk huis kan kopen en zo hypotheekvrij kan wonen. Dit bedrag is ruim 8 keer mijn vermogen. Top geregeld van hem!!
En toch blijft door mijn hoofd malen, mijn familie erft niks van mij.. Mijn nichtjes zouden het ook goed kunnen gebruiken. Maar mijn vriend was er wel stellig in dat hij mijn erfgenaam wilde worden. Anders vond hij, terecht, de verhoudingen echt te scheef.
En, dit zit me nog het meest dwars, ergens voel ik me een soort van achtergesteld. Dat ik hier dan weg zou moeten. Plaats moet maken voor zijn meiden... Weg uit het huis wat nou wel mijn thuis is.
Ik voel me ergens zo stom dat die gedachten er zijn. Vraag me af wat anderen van de situatie denken. Of ze zich in mijn gevoel zouden kunnen vinden?
In real life durf ik het niemand te vragen, dan zou ik me schamen. En misschien heb ik gewoon even een keiharde realitycheck nodig...
Toch lastig om een topic te openen voor iets waar ik me behoorlijk voor schaam, vandaar dat ik het hier vraag, en het er niet met vriendinnen over heb.
Ik woon een half jaar samen met mijn vriend, we kennen elkaar nou 3 jaar. Ik ben bij hem ingetrokken. Mijn vriend heeft 2 inmiddels volwassen dochters, met 1 heeft hij minder contact. Ik heb geen kinderen.
We hebben een samenlevingscontract met testament op laten maken. Nou is het zo dat mijn vriend erg vermogend is. Hij heeft met zijn 2 broers de bedrijven van zijn vader overgenomen. Groot eigen vermogen en zeer groot vermogen in familie.
Huis betreft een luxe villa, super natuurlijk dat we hier samen van kunnen genieten. Ik betaal minimaal mee, gwl en mijn verzekering. Ongeveer 1/8 Van mijn salaris. Zodat ik zelf ook fijn kan sparen. Voorstel van mijn vriend. We betalen beide boodschappen etc. Dit gaat gewoon heel soepel. Hij trakteert mij vaker op luxere etentjes, ik hem op wat simpelers. Goede balans. We hebben het super samen, zijn gek op elkaar en mijn vriend behandeld me echt als een prinses, op een positieve manier
En nou komt het, ik wéét hoe goed ik het heb, en toch wringt er ergens iets. Echt een hersenspinsel. Hij heeft in zijn testament opgenomen dat zijn kinderen zijn enige erfgenamen zijn. Hij is mijn enige erfgenaam. Als hem iets overkomt mag ik 2 jaar hier blijven wonen, gaat de hele inboedel naar mij en erf ik een behoorlijk bedrag. (Legaat). Hij wil dat ik een leuk huis kan kopen en zo hypotheekvrij kan wonen. Dit bedrag is ruim 8 keer mijn vermogen. Top geregeld van hem!!
En toch blijft door mijn hoofd malen, mijn familie erft niks van mij.. Mijn nichtjes zouden het ook goed kunnen gebruiken. Maar mijn vriend was er wel stellig in dat hij mijn erfgenaam wilde worden. Anders vond hij, terecht, de verhoudingen echt te scheef.
En, dit zit me nog het meest dwars, ergens voel ik me een soort van achtergesteld. Dat ik hier dan weg zou moeten. Plaats moet maken voor zijn meiden... Weg uit het huis wat nou wel mijn thuis is.
Ik voel me ergens zo stom dat die gedachten er zijn. Vraag me af wat anderen van de situatie denken. Of ze zich in mijn gevoel zouden kunnen vinden?
In real life durf ik het niemand te vragen, dan zou ik me schamen. En misschien heb ik gewoon even een keiharde realitycheck nodig...
maandag 29 juli 2019 om 10:57
.
Maar kan jouw vriend daar blijven wonen na jouw dood of erven dan jouw kinderen het en staat ie op straat? Dat maakt wel een enorm verschil.
Als mijn levenspartner zijn erfenis aan zijn kinderen ( die niet mijn kinderen zijn) zou nalaten, zou ik inderdaad die partner niet perse als enige erfgenaam willen benoemen.
-man wil/eist helemaal niet enige erfgenaam zijn (zie post van TO; zij heeft dat zelf zo opgevat)
Vraag aan iedereen die samen woont of getrouwd is: het is toch niet zo dat jouw levenspartner je enige/eerste erfgenaam is hè?
Want jouw eigen nichtjes mogen niks tekort komen, dat is namelijk familie.... ? Dus die hebben méér recht op jouw geld dan je levenspartner?
Als er kinderen uit een eerdere relatie zijn, wordt dit altijd een ingewikkeld vraagstuk, waarbij ratio en gevoel nog wel wens uitelkaar lopen en vaak een van beide partijen zich tekortgedaan voelt. Kinderen zijn boos als nieuwe partner alles erft, en nieuwe partner voelt zich tekortgedaan als ze door de kinderen op straat wordt gezet. Het is heel goed dat man en TO er over nadenken, maa ik denk dat het onmogelijk is om een regeling te vinden die recht gaat doen aan alle emoties. En dat betekent niet dat je, ondanks dat je rationeel weet dat je er niet slecht vanaf komt, je die emotie niet mag hebben en hebberig bent als je die emotie wel hebt.
maandag 29 juli 2019 om 11:20
maandag 29 juli 2019 om 11:21
Wat die woning betreft.
TO zou kunnen afspreken dat zij een eerste optie krijgt op die woning wanneer zijn kinderen besluiten om die binnen een x-aantal jaren te willen verkopen. Want wanneer TO de woning krijgt als erfenis, dan moet zij er best wel veel erfbelasting, als niet directe erf, over betalen gezien de waarde. Zijn kinderen zullen de woning waarschijnlijk ook moeten verkopen om de erfbelasting te kunnen betalen. Of een van de twee zal de ander moeten uitkopen wanneer ze hem houden, naast de erfbelasting.
Hoe dan ook, zelfs al spaart TO een fortuin, ze zal waarschijnlijk die woning zelf niet kunnen betalen.
Haar nichtjes, of beter gezegd, haar broers/zussen met kinderen zijn haar directe erven qua familieband. Dat TO die nichtjes wat wil nalaten, leuk, en dat is wettelijk waarschijnlijk al geregeld. Alleen wil de vriend van TO dat hij ook specifiek wordt vermeld dat hij aanspraak kan maken op TO's nalatenschap aangezien hij ook daarin, in de opbouw daarvan, heeft geinvesteerd. Dus, TO dient een verdeelsleutel op te nemen in de erfenis waarin ze een bedrag apart reserveerd voor die nichtjes.
TO zou kunnen afspreken dat zij een eerste optie krijgt op die woning wanneer zijn kinderen besluiten om die binnen een x-aantal jaren te willen verkopen. Want wanneer TO de woning krijgt als erfenis, dan moet zij er best wel veel erfbelasting, als niet directe erf, over betalen gezien de waarde. Zijn kinderen zullen de woning waarschijnlijk ook moeten verkopen om de erfbelasting te kunnen betalen. Of een van de twee zal de ander moeten uitkopen wanneer ze hem houden, naast de erfbelasting.
Hoe dan ook, zelfs al spaart TO een fortuin, ze zal waarschijnlijk die woning zelf niet kunnen betalen.
Haar nichtjes, of beter gezegd, haar broers/zussen met kinderen zijn haar directe erven qua familieband. Dat TO die nichtjes wat wil nalaten, leuk, en dat is wettelijk waarschijnlijk al geregeld. Alleen wil de vriend van TO dat hij ook specifiek wordt vermeld dat hij aanspraak kan maken op TO's nalatenschap aangezien hij ook daarin, in de opbouw daarvan, heeft geinvesteerd. Dus, TO dient een verdeelsleutel op te nemen in de erfenis waarin ze een bedrag apart reserveerd voor die nichtjes.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
maandag 29 juli 2019 om 11:45
Maar hij heeft helemaal niet in de opbouw daarvan geïnvesteerd. Dat is een kromme redenering. Het is namelijk volkomen logisch dat TO haar eigen geld niet investeert in zijn woning, en dus kan sparen voor het geval hun relatie spaak loopt. Voor haar geldt toch net zo goed dat ze pas een half jaar samenzijn, en dat het dus raar is om nu al vast te leggen dat hij alles krijgt?
Je kint wel zeggen dat zij zoveel kan sparen omdat ze niet meebetaalt aan zijn woonlasten, maar als het huis van hun samen zou zijn, zou ze niet hieven sparen. Het is raar dat zij niet het huis kan claimen, maar hij wel haar spaargeld.
Als ze ooit gaan trouwen moet TO dit ook goed laten vastleggen, want het zou toch zuur zijn als ze bij een scheiding 0 recht heeft op het huis ( op zich terecht), maar wel de helft van haar spaargeld aan hem moet afstaan).
maandag 29 juli 2019 om 11:46
Zo lang iemand vrijgezel is, zijn broers/zussen - neven/nichten erfgenaam.
Zodra je gaat samenwonen, verschuift dit naar de partner.
TO kan voorstellen aan vriend dat het spaargeld dat zij had voordat zij met hem ging samenwonen naar haar nichtjes gaat.
Vriend zal daar waarschijnlijk mee akkoord gaan, ook omdat dit voor hem een te verwaarlozen bedrag betreft.
Maar vanwege het principe zou ik andersom compleet afknappen op een vriend met wie ik was gaan samenwonen.
En ik zou het andersom ook niet zo willen regelen zoals TO dat wil.
Ook niet als een vriend een beduidend betere financiële positie heeft.
Ik heb als zelfstandige vrouw zelf mijn zaakjes op orde en bij overlijden van zo'n vriend ga je gewoon weer door op eigen kracht.
In het geval van TO daarbij zelfs geholpen door twee jaar blijven wonen in een villa, behoud van de volledige inboedel en een forse geldsom 'zodat zij hypotheekvrij verder kan leven'.
Welke vrouw die met haar voormalige partner twee kinderen heeft en een kapitaal heeft opgebouwd zou meegaan met de wensen zoals die van TO na 6 maanden samenwonen?
Zodra je gaat samenwonen, verschuift dit naar de partner.
TO kan voorstellen aan vriend dat het spaargeld dat zij had voordat zij met hem ging samenwonen naar haar nichtjes gaat.
Vriend zal daar waarschijnlijk mee akkoord gaan, ook omdat dit voor hem een te verwaarlozen bedrag betreft.
Maar vanwege het principe zou ik andersom compleet afknappen op een vriend met wie ik was gaan samenwonen.
En ik zou het andersom ook niet zo willen regelen zoals TO dat wil.
Ook niet als een vriend een beduidend betere financiële positie heeft.
Ik heb als zelfstandige vrouw zelf mijn zaakjes op orde en bij overlijden van zo'n vriend ga je gewoon weer door op eigen kracht.
In het geval van TO daarbij zelfs geholpen door twee jaar blijven wonen in een villa, behoud van de volledige inboedel en een forse geldsom 'zodat zij hypotheekvrij verder kan leven'.
Welke vrouw die met haar voormalige partner twee kinderen heeft en een kapitaal heeft opgebouwd zou meegaan met de wensen zoals die van TO na 6 maanden samenwonen?
maandag 29 juli 2019 om 11:54
TO, waarom nemen jullie niet zo'n zelfde testament als mijn zus en zwager? Dus met vruchtgebruik? Dan kan de langstlevende gewoon het huis, geld etc gebruiken maar ligt het bloot eigendom bij de familieleden die jullie als erfgenamen willen. Krijgen zijn kinderen zijn erfenis uiteindelijk en jouw familie de jouwe.
maandag 29 juli 2019 om 11:57
Ik zou mijn eigen huis nog een tijdje aangehouden hebben, als ik TO was. Ik denk dat TO rationeel ook beseft dat de regeling nu riant is, maar het voelt voor haar nu onzeker. En ookal zou niemand het na 6 maanden samenwonen anders regelen, dan snap ik nog steeds waarom gevoel en ratio hier in conflict zijn.
Ik hoop dat vriend en zij er aan denken tot als ze 10 of 20 jaar samen zijn e.e. a te herzien.
Ik zou sla ik TO was ook niet al na 6 maanden hem erfgenaam maken. Want voor hem geldt dat TO van hem geen erfgenaam is omdat t pas 6 maanden is, maar hij moet wel nu al erfgenaam van haar moet zijn, dat is scheef. Eigenlijk zij zij een legaat voor hem moeten vastleggen, voor hetzelfde percentage van haar spaargeld als dat hij aan haar nalaat, en de rest naar haar familie.
En dan kunnen ze beiden testament later herzien.
Ik hoop dat vriend en zij er aan denken tot als ze 10 of 20 jaar samen zijn e.e. a te herzien.
Ik zou sla ik TO was ook niet al na 6 maanden hem erfgenaam maken. Want voor hem geldt dat TO van hem geen erfgenaam is omdat t pas 6 maanden is, maar hij moet wel nu al erfgenaam van haar moet zijn, dat is scheef. Eigenlijk zij zij een legaat voor hem moeten vastleggen, voor hetzelfde percentage van haar spaargeld als dat hij aan haar nalaat, en de rest naar haar familie.
En dan kunnen ze beiden testament later herzien.
maandag 29 juli 2019 om 12:12
Ach, misschien is er wel weer vulling verzameld voor een artikeltje..Frikandelspeciaal schreef: ↑29-07-2019 11:395 pagina's vol advies en tips, en TO reageert slechts 1x heel summier.
Jammer dit.
maandag 29 juli 2019 om 12:12
Al jullie reacties zetten me aan het denken, fijn!
Forumfossiel, jij ook bedankt voor je uitgebreide, goede adviezen. Wat je als laatst schrijft, een legaat in percentage, en zo ook een deel naar mijn familie vind ik een hele goede. Maar misschien voel ik me toch ook fijn om ze zo wat vaker wat te tracteren, leuke dingen te doen etc. Dan profiteren ze mét mij van het feit dat we het goed hebben!
Ondanks dat een testament uiteraard privé is weet ik wel dat de familie van mijn vriend het hier ook met hem over heeft gehad. En dat het, logisch, voor hem ook niet goed zou voelen dingen heel anders te regelen. Huis betreft ook uitkomstig vanuit de familie.
Ik besef dat het super is dat mijn vriend ook zo goed aan mij denkt. Helemaal na zo'n 'korte' tijd.
We hebben het er met het vastleggen ook over gehad dat dit voor nou het beste is. Tzt zouden we idd samen een ander huis willen, van ons samen. Ook hier zouden de financiële verhoudingen scheef zijn, maar dat vind vriend ook echt niet erg. Hij heeft aangegeven mocht het goed blijven gaan nog eens te willen trouwen, ik heb minder met het huwelijk, maar zou er wel over nadenken. Hoe en of we de dingen dan anders regelen zouden we dan moeten bekijken.
Ik kan wel helderder tegen de situatie aankijken nou. En besef inderdaad dat je ratio en gevoel soms even van een afstand moet bekijken.
Bedankt daarvoor!
Forumfossiel, jij ook bedankt voor je uitgebreide, goede adviezen. Wat je als laatst schrijft, een legaat in percentage, en zo ook een deel naar mijn familie vind ik een hele goede. Maar misschien voel ik me toch ook fijn om ze zo wat vaker wat te tracteren, leuke dingen te doen etc. Dan profiteren ze mét mij van het feit dat we het goed hebben!
Ondanks dat een testament uiteraard privé is weet ik wel dat de familie van mijn vriend het hier ook met hem over heeft gehad. En dat het, logisch, voor hem ook niet goed zou voelen dingen heel anders te regelen. Huis betreft ook uitkomstig vanuit de familie.
Ik besef dat het super is dat mijn vriend ook zo goed aan mij denkt. Helemaal na zo'n 'korte' tijd.
We hebben het er met het vastleggen ook over gehad dat dit voor nou het beste is. Tzt zouden we idd samen een ander huis willen, van ons samen. Ook hier zouden de financiële verhoudingen scheef zijn, maar dat vind vriend ook echt niet erg. Hij heeft aangegeven mocht het goed blijven gaan nog eens te willen trouwen, ik heb minder met het huwelijk, maar zou er wel over nadenken. Hoe en of we de dingen dan anders regelen zouden we dan moeten bekijken.
Ik kan wel helderder tegen de situatie aankijken nou. En besef inderdaad dat je ratio en gevoel soms even van een afstand moet bekijken.
Bedankt daarvoor!
anoniem_388624 wijzigde dit bericht op 29-07-2019 12:22
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
6.48% gewijzigd
maandag 29 juli 2019 om 12:13
forumfossiel schreef: ↑29-07-2019 11:45Maar hij heeft helemaal niet in de opbouw daarvan geïnvesteerd. Dat is een kromme redenering. Het is namelijk volkomen logisch dat TO haar eigen geld niet investeert in zijn woning, en dus kan sparen voor het geval hun relatie spaak loopt. Voor haar geldt toch net zo goed dat ze pas een half jaar samenzijn, en dat het dus raar is om nu al vast te leggen dat hij alles krijgt?
Je kint wel zeggen dat zij zoveel kan sparen omdat ze niet meebetaalt aan zijn woonlasten, maar als het huis van hun samen zou zijn, zou ze niet hieven sparen. Het is raar dat zij niet het huis kan claimen, maar hij wel haar spaargeld.
Als ze ooit gaan trouwen moet TO dit ook goed laten vastleggen, want het zou toch zuur zijn als ze bij een scheiding 0 recht heeft op het huis ( op zich terecht), maar wel de helft van haar spaargeld aan hem moet afstaan).
Waarom blijf je alsmaar praten over "moeten afstaan"? TO zegt zelf dat vriend dit niet eiste.
TO spaart nu toch huur en andere vasten uit? Daardoor bouwt zij versneld extra eigen kapitaal op.
Als TO niet zou willen dat hij "alles krijgt" (het gaat hier over het spaargeld dat TO had voordat zij ging samenwonen + eventueel de opbrengst van de verkoop van haar eigen koophuis?) dan had zij kunnen weigeren toen vriend (of was het TO?) voorstelde een testament te maken binnen 6 maanden nadat zij zijn gaan samenwonen.
TO had ook kunnen voorstellen om tegen 50/50 verdeling van de kosten in een ander huis (of in haar huis) te gaan wonen.
Voor mensen met een behoorlijk vermogen is het gewoon verstandig om e.e.a. goed te regelen als je op latere leeftijd met een nieuwe partner gaat samenwonen.
Zoals een (rijke) kennis altijd zegt: altijd zorgen dat je voor je partner 'levend meer waard bent dan dood'.
gebruna wijzigde dit bericht op 29-07-2019 12:14
0.36% gewijzigd
maandag 29 juli 2019 om 12:28
- TO heeft in haar eerste reactie geschreven dat vriend helemaal niet eist dat hij de enige erfgenaam is. Dan kan ze toch gewoon een deel van haar geld aan haar nichtjes nalaten in haar testament. Bijv het spaarbedrag wat ze nu heeft.
- Voor wie het gek vindt dat TO (na 2 jaar pas) uit het huis moet: als jouw (vermogende) vader gaat samenwonen met iemand die hij nog geen 3 jaar kent, zou jij het dan passend vinden dat hij het hele huis, waar jij in bent opgegroeid, nalaat aan deze vrouw?
Ik vind dat vriend het heel netjes oplost, met die 2 jaar en een legaat dat groot genoeg is om een huis te kopen. Stel dat hij overlijdt dan heeft TO dus een berg spaargeld (omdat ze nu goedkoop leeft) en geen hypotheek nodig.
- Forumfossiel, waarom zou TO haar eigen huis moeten aanhouden?
- Voor wie het gek vindt dat TO (na 2 jaar pas) uit het huis moet: als jouw (vermogende) vader gaat samenwonen met iemand die hij nog geen 3 jaar kent, zou jij het dan passend vinden dat hij het hele huis, waar jij in bent opgegroeid, nalaat aan deze vrouw?
Ik vind dat vriend het heel netjes oplost, met die 2 jaar en een legaat dat groot genoeg is om een huis te kopen. Stel dat hij overlijdt dan heeft TO dus een berg spaargeld (omdat ze nu goedkoop leeft) en geen hypotheek nodig.
- Forumfossiel, waarom zou TO haar eigen huis moeten aanhouden?
maandag 29 juli 2019 om 12:57
Omdat degene met vruchtgebruik dan volledige verantwoording af moet leggen bij de erfgenamen. Een situatie die je echt niet moet willen lijkt me.mater_matuta schreef: ↑29-07-2019 11:54TO, waarom nemen jullie niet zo'n zelfde testament als mijn zus en zwager? Dus met vruchtgebruik? Dan kan de langstlevende gewoon het huis, geld etc gebruiken maar ligt het bloot eigendom bij de familieleden die jullie als erfgenamen willen. Krijgen zijn kinderen zijn erfenis uiteindelijk en jouw familie de jouwe.
maandag 29 juli 2019 om 13:14
Ik zeg niet dat TO haar huis zou moeten aanhouden, maar dat ik dat voor een langere periode dan 6 maanden gedaan zou hebben als ik bij iemand zou intrekken in een huis dat niet van mij is en nooit van mij zal worden.
Want het is nu mooi geregeld bij zijn overlijden, maar als hij morgen besluit dat TO toch niet zijn droomvrouw is, staat zij op straat. En met de huidige huizenprijzen ontwikkeling zou ik dat risico niet nemen. Ik zou dus bij samenwonen in het huis van een ander mijn eigen huis minimaal een jaar aanhouden, of tot ik zelfstandig weer makkelijk aan nieuwe woonruimte zou kunnen komen bij een breuk.
Want het is nu mooi geregeld bij zijn overlijden, maar als hij morgen besluit dat TO toch niet zijn droomvrouw is, staat zij op straat. En met de huidige huizenprijzen ontwikkeling zou ik dat risico niet nemen. Ik zou dus bij samenwonen in het huis van een ander mijn eigen huis minimaal een jaar aanhouden, of tot ik zelfstandig weer makkelijk aan nieuwe woonruimte zou kunnen komen bij een breuk.
maandag 29 juli 2019 om 13:47
Biet iedereen heeft een koophuis.
In plaats van een huurhuis een jaar lang te betalen en dan niet te gebruiken, lijkt het sparen van de uitgespaarde huur mij een beter plan.
TO had zelf ook al spaargeld, dus als de relatie uit zou gaan, kan zij gewoon ergens iets huren.
Of zij kan terecht bij haar nichtjes.
Die wil zij andersom ook nu al laten "profiteren" (zie de post van TO) dat 'we' het goed hebben...
quote: Maar misschien voel ik me toch ook fijn om ze zo wat vaker wat te tracteren, leuke dingen te doen etc. Dan profiteren ze mét mij van het feit dat we het goed hebben!
In plaats van een huurhuis een jaar lang te betalen en dan niet te gebruiken, lijkt het sparen van de uitgespaarde huur mij een beter plan.
TO had zelf ook al spaargeld, dus als de relatie uit zou gaan, kan zij gewoon ergens iets huren.
Of zij kan terecht bij haar nichtjes.
Die wil zij andersom ook nu al laten "profiteren" (zie de post van TO) dat 'we' het goed hebben...
quote: Maar misschien voel ik me toch ook fijn om ze zo wat vaker wat te tracteren, leuke dingen te doen etc. Dan profiteren ze mét mij van het feit dat we het goed hebben!
maandag 29 juli 2019 om 13:54
Als er echt sprake is van een puissant vermogen, dan is het advies van de notaris sowieso om dit periodiek te herzien.
TO betaalt 1/8 van haar salaris mee, dat betekent dat ze 7/8 in haar zak houdt. Dat is wel wat anders dan een normale situatie van samenwonen in andermans huis en meebetalen. Daarnaast vangt ze 8 x haar vermogen als legaat, aangezien ze zelf zegt dat ze een aanzienlijk vermogen had, moet dit best in de papieren lopen. Toch best riant na een half jaar samenwonen.
TO betaalt 1/8 van haar salaris mee, dat betekent dat ze 7/8 in haar zak houdt. Dat is wel wat anders dan een normale situatie van samenwonen in andermans huis en meebetalen. Daarnaast vangt ze 8 x haar vermogen als legaat, aangezien ze zelf zegt dat ze een aanzienlijk vermogen had, moet dit best in de papieren lopen. Toch best riant na een half jaar samenwonen.
maandag 29 juli 2019 om 14:02
Hoi,
ik volg dit ook even, aangezien ik ook in zo'n situatuie zit, maar dan de andere kant.
Mijn ouders hebben altijd keihard gewerkt om hun kinderen wat na te laten, en mijn vriendin heeft zich daar ook al paar keer in lastig gemaakt. Op bepaald moment werd ze kwaad omdat het niet eerlijk was dat mijn ouders wel iets opgebouwd hebben en die van haar niet.
Die van haar hebben het opgedaan en opgezopen, cru maar het is zo, en een gat in de hand hebben zit een beetje in de familie.
Bij ons is het ook zo dat ik zoveel mogelijk betaal, maar daar voelt ze zich dan weer lastig over.
Wij hebben kind samen, en zij heeft nog een zoon, en samen huis gekocht dat mogelijk is door eigen inbreng van mij. Mocht er nu iets gebeuren met mij, zou dat naar ons kindje gaan en zij krijgt vruchtgebruik en ze maakt zich zelf lastig in, dat indien ik zou komen te sterven haar eigen dochter later een erfenis zou krijgen, en zij niks.
Ik heb het zelf ook heel lastig met die hele situatie.
ik volg dit ook even, aangezien ik ook in zo'n situatuie zit, maar dan de andere kant.
Mijn ouders hebben altijd keihard gewerkt om hun kinderen wat na te laten, en mijn vriendin heeft zich daar ook al paar keer in lastig gemaakt. Op bepaald moment werd ze kwaad omdat het niet eerlijk was dat mijn ouders wel iets opgebouwd hebben en die van haar niet.
Die van haar hebben het opgedaan en opgezopen, cru maar het is zo, en een gat in de hand hebben zit een beetje in de familie.
Bij ons is het ook zo dat ik zoveel mogelijk betaal, maar daar voelt ze zich dan weer lastig over.
Wij hebben kind samen, en zij heeft nog een zoon, en samen huis gekocht dat mogelijk is door eigen inbreng van mij. Mocht er nu iets gebeuren met mij, zou dat naar ons kindje gaan en zij krijgt vruchtgebruik en ze maakt zich zelf lastig in, dat indien ik zou komen te sterven haar eigen dochter later een erfenis zou krijgen, en zij niks.
Ik heb het zelf ook heel lastig met die hele situatie.
maandag 29 juli 2019 om 14:16
En is het geen optie dat de erfenis gedeeld wordt dan door vrouw en jullie gezamenlijke kind.Belg1979 schreef: ↑29-07-2019 14:02Hoi,
ik volg dit ook even, aangezien ik ook in zo'n situatuie zit, maar dan de andere kant.
Mijn ouders hebben altijd keihard gewerkt om hun kinderen wat na te laten, en mijn vriendin heeft zich daar ook al paar keer in lastig gemaakt. Op bepaald moment werd ze kwaad omdat het niet eerlijk was dat mijn ouders wel iets opgebouwd hebben en die van haar niet.
Die van haar hebben het opgedaan en opgezopen, cru maar het is zo, en een gat in de hand hebben zit een beetje in de familie.
Bij ons is het ook zo dat ik zoveel mogelijk betaal, maar daar voelt ze zich dan weer lastig over.
Wij hebben kind samen, en zij heeft nog een zoon, en samen huis gekocht dat mogelijk is door eigen inbreng van mij. Mocht er nu iets gebeuren met mij, zou dat naar ons kindje gaan en zij krijgt vruchtgebruik en ze maakt zich zelf lastig in, dat indien ik zou komen te sterven haar eigen dochter later een erfenis zou krijgen, en zij niks.
Ik heb het zelf ook heel lastig met die hele situatie.
(Hoewel vruchtgebruik gewoon prima is volgens mij. Maar aangezien jullie het er moeilijk mee hebben.)
maandag 29 juli 2019 om 14:17
Ik zou daar als faciliterende partner echt niet blij van worden. Het is niet zo dat jij kan sparen om je familie te spekken natuurlijk. Kans is groot dat je vriend dan vaker niet betaald met etentjes en dergelijke en dat hij van jou wat meer financiële input in de vaste lasten verlangt. Niet in het huis maar je schrijft dat je minimaal bijdraagt aan gwl en boodschappen. Ik zou het niet pikken iig en vinden dat als je zo royaal kunt doen je ook je eigen kosten kan dragen.Badoo79 schreef: ↑29-07-2019 12:12Al jullie reacties zetten me aan het denken, fijn!
Forumfossiel, jij ook bedankt voor je uitgebreide, goede adviezen. Wat je als laatst schrijft, een legaat in percentage, en zo ook een deel naar mijn familie vind ik een hele goede. Maar misschien voel ik me toch ook fijn om ze zo wat vaker wat te tracteren, leuke dingen te doen etc. Dan profiteren ze mét mij van het feit dat we het goed hebben!
Ondanks dat een testament uiteraard privé is weet ik wel dat de familie van mijn vriend het hier ook met hem over heeft gehad. En dat het, logisch, voor hem ook niet goed zou voelen dingen heel anders te regelen. Huis betreft ook uitkomstig vanuit de familie.
Ik besef dat het super is dat mijn vriend ook zo goed aan mij denkt. Helemaal na zo'n 'korte' tijd.
We hebben het er met het vastleggen ook over gehad dat dit voor nou het beste is. Tzt zouden we idd samen een ander huis willen, van ons samen. Ook hier zouden de financiële verhoudingen scheef zijn, maar dat vind vriend ook echt niet erg. Hij heeft aangegeven mocht het goed blijven gaan nog eens te willen trouwen, ik heb minder met het huwelijk, maar zou er wel over nadenken. Hoe en of we de dingen dan anders regelen zouden we dan moeten bekijken.
Ik kan wel helderder tegen de situatie aankijken nou. En besef inderdaad dat je ratio en gevoel soms even van een afstand moet bekijken.
Bedankt daarvoor!
maandag 29 juli 2019 om 14:32
forumfossiel schreef: ↑29-07-2019 13:14Ik zeg niet dat TO haar huis zou moeten aanhouden, maar dat ik dat voor een langere periode dan 6 maanden gedaan zou hebben als ik bij iemand zou intrekken in een huis dat niet van mij is en nooit van mij zal worden.
Want het is nu mooi geregeld bij zijn overlijden, maar als hij morgen besluit dat TO toch niet zijn droomvrouw is, staat zij op straat. En met de huidige huizenprijzen ontwikkeling zou ik dat risico niet nemen. Ik zou dus bij samenwonen in het huis van een ander mijn eigen huis minimaal een jaar aanhouden, of tot ik zelfstandig weer makkelijk aan nieuwe woonruimte zou kunnen komen bij een breuk.
Ze had al spaargeld van zichzelf, dus ze kan altijd iets anders huren.
Wil jij direct de helft van het huis op jouw naam binnen een paar maanden na het samenwonen? Ik wil dat liever nooit meer. Dat gezamenlijke huis was een blok aan ons been bij de scheiding ten tijde van de huizencrisis. Als je moet verkopen zit je allebei met dat probleem. Dan liever gewoon huis en hypotheek op 1 naam, en de ander een spaarpotje opbouwend met het geld wat niet aan wonen hoeft te worden besteed.
maandag 29 juli 2019 om 14:35
tryagain schreef: ↑29-07-2019 14:17Ik zou daar als faciliterende partner echt niet blij van worden. Het is niet zo dat jij kan sparen om je familie te spekken natuurlijk. Kans is groot dat je vriend dan vaker niet betaald met etentjes en dergelijke en dat hij van jou wat meer financiële input in de vaste lasten verlangt. Niet in het huis maar je schrijft dat je minimaal bijdraagt aan gwl en boodschappen. Ik zou het niet pikken iig en vinden dat als je zo royaal kunt doen je ook je eigen kosten kan dragen.
Wat bizar dat je dat niet zou pikken! TO's vriend hoeft er geen boterham minder om te eten, net zoals TO zelf niet. Hij vindt dat zij genoeg bijdraagt. Wat mag jouw partner in zo'n geval wel doen met zijn/haar zelfverdiende geld?
maandag 29 juli 2019 om 14:43
Zonder testament erft je vriend niets van jou. Jouw familie (in eerste instantie je ouders en als die niet meer leven broers en zussen of kinderen) zijn jouw erfgenamen als jij zelf geen testament laat maken.Badoo79 schreef: ↑28-07-2019 23:05Bedankt voor al jullie reacties!
Ik zal nog even wat verduidelijken. Mijn vriend heeft inderdaad niet geëist dat hij enige erfgenaam van mij zou zijn. Had ik misschien verkeerd verwoord. Maar vond ook zeker dat het geen eenrichtigsverkeer hoefde te zijn. Dit snapte ik zeker. Omdat de verhoudingen qua financiën bij ons heel verschillend zijn heb ik het hier verder ook niet meer over gehad, en zo vast laten leggen.
Ik had al een leuke spaarrekening. En hij vind het inderdaad fijn dat ik deze zelf verder kan spekken op deze manier.
Dat de inboedel naar mij gaat in zijn algemeen heeft hij vast laten leggen zodat ik zelf rustig kan kijken wat ik zou willen houden. En er uiteraard ook spullen van mij staan en bijkomen. Ook hebben we beide vast laten leggen dat mocht er iets met 1 van ons gebeuren de ander de uiteindelijke beslissingen mee mag maken. (Beetje raar uitgelegd zo). En we elkaars uitvaart regelen. Uiteraard in overleg met familie/kinderen, maar dat we hier niet in buiten gesloten zouden kunnen worden.
Contact met elkaars familie is verder super goed.
Een van zijn kinderen verblijft nog af en toe een weekend hier. En beide zijn hier opgegroeid.
Het is inderdaad puur mijn gevoel, gedachten die wat rond blijven malen. Dat ik hier weg zou 'moeten'. En omdat ik dit zelf ook een egoïstische gedachte vind, durf ik deze niet te delen en blijft het bestaan.. Ergens schaam ik me er ook voor.. Want het klinkt erg verwend.
Tzt zouden we samen een ander huis willen, waar ik ook echt kan blijven wonen mocht er iets gebeuren. Als het zo goed blijft gaan tussen ons zouden we graag over een aantal jaar trouwen. of we de testamenten dan zouden laten of deze veranderen weet ik niet.
Zoals we het nou opgelost hebben komt voornamelijk vanuit mijn vriend. We kennen elkaar inderdaad nog maar 3 jaar, maar willen wel dingen goed geregeld hebben. En hij wil me inderdaad goed laten leven en goed achterlaten.
Én laten we inderdaad vooral hopen dat we gewoon samen oud worden
Bedankt dus voor jullie realityscheck!
